Psalmus 118(129-144) [1]
118:129 (Phe) Mirabília testimónia tua: * ídeo scrutáta est ea ánima mea.
118:130 Declarátio sermónum tuórum illúminat: * et intelléctum dat párvulis.
118:131 Os meum apérui, et attráxi spíritum: * quia mandáta tua desiderábam.
118:132 Áspice in me, et miserére mei, * secúndum iudícium diligéntium nomen tuum.
118:133 Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum: * et non dominétur mei omnis iniustítia.
118:134 Rédime me a calúmniis hóminum: * ut custódiam mandáta tua.
118:135 Fáciem tuam illúmina super servum tuum: * et doce me iustificatiónes tuas.
118:136 Éxitus aquárum deduxérunt óculi mei: * quia non custodiérunt legem tuam.
118:137 (Sade) Iustus es, Dómine: * et rectum iudícium tuum.
118:138 Mandásti iustítiam testimónia tua: * et veritátem tuam nimis.
118:139 Tabéscere me fecit zelus meus: * quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
118:140 Ignítum elóquium tuum veheménter: * et servus tuus diléxit illud.
118:141 Adolescéntulus sum ego et contémptus: * iustificatiónes tuas non sum oblítus.
118:142 Iustítia tua, iustítia in ætérnum: * et lex tua véritas.
118:143 Tribulátio, et angústia invenérunt me: * mandáta tua meditátio mea est.
118:144 Ǽquitas testimónia tua in ætérnum: * intelléctum da mihi, et vivam.
Gloria omittitur
|
Psalm 118(129-144) [1]
118:129 (Pe) Przedziwne świadectwa Twoje, * przeto badała je dusza moja.
118:130 Wykład słów Twoich oświeca * i daje wyrozumienie maluczkim.
118:131 Otworzyłem usta moje i zaczerpnąłem powietrza, * gdyż pragnąłem przykazań Twoich.
118:132 Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną * według sądu miłujących imię Twoje.
118:133 Kroki moje prostuj według słowa Twego * i niech żadna niesprawiedliwość nie panuje nade mną.
118:134 Wybaw mię od ucisku ludzkiego, * a będę strzegł przykazań Twoich.
118:135 Oblicze Twe rozświeć nad sługą Twoim * i naucz mię ustaw Twoich.
118:136 Strumienie łez wypuściły oczy moje, * gdyż nie strzegły zakonu Twego.
118:137 (Cade) Sprawiedliwy jesteś, Panie, * i sąd Twój jest prawy.
118:138 Zleciłeś jako sprawiedliwość świadectwa Twoje * i jako prawdę Twoją bardzo.
118:139 Wysuszyła mię żarliwość moja, * gdyż zapomnieli słów Twoich nieprzyjaciele moi.
118:140 Wypróbowane w ogniu jest słowo Twoje bardzo * i sługa Twój rozmiłował się w nim.
118:141 Młodzieniaszek ja jestem i wzgardzony, * nie zapomniałem ustaw Twoich.
118:142 Sprawiedliwość Twoja to sprawiedliwość na wieki, * a zakon Twój prawda.
118:143 Ucisk i utrapienie ogarnęły mię, * przykazania Twoje są rozmyślaniem moim.
118:144 Sprawiedliwością są świadectwa Twoje na wieki: * daj mi rozum, a żyć będę.
Chwała pominąć
|
Psalmus 118(145-160) [2]
118:145 (Coph) Clamávi in toto corde meo, exáudi me, Dómine: * iustificatiónes tuas requíram.
118:146 Clamávi ad te, salvum me fac: * ut custódiam mandáta tua.
118:147 Prævéni in maturitáte, et clamávi: * quia in verba tua supersperávi.
118:148 Prævenérunt óculi mei ad te dilúculo: * ut meditárer elóquia tua.
118:149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine: * et secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:150 Appropinquavérunt persequéntes me iniquitáti: * a lege autem tua longe facti sunt.
118:151 Prope es tu, Dómine: * et omnes viæ tuæ véritas.
118:152 Inítio cognóvi de testimóniis tuis: * quia in ætérnum fundásti ea.
118:153 (Res) Vide humilitátem meam, et éripe me: * quia legem tuam non sum oblítus.
118:154 Iúdica iudícium meum, et rédime me: * propter elóquium tuum vivífica me.
118:155 Longe a peccatóribus salus: * quia iustificatiónes tuas non exquisiérunt.
118:156 Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine: * secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:157 Multi qui persequúntur me, et tríbulant me: * a testimóniis tuis non declinávi.
118:158 Vidi prævaricántes, et tabescébam: * quia elóquia tua non custodiérunt.
118:159 Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine: * in misericórdia tua vivífica me.
118:160 Princípium verbórum tuórum, véritas: * in ætérnum ómnia iudícia iustítiæ tuæ.
Gloria omittitur
|
Psalm 118(145-160) [2]
118:145 (Koph) Wołałem ze wszystkiego serca mego, wysłuchaj mię, Panie: * będę się dowiadywał o ustawach Twoich.
118:146 Wołałem do Ciebie, wybaw mię, * abym strzegł przykazań Twoich.
118:147 Wstawałem bardzo rano i wołałem, * gdyż bardzo zaufałem słowom Twoim.
118:148 Przed świtem podnosiły się oczy moje do Ciebie, * abym rozmyślał słowa Twoje.
118:149 Usłysz głos mój, Panie, według miłosierdzia Twego * i według sądu Twego ożywiaj mię.
118:150 Przybliżyli się prześladowcy moi do nieprawości, * a oddalili się od zakonu Twego.
118:151 Blisko Ty jesteś, Panie, * a wszystkie drogi Twoje prawda.
118:152 Od początku poznałem świadectwa Twoje, * że na wieki utwierdziłeś je.
118:153 (Resz) Obacz uniżenie moje i wybaw mię, * bo nie zapomniałem prawa Twego.
118:154 Rozsądź sprawę moją i odkup mię, * dla słowa Twego ożyw mię.
118:155 Daleko jest od grzeszników zbawienie, * bo sprawiedliwości Twoich nie szukali.
118:156 Litości Twoje są mnogie, Panie, * ożyw mię według wyroku Twego.
118:157 Wielu jest tych, którzy mię prześladują i trapią mię, * nie odstąpiłem od świadectw Twoich.
118:158 Widziałem przestępców i drętwiałem, * że nie strzegli wyroków Twoich.
118:159 Obacz, że umiłowałem przykazania Twoje, Panie, * ożyw mię według miłosierdzia Twego.
118:160 Treścią słów Twoich jest prawda, * na wieki wszystkie wyroki sprawiedliwości Twojej.
Chwała pominąć
|
Psalmus 118(161-176) [3]
118:161 (Sin) Príncipes persecúti sunt me gratis: * et a verbis tuis formidávit cor meum.
118:162 Lætábor ego super elóquia tua: * sicut qui invénit spólia multa.
118:163 Iniquitátem ódio hábui, et abominátus sum: * legem autem tuam diléxi.
118:164 Sépties in die laudem dixi tibi, * super iudícia iustítiæ tuæ.
118:165 Pax multa diligéntibus legem tuam: * et non est illis scándalum.
118:166 Exspectábam salutáre tuum, Dómine: * et mandáta tua diléxi.
118:167 Custodívit ánima mea testimónia tua: * et diléxit ea veheménter.
118:168 Servávi mandáta tua, et testimónia tua: * quia omnes viæ meæ in conspéctu tuo.
118:169 (Thau) Appropínquet deprecátio mea in conspéctu tuo, Dómine: * iuxta elóquium tuum da mihi intelléctum.
118:170 Intret postulátio mea in conspéctu tuo: * secúndum elóquium tuum éripe me.
118:171 Eructábunt lábia mea hymnum, * cum docúeris me iustificatiónes tuas.
118:172 Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum: * quia ómnia mandáta tua ǽquitas.
118:173 Fiat manus tua ut salvet me: * quóniam mandáta tua elégi.
118:174 Concupívi salutáre tuum, Dómine: * et lex tua meditátio mea est.
118:175 Vivet ánima mea, et laudábit te: * et iudícia tua adiuvábunt me.
118:176 Errávi, sicut ovis, quæ périit: * quǽre servum tuum, quia mandáta tua non sum oblítus.
Gloria omittitur
|
Psalm 118(161-176) [3]
118:161 (Szyn) Książęta prześladowali mię bez przyczyny, * a słów Twoich bało się serce moje.
118:162 Będę się weselił słowami Twoimi, * jak ten, co znalazł zdobyczy wiele.
118:163 Nienawidziłem nieprawości i brzydziłem się nią, * a zakon Twój umiłowałem.
118:164 Siedemkroć na dzień chwałę Ci dawałem * dla sprawiedliwych sądów Twoich.
118:165 Pokój wielki mają ci, którzy zakon Twój miłują, * i nie ma dla nich zawady.
118:166 Oczekiwałem zbawienia Twego, Panie, * i przykazania Twoje umiłowałem.
118:167 Strzegła dusza moja świadectw Twoich * i umiłowała je bardzo.
118:168 Chowałem przykazania Twoje i świadectwa Twoje, * bo wszystkie drogi moje przed oczyma Twymi.
118:169 (Thau) Niech dojdzie do Ciebie, Panie, prośba moja: * według słowa Twego daj mi zrozumienie.
118:170 Niech modlitwa moja wnijdzie przed oblicze Twoje: * ratuj mię według mowy Twojej.
118:171 Będą wydawać wargi moje chwałę, * gdy mię nauczysz ustaw Twoich.
118:172 Będzie opowiadał język mój słowo Twoje, * bo wszystkie przykazania Twoje to prawość.
118:173 Niech ręka Twoja będzie ku zbawieniu memu, * bo obrałem przykazania Twoje.
118:174 Pragnąłem zbawienia Twego, Panie, * i zakon Twój jest rozmyślaniem moim.
118:175 Będzie żyć dusza moja i będzie Cię chwalić, * a sądy Twe pomagać mi będą.
118:176 Zbłądziłem jak owca, która zginęła: * szukaj sługi Twego, bo nie zapomniałem przykazań Twoich.
Chwała pominąć
|
Christus factus est pro nobis obédiens usque ad mortem.
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
aliquantulum altius
Réspice, quǽsumus, Dómine, super hanc famíliam tuam, pro qua Dóminus noster Iesus Christus non dubitávit mánibus tradi nocéntium, et crucis subíre torméntum:
Et sub silentio concluditur
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Chrystus stał się za nas posłusznym aż do śmierci.
po cichu
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
nieco głośniej
Wejrzyj, prosimy Cię, Panie, na tę czeladkę Twoją, za którą Pan nasz Jezus Chrystus nie zawahał się ponieść męki krzyżowej i oddać się w ręce grzeszników.
dokończyć po cichu
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|