S. Basilii Magni Confessoris et Ecclesiæ Doctoris ~ III. classis
Tempora: Feria quinta infra Hebdomadam III post Octavam Pentecostes

Divinum Officium Monastic - 1963

06-14-2018

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 66 [0]
66:2 El Señor tenga piedad y nos bendiga, * ilumine su rostro sobre nosotros;
66:3 Conozca la tierra tus caminos, * todos los pueblos tu salvación.
66:4 Oh Dios, que te alaben los pueblos, * que todos los pueblos te alaben.
66:5 Que canten de alegría las naciones, * porque riges el mundo con justicia, riges los pueblos con rectitud y gobiernas las naciones de la tierra.
66:6 Oh Dios, que te alaben los pueblos, que todos los pueblos te alaben. * La tierra ha dado su fruto,
66:7 Nos bendice el Señor nuestro Dios. Que Dios nos bendiga; * que le teman hasta los confines del orbe.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Tibi soli * peccávi, Dómine, miserére mei.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tibi soli peccávi, Dómine, miserére mei.
Salmos {Salmos, antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Contra ti solo pequé, * Señor, ten misericordia de mí.
Salmo 50 [1]
50:2 Misericordia, Dios mío, * por tu bondad,
50:3 Por tu inmensa compasión * borra mi culpa;
50:4 Lava del todo mi delito, * limpia mi pecado.
50:5 Pues yo reconozco mi culpa, * tengo siempre presente mi pecado:
50:6 Contra ti, contra ti solo pequé, cometí la maldad que aborreces. * En la sentencia tendrás razón, en el juicio resultarás inocente.
50:7 Mira, en la culpa nací, * pecador me concibió mi madre.
50:8 Te gusta un corazón sincero, * y en mi interior me inculcas sabiduría.
50:9 Rocíame con el hisopo: quedaré limpio; * lávame: quedaré más blanco que la nieve.
50:10 Hazme oír el gozo y la alegría, * que se alegren los huesos quebrantados.
50:11 Aparta de mi pecado tu vista, * borra en mí toda culpa.
50:12 Oh Dios, crea en mí un corazón puro, * renuévame por dentro con espíritu firme;
50:13 No me arrojes lejos de tu rostro, * no me quites tu santo espíritu.
50:14 Devuélveme la alegría de tu salvación, * afiánzame con espíritu generoso:
50:15 Enseñaré a los malvados tus caminos, * los pecadores volverán a ti.
50:16 Líbrame de la sangre, ¡oh Dios!, Dios, Salvador mío, * y cantará mi lengua tu justicia.
50:17 Señor, me abrirás los labios, * y mi boca proclamará tu alabanza.
50:18 Los sacrificios no te satisfacen: * si te ofreciera un holocausto, no lo querrías.
50:19 Mi sacrificio es un espíritu quebrantado; * un corazón quebrantado y humillado, Tú no lo desprecias.
50:20 Señor, por tu bondad, favorece a Sión, * reconstruye las murallas de Jerusalén:
50:21 Entonces aceptarás los sacrificios rituales, ofrendas y holocaustos, * sobre tu altar se inmolarán novillos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Contra ti solo pequé, Señor, ten misericordia de mí.
Ant. Intret * orátio mea, in conspéctu tuo, Dómine.
Psalmus 87 [2]
87:2 Dómine, Deus salútis meæ: * in die clamávi, et nocte coram te.
87:3 Intret in conspéctu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precem meam:
87:4 Quia repléta est malis ánima mea: * et vita mea inférno appropinquávit.
87:5 Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum: * factus sum sicut homo sine adiutório, inter mórtuos liber.
87:6 Sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris, quorum non es memor ámplius: * et ipsi de manu tua repúlsi sunt.
87:7 Posuérunt me in lacu inferióri: * in tenebrósis, et in umbra mortis.
87:8 Super me confirmátus est furor tuus: * et omnes fluctus tuos induxísti super me.
87:9 Longe fecísti notos meos a me: * posuérunt me abominatiónem sibi.
87:9 Tráditus sum, et non egrediébar: * óculi mei languérunt præ inópia.
87:10 Clamávi ad te, Dómine, tota die: * expándi ad te manus meas.
87:11 Numquid mórtuis fácies mirabília: * aut médici suscitábunt, et confitebúntur tibi?
87:12 Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam, * et veritátem tuam in perditióne?
87:13 Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua, * et iustítia tua in terra obliviónis?
87:14 Et ego ad te, Dómine, clamávi: * et mane orátio mea prævéniet te.
87:15 Ut quid, Dómine, repéllis oratiónem meam: * avértis fáciem tuam a me?
87:16 Pauper sum ego, et in labóribus a iuventúte mea: * exaltátus autem, humiliátus sum et conturbátus.
87:17 In me transiérunt iræ tuæ: * et terróres tui conturbavérunt me.
87:18 Circumdedérunt me sicut aqua tota die: * circumdedérunt me simul.
87:19 Elongásti a me amícum et próximum: * et notos meos a miséria.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Intret orátio mea, in conspéctu tuo, Dómine.
Ant. Llegue * hasta ti mi súplica.
Salmo 87 [2]
87:2 Señor, Dios mío, * de día te pido auxilio, de noche grito en tu presencia;
87:3 Llegue hasta ti mi súplica, * inclina tu oído a mi clamor.
87:4 Porque mi alma está colmada de desdichas, * y mi vida está al borde del abismo;
87:5 Ya me cuentan con los que bajan a la fosa, * soy como un inválido. Tengo mi cama entre los muertos,
87:6 Como los caídos que yacen en el sepulcro, de los cuales ya no guardas memoria, * porque fueron arrancados de tu mano.
87:7 Me has colocado en lo hondo de la fosa, * en las tinieblas del fondo;
87:8 Tú cólera pesa sobre mí, * me echas encima todas tus olas.
87:9 Has alejado de mí a mis conocidos, * me has hecho repugnante para ellos:
87:9 Encerrado, no puedo salir, * y los ojos se me nublan de pesar.
87:10 Todo el día te estoy invocando, * tendiendo las manos hacia ti.
87:11 ¿Harás Tú maravillas por los muertos? * ¿Se alzarán las sombras para darte gracias?
87:12 ¿Se anuncia en el sepulcro tu misericordia, * o tu fidelidad en el reino de la muerte?
87:13 ¿Se conocen tus maravillas en la tiniebla, * o tu justicia en el país del olvido?
87:14 Pero yo te pido auxilio, * por la mañana irá a tu encuentro mi súplica.
87:15 ¿Por qué, Señor, me rechazas, * y me escondes tu rostro?
87:16 Desde niño fui desgraciado y enfermo, * me doblo bajo el peso de tus terrores,
87:17 Pasó sobre mí tu incendio, * tus espantos me han consumido:
87:18 Me rodean como las aguas todo el día, * me envuelven todos a una;
87:19 Alejaste de mí amigos y compañeros: * mi compañía son las tinieblas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Llegue hasta ti mi súplica.
Ant. Dómine, * refúgium factus es nobis.
Psalmus 89 [3]
89:1 Dómine, refúgium factus es nobis: * a generatióne in generatiónem.
89:2 Priúsquam montes fíerent, aut formarétur terra et orbis: * a sǽculo et usque in sǽculum tu es, Deus.
89:3 Ne avértas hóminem in humilitátem: * et dixísti: Convertímini, fílii hóminum.
89:4 Quóniam mille anni ante óculos tuos, * tamquam dies hestérna, quæ prætériit,
89:5 Et custódia in nocte, * quæ pro níhilo habéntur, eórum anni erunt.
89:6 Mane sicut herba tránseat, mane flóreat, et tránseat: * véspere décidat, indúret et aréscat.
89:7 Quia defécimus in ira tua, * et in furóre tuo turbáti sumus.
89:8 Posuísti iniquitátes nostras in conspéctu tuo: * sǽculum nostrum in illuminatióne vultus tui.
89:9 Quóniam omnes dies nostri defecérunt: * et in ira tua defécimus.
89:9 Anni nostri sicut aránea meditabúntur: * dies annórum nostrórum in ipsis, septuagínta anni.
89:10 Si autem in potentátibus, octogínta anni: * et ámplius eórum, labor et dolor.
89:10 Quóniam supervénit mansuetúdo: * et corripiémur.
89:11 Quis novit potestátem iræ tuæ: * et præ timóre tuo iram tuam dinumeráre?
89:12 Déxteram tuam sic notam fac: * et erudítos corde in sapiéntia.
89:13 Convértere, Dómine, úsquequo? * et deprecábilis esto super servos tuos.
89:14 Repléti sumus mane misericórdia tua: * et exsultávimus, et delectáti sumus ómnibus diébus nostris.
89:15 Lætáti sumus pro diébus, quibus nos humiliásti: * annis, quibus vídimus mala.
89:16 Réspice in servos tuos, et in ópera tua: * et dírige fílios eórum.
89:17 Et sit splendor Dómini, Dei nostri, super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos: * et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, refúgium factus es nobis.
Ant. Señor, * Tú has sido nuestro refugio.
Salmo 89 [3]
89:1 Señor, Tú has sido nuestro refugio * de generación en generación.
89:2 Antes que naciesen los montes o fuera engendrado el orbe de la tierra, * desde siempre y por siempre Tú eres Dios.
89:3 Tú reduces el hombre a polvo, * diciendo: «Retornad, hijos de Adán».
89:4 Mil años en tu presencia * son un ayer que pasó, una vela nocturna.
89:6 Los siembras año por año, como hierba que se renueva: que florece y se renueva por la mañana, * y por la tarde la siegan y se seca.
89:7 ¡Cómo nos ha consumido tu cólera * y nos ha trastornado tu indignación!
89:8 Pusiste nuestras culpas ante ti, * nuestros secretos ante la luz de tu mirada:
89:9 Y todos nuestros días pasaron * bajo tu cólera,
89:9 Y nuestros años se acabaron como un suspiro. * Aunque uno viva setenta años,
89:10 Y el más robusto hasta ochenta, * la mayor parte son fatiga inútil,
89:10 Porque pasan aprisa * y vuelan.
89:11 ¿Quién conoce la vehemencia de tu ira, * quién ha sentido el peso de tu cólera?
89:12 Enséñanos a calcular nuestros años, * para que adquiramos un corazón sensato.
89:13 Vuélvete, Señor, ¿hasta cuándo? * Ten compasión de tus siervos;
89:14 Por la mañana sácianos de tu misericordia, * y toda nuestra vida será alegría y júbilo.
89:15 Danos alegría, por los días en que nos afligiste, * por los años en que sufrimos desdichas.
89:16 Que tus siervos vean tu acción, * y sus hijos tu gloria.
89:17 Baje a nosotros la bondad del Señor * y haga prósperas las obras de nuestras manos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Señor, Tú has sido nuestro refugio.
Ant. Pópulus meus, * ait Dóminus, bonis meis adimplébitur.
Canticum Ieremiæ [4]
Ier 31:10-18
31:10 Audíte verbum Dómini, gentes, * et annuntiáte in ínsulis, quæ procul sunt,
31:11 Et dícite: Qui dispérsit Israël, congregábit eum: * et custódiet eum sicut pastor gregem suum.
31:12 Redémit enim Dóminus Iacob, * et liberávit eum de manu potentióris.
31:13 Et vénient, et laudábunt in monte Sion: * et cónfluent ad bona Dómini,
31:14 Super fruménto, et vino, et óleo, * et fœtu pécorum et armentórum:
31:15 Erítque ánima eórum quasi hortus irríguus, * et ultra non esúrient.
31:16 Tunc lætábitur virgo in choro, * iúvenes et senes simul:
31:17 Et convértam luctum eórum in gáudium, * et consolábor eos, et lætificábo a dolóre suo.
31:18 Et inebriábo ánimam sacerdótum pinguédine: * et pópulus meus bonis meis adimplébitur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Pópulus meus, ait Dóminus, bonis meis adimplébitur.
Ant. Y mi pueblo, * dice el Señor, se saciará de mis bienes.
Cántico de Jeremías [4]
Jer 31, 10-18
31:10 Escuchad, pueblos, la palabra del Señor, * anunciadla en las islas remotas:
31:11 «El que dispersó a Israel lo reunirá, * lo guardará como un pastor a su rebaño;
31:12 Porque el Señor redimió a Jacob, * lo rescató de una mano más fuerte».
31:13 Vendrán con aclamaciones a la altura de Sión, * afluirán hacia los bienes del Señor:
31:14 Hacia el trigo y el vino y el aceite, * y los rebaños de ovejas y de vacas;
31:15 Su alma será como un huerto regado, * y no volverán a desfallecer.
31:16 Entonces se alegrará la doncella en la danza, * gozarán los jóvenes y los viejos;
31:17 Convertiré su tristeza en gozo, * los alegraré y aliviaré sus penas;
31:18 Alimentaré a los sacerdotes con enjundia, * y mi pueblo se saciará de mis bienes.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Y mi pueblo, dice el Señor, se saciará de mis bienes.
Ant. In sanctis eius * laudáte Deum.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Ant. Alabad * al Señor en su templo.
Salmo 148 [5]
148:1 Alabad al Señor en el cielo, * alabad al Señor en lo alto.
148:2 Alabadlo todos sus ángeles; * alabadlo todos sus ejércitos.
148:3 Alabadlo, sol y luna; * alabadlo, estrellas lucientes.
148:4 Alabadlo, espacios celestes * y aguas que cuelgan en el cielo.
148:5 Alaben el nombre del Señor, * porque Él lo mandó, y existieron.
148:6 Les dio consistencia perpetua * y una ley que no pasará.
148:7 Alabad al Señor en la tierra, * cetáceos y abismos del mar,
148:8 Rayos, granizo, nieve y bruma, viento huracanado * que cumple sus órdenes,
148:9 Montes y todas las sierras, * árboles frutales y cedros,
148:10 Fieras y animales domésticos, * reptiles y pájaros que vuelan.
148:11 Reyes y pueblos del orbe, * príncipes y jefes del mundo,
148:12 Los jóvenes y también las doncellas, los viejos junto con los niños, alaben el nombre del Señor, * el único nombre sublime.
148:13 Su majestad sobre el cielo y la tierra; * Él acrece el vigor de su pueblo.
148:14 Alabanza de todos sus fieles, * de Israel, su pueblo escogido.
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Salmo 149 [6]
149:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * resuene su alabanza en la asamblea de los fieles;
149:2 Que se alegre Israel por su Creador, * los hijos de Sión por su Rey.
149:3 Alabad su nombre con danzas, * cantadle con tambores y cítaras;
149:4 Porque el Señor ama a su pueblo * y adorna con la victoria a los humildes.
149:5 Que los fieles festejen su gloria * y canten jubilosos en filas:
149:6 Con vítores a Dios en la boca * y espadas de dos filos en las manos:
149:7 Para tomar venganza de los pueblos * y aplicar el castigo a las naciones,
149:8 Sujetando a los reyes con argollas, * a los nobles con esposas de hierro.
149:9 Ejecutar la sentencia dictada * es un honor para todos sus fieles.
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In sanctis eius laudáte Deum.
Salmo 150 [7]
150:1 Alabad al Señor en su templo, * alabadlo en su fuerte firmamento.
150:2 Alabadlo por sus obras magníficas, * alabadlo por su inmensa grandeza.
150:3 Alabadlo tocando trompetas, * alabadlo con arpas y cítaras,
150:4 Alabadlo con tambores y danzas, * alabadlo con trompas y flautas,
150:5 Alabadlo con platillos sonoros, alabadlo con platillos vibrantes. * Todo ser que alienta alabe al Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Alabad al Señor en su templo.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Sir 44:16-17
Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo, et invéntus est iustus: et in témpore iracúndiæ factus est reconciliátio.
℟. Deo grátias.

℟.br. Amávit eum Dóminus, * Et ornávit eum.
℟. Amávit eum Dóminus, * Et ornávit eum.
℣. Stolam glóriæ índuit eum.
℟. Et ornávit eum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Amávit eum Dóminus, * Et ornávit eum.

Hymnus
Iesu Redémptor ómnium,
Perpes coróna Prǽsulum,
In hac die cleméntius
Nostris favéto précibus.

Tui sacri qua nóminis
Conféssor almus cláruit:
Huius celébrat ánnua
Devóta plebs solémnia.

Qui rite mundi gáudia
Huius cadúca réspuens,
Cum Ángelis cæléstibus
Lætus potítur prǽmiis.

Huius benígnus ánnue
Nobis sequi vestígia:
Huius precátu, sérvulis
Dimítte noxam críminis.

Sit Christe, Rex piíssime,
Tibi, Patríque glória,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc, et in perpétuum.
Amen.

℣. Iustum dedúxit Dóminus per vias rectas.
℟. Et osténdit illi regnum Dei.
Chapter Responsory Hymn Verse {del Común o de la Fiesta}
Sir 44:16-17
Este es el gran sacerdote que agradó a Dios en su vida: fue hallado intachable, y en el tiempo de la ira fue reconciliador.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. El Señor lo amó * Y lo enalteció.
℟. El Señor lo amó * Y lo enalteció.
℣. Lo vistió con un traje de honor.
℟. Y lo enalteció.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. El Señor lo amó * Y lo enalteció.

Himno
Jesús, Redentor de todos,
de Obispos santos corona,
con más clemencia este día
te suplicamos nos oigas.

El confesor de tu Nombre
recibe en él mayor honra:
su fiesta todos los años
celebra plebe devota.

Del mundo ruin despreciando
vanos placeres y pompas,
premios y honores eternos
entre los ángeles goza.

Que de este Santo las huellas
sigamos, benigno otorga;
y toda culpa a tus siervos
por su intercesión perdona.

A Ti, Cristo, Rey piísimo,
y al Padre demos la gloria,
con el Espíritu Santo,
por eternidad dichosa.
Amén.

℣. El Señor condujo al justo por sendas llanas.
℟. Y le mostró el reino de Dios.
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Euge, serve bone * et fidélis, quia in pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam, dicit Dóminus.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Euge, serve bone et fidélis, quia in pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam, dicit Dóminus.
Canticum Benedictus {Antífona del Propio de los Santos}
Ant. Bien, siervo bueno * fiel: en lo poco has sido fiel, te daré un cargo importante, dice el Señor.
Cántico de Zacarías
Luc 1, 68-79
1:68 Bendito sea el Señor, Dios de Israel, porque ha visitado y redimido a su pueblo,
1:69 Suscitándonos una fuerza de salvación en la casa de David, su siervo,
1:70 Según lo había predicho desde antiguo por boca de sus santos profetas.
1:71 Es la salvación que nos libra de nuestros enemigos y de la mano de todos los que nos odian;
1:72 Realizando la misericordia que tuvo con nuestros padres, recordando su santa alianza
1:73 Y el juramento que juró a nuestro padre Abrahán.
1:74 Para concedernos que, libres de temor, arrancados de la mano de los enemigos, le sirvamos
1:75 Con santidad y justicia, en su presencia, todos nuestros días.
1:76 Y a ti, niño, te llamarán profeta del Altísimo, porque irás delante del Señor a preparar sus caminos,
1:77 Anunciando a su pueblo la salvación, el perdón de sus pecados
1:78 Por la entrañable misericordia de nuestro Dios, nos visitará el sol que nace de lo alto,
1:79 Para iluminar a los que viven en tinieblas y en sombra de muerte, para guiar nuestros pasos por el camino de la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Bien, siervo bueno fiel: en lo poco has sido fiel, te daré un cargo importante, dice el Señor.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Exáudi, quǽsumus, Dómine, preces nostras, quas in beáti Basilíi Confessóris tui atque Pontíficis solemnitáte deférimus: et, qui tibi digne méruit famulári, eius intercedéntibus méritis, ab ómnibus nos absólve peccátis.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Te rogamos, Señor, atiendas las preces que te presentamos en la solemnidad del bienaventurado Confesor y Pontífice Basilio, y ya que él mereció servirte fielmente, por la intercesión de sus méritos líbranos de todos nuestros pecados.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help