In Exaltatione Sanctæ Crucis ~ II. classis
Tempora: Feria Secunda infra Hebdomadam XV post Octavam Pentecostes II. Septembris

Divinum Officium Monastic - 1963

09-14-2020

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.

Salmo 3 [0]
3:2 ¡Ah, Señor! ¿Cómo es que se han aumentado tanto mis perseguidores? * Son muchísimos los que se han rebelado contra mí.
3:3 Muchos dicen de mí: * Ya no tiene que esperar de su Dios salvación.
3:4 Pero Tú, ¡oh Señor!, Tú eres mi protector, * mi gloria, y el que me hace levantar cabeza.
3:5 A voces clamé al Señor, * y Él me oyó benigno desde su santo monte.
3:6 Yo me dormí, y me entregué a un profundo sueño; * y me levanté, porque el Señor me tomó bajo su amparo.
3:7 No temeré, pues, a ese innumerable gentío que me tiene cercado; * levántate, ¡oh Señor!, sálvame Tú, Dios mío.
3:8 Pues Tú has castigado a todos los que sin razón me hacen guerra; * les has quebrado los dientes a los pecadores.
3:9 Del Señor nos viene la salvación; * y Tú, oh Dios mío, bendecirás a tu pueblo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Propio de los Santos}
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid, adorémosle.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid, adorémosle.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid, adorémosle.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Hymnus {ex Proprio Sanctorum}
Pange, lingua, gloriósi
Prœlium certáminis,
Et super Crucis trophǽo
Dic triúmphum nóbilem,
Quáliter Redémptor orbis
Immolátus vícerit.

De paréntis protoplásti
Fraude Factor cóndolens,
Quando pomi noxiális
Morsu in mortem córruit,
Ipse lignum tunc notávit,
Damna ligni ut sólveret.

Hoc opus nostræ salútis
Ordo depopóscerat,
Multifórmis proditóris
Ars ut artem fálleret,
Et medélam ferret inde,
Hostis unde lǽserat.

Quando venit ergo sacri
Plenitúdo témporis,
Missus est ab arce Patris
Natus, orbis Cónditor,
Atque ventre virgináli
Carne amíctus pródiit.

Vagit infans inter arcta
Cónditus præsépia:
Membra pannis involúta
Virgo Mater álligat:
Et manus, pedésque, et crura
Stricta cingit fáscia.

Glória, et honor Deo
Usqueqáque Altíssimo,
Una Patri, Filióque;
Inclyto Paráclito:
Cui laus est et potéstas,
Per ætérna sǽcula.
Amen.
Himno {del Propio de los Santos}
Canta, lengua, con voz entusiasmada
Gloriosos lauros de inmortal querella;
Y ante el trofeo de la Cruz sagrada,
Dinos el triunfo conseguido en ella:
De qué modo, en nobleza sin segundo,
Venció muriendo el Redentor del mundo.

Del fraude el Hacedor compadecido,
Que puso al primer hombre en triste estado,
Cuando al gustar del fruto prohibido
Comió la muerte en el fatal bocado,
Para pagar el contraído empeño
Bajo el árbol, entonces buscó el leño.

Tal obra, en la salud que nos prepara
Benigno el cielo, el orden requería:
Que con el arte el arte se burlara,
Que trazó para herir la alevosía;
Y donde el enemigo encontró medio
De perdernos, hallásemos remedio.

Llegado el tiempo consagrado y fijo
Que el Verbo eterno señaló en su mente,
Envía el Padre a su celeste Hijo
Que fue del orbe Creador potente;
Y en virginal entraña concebido
Nace de humana carne revestido.

Principiando a sufrir, cual niño llora
Del pesebre sintiendo la estrechura:
Sus miembros liga, mientras fiel le adora,
La Vírgen Madre en cándida envoltura:
Las manos y los pies de un Dios sublime
De estrecha faja el ceñidor comprime.

A Ti la gloria, Trinidad beata,
Por sempiternos siglos tributemos;
Al Hijo con el Padre á quien retrata;
El mismo honor al Paracleto demos:
Del uno y trino Dios alabe el hombre
Con todo el universo el santo nombre.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Nóbile lignum * exaltátur, Christi fides rútilat, dum Crux ab ómnibus venerátur.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Nóbile lignum exaltátur, Christi fides rútilat, dum Crux ab ómnibus venerátur.
Salmos con lecturas {Antífonas y salmos del Propio de los Santos}
Nocturn I.
Ant. Un noble madero * es exaltado; la fe en Cristo resplandece, al ser venerada por todos la Cruz.
Salmo 1 [1]
1:1 Dichoso aquel varón que no se deja llevar de los consejos de los malos, ni se detiene en el camino de los pecadores, * ni se asienta en la cátedra pestilente de los libertinos;
1:2 Sino que tiene puesta toda su voluntad en la ley del Señor, * y está meditando en ella día y noche.
1:3 Él será como el árbol plantado junto a las corrientes de las aguas, * el cual dará su fruto en el debido tiempo,
1:3 Y cuya hoja no caerá nunca; * y cuanto él hiciere tendrá próspero efecto.
1:4 No así los impíos, no así; * sino que serán como el tamo o polvo que el viento arroja de la superficie de la tierra.
1:5 Por tanto, no prevalecerán los impíos en el juicio; * ni los pecadores estarán en la asamblea de los justos.
1:6 Porque conoce el Señor y premia el proceder de los justos; * mas la senda de los impíos terminará en la perdición.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Un noble madero es exaltado; la fe en Cristo resplandece, al ser venerada por todos la Cruz.
Ant. Sancta Crux * extóllitur a cunctis régibus, virga régia erígitur, in qua Salvátor triumphávit.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis iugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum eius, * prǽdicans præcéptum eius.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui iudicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via iusta.
2:13 Cum exárserit in brevi ira eius: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sancta Crux extóllitur a cunctis régibus, virga régia erígitur, in qua Salvátor triumphávit.
Ant. La santa Cruz * es exaltada por todos los reyes, y es levantado el regio leño, en el cual el Salvador triunfó.
Salmo 2 [2]
2:1 ¿Por qué causa se han embravecido tanto las naciones, * y los pueblos maquinan vanos proyectos?
2:2 Se han coligado los reyes de la tierra; y se han confederado los príncipes * contra el Señor, y contra su Cristo.
2:3 Rompamos, dijeron, sus ataduras, * y sacudamos lejos de nosotros su yugo.
2:4 Mas aquel que reside en los cielos se burlará de ellos; * se mofará de ellos el Señor.
2:5 Entonces les hablará Él en su indignación * y los llenará de terror con su saña.
2:6 Mas yo he sido por Él constituido rey sobre Sion, su santo monte, * para predicar su ley.
2:7 A mí me dijo el Señor: * Tú eres mi Hijo; Yo te engendré hoy.
2:8 Pídeme, y te daré las naciones en herencia tuya, * y extenderé tu dominio hasta los extremos de la tierra.
2:9 Los regirás con cetro de hierro; * y si te resisten, los desmenuzarás como un vaso de barro.
2:10 Ahora pues, ¡oh reyes!, entendedlo: * Sed instruidos vosotros los que juzgáis la tierra.
2:11 Servid al Señor con temor, * y regocijaos en Él, poseídos siempre de un temblor santo.
2:12 Abrazad la buena doctrina; no sea que al fin se irrite el Señor, * y perezcáis descarriados de la senda de la justicia.
2:13 Porque cuando de aquí a poco se inflamare su ira, * bienaventurados todos aquellos que ponen en Él su confianza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. La santa Cruz es exaltada por todos los reyes, y es levantado el regio leño, en el cual el Salvador triunfó.
Ant. O Crux venerábilis, * quæ salútem attulísti míseris, quibus te éfferam præcóniis, quóniam vitam nobis cǽlitem præparásti.
Psalmus 4 [3]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O Crux venerábilis, quæ salútem attulísti míseris, quibus te éfferam præcóniis, quóniam vitam nobis cǽlitem præparásti.
Ant. Oh Cruz veneranda, * que has dado la salud a los miserables, ¿con qué alabanzas te ensalzaré, ya que nos has preparado la vida del cielo?
Salmo 4 [3]
4:2 Escúchame cuando te invoco, Dios, defensor mío; * Tú que en el aprieto me diste anchura,
4:2 Ten piedad de mí * y escucha mi oración.
4:3 Y vosotros, ¿hasta cuándo ultrajaréis mi honor, * amaréis la falsedad y buscaréis el engaño?
4:4 Sabedlo: el Señor hizo milagros en mi favor, * y el Señor me escuchará cuando lo invoque.
4:5 Temblad y no pequéis, * reflexionad en el silencio de vuestro lecho;
4:6 Ofreced sacrificios legítimos y confiad en el Señor. * Hay muchos que dicen: «¿Quién nos hará ver la dicha,
4:7 Si la luz de tu rostro ha huido de nosotros?» * Pero Tú, Señor, has puesto en mi corazón más alegría
4:8 Que si abundara * en trigo y en vino.
4:9 En paz me acuesto * y en seguida me duermo,
4:10 Porque Tú sólo, Señor, * me haces vivir tranquilo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Oh Cruz veneranda, que has dado la salud a los miserables, ¿con qué alabanzas te ensalzaré, ya que nos has preparado la vida del cielo?
Ant. O Crucis victória * et admirábile signum, in cælésti cúria fac nos captáre triúmphum.
Psalmus 5 [4]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit iuxta te malígnus: * neque permanébunt iniústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in iustítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * iúdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces iusto.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O Crucis victória et admirábile signum, in cælésti cúria fac nos captáre triúmphum.
Ant. Oh victoria de la Cruz * Oh señal admirable. Haz que consigamos entrar triunfalmente en la patria celestial.
Salmo 5 [4]
5:2 Señor, escucha mis palabras, * atiende a mis gemidos,
5:3 Haz caso de mis gritos de auxilio, * Rey mío y Dios mío.
5:4 A ti te suplico, * Señor; por la mañana escucharás mi voz,
5:5 Por la mañana te expongo mi causa, y me quedo aguardando. * Tú no eres un Dios que ame la maldad,
5:6 Ni el malvado es tu huésped, * ni el arrogante se mantiene en tu presencia.
5:7 Detestas a los malhechores, * destruyes a los mentirosos;
5:7 Al hombre sanguinario y traicionero lo aborrece el Señor. * Pero yo, por tu gran bondad,
5:8 Entraré en tu casa, * me postraré ante tu templo santo con toda reverencia.
5:9 Señor, guíame con tu justicia, * porque tengo enemigos; alláname tu camino.
5:10 En su boca no hay sinceridad, * su corazón es perverso;
5:11 Su garganta es un sepulcro abierto, mientras halagan con la lengua. * Castígalos, ¡oh Dios!:
5:11 Que fracasen sus planes; expúlsalos por sus muchos crímenes, * porque se rebelan contra ti.
5:12 Que se alegren los que se acogen a ti, * con júbilo eterno; protégelos,
5:12 Para que se llenen de gozo los que aman tu nombre, * porque Tú, Señor, bendices al justo,
5:13 Y como un escudo * lo rodea tu favor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Oh victoria de la Cruz Oh señal admirable. Haz que consigamos entrar triunfalmente en la patria celestial.
Ant. Dulce lignum, * dulces clavos, dulce pondus sustínuit, † quæ sola digna fuit portáre prétium huius sǽculi.
Psalmus 8 [5]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es eius? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subiecísti sub pédibus eius, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dulce lignum, dulces clavos, dulce pondus sustínuit, † quæ sola digna fuit portáre prétium huius sǽculi.
Ant. O sweet wood, O sweet nails That bore his sweet burden which alone were worthy to support his body.
Salmo 8 [5]
8:2 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu santo Nombre en toda la tierra!
8:2 Porque tu majestad se ve ensalzada * sobre los cielos.
8:3 De la boca de los niños y de los que están aún pendientes del pecho de sus madres, hiciste Tú salir perfecta alabanza, por razón de tus enemigos, * para destruir al enemigo y al vengativo.
8:4 Yo contemplo tus cielos, obra de tus dedos, * la luna y las estrellas que Tú creaste,
8:5 Y exclamo: ¿Qué es el hombre, para que Tú te acuerdes de él? * ¿O qué es el hijo del hombre, para que vengas a visitarlo?
8:6 Lo hiciste un poco inferior a los ángeles, lo coronaste de gloria y de honor, * y le has dado el mando sobre las obras de tus manos.
8:8 Todas ellas las pusiste a sus pies; * todas las ovejas y bueyes, y aun las bestias del campo;
8:9 Las aves del cielo, y los peces del mar * que hienden sus olas.
8:10 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu Nombre en toda la redondez de la tierra!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. O sweet wood, O sweet nails That bore his sweet burden which alone were worthy to support his body.
Ant. Funéstæ mortis * damnátur supplícium, dum Christus, in Cruce, nostra destrúxit víncula críminum.
Psalmus 10 [6]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * iustus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes eius.
10:5 Óculi eius in páuperem respíciunt: * pálpebræ eius intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat iustum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam iustus Dóminus, et iustítias diléxit: * æquitátem vidit vultus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Funéstæ mortis damnátur supplícium, dum Christus, in Cruce, nostra destrúxit víncula críminum.
Ant. La funesta pena de muerte * fue abolida, al destruir Cristo en la Cruz los vínculos de nuestros crímenes.
Salmo 10 [6]
10:2 En el Señor tengo puesta mi confianza: ¿Cómo, pues, decís a mi alma: * «Retírate prontamente al monte, como un ave que huye?
10:3 Mira que los pecadores han apuntado el arco, y tienen preparadas saetas dentro de sus aljabas, * para asaetar a escondidas a los que son de corazón recto.
10:4 Porque aquello que Tú hiciste de bueno, lo han reducido a nada; * mas el justo, ¿qué es lo que ha hecho de malo?»
10:5 Pero el Señor está en su santo templo, * el Señor tiene su trono en el cielo.
10:5 Sus ojos están mirando al pobre; * sus párpados están examinando a los hijos de los hombres.
10:6 El Señor vigila al justo y al impío; * y así el que ama la maldad, odia su propia alma.
10:7 Lloverá lazos sobre los pecadores; * el fuego y azufre, y el viento tempestuoso son el cáliz que les tocará.
10:8 Porque el Señor es justo y ama la justicia, * está siempre su rostro mirando la rectitud.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. La funesta pena de muerte fue abolida, al destruir Cristo en la Cruz los vínculos de nuestros crímenes.
℣. Hoc signum Crucis erit in cælo.
℟. Cum Dóminus ad iudicándum vénerit.
℣. Esta señal de la Cruz aparecerá en el cielo.
℟. Cuando el Señor vuelva a juzgar.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De libro Númeri
Num 21:1-2
1 Cum audísset Chananǽus rex Arad, qui habitábat ad merídiem, venísse scílicet Israël per exploratórum viam, pugnávit contra illum et victor exsístens duxit ex eo prædam.
2 At Israël, voto se Dómino óbligans, ait: Si tradíderis pópulum istum in manu mea, delébo urbes eius.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Gloriósum diem sacra venerátur Ecclésia, dum triumphále reserátur lignum:
* In quo Redémptor noster, mortis víncula rumpens, cállidum áspidem superávit.
℣. In ligno péndens nostræ salútis sémitam Verbum Patris invénit.
℟. In quo Redémptor noster, mortis víncula rumpens, cállidum áspidem superávit.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Padre Eterno nos bendiga con su continua bendición. Amén.

Lectura 1
Del libro de los Números
Num 21:1-2
1 El rey cananeo de Arad, que habitaba en el Negueb, al oír que venía Israel por el camino de Atarim, los atacó y tomó prisioneros.
2 Hizo entonces Israel voto al Señor, diciendo: “Si entregas a este pueblo en mis manos, yo destruiré sus ciudades.”
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. La santa Iglesia venera el día glorioso en que fue descubierto el madero triunfal:
* En el cual nuestro Redentor, quebrantando los vínculos de la muerte, venció la pérfida serpiente, aleluya, aleluya, aleluya.
℣. El Verbo del Padre pendiente de la Cruz nos mostró el camino de nuestra salvación.
℟. En el cual nuestro Redentor, quebrantando los vínculos de la muerte, venció la pérfida serpiente, aleluya, aleluya, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Num 21:3-4
3 Exaudivítque Dóminus preces Israël, et trádidit Chananǽum, quem ille interfécit, subvérsis úrbibus eius, et vocávit nomen loci illíus Horma, id est, anáthema.
4 Profécti sunt autem et de monte Hor per viam quæ ducit ad Mare Rubrum, ut circumírent terram Edom.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Crux fidélis, inter omnes arbor una nóbilis: nulla silva talem profert, fronde, flore, gérmine:
* Dulce lignum, dulces clavos, dulce pondus sustínuit.
℣. Super ómnia ligna cedrórum tu sola excélsior.
℟. Dulce lignum, dulces clavos, dulce pondus sustínuit.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Hijo único de Dios nos bendiga y nos ayude. Amén.

Lectura 2
Num 21:3-4
3 Oyó el Señor la voz de Israel, y le entregó el cananeo, a quien dio al anatema, destruyéndolos a ellos y a sus ciudades, por lo cual fue llamado aquel lugar Jormá.
4 Partieron del monte Hor en dirección al mar Rojo, rodeando la tierra de Edom;
5 Y el pueblo, impaciente, murmuraba por el camino contra Dios y contra Moisés, diciendo: ¿Por qué nos habéis sacado de Egipto para morir en este desierto? No hay pan ni agua y estamos ya cansados de un tan ligero manjar como éste.
6 Mandó entonces el Señor contra el pueblo serpientes venenosas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. ¡Oh Cruz, apoyo de nuestra confianza, único entre los árboles por tu nobleza! Ninguna selva produce otro semejante en follaje, flores y frutos.
* Dulce madero, dulces clavos, que sostenéis tan dulce peso, aleluya.
℣. Sólo tú te has elevado sobre todos los cedros.
℟. Dulce madero, dulces clavos, que sostenéis tan dulce peso, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Num 21:4-6
4 Et tædére cœpit pópulum itíneris ac labóris.
5 Locutúsque contra Deum et Móysen ait: Cur eduxísti nos de Ægýpto ut morerémur in solitúdine? Deest panis, non sunt aquæ, ánima nostra iam náuseat super cibo isto levíssimo.
6 Quam ob rem misit Dóminus in pópulum ignítos serpéntes.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Hæc est arbor digníssima, in paradísi médio situáta,
* In qua salútis auctor própria morte mortem ómnium superávit.
℣. Crux præcellénti decóre fúlgida, quam Heraclíus imperátor concupiscénti ánimo recuperávit.
℟. In qua salútis auctor própria morte mortem ómnium superávit.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. La gracia del Espíritu Santo ilumine nuestros sentidos y corazones. Amén

Lectura 3
Num 21:4-6
4 Partieron del monte Hor en dirección al mar Rojo, rodeando la tierra de Edom;
5 Y el pueblo, impaciente, murmuraba por el camino contra Dios y contra Moisés, diciendo: ¿Por qué nos habéis sacado de Egipto para morir en este desierto? No hay pan ni agua y estamos ya cansados de un tan ligero manjar como éste.
6 Mandó entonces el Señor contra el pueblo serpientes venenosas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Este es el árbol dignísimo plantado en medio del paraíso,
* En donde el Autor de la salvación destruyó con su propia muerte la muerte de todos los hombres.
℣. Oh Cruz, que resplandeces con el más brillante fulgor, que fuiste recuperada con gran amor por el emperador Heraclio.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.

Lectio 4
Num 21:6-9
6 Ad quorum plagas et mortes plurimórum
7 Venérunt ad Móysen atque dixérunt: Peccávimus, quia locúti sumus contra Dóminum et te: ora ut tollat a nobis serpéntes. Oravítque Móyses pro pópulo.
8 Et locútus est Dóminus ad eum: Fac serpéntem ǽneum et pone eum pro signo: qui percússus aspéxerit eum, vivet.
9 Fecit ergo Móyses serpéntem ǽneum et pósuit eum pro signo; quem cum percússi aspícerent, sanabántur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. O crux benedícta,
* Quæ sola fuísti digna portáre Regem cælórum et Dóminum!
℣. O crux gloriósa et admirábilis o crux veneránda!
℟. Quæ sola fuísti digna portáre Regem cælórum et Dóminum!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quæ sola fuísti digna portáre Regem cælórum et Dóminum!
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 4
Num 21:6-9
6 Por las mordeduras murió mucha gente de Israel.
7 El pueblo fue a Moisés y le dijo: Hemos pecado murmurando contra Yahvé y contra ti; pide al Señor que aleje de nosotros las serpientes.
8 Moisés intercedió por el pueblo, y el Señor dijo a Moisés: Hazte una serpiente de bronce y ponla sobre un asta, y cuantos mordidos la miren, sanarán.
9 Hizo, pues, Moisés una serpiente de bronce y la puso sobre un asta; y cuando alguno era mordido por una serpiente, miraba a la serpiente de bronce y se curaba.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. O blessed cross,
* Which alone was worthy to bear the Lord and King of the heaven.
℣. O glorious and admirable cross, O cross to be venerated.
℟. Which alone was worthy to bear the Lord and King of the heaven.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Which alone was worthy to bear the Lord and King of the heaven.
Nocturn II.
Ant. Rex exaltátur * in ǽthera, cum nóbile trophǽum Crucis ab univérsis christícolis adorátur per sǽcula.
Psalmus 20 [7]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis eius tribuísti ei: * et voluntáte labiórum eius non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória eius in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rex exaltátur in ǽthera, cum nóbile trophǽum Crucis ab univérsis christícolis adorátur per sǽcula.
Nocturn II.
Ant. Nuestro Rey se ve exaltado * en los cielos, mientras el noble triunfo de la Cruz es adorado por todos los cristianos a través de los siglos.
Salmo 20 [7]
20:2 Oh, Señor, en tu gran poder hallará el rey su alegría, * y saltará de extremado gozo por la salvación que le has enviado.
20:3 Tú le has cumplido el deseo de su corazón, * y no has frustrado los ruegos que formaron sus labios.
20:4 Antes, te has anticipado a él con bendiciones amorosas; * le pusiste sobre la cabeza una corona de piedras preciosas.
20:5 Te pidió vida, * y Tú le has concedido alargar sus días por los siglos de los siglos.
20:6 Grande es su gloria por la salvación que le has dado. * Aún le revistarás de una gloria y esplendor mucho más grande.
20:7 Porque Tú harás que él sea bendición eterna; * lo colmarás de gozo con sólo mostrarle tu rostro.
20:8 Por cuanto el rey tiene puesta su confianza en el Señor; * por lo mismo descansará inmóvil en la misericordia del Altísimo.
20:9 Alcance tu poderosa mano a todos tus enemigos; * descargue tu diestra sobre todos los que te aborrecen.
20:10 Mostrándoles tu rostro, harás de ellos como un horno encendido. * Airado el Señor los pondrá en consternación, y el fuego los devorará.
20:11 Extirparás su descendencia de la faz de la tierra, * y quitarás su raza de entre los hijos de los hombres.
20:12 Porque urdieron contra ti maldades; * forjaron designios que no pudieron ejecutar.
20:13 Tú los pondrás en fuga, * y tendrás aparejadas contra ellos, las flechas de tu arco.
20:14 Ensálzate, Señor, con tu poder infinito; * que nosotros celebraremos con cánticos e himnos tus maravillas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Nuestro Rey se ve exaltado en los cielos, mientras el noble triunfo de la Cruz es adorado por todos los cristianos a través de los siglos.
Ant. Virga tua, et báculus tuus: * ipsa me consoláta sunt, † Dómine, Deus meus.
Psalmus 22 [8]
22:1 Dóminus regit me, et nihil mihi déerit: * in loco páscuæ ibi me collocávit.
22:2 Super aquam refectiónis educávit me: * ánimam meam convértit.
22:3 Dedúxit me super sémitas iustítiæ, * propter nomen suum.
22:4 Nam, et si ambulávero in médio umbræ mortis, non timébo mala: * quóniam tu mecum es.
22:4 Virga tua, et báculus tuus: * ipsa me consoláta sunt.
22:5 Parásti in conspéctu meo mensam, * advérsus eos, qui tríbulant me.
22:5 Impinguásti in óleo caput meum: * et calix meus inébrians quam præclárus est!
22:6 Et misericórdia tua subsequétur me * ómnibus diébus vitæ meæ:
22:6 Et ut inhábitem in domo Dómini, * in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Virga tua, et báculus tuus: ipsa me consoláta sunt, † Dómine, Deus meus.
Ant. Your rod and your staff, they have comforted me, O Lord, my God.
Salmo 22 [8]
22:1 El Señor es mi Pastor, nada me falta: * en verdes praderas me hace recostar;
22:2 Me conduce hacia fuentes tranquilas * y repara mis fuerzas;
22:3 Me guía por el sendero justo, * por el honor de su nombre.
22:4 Aunque camine por cañadas oscuras, nada temo, * porque Tú vas conmigo:
22:4 Tu vara y tu cayado * me sosiegan.
22:5 Preparas una mesa ante mí, * enfrente de mis enemigos;
22:5 Me unges la cabeza con perfume, * y mi copa rebosa.
22:6 Tu bondad y tu misericordia me acompañan * todos los días de mi vida,
22:6 Y habitaré en la casa del Señor * por años sin término.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Your rod and your staff, they have comforted me, O Lord, my God.
Ant. Adorámus te, Christe, * et benedícimus tibi, quia per Crucem tuam redemísti mundum.
Psalmus 95 [9]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi, quia per Crucem tuam redemísti mundum.
Ant. Te adoramos, oh Cristo, y te bendecimos, porque con tu Cruz redimiste al mundo.
Salmo 95 [9]
95:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * cantad al Señor, toda la tierra;
95:2 Cantad al Señor, bendecid su nombre, * proclamad día tras día su victoria.
95:3 Contad a los pueblos su gloria, * sus maravillas a todas las naciones;
95:4 Porque es grande el Señor, y muy digno de alabanza, * más temible que todos los dioses.
95:5 Pues los dioses de los gentiles son apariencia, * mientras que el Señor ha hecho el cielo;
95:6 Honor y majestad lo preceden, * fuerza y esplendor están en su templo.
95:7 Familias de los pueblos, aclamad al Señor, aclamad la gloria y el poder del Señor, * aclamad la gloria del nombre del Señor,
95:8 Entrad en sus atrios trayéndole ofrendas. * Postraos ante el Señor en el atrio sagrado,
95:9 Tiemble en su presencia la tierra toda; * decid a los pueblos: «el Señor es rey,
95:10 Él afianzó el orbe, y no se moverá; * Él gobierna a los pueblos rectamente».
95:11 Alégrese el cielo, goce la tierra, retumbe el mar y cuanto lo llena; * vitoreen los campos y cuanto hay en ellos,
95:12 Aclamen los árboles del bosque, delante del Señor, que ya llega, * ya llega a regir la tierra:
95:13 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con fidelidad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Te adoramos, oh Cristo, y te bendecimos, porque con tu Cruz redimiste al mundo.
Ant. Per lignum * servi facti sumus, et per sanctam Crucem liberáti sumus: fructus árboris sedúxit nos, Fílius Dei redémit nos, allelúia.
Psalmus 96 [10]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per lignum servi facti sumus, et per sanctam Crucem liberáti sumus: fructus árboris sedúxit nos, Fílius Dei redémit nos, allelúia.
Ant. Por un madero * fuimos esclavos, y por la santa Cruz fuimos liberados; el fruto del árbol nos sedujo; pero el Hijo de Dios nos rescató, aleluya.
Salmo 96 [10]
96:1 El Señor reina, la tierra goza, * se alegran las islas innumerables.
96:2 Tiniebla y nube lo rodean, * justicia y derecho sostienen su trono.
96:3 Delante de Él avanza el fuego, * abrasando en torno a los enemigos;
96:4 Sus relámpagos deslumbran el orbe, * y, viéndolos, la tierra se estremece.
96:5 Los montes se derriten como cera * ante el dueño de toda la tierra;
96:6 Los cielos pregonan su justicia, * y todos los pueblos contemplan su gloria.
96:7 Los que adoran estatuas se sonrojan, * los que ponen su orgullo en los ídolos;
96:7 Ante Él se postran todos los dioses, * lo oye Sión, y se alegra,
96:8 Se regocijan las ciudades de Judá * por tus sentencias, Señor;
96:9 Porque Tú eres, Señor, altísimo sobre toda la tierra, * encumbrado sobre todos los dioses.
96:10 El Señor ama al que aborrece el mal, * protege la vida de sus fieles y los libra de los malvados.
96:11 Amanece la luz para el justo, * y la alegría para los rectos de corazón.
96:12 Alegraos, justos, con el Señor, * celebrad su santo nombre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Por un madero fuimos esclavos, y por la santa Cruz fuimos liberados; el fruto del árbol nos sedujo; pero el Hijo de Dios nos rescató, aleluya.
Ant. Salvátor mundi, * salva nos: qui per Crucem et sánguinem tuum redemísti nos, auxiliáre nobis, te deprecámur, Deus noster.
Psalmus 97 [11]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera eius: * et brácchium sanctum eius.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Iubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Iubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit iudicáre terram.
97:9 Iudicábit orbem terrárum in iustítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salvátor mundi, salva nos: qui per Crucem et sánguinem tuum redemísti nos, auxiliáre nobis, te deprecámur, Deus noster.
Ant. Oh Salvador del mundo, * sálvanos; ya que nos redimiste con tu Cruz y con tu sangre, te rogamos que acudas en nuestra ayuda.
Salmo 97 [11]
97:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * porque ha hecho maravillas:
97:1 Su diestra le ha dado la victoria, * su santo brazo.
97:2 El Señor da a conocer su victoria, * revela a las naciones su justicia:
97:3 Se acordó de su misericordia * y su fidelidad en favor de la casa de Israel.
97:3 Los confines de la tierra han contemplado * la victoria de nuestro Dios.
97:4 Aclamad al Señor, tierra entera; * gritad, vitoread, tocad:
97:5 Tañed la cítara para el Señor, suenen los instrumentos: * con clarines y al son de trompetas,
97:6 Aclamad al Rey y Señor. * Retumbe el mar y cuanto contiene, la tierra y cuantos la habitan;
97:8 Aplaudan los ríos, aclamen los montes al Señor, * que llega para regir la tierra.
97:9 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con rectitud.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Oh Salvador del mundo, sálvanos; ya que nos redimiste con tu Cruz y con tu sangre, te rogamos que acudas en nuestra ayuda.
Ant. Adorámus Crucis signáculum, * per quod salútis súmpsimus sacraméntum.
Psalmus 98 [12]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis iudícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * iudícium et iustítiam in Iacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum eius: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus eius: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen eius:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia eius, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto eius: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adorámus Crucis signáculum, per quod salútis súmpsimus sacraméntum.
Ant. We adore the sign of the cross, through which we have been granted the sacrament of salvation.
Salmo 98 [12]
98:1 El Señor reina, tiemblen las naciones; * sentado sobre querubines, vacile la tierra.
98:2 El Señor es grande en Sión, * encumbrado sobre todos los pueblos.
98:3 Reconozcan tu nombre, grande y terrible: Él es santo. * Reinas con poder y amas la justicia,
98:4 Tú has establecido la rectitud; * Tú administras la justicia y el derecho, Tú actúas en Jacob.
98:5 Ensalzad al Señor, Dios nuestro, postraos ante el estrado de sus pies: * Él es santo.
98:6 Moisés y Aarón con sus sacerdotes, * Samuel con los que invocan su nombre,
98:6 Invocaban al Señor, y Él respondía. * Dios les hablaba desde la columna de nube;
98:7 Oyeron sus mandatos * y la ley que les dio.
98:8 Señor, Dios nuestro, Tú les respondías, * Tú eras para ellos un Dios de perdón, y un Dios vengador de sus maldades.
98:9 Ensalzad al Señor, Dios nuestro; postraos ante su monte santo: * Santo es el Señor nuestro Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. We adore the sign of the cross, through which we have been granted the sacrament of salvation.
℣. Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi.
℟. Quia per Crucem tuam redemísti mundum.
℣. Te adoramos, oh Cristo, y te bendecimos.
℟. Porque con tu Cruz redimiste al mundo.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 5
Chósroas, Persárum rex, extrémis Phocæ impérii tempóribus, Ægýpto et Africa occupáta ac Ierosólyma capta multísque ibi cæsis Christianórum míllibus, Christi Dómini Crucem, quam Hélena in monte Calváriæ collocárat, in Pérsidem ábstulit. Itaque Heraclíus, qui Phocæ succésserat, multis belli incómmodis et calamitátibus afféctus, pacem petébat; quam a Chósroa, victóriis insolénte, ne iníquis quidem conditiónibus impetráre póterat. Quare in summo discrímine se assíduis ieiúniis et oratiónibus exércens, opem a Deo veheménter implorábat; cuius mónitu exércitu comparáto, signa cum hoste cóntulit, ac tres duces Chósroæ cum tribus exercítibus superávit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Nos autem gloriári opórtet in Cruce Dómini nostri Iesu Christi, in quo est salus, vita, et resurréctio nostra:
* Per quem salváti et liberáti sumus.
℣. Tuam Crucem adorámus, Dómine, et recólimus tuam gloriósam passiónem.
℟. Per quem salváti et liberáti sumus.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 5
A fines del imperio de Focas, ocupó Cosroes, rey de los Persas, Egipto y África; y tomando también Jerusalén, exterminó a miles de cristianos, y se llevó a Persia la Cruz del Señor con que Santa Elena había enriquecido el monte Calvario. A Focas, le sucedió Heraclio. Reducido éste al último extremo por las calamidades de la guerra, solicitó la paz bajo las más duras condiciones, sin lograr obtenerla de Cosroes, engreído por sus victorias. Acudió entonces a Dios con ayunos y oraciones, implorando su ayuda en tan apurada situación. Y por inspiración divina reunió un ejército, con el cual atacó al enemigo, derrotando a tres generales de Cosroes con sus huestes.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Debemos gloriarnos en la Cruz de nuestro Señor Jesucristo, en el cual están nuestra salud, vida y resurrección:
* Por el cual hemos conseguido la salvación y liberación de nuestros enemigos, aleluya.
℣. Adoramos, oh Señor, tu Cruz, y veneramos tu gloriosa pasión.
℟. Por el cual hemos conseguido la salvación y liberación de nuestros enemigos, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 6
Quibus cládibus fractus Chósroas, in fuga, qua traícere Tigrim parábat, Medársen fílium sócium regni desígnat. Sed eam contuméliam cum Síroës, Chósroæ maior natu fílius, ferret atróciter, patri simul et fratri necem machinátur; quam paulo post utríque ex fuga retrácto áttulit, regnúmque ab Heraclío impetrávit quibúsdam accéptis conditiónibus, quarum ea prima fuit, ut Crucem Christi Dómini restitúeret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Dum sacrum pignus cǽlitus exaltátur, Christi fides roborátur:
* Adsunt prodígia divína in virga Móysi prímitus figuráta.
℣. Ad Crucis contáctum resúrgunt mórtui, et Dei magnália reserántur.
℟. Adsunt prodígia divína in virga Móysi prímitus figuráta.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 6
Cuando Cosroes, abatido por el peso de estas derrotas, se aprestaba en su huida a atravesar el Tigris, se asoció al trono su hijo Medarsés. Furioso entonces, al verse postergado, el hijo mayor, Siroés, preparó una asechanza a su padre y a su hermano; y no tardó en alcanzarles, les detuvo y los mató. Pidió entonces ser reconocido rey por Heraclio, a lo cual accedió éste mediante ciertas condiciones siendo la primera la restitución de la Cruz del Señor. Así, pues, la Cruz fue recuperada catorce años después de haber caído en poder de los Persas; y al volver Heraclio a Jerusalén, la llevó sobre sus hombros al cerro adonde el mismo Salvador la subiera.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Al descubrirse por una gracia del cielo la sagrada prenda, se fortalece la fe cristiana;
* Y se realizan los divinos prodigios, antes figurados en la vara de Moisés, aleluya, aleluya,
℣. Al contacto con la Cruz, resucitan los muertos y se muestra el poder de Dios.
℟. Y se realizan los divinos prodigios, antes figurados en la vara de Moisés, aleluya, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 7
Ergo Crux, quatuórdecim annis postquam vénerat in potestátem Persárum, recépta est. Quam rédiens Ierosólymam Heraclíus solémni celebritáte suis húmeris rétulit in eum montem, quo eam Salvátor túlerat. Quod factum illústri miráculo commendátum est. Nam Heraclíus, ut erat auro et gemmis ornátus, insístere coáctus est in porta, quæ ad Calváriæ montem ducébat. Quo enim magis prógredi conabátur, eo magis retinéri videbátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Hoc signum Crucis erit in cælo, cum Dóminus ad iudicándum vénerit:
* Tunc manifésta erunt abscóndita cordis nostri.
℣. Cum séderit Fílius hóminis in sede maiestátis suæ, et cœ́perit iudicáre sǽculum per ignem.
℟. Tunc manifésta erunt abscóndita cordis nostri.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 7
Cuando Cosroes, abatido por el peso de estas derrotas, se aprestaba en su huida a atravesar el Tigris, se asoció al trono su hijo Medarsés. Furioso entonces, al verse postergado, el hijo mayor, Siroés, preparó una asechanza a su padre y a su hermano; y no tardó en alcanzarles, les detuvo y los mató. Pidió entonces ser reconocido rey por Heraclio, a lo cual accedió éste mediante ciertas condiciones siendo la primera la restitución de la Cruz del Señor. Así, pues, la Cruz fue recuperada catorce años después de haber caído en poder de los Persas; y al volver Heraclio a Jerusalén, la llevó sobre sus hombros al cerro adonde el mismo Salvador la subiera. Entonces ocurrió un milagro digno de recordar: Iba Heraclio cargado de oro y pedrerías, y de súbito sintió una fuerza que le detenía junto a la puerta de acceso al camino del Calvario; cuanto más se empeñaba, más imposible le era andar, con gran asombro del propio Heraclio y de la multitud; hasta que Zacarías, obispo de Jerusalén, le dijo: Considera, oh emperador, que los arreos triunfales con que llevas la Cruz, no imitan la pobreza y humildad de Jesucristo. Se quitó, pues, Heraclio sus ricas vestiduras, y descalzo y vestido con sencillez, anduvo el resto del camino, y colocó la Cruz en el Calvario, en donde la habían quitado los Persas. La Exaltación de la Santa Cruz, que ya se celebrada cada año en este día, adquirió desde entonces mayor esplendor, en memoria de haber sido la Cruz colocada de nuevo por Heraclio en el lugar donde la levantó por vez primera el Salvador.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Esta señal de la Cruz aparecerá en el cielo, cuando el Señor vendrá a juzgar.
* Entonces se manifestarán los secretos de nuestro corazón, aleluya, aleluya.
℣. Cuando se sentare el Hijo del hombre en el trono de su majestad, y empezare a juzgar el siglo mediante el fuego.
℟. Entonces se manifestarán los secretos de nuestro corazón, aleluya, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.

Lectio 8
Cumque ea re et ipse Heraclíus et réliqui omnes obstupéscerent; Zacharías, Ierosolymórum antístes, Vide, inquit, imperátor, ne isto triumpháli ornátu, in Cruce ferénda parum Iesu Christi paupertátem et humilitátem imitére. Tum Heraclíus, abiécto amplíssimo vestítu detractísque cálceis ac plebéio amíctu indútus, réliquum viæ fácile confécit, et in eódem Calváriæ loco Crucem státuit, unde fúerat a Persis asportáta. Itaque Exaltatiónis sanctæ Crucis solémnitas, quæ hac die quotánnis celebrabátur, illústrior habéri cœpit ob eius rei memóriam, quod ibídem fúerit repósita ab Heraclío, ubi Salvatóri primum fúerat constitúta.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Per signum Crucis de inimícis nostris
* Líbera nos, Deus noster.
℣. Salva nos, Christe Salvátor, per virtútem crucis.
℟. Líbera nos, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Líbera nos, Deus noster.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 8
Entonces ocurrió un milagro digno de recordar: Iba Heraclio cargado de oro y pedrerías, y de súbito sintió una fuerza que le detenía junto a la puerta de acceso al camino del Calvario; cuanto más se empeñaba, más imposible le era andar, con gran asombro del propio Heraclio y de la multitud; hasta que Zacarías, obispo de Jerusalén, le dijo: Considera, oh emperador, que los arreos triunfales con que llevas la Cruz, no imitan la pobreza y humildad de Jesucristo. Se quitó, pues, Heraclio sus ricas vestiduras, y descalzo y vestido con sencillez, anduvo el resto del camino, y colocó la Cruz en el Calvario, en donde la habían quitado los Persas. La Exaltación de la Santa Cruz, que ya se celebrada cada año en este día, adquirió desde entonces mayor esplendor, en memoria de haber sido la Cruz colocada de nuevo por Heraclio en el lugar donde la levantó por vez primera el Salvador.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. By the sign of the cross
* Deliver us from our enemies, O our God.
℣. Save us, O Christ our Saviour, through the power of thy Cross
℣. Deliver us from our enemies, O our God.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Nocturn III.
Ant. Mihi autem * absit gloriári, nisi in cruce Dómini nostri Iesu Christi: per quem mihi mundus crucifíxus est, et ego mundo.
Canticum Habacuc [13]
Hab 3:1-6
3:1 Dómine audívi auditiónem tuam, * et tímui.
3:2 Dómine opus tuum * in médio annórum vivífica illud:
3:2 In médio annórum notum fácies. * Cum irátus fúeris, misericórdiæ recordáberis.
3:3 Deus ab Austro véniet, * et sanctus de monte Pharan:
3:3 Opéruit cælos glória eius: * et laudis eius plena est terra.
3:4 Splendor eius ut lux erit: * córnua in mánibus eius:
3:4 Ibi abscóndita est fortitúdo eius. * Ante fáciem eius ibit mors.
3:5 Et egrediétur diábolus ante pedes eius. * Stetit, et mensus est terram.
3:6 Aspéxit, et dissólvit Gentes: * et contríti sunt montes sǽculi:
3:6 Incurváti sunt colles mundi, * ab itinéribus æternitátis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. But God forbid that I should glory, save in the cross of our Lord Jesus Christ; by whom the world is crucified to me, and I to the world.
Cántico de Habacuc [13]
Hab 3:1-6
3:1 Oí, oh Señor, tu anuncio, * y temí.
3:2 En medio de los años * lo harás patente.
3:2 En medio de los años la harás notas. * Cuando entres en ira, te acordarás de tu misericordia.
3:3 Vendrá Dios del Mediodía, * y el Santo del monte Farán.
3:3 Su gloria cubrirá los cielos, * y la tierra está llena de su gloria.
3:4 Resplandecerá como la luz, * en sus manos tendrá el poder.
3:4 Allí está escondida su fortaleza. * Ante sí irá la muerte.
3:5 Y el diablo delante de sus pies. * Paróse, y midió la tierra.
3:6 Echó una mirada y acabó con las naciones: * y quedaron contritos los montes del siglo.
3:6 Encorváronse los collados * al pasar el Eterno.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum [14]
Ibid. v. 7-12
3:7 Pro iniquitáte vidi tentória Æthiópiæ, * turbabúntur pelles terræ Mádian.
3:8 Numquid in flumínibus irátus es Dómine? † aut in flumínibus furor tuus? * vel in mari indignátio tua?
3:8 Qui ascéndes super equos tuos: * et quadrígæ tuæ salvátio.
3:9 Súscitans suscitábis arcum tuum: * iuraménta tríbubus quæ locútus es:
3:9 Flúvios scindes terræ: † Vidérunt te, et doluérunt montes: * gurges aquárum tránsiit.
3:10 Dedit abýssus vocem suam: * altitúdo manus suas levávit.
3:11 Sol et luna stetérunt in habitáculo suo, † in luce sagittárum tuárum, * ibunt in splendóre fulgurántis hastæ tuæ.
3:12 In frémitu conculcábis terram: * in furóre obstupefácies Gentes.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Cántico de Habacuc [14]
Hab 3:7-12
3:7 Yo vi a favor de la iniquidad las tiendas de Etiopía, * puestos fueron en derrota los pabellones de Madian.
3:8 ¿Acaso fue contra los ríos tu enojo, oh Señor? † ¿Fue contra los ríos tu cólera, * o contra el mar tu indignación?
3:8 Tú que montas sobre tus caballos, * y llevas en tu carroza la salvación:
3:9 Tú tomarás con denuedo tu arco, * conforme a los juramentos que hiciste a las tribus:
3:9 Tú dividirás los ríos de la tierra. † Viéronte los montes y se estremecieron, * retiráronse los hinchados ríos.
3:10 Los abismos alzaron su voz, * y levantó sus manos lo profundo.
3:11 El sol y la luna se mantuvieron en sus puestos, † marcharán ellos al resplandor de tus saetas, * al resplandor de tu relumbrante lanza.
3:12 Tú, irritado, hollarás la tierra, * y con tu furor dejarás atónitas las naciones.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum [15]
Ibid. v. 13-19
3:13 Egréssus es in salútem pópuli tui: * in salútem cum Christo tuo:
3:13 Percussísti caput de domo ímpii: * denudásti fundaméntum eius usque ad collum.
3:14 Maledixísti sceptris eius, † cápiti bellatórum eius, * veniéntibus ut turbo ad dispergéndum me.
3:14 Exsultátio eórum, * sicut eius qui dévorat páuperem in abscóndito.
3:15 Viam fecísti in mari equis tuis, * in luto aquárum multárum.
3:16 Audívi, et conturbátus est venter meus: * a voce contremuérunt lábia mea.
3:16 Ingrediátur putrédo in óssibus meis, * et subter me scáteat.
3:16 Ut requiéscam in die tribulatiónis: * ut ascéndam ad pópulum accínctum nostrum.
3:17 Ficus enim non florébit: * et non erit germen in víneis.
3:17 Mentiétur opus olívæ: * et arva non áfferent cibum.
3:17 Abscindétur de ovíli pecus: * et non erit arméntum in præsépibus.
3:18 Ego autem in Dómino gaudébo: * et exsultábo in Deo Iesu meo.
3:19 Deus Dóminus fortitúdo mea: * et ponet pedes meos quasi cervórum.
3:19 Et super excélsa mea dedúcet me victor * in psalmis canéntem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mihi autem absit gloriári, nisi in cruce Dómini nostri Iesu Christi: per quem mihi mundus crucifíxus est, et ego mundo.
Cántico de Habacuc [15]
Hab 3:13-19
3:13 Saliste para salvar a tu pueblo, * para salvarle por medio de tu Cristo.
3:13 Heriste la cabeza de la casa del impío: * descubriste sus cimientos de arriba abajo.
3:14 Echaste la maldición sobre su cetro, † sobre el caudillo de sus guerreros, * los cuales venian como torbellino para destrozarme:
3:14 Era su regocijo * como el de aquel que, en un sitio retirado, devora al pobre.
3:15 Abriste camino en el mar a su caballería * por en medio del cieno de profundas aguas,
3:16 Oí tu voz y se conmovieron mis entrañas: * a tal voz tuya temblaron mis labios.
3:16 Penetre mis huesos la podredumbre, * y brote dentro de mí gusanos,
3:16 A fin de que yo consiga reposo en el día de la tribulación, * y vaya a reunirme con el pueblo nuestro que está apercibido.
3:17 Porque la higuera no florecerá, * ni las viñas brotarán:
3:17 Faltará el fruto de la oliva: * los campos no darán alimento.
3:17 Arrebatadas serán del aprisco las ovejas, * y quedarán sin ganados los pesebres.
3:18 Yo empero me regocijaré en el Señor, * y saltaré de gozo en Dios Jesús mío.
3:19 El Señor Dios es mi fortaleza; * y él me dará piés ligeros como de ciervo: 3:19 Y el vencedor me conducirá a las alturas, * cantando yo himnos en su alabanza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. But God forbid that I should glory, save in the cross of our Lord Jesus Christ; by whom the world is crucified to me, and I to the world.
℣. Omnis terra adóret te, et psallat tibi.
℟. Psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
℣. Que toda la tierra te adore y te cante himnos.
℟. Cante un himno a tu nombre, oh Señor.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioánnem
Ioannes 12:31-36
In illo témpore: Dixit Iesus turbis Iudæórum: Nunc iudícium est mundi, nunc princeps huius mundi eiciétur foras. Et réliqua.

Homilía sancti Leónis Papæ
Sermo 8 de Passione Domini, post medium
Exaltáto, dilectíssimi, per Crucem Christo, non illa tantum spécies aspéctui mentis occúrrat, quæ fuit in óculis impiórum, quibus per Móysen dictum est: Et erit pendens vita tua ante óculos tuos, et timébis die ac nocte, et non credes vitæ tuæ. Isti enim nihil in crucifíxo Dómino præter fácinus suum cogitáre potuérunt, habéntes timórem, non quo fides vera iustificátur, sed quo consciéntia iníqua torquétur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Dulce lignum, dulces clavos, dulce pondus sustínuit:
* Quæ sola digna fuit portáre prétium huius sǽculi.
℣. Hoc signum Crucis erit in cælo cum Dóminus ad iudicándum vénerit.
℟. Quæ sola digna fuit portáre prétium huius sǽculi.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.

Lectura 9
Lectura del Santo Evangelio según San Juan
Jn 12:31-36
En aquel tiempo: Dijo Jesús a la turba de los judíos: Ahora va a ser juzgado el mundo; ahora el príncipe del mundo va a ser lanzado fuera. Y lo que sigue.

Homilía de San León, Papa.
8ª sobre la Pasión del Señor.
Amados, al contemplar a Jesús levantado en la cruz, no os limitéis a ver en Él lo que veían los impíos, a quienes Moisés dice: Tu vida estará como suspendida ante tus ojos, y temerás día y noche, y no creerás en tu vida. Jesús crucificado no podía suscitar en ellos más que el pensamiento de su propio crimen; por esto, al verle, temblaron, mas no con el temor que justifica a los creyentes, sino con el que atormenta a las conciencias culpables. Nosotros, empero, iluminados por el espíritu de verdad, abrazamos con libertad y pureza de corazón a la Cruz, que resplandece en el cielo y en la tierra, y sólo atendemos al misterio que el Señor, refiriéndose a su Pasión, del cual decía: Ahora va a ser juzgado todo el mundo; ahora el príncipe de este mundo va a ser echado fuera. Y Yo, cuando fuere levantado sobre la tierra, atraeré a mí todas las cosas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Dulce madero, dulces clavos, que sostenéis un dulce peso:
* Tú solo fuiste digno de sostener el rescate del mundo.
℣. Esta señal de la Cruz aparecerá en el cielo cuando el Señor vendrá a juzgar.
℟. Tú solo fuiste digno de sostener el rescate del mundo.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 10
Noster vero intelléctus, quem spíritus veritátis illúminat, glóriam Crucis, cælo terráque radiántem, puro ac líbero corde suscípiat; et interióre ácie vídeat, quale sit quod Dóminus, cum de passiónis suæ loquerétur instántia, dixit: Nunc iudícium mundi est, nunc princeps huius mundi eiciétur foras. Et ego, si exaltátus fúero a terra, ómnia traham ad meípsum. O admirábilis poténtia Crucis! o ineffábilis glória Passiónis, in qua et tribúnal Dómini, et iudícium mundi, et potéstas est Crucifíxi! Traxísti enim, Dómine, ómnia ad te, et cum expandísses tota die manus tuas ad pópulum non credéntem et contradicéntem, tibi, confiténdæ maiestátis tuæ sensum totus mundus accépit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sicut Móyses exaltávit serpéntem in desérto, ita exaltári opórtet Fílium hóminis:
* Ut omnis qui credit in ipsum, non péreat, sed hábeat vitam ætérnam.
℣. Non misit Deus Fílium suum in mundum ut iúdicet mundum, sed ut salvétur mundus per ipsum.
℟. Ut omnis qui credit in ipsum, non péreat, sed hábeat vitam ætérnam.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que nos bendiga Aquél que vive y reina sin fin. Amén.

Lectura 10
Lectura del Santo Evangelio según San Juan
Jn 12:31-36
En aquel tiempo: Dijo Jesús a la turba de los judíos: Ahora va a ser juzgado el mundo; ahora el príncipe del mundo va a ser lanzado fuera. Y lo que sigue.

Homilía de San León, Papa.
8ª sobre la Pasión del Señor.
Amados, al contemplar a Jesús levantado en la cruz, no os limitéis a ver en Él lo que veían los impíos, a quienes Moisés dice: Tu vida estará como suspendida ante tus ojos, y temerás día y noche, y no creerás en tu vida. Jesús crucificado no podía suscitar en ellos más que el pensamiento de su propio crimen; por esto, al verle, temblaron, mas no con el temor que justifica a los creyentes, sino con el que atormenta a las conciencias culpables. Nosotros, empero, iluminados por el espíritu de verdad, abrazamos con libertad y pureza de corazón a la Cruz, que resplandece en el cielo y en la tierra, y sólo atendemos al misterio que el Señor, refiriéndose a su Pasión, del cual decía: Ahora va a ser juzgado todo el mundo; ahora el príncipe de este mundo va a ser echado fuera. Y Yo, cuando fuere levantado sobre la tierra, atraeré a mí todas las cosas. ¡Oh admirable virtud de la Santa Cruz! ¡Oh inefable gloria de la Pasión, en que podemos considerar el tribunal del Señor, el juicio del mundo y el poder del Crucificado! Atrajiste a ti todas las cosas, Señor, cuando teniendo extendidas todo el día tus manos hacia un pueblo incrédulo y rebelde, el mundo entero supo que debía rendirte homenaje. Atrajiste a ti todas las cosas cuando todos los elementos unidos en una sola voz para condenar la injusticia de los judíos, y obscurecidos los astros, trocándose en tinieblas la luz del día, la tierra fue conmovida por sacudidas y toda la creación se negó a servir a aquellos impíos. Todo lo atrajiste a ti porque, al rasgarse el velo del templo, el Santo de los santos rechazó a sus indignos pontífices, indicando que la figura se convertía en realidad, la profecía en revelación manifiesta, la ley en Evangelio.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Así como Moisés levantó la serpiente en el desierto, ahí es necesario levantar al Hijo del hombre:
* De suerte que todo aquel que cree en Él, no perezca sino que tenga la vida eterna, aleluya.
℣. No envió Dios a su Hijo al mundo para que juzgue al mundo, sino a fin de que por Él se salve el mundo.
℟. De suerte que todo aquel que cree en Él, no perezca sino que tenga la vida eterna, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 11
Traxísti, Dómine, ómnia ad te, cum in exsecratiónem Iudáici scéleris, unam protulérunt ómnia eleménta senténtiam; cum, obscurátis lumináribus cæli et convérso in noctem die, terra quoque mótibus quaterétur insólitis, univérsaque creatúra impiórum úsui se negáret. Traxísti, Dómine, ómnia ad te, quóniam, scisso templi velo, Sancta sanctórum ab indígnis pontifícibus recessérunt; ut figúra in veritátem, prophetía in manifestatiónem, et lex in Evangélium verterétur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Tuam Crucem adorámus Dómine: † tuam gloriósam recólimus passiónem:
* Miserére nostri, qui passus es pro nobis.
℣. Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi: † quia per Crucem tuam redemísti mundum.
℟. Miserére nostri, qui passus es pro nobis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la ayuda de Dios nos acompañe siempre. Amén.

Lectura 11
¡Oh admirable virtud de la Santa Cruz! ¡Oh inefable gloria de la Pasión, en que podemos considerar el tribunal del Señor, el juicio del mundo y el poder del Crucificado! Atrajiste a ti todas las cosas, Señor, cuando teniendo extendidas todo el día tus manos hacia un pueblo incrédulo y rebelde, el mundo entero supo que debía rendirte homenaje. Atrajiste a ti todas las cosas cuando todos los elementos unidos en una sola voz para condenar la injusticia de los judíos, y obscurecidos los astros, trocándose en tinieblas la luz del día, la tierra fue conmovida por sacudidas y toda la creación se negó a servir a aquellos impíos. Todo lo atrajiste a ti porque, al rasgarse el velo del templo, el Santo de los santos rechazó a sus indignos pontífices, indicando que la figura se convertía en realidad, la profecía en revelación manifiesta, la ley en Evangelio.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. We adore your cross, we remember your glorious passion
* Have mercy on us, O Lord, who suffered for us.
℣. We adore Thee, O Christ, and we bless Thee, who by Thy Holy Cross hast redeemed the world.
℟. Have mercy on us, O Lord, who suffered for us.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 12
Traxísti, Dómine, ómnia ad te, ut, quod in uno Iudǽæ templo obumbrátis significatiónibus tegebátur, pleno apertóque sacraménto universárum ubíque natiónum devótio celebráret. Nunc étenim et ordo clárior levitárum, et dígnitas ámplior seniórum, et sacrátior est únctio sacerdótum: quia Crux tua ómnium fons benedictiónum, ómnium est causa gratiárum; per quam credéntibus datur virtus de infirmitáte, glória de oppróbrio, vita de morte. Nunc étiam, carnálium sacrificiórum varietáte cessánte, omnes differéntias hostiárum una córporis et sánguinis tui implet oblátio: quóniam tu es verus Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi; et ita in te univérsa pérficis mystéria, ut sicut unum est pro omni víctima sacrifícium, ita unum de omni gente sit regnum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ecce Crucem Dómini, fúgite partes advérsæ, vicit Leo de tribu Iuda,
* Radix David, allelúia.
℣. Crux benedícta, in qua triumphávit Rex Angelórum.
℟. Radix David, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Radix David, allelúia.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 12
Atrajiste a ti, Señor, todas las cosas para que la piedad de todas las naciones celebrase, como un misterio libre de todo velo, lo que Tú tenías oculto en un templo de Judea, a la sombra de las figuras. Ahora, pues, el orden de los levitas brilla más, la dignidad sacerdotal tiene mayor grandeza, y la unción de los pontífices mayor santidad. Y esto porque la fuente de toda bendición y el principio de todas las gracias están en tu Cruz, la cual cambia a los creyentes de la debilidad a la fuerza, del oprobio a la gloria, de la muerte a la vida. Ahora, abolidos ya los sacrificios de animales, sólo la oblación de tu cuerpo y sangre ocupa el lugar de todas las víctimas. Porque Tú eres “el Cordero de Dios, que quitas los pecados del mundo; y todos los misterios se cumplen en ti, así como las Hostias que se te ofrecen no son más que un solo Sacrificio, todas las naciones no forman más que un solo reino.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Behold the Cross of the Lord, begone all evil powers, the Lion of the tribe of Judah,
* The root of David has conquered! Alleluia.
℣. O Blessed cross, on which the King of the Angels triumphed.
℟. The root of David has conquered, Alleluia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. The root of David has conquered, Alleluia.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.


Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:

(Reverencia) Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.

Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.

Reverencia
Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.

Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.

El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.

Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.

Reverencia, como es costumbre
Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.

Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Ioánnem
Ioann 12:31-36
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Dixit Iesus turbis Iudæórum: Nunc iudícium est mundi: nunc princeps huius mundi eiiciétur foras. Et ego si exaltátus fuero a terra, ómnia traham ad meipsum. ((Hoc autem dicébat, signíficans qua morte esset moritúrus.)) Respóndit ei turba. Nos audívimus ex lege, quia Christus manet in ætérnum: et quómodo tu dicis: Opórtet exaltári Fílium hóminis? Quis est iste Fílius hóminis? Dixit ergo eis Iesus: Adhuc módicum lumen in vobis est. Ambuláte, dum lucem habétis, ut non vos ténebræ comprehéndant: et qui ámbulat in ténebris, nescit, quo vadat. Dum lucem habétis, crédite in lucem, ut fílii lucis sitis.
℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
Continuación +︎ del Santo Evangelio según San Juan
Jn 12:31-36
℟. Glory be to you, O Lord.
En aquel tiempo: Dijo Jesús a las turbas de los Judíos: Ahora es el juicio del mundo; ahora el príncipe de este mundo va a ser lanzado fuera. Y cuando sea levantado en alto sobre la tierra, todo lo atraeré a Mí mismo. Esto lo decía para significar de qué muerte había de morir. Replicóle la muchedumbre: Nosotros sabemos por la Ley que el Cristo debe vivir eternamente. ¿Cómo, pues, dices tú que debe ser levantado en alto el Hijo del hombre? ¿Quién es ese Hijo del hombre? Respondióles Jesús: La Luz está aún por un poco de tiempo entre vosotros. Caminad, pues, mientras tenéis la Luz, para que las tinieblas no os sorprendan; pues quien entre tinieblas anda no sabe a dónde va. Mientras tenéis la Luz, creed en la Luz, para que seáis hijos de la Luz.
℟. Amen

A ti se te debe la alabanza, a ti el himno y la gloria, Dios Padre, Hijo y Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Orémus.
Deus, qui nos hodiérna die Exaltatiónis sanctæ Crucis ánnua solemnitáte lætíficas: præsta, quǽsumus; ut, cuius mystérium in terra cognóvimus, eius redemptiónis prǽmia in cælo mereámur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oración {del Propio de los Santos}
Oremos.
Oh Dios, que nos alegras en este día con la solemnidad anual de la Exaltación de la Santa Cruz: te pedimos nos concedas que merezcamos en el cielo el premio de la redención de aquel cuyo misterio hemos conocido en la tierra.
Por el mismo Señor Nuestro Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.

El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help