|
Ante
Missam |
V. Deus, qui peccáti véteris hereditáriam mortem, in qua posteritátis genus omne succésserat, Christi tui, Dómini nostri, passióne solvísti: da, ut, confórmes eídem facti; sicut imáginem terrénæ natúræ necessitáte portávimus, ita imáginem cœléstis grátiæ sanctificatióne portémus. Per eúndem Christum Dóminum nostrum. R. Amen.
|
V. Boże, Ty przez mękę Twego Pomazańca, a naszego Pana zniweczyłeś śmierć, która wynikła z pradawnego grzechu, i jak dziedzictwo przeszła na wszystkie następne pokolenia; spraw, abyśmy upodobnieni do Chrystusa przez łaskę uświęcającą tak nosili obraz Boży, jak z konieczności nosiliśmy piętno Adamowej natury. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. R. Amen.
|
I. Lectiones, Passio
Hæc dicit Dóminus: In tribulatióne sua mane consúrgent ad me: Veníte, et revertámur ad Dóminum: quia ipse cœpit, et sanábit nos: percútiet, et curábit nos. Vivificábit nos post duos dies: in die tértia suscitábit nos, et vivémus in conspéctu eius. Sciémus, sequemúrque, ut cognoscámus Dóminum: quasi dilúculum præparátus est egréssus eius, et véniet quasi imber nobis temporáneus, et serótinus terræ. Quid fáciam tibi Ephraim? quid fáciam tibi Iuda? Misericórdia vestra quasi nubes matutína, et quasi ros mane pertránsiens. Propter hoc dolávi in prophétis, occídi eos in verbis oris mei: et iudícia tua quasi lux egrediéntur. Quia misericórdiam vólui, et non sacrifícium, et sciéntiam Dei plus quam holocáusta.
V. Dómine, audívi audítum tuum, et tímui: considerávi ópera tua, et expávi.
V. In médio duórum animálium innotescéris: dum appropinquáverint anni cognoscéris: dum advénerit, tempus, ostendéris.
V. In eo, dum conturbáta fúerit ánima mea: in ira, misericórdiæ memor eris.
V. Deus a Líbano véniet, et Sanctus de monte umbróso, et condénso.
V. Opéruit cœlos maiéstas eius: et láudis eius plena est terra.
V. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
Deus, a quo et Iudas reátus sui pœnam, et confessiónis suæ latro prǽmium sumpsit, concéde novis tuæ propitiatiónis efféctum: ut sicut in passióne sua Iesus Christus Dóminus noster divérsa utrísque íntulit stipéndia meritórum; ita nobis, abláto vetustátis erróre, resurrectiónis suæ grátiam largiátur:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
2
Część Pierwsza: Czytania
To mówi Pan: W utrapieniu swoim będą mnie szukać: Pójdźcie! Wróćmy do Pana; On rozszarpał, On nas uleczy; On uderzył, On zawiąże nasze rany. Ożywi nas po dwóch dniach, dnia trzeciego wzbudzi nas, i żyć będziemy przed obliczem Jego. Poznajmy tedy, pobiegnijmy, aby poznać Pana! Jak jutrzenka jest pewne Jego przyjście. I przyjdzie do nas jak deszcz, jak późny deszcz, który ziemię orzeźwia. Cóż mam ci uczynić, Efraimie? Cóż mam ci uczynić, Judo? Bo miłość wasza jest jak mgła poranna i jako rosa, która prędko znika. Dlatego to ciosałem przez Proroków i zabijałem słowami mych ust, a sąd mój wschodzi jak światło. Miłości chcę, a nie krwawej ofiary, znajomości Boga więcej niż całopaleń.
V. Panie, słyszałem zapowiedź Twoją i uląkłem się: ujrzałem w duchu dzieła Twoje i zadrżałem.
V. Między dwoma zwierzętami ukażesz się, gdy przyjdą lata, dasz się poznać, gdy nadejdzie pora, objawisz się.
V. Wówczas gdy dusza moja będzie się trwożyć, Ty w gniewie pomnij na swe miłosierdzie.
V. Bóg z Libanu przyjdzie i Święty z góry pokrytej cieniem i mrokiem.
V. Majestat Jego okrył niebiosa i chwały Jego pełna jest ziemia.
V. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
Boże, od Ciebie Judasz otrzymał karę za swoją zbrodnię, a łotr nagrodę za wyznanie winy; daj nam doznać skutków miłosierdzia Twego, a jak w czasie swojej męki Pan nasz Jezus Chrystus obydwom oddał różną zapłatę według ich uczynków, tak niech zgładzi w nas zastarzały błąd i udzieli nam łaski zmartwychwstania:
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
In diébus illis: Dixit Dóminus ad Móysen et Aaron in terra Ægýpti: Mensis iste, vobis princípium ménsium: primus erit in ménsibus anni. Loquímini ad univérsum cœtum filiórum Israël, et dícite eis: Décima die mensis huius tollat unusquísque agnum per famílias et domos suas. Sin autem minor est númerus, ut suffícere possit ad vescéndum agnum, assúmet vicínum suum qui iunctus est dómui suæ, iuxta númerum animárum quæ suffícere possunt ad esum agni. Erit autem agnus absque mácula, másculus, annículus: iuxta quem ritum tollétis et hædum. Et servábitis eum usque ad quartamdécimam diem mensis huius: immolabítque eum univérsa multitúdo filiórum Israël ad vésperam. Et sument de sánguine eius, ac ponent super utrúmque postem, et in superlimináribus domórum, in quibus cómedent illum. Et edent carnes nocte illa assas igni, et ázymos panes cum lactúcis agréstibus. Non comedétis ex eo crudum quid, nec coctum aqua, sed tantum assum igni: caput cum pédibus eius et intestínis vorábitis. Nec remanébit quidquam ex eo usque mane. Si quid resíduum fúerit, igne comburétis. Sic autem comedétis illum: renes vestros accingétis, et calceaménta habébitis in pédibus, tenéntes báculos in mánibus, et comedétis festinánter: est enim Phase - id est tránsitus - Dómini.
V. Eripe me, Dómine, ab hómine malo: a viro iníquo líbera me.
V. Qui cogitavérunt malítias in corde: tota die constituébant prǽlia.
V. Acuérunt linguas suas sicut serpéntis: venénum áspidum sub lábiis eórum.
V. Custódi me, Dómine, de manu peccatóris: et ab homínibus iníquis líbera me.
V. Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos: abscondérunt supérbi láqueum mihi.
V. Et funes extendérunt in láqueum pédibus meis, iuxta iter scándalum posuérunt mihi.
V. Dixi Dómino, Deus meus es tu: exáudi, Dómine, vocem oratiónis meæ.
V. Dómine, Dómine virtus salútis meæ obúmbra caput meum in die belli.
V. Ne tradas me a desidério meo peccatóri: cogitavérunt advérsus me: ne derelínquas me, ne unquam exalténtur.
V. Caput circúitus eórum: labor labiórum ipsórum opériet eos.
V. Verúmtamen iusti confitebúntur nómini tuo: et habitábunt recti cum vultu tuo.
|
3
W one dni: Rzekł Pan do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: Miesiąc ten jako początek miesięcy będzie dla was pierwszy wśród miesięcy roku. Mówcie do wszystkiego zgromadzenia synów Izraela i rzeczcie im: Dziesiątego dnia tego miesiąca niechaj każdy dla rodziny i domu swego weźmie baranka. Jeśli zaś mniejsza jest liczba, niż to wystarcza do spożycia baranka, niech weźmie sąsiada swego, co obok jego domu mieszka, ze względu na liczbę ludzi wystarczającą do spożycia baranka. Baranek zaś będzie bez skazy, samczyk, jednoroczny; według tegoż przepisu weźmiecie też kozła. I zachowacie go aż do dnia czternastego tego miesiąca, i ofiaruje go pod wieczór całe zgromadzenie synów Izraela. I wezmą krew jego, i pomażą podwoje i górne belki drzwi w domach, gdzie będą go pożywać. I nocy tej będą jeść mięso na ogniu upieczone i chleb przaśny z sałatą. Nie będziecie zeń nic surowego pożywać ani w wodzie ugotowanego, lecz wszystko upieczone na ogniu; spożyjecie głowę jego wraz z nogami i wnętrznościami. I nic zeń nie pozostanie aż do ranka. Jeśliby co zostało, spalicie ogniem. W ten sposób będziecie go spożywać: przepaszecie biodra wasze i będziecie mieli obuwie na nogach, trzymając laski w rękach, a spożywać będziecie spiesznie: jest to bowiem Phase [to znaczy Przejście] Pańskie.
V. Wybaw mnie, Panie, od człowieka złego, od gwałtownika mnie ustrzeż.
V. Od tych, co w sercu knują złe zamiary i dnia każdego wywołują spory.
V. Jak wąż języki swe ostrzą, a jad żmijowy pod ich wargami.
V. Zachowaj mnie, Panie, od rąk grzesznika, strzeż mnie od ludzi okrutnych;
V. Co chcą poderwać me stopy; dumni sidło na mnie zastawiają.
V. Jak sieć rozciągają powrozy, pułapki na mnie kładą przy drodze.
V. Mówię do Pana: Tyś jest Bogiem moim, usłysz, o Panie, głos mego błagania.
V. Panie Boże, potężna ma pomocy! w dniu walki głowę mą osłaniasz.
V. Nie dopuść, Panie, pragnień niegodziwca, zamiarów jego nie spełniaj!
V. Podnoszą głowę, którzy wokół mnie stoją, niech złość własnych warg ich przywali:
V. Zaiste sprawiedliwi będą sławić Twe imię przed Twym obliczem będą mieszkać prawi.
|
Passio
S. Dominus sit in córdibus vestris et in lábiis vestris.
R. Amen.
Pássio Dómini nostri Iesu Christi secúndum Ioánnem.
In illo témpore: Egréssus est Iesus cum discípulis suis trans torréntem Cedron, ubi erat hortus, in quem introívit ipse, et discípuli eius. Sciébat autem et Iudas, qui tradébat eum, locum: quia frequénter Iesus convénerat illuc cum discípulis suis. Iudas ergo cum accepísset cohórtem, et a pontifícibus et pharisǽis minístros, venit illuc cum latérnis, et fácibus, et armis. Iesus ítaque sciens ómnia, quæ ventúra erant super eum, procéssit, et dixit eis: I. Quem quǽritis? C. Respondérunt ei: S. Iesum Nazarénum. C. Dicit eis Iesus: I. Ego sum. C. Stabat autem et Iudas, qui tradébat eum, cum ipsis. Ut ergo dixit eis: Ego sum: abiérunt retrórsum, et cecidérunt in terram. Iterum ergo interrogávit eos: I. Quem quǽritis? C. Illi autem dixérunt: S. Iesum Nazarénum. C. Respóndit Iesus: I. Dixi vobis, quia ego sum: si ergo me quǽritis, sínite hos abíre. C. Ut implerétur sermo, quem dixit: Quia quos dedísti mihi, non pérdidi ex eis quemquam. Simon ergo Petrus habens gládium edúxit eum: et percússit pontíficis servum: et abscídit aurículam eius déxteram. Erat autem nomen servo Malchus. Dixit ergo Iesus Petro: I. Mitte gládium tuum in vagínam. Cálicem, quem dedit mihi Pater, non bibam illum? C. Cohors ergo, et tribúnus, et minístri Iudæórum comprehendérunt Iesum, et ligavérunt eum: et adduxérunt eum ad Annam primum, erat enim socer Cáiphæ, qui erat póntifex anni illíus. Erat autem Cáiphas, qui consílium déderat Iudǽis: Quia éxpedit unum hóminem mori pro pópulo. Sequebátur autem Iesum Simon Petrus, et álius discípulus. Discípulus autem ille erat notus pontífici, et introívit cum Iesu in átrium pontíficis. Petrus autem stabat ad óstium foris. Exívit ergo discípulus álius, qui erat notus pontífici, et dixit ostiáriæ: et introdúxit Petrum. Dicit ergo Petro ancílla ostiária: S. Numquid et tu ex discípulis es hóminis istíus? C. Dicit ille: S. Non sum. C. Stabant autem servi, et minístri ad prunas, quia frigus erat, et calefaciébant se: erat autem cum eis et Petrus stans et calefáciens se. Póntifex ergo interrogávit Iesum de discípulis suis, et de doctrína eius. Respóndit ei Iesus: I. Ego palam locútus sum mundo: ego semper dócui in synagóga, et in templo, quo omnes Iudǽi convéniunt: et in occúlto locútus sum nihil. Quid me intérrogas? intérroga eos, qui audiérunt quid locútus sim ipsis: ecce hi sciunt quæ díxerim ego. C. Hæc autem cum dixísset, unus assístens ministrórum dedit álapam Iesu, dicens: S. Sic respóndes pontífici? C. Respóndit ei Iesus: I. Si male locútus sum, testimónium pérhibe de malo: si autem bene, quid me cædis? C. Et misit eum Annas ligátum ad Cáipham pontíficem. Erat autem Simon Petrus stans, et calefáciens se. Dixérunt ergo ei: S. Numquid et tu ex discípulis eius es? C. Negávit ille, et dixit: S. Non sum. C. Dicit ei unus ex servis pontíficis, cognátus eius, cuius abscídit Petrus aurículam: S. Nonne ego te vidi in horto cum illo? C. Iterum ergo negávit Petrus: et statim gallus cantávit. Addúcunt ergo Iesum a Cáipha in prætórium. Erat autem mane: et ipsi non introiérunt in prætórium, ut non contaminaréntur, sed ut manducárent pascha. Exívit ergo Pilátus ad eos foras, et dixit: S. Quam accusatiónem affértis advérsus hóminem hunc? C. Respondérunt et dixérunt ei: S. Si non esset hic malefáctor, non tibi tradidissémus eum. C. Dixit ergo eis Pilátus: S. Accípite eum vos, et secúndum legem vestram iudicáte eum. C. Dixérunt ergo ei Iudǽi: S. Nobis non licet interfícere quemquam. C. Ut sermo Iesu implerétur, quem dixit, signíficans qua morte esset moritúrus. Introívit ergo íterum in prætórium Pilátus, et vocávit Iesum, et dixit ei: S. Tu es Rex Iudæórum? C. Respóndit Iesus: I. A temetípso hoc dicis, an álii dixérunt tibi de me? C. Respóndit Pilátus: S. Numquid ego Iudǽus sum? Gens tua, et pontífices tradidérunt te mihi: quid fecísti? C. Respóndit Iesus: I. Regnum meum non est de hoc mundo. Si ex hoc mundo esset regnum meum, minístri mei útique decertárent ut non tráderer Iudǽis: nunc autem regnum meum non est hinc. C. Dixit ítaque ei Pilátus: S. Ergo Rex es tu? C. Respóndit Iesus: I. Tu dicis quia Rex sum ego. Ego in hoc natus sum, et ad hoc veni in mundum, ut testimónium perhíbeam veritáti: omnis, qui est ex veritáte, audit vocem meam. C. Dicit ei Pilátus: S. Quid est véritas? C. Et cum hoc dixísset, íterum exívit ad Iudǽos, et dicit eis: S. Ego nullam invénio in eo causam. Est autem consuetúdo vobis ut unum dimíttam vobis in Pascha: vultis ergo dimíttam vobis Regem Iudæórum? C. Clamavérunt ergo rursum omnes, dicéntes: S. Non hunc, sed Barábbam. C. Erat autem Barábbas latro. Tunc ergo apprehéndit Pilátus Iesum, et flagellávit. Et mílites plecténtes corónam de spinis, imposuérunt cápiti eius: et veste purpúrea circumdedérunt eum. Et veniébant ad eum, et dicébant: S. Ave Rex Iudæórum. C. Et dabant ei álapas. Exívit ergo íterum Pilátus foras, et dixit eis: S. Ecce addúco vobis eum foras, ut cognoscátis, quia nullam invénio in eo causam. C. Exívit ergo Iesus portans corónam spíneam, et purpúreum vestiméntum. Et dicit eis: S. Ecce homo. C. Cum ergo vidíssent eum pontífices et minístri, clamábant, dicéntes: S. Crucifíge, crucifíge eum. C. Dicit eis Pilátus: S. Accípite eum vos, et crucifígite: ego enim non invénio in eo causam. C. Respondérunt ei Iudǽi: S. Nos legem habémus, et secúndum legem debet mori, quia Fílium Dei se fecit. C. Cum ergo audísset Pilátus hunc sermónem, magis tímuit. Et ingréssus est prætórium íterum: et dixit ad Iesum: S. Unde es tu? C. Iesus autem respónsum non dedit ei. Dicit ergo ei Pilátus: S. Mihi non loquéris? Nescis quia potestátem hábeo crucifígere te, et potestátem hábeo dimíttere te? C. Respóndit Iesus: I. Non habéres potestátem advérsum me ullam, nisi tibi datum esset désuper. Proptérea, qui me trádidit tibi, maius peccátum habet. C. Et exínde quærébat Pilátus dimíttere eum. Iudǽi autem clamábant dicéntes: S. Si hunc dimíttis, non es amícus Cǽsaris. Omnis enim, qui se regem facit, contradícit Cǽsari. C. Pilátus autem cum audísset hos sermónes, addúxit foras Iesum, et sedit pro tribunáli, in loco, qui dícitur Lithóstrotos, hebráice autem Gábbatha. Erat autem Parascéve Paschæ, hora quasi sexta, et dicit Iudǽis: S. Ecce Rex vester. C. Illi autem clamábant: S. Tolle, tolle, crucifíge eum. C. Dicit eis Pilátus: S. Regem vestrum crucifígam? C. Respondérunt pontífices: S. Non habémus regem, nisi Cǽsarem. C. Tunc ergo trádidit eis illum ut crucifigerétur. Suscepérunt autem Iesum, et eduxérunt. Et báiulans sibi crucem, exívit in eum, qui dícitur Calváriæ, locum, hebráice autem Gólgotha: ubi crucifixérunt eum, et cum eo álios duos, hinc et hinc, médium autem Iesum. Scripsit autem et títulum Pilátus: et pósuit super crucem. Erat autem scriptum: Iesus Nazarénus, Rex Iudæórum. Hunc ergo títulum multi Iudæórum legérunt, quia prope civitátem erat locus, ubi crucifíxus est Iesus. Et erat scriptum hebráice, græce et latíne. Dicébant ergo Piláto pontífices Iudæórum: S. Noli scríbere, Rex Iudæórum, sed quia ipse dixit: Rex sum Iudæórum. C. Respóndit Pilátus: S. Quod scripsi, scripsi. C. Mílites ergo cum crucifixíssent eum, accepérunt vestiménta eius et fecérunt quátuor partes: unicuíque míliti partem, et túnicam. Erat autem túnica inconsútilis, désuper contéxta per totum. Dixérunt ergo ad ínvicem: S. Non scindámus eam, sed sortiámur de illa cuius sit. C. Ut Scriptúra implerétur, dicens: Partíti sunt vestiménta mea sibi: et in vestem meam misérunt sortem. Et mílites quidem hæc fecérunt. Stabant autem iuxta crucem Iesu, mater eius, et soror matris eius María Cléophæ, et María Magdaléne. Cum vidísset ergo Iesus matrem, et discípulum stantem, quem diligébat, dicit matri suæ: I. Múlier, ecce fílius tuus. C. Deínde dicit discípulo: I. Ecce mater tua. C. Et ex illa hora accépit eam discípulus in sua. Póstea sciens Iesus quia ómnia consummáta sunt, ut consummarétur Scriptúra, dixit: I. Sítio. C. Vas ergo erat pósitum acéto plenum. Illi autem spóngiam plenam acéto, hyssópo circumponéntes, obtulérunt ori eius. Cum ergo accepísset Iesus acétum, dixit: I. Consummátum est. C. Et inclináto cápite trádidit spíritum.
Iudǽi ergo - quóniam Parascéve erat - ut non remanérent in cruce córpora sábbato - erat enim magnus dies ille sábbati - rogavérunt Pilátum, ut frangeréntur eórum crura, et tolleréntur. Venérunt ergo mílites: et primi quidem fregérunt crura, et altérius qui crucifíxus est cum eo. Ad Iesum autem cum veníssent, ut vidérunt eum iam mórtuum, non fregérunt eius crura: sed unus mílitum láncea latus eius apéruit, et contínuo exívit sanguis et aqua. Et qui vidit, testimónium perhíbuit: et verum est testimónium eius. Et ille scit, quia vera dicit: ut et vos credátis. Facta sunt enim hæc, ut Scriptúra implerétur: Os non comminuétis ex eo. Et íterum ália Scriptúra dicit: Vidébunt in quem transfixérunt. Post hæc autem rogávit Pilátum Ioseph ab Arimathǽa eo quod esset discípulus Iesu, occúltus autem propter metum Iudæórum, ut tólleret corpus Iesu. Et permísit Pilátus. Venit ergo, et tulit corpus Iesu. Venit autem et Nicodémus, qui vénerat ad Iesum nocte primum, ferens mixtúram myrrhæ, et áloës, quasi libras centum. Accepérunt ergo corpus Iesu, et ligavérunt illud línteis cum aromátibus, sicut mos est Iudǽis sepelíre. Erat autem in loco, ubi crucifíxus est, hortus: et in horto monuméntum novum, in quo nondum quisquam pósitus erat. Ibi ergo propter Parascéven Iudæórum, quia iuxta erat monuméntum, posuérunt Iesum.
|
4
Pasja
S. Pan niech będzie w waszych sercach i na ustach waszych.
R. Amen.
Pasja Pana naszego Jezusa Chrystusa według Jana.
Onego czasu: Wyszedł Jezus z uczniami swymi za potok Cedron, gdzie był ogród, do którego wszedł sam i uczniowie Jego. Ale i Judasz, który Go wydał, znał to miejsce, bo Jezus schodził się tam często z uczniami swymi. Judasz tedy zabrawszy kohortę, a od przedniejszych kapłanów i faryzeuszów służbę, przyszedł tam z latarniami, pochodniami i bronią. A Jezus, wiedząc wszystko, co na Niego przyjść miało, wystąpił naprzód i zapytał ich: J. Kogo szukacie? C. Odpowiedzieli Mu: S. Jezusa Nazareńskiego. C. Rzecze im Jezus: J. Jam jest. C. A stał też z nimi i Judasz, który Go wydał. Skoro im przeto rzekł: Jam jest, cofnęli się wstecz i padli na ziemię. Spytał ich tedy znowu: J. Kogo szukacie? C. A oni powiedzieli: S. Jezusa Nazareńskiego. C. Odpowiedział Jezus: J. Powiedziałem wam, że to ja jestem, jeśli tedy mnie szukacie, dopuśćcie tym odejść. C. A to, aby się wypełniło Słowo, które był wyrzekł: Nie utraciłem żadnego z tych, których mi dałeś.
Tedy Szymon Piotr, mając miecz, dobył go i uderzył sługę najwyższego kapłana, odcinając mu prawe ucho. Słudze temu było na imię Malchus. Rzekł tedy Jezus Piotrowi: J. Schowaj miecz twój do pochwy. Czyż mam nie pić kielicha, który mi dał Ojciec? C. Kohorta tedy i trybun, słudzy żydowscy pojmali Jezusa i związali Go.
I przyprowadzili Go naprzód do Annasza, bo był teściem Kajfasza, który był najwyższym kapłanem roku tego. Kajfasz to właśnie dał był radę żydom, że lepiej, aby jeden człowiek umarł za naród. A szedł za Jezusem Szymon Piotr drugi uczeń. A uczeń ten znany był najwyższemu kapłanowi i wszedł z Jezusem na dziedziniec najwyższego kapłana. Piotr zaś został na zewnątrz, przy wejściu. Wyszedł tedy drugi uczeń, który był znany najwyższemu kapłanowi, pomówił z odźwierną i wprowadził Piotra. Mówi tedy do Piotra służąca odźwierna: S. Czy i ty jesteś spośród uczniów tego człowieka? C. A on mówi: S. Nie jestem. C. I stała czeladź i słudzy przy węglach żarzących się, bo zimno było i grzali się. A był z nimi i Piotr, stojąc i grzejąc się.
Tedy najwyższy kapłan pytał Jezusa o uczniów i naukę Jego. Odpowiedział mu Jezus: J. Jam jawnie mówił światu, nauczałem zawsze w synagodze i w świątyni, gdzie się wszyscy żydzi gromadzą, i nic nie mówiłem potajemnie. Czemu mnie pytasz? Spytaj tych, którzy słyszeli, co im mówiłem, oto oni wiedzą, com ja mówił. C. A gdy to powiedział, jeden ze służby tam stojącej wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc: S. Tak odpowiadasz najwyższemu kapłanowi? C. Odpowiedział mu Jezus: J. Jeśli źle powiedziałem, daj świadectwo o złem, a jeśli dobrze czemu mnie bijesz?
C. I odesłał Go Annasz związanego do najwyższego kapłana Kajfasza. A Szymon Piotr stał i grzał się. Rzekli mu tedy: S. Czy i ty jesteś z liczby Jego uczniów? C. A on zaprzeczył, mówiąc: S. Nie jestem. C. Rzekł mu jeden ze sług najwyższego kapłana, krewny tego, któremu Piotr uciął był ucho: S. Czyż ja nie ciebie widziałem z nim w ogrodzie? C. Lecz Piotr znowu zaprzeczył, a wnet zapiał kur.
Wiodą tedy Jezusa od Kajfasza do pretorium. A było to rankiem. I nie weszli sami do pretorium, aby się nie skalać, ale żeby mogli spożyć Paschę. Wyszedł przeto Piłat do nich rzekł: S. Co za oskarżenie wnosicie przeciw temu człowiekowi? C. Odpowiedzieli mu, mówiąc: S. Gdyby On nie był złoczyńcą, nie wydalibyśmy Go tobie. C. Rzekł im tedy Piłat: S. Weźcie Go wy i osądźcie Go według prawa waszego. C. Rzekli mu tedy żydzi: S. Nam nie wolno nikogo zabijać; C. aby się wypełniło słowo Jezusa, które wypowiedział oznajmiając, jaką śmiercią miał umrzeć.
Wszedł tedy Piłat znowu do pretorium, a wezwawszy Jezusa rzekł Mu: S. Czy Ty jesteś król żydowski? C. Odpowiedział Jezus: J. Czy sam od siebie to mówisz, czy inni ci o mnie powiedzieli? C. Odpowiedział Piłat: S. Czyż ja jestem żydem? Naród Twój i najwyżsi kapłani wydali mi Ciebie. Cóżeś uczynił? C. Odpowiedział Jezus: J. Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby z tego świata było królestwo moje, słudzy moi walczyliby niechybnie, żebym nie był wydany żydom. Ale teraz królestwo moje nie jest stąd. C. Rzekł Mu tedy Piłat: S. Więc Ty jesteś król? C. Odpowiedział Jezus: J. Sam mówisz, że ja jestem królem. Jam się na to narodził i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, który z prawdy jest, słucha głosu mego. C. Mówi do Niego Piłat: S. Cóż to jest prawda? C. A to powiedziawszy, wyszedł znowu do żydów i rzekł im: S. Ja żadnej winy w Nim nie znajduję. Jest wszakże u was w zwyczaju, abym wam jednego wypuścił na Paschę. Chcecie więc, a wypuszczę wam króla żydowskiego? C. A wszyscy wołali znowu, mówiąc: S. Nie tego, ale Barabasza. C. A Barabasz był złoczyńcą.
Wówczas Piłat wziął Jezusa i ubiczował. A żołnierze uplótłszy koronę z ciernia, włożyli na głowę Jego i szatą szkarłatną przyodziali Go. I podchodzili do Niego mówiąc: S. Witajże, królu żydowski! C. I bili Go po twarzy. A Piłat wyszedł znowu na zewnątrz i mówił do nich: S. Oto wyprowadzam Go do was, abyście się przekonali, że nie znajduję w Nim żadnej winy. C. [Wyszedł tedy Jezus w koronie cierniowej i szkarłatnej szacie] I rzekł do nich: S. Oto człowiek. C. Gdy Go tedy ujrzeli najwyżsi kapłani i słudzy, zawołali, mówiąc: S. Ukrzyżuj, ukrzyżuj Go. C. Rzecze im Piłat: S. Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, bo ja w Nim nie znajduję winy. C. Odpowiedzieli mu żydzi: S. My zakon mamy, a według zakonu powinien umrzeć, bo się za Syna Bożego podawał. C. Gdy Piłat usłyszał te słowa, bardziej jeszcze się uląkł.
I wszedł znowu do pretorium, i rzekł do Jezusa: S. Skąd jesteś? C. Lecz Jezus mu nie odpowiedział. Rzecze Mu tedy Piłat: S. Nie mówisz do mnie? Nie wiesz, że mam władzę
ukrzyżować Ciebie i mam władzę wypuścić Cię? C. Odpowiedział Jezus: J. Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci nie było dane z wysoka. Dlatego ten, który mnie tobie wydał, większego dopuścił się grzechu. C. I odtąd Piłat starał się Go uwolnić. Ale żydzi wołali mówiąc: S. Jeśli Go wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarskim. Każdy bowiem, kto się królem ogłasza, sprzeciwia się cesarzowi. C. Usłyszawszy te słowa, Piłat wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu, które się zwie Litostrotos, a po hebrajsku Gabbata. A był to dzień przygotowania Paschy, godzina prawie szósta. I rzekł do żydów: S. Oto król wasz. C. A oni zawołali: S. Precz, precz z Nim, ukrzyżuj Go! C. Rzecze im Piłat: S. Króla waszego mam ukrzyżować? C. Odpowiedzieli przedniejsi kapłani: S. Nie mamy króla, jeno cesarza. C. Wtedy więc wydał im Go na śmierć krzyżową.
Zabrali tedy Jezusa i wyprowadzili. I dźwigając krzyż dla siebie, wyszedł na ono miejsce, które się nazywa Kalwaria, a po hebrajsku Golgota. Tam Go ukrzyżowali a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa.
A Piłat zrobił też i napis i umieścił nad krzyżem. A było napisane: Jezus Nazareński, król żydowski. Napis ten czytało wielu żydów, bo miejsce, gdzie został ukrzyżowany, było blisko miasta. A było napisane po hebrajsku, po grecku i po łacinie. Mówili tedy do Piłata przedniejsi kapłani żydowscy: S. Nie pisz król żydowski, ale że on sam mówił: Jestem królem żydowskim. C. Odpowiedział Piłat. S. Com napisał, Napisałem.
C. Żołnierze tedy, gdy Go ukrzyżowali, wzięli szaty Jego [i podzielili na cztery części dla każdego po jednej] i tunikę. A tunika nie była szyta, ale od góry całodziana. Mówili tedy jeden do drugiego: S. Nie krajmy jej, ale rzućmy o nią los, czyją ma być; – C. aby się wypełniło Pismo, które mówi: Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją rzucili los. To właśnie uczynili żołnierze.
A pod krzyżem Jezusowym stała Matka Jego, i siostra Matki Jego, Maria Kleofasowa oraz Maria Magdalena. Gdy więc Jezus ujrzał Matkę i ucznia, którego miłował, stojącego przy Niej, rzekł do Matki swojej: J. Niewiasto, oto syn Twój! C. Potem rzekł uczniowi: J. Oto Matka Twoja! C. I od onej godziny wziął Ją uczeń pod swoją opiekę.
Potem Jezus świadom, że wszystko już się wykonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: J. Pragnę. C. A było tam postawione naczynie napełnione octem. A oni włożywszy na trzcinę gąbkę nasiąkniętą octem, podali Mu do ust. Jezus zaś, gdy skosztował octu, rzekł: J. Wykonało się. C. I skłoniwszy głowę oddał ducha.
Żydzi tedy [ponieważ był to dzień Przygotowania], aby przez szabat ciała nie zostały na krzyżu, [albowiem on dzień szabatu był uroczystym], prosili Piłata, aby im połamano nogi i zdjęto ich. Przyszli przeto żołnierze i połamali nogi pierwszemu i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. A skoro podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali nóg Jego, ale jeden z żołnierzy włócznia otworzył bok Jego, a natychmiast wypłynęła krew i woda. A ten, który widział, dał świadectwo i prawdziwe jest świadectwo jego. I wie on, że prawdę mówi, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kości Jego łamać nie
będziecie. A na innym miejscu mówi Pismo: Zobaczą, kogo przebodli.
A potem prosił Piłata Józef z Arymatei [dlatego że był uczniem Jezusa, lecz w ukryciu, z obawy przed żydami), ażeby mógł zabrać ciało Jezusowe. I Piłat pozwolił. Przyszedł tedy i zabrał ciało Jezusa. A przybył też i Nikodem, ten, który dawniej przyszedł był w nocy do Jezusa, niosąc około stu funtów przyprawy mirry i aloesu. Wzięli tedy ciało Jezusowe i obwiązali je w prześcieradła z wonnościami, jak jest zwyczajem grzebać u żydów. A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś grobowiec nowy, w którym nikt jeszcze nie był złożony. Tam tedy, z powodu żydowskiego dnia Przygotowania, bo grobowiec był blisko, złożyli Jezusa.
|
DE SECUNDA PARTE ACTIONIS LITURGICAE SEU DE ORATIONIBUS SOLEMNIBUS, QUAE ETIAM "ORATIO FIDELIUM" DICUNTUR
V. Orémus, dilectíssimi nobis, pro Ecclésia sancta Dei: ut eam Deus et Dóminus noster pacificáre, adunáre, et custodíre dignétur toto orbe terrárum: subíciens ei principátus, et potestátes: detque nobis quiétam et tranquíllam vitam degéntibus, glorificáre Deum Patrem omnipoténtem.
S. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
V. Omnípotens sempitérne Deus, qui glóriam tuam ómnibus in Christo géntibus revelásti: custódi ópera misericórdiæ tuæ; ut Ecclésia tua toto orbe diffúsa, stábili fide in confessióne tui nóminis persevéret. Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
5
Część Druga: Uroczyste Modły zwane «Modlitwą Wiernych»
V. Módlmy się, najmilsi, za święty Kościół Boży, aby Bóg i Pan nasz raczył go darzyć pokojem i jednością i strzec go na całym okręgu ziemi, poddając mu mocarstwa i władze, a nam dozwolił wieść życie ciche i spokojne i chwalić Boga Ojca wszechmogącego.
S. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
V. Wszechmogący, wieczny Boże. Tyś w Chrystusie objawił Swoją chwałę wszystkim narodom; strzeż dzieła miłosierdzia Twego, aby Kościół Twój rozszerzony na cały świat, trwał z niewzruszoną wiarą w wyznawaniu Twojego imienia. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Orémus et pro beatíssimo Papa nostro N., ut Deus et Dóminus noster, qui elégit eum in órdine episcopátus, salvum atque incólumem custódiat Ecclésiæ suæ sanctæ, ad regéndum pópulum sanctum Dei.
S. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
V. Omnípotens sempitérne Deus, cuius iudício univérsa fundántur: réspice propítius ad preces nostras, et eléctum nobis Antístitem tua pietáte consérva; ut christiána plebs, quæ te gubernátur auctóre, sub tanto pontífice, credulitátis suæ méritis augeátur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
6
V. Módlmy się również za naszego Ojca świętego N., aby Bóg i Pan nasz, który go wybrał do sprawowania władzy biskupiej, zachował go w zdrowiu i bezpieczeństwie dla Swojego Kościoła świętego, aby rządził świętym ludem Bożym.
S. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
V. Wszechmogący, wieczny Boże, na Twoich postanowieniach wszystko się opiera. Wejrzyj łaskawie na prośby nasze i w Twojej dobroci racz zachować wybranego dla nas Pasterza, a lud chrześcijański, który od Ciebie otrzymuje przewodników, niech pod zwierzchnictwem takiego Pasterza wzrasta w zasługach swej wiary. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Orémus et pro ómnibus Epíscopis, Presbýteris, Diacónibus, Subdiacónibus, Acólythis, Exorcístis, Lectóribus, Ostiáriis, Confessóribus, Virgínibus, Víduis: et pro omni pópulo sancto Dei.
S. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
V. Omnípotens sempitérne Deus, cuius spíritu totum corpus Ecclésiæ sanctificátur et régitur: exáudi nos pro univérsis ordínibus supplicántes; ut grátiæ tuæ múnere, ab ómnibus tibi grádibus fidéliter serviátur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte eiúsdem Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
7
V. Módlmy się także za wszystkich biskupów, kapłanów, diakonów, subdiakonów, akolitów, egzorcystów, lektorów, ostiariuszy, wyznawców, dziewice i wdowy i za cały święty lud Boży.
S. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
V. Wszechmogący wieczny Boże, Duch Twój uświęca całe mistyczne Ciało Kościoła i rządzi nim; wysłuchaj korne błagania nasze za wiernych wszystkich stanów, aby za łaską Twoją wszyscy wiernie Tobie służyli. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności tegoż Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Orémus et pro ómnibus res públicas moderántibus, eorúmque ministériis et potestátibus: ut Deus et Dóminus noster mentes et corda eórum secúndum voluntátem suam dírigat ad nostram perpétuam pacem.
S. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
V. Omnípotens sempitérne Deus, in cuius manu sunt ómnium potestátes et ómnium iura populórum: réspice benígnus ad eos, qui nos in potestáte regunt; ut ubíque terrárum, déxtera tua protegénte, et religiónis intégritas, et pátriæ secúritas indesinénter consístat. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
8
V. Módlmy się za wszystkich rządzących państwami, za ich urzędy i władze. Niech Bóg i Pan nasz kieruje ich umysłami i sercami według Swej woli, abyśmy zawsze żyli w pokoju.
S. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
V. Wszechmogący, wieczny Boże, w Twoim ręku jest wszelka władza i prawa wszystkich ludów; wejrzyj łaskawie na tych, którzy nami rządzą, aby pod opieką Twojej prawicy nieustannie religia cieszyła się nieskażonym rozwojem, a Ojczyzna bezpieczeństwem. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności tegoż Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Orémus et pro catechúmenis nostris: ut Deus et Dóminus noster adapériat áures præcordiórum ipsórum, ianuámque misericórdiæ; ut per lavácrum regeneratiónis accépta remissióne ómnium peccatórum, et ipsi inveniántur in Christo Iesu Dómino nostro.
S. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
V. Omnípotens sempitérne Deus, qui Ecclésiam tuam nova semper prole fœcúndas: áuge fidem et intelléctum catechúmenis nostris; ut renáti fonte baptísmatis, adoptiónis tuæ fíliis aggregéntur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
9
V. Módlmy się także za naszych katechumenów: Niech Bóg i Pan nasz otworzy wnętrza ich serc i bramy Swojego miłosierdzia, aby otrzymawszy odpuszczenie grzechów przez kąpiel odrodzenia, złączyli się z nami w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
S. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
V. Wszechmogący, wieczny Boże, Ty ciągle ubogacasz Twój Kościół nowym potomstwem; pomnóż wiarę i zrozumienie u naszych katechumenów, aby odrodzeni w wodzie Chrztu świętego zostali zaliczeni w poczet Twoich przybranych dzieci. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Orémus, dilectíssimi nobis, Deum Patrem omnipoténtem, ut cunctis mundum purget erróribus: morbos áuferat: famem depéllat: apériat cárceres: víncula dissólvat: peregrinántibus réditum: infirmántibus sanitátem: navigántibus portum salútis indúlgeat.
S. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
V. Omnípotens sempitérne Deus, mœstórum consolátio, laborántium fortitúdo: pervéniant ad te preces de quacúmque tribulatióne clamántium; ut omnes sibi in necessitátibus suis misericórdiam tuam gáudeant affuísse. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
10
V. Módlmy się, najmilsi, do Boga Ojca wszechmogącego, aby oczyścił świat z wszystkich błędów, odwrócił choroby, oddalił głód, otworzył więzienia, rozerwał kajdany, raczył dać szczęśliwy powrót podróżującym i zdrowie chorym, a żeglujących doprowadził do bezpiecznej przystani.
S. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
V. Wszechmogący, wieczny Boże, pociecho strapionych i mocy cierpiących, niechaj dojdą do Ciebie prośby tych, którzy w jakimkolwiek utrapieniu wołają do Ciebie, aby wszyscy mogli się radować, że doznali w swoich potrzebach Twego miłosierdzia. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Orémus et pro hæréticis et schismáticis: ut Deus et Dóminus noster éruat eos ab erróribus univérsis; et ad sanctam matrem Ecclésiam Cathólicam atque Apostólicam revocáre dignétur.
S. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
V. Omnípotens sempitérne Deus, qui salvas omnes, et néminem vis períre: réspice ad ánimas diabólica fráude decéptas; ut omni hærética pravitáte depósita, errántium corda resipíscant, et ad veritátis tuæ rédeant unitátem. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
11
V. Módlmy się także za heretyków i schizmatyków, aby Bóg i Pan nasz wyzwolił ich z wszelkich błędów i raczył z powrotem przywieść do świętej Matki Kościoła Powszechnego i Apostolskiego.
S. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
V. Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wszystkich zbawiasz i nie chcesz, aby ktokolwiek zginął; wejrzyj na dusze zwiedzione przez podstęp szatana; niech serca błądzących opamiętają się i porzuciwszy heretyckie błędy, powrócą do jedności Twojej wiary. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Orémus et pro pérfidis Iudǽis: ut Deus et Dóminus noster áuferat velámen de córdibus eórum; ut et ipsi agnóscant Iesum Christum Dóminum nostrum.
S. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
V. Omnípotens sempitérne Deus, qui Iudǽos étiam a tua misericórdia non repéllis: exáudi preces nostras, quas pro illíus pópuli obcæcatióne deférimus; ut, ágnita veritátis tuæ luce, quæ Christus est, a suis ténebris eruántur. Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
12
V. Módlmy się także za żydów. Aby Bóg i Pan nasz oświecił ich serca, aby poznali Jezusa Chrystusa, zbawiciela wszystkich ludzi.
S. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
V. Wszechmogący wieczny Boże, który chcesz, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania Prawdy, spraw łaskawie, aby cały Izrael został zbawiony, kiedy wszystkie narody wejdą do Twego Kościoła. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Orémus et pro pagánis: ut Deus omnípotens áuferat iniquitátem a córdibus eórum; ut relíctis idólis suis, convertántur ad Deum vivum et verum, et únicum Fílium eius Iesum Christum Deum et Dóminum nostrum.
S. Orémus.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
V. Omnípotens sempitérne Deus, qui non mortem peccatórum, sed vitam semper inquíris: súscipe propítius oratiónem nostram, et líbera eos ab idolórum cultúra; et ággrega Ecclésiæ tuæ sanctæ ad láudem et glóriam nóminis tui. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
13
V. Módlmy się także za pogan: Niech Bóg wszechmogący usunie nieprawość z ich serc, aby porzucili swoje bałwany i nawrócili się do Boga żywego i prawdziwego i do Jedynego Syna Jego Jezusa Chrystusa, Boga i Pana naszego.
S. Módlmy się.
V. Klęknijmy.
R. Wstańcie.
V. Wszechmogący, wieczny Boże, Ty zawsze zabiegasz o życie grzeszników, a nie o ich śmierć; przyjmij łaskawie naszą modlitwę i wyzwól pogan od bałwochwalstwa, a przyłącz do Twego świętego Kościoła na cześć i chwałę Twojego imienia. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
DE TERTIA PARTE ACTIONIS LITURGICE SEU DE SOLEMNI SANCTAE CRUCIS ADORATIONE
V. Ecce lignum Crucis, in quo salus mundi pepéndit.
R. Veníte, adorémus.
V. Ecce lignum Crucis, in quo salus mundi pepéndit.
R. Veníte, adorémus.
V. Ecce lignum Crucis, in quo salus mundi pepéndit.
R. Veníte, adorémus.
V. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
V. Quia edúxi te de terra Ægýpti, parásti crucem Salvatóri tuo.
R. Agios o Theós!
R. Sanctus Deus!
R. Agios ischyrós!
R. Sanctus fortis!
R. Agios athánatos, eléison imas.
R. Sanctus immortális, miserére nobis.
V. Quia edúxi te per desértum quadragínta annis, et manna cibávi te, et introdúxi te in terram satis bonam: parásti Crucem Salvatóri tuo.
R. Agios o Theós!
R. Sanctus Deus!
R. Agios ischyrós!
R. Sanctus fortis!
R. Agios athánatos, eléison imas.
R. Sanctus immortális, miserére nobis.
V. Quid ultra débui fácere tibi, et non feci? Ego quidem plantávi te víneam meam speciosíssimam: et tu facta es mihi nimis amára: acéto namque sitim meam potásti: et láncea perforásti latus Salvatóri tuo.
R. Agios o Theós!
R. Sanctus Deus!
R. Agios ischyrós!
R. Sanctus fortis!
R. Agios athánatos, eléison imas.
R. Sanctus immortális, miserére nobis.
|
14
Część Trzecia: Uroczysta Adoracja Krzyża
V. Oto drzewo Krzyża,
na którym zawisło zbawienie świata.
R. Pójdźmy, pokłońmy się.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
V. Czyż dlatego, żem cię wyprowadził z ziemi egipskiej, zgotowałeś krzyż Zbawcy swemu.
R. Święty Boże!
R. Święty Boże!
R. Święty mocny!
R. Święty mocny!
R. Święty nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
R. Święty nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
V. Czyż dlatego, że cię na pustyni przez czterdzieści lat prowadziłem, nakarmiłem manną i wprowadziłem do ziemi doskonałej, przygotowałeś krzyż Zbawcy swemu.
R. Święty Boże!
R. Święty Boże!
R. Święty mocny!
R. Święty mocny!
R. Święty nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
R. Święty nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
V. Co więcej uczynić mogłem dla ciebie, a nie uczyniłem? Zasadziłem cię jako najpiękniejszą z winnic moich, a ty bardzo gorzkim mi się stałeś; bo gdym był spragniony, octem mnie napoiłeś i włócznią przebodłeś bok Zbawcy swemu.
R. Święty Boże!
R. Święty Boże!
R. Święty mocny!
R. Święty mocny!
R. Święty nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
R. Święty nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
|
V. Ego propter te flagellávi Ægýptum cum primogénitus suis: et tu me flagellátum tradidísti.
R. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
V. Ego edúxi te de Ægýpto, demérso Pharaóne in Mare Rubrum: et tu me tradidísti princípibus sacerdótum.
R. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
V. Ego ante te apérui mare: et tu aperuísti láncea latus meum.
R. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
V. Ego ante te præívi in colúmna nubis: et tu me duxísti ad prætórium Piláti.
R. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
V. Ego te pavi manna per desértum: et tu me cecidísti álapis et flagéllis.
R. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
V. Ego te potávi aqua salútis de petra: et tu me potásti felle, et acéto.
R. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
V. Ego propter te Chananæórum reges percússi: et tu percussísti arúndine caput meum.
R. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
V. Ego dedi tibi sceptrum regále: et tu dedísti cápiti meo spíneam corónam.
R. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
V. Ego te exaltávi magna virtúte: et tu me suspendísti in patíbulo Crucis.
R. Pópule meus, quid feci tibi? aut in quo contristávi te? Respónde mihi.
Ant. Crucem tuam * adorámus, Dómine: et sanctam resurrectiónem tuam laudámus, et glorificámus: ecce enim propter lignum venit gáudium in univérso mundo.
Deus misereátur nostri, et benedícat nobis.
Illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
Ant. Crucem tuam * adorámus, Dómine: et sanctam resurrectiónem tuam laudámus, et glorificámus: ecce enim propter lignum venit gáudium in univérso mundo.
|
15
V. Z miłości do ciebie karałem Egipt z pierworodnymi jego, a ty mnie po ubiczowaniu na śmierć wydałeś.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
V. Wyprowadziłem cię z Egiptu i zatopiłem Faraona w Morzu Czerwonym, a ty wydałeś mnie książętom kapłanów.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
V. Otworzyłem ci przejście w morzu, a tyś włócznią bok mi otworzył.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
V. Jam ciebie prowadził w obłoku, a tyś mnie zaprowadził do pretorium Piłata.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
V. Żywiłem cię manną na pustyni, a tyś mi twarz zranił policzkowaniem i biczami.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
V. Poiłem ciebie wodą tryskającą ze skały, a tyś mnie napoił żółcią i octem.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
V. Dla ciebie pobiłem królów chananejskich, a tyś mnie trzciną bił po głowie.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
V. Dałem ci berło królewskie, a tyś mi włożył na głowę koronę cierniową.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
V. Wywyższyłem cię mocą wielką, a tyś mnie zawiesił na szubienicy krzyża.
V. Ludu mój, ludu, cóżem ci uczynił lub czym cię zasmuciłem, odpowiedz mi.
Ant. Wielbimy Krzyż Twój, Panie: chwalimy i wysławiamy Twoje święte Zmartwychwstanie: przez to drzewo bowiem przyszła radość na cały świat.
Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi: niech nam ukaże pogodne oblicze i zmiłuje się nad nami.
Ant. Wielbimy Krzyż Twój, Panie: chwalimy i wysławiamy Twoje święte Zmartwychwstanie: przez to drzewo bowiem przyszła radość na cały świat.
|
Ant. Crux fidélis, inter omnes Arbor una nóbilis! Nulla silva talem profert, Fronde, flore, gérmine, * Dulce lignum, dulces clavos, Dulce pondus sústinet.
V. Pange, lingua, gloriósi,
Láuream certáminis,
Et super Crucis trophǽo
Dic triúmphum nóbilem:
Quáliter Redémptor orbis
Immolátus vícerit.
Ant. Crux fidélis, inter omnes Arbor una nóbilis! Nulla silva talem profert, Fronde, flore, gérmine.
V. De paréntis protoplásti
Fráude Factor cóndolens,
Quando pomi noxiális
In necem morsu ruit:
Ipse lignum tunc notávit.
Damna ligni ut sólveret.
Ant. Dulce lignum, dulces clavos, Dulce pondus sústinet.
V. Hoc opus nostræ salútis
Ordo depopóscerat:
Multifórmis proditóris
Ars ut artem fálleret:
Et medélam ferret inde,
Hostis unde lǽserat.
Ant. Crux fidélis, inter omnes Arbor una nóbilis! Nulla silva talem profert, Fronde, flore, gérmine.
V. Quando venit ergo sacri
Plenitúdo témporis,
Missus est ab arce Patris
Natus, orbis Cónditor:
Atque ventre virgináli
Carne amíctus pródiit.
Ant. Dulce lignum, dulces clavos, Dulce pondus sústinet.
V. Vagit infans inter arcta
Cónditus præsépia:
Membra pannis involúta
Virgo Mater álligat:
Et Dei manus, pedésque
Stricta cingit fáscia.
Ant. Crux fidélis, inter omnes Arbor una nóbilis! Nulla silva talem profert, Fronde, flore, gérmine.
V. Lustra sex qui iam perégit,
Tempus implens córporis,
Sponte líbera Redémptor
Passióni déditus,
Agnus in Crucis levátur
Immolándus stípite.
Ant. Dulce lignum, dulces clavos, Dulce pondus sústinet.
V. Felle potus ecce languet:
Spina, clavi, láncea,
Mite corpus perforárunt,
Unda manat, et cruor:
Terra, pontus, astra, mundus.
Quo lavántur flúmine!
Ant. Crux fidélis, inter omnes Arbor una nóbilis! Nulla silva talem profert, Fronde, flore, gérmine.
V. Flecte ramos, arbor alta,
Tensa lax víscera,
Et rigor lentéscat ille,
Quem dedit natívitas:
Et supérni membra Regis
Tende miti stípite.
Ant. Dulce lignum, dulces clavos, Dulce pondus sústinet.
V. Sola digna tu fuísti
Ferre mundi víctimam:
Atque portum præparáre
Arca mundo naúfrago:
Quam sacer cruor perúnxit,
Fusus Agni córpore.
Ant. Crux fidélis, inter omnes Arbor una nóbilis! Nulla silva talem profert, Fronde, flore, gérmine.
V. Sempitérna sit beátæ
Trinitáti glória:
Æqua Patri, Filióque;
Par decus Paráclito:
Unus Triníque nomen
Láudet univérsitas.
Amen.
Ant. Dulce lignum, dulces clavos, Dulce pondus sústinet.
|
16
Ant. Krzyżu wierny, ty jedyny pośród wszystkich słyniesz drzew: W żadnym lesie się nie znajdzie pień podobny, owoc, kwiat. * Słodkie drzewo, słodkie gwoździe, słodki ciężar dźwigasz nam.
V. Niechaj język nasz wysławia krwawy i zacięty bój.
Niechaj wielki znak triumfu szlachetnego: święty Krzyż:
Jak w ofierze Zbawca świata, przez śmierć swoją przemógł śmierć.
Ant. Krzyżu wierny, ty jedyny pośród wszystkich słyniesz drzew: W żadnym lesie się nie znajdzie pień podobny, owoc, kwiat.
V. Jako Stwórca się zlitował widząc Pierwszych Ludzi grzech.
Śmiercionośny owoc jedli i wnet przyszła na nich śmierć.
Sam już wtedy postanowił szkodę drzewa, Drzewem znieść.
Ant. Słodkie drzewo, słodkie gwoździe, słodki ciężar dźwigasz nam.
V. Tego bowiem plan wymagał, którym zbawił ludzki ród.
By przemyślnym rad sposobem wywieść w pole zdrajcy spryt.
I to samo zrobić lekiem, co dla zguby użył wróg.
Ant. Krzyżu wierny, ty jedyny pośród wszystkich słyniesz drzew: W żadnym lesie się nie znajdzie pień podobny, owoc, kwiat.
V. Gdy więc już z wyroków niebios dojrzał w pełni święty czas;
Pan, Stworzyciel rzeczy, zstąpił z domu Ojca na ten świat.
I w dziewiczym łonie przybrał Ciało ludzkie, Boży Syn.
Ant. Słodkie drzewo, słodkie gwoździe, słodki ciężar dźwigasz nam.
V. Kwili cicho słabe Dziecię położone w twardy żłób.
Matka i Dziewica członku pieluszkami tuli Mu.
I przewija ciasno płótnem rączki, ciało aż do stóp.
Ant. Krzyżu wierny, ty jedyny pośród wszystkich słyniesz drzew: W żadnym lesie się nie znajdzie pień podobny, owoc, kwiat.
V. Żył na ziemi w ciele Swoim jeszcze trzy dziesiątki lat.
Na świat przyszedł z wolnej woli, aby męką zbawić nas.
Na wysoki Krzyż ofiary, jak Baranek, dał się wznieść.
Ant. Słodkie drzewo, słodkie gwoździe, słodki ciężar dźwigasz nam.
V. Mdleje, żółcią napojony, ciało święte pełne ran.
Ciernie, gwoździe, włócznię wbito; z boku spływa woda, krew.
Te potoki zdolne obmyć ziemię, morze, niebo, świat.
Ant. Krzyżu wierny, ty jedyny pośród wszystkich słyniesz drzew: W żadnym lesie się nie znajdzie pień podobny, owoc, kwiat.
V. Drzewo wielkie, skłoń konary, zwolnij prężne włókna twe.
A szorstkość swą przyrodzoną teraz już na czułość zmień.
By na tobie miękko rozpiął członki swe Najwyższy Król.
Ant. Słodkie drzewo, słodkie gwoździe, słodki ciężar dźwigasz nam.
V. Tyś jedyne godne było dźwigać światu okup win.
Arką jesteś dla rozbitków, zanim wieczny znajdą port.
Drzewo zewsząd poświęcone przez Baranka boską krew.
Ant. Krzyżu wierny, ty jedyny pośród wszystkich słyniesz drzew: W żadnym lesie się nie znajdzie pień podobny, owoc, kwiat.
V. Niech przyjmie szczęśliwa Trójca wiekuistej chwały hymn:
Ojciec, Syn i Duch Najświętszy w równej mierze godzien czci,
Imię Trójcy i Jedności niechaj wielbi cały świat.
Amen.
Ant. Słodkie drzewo, słodkie gwoździe, słodki ciężar dźwigasz nam.
|
V. Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi, quia per Crucem tuam redemísti mundum.
V. Per lignum servi facti sumus, et per sanctam Crucem liberáti sumus: fructus árboris sedúxit nos, Fílius Dei redémit nos.
V. Salvátor mundi, salva nos: qui per Crucem et Sánguinem tuum redemísti nos, auxiliáre nobis, te deprecámur, Deus noster.
|
17
V. Kłaniamy Ci się, Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez Krzyż swój odkupił świat.
V. Przez drzewo poszliśmy w niewolę, i przez Krzyż zostaliśmy oswobodzeni: owoc z drzewa nas uwiódł, a Syn Boży nas odkupił.
V. Zbawicielu świata, ocal nas! Ty przez Krzyż i Krew swoją odkupiłeś nas, wspomóż nas, prosimy Cię, Boże nasz.
|
Communio
V. Oremus.
Præcéptis salutáribus móniti, et divína institutióne formǽti, audémus dícere:
V. Pater noster, qui es in coelis, sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in coelo, et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie: et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittibus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo. Amen.
V. Líbera nos, quǽsumus, Dómine, ab ómnibus malis, prætéritis, præséntibus, et futúris: et intercedénte beáta et gloriósa semper Vírgine Dei Genetríce María, cum beátis Apóstolis tuis Petro et Paulo, atque Andréa, et ómnibus Sanctis, da propítius pacem in diébus nostris: ut ope misericórdiæ tuæ adiúti, et a peccáto simus semper líberi, et ab omni perturbatióne secúri. Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
V. Percéptio Córporis tui, Dómine Iesu Christe, quod ego indígnus súmere præsúmo, non mihi provéniat in iudícium et condemnatiónem: sed pro tua pietáte prosit mihi ad tutaméntum mentis, et córporis, et ad medélam percipiéndam. Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. Amen.
V. Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.
V. Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.
V. Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.
V. Corpus Dómini nostri Iesu Christi custódiat ánimam meam in vitam ætérnam. Amen.
V. Misereátur vestri omnípotens Deus, et, dimíssis peccátis vestris, perdúcat vos ad vitam ætérnam.
Amen.
V. Indulgéntiam, absolutiónem ✠ et remissiónem peccatórum vestrórum tríbuat vobis omnípotens et miséricors Dóminus.
Amen.
Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi.
Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.
|
18
Część Czwarta: Komunia Święta
V. Módlmy się.
Wezwani zbawiennym nakazem i oświeceni pouczeniem Bożym ośmielamy się mówić:
V. Pater noster, qui es in caelis:
Sanctificetur nomen Tuum:
Adveniat regnum Tuum.
Fiat voluntas Tua, sicut in caelo, et in terra.
Panem nostrum quotidianum da nobis hodie:
Et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.
Et ne nos inducas in tentationem.
Sed libera nos a malo.
Amen.
V. Wybaw nas, prosimy Cię, Panie od wszelkiego zła przeszłego, teraźniejszego i przyszłego, a za przyczyną Najświętszej i chwalebnej zawsze Dziewicy Bogarodzicy Maryi, świętych Apostołów Twoich Piotra i Pawła oraz Andrzeja i wszystkich Świętych, użycz nam miłościwie pokoju za dni naszych, miłosierdzie zaś Twoje niechaj nas wspomoże, abyśmy zawsze byli wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
V. Panie Jezu Chryste, przyjęcie Ciała Twego, które ja niegodny ośmielam się spożyć, niech mi nie wyjdzie na sąd i potępienie, ale z miłościwej dobroci Twojej niech będzie dla mnie ochroną duszy i ciała oraz skutecznym lekarstwem: Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
V. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
V. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
V. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
V. Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niech strzeże duszy mojej na żywot wieczny. Amen.
V. Niech się zmiłuje nad wami wszechmogący Bóg, a odpuściwszy wam grzechy, doprowadzi was do życia wiecznego.
Amen.
V. Przebaczenia, ✠ odpuszczenia i darowania grzechów niech wam udzieli wszechmogący i miłosierny Pan.
Amen.
V. Oto Baranek Boży: oto, który gładzi grzechy świata.
V. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
V. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
V. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
|
V. Orémus.
Super pópulum tuum quǽsumus, Dómine, qui passiónem et mortem Fílii tui devóta mente recóluit, benedíctio copiósa descéndat, indulgéntia véniat, consolátio tribuátur, fides sancta succréscat, redémptio sempitérna firmétur. Per eúndem Christum Dóminum nostrum. Amen.
R. Amen.
V. Oremus.
Omnípotens et miséricors Deus, qui Christi tui beáta passióne et morte nos reparásti: consérva in nobis óperam misericórdiæ tuæ; ut huius mystérii participatióne, perpétua devotióne vivámus. Per eúndem Christum Dóminum nostrum. Amen.
R. Amen.
V. Oremus.
Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, et fámulos tuos ætérna protectióne sanctífica, pro quibus Christus, Fílius tuus, per suum cruórem instítuit paschále mystérium. Per eúndem Christum Dóminum nostrum. Amen.
R. Amen.
|
19
V. Módlmy się.
Prosimy Cię, Panie, niech obfite błogosławieństwo spłynie na Twój lud, który nabożnym umysłem rozważał mękę i śmierć Twego Syna: Odpuść mu winy, udziel pocieszenia, umocnij w świętej wierze i zapewnij wieczne zbawienie. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
V. Módlmy się.
Wszechmogący i miłosierny Boże, któryś nas odkupił przez świętą mękę i śmierć Chrystusa, zachowaj dzieło Twego miłosierdzia, abyśmy przez udział w tej tajemnicy żyli zawsze dla Ciebie. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
V. Módlmy się.
Pomnij, Panie, na Twe miłosierdzie i Swą odwieczną opieką prowadź do świętości Twoje sługi, dla których Chrystus, Syn Twój, ustanowił misterium wielkanocne we Krwi swojej. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
|
|
Część Piąta: Procesja do «Bożego Grobu»
|
|
Post
Missam |