Communio


Si qui sunt communicandi in Missa, Sacerdos post sumptionem Sanguinis, antequam se purificet, facta genuflexione, ponat particulas consecratas in Pyxide, vel, si pauci sint communicandi, super Patenam, nisi a principio positae fuerint in Pyxide seu alio Calice. Interim minister ante eos extendit linteum seu velum album, et pro eis facit Confessionem dicens:
M. Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Joánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, ómnibus Sanctis, et tibi, pater: quia peccávi nimis cogitatióne, verbo et ópere: mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Joánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, omnes Sanctos, et te, pater, oráre pro me ad Dóminum, Deum nostrum.
Sacerdos iterum genuflectit, et manibus junctis vertens se ad populum in cornu Evangelii, dicit:
S. Misereátur vestri omnípotens Deus, et, dimíssis peccátis vestris, perdúcat vos ad vitam ætérnam.
R. Amen.
S. Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum vestrórum tríbuat vobis omnípotens et miséricors Dóminus.
R. Amen.
et manu dextera facit signum crucis super eos. Postea genuflectens, accipit manu sinistra Pyxidem seu Patenam cum Sacramento, dextera vero sumit unam particulam, quam inter pollicem et indicem tenet aliquantulum elevatam super Pyxidem seu Patenam, et conversus adcommunicandos in medio Altaris, dicit:
S. Ecce Agnus Dei, ecce, qui tollit peccáta mundi.
Deinde dicit:
S. Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum, sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.
S. Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum, sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.
S. Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum, sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.
Quibus verbis tertio repetitis, accedit ad eorum dexteram, hoc est, ad latus Epistolæ, et unicuique porrigit Sacramentum faciens cum eo signum crucis super Pyxidem vel Patenam, et simul dicens:
S. Corpus Dómini nostri Jesu Christi custódiat ánimam tuam in vitam ætérnam. Amen.
Omnibus communicatis, revertitur ad Altare, nihil dicens: et non dat eis benedictionem, quia illam daturus est in fine Missæ. Si particulæ positae erant super Corporale, extergit illud cum Patena, et si qua in eo fuerint fragmenta, in Calicem immittit.
Jeśli na Mszy są osoby przystępujące do Komunii Świętej, Kapłan, po wypiciu Krwi Pańskiej, a przed puryfikacją, jeśli konsekrowane Hostię są na korporale, przyklęka i umieszcza je na patenie. Jeśli Hostie w czasie tej samej mszy były konsekrowane także w kustodii, umieszcza ją na środku ołtarza, otwiera i przyklęka. (Mszały sprzed 1962:) W tym czasie Ministranci odmawiają spowiedź powszechną:
M. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, wszystkim Świętym i tobie, ojcze, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową i uczynkiem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, wszystkich Świętych i ciebie, ojcze, o modlitwę za mnie do Pana, Boga naszego.
(Mszały sprzed 1962:) Kapłan ponownie przyklęka i złączywszy ręce, udziela rozgrzeszenia, mówiąc:
S. Niech się zmiłuje nad wami wszechmogący Bóg, a odpuściwszy wam grzechy, doprowadzi was do życia wiecznego.
R. Amen.
Prawą ręką czyni nad przystępującymi znak krzyża.
S. Przebaczenia, odpuszczenia i darowania grzechów niech nam udzieli wszechmogący i miłosierny Pan.
R. Amen.
Następnie przyklęka, bierze lewą ręką kustodię lub patenę z Sakramentem, prawą ręką unosi jedną partykułę ponad kustodią lub pateną i odwracając się do przyjmujących Komunię, na środku ołtarza, mówi:
S. Oto Baranek Boży: oto, który gładzi grzechy świata.
Następnie mówi:
S. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
S. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
S. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
Następnie podchodzi do przyjmujących Komunię z prawej strony, to jest od strony Lekcji, i przy każdej osobie podnosi Hostię ponad pateną lub kustodią i czyni nią znak krzyża, mówiąc:
S. Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niech strzeże duszy twojej na żywot wieczny. Amen.
Po komunii wiernych celebrans wraca do ołtarza. Jeśli zostały jakieś Hostie na korporale, zbiera je pateną, a jeśli pozostały jakieś partykuły, umieszcza je w Kielichu. Jeżeli pozostały Hostie w kustodii, kładzie ją na korporał, zamyka i wkłada do tabernakulum, przyklęka i zamyka je. Umieszcza w kielichu wszystkie partykuły z pateny od komunikujących wiernych.

Close