[Name] Officium Beatae Mariae Virginis in Sabbato [Rank] Sanctae Mariae Sabbato;;Feria;;2;;vide C10 [Rule] vide C10 Special Benedictio Special Lectio 3 Doxology=Nat [Capitulum Vespera] !Sir 24,14 v. Von altersher und vor Jahrhunderten gehe ich hervor aus seinem Schoß, und in alle Ewigkeit hör ich nicht auf, dort zu sein; und in seiner heiligen Wohnung erweise ich ihm die gewünschten Dienste. $Deo gratias. [Hymnus Vespera] {:H-Avemaris:} !Die erste Strophe des Hymnus wird kniend gebetet. v. Gruß dir, Stern im Meere, Jungfrau, und doch hehre Mutter du dem Worte, Sel'ge Himmelspforte! _ Da wir mit dem süßen Engelswort dich grüßen, Sei stets Frieden spendend, Evas Namen wendend. _ Lös das Band der Sünden, Bringe Licht den Blinden, Fern halt jedes Wehe, Alles Gut' erflehe. _ Muttersinn uns zeige, Und durch dich stets steige Unser Fleh'n zum Kinde, Dass es Gnade finde. _ O du auf der Erde Reinste Jungfrau, werde Allen uns als milde, Keusche Maid zum Bilde. _ Mach uns rein das Leben, Halt den Weg uns eben, Dass in sel'gen Auen, Einst wir Jesus schauen. _ Gott und seinem Sohne Auf dem höchsten Throne Und dem heil'gen, hehren Geist bringt ew'ge Ehren. Amen. [Ant 1] O du heilige Mutter * und unversehrte Jungfrau, du ruhmvolle Königin der Welt, bitte für uns beim Herrn. [Oratio] Verleihe, wir bitten dich, o Herr und Gott, uns, deinen Dienern, die Gnade, dass wir uns eines ungestörten Wohlbefindens an Geist und Körper erfreuen, und mit Rücksicht auf die so ruhmvolle Fürsprache der heiligen, unversehrten Jungfrau Maria aus dem Elend der gegenwärtigen Welt befreit und in der ewigen Freude glücklich werden. $Per Dominum [Invit] Gegrüßest seist du Maria, voll der Gnade, * der Herr ist mit dir. [Hymnus Matutinum] @Commune/C11:Hymnus Matutinum [Benedictio] Auf die Bitten und Verdienste der heiligen, stets unversehrten Jungfrau Maria und aller Heiligen wolle uns der Herr zum Himmelreich führen. Amen. Lass, o Herr, den Segen erteilen. Mag mit ihrem lieben Kinde uns die Jungfrau Maria den Segen geben. Amen. Die Jungfrau der Jungfrauen selbst möge bittend für uns eintreten beim Herrn. Amen. Durch die jungfräuliche Mutter gewähre uns der Herr Heil und Frieden. Amen. [Capitulum Laudes] @:Capitulum Vespera [Hymnus Laudes] {:Ogloriosavirginum:}v. O allerhehrste Jungfrau du, Hoch in der Sternenwelt geehrt, Du hast den eig'nen Schöpfer einst Mit Milch an keuscher Brust genährt. _ Du stellst es durch dein Kind uns her, Was Eva einst so jäh verlor; Dass uns nach Tränen winkt das Heil, Machst du uns auf das Himmelstor. _ Du bist dem König selbst die Tür, Ein Saal voll Licht und ohne Nacht, Erlöste Menschen, grüßt erfreut Die Jungfrau, die das Heil uns bracht'. _ * Mach', Jesus, dass das All dich preist, Dich, einer Jungfrau heil'ges Kind, Den Vater und den Heil'gen Geist, Die ew'gen Lobes würdig sind. Amen. [Versum 2] V. Du bist gebenedeit unter den Frauen. R. Und gebenedeit ist die Frucht deines Leibes. [Ant 2] O heiliges Gottesmutter Maria, * du stets unversehrte Jungfrau, du Tempel des Herrn, du Heiligtum des Heiligen Geistes, du hast allein ohnegleichen unserem Herrn Jesus Christus gefallen; bitte für das Volk, tritt ein für die Geistlichkeit, lege Fürsprache ein für das Gott geweihte weibliche Geschlecht. [Lectio Prima] !Sir 24,19-20 v. Weit und breit verbreite ich wie duftiger Zimmet und Balsam Wohlgeruch, wie die feinste Myrrhe ströme ich den lieblichsten Duft aus. [Capitulum Tertia] @:Capitulum Vespera [Responsory Tertia] R.br. Wie herrlich du bist * und wie prächtig. R. Wie herrlich du bist * und wie prächtig. V. Zieh aus nun, glücklich schreite voran und regiere. R. Und wie prächtig. &Gloria R. Wie herrlich du bist * und wie prächtig. _ V. Es schafft ihr Freude Gott mit seinem Antlitz. R. Der Herr ist in ihrem Innern; darum hat sie keinen Schaden. [Capitulum Sexta] !Sir 24,15-16 v. Und so habe ich mich festgesetzt auf Sion und in der heiligen Stadt mich niedergelassen; und nun entfalte ich in Jerusalem meine Macht. Nun bin ich festgewurzelt im auserwählten Volk, damit dieses aus den Gütern meines Gottes seinen ständigen Segen erhält; denn wo Schützlinge Gottes versammelt sind, da lasse ich mich gerne festhalten. $Deo gratias. [Responsory Sexta] R.br. Es schafft ihr Freude * Gott mit seinem Antlitz. R. Es schafft ihr Freude * Gott mit seinem Antlitz. V. Der Herr ist in ihrem Innern; darum hat sie keinen Schaden. R. Gott mit seinem Antlitz. &Gloria R. Es schafft ihr Freude * Gott mit seinem Antlitz. _ V. Es hat sie Gott erwählt und besonders bevorzugt. R. Und hat ihr eine Wohnung gewährt in seinem Zelte. [Capitulum Nona] @:Lectio Prima $Deo gratias. [Responsory Nona] R.br. Es hat sie Gott erwählt * und besonders bevorzugt. R. Es hat sie Gott erwählt * und besonders bevorzugt. V. Und hat ihr eine Wohnung gewährt in seinem Zelte. R. Und besonders bevorzugt. &Gloria R. Es hat sie Gott erwählt * und besonders bevorzugt. _ V. Liebliche Anmut umfließt dein Antlitz. R. So hat Gott dich gesegnet auf ewig. [Lectio M01] Ex Epístola sancti Ambrósii Epíscopi ad Sirícium Papam. !Epist. 81, al. 7, post initium. De via perversitátis prodúntur dicere: Virgo concépit, sed non virgo generávit. Potuit ergo virgo concipere, non potuit virgo generare, cum semper concéptus præcedat, partus sequátur? Sed, si doctrinis non creditur sacerdotum, credátur oraculis Christi; credátur monitis Angelórum dicéntium: Quia non est impossibile Deo omne verbum; credátur Symbolo Apostolórum, quod Ecclésia Romana intemerátum semper custódit et servant. Audívit Maria vocem Angeli, et, quæ ante dixerat: Quómodo fiet istud; non de fide generatiónis interrogans, respóndit póstea: Ecce ancílla Dómini, contingat mihi secúndum verbum tuum. &teDeum [Lectio M02] Ex libro sancti Hierónymi Presbýteri advérsus Joviniánum. !Apologia ad Pammachium pro lib. advérsus Jovinianum, in fine Christus virgo, Mater vírginis nostri virgo perpetua, mater et virgo. Jesus enim clausis ingréssus est ostiis; et in sepúlcro ejus, quod novum et in petra duríssima fuerat excisum, nec ántea quis nec póstea positus est. Hortus conclusus, fons signátus. De quo fonte ille fluvius manat, juxta Joël, qui írrigat torréntem vel funium vel spinárum: funium, peccatórum, quibus ante alligabámur; spinárum, quæ suffócant seméntem patrisfamilias. Hæc est porta orientalis, ut ait Ezéchiel, semper clausa et lúcida, opériens in se vel ex se próferens Sancta sanctórum; per quam Sol justítiæ et Pontifex noster secúndum ordinem Melchisedech ingréditur et egréditur. &teDeum [Lectio M03] Ex libro sancti Irenǽi Epíscopi et Mártyris advérsus hǽreses. !Lib. 5. c. 19. In sua própria veniénte Dómino et sua própria eum bajulánte conditióne, quæ bajulátur ab ipso, et recapitulatiónem ejus quæ in ligno fuit inobediéntiæ, per eam quæ in ligno est obediéntiam, faciénte, et seductióne illa solúta, qua sedúcta est male illa, quæ jam viro destináta erat, virgo Heva; per veritátem evangelizáta est bene ab Angelo jam sub viro Virgo María. Quemádmodum enim illa per Angélicum sermónem sedúcta est, ut effúgeret Deum, prævaricáta verbum ejus: ita et hæc per Angélicum sermónem evangelizáta est, ut portáret Deum, obédiens ejus verbo. Et sicut illa sedúcta est, ut effúgeret Deum; sic hæc suása est obedíre Deo, ut vírginis Hevæ Virgo María fíeret advocáta. Et quemádmodum adstríctum est morte genus humánum per vírginem, solvátur per Vírginem: æqua lance dispósita virginális inobediéntia per Virginitátem obediéntiam. &teDeum [Lectio M04] De Expositióne sancti Hierónymi Presbýteri in Ezechiélem Prophétam. !Lib. 13. in cap. 44. Porta hæc clausa erit, et non aperiétur. Pulchre quidam portam clausam, per quam solus Dóminus Deus Israël ingréditur, et dux cui porta clausa est, Maríam Vírginem intélligunt, quæ et ante partum et post partum virgo permánsit. Etenim témpore, quo Angelus loquebátur: Spíritus Sanctus véniet super te, et virtus Altíssimi obumbrábit te: quod autem nascétur ex te Sanctum, vocábitur Fílius Dei; et quando natus est, virgo permánsit ætérna; ad confundéndos eos, qui arbitrántur eam post nativitátem Salvatóris habuísse de Joseph fílios, ex occasióne fratrum ejus, qui vocántur in Evangélio. &teDeum [Lectio M05] Ex Tractátu S. Augustini Epíscopi de Sýmbolo ad Catechúmenos. !Lib. 3. cap. 4. in fine tomi 9. Per féminam mors, per féminam vita: per Hevam intéritus, per Mariam salus. Illa, corrupta, secuta est seductórem: hæc, integra, péperit Salvatórem. Illa póculum a serpénte propinátum libenter accépit et viro trádidit, ex quo simul mereréntur occídi: hæc, grátia cælésti désuper infusa, vitam prótulit, per quam caro mortua possit resuscitari. Quis est qui hæc operátus est, nisi Vírginis Fílius et vírginum Sponsus, qui áttulit Matri fœcunditátem, sed non ábstulit integritátem? &teDeum [Lectio M06] Sermo sancti Bernárdi Abbátis. !De Verbis Apocalypsis cap. 12. Signum magnum. Vehementer quidem nobis, dilectíssimi, vir unus et mulier una nocuére; sed, grátias Deo, per unum nihilóminus virum et mulíerum unam ómnia restaurántur, nec sine magno fænore gratiárum. Neque enim sicut delíctum, ita et donum; sed excedit damni æstimatiónem beneficii magnitudo. Sic nimirum prudentíssimus et clementíssimus artifex, quod quassátum fúerat, non confrégit, sed utílius omnino refécit, ut videlicet nobis novum formaret Adam ex veteri, Hevam transfúnderet in Mariam. &teDeum [Lectio M07] Ex Epístola sancti Ambrósii Epíscopi ad Sirícium Papam. !Epist. 81, alias 7, circa medium. Non excédit fidem, quod homo exívit de vírgine, quando petra fontem prófluum scaturívit, ferrum super aquas natávit, ambulávit homo super aquas. Ergo si hóminem unda portávit, non potuit hóminem virgo generare, atque hóminem, de quo légimus: Et mittet illis Dóminus hóminem, qui salvos fáciet eos et notus erit Dóminus Ægyptiis? In veteri itaque Testaménto virgo Hebræórum per mare duxit exercitum: in novo Testaménto Virgo, generis aula cæléstis, electa est ad salútem. &teDeum [Lectio M08] De Expositióne sancti Gregórii Papæ in libros Regum. !In 1 Reg. 1. Fuit vir unus de Ramáthaim Sophim, de monte Ephraim. Potest, hujus montis nómine, beatíssima semper Virgo Maria, Dei Génetrix, designari. Mons quippe fuit, quæ omnem electæ creaturæ altitúdinem, electiónis suæ dignitate, transcéndit. An non mons sublimis Maria, quæ, ut ad conceptiónem æterni Verbi pertingeret, meritórum vérticem, supra omnes Angelórum choros, usque ad sólium Deitátis eréxit? Hujus enim montis præcellentíssimam dignitátem Isaías vatícinans, ait: Erit in novíssimis diébus præparátus mons domus Dómini in vértice móntium. Mons quippe in vértice móntium fuit, quia altitúdo Maríæ supra omnes Sanctos refulsit. &teDeum [Lectio M09] Ex Epístola sancti Leónis Papae ad Pulchériam Augústam. !Epist. 13, ante medium. Sacraméntum reconcilatiónis nostræ, ante témpora æterna dispósitum, nullæ implébant figuræ; quia nondum supervenerat Spíritus Sanctus in Vírginem nec virtus Altíssimi obumbraverat ei, ut, et intra intemeráta víscera, ædificante sibi Sapiéntia domum, Verbum caro fieret, et, forma Dei ac forma servi in unam conveniénte personam, Creator témporum nascerétur in témpore, et, per quem facta sunt ómnia, ipse inter ómnia gignerétur. Nisi enim novus homo, factus in similitúdinem carnis peccati, nostram susciperet vetustátem, et, consubstantialis Patri, consubstantialis esse dignarétur et matri, naturámque sibi nostram solus a peccáto liber uníret; sub jugo diaboli generáliter tenerétur humana captivas. &teDeum [Lectio M10] Sermo sancti Bernárdi Abbátis. !Serm. in cap. 12. Apoc., ante med. Amplectámur Maríæ vestígia, fratres mei, et devotíssima supplicatióne beátis illíus pédibus provolvamur. Teneámus eam nec dimittamus, donec benedíxerit nobis; potens est enim. Nempe vellus est médium inter rorem et áream: mulier inter solem et lunam: Maria inter Christum et Ecclésiam constituta. Sed forte miráris, non tam vellus opertum rore, quam amíctam sole mulíerem. Magna síquidem familiaritas, sed mira omnino vicínitas solis et mulíeris. Quómodo enim in tam veheménti fervore tam frágilis natúra subsísti? Mérito quidem admiráris, Móyses sancte, et curiosius desideras intuéri. Verúmtamen solve calceaménta de pédibus tuis, et involúcra pone carnalium cogitatiónum, si accédere concupiscis. &teDeum [Lectio M101] Predigt vom heiligen Abte Bernard. !Am Sonntag in der Oktav von Mariä Himmelfahrt. Welches Sternenlicht schimmert also bei der Geburt der Marias? Gewiss, dass sie von Königen abstammt, dass sie aus der Nachkommenschaft Abrahams ist, dass sie als Erlauchte aus der Familie Davids hervorgeht. Wenn dies zu wenig scheint, füge noch bei, dass sie jenem Geschlechte wegen des einzigartigen Vorzugs ihrer Heiligkeit gemäß dem, was wir kennen, von Gott geschenkt, dass sie lange vorher den genannten Vätern vom Himmel her vorausgesagt, dass sie durch hehre Wunderwerke vorgebildet, dass sie durch prophetische Aussprüche vorher verkündigt worden ist. Auf sie nämlich wies hin der priesterliche Stab, wenn er ohne Wurzel zum Blühen kam, auf sie Gedeons Vließ, wenn es inmitten der trockenen Tenne befeuchtet wurde, auf sie in Ezechiels Erscheinung die Ostpforte, die nie für jemand geöffnet war. Sie schließlich versprach vor allem Isaias als eine Staude, die aus der Wurzel Jesse hervorsprießen sollte, die nun in herrlicherer Weise als Jungfrau Mutter werden sollte. Mit Recht wird die als das große am Himmel erschienene Zeichen geschildert, von der man weiß, dass sie so lange vorher vom Himmel her versprochen worden war. &teDeum [Lectio M11] De Expositióne S. Basilíi Epíscopi in Isaíam Prophétam. !In cap. 8. post initium. Accessi, inquit, ad prophétissam, et in útero accépit et péperit fílium. Quod Maria prophétissa fúerit, ad quam proxime accessit Isaías per prænotiónem spíritus, nemo contradixerit, qui sit memor verbórum Maríæ, quæ prophetico affláta spíritu elocuta est. Quid enim ait? Magníficat ánima mea Dóminum: et exsultávit spíritus meus in Deo, salutári meo. Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes. Quod si animum accommodáveris univérsis ejus verbis, non útique per dissídium negáveris eam fuisse prophétissam, quod Dómini Spíritus in eam supervénerit, et virtus Altíssimi obumbráverit ei. &teDeum [Lectio M12] Ex libro Officiorum S. Ambrósii Epíscopi. !Lib. 1. cap. 18. Bonus regendæ castitátis pudor est comes, qui primus, in ipso cognitiónis ingressu, Dómini Matrem commendat legéntibus, et tamquam testis lócuples dignam quæ ad tale munus eligerétur ástruit: quod in cubículo, quod sola, quod salutáta ab Angelo tacet et mota est in intróitu ejus, quod ad virílis sexus spéciem peregrinam turbátur aspectus Vírginis. Itaque, quamvis esset húmilis præ verecúndia tamen non resalutávit, nec ullum responsum rétulit, nisi ubi de suscipienda Dómini generatióne cognóvit; ut qualitátem effectus dísceret, non ut sermónem refélleret. &teDeum