Quartodécimo Kaléndas Decémbris
_
Romæ Dedicátio Basilicárum sanctórum Petri et Pauli Apostolórum. Eárum primam, restitútam in ampliórem formam, Summus Póntifex Urbánus Octávus consecrávit hac ipsa recurrénte die; álteram vero, miserándo incéndio pénitus consúmptam, ac magnificéntius reædificátam, Pius Nonus die décima Decémbris solémni ritu consecrávit, ejúsque ánnuam commemoratiónem hodiérna die agéndam indíxit.
Antiochíæ natális sancti Románi Mártyris, qui, témpore Galérii Imperatóris, cum Asclepíades Præféctus in Ecclésiam irrúmperet eámque fúnditus conarétur evértere, céteros Christiános hortátus est ut ei contradícerent, ideóque, post dira torménta et abscissiónem linguæ (sine qua tamen Dei præcónia loquebátur), in cárcere strangulátus láqueo, célebri martýrio coronátur. Passus est étiam ante ipsum puérulus, nómine Bárula, qui, cum fuísset ab eódem interrogátus Præfécto utrum mélius esset unum Deum cólere an plures deos, atque in unum Deum, quem Christiáni colunt, credéndum esse respondísset, proptérea, verbéribus cæsus, jussus est decollári.
Item Antiochíæ sancti Hesýchii Mártyris, qui, cum esset miles, et præcéptum audísset ut quisquis non sacrificáret idólis, cíngulum milítiæ depóneret, repénte cíngulum solvit; ob quam causam, ingénti saxo in déxtera ejus ligáto, in flúvium præcipitári jussus est.
Eódem die sanctórum Orículi et Sociórum, qui, in persecutióne Wandálica, pro fide cathólica passi sunt.
Mogúntiæ sancti Máximi Epíscopi, qui, témpore Constántii multa passus ab Ariánis, Conféssor occúbuit.
Turónis, in Gállia, tránsitus beáti Odónis, Abbátis Cluniacénsis.
Antiochíæ sancti Thomæ Mónachi, quem Antiochéni, ob sedátam ejus précibus pestem, solemnitáte annua coluérunt.
Lucæ, in Túscia, Translátio sancti Frigdiáni, Epíscopi et Confessóris.