131:1 Meménto, Dómine, in grátiam David * omnis sollicitúdinis ejus: 131:2 Quómodo juráverit Dómino, * votum vóverit Poténti Jacob: 131:3 Non intrábo in habitáculum domus meæ, * non ascéndam in stratum lecti mei, 131:4 Non concédam somnum óculis meis, * pálpebris meis quiétem, 131:5 Donec invénero locum Dómino, * habitatiónem Poténti Jacob. 131:6 Ecce, audívimus de illa in Ephrata; * invénimus eam in campis Iaar. 131:7 Intrémus in habitatiónem ejus, * procidámus ante scabéllum pedum ejus. 131:8 Surge, Dómine, in locum quiétis tuæ, * tu et arca majestátis tuæ. 131:9 Sacerdótes tui índuant justítiam, * et sancti tui exsultántes exsúltent. 131:10 Propter David, servum tuum, * noli repéllere fáciem uncti tui. 131:11 Jurávit Dóminus David promíssum firmum a quo non recédet: * Súbolem géneris tui ponam super sólium tuum. 131:12 Si custodíerint fílii tui pactum meum, * et præcépta quæ docébo eos, 131:13 Etiam fílii eórum in sempitérnum * sedébunt super sólium tuum. 131:14 Nam Dóminus elégit Sion, * eam optávit sedem sibi: 131:15 Hæc est réquies mea in sempitérnum, * hic habitábo, quóniam optávi eam. 131:16 Víctui ejus benedícens benedícam, * páuperes ejus saturábo pane. 131:17 Sacerdótes ejus índuam salúte, * et sancti ejus exsultántes exsultábunt. 131:18 Illic David suscitábo cornu, * parábo lucérnam uncto meo. 131:19 Inimícos ejus índuam confusióne, * super ipsum autem fulgébit diadéma meum.