4:1 Cum invocávero, exáudi me, Deus justítiæ meæ, qui in tribulatióne me sublevásti; * miserére mei et exáudi oratiónem meam. 4:2 Viri, quoúsque estis graves corde? * Quare dilígitis vanitátem et quǽritis mendácium? 4:3 Scitóte: mirábilem facit Dóminus sanctum suum; * Dóminus exáudiet me, cum invocávero eum. 4:4 Contremíscite et nolíte peccáre, * Recogitáte in córdibus vestris, in cubílibus vestris, et obmutéscite. 4:6 Sacrificáte sacrifícia justa, * et speráte in Dómino. 4:7 Multi dicunt: «Quis osténdet nobis bona?» * Extólle super nos lumen vultus tui, Dómine! 4:8 Dedísti lætítiam in cor meum * majórem, quam cum abúndant trítico et vino. 4:10 In pace, simul ac decúbui, obdormísco, * quóniam tu solus, Dómine, * in securitáte me constítuis.