52:1 Dicit insípiens in corde suo: * Non est Deus.
52:2 Corrúpti sunt, abominánda egérunt; * non est, qui fáciat bonum.
52:3 Deus de cælo próspicit super fílios hóminum, * ut vídeat, num sit qui intéllegat et quærat Deum.
52:4 Omnes simul aberravérunt, depraváti sunt; * non est qui fáciat bonum, non est nec unus.
52:5 Nonne resipíscent, qui fáciunt iniquitátem, * qui dévorant pópulum meum, sicut cómedunt panem,
52:6 Non ínvocant Deum? * Ibi trepidavérunt timóre, ubi non erat timor,
52:7 Quóniam Deus dissipávit ossa eórum, qui te obsidébant; * confúsi sunt, quóniam Deus abjécit eos.
52:8 Utinam véniat ex Sion salus Israël! * Cum vérterit Deus sortem pópuli sui, exsultábit Jacob, lætábitur Israël.