93:1 Deus ultor, Dómine, * Deus ultor, affúlge.
93:2 Exsúrge, qui júdicas terram; * redde, quod meréntur, supérbis.
93:3 Quoúsque ímpii, Dómine, * quoúsque ímpii gloriabúntur,
93:4 Effútient, loquéntur insolénter, * jactábunt se qui patrant iníqua?
93:5 Pópulum tuum, Dómine, concúlcant, * et hereditátem tuam afflígunt;
93:6 Víduam et peregrínum trucídant, * et occídunt pupíllos.
93:7 Et dicunt: Non videt Dóminus, * neque advértit Deus Jacob.
93:8 Intellégite, stulti in pópulo, * et insipiéntes, quando sapiétis?
93:9 Qui plantávit aurem, non áudiet? * aut, qui finxit óculum, non vidébit?
93:10 Qui érudit gentes, non castigábit? * qui docet hómines sciéntiam?
93:11 Dóminus novit cogitatiónes hóminum: * sunt enim inánes.
93:12 Beátus vir, quem érudis, Dómine, * et ínstruis lege tua,
93:13 Ut des ei réquiem a diébus malis * donec ímpio fóvea fodiátur.
93:14 Neque enim reíciet Dóminus pópulum suum, * et hereditátem suam non derelínquet;
93:15 Sed ad justítiam redíbit judícium, * eámque sequéntur omnes recti corde.
93:16 Quis consúrget pro me contra male agéntes? * quis stabit pro me contra patrántes iníqua?
93:17 Nisi Dóminus juváret me, * brevi habitáret in loco siléntii ánima mea.
93:18 Cum cógito: Vacíllat pes meus, * grátia tua, Dómine, me susténtat.
93:19 Cum anxietátes multiplicántur in corde meo, * consolatiónes tuæ deléctant ánimam meam.
93:20 Num sociábitur tecum tribúnal iníquum, * quod vexatiónes creat sub spécie legis?
93:21 Invádant ánimam justi, * et sánguinem innocéntem condémnent:
93:22 Dóminus certe erit præsídium mihi, * et Deus meus petra refúgii mei.
93:23 Et repéndet illis iniquitátem eórum, et ipsórum malítia perdet eos, * perdet eos Dóminus Deus noster.