[Rank] S. Teresiæ Virginis;;Duplex;;3;;vide C6 [Rule] vide C6; 9 lectiones [Capitulum Vespera] @Commune/C6 [Hymnus Vespera] v. Regis supérni núntia, Domum patérnam déseris, Terris, Terésa, bárbaris Christum datúra aut sánguinem. _ Sed te manet suávior Mors, pœna poscit dúlcior: Divíni amóris cúspide In vulnus icta cóncides. _ O caritátis víctima! Tu corda nostra cóncrema, Tibíque gentes créditas Avérni ab igne líbera. _ Sit laus Patri cum Fílio Et Spíritu Paráclito, Tibíque, sancta Trínitas, Nunc et per omne sǽculum. Amen. [Oratio] Exáudi nos, Deus, salutáris noster: ut, sicut de beátæ Terésiæ Vírginis tuæ festivitáte gaudémus; ita cæléstis ejus doctrínæ pábulo nutriámur, et piæ devotiónis erudiámur afféctu. $Per Dominum [Hymnus Matutinum] @Sancti/10-15:Hymnus Vespera [Lectio4] Teresia Virgo, nata est Abulæ in Hispánia paréntibus tum genere tum pietáte præcláris. Ab iis divini timoris lacte educata, admirándum futuræ sanctitátis in tenerrima adhuc ætate specimen dedit. Nam, cum sanctórum Mártyrum acta perlegeret, adeo in ejus meditatióne Sancti Spíritus ignis exársit, ut, domo aufúgiens, in Africam trajiceret, ubi vitam pro glória Jesu Christi et animárum salúte profúnderet. A patruo revocata, ardens martyrii desidérium eleemosynis aliisque piis opéribus compensávit, jugibus lácrimis deplorans optimam sibi sortem fuísse præreptam. Mortua matre, cum a beatíssima Vírgine peteret ut se matrem esse monstraret, pii voti compos effecta est; semper perinde ac fília patrocinio Deiparæ pérfruens. Vigesimum ætátis annum agens, ad moniáles sanctæ Maríæ de Monte Carmelo se cóntulit. Ibi, per duodeviginti annos gravíssimis morbis et variis tentatiónibus vexata, constantíssime meruit in castris christianæ pœniténtiæ, nullo refecta pabulo cæléstium eárum consolatiónum quibus solet étiam in terris sanctitas abundare. [Lectio5] Angelicis ditáta virtútibus, non modo propriam, sed publicam étiam salútem sollicita caritate curávit. Quare severiórem veterum Carmelitárum regulam, Deo afflante et Pio quarto approbante, primum muliéribus, deínde viris observandam propósuit. Efflóruit in eo consílio omnípotens miserentis Dómini benedíctio; nam duo supra trigínta monasteria inops virgo pótuit ædificare, ómnibus humanis destituta auxíliis, quinimmo adversántibus plerumque sæculi princípibus. Infidelium et hæreticórum ténebras perpetuis deflebat lácrimis, atque, ad placandam divinæ ultiónis iram, voluntarios proprii corporis cruciátus Deo pro eórum salúte dicábat. Tanto autem divini amoris incendio cor ejus conflagrávit, ut mérito víderit Angelum igníto jáculo sibi præcordia transverberántem, et audíerit Christum, data déxtera, dicéntem sibi: Deinceps, ut vera sponsa, meum zelábis honórem. Eo consiliante, maxime arduum votum emisit efficiéndi semper quidquid perfectius esse intellígeret. Multa cæléstis sapiéntiæ documénta conscripsit, quibus fidelium mentes ad supernæ pátriæ desidérium maxime excitántur. [Lectio6] Cum autem assidua ederet exempla virtútum, tam anxio castigándi corporis desidério æstuabat, ut, quamvis secus suadérent morbi quibus afflictabátur, corpus ciliciis, catenis, urticárum manípulis aliisque asperrimis flagellis sæpe cruciaret, et aliquándo inter spinas volutaret, sic Deum álloqui sólita: Dómine, aut pati aut mori; se semper miserrima morte pereuntem existimans, quámdiu a cælésti ætérnæ vitæ fonte abesset. Prophetíæ dono excelluit, eamque divinis charismátibus tam liberáliter locupletábat Dóminus, ut sæpius exclámans péterent beneficiis in se divinis modum imponi, nec tam céleri oblivióne culpárum suárum memóriam aboleri. Intolerábili ígitur divini amoris incendio potius quam vi morbi, Albæ cum decúmberet, prænuntiáto suæ mortis die, ecclesiásticis sacramentis muníta, alumnos ad pacem, caritátem et regularem observantiam adhortata, sub colúmbæ specie puríssimam ánimam Deo réddidit, annos nata sexagínta septem annos millesimo quingentésimo octogesimo secundo, Idibus Octobris, juxta Kalendarii Romani emendatiónem. Ei moriénti adesse visus est inter Angelórum ágmina Christus Jesus; et arbor árida, cellæ próxima, statim efflóruit. Ejus corpus, usque ad hanc diem incorruptum, odorato liquore circumfusum, pia veneratióne cólitur. Miraculis cláruit ante et post óbitum, eamque Gregórius décimus quintus in Sanctórum númerum rétulit. [Lectio94] Terésia, piis nobilibúsque paréntibus Abulæ in Hispánia nata, adhuc puéllula, martýrii cupiditáte incénsa, domo aufúgiens, Africam pétere tentávit. Domum redúcta, post matris óbitum, cum patrocínio beátæ Vírginis se totam commisísset, vicénnis moniálium sanctæ Maríæ de Monte Carmélo régulam proféssa est. De animárum salúte sollícita, plúrimis exstrúctis monastériis, véterem Carmelitárum régulam muliéribus et viris observándam propósuit. Pro infidélibus atque hæréticis voluntários próprii córporis cruciátus Deo júgiter offerébat, et divíno ǽstuans amóre, cum máxime árduum votum emisísset efficiéndi semper id, quod perféctius esse intellégeret, ab Angelo méruit igníto jáculo sibi præcórdia transverberári. Multa cæléstis sapiéntiæ documénta conscrípsit, múltaque verbo et exémplo dócuit, illud in ore sæpe habens: Dómine, aut pati aut mori. Virtútibus, prophetíæ dono aliísque charismátibus clara, Albæ puríssimam ánimam Deo réddidit, anno millésimo quingentésimo octogésimo secúndo, ætátis suæ sexagésimo séptimo, idibus octóbris. &teDeum [Capitulum Laudes] @:Capitulum Vespera [Hymnus Laudes] v. Hæc est dies, qua cándidæ Instar colúmbæ, cǽlitum Ad sacra templa spíritus Se tránstulit Terésiæ. _ Sponsíque voces áudiit: Veni, soror, de vértice Carméli ad Agni núptias; Veni ad corónam glóriæ. _ Te, Sponse Jesu Vírginum, Beáti adórent órdines, Et nuptiáli cántico Laudent per omne sǽculum. Amen.