[Lectio1]
De Parábolis Salomónis
!Prov 8:1-6
1 Numquid non sapiéntia clámitat, et prudéntia dat vocem suam? 
2 In summis excelsísque vertícibus sémitis stans, 
3 juxta portas civitátis, in ipsis fóribus lóquitur, dicens: 
4 O viri, ad vos clámito, et vox mea ad fílios hóminum; 
5 intellégite, párvuli, astútiam, et, insipiéntes, animadvérte; 
6 audíte, quóniam de rebus magnis locutúra sum, et aperiéntur lábia mea, ut recta prǽdicent.

[Responsory1]
@Tempora/081-0:Responsory7

[Lectio2]
!Prov 8:7-11
7 Veritátem meditábitur guttur meum, et lábia mea detestabúntur ímpium; 
8 justi sunt omnes sermónes mei, non est in eis pravum quid, neque pervérsum:
9 recti sunt intellegéntibus, et æqui inveniéntibus sciéntiam. 
10 Accípite disciplínam meam, et non pecúniam, doctrínam magis quam aurum elígite; 
11 mélior est enim sapiéntia cunctis pretiosíssimis, et omne desiderábile ei non potest comparári.

[Responsory2]
@Tempora/081-1:Responsory2

[Lectio3]
!Prov 8:12-17
12 Ego sapiéntia hábito in consílio, et erudítis intérsum cogitatiónibus; 
13 timor Dómini odit malum, arrogántiam, et supérbiam, et viam pravam, et os bilíngue detéstor;
14 meum est consílium et ǽquitas, mea est prudéntia, mea est fortitúdo;
15 per me reges regnant, et legum conditóres justa decérnunt; 
16 per me príncipes ímperant, et poténtes decérnunt justítiam; 
17 ego diligéntes me díligo, et qui mane vígilant ad me, invénient me.

[Responsory3]
@Tempora/081-1:Responsory3