[Ant 1]
Sapiéntia * clámitat in platéis: Si quis díligit sapiéntiam, ad me declínet, et eam invéniet: et, cum invénerit, beátus erit si tenúerit eam.

[Lectio1]
Incipit liber Ecclesiástici
!Sir 1:1-5
1 Omnis sapiéntia a Dómino Deo est et cum illo fuit semper et est ante ævum. 
2 Arénam maris et plúviæ guttas, et dies sǽculi, quis dinumerávit? Altitúdinem cæli, et latitúdinem terræ, et profúndum abýssi, quis diménsus est? 
3 Sapiéntiam Dei præcedéntem ómnia quis investigávit? 
4 Prior ómnium creáta est sapiéntia, et intelléctus prudéntiæ ab ævo. 
5 Fons sapiéntiæ Verbum Dei in excélsis, et ingréssus illíus mandáta ætérna.

[Responsory1]
@Tempora/081-0:Responsory1

[Lectio2]
!Sir 1:6-10
6 Radix sapiéntiæ cui reveláta est? et astútias illíus quis agnóvit? 
7 Disciplína sapiéntiæ cui reveláta est et manifestáta? et multiplicatiónem ingréssus illíus quis intelléxit? 
8 Unus est altíssimus, Creátor omnípotens, et Rex potens et metuéndus nimis, sedens super thronum illíus et dóminans, Deus. 
9 Ipse creávit illam in Spíritu Sancto, et vidit, et dinumerávit, et mensus est. 
10 Et effúdit illam super ómnia ópera sua, et super omnem carnem, secúndum datum suum, et prǽbuit illam diligéntibus se.

[Responsory2]
@Tempora/081-0:Responsory2

[Lectio3]
!Sir 1:11-15
11 Timor Dómini glória, et gloriátio, et lætítia, et coróna exsultatiónis. 
12 Timor Dómini delectábit cor, et dabit lætítiam, et gáudium, et longitúdinem diérum. 
13 Timénti Dóminum bene erit in extrémis, et in die defunctiónis suæ benedicétur. 
14 Diléctio Dei honorábilis sapiéntia; quibus autem apparúerit in visu díligunt eam in visióne, et in agnitióne magnálium suórum. 
15 Inítium sapiéntiæ timor Dómini: et cum fidélibus in vulva concreátus est.

[Responsory3]
@Tempora/081-0:Responsory3

[Lectio4]
Ex libro Morálium sancti Gregórii Papæ
!Liber 1, cap. 10 in cap. 1 Job
Sunt nonnúlli qui vitam suam négligunt et, dum transitória áppetunt, dum ætérna vel non intélligunt, vel intellécta contémnunt, nec dolórem séntiunt, nec habére consílium sciunt; cumque supérna quæ amisérunt, non consíderant, esse se (heu míseri) in bonis felíces putant. Nequáquam enim ad veritátis lucem, cui cónditi fúerant, mentis óculos érigunt; nequáquam ad contemplatiónem pátriæ ætérnæ desidérii áciem tendunt; sed semetípsos in his, ad quæ projécti sunt, deseréntes, vice pátriæ díligunt exsílium quod patiúntur, et in cæcitáte quam tólerant, quasi in claritáte lúminis exsúltant.

[Responsory4]
@Tempora/081-0:Responsory4

[Lectio5]
At contra, electórum mentes, dum transitória cuncta nulla esse conspíciunt, ad quæ sint cónditæ exquírunt: cumque eórum satisfactióni nihil extra Deum súfficit, ipsa inquisitiónis exercitatióne fatigáta illórum cogitátio, in Conditóris sui spe et contemplatióne requiéscit, supérnis intérseri cívibus áppetit; et unusquísque eórum adhuc in mundo córpore pósitus, mente tamen extra mundum surgit: ærúmnam exsílii, quam tólerat, deplórat, et ad sublímem pátriam incessántibus se amóris stímulis éxcitat. Cum ergo dolens videt, quam sit ætérnum quod pérdidit, ínvenit salúbre consílium, temporále hoc despícere quod percúrrit: et quo magis crescit consílii sciéntia ut peritúra déserat, eo augétur dolor, quod necdum ad mansúra pertíngat.

[Responsory5]
@Tempora/081-0:Responsory5

[Lectio6]
Intuéndum quoque est, quod nullus dolor mentis sit in actióne præcipitatiónis. Qui enim sine consíliis vivunt, qui seípsos rerum evéntibus præcípites déserunt, nullo ínterim cogitatiónum dolóre fatigántur. Nam qui solérter in vitæ consílio figit mentem, caute sese in omni actióne circumspiciéndo consíderat; et ne ex re quæ ágitur, repentínus finis adversúsque surrípiat, hunc prius mólliter pósito pede cogitatiónis palpat: pensat, ne ab his quæ agénda sunt, præpédiat formído; ne in his quæ differénda sunt, præcipitátio impéllat; ne prava per concupiscéntiam apérto bello súperent; ne recta per inánem glóriam insidiándo supplántent.

[Responsory6]
@Tempora/081-0:Responsory5

[Responsory7]
@Tempora/081-0:Responsory7

[Responsory8]
@Tempora/Pent01-0:Responsory8