[Ant 1]
In ómnibus his * non peccávit Job lábiis suis neque stultum áliquid contra Deum locútus est.

[Lectio1]
De libro Job
!Job 9:1-5
1 Et respóndens Job, ait: 
2 Vere scio quod ita sit, et quod non justificétur homo compósitus Deo. 
3 Si volúerit conténdere cum eo, non póterit ei respondére unum pro mille. 
4 Sápiens corde est et fortis róbore. Quis réstitit ei, et pacem hábuit? 
5 Qui tránstulit montes, et nesciérunt hi quos subvértit in furóre suo.

[Responsory1]
@Tempora/091-0:Responsory1

[Lectio2]
!Job 9:6-10
6 Qui cómmovet terram de loco suo, et colúmnæ ejus concutiúntur; 
7 qui prǽcipit soli, et non óritur, et stellas claudit quasi sub signáculo; 
8 qui exténdit cælos suos, et gráditur super fluctus maris; 
9 qui facit Arctúrum et Oríona et Hýadas et interióra Austri; 
10 qui facit magna et incomprehensibília et mirabília, quorum non est númerus.

[Responsory2]
@Tempora/091-0:Responsory2

[Lectio3]
!Job 9:11-17
11 Si vénerit ad me, non vidébo eum; si abíerit, non intéllegam; 
12 si repénte intérroget, quis respondébit ei vel quis dícere potest: Cur ita facis? 
13 Deus, cujus iræ nemo resístere potest, et sub quo curvántur qui portant orbem; 
14 quantus ergo sum ego, ut respóndeam ei, et loquar verbis meis cum eo? 
15 Qui, étiam si habúero quíppiam justum, non respondébo, sed meum júdicem deprecábor. 
16 Et, cum invocántem exaudíerit me, non credo quod audíerit vocem meam. 
17 In túrbine enim cónterit me, et multiplicábit vúlnera mea, étiam sine causa.

[Responsory3]
@Tempora/091-0:Responsory3

[Lectio4]
Ex libro Morálium sancti Gregórii Papæ
!Liber 9, Cap. 2.
Vero scio quod ita sit, et quod non justificábitur homo compósitus Deo. Homo quippe Deo non compósitus justítiam pércipit, compósitus amíttit; quia quisquis se auctóri bonórum cómparat, bono se, quod accéperat, privat. Qui enim accépta bona sibi árrogat, suis contra Deum donis pugnat. Unde ergo despéctus erígitur, dignum est ut eréctus inde destruátur. Sanctus autem vir, quia omne virtútis nostræ méritum esse vítium cónspicit, si ab intérno árbitro distrícte judicétur, recte subjúngit: Si volúerit conténdere cum eo, non póterit respondére ei unum pro mille.

[Responsory4]
@Tempora/091-0:Responsory4

[Lectio5]
In Scriptúra sancta millenárius númerus pro universitáte solet intélligi. Hinc étenim Psalmísta ait: Verbi, quod mandávit in mille generatiónes: cum profécto constet, quod ab ipso mundi exórdio usque ad Redemptiónis advéntum per Evangelístam non ámplius quam septuagínta et septem propágines numeréntur. Quid ergo in millenário número nisi ad proferéndam novam sóbolem perfécta univérsitas præscítæ generatiónis exprímitur? Hinc et per Joánnem dícitur: Et regnábunt cum eo mille annis: quia vidélicet regnum sanctæ Ecclésiæ universitátis perfectióne solidátur.

[Responsory5]
@Tempora/091-0:Responsory5

[Lectio6]
Quia vero monas décies multiplicáta in denárium dúcitur, denárius per semetípsum ductus in centenárium dilatátur, qui rursus per denárium ductus in millenárium ténditur; cum ab uno incípimus, ut ad millenárium veniámus, quid hoc loco uníus appellatióne, nisi bene vivéndi inítium? quid millenárii númeri amplitúdine, nisi ejúsdem bonæ vitæ perféctio designátur? Cum Deo autem conténdere, est, non ei tribúere, sed sibi glóriam suæ virtútis arrogáre. Sed sanctus vir conspíciat, quia et qui summa jam dona percépit, si de accéptis extóllitur, cuncta quæ accéperat, amíttit.

[Responsory6]
@Tempora/091-0:Responsory6

[Responsory7]
@Tempora/091-0:Responsory7

[Responsory8]
@Tempora/Pent01-0:Responsory8