[Ant 1]
Adonái, Dómine, * Deus magne et mirábilis, qui dedísti salútem in manu féminæ, exáudi preces servórum tuórum.

[Lectio1]
Incipit liber Judith
!Jdt 1:1-4
1 Arpháxad ítaque rex Medórum subjugáverat multas gentes império suo, et ipse ædificávit civitátem potentíssimam, quam appellávit Ecbátanis,
2 ex lapídibus quadrátis et sectis. Fecit muros ejus in altitúdinem cubitórum septuagínta et in latitúdinem cubitórum trigínta; turres vero ejus pósuit in altitúdinem cubitórum centum. 
3 Per quadrum vero eárum latus utrúmque vicenórum pedum spátio tendebátur; posuítque portas ejus in altitúdinem túrrium; 
4 et gloriabátur quasi potens in poténtia exércitus sui et in glória quadrigárum suárum.

[Responsory1]
R. Adonái, Dómine, Deus magne et mirábilis, qui dedísti salútem in manu féminæ,
* Exáudi preces servórum tuórum.
V. Benedíctus es, Dómine, qui non derelínquis præsuméntes de te, et de sua virtúte gloriántes humílias.
R. Exáudi preces servórum tuórum.

[Lectio2]
!Jdt 1:5-9
5 Anno ígitur duodécimo regni sui Nabuchodónosor rex Assyriórum, qui regnábat in Nínive civitáte magna, pugnávit contra Arpháxad et obtínuit eum 
6 in campo magno qui appellátur Rágau, circa Euphráten et Tigrin et Jádason, in campo Erioch regis Elicórum. 
7 Tunc exaltátum est regnum Nabuchodónosor, et cor ejus elevátum est; et misit ad omnes, qui habitábant in Cilícia et Damásco et Líbano, 
8 et ad gentes quæ sunt in Carmélo et Cedar et inhabitántes Galilǽam in campo magno Esdrelon, 
9 et ad omnes qui erant in Samaría et trans flumen Jordánem usque ad Jerúsalem, et omnem terram Jesse, quoúsque perveniátur ad términos Æthiópiæ.

[Responsory2]
@Tempora/093-0:Responsory7

[Lectio3]
!Jdt 1:10-12; 2:1-3
10 Ad hos omnes misit núntios Nabuchodónosor rex Assyriórum; 
11 qui omnes uno ánimo contradixérunt et remisérunt eos vácuos et sine honóre abjecérunt. 
12 Tunc indignátus Nabuchodónosor rex advérsus omnem terram illam, jurávit per thronum et regnum suum, quod defénderet se de ómnibus regiónibus his. 
1 Anno tertiodécimo Nabuchodónosor regis, vigésima et secúnda die mensis primi factum est verbum in domo Nabuchodónosor regis Assyriórum, ut defénderet se. 
2 Vocavítque omnes majóres natu, omnésque duces et bellatóres suos, et hábuit cum eis mystérium consílii sui:
3 dixítque cogitatiónem suam in eo esse, ut omnem terram suo subjugáret império.

[Responsory3]
R. Benedícat te Dóminus in virtúte sua, qui per te ad níhilum redégit inimícos nostros: 
* Ut non defíciat laus tua de ore hóminum.
V. Benedíctus Dóminus qui creávit cælum et terram; quia hódie nomen tuum ita magnificávit.
R. Ut non defíciat laus tua de ore hóminum.
&Gloria
R. Ut non defíciat laus tua de ore hóminum.

[Lectio4]
Ex libro sancti Ambrósii Epíscopi de Elía et jejúnio
!Lectio iv, Cap. 9
Poténtes vinum prohibéntur bíbere, ne, cum bíberint, obliviscántur sapiéntiam. Dénique bibébant vinum in ebrietáte poténtes, qui Holoférni príncipi milítiæ regis Assyriórum se trádere gestiébant; sed non bibébant fémina Judith, jejúnans ómnibus diébus viduitátis suæ, præter festórum diérum solemnitátes. His armis muníta procéssit et omnem Assyriórum circumvénit exércitum. Sóbrii vigóre consílii ábstulit Holoférnis caput, servávit pudicítiam, victóriam reportávit.

[Responsory4]
R. Nos álium Deum nescímus præter Dóminum, in quo sperámus: 
* Qui non déspicit nos, nec ámovet salútem suam a génere nostro.
V. Indulgéntiam ipsíus fusis lácrimis postulémus, et humiliémus illi ánimas nostras.
R. Qui non déspicit nos, nec ámovet salútem suam a génere nostro.

[Lectio5]
Hæc enim succíncta jejúnio in castris prætendébat aliénis; ille vino sepúltus jacébat, ut ictum vúlneris sentíre non posset. Ítaque uníus mulíeris jejúnium innúmeros stravit exércitus Assyriórum. Esther quoque púlchrior facta est jejúnio; Dóminus enim grátiam sóbriæ mentis augébat. Omne genus suum, id est, totum pópulum Judæórum a persecutiónis acerbitáte liberávit, ita ut regem sibi fáceret esse subjéctum.

[Responsory5]
R. Dominátor, Dómine, cælórum et terræ, Creátor aquárum, Rex univérsæ creatúræ: 
* Exáudi oratiónem servórum tuórum.
V. Tu, Dómine, cui humílium semper et mansuetórum plácuit deprecátio.
R. Exáudi oratiónem servórum tuórum.

[Lectio6]
Itaque illa, quæ tríduo jejunávit contínuo, et corpus suum aqua lavit, plus plácuit, et vindíctam rétulit. Aman autem, dum se regáli jactat convívio, inter ipsa vina pœnam suæ ebrietátis exsólvit. Est ergo jejúnium reconciliatiónis sacrifícium, virtútis increméntum, quod fecit étiam féminas fortióres augménto grátiæ. Jejúnium nescit fæneratórem, non sortem fǽnoris novit: non rédolet usúras mensa jejunántium. Etiam ipsis jejúnium convíviis dat grátiam: dulcióres post famem épulæ fiunt, quæ assiduitáte fastídio sunt, et diutúrna continuatióne viléscunt. Condiméntum cibi jejúnium est: quanto avídior appeténtia, tanto esca jucúndior.

[Responsory6]
R. Dómine Deus, qui cónteris bella ab inítio, éleva brácchium tuum super gentes, quæ cógitant servis tuis mala: 
* Et déxtera tua glorificétur in nobis.
V. Allíde virtútem eórum in virtúte tua; cadat robur eórum in iracúndia tua.
R. Et déxtera tua glorificétur in nobis.
&Gloria
R. Et déxtera tua glorificétur in nobis.

[Responsory7]
R. Confórta me, Rex, Sanctórum principátum tenens: 
* Et da sermónem rectum et bene sonántem in os meum.
V. Dómine, Rex univérsæ potestátis, convérte consílium eórum super eos.
R. Et da sermónem rectum et bene sonántem in os meum.

[Responsory8]
@Tempora/Pent01-0:Responsory8