[Rank] De VII die infra Octavam S. Joseph;;Semiduplex;;2;;vide Tempora/Pasc2-3 [Rank] (rubrica Newcal) @Tempora/Pasc3-2Feria:Rank [Rule] vide Tempora/Pasc2-3 9 lectiones [Lectio1] @Sancti/01-03o:Lectio1:s/-4/-5/ 5 Et de throno procedébant fúlgura, et voces, et tonítrua: et septem lámpades ardéntes ante thronum, qui sunt septem spíritus Dei. [Responsory1] R. Vidi Jerúsalem descendéntem de cælo, ornátam auro mundo, et lapídibus pretiósis intéxtam: * Allelúja, allelúja. V. Et erat structúra muri ejus ex lápide jáspide; ipsa vero aurum mundum, símile vitro mundo. R. Allelúja, allelúja. [Lectio2] !Apo 4:6-8 6 Et in conspéctu sedis tamquam mare vítreum símile crystállo: et in médio sedis, et in circúitu sedis quátuor animália plena óculis ante et retro. 7 Et ánimal primum símile leóni, et secúndum ánimal símile vítulo, et tértium ánimal habens fáciem quasi hóminis, et quartum ánimal símile áquilæ volánti. 8 Et quátuor animália, síngula eórum habébant alas senas: et in circúitu, et intus plena sunt óculis: et réquiem non habébant die ac nocte, dicéntia: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus omnípotens, qui erat, et qui est, et qui ventúrus est. [Responsory2] R. In diadémate cápitis Aaron magnificéntia Dómini sculpta erat: * Dum perficerétur opus Dei, allelúja, allelúja, allelúja. V. In veste enim podéris quam habébat, totus erat orbis terrárum, et paréntum magnália in quátuor ordínibus lápidum sculpta erant. R. Dum perficerétur opus Dei, allelúja, allelúja, allelúja. &Gloria R. Dum perficerétur opus Dei, allelúja, allelúja, allelúja. [Lectio3] !Apo 4:9-11 9 Et cum darent illa animália glóriam, et honórem, et benedictiónem sedénti super thronum, vivénti in sǽcula sæculórum, 10 procidébant vigínti quátuor senióres ante sedéntem in throno, et adorábant vivéntem in sǽcula sæculórum, et mittébant corónas suas ante thronum, dicéntes: 11 Dignus es, Dómine, Deus noster, accípere glóriam, et honórem, et virtútem: quia tu creásti ómnia, et propter voluntátem tuam erant, et creáta sunt. [Responsory3] @Tempora/Pasc3-0:Responsory6 [Lectio4] De Sermóne sancti Bernárdi Abbátis !Homilia 2 super Missus est Scriptum est: Joseph autem vir ejus, cum esset justus et nollet eam tradúcere, vóluit occúlte dimíttere eam. Bene, cum esset justus, nóluit eam tradúcere; quia, sicut nequáquam justus esset, si cógnitam ream consensísset; sic nihilóminus justus non esset, si probátam innóxiam condemnásset. Cum ergo justus esset et nollet eam tradúcere, vóluit occúlte dimíttere eam. Quare vóluit dimíttere? Accipe et in hoc, non meam, sed Patrum senténtiam. Propter hoc Joseph vóluit dimíttere eam, propter quod et Petrus Dóminum a se repellébat, dicens: Exi a me, Dómine, quia homo peccátor sum; propter quod et centúrio a domo sua eum prohibébat, cum díceret: Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum. [Lectio5] Ita ergo et Joseph, indígnum et peccatórem se réputans, dicébat intra se, a tali et tanta non debére sibi ultra familiáre præstári contubérnium, cujus supra se mirábilem expavescébat dignitátem. Vidébat et horrébat divínæ præséntiæ certíssimum gestántem insígne; et quia mystérium penetráre non póterat, volébat dimíttere eam. Expávit Petrus poténtiæ magnitúdinem: expávit centúrio præséntiæ majestátem: exhórruit nimírum et Joseph, sicut homo, hujus tanti miráculi novitátem. Miráris quod Joseph prægnántis se consórtio Vírginis judicábat indígnum, cum áudias et sanctam Elísabeth ejus non posse ferre præséntiam, nisi cum tremóre quidem et reveréntia? Ait namque: Unde hoc mihi, ut véniat Mater Dómini mei ad me? [Lectio6] Ideo ítaque Joseph vóluit dimíttere eam. Sed quare occúlte, et non palam? Ne vidélicet divórtii causa inquirerétur, exigerétur rátio. Quid enim vir justus respónderet pópulo duræ cervícis, pópulo non credénti et contradicénti? Si díceret quod sentiébat, quod de illíus puritáte comprobáverat, nonne mox incréduli et crudéles Judæi subsannárent illum, lapidárent illam? Quómodo namque Veritáti créderent tacénti in útero, quam póstea contempsérunt clamántem in templo? quid fácerent necdum apparénti, cui póstmodum ímpias manus injecérunt étiam miráculis coruscánti? Mérito ergo Vir justus, ne aut mentíri aut diffamáre cogerétur innóxiam, vóluit occúlte dimíttere eam. [Lectio7] Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam !Luc 3:21-23 In illo témpore: Factum est autem cum baptizarétur omnis pópulus, et Jesu baptizáto et oránte, apértum est cælum. Et réliqua. _ Homilía sancti Joánnis Damascéni !Oratio 3 de B.M.V. Nativ. Matthæus opus suum ínchoans, Liber generatiónis, inquit, Jesu Christi fílii David, fílii Abraham: verum hic non subsístit; étenim ipsíus sermo étiam usque ad Vírginis Sponsum progréssus est. Lucas autem post Salvatóris in baptísmo declaratiónem, oratiónem suam non nihil derívans, ad hunc modum scribit: Ipse Jesus erat incípiens quasi annórum trigínta, ut putabátur, fílius Joseph, qui fuit Heli, qui fuit Mathat; et sic deínceps in altum ascendéndo usque ad Seth, qui fuit Adæ, qui fuit Dei. Proínde cum Joséphi genus ad hunc modum recenseátur, certe Virgo quoque ipsa ac Dei Génitrix María ejúsdem cum eo tribus esse simul demonstrátur. Síquidem Móysis lege non licébat ulli tríbui cum áltera tribu permiscéri, ne géneris heréditas ab una tribu ad áliam laberétur. [Lectio8] Non abs re Christi ex Spíritu Sancto natívitas apud vulgus silebátur, ac Joseph loco patris assumebátur; atque inde, ut vero consentáneum est, tamquam Púeri pater recensebátur. Nam, nisi hoc exstitísset, patre carére Puer existimátus fuísset, quod a patérno látere genus ipsíus mínime recenserétur. Quam ob rem ab exímiis Evangelístis necessário tunc factum est, ut Joséphi genus recensérent. Nam si, hoc prætermísso, a matérno látere géneris ipsíus sériem texuíssent, prætérquam quod istud indecórum fuísset, a divinárum quoque Scripturárum consuetúdine abhorruísset. Cómmode ígitur Joséphi genus a Davíde, ob eam quam attúlimus causam, ducéntes, simul quoque Vírginem Maríam ex Davíde ortam esse confírmant, per Sponsum scílicet uxóris genus una inferéntes. [Lectio9] Quod quidem justítia præditus Joseph esset, ac vitam legi consentáneam dúceret, némini obscúrum est. Ex legis porro præscrípto vivens, profécto non aliúnde quam ex sua tribu ortam uxórem despondébat. Quocírca, si Joseph ex tribu Juda atque ex Davídis sorte ac família erat, an non consentáneum est Maríam quoque ab iísdem proficísci? Ex quo factum est, ut Sponsi genus recenserétur. Nam, cum de Apóstoli senténtia caput mulíeris vir sit; quid tandem afférri potest, quin, cum cápitis genus recensétur, corpus quoque una cum cápite recenséri consequátur? Maniféste ígitur osténsum esse árbitror, Joséphi genus apud Evangelístas non frustra recenséri, ex quo necessário Virgo quoque a Davíde oriúnda esse per consecutiónem intellígitur, et qui præcellénti miráculo ex ipsa génitus est Christus, ante sæcula Dei Fílius. &teDeum