Dnia 17-go lipca w Rzymie uroczysty obchód św. Aleksego, Wyznawcy, syna patrycjusza Eufemiusza. W dniu ślubu opuścił swoją narzeczoną i dom ojcowski. Powrócił do miasta rodzinnego dopiero po długim czasie. Tutaj ćwiczył się w nowym rodzaju pogardy świata, albowiem 17 lat przeżył w domu ojcowskim jako żebrak, nierozpoznany przez nikogo. Jednakże po jego śmierci wyszło wszystko na jaw po części przez jego własne świadectwo na piśmie, a częściowo objawione głosem z nieba, słyszanym w kilku rzymskich kościołach. Papież Innocenty I przeniósł jego święte ciało do kościoła św. Bonifacego, gdzie zasłynęło cudami.
W Kartaginie męczeństwo św. Scylitańczyków: Sperata, Narcalisa, Cytynusa, Weturiusza, Feliksa, Acyllina, Letancjusza, Januarii, Generozy, Westiny, Donaty i Sekundy. Zaraz po pierwszym wyznaniu wiary zostali odprowadzeni do więzienia i przez noc leżeli na blokach. Następnego dnia padli wszyscy pod mieczem katowskim. Relikwie św. Sperata ze zwłokami św. Cypriana i głową świętego Pantaleona zostały sprowadzone do Francji i złożone z wielką czcią w kościele św. Jana Chrzciciela.
W Amastra w Anatolii pamiątka św. Hiacynta, Męczennika, który po wielu męczarniach zmarł w więzieniu.
W Tivoli uroczystość św. Generoza, Męczennika.
W Konstantynopolu uroczystość św. Teodoty, Męczenniczki z czasów obrazoburcy Leona.
W Rzymie złożenie św. Leona IV, Papieża.
W Pawii uroczystość św. Ennodiusza, Biskupa i Wyznawcy.
W Auxerre uroczystość św. Teodozjusza, Biskupa.
W Mediolanie uroczystość św. Marceliny, Dziewicy, siostry św. Ambrożego, Biskupa, która odebrała z rąk Papieża Liberiusza welon dziewic poświęconych Bogu. Wspaniałe świadectwo o jej świętości wystawił św. Ambroży w swych pismach.
W Wenecji przeniesienie św. Maryny, Dziewicy.