[Rank]
Przemienienie Pańskie;;Duplex II classis;;5.1;;

[Rank] (rubrica 1960)
Przemienienie Pańskie;;Duplex II classis;;5;;

[Ant Vespera]
Wziął Jezus * Piotra i Jakóba i Jana brata jego, i wprowadził ich na górę wysoką, osobno i przemienił się przed nimi.
A oblicze Jego * rozjaśniało jako słońce: a szaty Jego stały się białe jako śnieg, alleluja.
A oto * się im ukazali Mojżesz i Eljasz z nim rozmawiający.
A odpowiadając Piotr, * rzekł do Jezusa: Panie dobrze nam jest tu być.
Gdy on jeszcze mówił, * oto obłok jasny okrył ich.

[Capitulum Vespera]
!Flp 3:20-21
v. Zbawiciela oczekiwamy, Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przemieni ciało podłości naszéj przypodobane ciału jasności swojéj.
$Deo gratias

[Hymnus Vespera]
v. Wy, co Chrystusa szukacie,
Oczy ku górze podnieście,
A tam będziecie oglądać
Wiekuistej chwały znamię.
_
Tam widzim światło bez końca
Wspaniałe, wzniosłe, ogromne
Światło odwieczne i starsze
Niźli niebiosa i chaos.
_
Ten jest król wszystkich narodów
I żydowskiego król ludu,
Abrahamowi obiecan
I synom jego na wieki.
_
Tego, jak świadczą Prorocy,
Sam Ojciec, Świadek Najwyższy,
I słuchać Go rozkazuje,
I wierzyć weń niezachwianie.
_
@:Doxology

[Doxology]
O Jezu, co się objawiasz Maluczkim,
Niech Ci cześć będzie
Z Ożywicielem i Ojcem
W nieskończone wieki.
Amen.

[Doxology](rubrica monastica aut rubrica 1570)
@Psalterium/Doxologies:EpiT

[Versum 1]
V. Chwalebnym się okazałeś w obliczu Boga.
R. Przeto przyoblókł Cię ozdobą.

[Ant 1]
Jezus Chrystus * jest jasnością chwały i wyrażeniem istności jego, a nosząc wszystko słowem mocy swej, sprawiwszy oczyszczenie grzechów na górze wysokiej raczył się dziś okazać.

[Oratio]
Boże, któryś w chwalebnem Przemienieniu Syna Twego Jednorodzonego potwierdził tajemnice wiary świadectwem ojców, a głosem wychodzącym z jasnego obłoku w przedziwny sposób dałeś zapowiedź doskonałego przybrania za synów, uczyń nas miłościwie Jego królestwa spadkobiercami i chwały uczestnikami.
$Per eumdem

[Commemoratio 2]
!Wspominamy Śś. Sykstusa, Felicissimusa i Agapita Męczenników
@Commune/C3:Oratio proper
$Oremus
Boże, który dozwalasz nam obchodzić narodziny Świętych Męczenników Twoich Sykstusa, Felicissimusa i Agapita, daj nam w ich gronie wieczną szczęśliwością się radować.
$Per Dominum

[Invit]
Najwyższego Króla chwały: * Chrystusa pokłonem uczcijmy.

[Ant Matutinum]
Umniejszyłeś go * mało co mniéj od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go i postanowiłeś go nad dziełem rąk twoich Boże.;;8
Odkryje Pan * gęstwy, a w kościele jego wszyscy chwałę dadzą.;;28
Piękniejszy urodą * nad syny człowiecze, rozlała się wdzięczność po wargach twoich.;;44
V. Chwalebnym się okazałeś w obliczu Boga.
R. Przeto przyoblókł Cię ozdobą.
Ty, oświecający * dziwnie z gór wiekuistych: strwożyli się wszyscy głupiego serca.;;75
Lepszy jest * jeden dzień w pałacach twoich, niż tysiące.;;83
Sławne * rzeczy powiedziano o tobie, miasto Boże.;;86
V. Chwałą i czcią ukoronowałeś go, Panie.
R. I postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.
Tabor i Hermon * w imieniu twem radować się będą: twoje ramię z mocą.;;88
Światłość weszła * sprawiedliwemu, a wesele ludziom prawego serca.;;96
Oblokłeś się * w wyznanie i ozdobę: odziany światłością jako szatą.;;103
V. Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem.
R. Sławę i wielką ozdobę nań włożysz.

[Lectio1]
Z Drugiego Listu św. Piotra Apostoła
!2 P 1:10-14
10 A przeto więcéj, bracia, starajcie się, żebyście przez dobre uczynki pewne czynili wezwanie i wybranie wasze; albowiem to czyniąc nigdy nie zgrzeszycie.
11 Bo tak hojnie wam sprawione będzie wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa.
12 Przetóż pocznę was zawsze upominać około tego, chociaż wiedzących i utwierdzonych was w teraźniejszéj prawdzie.
13 I zda mi się słuszna, abym was, pókim jest w tym przybytku, pobudzał przez napominanie,
14 pewnym będąc, iż prędkie jest złożenie przybytku mojego, jako i Pan nasz Jezus Chrystus oznajmił mi. 

[Responsory1]
R. Wstań, oświeć się, Jeruzalem, bo przyszła światłość twoja:
* A sława Pańska weszła nad tobą.
V. I będą chodzić narodowie w światłości twojej, a królowie w jasności wejścia twojego.
R. A sława Pańska weszła nad tobą.

[Lectio2]
!2 P 1:15-17
15 A starać się będę i często, mieć was po zejściu mojem, abyście na te rzeczy pamiętali.
16 Albowiem oznajmiliśmy wam moc i obecność Pana naszego, nie uwiedzieni baśniami misternemi, ale przypatrzywszy się sami wielmożności jego. 
17 Bo wziął od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy do niego szedł głos takowy od wielmożnéj chwały: Ten jest Syn mój, w którymem sobie ulubił, jego słuchajcie. 

[Responsory2]
R. W jaśniejącym obłoku Duch Święty ukazał się, i głos Ojca słyszany był:
* Ten jest Syn mój miły, w którymem sobie dobrze upodobał jego słuchajcie.
V. Ukazał się obłok, który je zasłonił, i rozległ się głos Ojca.
R. Ten jest Syn mój miły, w którymem sobie dobrze upodobał jego słuchajcie.

[Lectio3]
!2 P 1:18-21
18 A głos ten myśmy słyszeli z nieba przyniesiony, będąc z nim na górze świętéj.
19 I mamy mocniejszą mowę prorocką, któréj się dzierżąc, jako świece w ciemnem miejscu świecącéj, dobrze czynicie, ażby dzień oświtnął, a jutrzenka weszła w sercach waszych.
20 To najprzód rozumiejąc, iż każde proroctwo Pisma nie dzieje się wykładem własnym. 
21 Albowiem wolą ludzką nigdy proroctwo nie jest przyniesione; ale Duchem Świętym natchnieni mówili ludzie święci Boży.

[Responsory3]
R. Patrzcie, jaką miłość dał nam Ojciec,
* Że nazwani jesteśmy synami Bożymi i jesteśmy.
V. Wiemy, iż gdy się okaże, podobni mu będziemy, iż go ujrzemy, jako jest.
R. Że nazwani jesteśmy synami Bożymi i jesteśmy.
&Gloria
R. Że nazwani jesteśmy synami Bożymi i jesteśmy.

[Lectio4]
Kazanie świętego Leona, Papieża
!Kazanie o Przemienieniu, przed połową
Otwiera przeto Pan wobec wybranych świadków chwałę swoją, i wspólny z innymi kształt ciała takim otacza blaskiem, że oblicze, jego podobne jest do jasności słonecznej, a szaty w białości do śniegu. W przemienieniu tem chodziło głównie o to, by z serc uczniów usunąć zgorszenie krzyża, by wiary ich nie osłabiało upokorzenie z dobrowolnie podjętej męki; dlatego miał im być objawiony majestat ukrytej godności. Lecz nie na mniejszej Opatrzności budowała się nadzieja Kościoła świętego, by całe Ciało Chrystusa uznało, jaką zmianą miało być obdarowane, i członkowie mogli sobie obiecywać uczestniictwo w tej chwale, jaka od głowy jaśniała.

[Responsory4]
R. Będą upojeni hojnością domu twego:
* I strumieniem rozkoszy twojéj napoisz je.
V. Albowiem u ciebie jest zdrój żywota: a w światłości twojéj oglądamy światłość.
R. I strumieniem rozkoszy twojéj napoisz je.

[Lectio5]
Otóż dla umocnienia Apostołów i wyposażenia ich we wszelką wiedzę, inna jeszcze nauka mieści się w owym cudzie. Ukazali się Mojżesz i Eljasz, czyli Prawo i Prorocy, i rozmawiali z Panem — aby w zespole owych pięciu mężów spełniło się, co jest rzeczone: „W uściech dwóch albo trzech świadków stanie każde słowo”. Cóż silniejszego, cóż więcej stałego nad słowo, W którego głoszeniu harmonijnie gra trąba Starego i Nowego Przymierza, i gdy z nauką ewangeliczną zgadzają się narzędzia starożytnych dokumentów? Uzupełniają się bowiem karty obydwóch Przymierzy, i blask obecnej chwały odsłania oraz widocznym czyni tego, którego pod zasłoną tajemnic poprzedzające znaki przepowiadały.

[Responsory5]
R. Mistrzu, dobrze jest nam tu być:
* Uczyńmy trzy przybytki, jeden tobie, a jeden Mojżeszowi, i jeden Eliaszowi.
V. Nie wiedząc co mówił.
R. Uczyńmy trzy przybytki, jeden tobie, a jeden Mojżeszowi, i jeden Eliaszowi.

[Lectio6]
Tych to tajemnic objawieniami podniecony apostoł Piotr, gardząc rzeczami światowemi i obrzydzając sobie sprawy ziemskie, unosił się w dziwnym porywie ducha ku rzeczom wiecznym, a napełniony radością całego tego widzenia, tam chciał zamieszkać z Jezusem, gdzie cieszył się ujawnieniem jego chwały. Stąd mówi: „Panie, dobrze jest nam tu być; jeśli chcesz, uczyńmy tu trzy przybytki, tobie jeden, Mojżeszowi jeden, a Eljaszowi jeden”. Na to Pan nie odpowiada, dając do zrozumienia, że nie złą była rzecz, której pragnął, lecz przedwczesną, gdyż nie inaczej świat miał być zbawiony, jak przez śmierć Chrystusa, a przykład Pana do tego wyzywa wiarę wierzących, byśmy — aczkolwiek nie należy wątpić w obietnice szczęśliwości — mogli zrozumieć, że wśród pokus tego życia wpierw należy nam prosić o cierpliwość, niż o chwałę.

[Responsory6]
R. Jeźlić posługowanie śmierci literami wyrażone na kamieniach było w chwale, tak iż synowie Izraelowi nie mogli patrzyć na oblicze Mojżeszowe, dla chwały oblicza jego, która niszczeje;
* Daleko więcej posługiwanie duchowi, co trwa, jest w chwale.
V. Albowiem większej chwały ten godny jest miany niźli Mojżesz, im większą, cześć ma niż dom, ten, który go zbudował.
R. Daleko więcej posługiwanie duchowi, co trwa, jest w chwale.
&Gloria
R. Daleko więcej posługiwanie duchowi, co trwa, jest w chwale.

[Lectio7]
Czytanie Ewangelii świętej według Mateusza
!Mt 17:1-9
Onego czasu: Wziął Jezus Piotra i Jakuba i Jana, brata jego, i zaprowadził ich na górę wysoką na uboczu. I przemienił się przed nimi. I tak dalej.
_
Homilia świętego Jana Chryzostoma
!Homilia 57. na Ewangelię wg św. Mateusza, na początku
Pan wcześniej wiele mówił o niebezpieczeństwach, wiele o swojej męce, wiele o śmierci i o zabijaniu Jego uczniów oraz nałożył na nich liczne przykre i trudne sprawy. Niebezpieczeństwa oczekiwały ich już w życiu doczesnym i to w dodatku niebawem, nagrody zaś opierały się na nadziei i oczekiwaniu. Na przykład: że kto straci swe życie dla Niego, znajdzie je; że przyjdzie w chwale swego Ojca i będzie nagradzać. Chcąc więc przekonać ich o tym w sposób naoczny, oczywiście na ile mogli to pojąć już w tym życiu, i pokazać im chwałę, w której ma przyjść, objawia im ją i przedstawia, by nie ubolewali ani nad własną śmiercią, ani nad śmiercią Pana, szczególnie zaś Piotr.

[Responsory7]
R. Wezwał nas Bóg świętym swym wezwaniem, według łaski swojej, która została nam teraz objawiona
* Przez zjawienie się Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
V. Który zniweczył śmierć, a życie i nieśmiertelność rozjaśnił.
R. Przez zjawienie się Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.

[Lectio8]
Zauważ, co czyni nasz Pan, gdy już powie o Królestwie Niebieskim i o piekle. Bo słowami: Kto znalazł życie swoje, straci je, a kto straci życie swe dla Mnie, znajdzie je, oraz: Odda każdemu według uczynków jego, wskazał i na Królestwo, i na piekło. Powiedziawszy o jednym i o drugim, naocznie pokazuje Królestwo, a piekła nie. Dlaczego? Byłoby to konieczne, gdyby miał przed sobą ludzi o ludzi nieokrzesanych i głupich. Skoro zaś uczniowie byli prawi i pojętni, wystarczyło ich umocnić ukazaniem lepszych rzeczy. Takie postępowanie było też dla Niego samego o wiele bardziej stosowne. Zresztą wcale nie pomija piekła, ale często stawia jakby przed oczyma jego straszliwy widok: na przykład gdy opisuje postać Łazarza; gdy wspomina człowieka żądającego zwrotu stu denarów.

[Responsory8]
R. Bóg, który sprawił, że z ciemności zabłysła światłość, oświecił serca nasze,
* Abyśmy zajaśnieli blaskiem poznania jasności Bożej w obliczu Jezusa Chrystusa.
V. Wschodzi w ciemnościach światło dla prawych sercem, łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.
R. Abyśmy zajaśnieli blaskiem poznania jasności Bożej w obliczu Jezusa Chrystusa.
&Gloria
R. Abyśmy zajaśnieli blaskiem poznania jasności Bożej w obliczu Jezusa Chrystusa.

[Lectio9]
Zwróć uwagę na sposób myślenia Mateusza: nie pomija milczeniem tych, którzy zostali wyróżnieni bardziej niż on. To samo czyni często również Jan, bardzo wiernie i dokładnie opisując wspaniałe pochwały Piotra. Albowiem grono tych świętych ludzi zawsze było wolne od zazdrości i próżnej sławy. Jezus wziął pierwszych spośród Apostołów. Dlaczego wziął tylko ich? Bo byli znakomitsi od innych. Dlaczego nie prowadzi ich od razu, ale dopiero po sześciu dniach? Aby u innych uczniów i ludzi nie wzbudzać zazdrości, dlatego nie wymienia nawet imion tych, którzy mieli iść na górę.
&teDeum

[Hymnus Laudes]
v. Jezu, błogosławiona światłości dusz,
Gdy orzeźwiasz serca nasze,
Wypędzasz mrok winy
I nas napełniasz słodkością.
_
Jak wesoły jest, kogo nawiedzasz!
Uczestniku prawicy Ojcowskiej,
Ty słodka światłości ojczyzny,
Niedostępna zmysłom ciała.
_
Blasku chwały Ojcowskiej,
Miłości niepojęta,
Daj nam pełnię miłości
Przez obecność twoją.
_
@:Doxology

[Versum 2]
V. Korona złota na głowie jego.
R. Wyryta znamieniem świątości i chwałą poczciwości.

[Ant 2]
Oto głos * z obłoku mówiący: Ten jest Syn Mój miły, w którymem sobie dobrze upodobał: jego słuchajcie, alleluja.

[Lectio Prima]
!Ap 21:10-11; 21:23.
I zaniósł mię w duchu na górę wielką i wysoką i okazał mi miasto święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, mające jasność Bożą: a światłość jego Baranek.

[Responsory Tertia]
R.br. Chwalebnym się okazałeś w obliczu Boga, * Alleluja, alleluja.
R. Chwalebnym się okazałeś w obliczu Boga, * Alleluja, alleluja.
V. Przeto przyoblókł Cię ozdobą.
R. Alleluja, alleluja.
&Gloria
R. Chwalebnym się okazałeś w obliczu Boga, * Alleluja, alleluja.
_
V. Chwałą i czcią ukoronowałeś go, Panie, alleluja.
R. I postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich, alleluja.

[Capitulum Sexta]
!2 Kor 3:18
v. A my wszyscy odkrytem obliczem na chwałę Pańską w zwierciedle patrząc, w toż wyobrażenie przemienieni bywamy z jasności w jasność, jako od Ducha Pańskiego.
$Deo gratias

[Responsory Sexta]
R.br. Chwałą i czcią ukoronowałeś go, Panie, * Alleluja, alleluja.
R. Chwałą i czcią ukoronowałeś go, Panie, * Alleluja, alleluja.
V. I postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.
R. Alleluja, alleluja.
&Gloria
R. Chwałą i czcią ukoronowałeś go, Panie, * Alleluja, alleluja.
_
V. Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem, alleluja.
R. Sławę i wielką ozdobę nań włożysz, alleluja.

[Responsory Nona]
R.br. Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem, * Alleluja, alleluja.
R. Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem, * Alleluja, alleluja.
V. Sławę i wielką ozdobę nań włożysz.
R. Alleluja, alleluja.
&Gloria
R. Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem, * Alleluja, alleluja.
_
V. Korona złota na głowie jego, alleluja.
R. Wyryta znamieniem świątości i chwałą poczciwości, alleluja.

[Ant 3]
Usłyszawszy * uczniowie upadli na twarze swoje i bali się bardzo i przystąpiwszy Jezus dotknął się ich i rzekł im: Powstańcie a nie bójcie się, alleluja.