108:2 Boże chwały mojéj, nie zamilczaj: * boć usta grzesznika i zdrajce przeciwko mnie się otworzyły.
108:3 Mówili przeciwko mnie językiem zdradliwym, i ogarnęli mię mowami nienawistnemi: * i walczyli na mię bez przyczyny.
108:4 Miasto tego, co mię miłować mieli, uwłaczali mi: * a jam się modlił.
108:5 I oddawali mi złem za dobre: * a nienawiścią za miłość moję.
108:6 Postawże nad nim grzesznika: * a djabeł niech stoi po prawicy jego.
108:7 Gdy go sądzą, niech wynidzie potępiony: * a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
108:8 Dni jego niechaj będą krótkie: * a biskupstwo jego niechaj weźmie inny.
108:9 Synowie jego niech będą sierotami: * a żona jego wdową.
108:10 Niech się tułający przenoszą synowie jego, a niech żebrzą: * i niech będą wyrzuceni z mieszkania swego.
108:11 Niech szperuje lichwiarz wszystkę majętność jego: * a niech rozchwycą obcy prace jego.
108:12 Niechaj nie ma pomocnika: * a niech nie będzie, ktoby się zlitował nad sierotami jego.
108:13 Dzieci jego niech będą zniszczone: * w jednym rodzie niech zginie imię jego.
108:14 Niech przyjdzie na pamięć przed oczyma Pańskiemi nieprawość ojców jego: * a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
108:15 Niechaj będą przed Panem zawżdy, a niech wyginie z ziemie pamiątka ich: * przeto, że nie pamiętał czynić miłosierdzia.
108:17 I prześladował człowieka niedostatecznego i żebraka, * a skruszonego na sercu, aby go zamordował.
108:18 I umiłował przeklęctwo, i przyjdzie nań: * i nie chciał błogosławieństwa, a będzie oddalone od niego.
108:18 I oblókł się w przeklęctwo jako w szatę, * i weszło jako woda we wnętrzności jego, a jako oliwa w kości jego.
108:19 Niechże mu będzie jako odzienie, którem się okrywa: * i jako pas, którym się zawżdy opasuje.
108:20 To dzieło tych, którzy mi u Pana uwłaczają: * i którzy źle mówią przeciw duszy mojéj.
108:21 A ty, Panie, Panie, uczyń zemną dla imienia twego: * albowiem słodkie jest miłosierdzie twoje.
108:22 Wyzwól mię, bom ja jest ubogi i nędzny: * i serce me we mnie jest utrapione.
108:23 Przeminąłem jako cień, kiedy schodzi: * i jestem strząśniony jako szarańcza.
108:24 Kolana moje zemdlały od postu: * a ciało moje odmieniło się od oleju.
108:25 A ja stałem się u nich naśmiewiskiem: * patrzali na mię i kiwali głowami swemi.
108:26 Wspomóżże mię, Panie, Boże mój: * zbaw mię według miłosierdzia swego.
108:27 A niech poznają, że to ręka twoja: * a żeś ty, Panie, uczynił ją.
108:28 Oni będą złorzeczyć, a ty racz błogosławić: * którzy powstają przeciwko mnie, niech będą zawstydzeni: a sługa twój będzie się weselił.
108:29 Niechaj będą ci, którzy mi uwłóczą, sromotą obleczeni: * a niech się przyodzieją, jako dwoistym płaszczem, zelżywością swoją.
108:30 Będę bardzo wyznawał Panu usty memi: * a wpośród wiela chwalić go będę:
108:31 Iż on stanął po prawéj stronie ubogiego, * aby wybawił od prześladowców duszę moję.