130:1 Panie, nie wyniosło się serce moje: * ani się wywyższyły oczy moje.
130:1 Anim chodził w rzeczach wielkich: * ani w dziwnych nad mię.
130:2 Jeźlim nie pokornie rozumiał: * alem wywyższał duszę moję:
130:2 Jako dzieciątko ostawione u matki swojéj, * tak odpłata na duszy mojéj.
130:3 Niechajże Izrael nadzieję ma w Panu, * odtąd aż na wieki.