(Kantyk Izajasza * Iz 33:2-10)
33:2 Panie, zmiłuj się nad nami, bośmy cię czekali: † bądź ramieniem naszem z poranku, * a zbawieniem naszem czasu utrapienia.
33:3 Przed głosem Anioła pouciekały narody, * i przed podwyższeniem twojem rozpierzchnęli się poganie.
33:4 I będą zbierać korzyści wasze, jako zbierają chrząszcze, * jako gdy nimi doły bywają napełnione.
33:5 Uwielbion jest Pan, iż mieszkał na wysokości; * napełnił Syon sądem i sprawiedliwością.
33:6 I będzie wiara za czasów twoich: † bogactwa zbawienia, mądrość * i umiejętność; bojaźń Pana ta jest skarbem jego.
33:7 Oto widzący będą wołać na ulicy; * aniołowie pokoju gorzko płakać będą.
33:8 Spustoszały drogi, ustał chodzący przez ścieżkę: † złamane jest przymierze, * odrzucił miasta, za nic nie miał ludzi.
33:9 Płakała i zemdlała ziemia; * zawstydzon jest Liban i zaplugawion: 
33:9 I stał się Saron jako pustynia: * i zatrzasnął się Bazan i Karmel.
33:10 Teraz powstanę, mówi Pan; * teraz się wywyższę, teraz się wyniosę.