(Kantyk Mądrości * Mdr 16:20-21, 26, 29; 17:1)
16:20 Karmiłeś lud swój pokarmem Anielskim * i dałeś im z nieba bez prace chleb gotowy 
16:20 Mający w sobie wszytkie rozkoszy * i słodkość wszelakiego smaku.
16:21 Istność bowiem twoja pokazowała słodkość twą, * którą masz ku synom, 
16:21 A służąc wolej każdego, * obracała się, w co kto chciał.
16:26 Aby zrozumieli synowie twoi, któreś umiłował, Panie, † iż nie urodzaju pożytki nakarmiają ludzie, * ale mowa twoja te zachowywa, którzy w dę uwierzą.
16:29 Niewdzięcznego bowiem nadzieja roztopi się jako lód z zimy * i rozpłynie się jako zbytnia woda.
17:1 Wielkie bowiem są sądy twoje, Panie, † i niewymowne słowa twoje: * dlatego dusze nieumiejętne pobłądziły.