[Rank]
Feria Quarta Majoris Hebdomadæ;;Feria privilegiata;;6.9

[Rank] (rubrica 1955 aut rubrica 1960)
Feria Quarta Hebdomadæ Sanctæ;;Feria privilegiata;;6

[Rule]
no Gloria
Suffragium=Ecclesiæ,Papa;;
Prefatio=Quad5
Super popul
Passio
LectioL1

[Introitus]
!Phil 2:10, 8 et 11
v. In nómine Jesu omne genu flectátur, cœléstium, terréstrium et infernórum: quia Dóminus factus est obœ́diens usque ad mortem, mortem autem crucis: ideo Dóminus Jesus Christus in glória est Dei Patris
!Ps 101:2
Dómine, exáudi oratiónem meam: et clamor meus ad te véniat.
v. In nómine Jesu omne genu flectátur, cœléstium, terréstrium et infernórum: quia Dóminus factus est obœ́diens usque ad mortem, mortem autem crucis: ideo Dóminus Jesus Christus in glória est Dei Patris

[Oratio]
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui nostris excéssibus incessánter afflígimur, per unigéniti Fílii tui passiónem liberémur: 
$Qui tecum

[LectioL1]
Léctio Isaíæ Prophétæ
!Isa 63:1-7
Hæc dicit Dóminus Deus: Dícite fíliæ Sion: Ecce Salvátor tuus venit: ecce,
merces ejus cum eo. Quis est iste, qui venit de Edom, tinctis véstibus de
Bosra? Iste formósus in stola sua, grádiens in multitúdine fortitúdinis suæ.
Ego, qui loquor justítiam, et propugnátor sum ad salvándum. Quare ergo rubrum est induméntum tuum, et vestiménta tua sicut calcántium in torculári? Tórcular calcávi solus, et de géntibus non est vir mecum: calcávi eos in furóre meo, et conculcávi eos in ira mea: et aspérsus est sanguis eórum super vestiménta mea, et ómnia induménta mea inquinávi. Dies enim ultiónis in corde meo, annus redemptiónis meæ venit. Circumspéxi, et non erat auxiliátor: quæsívi, et non fuit, qui adjuváret: et salvávit mihi bráchium meum, et indignátio mea ipsa auxiliáta est mihi. Et conculcávi pópulos in furóre meo, et inebriávi eos in indignatióne mea, et detráxi in terram virtútem eórum. Miseratiónum Dómini recordábor, laudem Dómini super ómnibus, quæ réddidit nobis Dóminus, Deus noster.
$Deo gratias

[GradualeL1]
!Ps 68:18 et 2-3
Ne avértas fáciem tuam a púero tuo, quóniam tríbulor: velóciter exáudi me.
V. Salvum me fac, Deus, quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam: infíxus sum in limo profúndi, et non est substántia. 

[OratioL1]
Deus, qui pro nobis Fílium tuum Crucis patíbulum subire voluísti, ut inimíci a nobis expélleres potestatem: concéde nobis fámulis tuis; ut resurrectiónis grátiam consequámur.
$Per eundem

[Lectio]
Léctio Isaíæ Prophétæ
!Is 53:1-12. 
In diébus illis: Dixit Isaías: Dómine, quis crédidit audítui nostro? et bráchium Dómini cui revelátum est? Et ascéndet sicut virgúltum coram eo, et sicut radix de terra sitiénti: non est spécies ei neque decor: et vídimus eum, et non erat aspéctus, et desiderávimus eum: despéctum et novíssimum virórum, virum dolórum, et sciéntem infirmitátem: et quasi abscónditus vultus ejus et despéctus, unde nec reputávimus eum. Vere languóres nostros ipse tulit, et dolóres nostros ipse portávit: et nos putávimus eum quasi leprósum, et percússum a Deo, et humiliátum. Ipse autem vulnerátus est propter iniquitátes nostras, attrítus est propter scélera nostra: disciplína pacis nostræ super eum, et livóre ejus sanáti sumus. Omnes nos quasi oves errávimus, unusquísque in viam suam declinávit: et pósuit Dóminus in eo iniquitátem ómnium nostrum. Oblátus est, quia ipse vóluit, et non apéruit os suum: sicut ovis ad occisiónem ducétur, et quasi agnus coram tondénte se obmutéscet, et non apériet os suum. De angústia et de judício sublátus est: generatiónem ejus quis enarrábit? quia abscíssus est de terra vivéntium: propter scelus pópuli mei percússi eum. Et dabit ímpios pro sepultúra, et dívitem pro morte sua: eo quod iniquitátem non fécerit, neque dolus fúerit in ore ejus. Et Dóminus vóluit contérere eum in infirmitáte: si posúerit pro peccáto ánimam suam, vidébit semen longævum, et volúntas Dómini in manu ejus dirigátur. Pro eo, quod laborávit ánima ejus, vidébit, et saturábitur: in sciéntia sua justificábit ipse justus servus meus multos, et iniquitátes eórum ipse portábit. Ideo dispértiam ei plúrimos: et fórtium dívidet spólia, pro eo, quod trádidit in mortem ánimam suam, et cum scelerátis reputátus est: et ipse peccáta multórum tulit, et pro transgressóribus rogávit.

[Graduale]
!Ps. 101:2-5, 14
Dómine, exáudi oratiónem meam, et clamor meus ad te véniat. 
V. Ne avértas fáciem tuam a me: in quacúmque die tríbulor, inclína ad me aurem tuam.
V. In quacúmque die invocávero te, velóciter exáudi me. 
V. Quia defecérunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut in frixório confríxa sunt.
V. Percússus sum sicut fænum, et áruit cor meum: quia oblítus sum manducáre panem meum. 
V. Tu exsúrgens, Dómine, miseréberis Sion: quia venit tempus miseréndi eius.

[Evangelium]
(rubrica 1955 aut rubrica 1960 dicitur)
@Tempora/Quad6-0r:Munda Cor Passionis
_
v.~
(deinde dicuntur semper)
Pássio Dómini nostri Jesu Christi secúndum Lucam.
(rubrica 1955 aut rubrica 1960 dicitur)
!Luc 22:39-71; 23:1-53
(rubrica 1570 aut rubrica 1910 aut rubrica divino afflatu dicitur)
!Luc 22:1-71; 23:1-53
(deinde dicuntur)
In illo témpore: Appropinquábat dies festus azymórum, qui dícitur~
Pascha: et quærébant príncipes sacerdótum et scribæ, quómodo Jesum~
interfícerent: timébant vero plebem. Intrávit autem sátanas in Judam,~
qui cognominabátur Iscariótes, unum de duódecim. Et ábiit, et locútus~
est cum princípibus sacerdótum et magistrátibus, quemádmodum illum~
tráderet eis. Et gavísi sunt, et pacti sunt pecúniam illi dare. Et~
spopóndit. Et quærébat opportunitátem, ut tráderet illum sine turbis.~
Venit autem dies azymórum, in qua necésse erat occídi pascha. Et misit~
Petrum et Joánnem, dicens: J. Eúntes paráte nobis pascha, ut manducémus.~
C. At illi dixérunt: S. Ubi vis parémus? C. Et dixit ad eos: J. Ecce,~
introëúntibus vobis in civitátem, occúrret vobis homo quidam ámphoram~
aquæ portans: sequímini eum in domum, in quam intrat, et dicétis~
patrifamílias domus: Dicit tibi Magister: Ubi est diversórium, ubi~
pascha cum discípulis meis mandúcem? Et ipse osténdet vobis cenáculum~
magnum stratum, et ibi paráte. C. Eúntes autem invenérunt, sicut dixit~
illis, et paravérunt pascha. Et cum facta esset hora, discúbuit, et~
duódecim Apóstoli cum eo. Et ait illis: J. Desidério desiderávi hoc~
pascha manducáre vobíscum, ántequam pátiar. Dico enim vobis, quia ex hoc~
non manducábo illud, donec impleátur in regno Dei. C. Et accépto cálice,~
grátias egit, et dixit: J. Accípite, et divídite inter vos. Dico enim~
vobis, quod non bibam de generatióne vitis, donec regnum Dei véniat. C.~
Et accépto pane, grátias egit, et fregit, et dedit eis, dicens: J. Hoc~
est corpus meum, quod pro vobis datur: hoc fácite in meam~
commemoratiónem. C. Simíliter et cálicem, postquam cenávit, dicens: J.~
Hic est calix novum Testaméntum in sánguine meo, qui pro vobis fundétur.~
Verúmtamen ecce manus tradéntis me mecum est in mensa. Et quidem Fílius~
hóminis, secúndum quod definítum est, vadit: verúmtamen væ hómini illi,~
per quem tradétur. C. Et ipsi cœpérunt quærere inter se, quis esset ex~
eis, qui hoc factúrus esset. Facta est autem et conténtio inter eos,~
quis eórum viderétur esse major. Dixit autem eis: J. Reges géntium~
dominántur eórum: et qui potestátem habent super eos, benéfici vocántur.~
Vos autem non sic: sed qui major est in vobis, fiat sicut minor: et qui~
præcéssor est, sicut ministrátor. Nam quis major est, qui recúmbit, an~
qui minístrat? nonne qui recúmbit? Ego autem in médio vestrum sum, sicut~
qui minístrat: vos autem estis, qui permansístis mecum in tentatiónibus~
meis. Et ego dispóno vobis, sicut dispósuit mihi Pater meus regnum, ut~
edátis et bibátis super mensam meam in regno meo: et sedeátis super~
thronos, judicántes duódecim tribus Israël. C. Ait autem Dóminus: J.~
Simon, Simon, ecce, sátanas expetívit vos, ut cribráret sicut tríticum:~
ego autem rogávi pro te, ut non defíciat fides tua: et tu aliquándo~
convérsus confírma fratres tuos. C. Qui dixit ei: S. Dómine, tecum~
parátus sum, et in cárcerem et in mortem ire. C. At ille dixit: Dico~
tibi, Petre: Non cantábit hódie gallus, donec ter ábneges nosse me. C.~
Et dixit eis: J. Quando misi vos sine sǽculo et pera et calceaméntis,~
numquid aliquid défuit vobis? C. At illi dixérunt: S. Nihil. C. Dixit~
ergo eis: J. Sed nunc, qui habet sǽculum, tollat simíliter et peram: et~
qui non habet, vendat túnicam suam, et emat gládium: Dico enim vobis,~
quóniam adhuc hoc, quod scriptum est, oportet impléri in me: Et cum~
iníquis deputátus est. Etenim ea, quæ sunt de me, finem habent. C. At~
illi dixérunt: S. Dómine, ecce duo gládii hic. C. At ille dixit eis: J.~
Satis est. C. Et egréssus ibat secúndum consuetúdinem in montem~
Olivárum.
(sed rubrica 1955 aut rubrica 1960 hæc versus omittuntur)

(rubrica 1955 aut rubrica 1960 dicitur)
In illo témpore: Egréssus Jesus ibat secúndum consuetúdinem in montem Olivárum.~
Secúti sunt autem illum et discípuli. Et cum pervenísset ad~
locum, dixit illis: J. Oráte, ne intrétis in tentatiónem. C. Et ipse~
avúlsus est ab eis, quantum jactus est lápidis, et pósitis génibus~
orábat, dicens: J. Pater, si vis, transfer cálicem istum a me:~
verúmtamen non mea volúntas, sed tua fiat. C. Appáruit autem illi~
Angelus de cœlo, confórtans eum. Et factus in agónia, prolíxius orábat.~
Et factus est sudor ejus, sicut guttæ sánguinis decurréntis in terram.~
Et cum surrexísset ab oratióne, et venísset ad discípulos suos, invénit~
eos dormiéntes præ tristítia. Et ait illis: J.Quid dormítis? súrgite,~
oráte, ne intrétis in tentatiónem. C. Adhuc eo loquénte, ecce turba: et~
qui vocabátur Judas, unus de duódecim, antecedébat eos: et~
appropinquávit Jesu, ut oscularétur eum. Jesus autem dixit illi: J.~
Juda, ósculo Fílium hóminis tradis? C. Vidéntes autem hi, qui circa~
ipsum erant, quod futúrum erat, dixérunt ei: S. Dómine, si percútimus in~
gladio? C. Et percússit unus ex illis servum príncipis sacerdótum, et~
amputávit aurículam ejus déxteram. Respóndens autem Jesus, ait: J.~
Sínite usque huc. C. Et cum tetigísset aurículam ejus, sanávit eum.~
Dixit autem Jesus ad eos, qui vénerant ad se, príncipes sacerdótum et~
magistrátus templi et senióres: J. Quasi ad latrónem exístis cum gládiis~
et fústibus? Cum cotídie vobíscum fúerim in templo, non extendístis~
manus in me: sed hæc est hora vestra et potéstas tenebrárum. C.~
Comprehendéntes autem eum, duxérunt ad domum príncipis sacerdótum:~
Petrus vero sequebátur a longe. Accénso autem igne in médio átrii, et~
circumsedéntibus illis, erat Petrus in médio eórum. Quem cum vidísset~
ancílla quædam sedéntem ad lumen, et eum fuísset intúita, dixit: S. Et~
hic cum illo erat. C. At ille negávit eum, dicens: S. Múlier, non novi~
illum. C. Et post pusíllum álius videns eum, dixit: S. Et tu de illis~
es. C. Petrus vero ait: S. O homo, non sum. C. Et intervállo facto quasi~
horæ uníus, álius quidam affirmábat, dicens: S. Vere et hic cum illo~
erat: nam et Galilæus est. C. Et ait Petrus: S. Homo, néscio, quid~
dicis. C. Et contínuo adhuc illo loquénte cantávit gallus. Et convérsus~
Dóminus respéxit Petrum. Et recordátus est Petrus verbi Dómini, sicut~
díxerat: Quia priúsquam gallus cantet, ter me negábis. Et egréssus foras~
Petrus flevit amáre. Et viri, qui tenébant illum, illudébant ei,~
cædéntes. Et velavérunt eum et percutiébant fáciem ejus: et~
interrogábant eum, dicéntes: S. Prophetíza, quis est, qui te percússit?~
C. Et alia multa blasphemántes dicébant in eum. Et ut factus est dies,~
convenérunt senióres plebis et príncipes sacerdótum et scribæ, et~
duxérunt illum in concílium suum, dicentes: S. Si tu es Christus, dic~
nobis. C. Et ait illis: J. Si vobis díxero, non credétis mihi: si autem~
et interrogávero, non respondébitis mihi, neque dimittétis. Ex hoc~
autem erit Fílius hóminis sedens a dextris virtútis Dei. C. Dixérunt~
autem omnes: S. Tu ergo es Fílius Dei? C. Qui ait: J. Vos dicitis, quia~
ego sum. C. At illi dixérunt: S. Quid adhuc desiderámus testimónium?~
Ipsi enim audívimus de ore ejus. C. Et surgens omnis multitúdo eórum,~
duxérunt illum ad Pilátum. Cœpérunt autem illum accusáre, dicéntes: S.~
Hunc invénimus subverténtem gentem nostram, et prohibéntem tribúta dare~
Cæsari, et dicéntem se Christum regem esse. C. Pilátus autem~
interrogávit eum, dicens: S. Tu es Rex Judæórum? C. At ille respóndens,~
ait: J. Tu dicis. C. Ait autem Pilátus ad príncipes sacerdótum et~
turbas: S. Nihil invénio causæ in hoc hómine. C. At illi invalescébant,~
dicéntes: S. Cómmovet pópulum, docens per univérsam Judæam, incípiens a~
Galilæa usque huc. C. Pilátus autem áudiens Galilæam, interrogávit, si~
homo Galilæus esset. Et ut cognóvit, quod de Heródis potestáte esset,~
remísit eum ad Heródem, qui et ipse Jerosólymis erat illis diébus.~
Heródes autem, viso Jesu, gavísus est valde. Erat enim cúpiens ex multo~
témpore vidére eum, eo quod audíerat multa de eo, et sperábat signum~
áliquod vidére ab eo fíeri. Interrogábat autem eum multis sermónibus. At~
ipse nihil illi respondébat. Stabant autem príncipes sacerdótum et~
scribæ, constánter accusántes eum. Sprevit autem illum Heródes cum~
exércitu suo: et illúsit indútum veste alba, et remísit ad Pilátum. Et~
facti sunt amíci Heródes et Pilátus in ipsa die: nam ántea inimíci erant~
ad ínvicem. Pilátus autem, convocátis princípibus sacerdótum et~
magistrátibus et plebe, dixit ad illos: S. Obtulístis mihi hunc hóminem,~
quasi averténtem pópulum, et ecce, ego coram vobis intérrogans, nullam~
causam invéni in hómine isto ex his, in quibus eum accusátis. Sed neque~
Heródes: nam remísi vos ad illum, et ecce, nihil dignum morte actum est~
ei. Emendátum ergo illum dimíttam. C. Necésse autem habébat dimíttere~
eis per diem festum, unum. Exclamávit autem simul univérsa turba,~
dicens: S. Tolle hunc, et dimítte nobis Barábbam. C. Qui erat propter~
seditiónem quandam fáctam in civitáte et homicídium missus in cárcerem.~
Iterum autem Pilátus locútus est ad eos, volens dimíttere Jesum. At illi~
succlamábant, dicéntes: S. Crucifíge, crucifíge eum. C. Ille autem~
tértio dixit ad illos: S. Quid enim mali fecit iste? Nullam causam~
mortis invénio in eo: corrípiam ergo illum et dimíttam. C. At illi~
instábant vócibus magnis, postulántes, ut crucifigerétur. Et~
invalescébant voces eórum. Et Pilátus adjudicávit fíeri petitiónem~
eórum. Dimísit autem illis eum, qui propter homicídium et seditiónem~
missus fúerat in cárcerem, quem petébant: Jesum vero trádidit voluntáti~
eórum. Et cum dúcerent eum, apprehendérunt Simónem quendam Cyrenénsem,~
veniéntem de villa: et imposuérunt illi crucem portáre post Jesum.~
Sequebátur autem illum multa turba pópuli, et mulíerum, quæ plangébant~
et lamentabántur eum. Convérsus autem ad illas Jesus dixit: J. Filiæ~
Jerúsalem, nolíte flere super me, sed super vos ipsas flete et super~
fílios vestros. Quóniam ecce vénient dies, in quibus dicent: Beátæ~
stériles, et ventres, qui non genuérunt, et úbera, quæ non lactavérunt.~
Tunc incípient dícere móntibus: Cádite super nos; et cóllibus: Operíte~
nos. Quia si in víridi ligno hæc fáciunt, in árido quid fiet? C.~
Ducebántur autem et alii duo nequam cum eo, ut interficeréntur. Et~
postquam venérunt in locum, qui vocátur Calváriæ, ibi crucifixérunt eum:~
et latrónes, unum a dextris et álterum a sinístris. Jesus autem dicebat:~
J. Pater, dimítte illis: non enim sciunt, quid fáciunt. C. Dividéntes~
vero vestiménta ejus, misérunt sortes. Et stabat pópulus spectans, et~
deridébant eum príncipes cum eis, dicéntes: S. Alios salvos fecit: se~
salvum fáciat, si hic est Christus Dei electus. C. Illudébant autem ei~
et mílites accedéntes, et acétum offeréntes ei, et dicéntes: S. Si tu es~
Rex Judæórum, salvum te fac. C. Erat autem et superscríptio scripta~
super eum lítteris græcis et latínis et hebráicis: Hic est Rex Judæórum.~
Unus autem de his, qui pendébant, latrónibus, blasphemábat eum, dicens:~
S. Si tu es Christus, salvum fac temetípsum, et nos. C. Respóndens autem~
alter increpábat eum, dicens: S. Neque tu times Deum, quod in eadem~
damnatióne es. Et nos quidem juste, nam digna factis recípimus: hic vero~
nihil mali gessit. C. Et dicebat ad Jesum: S. Dómine, meménto mei, cum~
véneris in regnum tuum. C. Et dixit illi Jesus: J. Amen, dico tibi:~
Hódie mecum eris in paradíso. C. Erat autem fere hora sexta, et ténebræ~
factæ sunt in univérsam terram usque in horam nonam. Et obscurátus est~
sol: et velum templi scissum est médium. Et clamans voce magna Jesus,~
ait: J. Pater, in manus tuas comméndo spíritum meum. C. Et hæc dicens,~
exspirávit. (Hic genuflectitur, et pausatur aliquántulum) Videns autem~
centúrio quod factum fúerat, glorificávit Deum, dicens: S. Vere hic homo~
justus erat. C. Et omnis turba eórum, qui simul áderant ad spectáculum~
istud et vidébant, quæ fiébant, percutiéntes péctora sua revertebántur.~
Stabant autem omnes noti ejus a longe, et mulíeres, quæ secútæ eum erant~
a Galilǽa, hæc vidéntes.
(deinde dicuntur)

_
v. Munda cor meum ac labia mea, omnípotens Deus, qui labia Isaíæ~
Prophétæ cálculo mundásti igníto: ita me tua grata miseratióne dignáre~
mundáre, ut sanctum Evangélium tuum digne váleam nuntiáre. Per Christum,~
Dóminum nostrum. Amen.
D. Jube, domne, benedicere.
S. Dóminus sit in corde tuo et in lábiis tuis: ut digne et competénter~
annúnties Evangélium suum: In nómine Patris, et Fílii, + et Spíritus~
Sancti. Amen.
_
v. ~
(sed rubrica 1955 aut rubrica 1960 hæc versus omittuntur)
Et ecce, vir nómine Joseph, qui erat~
decúrio, vir bonus et justus: hic non consénserat consílio et áctibus~
eórum, ab Arimathǽa civitáte Judǽæ, qui exspectábat et ipse regnum~
Dei. Hic accéssit ad Pilátum et pétiit corpus Jesu: et depósitum~
invólvit síndone, et pósuit eum in monuménto excíso, in quo nondum~
quisquam pósitus fúerat.

[Offertorium]
!Ps 101:2-3
Dómine, exáudi oratiónem meam, et clamor meus ad te pervéniat: ne avértas fáciem tuam a me.

[Secreta]
Súscipe, quǽsumus, Dómine, munus oblátum, et dignánter operáre: ut, quod passiónis Fílii tui, Dómini nostri, mystério gérimus, piis afféctibus consequámur.
$Per eundem

[Communio]
!Ps 101:13 et 14.
Potum meum cum fletu temperábam: quia élevans allisísti me: et ego sicut fænum árui: tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: tu exsúrgens miseréberis Sion, quia venit tempus miseréndi ejus.

[Postcommunio]
Largíre sénsibus nostris, omnípotens Deus: ut, per temporálem Fílii tui mortem, quam mystéria veneránda testántur, vitam te nobis dedísse perpétuam confidámus.
$Per eundem

[Super populum]
!Oratio super populum
v. Orémus.
v. Humiliáte cápita vestra Deo.
v. Réspice, quǽsumus, Dómine, super hanc famíliam tuam, pro qua Dóminus noster Jesus Christus non dubitávit mánibus tradi nocéntium, et Crucis subíre torméntum:
$Qui tecum