&Vidiaquam

# Incipit
!Kapłan, przygotowany do przystąpienia do ołtarza. Schodzi przed najniższy stopień, odwraca się przodem do niego, stojąc pośrodku bez nakrycia głowy. Oddaje mu cześć Krucyfiksowi pokłonem, gdy tabernakulum - uklęknąwszy. Żegna się znakiem krzyża i czystym głosem mówi:
v. W imię Ojca + i Syna i Ducha Świętego. Amen.

!*D 
!We Mszach za zmarłych oraz we Mszach w okresie od Niedzieli Męki Pańskiej do Wielkiej Soboty, pomija się psalm Júdica me, Deus.

!(Odtąd nie zwraca już uwagi na inne celebracje.) Następnie, złączywszy ręce przed piersią, rozpoczyna antyfonę:
S. Przystąpię do ołtarza Bożego.
M. Do Boga, który jest weselem i radością moją.
!*&Introibo 
!Potem, na zmianę z Ministrantami, recytuje co następuje: 
!Ps 42:1-5
S. Wymierz mi, Boże, sprawiedliwość i broń sprawy mojej przeciw ludowi niezbożnemu, wybaw mnie od człowieka podstępnego i niegodziwego.
M. Ty bowiem, Boże, jesteś mocą moją, czemu mię odrzuciłeś? Czemu chodzę smutny, nękany przez wroga?
S. Ześlij Swą światłość i wierność Swoją: niech one mnie wiodą, niech mnie przywiodą na górę Twą świętą, do Twoich przybytków.
M. I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest weselem i radością moją.
S. I będę Cię chwalił na cytrze, Boże, Boże mój. Duszo ma, czemuś zgnębiona i czemu miotasz się we mnie?
M. Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę, zbawienie mego oblicza i Boga mojego.
S. (Skłania głowę w kierunku krzyża:) Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu.
M. Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
! Kapłan powtarza antyfonę:
S. Przystąpię do ołtarza Bożego.
M. Do Boga, który jest weselem i radością moją.

!Kapłan, żegnając się znakiem krzyża, mówi:
V. Wspomożenie nasze + w imieniu Pana.
R. Który stworzył niebo i ziemię.
!Następnie Kapłan, złączywszy ręce, głęboko pochylony, odmawia spowiedź powszechną.
v. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, wszystkim Świętym i wam, bracia, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową i uczynkiem: (uderzywszy się trzykroć w piersi prawą ręką, lewą trzyma na piersi, mówi:) moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, wszystkich Świętych i was, bracia, o modlitwę za mnie do Pana, Boga naszego.
M. Niech się zmiłuje nad tobą wszechmogący Bóg, a odpuściwszy ci grzechy, doprowadzi cię do życia wiecznego.
!(Kapłan odpowiada:)
S. Amen.
!x!!Następnie Ministranci, głęboko pochyleni odmawiają spowiedź powszechną. Tam, gdzie Kapłan mówił wam, bracia i was bracia, Ministranci mówią tobie, ojcze i ciebie ojcze, kierując skłon do celebransa. 
M. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, wszystkim Świętym i tobie, ojcze, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową i uczynkiem: (uderzywszy się trzykroć w piersi, mówią:) moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, wszystkich Świętych i ciebie, ojcze, o modlitwę za mnie do Pana, Boga naszego.
!Następnie Kapłan, złączywszy ręce, udziela rozgrzeszenia, mówiąc:
S. Niech się zmiłuje nad wami wszechmogący Bóg, a odpuściwszy wam grzechy, doprowadzi nas was do życia wiecznego.
!Ministranci prostują się.
R. Amen.
!Czyniąc znak krzyża, mówi: 
S. Przebaczenia, + odpuszczenia i darowania grzechów niech nam udzieli wszechmogący i miłosierny Pan.
R. Amen.

!Pochylony, z rękoma złączonymi na mostku mówi głośno:
V. Zwróć się ku nam, Boże, i ożyw nas.
R. A lud Twój rozraduje się w Tobie.
V. Okaż nam, Panie, miłosierdzie Swoje.
R. I daj nam Swoje zbawienie.
V. Panie, wysłuchaj modlitwę moją.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
!Rozkładając, a następnie składając ręce, czystym głosem mówi: 
v. Módlmy się. (Kapłan, wstępując po stopniach ołtarza ze złączonymi rękoma, mówi po cichu:)
v. Zgładź nieprawości nasze, prosimy Cię, Panie, abyśmy z czystym sercem mogli przystąpić do tajemnic najświętszych. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
!Kapłan kładzie złożone ręce na środku brzegu ołtarza dotykając go małymi palcami, mówi:
v. Prosimy Cię, Panie, przez zasługi Świętych Twoich, 
!(Kapłan z dłońmi spoczywającymi na ołtarzu, w równej odległości od ciała i pochyliwszy się) całuje ołtarz (- tak robi to zawsze, poza momentem po Konsekracji - w którym są zamurowane relikwie Świętych)
których relikwie tutaj się znajdują, oraz wszystkich Świętych, abyś mi raczył odpuścić wszystkie grzechy moje. Amen.
(Dłonie spoczywają zawsze na całowanym przedmiocie.)

!*S 
# Incensatio
!We Mszach uroczystych, Celebrans przed odczytaniem Introitu, przed rozpoczęciem antyfony na Introit, okadza ołtarz.
!Diakon, trzymając łódkę lekko pochylając się w kierunku Kapłana, mówi:
Racz pobłogosławić, ojcze.
!Diakon całuje łyżeczkę i dłoń celebransa przed i po podaniu jej. Kapłan, zasypując trzy razy, błogosławi kadzidło, mówiąc:
Niechaj cię Ten błogo + sławi, na którego cześć spalać się będziesz. Amen.
!Kapłan oddawszy łyżeczkę błogosławi trybularz. Diakon odkłada łódkę bierze trybularz i podaje go kapłanowi, całując najpierw koniec łańcuszka i prawą rękę celebransa. Przy pomocy kadzielnicy, otrzymanej od Diakona, Celebrans okadza ołtarz, wg. rycin w mszale, nic nie mówiąc.
!Następnie Diakon odbiera kadzielnicę i okadza Celebransa.
!Kapłan przechodzi na stronę Lekcji i, żegnając się znakiem krzyża, wyraźnym głosem rozpoczyna antyfonę na Introit:

# Introitus
!Po ucałowaniu ołtarza przechodzi na stronę Epistoły. Stojąc przodem do ołtarza żegna się i rozpoczyna Introit, kontynuując z rękoma złożonymi. 
&introitus

# Kyrie
!Po zakończeniu Introit, Kapłan, ze złożonymi rękoma, przechodzi na środek ołtarza i na zmianę z Ministrantami mówi:
S. Panie, zmiłuj się.
M. Panie, zmiłuj się.
S. Panie, zmiłuj się.
M. Chryste, zmiłuj się.
S. Chryste, zmiłuj się.
M. Chryste, zmiłuj się.
S. Panie, zmiłuj się.
M. Panie, zmiłuj się.
S. Panie, zmiłuj się.

!! Gloria
!*&GloriaM
!Potem, stojąc na środku ołtarza rozkłada do wysokości ramion, a następnie składa ręce, lekko pochyla głowę, i zaczyna Chwała na wysokości Bogu, nadal mając ręce złączone. Pochyla głowę za każdym razem, gdy wypowiada słowa: Wielbimy Cię, dzięki Ci składamy, Jezu Chryste i przyjm błagania nasze. Na koniec, mówiąc z Duchem Świętym, robi znak krzyża.
v. Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię.Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym + w chwale Boga Ojca. Amen.

# Oratio
!Następnie całuje ołtarz na środku, po czym przez prawe ramię obraca w stronę ludu z rękoma złożonymi i wzrokiem spuszczonym, rozłożywszy ręce mówi:
&DominusVobiscum
!Złączywszy ręce kapłan obraca się tą samą drogą do mszału, aby odczytać kolektę zgromadzenia. W kolekcie kapłan niejako zbiera i przedstawia Bogu uczucia i prośby wiernych powstałe pod wpływem obchodzonej tajemnicy. Później następuje Lekcja, Graduał i Traktus, Alleluja lub Sekwencja, w zależności od okresu liturgicznego i charakteru Mszy. Rozkłada i składa ręce, rozpoczynając skłania się do Krzyża na Oremus. Kolektę czyta z rozłożonymi przed klatką piersiową dłońmi, aż do "Per Dominum nostrum" lub "in unitate", kiedy je łączy. Gdy kolekt jest więcej czyni tak przy każdej. 
&collect

# Lectio
!Kapłan z dłońmi na mszale odczytuje głośno Epistołę. Na zakończenie czytania kładzie lewą rękę na mensie ołtarza, dając znak ministrantowi.
&lectio

# Graduale
!Postawa jak przy Lekcji.
&graduale

!*SnD
# Evangelium
!We Mszy z asystą Celebrans błogosławi kadzidło. Diakon umieszcza księgę Ewangelii na środku ołtarza, następnie, przyklękając przed ołtarzem ze złączonymi rękoma, odmawia:
v. Oczyść serce i wargi moje, wszechmogący Boże, któryś wargi proroka Izajasza oczyścił kamykiem ognistym. W łaskawym zmiłowaniu Swoim racz mię tak oczyścić, abym godnie zdołał głosić Twą świętą Ewangelię. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
!Następnie Diakon bierze księgę Ewangelii z ołtarza i, przyklękając przed Celebransem, prosi go o błogosławieństwo, mówiąc:
D. Racz pobłogosławić, ojcze.
!Celebrans odpowiada: 
S. Pan niech będzie w sercu twoim i na wargach twoich, byś godnie i należycie głosił Jego Ewangelię. W imię Ojca i Syna + i Ducha Świętego. Amen.
! Po otrzymaniu błogosławieństwa Diakon całuje w dłoń Celebransa i wraz z innymi Ministrantami, niosącymi kadzidło i świece, udaje się na miejsce Ewangelii. Ze złączonymi rękoma mówi:
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
!I kontynuuje: ciąg dalszy Ewangelii świętej według N. Kciukiem prawej dłoni czyni znak krzyża na początku Ewangelii, która będzie odczytywana, a następnie na czole, ustach i piersi. Ministranci odpowiadają: Chwała Tobie, Panie. Diakon również okadza księgę Ewangelii trzy razy. Po skończeniu, Subdiakon podaje księgę Celebransowi, który ją całuje.
&evangelium
!Następnie Celebrans okadza Diakona.
 
!*RnD
# Evangelium
!We Mszy bez asysty kapłan przenosi mszał stronę Ewangelii, skłaniając się na środku przed Krzyżem. Celebrans staje na środku ze złączonymi dłońmi. Unosi oczy ku Bogu, opuszcza wzrok, skłania się nisko i odmawia:
v. Oczyść serce i wargi moje, wszechmogący Boże, któryś wargi proroka Izajasza oczyścił kamykiem ognistym. W łaskawym zmiłowaniu Swoim racz mię tak oczyścić, abym godnie zdołał głosić Twą świętą Ewangelię. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
v. Racz pobłogosławić, Panie. Pan niech będzie w sercu moim i na wargach moich, bym godnie i należycie głosił Jego Ewangelię. Amen.
!Następnie, zwróciwszy się ku księdze, ze złączonymi rękoma, mówi:
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
!I kontynuuje: ciąg dalszy Ewangelii świętej według N. Kciukiem prawej dłoni czyni znak krzyża na początku Ewangelii, która będzie odczytywana, a następnie na czole, ustach i piersi. Ministranci odpowiadają: Chwała Tobie, Panie. Z rękoma złożonymi odczytuje Ewangelię. Skłania się na imię Jezus w kierunku księgi.
&evangelium

!*D 
# Evangelium
!We mszach za zmarłych Celebrans odmawia Munda cor meum, ale nie prosi o błogosławieństwo ani nie całuje księgi Ewangelii.
v. Oczyść serce i wargi moje, wszechmogący Boże, któryś wargi proroka Izajasza oczyścił kamykiem ognistym. W łaskawym zmiłowaniu Swoim racz mię tak oczyścić, abym godnie zdołał głosić Twą świętą Ewangelię. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
!Następnie, zwróciwszy się ku księdze, ze złączonymi rękoma, mówi:
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
!I kontynuuje: ciąg dalszy Ewangelii świętej według N. Kciukiem prawej dłoni czyni znak krzyża na początku Ewangelii, która będzie odczytywana, a następnie na czole, ustach i piersi. Ministranci odpowiadają: Chwała Tobie, Panie.
&evangelium

# Credo 
!*&Credo
!Następnie Celebrans nad środkiem ołtarza rozkłada, podnosi i składa ręce i zaczyna Wierzę w Boga, kontynuuje ze złączonymi rękoma. Wymawiając Bóg, skłania głowę ku Krzyżowi, podobnie wymawiając Jezus, czy wspólnie odbiera uwielbienie. Na słowa I za sprawą Ducha Świętego klęka i trwa w tej pozycji aż do słów i stał się człowiekiem, włącznie. No koniec, na słowa i życia wiecznego, czyni znak krzyża. Credo jest uroczystym wyznaniem wiary, stanowi naszą odpowiedź na pouczenia, które otrzymaliśmy w Lekcji i Ewangelii.
v. Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, światłość ze światłości. Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas, ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. (tu się przyklęka) I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał trzeciego dnia, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych: A Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę. Który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia + wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

# Offertorium
!Kapłan całuje ołtarz, ze złączonymi dłońmi zwróciwszy się w stronę ludu przez prawe ramię, rozkłada i składa ręce i wzywa do modlitwy: 
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
!Przez lewe ramię zwraca się przodem do ołtarza. Następnie rozkładając i składając ręce, ze skłonem mówi:
v. Módlmy się.
&offertorium

!Odczytawszy Offertorium, odkrywa kielich i odstawia lekko na bok po stronie Lekcji. Prawą ręką zdejmuje palkę z pateny z Hostią. Unosi patenę z Hostią do poziomu klatki piersiowej, dwiema rękoma. Wznosi ku Bogu i opuszcza wzrok, po czym mówi:
v. Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, przyjmij tę nieskalaną hostię, którą ja, niegodny sługa Twój, ofiaruję Tobie, Bogu mojemu żywemu i prawdziwemu, za niezliczone grzechy, przewinienia i zaniedbania swoje i za wszystkich tu obecnych, a także za wszystkich wiernych chrześcijan żywych i umarłych, aby mnie oraz im przyczyniła się do zbawienia wiecznego. Amen.
!Jeżeli są dodatkowe komunikanty, odkrywa je prawą ręką i powtarza raz jeszcze powyższą modlitwę z intencją ofiarowania i konsekracji również ich.

!Czyniąc pateną znak krzyża nad korporałem, składa chleb na środku przedniej części korporału. Patenę wsuwa nieco pod korporał z prawej strony. Dodatkowe naczynia zakrywa się inną pateną lub palką. Następnie chwyta kielich, przeciera puryfikaterzem, którym następnie zakrywa wystającą patenę, po otarciu kielicha. W Mszach uroczystych subdiakon przynosi na ołtarz kielich i patenę z hostią. Ministranci przynoszą ampułki z winem i wodą. Kapłan, przeszedłszy na stronę Lekcji, trzymając trzon kielicha lewą ręką bierze i wlewa do kielicha wino i błogosławi ampułkę z wodą:
v. Boże, + który godność natury ludzkiej przedziwnie stworzyłeś, a jeszcze przedziwnej naprawiłeś: 
! dolewa kilka kropel wody, kontynuując: 
daj nam przez tajemnicę tej wody i wina uczestniczyć w Bóstwie Tego, który raczył stać się uczestnikiem naszego człowieczeństwa, Jezus Chrystus, Twój Syn, a nasz Pan. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

!*D 
!We Mszach za zmarłych nie czyni znaku krzyża nad wodą.

!Kapłan na środku ołtarza podnosi kielich prawą ręką podtrzymując spód lewą i ofiaruje go z oczyma skierowanymi ku Bogu:
v. Ofiarujemy Ci, Panie, kielich zbawienia, i błagamy łaskawość Twoją, aby jako woń miła wzniósł się przed oblicze Boskiego majestatu Twego za zbawienie nasze i całego świata. Amen.
!Kapłan czyni znak krzyża kielichem, umieszcza go na środku korporału i przykrywa palką. Następnie, z rękoma złączonymi nad ołtarzem, lekko pochylony odmawia modlitwę Azariasza w piecu gorejącym (Dn 3, 39—40):
v. Przyjmij nas, Panie, którzy stajemy przed Tobą w duchu pokory i z sercem skruszonym, a ofiara nasza tak niech się dzisiaj dokona przed obliczem Twoim, aby się podobała Tobie, Panie Boże.
!Stojąc prosto, podnosi oczy i ręce wyciąga wysoko i składa na piersi. Po czym na słowo benedic czyniąc znak krzyża nad hostią i kielichem, z lewą ręką na ołtarzu - kapłan prosi, aby Duch Święty ofiarę pobłogosławił:
v. Przyjdź, Uświęcicielu, wszechmogący, wieczny Boże, i pobłogo + sław tę ofiarę, przygotowaną Twemu świętemu Imieniu.

!*S
# Incensatio
!We Mszach uroczystych Kapłan okadza dary ofiarne i ołtarz. Błogosławiąc kadzidło mówi:
v. Za przyczyną świętego Michała Archanioła, stojącego po prawej stronie ołtarza kadzenia, i wszystkich wybranych swoich, niech to kadzidło raczy Pan pobłogo + sławić i jako miłą woń przyjąć. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
!Otrzymując trybularz od Diakona, Celebrans okadza chleb i wino, mówiąc:
v. To kadzidło, któreś pobłogosławił, niech się wzniesie ku Tobie, Panie, a na nas niech zstąpi miłosierdzie Twoje.
!Następnie okadza ołtarz, mówiąc:
!Ps 140:2-4
v. Niech się wzbija ku Tobie modlitwa ma, Panie, niby kadzidło, a wznoszenie rąk moich jak ofiara wieczorna. Postaw straż, Panie, przy ustach moich, i stałą wartę przy bramie mych warg. Nie skłaniaj serca mego ku złej sprawie, ku bezbożnemu popełnianiu przestępstw.
!Oddając kadzielnicę Diakonowi Kapłan mówi:
v. Niech Pan zapali w nas ogień swej miłości i płomień wiecznego ukochania. Amen.
!Diakon okadza Celebransa, duchowieństwo i wiernych, którzy biorą udział w ofierze.

!Kapłan po okadzeniu lub zaraz po poleceniu ofiar ze złączonymi rękoma przechodzi na stronę Lekcji i umywa końce palców - kciuki i wskazujące - rąk, mówiąc:
!Ps 25:6-12
v. Umywam ręce moje na znak niewinności i obchodzę ołtarz Twój, Panie. By jawnie ogłaszać chwałę i rozpowiadać wszystkie cuda Twoje. Miłuję, Panie, siedzibę Twego domu i miejsce przybytku Twej chwały. Nie zabieraj z grzesznymi mej duszy i życia mego z mężami krwawymi. W ręku ich zbrodnia, a ich prawica pełna jest przekupstwa. Ja zaś postępuję w niewinności mojej. Wyzwól mię, zmiłuj się nade mną. Na drodze równej stoi stopa moja. Na zgromadzeniach będę błogosławił Panu.
!*nD
&Gloria

!Po wytarciu rąk, kapłan ze złączonymi rękoma wraca na środek ołtarza, wznosi i opuszcza wzrok, lekko pochylony mówi cicho:
v. Przyjmij, Trójco Święta, tę ofiarę, którą Ci składamy na pamiątkę Męki, Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa, Pana naszego, oraz na cześć Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła i tych [których relikwie tutaj się znajdują], i wszystkich Świętych: aby im przyniosła cześć, a nam zbawienie, i aby w niebie raczyli orędować za nami ci, których pamiątkę obchodzimy na ziemi. Przez tegoż Chrystusa Pana Naszego. Amen.

!Następnie całuje ołtarz i zwrócony do wiernych ze spuszczonym wzrokiem, rozkłada i składa ręce i donośnym głosem mówi:
S. Módlcie się, bracia, aby moją i waszą ofiarę przyjął Bóg Ojciec wszechmogący.
!Ministranci odpowiadają:
M. Niech Pan przyjmie ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę imienia Swojego, ku pożytkowi również naszemu i całego swego Kościoła świętego.
!Kapłan cicho odpowiada: 
S. Amen.
!Po czym, z rękami rozłożonymi jak przy Oracji, odmawia sekrety przypadające na dany dzień, pomijając wezwanie Módlmy się. Mówiąc Per Dominum - składa ręce i skłania na imię Jezus - tak czyni w pierwszej i ostatniej sekrecie.
_
!!Secreta
&secreta

# Prefatio
!Gdy kapłan dotrze do konkluzji ostatniej sekrety, do słów Per omnia saecula saeculorum wyłącznie, stojąc na środku ołtarza z rękami rozłożonymi od tej chwili nad nim, mówi głośno i wyraźnie prefację. Gdy mówi Sursum corda, unosi ręce od tego momentu na poziom klatki piersiowej. Gdy mówi Gratias agamus Domino - składa ręce; gdy mówi Deo nostro - wznosi oczy i skłania się w stronę krzyża. Gdy padnie odpowiedź Dignum et justum est z rękami rozłożonymi i uniesionymi, jak wcześniej, kontynuuje prefację:
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
V. W górę serca.
R. Wznieśliśmy je ku Panu.
V. Dzięki składajmy Panu, Bogu naszemu.
R. Godne to i sprawiedliwe.
_
&prefatio
_
!Gdy wypowie Sanctus, ze złożonymi rękoma pochylony kontynuuje na głos. Na Benedictus prostuje się czyniąc znak krzyża.
v. Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów! Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony + , który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.

# Canon
!Kapłan rozkłada i unosi ręce, kierując oczy ku Bogu i opuszcza wzrok, po czym z rękoma na ołtarzu pochylony rozpoczyna Kanon:
v. Ciebie przeto, najmiłościwszy Ojcze, pokornie i usilnie błagamy przez Jezusa Chrystusa Syna Twego, Pana naszego, (całuje ołtarz na środku, następnie stoi wyprostowany z rękami złożonymi na klatce piersiowej, mówiąc:) abyś łaskawie przyjął i błogosławił (i czyni znak krzyża trzy razy na Hostią i kielichem jednocześnie:) te + dary, te + daniny, te + święte ofiary nieskalane.
(po czym z rękami rozłożonymi na klatce piersiowej, kontynuuje:) Składamy Ci je przede wszystkim za Kościół Twój święty katolicki, racz go darzyć pokojem, strzec, jednoczyć i rządzić nim na całym okręgu ziemskim wraz ze sługą Twoim, papieżem naszym N. i biskupem naszym N., jak również ze wszystkimi wiernymi stróżami wiary katolickiej i apostolskiej.

!Za uczestników
v. Pomnij, Panie, na sługi i służebnice Twoje N. i N. (gdy kapłan skończy wspomnienie żyjących, kontynuuje z rękami rozłożonymi:) i na wszystkich tu obecnych, których wiara jest Ci znana i oddanie jawne. Za nich to składamy Ci tę ofiarę chwały i oni sami Tobie ją zanoszą za siebie oraz wszystkich swoich, w intencji odkupienia dusz swoich, w nadziei zbawienia i pomyślności, modły też swoje ślą do Ciebie, Boga wiecznego, żywego i prawdziwego.

&communicantes
oraz świętych Apostołów i Męczenników Twoich: Piotra i Pawła, Andrzeja, Jakuba, Jana, Tomasza, Jakuba, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Szymona, i Tadeusza, Linusa, Kleta, Klemensa, Sykstusa, Korneliusza, Cypriana, Wawrzyńca, Chryzogona, Jana i Pawła, Kosmę i Damiana, i wszystkich Świętych Twoich. Dla ich zasług i modlitw racz nas we wszystkim otaczać Swą przemożną opieką. (składa ręce) Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

!Kapłan wyciąga ręce nad kielichem i hostią.
v. Prosimy Cię przeto, Panie, abyś łaskawie przyjął tę ofiarę od nas sług Twoich, jak również od całego ludu Twego,
&hancigitur
a dni nasze raczył pokojem swym napełnić, od potępienia wiecznego nas uchronić i do grona wybranych swoich zaliczyć. (składa ręce) Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

v. Racz te dary ofiarne, prosimy Cię, Boże, w całej pełni (trzykrotnie czyni znak krzyża nad Hostią i Kielichem jednocześnie) pobłogo + sławić, przy + jąć, zatwier + dzić, uduchowić i miłymi sobie uczynić, (raz czyni znak krzyża nad Hostią) aby się nam stały Cia + łem (raz czyni znak krzyża nad Kielichem) i Krw + ią najmilszego Syna Twego, (unosi i składa ręce) Pana naszego Jezusa Chrystusa.
!Kapłan skłania głowę ku krzyżowi, oczyszcza kciuki i palce wskazujące na korporale i cicho kontynuuje:

v. On to w przeddzień męki (bierze Hostię między kciuk i palec wskazujący obu dłoni - pozostałe palce wyprostowane i złączone - stojąc wyprostowany mówi:) wziął chleb w swoje święte i czcigodne ręce, (podnosi oczy ku Bogu i opuszcza) a podniósłszy oczy w niebo ku Tobie, Bogu, Ojcu swemu wszechmogącemu, (skłania głowę) dzięki Ci składając (utrzymując Hostię lewą ręką, prawą czyni znak krzyża nad Hostią. Gdy są jeszcze inne naczynia z komunikantami odkrywa je prawą ręką.) pobłogo + sławił, połamał i rozdał uczniom swoim mówiąc: Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy:

!Kapłan kładzie łokcie na ołtarzu, stoi z głową pochyloną i mówi wyraźnie, z czcią i po cichu słowa konsekracji nad Hostią i jednocześnie nad wszystkimi, jeśli jest ich więcej do konsekracji, trzymając swoją własną Hostię kciukami i palcami wskazującymi, mówi:
_
!!!TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE.
_
!Gdy wypowie te słowa, trzymając Hostię, przyklęka i adoruje ją. Następnie wstaje i unosi Hostię - najwyżej, jak bez wysiłku może, kierując na nią oczy, ukazuje ją ze czcią wiernym, aby ją adorowali. Chwilę później ze czcią odkłada ją na korporał tylko prawą ręką na to samo miejsce, skąd ją wziął. Nie rozłącza palców wskazujących i kciuków aż do ablucji palców po komunii. Chyba, że musi dotknąć lub trzymać konsekrowaną Hostię. Następnie przyklęka. Inne naczynia z Hostiami przykrywa.
wait5

!(Odkrywa kielich, gdy wyczuwa partykuły Hostii na palcach oczyszcza je nad kielichem, następnie wyprostowany mówi:)
v. Podobnie po wieczerzy (bierze Kielich obydwiema rękami, w pobliżu węzła i lekko unosi i odstawia:) wziął i ten kielich wspaniały w swoje święte i czcigodne ręce, (pochyla głowę) a ponownie dzięki Ci składając, (lewą ręką trzyma Kielich poniżej czary, prawą czyni nad nim znak krzyża) pobłogosławił i podał uczniom swoim, mówiąc: Bierzcie i pijcie z niego wszyscy:

!Trzymając Kielich dwiema rękami - prawą nad węzłem, lewą pod stopką, z łokciami na ołtarzu i głową schyloną, mówi uważnie, nieprzerwanie i cicho, jak wyżej, słowa konsekracji Krwi:
_
!!!TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ, NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA: TAJEMNICA WIARY: KTÓRA BĘDZIE WYLANA ZA WAS I ZA WIELU NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.
wait2
_
!Powiedziawszy to odkłada kielich na korporał, mówiąc cicho:
v. Ilekroć to czynić będziecie, na moją pamiątkę czyńcie.
!Przyklęknąwszy, adoruje Krew ze czcią. Gdy wstanie, bierze odkryty kielich z Krwią w dwie ręce, unosi go w górę i ukazuje go ludowi do adoracji. Chwilę później odkłada go ze czcią na korporał, na wcześniejszym miejscu i przykrywa go palką prawą ręką, po czym przyklęka, oddając cześć Sakramentowi.

!(Następnie z rozłożonymi rękoma mówi:)
v. My przeto, Panie słudzy Twoi oraz lud Twój święty, pomni na błogosławioną Mękę i Zmartwychwstanie z otchłani, jak również na chwalebne Wniebowstąpienie tegoż Chrystusa Syna Twego, Pana naszego, składamy chwalebnemu majestatowi Twemu z otrzymanych od Ciebie darów (składa ręce i trzykrotnie czyni znak krzyża jednocześnie nad Hostią i nad Kielichem) ofiarę + czystą, ofiarę + świętą, ofiarę + niepokalaną, (jeden raz czyni znak krzyża nad Hostią) Chleb + święty żywota wiecznego i (i jeden raz nad Kielichem) Kielich + wiekuistego zbawienia.

(Kontynuuje z rozłożonymi rękoma:)
v. Racz wejrzeć na nie miłościwym i pogodnym obliczem i z upodobaniem przyjąć, jak raczyłeś przyjąć dary sługi Swego sprawiedliwego Abla i ofiarę Patriarchy naszego Abrahama, oraz tę, którą Ci złożył najwyższy Twój kapłan Melchizedek, ofiarę świętą, hostię niepokalaną.

!Kapłan pochylony, z rękoma złączonymi ponad ołtarzem, mówi:
v. Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, rozkaż, niech ręce Twego Anioła świętego zaniosą tę ofiarę na niebieski Twój ołtarz, przed oblicze Boskiego majestatu Twego, abyśmy wszyscy, (całuje ołtarz, kładąc ręce na korporale) gdy jako uczestnicy tej ofiary ołtarza przyjmować będziemy najświętsze (składa ręce, po czym lewą kładzie na korporał, prawą czyni znak krzyża raz nad Hostią i raz nad Kielichem) Cia + ło i Kr + ew Syna Twego, (żegna się znakiem krzyża) otrzymali z nieba pełnię błogosławieństwa i łaski. (składa ręce) Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

!Wspomnienie zmarłych. Rozkłada i składa ręce na klatce, po czym podnosi do twarzy, oczyma wpatruje się w Boskie Postacie. i wspomina wiernych zmarłych np. z intencji:
v. Pomnij też, Panie, na sługi i służebnice Twoje N. N., którzy nas poprzedzili ze znamieniem wiary i śpią snem pokoju.wait10 (następnie rozkłada ręce i kontynuuje:) Im oraz wszystkim spoczywającym w Chrystusie użycz, błagamy Cię, Panie, miejsca ochłody, światłości i pokoju. (składa ręce i pochyla głowę) Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

!Kapłan z lewą dłonią na korporale uderza się w pierś prawą ręką i podniosłym głosem mówi:
v. Nam również, grzesznym (po czym mówi dalej cicho, stojąc z rękami rozłożonymi, jak wcześniej) sługom Twoim, którzy pokładamy nadzieję w ogromie miłosierdzia Twego, racz przyznać jakąś cząstkę i wspólnotę ze świętymi Apostołami i Męczennikami Twoimi: Janem, Szczepanem, Maciejem, Barnabą, Ignacym, Aleksandrem, Marcelinem, Piotrem, Felicytą, Perpetuą, Agatą, Łucją, Agnieszką, Cecylią, Anastazją i wszystkimi Świętymi Twoimi; prosimy Cię, dopuść nas do ich grona nie jako sędzia zasługi, lecz jako dawca przebaczenia. (składa ręce) Przez Chrystusa, Pana naszego.

v. Przez Niego, Panie, wszystkie te dobra ustawicznie stwarzasz, (trzykrotnie czyni znak krzyża jednocześnie nad Hostią i nad Kielichem) uświę + casz, oży + wiasz, błogo + sławisz i nam ich udzielasz.
!Następnie odkrywa kielich prawą ręką i przyklękając, oddaje cześć Ciału i Krwi Pańskiej. Następnie wstaje, i ze czcią biorąc Hostię, czyni nią znak krzyża od krawędzi do krawędzi kielicha, który trzyma lewą ręką, mówiąc jednocześnie:
v. Przez + Niego i z + Nim, i w + Nim (czyni znak krzyża Hostią dwa razy między kielichem a swoją klatką piersiową) masz, Boże Ojcze + wszechmogący, w jedności Ducha + Świętego,
!Trzymając prawą ręką Hostię nad kielichem, a kielich lewą ręką, unosi go nieco razem z Hostią, mówiąc:
wszelką cześć i chwałę.
!Opuszcza Kielich, kładzie Hostię na korporale i przykrywa Kielich palką, przyklęka, wstaje i wyraźnym głosem śpiewa:
v. Przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.

# Preparatio Communionis
(Składa ręce i skłania się przed Najświętszym Sakramentem:)
v. Módlmy się. Wezwani zbawiennym nakazem i oświeceni pouczeniem Bożym ośmielamy się mówić:
(Rozkłada ręce i wpatrzony w Najświętszy Sakrament rozpoczyna:)
v. Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się Imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie. 
R. Ale nas zbaw ode złego.
S. (Kapłan mówi cicho:) Amen.

!Prawą ręką, nie rozłączając palców wskazujących i kciuków, przeciera nieco patenę przy pomocy puryfikaterza, bierze ją między palec wskazujący a pozostałe palce i trzymając ją pionowo na ołtarzu, a lewą rękę na korporale, mówi cicho:
v. Wybaw nas, prosimy Cię, Panie od wszelkiego zła przeszłego, teraźniejszego i przyszłego, a za przyczyną Najświętszej i chwalebnej zawsze Dziewicy Bogarodzicy Maryi, świętych Apostołów Twoich Piotra i Pawła oraz Andrzeja i wszystkich Świętych, (kładąc lewą rękę na klatce piersiowej, prawą unosi patenę nad ołtarzem i żegna się nią znakiem krzyża, mówiąc:) użycz nam miłościwie pokoju za dni naszych, (całuje patenę) miłosierdzie zaś Twoje niechaj nas wspomoże, abyśmy zawsze byli wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu.
!Podkłada patenę pod Hostię, którą przesuwa na patenę palcem wskazującym lewej dłoni, następnie odkrywa kielich i przyklęka, adorując Najświętszy Sakrament. Później wstaje, bierze Hostię między kciuk i palec wskazujący prawej ręki, a następnie między te same palce lewej ręki i trzymając w obu dłoniach nad kielichem, ze czcią łamie ją pośrodku, mówiąc:
v. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twego.
!Połowę, którą trzyma między palcem wskazującym a kciukiem prawej dłoni odkłada na patenę. Z drugiej połowy, którą trzyma w lewej dłoni odłamuje partykułę, mówiąc w tym czasie:
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg.
!Odkłada większą część, którą trzyma w lewej dłoni, na patenę. Trzymając partykułę Hostii w prawej dłoni, nad kielichem, który trzyma w lewej dłoni, mówi głośno:
V. Przez wszystkie wieki wieków. 
R. Amen. 
! Czyni znak krzyża trzykrotnie partykułą od jednej do drugiej krawędzi Kielicha, mówiąc:
v. Pokój + Pański niech zawsze + będzie z + wami.
R. I z duchem twoim.

!Umieszcza partykułę, którą trzyma w prawej dłoni, w kielichu, mówiąc cicho:
v. To sakramentalne połączenie Ciała i Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa, którego mamy przyjąć, niech się nam przyczyni do żywota wiecznego. Amen.
!Oczyszcza palce z partykuł Hostii nad Kielichem. Zakrywa Kielich palką. Następnie przyklęknąwszy, adoruje Najświętszy Sakrament, powstaje i stojąc z rękami złożonymi na klatce piersiowej, skłoniwszy głowę w kierunku Najświętszego Sakramentu, mówi głośno:

!*nD
!Lewą rękę kładzie na korporale, prawą uderza w pierś na Zmiłuj się i Obdarz:
v. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
v. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
v. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem.
!&AgnusHook

!*D 
!We Mszach za zmarłych zamiast Zmiłuj się nad nami, mówi się Daj im spoczynek, a w ostatniej inwokacji dodaje się Wieczny.
v. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, daj im spoczynek. 
v. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, daj im spoczynek. 
v. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, daj im spoczynek wieczny.

!Dalej, z rękami złożonymi na ołtarzu i wzrokiem na Najświętszym Sakramencie, pochylony, odmawia trzy następujące modlitwy:
!*&CheckQuiDixisti
v. Panie Jezu Chryste, któryś rzekł Apostołom Swoim: Pokój zostawiam wam, pokój Mój wam daję, nie zważaj na grzechy moje, lecz na wiarę Kościoła Swego i według woli Swojej racz go darzyć pokojem i utwierdzać w jedności: Który żyjesz i królujesz, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen.

!*&CheckPax
!Jeśli przekazuje znak pokoju, całuje ołtarz na środku i po przyklęknięciu mówi do ministranta przekazującego mu znak pokoju:
v. Pokój z tobą. 
R. I z duchem twoim.

!*D
!Znak pokoju nie jest przekazywane we Mszach za zmarłych.

v. Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego, który z woli Ojca, za sprawą Ducha Świętego przez śmierć Swoją dałeś życie światu, wyzwól mię przez to najświętsze Ciało i Krew Swoją od wszystkich nieprawości moich i od wszelkiego zła; spraw także, bym zawsze lgnął do przykazań Twoich i nie dozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie: Który z tymże Bogiem Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz, Bóg na wszystkie wieki wieków. Amen.

v. Panie Jezu Chryste, przyjęcie Ciała Twego, które ja niegodny ośmielam się spożyć, niech mi nie wyjdzie na sąd i potępienie, ale z miłościwej dobroci Twojej niech będzie dla mnie ochroną duszy i ciała oraz skutecznym lekarstwem: Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

!Przyklęka, adoruje, wstaje i mówi:
v. Przyjmę chleb z nieba i wzywać będę imienia Pańskiego.
!Gdy wypowiada te słowa, bierze ze czcią z pateny dwie części Hostii lewą ręką, pod nimi zaś trzyma patenę też lewą dłonią między wskazującym a środkowym palcem, między swoją klatką piersiową a kielichem; skłania się lekko i uderza się kolejno trzykrotnie w piersi prawą ręką, mówiąc nieco głośniejszym głosem:
V. Panie, nie jestem godzien, (dalej mówi cicho:) abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
V. Panie, nie jestem godzien, (dalej mówi cicho:) abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
V. Panie, nie jestem godzien, (dalej mówi cicho:) abyś wszedł do przybytku mego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.

!Bierze połowy Hostii z lewej dłoni i żegna się nimi nad pateną znakiem krzyża tak, żeby Hostia nie wychodziła poza krawędzie pateny, mówiąc:
v. Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niech strzeże duszy mojej na żywot wieczny. Amen.
!Następnie skłania się, kładzie łokcie na ołtarzu i ze czcią spożywa obie części Hostii. Po ich spożyciu, odkłada patenę na korporał i prostuje się, kciuk i wskazujący obu dłoni trzyma złączone, składa obie ręce przed twarzą i medytuje Najświętszy Sakrament, po czym mówi cicho.
v. Cóż oddam Panu za wszystko, co dla mnie uczynił?

!Odkrywa kielich, po czym przyklęka, wstaje, bierze patenę, zbiera nią wszystkie fragmenty Hostii, które znajdują się na korporale i oczyszcza ją nad kielichem kciukiem i wskazującym prawej dłoni, po czym oczyszcza nad nim też palce z partykuł. Po oczyszczeniu pateny, mając kciuki i wskazujące obu rąk złączone, prawą ręką chwyta kielich, a patenę lewą i mówi:
v. Przyjmę kielich zbawienia i wzywać będę imienia Pańskiego. Z uwielbieniem wezwę Pana i będę wybawiony od moich nieprzyjaciół.
!Czyni Kielichem znak krzyża:
v. Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa niech strzeże duszy mojej na żywot wieczny. Amen.
!Stojąc ze czcią, spożywa całą Krew razem z partykułami umieszczonymi w kielichu, wcześniej podkładając sobie patenę pod kielich lewą ręką.

&Communio_Populi
wait16

!Następnie mówi:
v. Cośmy ustami spożyli, daj, Panie, czystą przyjąć duszą, a ten dar doczesny niech się nam stanie lekarstwem na wieczność.
!Kapłan unosi kielich w kierunku ministranta po stronie Lekcji, a ten nalewa wina do kielicha; następnie kapłan puryfikuje się, umywając kciuki i palce wskazujące w winie i wodzie nalewanej przez ministranta, po czym wyciera je puryfikaterzem, mówiąc:
v. Ciało Twoje, Panie, które spożyłem, i Krew, którą przyjąłem, niech przylgnie do wnętrza mego, i spraw, by nie pozostała we mnie zmaza grzechowa, posilił mnie bowiem czysty i święty Sakrament: Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
!Po wypiciu wody i wina z ablucji i wytarciu ust puryfikaterzem, rozkłada puryfikaterz na kielichu, na nim kładzie patenę, a na niej palkę. Złożywszy korporał, umieszcza go w bursie, okrywa kielich welonem i umieszcza na nim bursę, a całość kładzie na środku ołtarza, tak jak na początku Mszy.

# Communio
!Po puryfikacji, gdy kapłan stawia kielich na ołtarzu, ministrant przenosi mszał na stronę Lekcji. Kapłan staje ze złożonymi rękoma i czyta antyfonę:
&communio

# Postcommunio
!Przechodzi na środek ołtarza i ucałowawszy go, odwraca się do ludu i mówi:
S. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
!Następnie, odwrócony do ołtarza mówi:
&postcommunio

# Conclusio
!Gdy skończy modlitwę, powraca na środek ołtarza, całuje go, odwraca się do ludu i mówi:
S. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
!Zwrócony do ludu, mówi, jeśli przepisano, albo Idźcie, ofiara spełniona, albo Błogosławmy Panu. Bogu dzięki.
!*D We Mszach za zmarłych mówi: Niech spoczywa w pokoju. Amen.

&itemissaest
!Odwraca się tą samą drogą do ołtarza.

!*&placeattibi
v. Trójco Przenajświętsza, przyjmij z upodobaniem hołd swego sługi i spraw, niech ta ofiara, którą ja niegodny złożyłem przed obliczem Twego majestatu, Tobie będzie miła, mnie zaś i wszystkim, za których ją ofiarowałem, niech przez miłosierdzie Twoje zjedna przebaczenie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

!*&CheckBlessing
!Z rękami rozłożonymi na ołtarzu, całuje go na środku. Gdy się prostuje, staje zwrócony w jego stronę, podnosi oczy i ręce ku niebu, ręce rozkłada i składa, po czym skłoniwszy głowę w kierunku krzyża, mówi głośno:
v. Niech was błogosławi wszechmogący Bóg,
!Z rękami złożonymi i oczyma zwróconymi w dół, zwraca się do ludu, wyciąga prawą rękę z palcami złożonymi, a lewą kładzie na klatce piersiowej i błogosławi lud, mówiąc:
v. Ojciec, Syn + i Duch Święty.
R. Amen.

!*D
!We Mszach za zmarłych pomija się błogosławieństwo.

!*&CheckUltimaEv
!Następnie Kapłan odwraca się dalej przez prawe ramię i przechodzi na stronę Ewangelii.
S. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
!Prawym kciukiem czyni znak krzyża na ołtarzu lub na mszale na początku Ewangelii, a następnie na czole, ustach i klatce piersiowej, mówiąc:
&Ultimaev
!Skończywszy Ewangelię schodzi przed ołtarz. W ramach dziękczynienia po Mszy Świętej, jak napisano na początku mszału, odmawia Antyfonę Trzech młodzieńców.

!*R
# Modlitwa Leona XIII
! 
S. Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. 
O. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
S. Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. 
O. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
S. Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. 
O. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
_
O. Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia, życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj! Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy, do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!
S. Módl się za nami, święta Boża Rodzicielko. 
O. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
_
S. Módlmy się. Boże, ucieczko nasza i mocy, wejrzyj łaskawie na lud Twój do Ciebie wołający i za przyczyną chwalebnej i niepokalanej Dziewicy i Matki Bożej Maryi, z świętym jej Oblubieńcem Józefem, z świętymi Apostołami Twoimi Piotrem i Pawłem, oraz wszystkimi Świętymi, wysłuchaj miłościwie i łaskawie prośby nasze, które za nawrócenie grzeszników, za wolność i wywyższenie świętej Matki Kościoła naszego do Ciebie zanosimy. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.
_
O. Święty Michale Archaniele, wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź nam obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne złe duchy, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen.
_
S. Najświętsze Serce Jezusa. 
O. Zmiłuj się nad nami.
S. Najświętsze Serce Jezusa. 
O. Zmiłuj się nad nami.
S. Najświętsze Serce Jezusa. 
O. Zmiłuj się nad nami.