S. Hilarii Episcopi Confessoris Ecclesiæ Doctoris ~ Duplex
Scriptura: Feria V infra Hebdomadam I post Epiphaniam

Divinum Officium Reduced - 1955

01-14-2021

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Invitatório {Antífona do Comum ou Festa}
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O come, let us worship.
Ant. The Lord, the King of Confessors, * O come, let us worship.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Iste Conféssor Dómini, coléntes
Quem pie laudant pópuli per orbem,
Hac die lætus méruit suprémos
Laudis honóres.

Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbriam duxit sine labe vitam,
Donec humános animávit auræ
Spíritus artus.

Cujus ob præstans méritum, frequénter,
Ægra quæ passim jacuére membra,
Víribus morbi dómitis, salúti
Restituúntur.

Noster hinc illi chorus obsequéntem
Cóncinit laudem celebrésque palmas,
Ut piis ejus précibus juvémur
Omne per ævum.

Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui, super cæli sólio corúscans,
Tótius mundi sériem gubérnat,
Trinus et unus.
Amen.
Hino {do Comum ou Festa}
This the confessor of the Lord, whose triumph
Now all the faithful celebrate, with gladness
On this feast day year by year receiveth
Merited honors.

Saintly and prudent, modest in behaviour,
Peaceful and sober, chaste was he, and lowly.
While that life’s vigour, coursing through his members,
Quickened his being.

Sick ones of old time, to his tomb resorting,
Sorely by ailments manifold afflicted,
Oft-times have welcomed health and strength returning,
At his petition.

Whence we in chorus gladly do him honour,
Chanting his praises with devout affection,
That in his merits we may have a portion,
Now and forever.

His be the glory, power and salvation,
Who over all things reigneth in the highest,
Earth’s mighty fabric ruling and directing,
Onely and Trinal.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. In Deo salutáre meum * et glória mea: et spes mea in Deo est.
Psalmus 61 [1]
61:2 Nonne Deo subjécta erit ánima mea? * ab ipso enim salutáre meum.
61:3 Nam et ipse Deus meus, et salutáris meus: * suscéptor meus, non movébor ámplius.
61:4 Quoúsque irrúitis in hóminem? * interfícitis univérsi vos: tamquam paríeti inclináto et macériæ depúlsæ?
61:5 Verúmtamen prétium meum cogitavérunt repéllere, cucúrri in siti: * ore suo benedicébant, et corde suo maledicébant.
61:6 Verúmtamen Deo subjécta esto, ánima mea: * quóniam ab ipso patiéntia mea.
61:7 Quia ipse Deus meus, et salvátor meus: * adjútor meus, non emigrábo.
61:8 In Deo salutáre meum, et glória mea: * Deus auxílii mei, et spes mea in Deo est.
61:9 Speráte in eo omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda vestra: * Deus adjútor noster in ætérnum.
61:10 Verúmtamen vani fílii hóminum, mendáces fílii hóminum in statéris: * ut decípiant ipsi de vanitáte in idípsum.
61:11 Nolíte speráre in iniquitáte, et rapínas nolíte concupíscere: * divítiæ si áffluant, nolíte cor appónere.
61:12 Semel locútus est Deus, duo hæc audívi, quia potéstas Dei est, et tibi, Dómine, misericórdia: * quia tu reddes unicuíque juxta ópera sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In Deo salutáre meum et glória mea: et spes mea in Deo est.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. In God is my salvation * and my glory: and my hope is in God.
Salmo 61 [1]
61:1 Porventura a minha alma não há-de estar sujeita a Deus? * Pois vem d’Ele a minha salvação.
61:2 Porquanto Ele é o meu Deus e o meu Salvador: * é minha defesa, não serei jamais abalado.
61:3 Até quando um homem confrontareis? * Todos matais, como a uma parede desnivelada e a um muro abalado?
61:4 Certamente meditaram tirar-me a minha dignidade, sedento corri: * com sua boca me bendiziam e com seu coração me maldiziam.
61:5 Porém, tu, ó alma minha, conserva-te sujeita a Deus: * porque d’Ele é que vem a minha paciência.
61:6 Pois Ele é meu Deus e meu salvador: * é minha defesa, não serei movido.
61:7 Em Deus está a minha salvação e a minha glória: * Deus é o meu socorro e em Deus está a minha esperança.
61:8 Esperai n’Ele todos os constituintes do povo, expandi-Lhe vossos corações: * Deus é o nosso protector eternamente.
61:9 Vãos, porém, são os filhos dos homens, mentirosos os filhos dos homens em balanças: * juntos conspiram enganos por vaidade.
61:10 Não confieis na iniquidade, nem cobiceis rapinas: * se abundardes em riquezas, não queirais pôr nelas vosso coração.
61:11 Deus falou uma vez, estas duas cousas ouvi:que o poder pertence a Deus e a Vós, ó Senhor, a misericórdia: * pois dareis a cada um segundo as suas obras.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. In God is my salvation and my glory: and my hope is in God.
Ant. Vidéte ópera Dómini, * et audítam fácite vocem laudis ejus.
Psalmus 65(1-12) [2]
65:1 Jubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini ejus: * date glóriam laudi ejus.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi ejus super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis ejus,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidéte ópera Dómini, et audítam fácite vocem laudis ejus.
Ant. Behold the works of the Lord * and make the voice of his praise to be heard.
Salmo 65(1-12) [2]
65:1 Aclamai a Deus, habitantes todos da terra, cantai salmos ao seu nome: * tributai-Lhe gloriosos louvores.
65:2 Dizei a Deus:quão terríveis são as vossas obras, ó Senhor! * No vosso imenso poder vossos inimigos Vos dirigem mentiras.
65:3 Toda a terra Vos adore e Vos cante: * que cante salmos ao vosso nome.
65:4 Vinde e vede as obras de Deus: * terrível nos planos sobre os filhos dos homens.
65:5 Ele converteu o mar em terra seca, pelo rio passarão a pé: * ali com Ele nos alegraremos.
65:6 Ele domina pelo seu poder para sempre, os seus olhos contemplam as gentes: * os que o irritam se não exaltem a si mesmos.
65:7 Bendizei, ó gentes, o nosso Deus: * e fazei que se ouça a voz do seu louvor,
65:8 É Ele que tem conservado a minha vida: * e não permitiu que meus pés vacilassem.
65:9 Porquanto nos provastes, ó Deus: * com fogo nos examinastes, como se examina a prata.
65:10 Deixastes-nos cair no laço, carregastes de tribulações as nossas costas: * pusestes homens sobre as nossas cabeças.
65:11 Passámos pelo fogo e pela água: * mas conduzistes-nos a um lugar fresco.
65:12 Entrarei na vossa casa com holocaustos: * pagar-Vos-ei os meus votos, que meus lábios pronunciaram.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Behold the works of the Lord and make the voice of his praise to be heard.
Ant. Audíte, omnes * qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ.
Psalmus 65(13-20) [3]
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Audíte, omnes qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ.
Ant. Come and hear, all ye that fear God * what great things he hath done for my soul.
Salmo 65(13-20) [3]
65:13 Que proferiu a minha boca, * na minha tribulação.
65:14 Oferecer-Vos-ei holocaustos gordos com o fumo dos carneiros: * oferecer-Vos-ei bois com cabritos.
65:15 Vinde, ouvi e narrarei, a todos vós que temeis a Deus: * o que Ele fez à minha alma.
65:16 A Ele com minha boca clamei, * e com minha língua O exaltei.
65:17 Se tivesse visto a iniquidade no meu coração, * o Senhor me não ouviria.
65:18 Por isso me ouviu Deus, * e atendeu à voz da minha súplica.
65:19 Bendito seja Deus, * que não rejeitou a minha oração, nem retirou de mim a sua misericórdia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Come and hear, all ye that fear God what great things he hath done for my soul.
℣. Non amóvit Dóminus oratiónem meam.
℟. Et misericórdiam suam a me.
℣. God hath not turned away my prayer.
℟. Nor his mercy from me.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 7:1-4
1 De quibus autem scripsístis mihi: Bonum est hómini mulíerem non tángere:
2 Propter fornicatiónem autem, unusquísque suam uxórem hábeat, et unaquǽque suum virum hábeat.
3 Uxóri vir débitum reddat: simíliter autem et uxor viro.
4 Múlier sui córporis potestátem non habet, sed vir. Simíliter autem et vir sui córporis potestátem non habet, sed múlier.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Deus, in te sperávi, Dómine, non confúndar in ætérnum: in justítia tua líbera me,
* Et éripe me.
℣. Inclína ad me aurem tuam, et salva me.
℟. Et éripe me.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the first letter of St. Paul the Apostle to the Corinthians
1 Cor 7:1-4
1 Now concerning the thing whereof you wrote to me: It is good for a man not to touch a woman.
2 But for fear of fornication, let every man have his own wife, and let every woman have her own husband.
3 Let the husband render the debt to his wife, and the wife also in like manner to the husband.
4 The wife hath not power of her own body, but the husband. And in like manner the husband also hath not power of his own body, but the wife.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. In thee, O God, do I put my trust; let me never be put to confusion, O Lord deliver me in thy righteousness,
* And cause me to escape.
℣. Incline thine ear unto me, deliver me speedily.
℟. And cause me to escape.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
1 Cor 7:5-9
5 Nolíte fraudáre ínvicem, nisi forte ex consénsu ad tempus, ut vacétis oratióni: et íterum revertímini in idípsum, ne tentet vos sátanas propter incontinéntiam vestram.
6 Hoc autem dico secúndum indulgéntiam, non secúndum impérium.
7 Volo enim omnes vos esse sicut meípsum: sed unusquísque próprium donum habet ex Deo: álius quidem sic, álius vero sic.
8 Dico autem non nuptis, et víduis: bonum est illis si sic permáneant, sicut et ego.
9 Quod si non se cóntinent, nubant. Mélius est enim núbere, quam uri.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Repleátur os meum laude tua, ut hymnum dicam glóriæ tuæ, tota die magnitúdinem tuam: noli me proícere in témpore senectútis:
* Dum defécerit in me virtus mea, ne derelínquas me.
℣. Gaudébunt lábia mea cum cantávero tibi.
℟. Dum defécerit in me virtus mea, ne derelínquas me.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
1 Cor 7:5-9
5 Defraud not one another, except, perhaps, by consent, for a time, that you may give yourselves to prayer; and return together again, lest Satan tempt you for your incontinency.
6 But I speak this by indulgence, not by commandment.
7 For I would that all men were even as myself: but every one hath his proper gift from God; one after this manner, and another after that.
8 But I say to the unmarried, and to the widows: It is good for them if they so continue, even as I.
9 But if they do not contain themselves, let them marry. For it is better to marry than to be burnt.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Let my mouth be filled with thy praise, that I may sing of thy glory, all the day long of thy greatness. Cast me not off in the time of old age;
* Forsake me not when my strength faileth.
℣. My lips shall be fain when I sing unto thee.
℟. Forsake me not when my strength faileth.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
1 Cor 7:10-14
10 Iis autem, qui matrimónio juncti sunt, præcípio non ego, sed Dóminus, uxórem a viro non discédere:
11 Quod si discésserit, manére innúptam, aut viro suo reconciliári. Et vir uxórem non dimíttat.
12 Nam céteris ego dico, non Dóminus. Si quis frater uxórem habet infidélem et hæc conséntit habitáre cum illo, non dimíttat illam.
13 Et si qua múlier fidélis habet virum infidélem, et hic conséntit habitáre cum illa, non dimíttat virum:
14 Sanctificátus est enim vir infidélis per mulíerem fidélem, et sanctificáta est múlier infidélis per virum fidélem: alióquin fílii vestri immúndi essent, nunc autem sancti sunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Gaudébunt lábia mea cum cantávero tibi:
* Et ánima mea, quam redemísti, Dómine.
℣. Sed et lingua mea meditábitur justítiam tuam, tota die laudem tuam.
℟. Et ánima mea, quam redemísti, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et ánima mea, quam redemísti, Dómine.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
1 Cor 7:10-14
10 But to them that are married, not I but the Lord commandeth, that the wife depart not from her husband.
11 And if she depart, that she remain unmarried, or be reconciled to her husband. And let not the husband put away his wife.
12 For to the rest I speak, not the Lord. If any brother hath a wife that believeth not, and she consent to dwell with him, let him not put her away.
13 And if any woman hath a husband that believeth not, and he consent to dwell with her, let her not put away her husband.
14 For the unbelieving husband is sanctified by the believing wife; and the unbelieving wife is sanctified by the believing husband: otherwise your children should be unclean; but now they are holy.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. My lips shall be fain when I sing unto thee;
* And my soul, which Thou, O Lord, hast redeemed.
℣. My tongue shall also talk of thy righteousness, all the day long of thy praise.
℟. And my soul, which Thou, O Lord, hast redeemed.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And my soul, which Thou, O Lord, hast redeemed.
Nocturn II.
Ant. Exsúrgat Deus, * et dissipéntur inimíci ejus.
Psalmus 67(2-11) [4]
67:2 Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci ejus, * et fúgiant qui odérunt eum, a fácie ejus.
67:3 Sicut déficit fumus, defíciant: * sicut fluit cera a fácie ignis, sic péreant peccatóres a fácie Dei.
67:4 Et justi epuléntur, et exsúltent in conspéctu Dei: * et delecténtur in lætítia.
67:5 Cantáte Deo, psalmum dícite nómini ejus: * iter fácite ei, qui ascéndit super occásum: (fit reverentia) Dóminus nomen illi.
67:5 Exsultáte in conspéctu ejus: * turbabúntur a fácie ejus, patris orphanórum et júdicis viduárum.
67:6 Deus in loco sancto suo: * Deus, qui inhabitáre facit uníus moris in domo:
67:7 Qui edúcit vinctos in fortitúdine, * simíliter eos qui exásperant, qui hábitant in sepúlcris.
67:8 Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, * cum pertransíres in desérto:
67:9 Terra mota est, étenim cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai, * a fácie Dei Israël.
67:10 Plúviam voluntáriam segregábis, Deus, hereditáti tuæ: * et infirmáta est, tu vero perfecísti eam.
67:11 Animália tua habitábunt in ea: * parásti in dulcédine tua páuperi, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci ejus.
Nocturn II.
Ant. Let God arise, * and let his enemies be scattered.
Salmo 67(2-11) [4]
67:2 Se desvaneçam assim como se desvanece o fumo: * assim como se derrete a cera diante do fogo, assim pereçam os pecadores ante Deus.
67:3 Os justos, porém, banqueteiem-se e regozijem-se na presença de Deus: * e com alegria se alegrem.
67:4 Cantai a Deus, cantai salmos ao seu nome: * abri o caminho Àquele que sobe para o ocidente: (inclinar a cabeça) O Senhor é o seu nome.
67:5 Regozijai-vos diante d’Ele: * perturbar-se-ão diante d’Ele, Ele é o pai dos órfãos e o juiz das viúvas.
67:6 Deus está no seu lugar santo: * é Deus que faz habitar na casa os solitários:
67:7 Que põe em liberdade os cativos com seu poder, * mesmo aqueles que o irritam, os quais moram nos sepulcros.
67:8 Ó Deus, quando saíeis à frente de vosso povo, * quando atravessáveis o deserto:
67:9 A terra tremeu e os céus destilaram, ante a face do Deus do Sinai, * diante do Deus de Israel.
67:10 Ó Deus, reservastes uma chuva abundante para a vossa herança: * e, quando ela enfraqueceu, Vós a aperfeiçoastes.
67:11 Nela morarão as vossas criaturas: * na vossa doçura, ó Deus, provestes o pobre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Let God arise, and let his enemies be scattered.
Ant. Deus noster, * Deus salvos faciéndi: et Dómini sunt éxitus mortis.
Psalmus 67(12-24) [5]
67:12 Dóminus dabit verbum evangelizántibus, * virtúte multa.
67:13 Rex virtútum dilécti dilécti: * et speciéi domus divídere spólia.
67:14 Si dormiátis inter médios cleros, pennæ colúmbæ deargentátæ, * et posterióra dorsi ejus in pallóre auri.
67:15 Dum discérnit cæléstis reges super eam, nive dealbabúntur in Selmon: * mons Dei, mons pinguis.
67:16 Mons coagulátus, mons pinguis: * ut quid suspicámini montes coagulátos?
67:17 Mons, in quo beneplácitum est Deo habitáre in eo: * étenim Dóminus habitábit in finem.
67:18 Currus Dei decem míllibus múltiplex, míllia lætántium: * Dóminus in eis in Sina in sancto.
67:19 Ascendísti in altum, cepísti captivitátem: * accepísti dona in homínibus.
67:19 Étenim non credéntes, * inhabitáre Dóminum Deum.
67:20 Benedíctus Dóminus die quotídie: * prósperum iter fáciet nobis Deus salutárium nostrórum.
67:21 Deus noster, Deus salvos faciéndi: * et Dómini Dómini éxitus mortis.
67:22 Verúmtamen Deus confrínget cápita inimicórum suórum: * vérticem capílli perambulántium in delíctis suis.
67:23 Dixit Dóminus: Ex Basan convértam, * convértam in profúndum maris:
67:24 Ut intingátur pes tuus in sánguine: * lingua canum tuórum ex inimícis, ab ipso.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus noster, Deus salvos faciéndi: et Dómini sunt éxitus mortis.
Ant. Our God * is the God of salvation: and the Lord of the issues from death.
Salmo 67(12-24) [5]
67:12 O Senhor dará a palavra aos que anunciam a boa nova, * com grande coragem.
67:13 Rei dos exércitos será do amado, do amado: * e a formosura da casa repartirá os despojos.
67:14 Se dormirdes entre vossos despojos, sereis como as penas prateadas da pomba, * e o brilho flavo do ouro na extremidade do seu dorso.
67:15 Enquanto o Altíssimo dispersa os reis sobre a terra, ficarão brancos com neve em Selmon: * o monte de Deus é monte farto.
67:16 Monte escarpado, monte fecundo: * porém, porque pensais em outros montes escarpados?
67:17 Um monte em que aprouve a Deus morar: * de facto, lá o Senhor habitará perpetuamente.
67:18 O carro de Deus é assistido por dez milhares, milhares alegram-se: * o Senhor está entre eles em Sinai, no seu santuário.
67:19 Subistes ao alto, cativos levastes convosco: * pelos homens recebestes dons.
67:20 Mesmo pelos descrentes, * habitava o Senhor Deus.
67:21 Bendito seja o Senhor quotidianamente: * o Deus da nossa salvação fazer-nos-á a jornada próspera.
67:22 Nosso Deus é o Deus que salva: * e ao Senhor, ao Senhor pertence livrar da morte.
67:23 Contudo, Deus quebrará as cabeças dos seus inimigos: * a moleira cabeluda dos que passeiam nos seus pecados.
67:24 O Senhor disse:de Basã os farei volver, * do fundo do mar volver os farei:
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Our God is the God of salvation: and the Lord of the issues from death.
Ant. In ecclésiis * benedícite Dómino Deo.
Psalmus 67(25-36) [6]
67:25 Vidérunt ingréssus tuos, Deus: * ingréssus Dei mei: regis mei qui est in sancto.
67:26 Prævenérunt príncipes conjúncti psalléntibus: * in médio juvenculárum tympanistriárum.
67:27 In ecclésiis benedícite Deo Dómino, * de fóntibus Israël.
67:28 Ibi Bénjamin adolescéntulus: * in mentis excéssu.
67:28 Príncipes Juda, duces eórum: * príncipes Zábulon, príncipes Néphtali.
67:29 Manda, Deus, virtúti tuæ: * confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.
67:30 A templo tuo in Jerúsalem, * tibi ófferent reges múnera.
67:31 Íncrepa feras arúndinis, congregátio taurórum in vaccis populórum: * ut exclúdant eos, qui probáti sunt argénto.
67:32 Díssipa gentes, quæ bella volunt: vénient legáti ex Ægýpto: * Æthiópia prævéniet manus ejus Deo.
67:33 Regna terræ, cantáte Deo: * psállite Dómino.
67:34 Psállite Deo, qui ascéndit super cælum cæli, * ad Oriéntem.
67:35 Ecce dabit voci suæ vocem virtútis, date glóriam Deo super Israël, * magnificéntia ejus, et virtus ejus in núbibus.
67:36 Mirábilis Deus in sanctis suis, Deus Israël ipse dabit virtútem, et fortitúdinem plebi suæ, * benedíctus Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In ecclésiis benedícite Dómino Deo.
Ant. In the churches * bless ye God the Lord.
Salmo 67(25-36) [6]
67:25 Para que o teu pé seja mergulhado no sangue: * de teus inimigos e também a língua de teus cães.
67:26 Eles viram a vossas procissões, ó Deus: * as procissões do meu Deus:do meu rei, que está no santuário.
67:27 Adiante foram os príncipes, juntamente com os cantores: * no meio das donzelas que tocavam timbales.
67:28 Nas igrejas bendizei o Senhor Deus, * vós da estirpe de Israel.
67:29 Ali estava o jovem Benjamim: * em êxtase mental.
67:30 Os príncipes de Judá, seus comandantes: * os príncipes de Zabulon, os príncipes de Neftali.
67:31 Ó Deus, mostrai o vosso poder: * confirmai, ó Deus, aquilo que fizestes entre nós.
67:32 Desde o vosso templo em Jerusalém, * os reis oferecer-Vos-ão dons.
67:33 Reprimi essas feras dos canaviais, esses povos congregados como touros entre vacas: * para lançar fora os que foram provados como a prata.
67:34 Dissipai as gentes que querem guerras:virão embaixadores do Egipto: * a Etiópia adiantar-se-á a estender as mãos para Deus.
67:35 Reinos da terra, cantai a Deus: * salmodiai ao Senhor.
67:36 Salmodiai a Deus, que se eleva sobre todos os céus, * para Oriente.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. In the churches bless ye God the Lord.
℣. Mirábilis Deus in sanctis suis.
℟. Deus Israël dabit virtútem plebi suæ.
℣. God is wonderful in his saints.
℟. The God of Israel is he who will give power and strength to his people.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Hilarius, in Aquitania nobili genere natus, doctrina et eloquéntia excelluit. Qui primum in matrimonio quasi mónachi vitam egit: deínde propter singulares virtútes Pictavórum epíscopus creátur: quod munus episcopale sic gessit, ut a fidelibus summam laudem consequerétur. Quo témpore, cum terróribus, bonórum spoliatióne, exsílio, et omni crudelitate Constantius imperátor Catholicos vexáret, nisi ad Arianas partes transírent; Hilarius tamquam firmíssimum murum se Ariánis opponens, illórum furórem in se concitávit. Itaque multis petítus insídiis, tandem dolo Saturnini Arelaténsis epíscopi, de synodo Biterrénsi in Phrygiam relegátus est: ubi et mortuum suscitávit, et libros duódecim scripsit de Trinitáte contra Ariános.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
℣. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis non nocébit ei.
℟. Manus enim mea auxiliábitur ei.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 4
This Hilary was born of a noble family in Aquitaine, and is distinguished as a divine and an orator. He was married in his earlier life, but even then lived the life of a monk and on account of his remarkable holiness, was ultimately made Bishop of Poitiers, about the year 353, in which office he did his duty so as to gain the universal praise of the faithful. At that time the Emperor Constantius was persecuting the Catholics by threats, by the plundering of their goods, by exile, and at length, by every species of cruelty, in order to force them to yield to the Arian heresy. Against the Arians Hilary set himself up as a brazen wall, and turned upon himself the fierceness of their anger. They assailed him by many artifices, and at last Saturnine, Bishop of Arles, at the Council of Beziers, in 356, procured his banishment to Phrygia. During this exile he raised a dead man to life, and wrote a work in twelve books on the Trinity, against the Arians.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I have found David My servant, with My holy oil have I anointed him
* For My hand shall help him.
℣. The enemy shall prevail nothing against him, nor the son of wickedness afflict him.
℟. For My hand shall help him.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Quadriennio post coacto concílio ad Seleucíam, Isauriæ urbem, Hilarius adesse compulsus est: ac deínde Constantinopolim profectus, ubi extremum fidei periculum animadvértit, tribus libellis publice datis, audiéntiam imperatóris poposcit, ut de fide cum adversariis coram disputaret. Verum cum Ursacius et Valens Ariáni epíscopi, quos Hilarius scriptis confutarat, præsentis eruditiónem pertimescerent, Constantio persuasérunt, ut spécie honoris eum in suum episcopátum restitúeret. Tunc Hilárium e prælio hæreticórum revertentem, ut inquit sanctus Hieronymus, Galliárum ecclésia complexa est: quem ad episcopátum secutus est Martinus, qui postea Turonénsi præfuit ecclésiæ; tantumque illo doctore profecit, quantum ejus postea sanctitas declarávit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Pósui adjutórium super poténtem, et exaltávi eléctum de plebe mea:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
℣. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum.
℟. Manus enim mea auxiliábitur ei.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 5
In the year 359, the fourth of his exile, took place the Council of Seleucia in Isauria, at which Hilary was obliged to be present, but afterwards withdrew to Constantinople. Here he realised more sharply the awful nature of this crisis in the history of Christianity, published three pamphlets in the form of letters to the Emperor, and demanded from that Prince leave to hold a public disputation in his presence. The Arian Bishops Ursacius and Valens, whom Hilary had already confuted in writing, were afraid to meet him in debate, and therefore induced Constantius, under pretence of pardon, to send him back to his Bishopric, (in 360.) His mother, the Church of Gaul, to use the language of Jerome, received him with open arms on his return from the battle with the heretics. He was followed to Poitiers by Martin, afterwards Bishop of Tours, whose after holiness was a fruit of his teaching.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I have laid help upon one that is mighty, and have exalted one chosen out of My people
* For My hand shall help him.
℣. I have found David My servant, with My holy oil have I anointed him.
℟. For My hand shall help him.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Magna deinceps tranquillitate Pictavórum ecclésiam administrávit: Galliámque universam adduxit, ut Arianórum impietátem condemnaret. Multos libros scripsit mira eruditióne; quos omnes sanctus Hieronymus ad Lætam, sine ulla erroris suspicióne legi posse testátur illis verbis: Hilarii libros inoffenso decurrat pede. Migrávit in cælum Idibus Januarii, Valentiniáno et Valénte imperatóribus, anno post Christum natum trecentésimo sexagesimo nono.
Eum a multis Pátribus et conciliis insignem Ecclésiæ Doctórem nuncupátum, atque uti talem in aliquot diœcesibus cultum, tandem instante synodo Burdigalénsi Pius nonus Pontifex maximus, ex sacrórum Rituum Congregatiónis consulto, universalis Ecclésiæ Doctórem declarávit et confirmávit, ac ipsíus festo die Missam et Offícium de Doctóribus ab ómnibus recitari jussit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Iste est, qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et omnis terra doctrína ejus repléta est:
* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
℣. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
℟. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 6
Henceforth he ruled the Church of Poitiers in great peace. By his exertions the Church of Gaul was led to denounce the Arian blasphemy. His wonderful learning is seen in his numerous works, of which Jerome write to Laeta that he deemeth them quite faultless. One can follow Hilary in his books, saith he, without tripping once. He passed from earth to heaven upon the thirteenth day of January, in the year of our Lord 369, in the reign of the Emperors Valentinian and Valens. He had already been called an illustrious Doctor of the Church, by many Fathers and Councils, and was so styled in the Liturgy in some Dioceses, when at length, in the year 1850, Pope Pius IX., at the prayer of the Synod of Bordeaux, and in accordance with a resolution of the Sacred Congregation of Rites, proclaimed and confirmed the title, and commanded that the Mass and Office of his Feast should be everywhere said as those of a Doctor.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. This is he which wrought great wonders before God, and the whole earth is full of his teaching
* May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them
℣. This is he which loved not his life in this world, and hath attained unto the kingdom of heaven.
℟. May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them
Nocturn III.
Ant. Salvum me fac, * Deus, quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
Psalmus 68(2-13) [7]
68:2 Salvum me fac, Deus: quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
68:3 Infíxus sum in limo profúndi: * et non est substántia.
68:3 Veni in altitúdinem maris: * et tempéstas demérsit me.
68:4 Laborávi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ: * defecérunt óculi mei, dum spero in Deum meum.
68:5 Multiplicáti sunt super capíllos cápitis mei, * qui odérunt me gratis.
68:5 Confortáti sunt qui persecúti sunt me inimíci mei injúste: * quæ non rápui, tunc exsolvébam.
68:6 Deus, tu scis insipiéntiam meam: * et delícta mea a te non sunt abscóndita.
68:7 Non erubéscant in me qui exspéctant te, Dómine, * Dómine virtútum.
68:7 Non confundántur super me * qui quǽrunt te, Deus Israël.
68:8 Quóniam propter te sustínui oppróbrium: * opéruit confúsio fáciem meam.
68:9 Extráneus factus sum frátribus meis, * et peregrínus fíliis matris meæ.
68:10 Quóniam zelus domus tuæ comédit me: * et oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt super me.
68:11 Et opérui in jejúnio ánimam meam: * et factum est in oppróbrium mihi.
68:12 Et pósui vestiméntum meum cilícium: * et factus sum illis in parábolam.
68:13 Advérsum me loquebántur, qui sedébant in porta: * et in me psallébant qui bibébant vinum.
68:13 Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine: * tempus benepláciti, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salvum me fac, Deus, quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
Nocturn III.
Ant. Save me, O God * for the waters are come in even unto my soul.
Salmo 68(2-13) [7]
68:2 Estou atolado num profundo lodo: * e não há nele firmeza.
68:3 Cheguei ao alto mar: * e a tempestade me afundou.
68:4 Cansei-me clamando, a minha garganta enrouqueceu-se: * os meus olhos desfaleceram à espera do meu Deus.
68:5 Multiplicaram-se mais que os cabelos da minha cabeça, * aqueles que sem razão me aborrecem.
68:6 Tornaram-se fortes os inimigos que injustamente me perseguem: * paguei então o que não tinha roubado.
68:7 Ó Deus, Vós conheceis a minha insipiência: * e os meus delitos Vos não são ocultos.
68:8 Não sejam envergonhados por minha causa os que esperam em Vós, Senhor, * ó Senhor dos exércitos.
68:9 Não sejam confundidos a meu respeito * aqueles que Vos buscam, ó Deus de Israel.
68:10 Porque por vossa causa sofri afronta: * foi coberto de confusão o meu rosto.
68:11 Tornei-me um estranho para meus irmãos, * e um estrangeiro para os filhos de minha mãe.
68:12 Porque o zelo de vossa casa me devorou: * e as ofensas dos que Vos insultavam recaíram sobre mim.
68:13 Mortifiquei pelo jejum a minha alma: * e tornou-se em vergonha para mim.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Save me, O God for the waters are come in even unto my soul.
Ant. Propter inimícos meos * éripe me, Dómine.
Psalmus 68(14-29) [8]
68:14 In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me, * in veritáte salútis tuæ:
68:15 Éripe me de luto, ut non infígar: * líbera me ab iis, qui odérunt me, et de profúndis aquárum.
68:16 Non me demérgat tempéstas aquæ, neque absórbeat me profúndum: * neque úrgeat super me púteus os suum.
68:17 Exáudi me, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua: * secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me.
68:18 Et ne avértas fáciem tuam a púero tuo: * quóniam tríbulor, velóciter exáudi me.
68:19 Inténde ánimæ meæ, et líbera eam: * propter inimícos meos éripe me.
68:20 Tu scis impropérium meum, et confusiónem meam, * et reveréntiam meam.
68:21 In conspéctu tuo sunt omnes qui tríbulant me: * impropérium exspectávit cor meum, et misériam.
68:21 Et sustínui qui simul contristarétur, et non fuit: * et qui consolarétur, et non invéni.
68:22 Et dedérunt in escam meam fel: * et in siti mea potavérunt me acéto.
68:23 Fiat mensa eórum coram ipsis in láqueum, * et in retributiónes, et in scándalum.
68:24 Obscuréntur óculi eórum ne vídeant: * et dorsum eórum semper incúrva.
68:25 Effúnde super eos iram tuam: * et furor iræ tuæ comprehéndat eos.
68:26 Fiat habitátio eórum desérta: * et in tabernáculis eórum non sit qui inhábitet.
68:27 Quóniam quem tu percussísti, persecúti sunt: * et super dolórem vúlnerum meórum addidérunt.
68:28 Appóne iniquitátem super iniquitátem eórum: * et non intrent in justítiam tuam.
68:29 Deleántur de libro vivéntium: * et cum justis non scribántur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Propter inimícos meos éripe me, Dómine.
Ant. O Lord, save me * from my enemies.
Salmo 68(14-29) [8]
68:14 Fiz do cilício a minha vestimenta: * e passei a ser uma parábola para eles.
68:15 Falavam contra mim os que se sentavam ao portão: * e sobre mim cantavam os que bebiam vinho.
68:16 Porém eu, ó Senhor, dirigia-Vos a minha oração: * eis o tempo favorável, ó Deus.
68:17 Ouvi-me segundo a multidão de vossa misericórdia, * segundo a verdade de vossa salvação:
68:18 Tirai-me do lodo, para que não fique afogado: * livrai-me daqueles que me odeiam e das profundas águas.
68:19 Não me afogue a tempestade de água, nem me absorva o mar profundo: * nem sobre mim se feche a boca do abysmo.
68:20 Ouvi-me, ó Senhor, porque é benigna a vossa misericórdia: * olhai para mim segundo a multidão de vossas misericórdias.
68:21 Não aparteis de vosso servo vosso rosto: * ouvi-me prontamente, porque estou angustiado.
68:22 Atendei à minha alma e livrai-a: * salvai-me por causa dos meus inimigos.
68:23 Vós conheceis a minha desgraça e a minha confusão, * e a minha vergonha.
68:24 À vossa vista estão todos os que me atribulam: * o meu coração espera desgraças e misérias.
68:25 Esperei que alguém se condoesse de mim e não houve ninguém: * esperei que alguém me consolasse e não achei.
68:26 Por comida me deram veneno: * e na minha sede vinagre me apresentaram.
68:27 Que sua mesa ante eles se torne um embuste, * uma recompensa e uma pedra no caminho.
68:28 Obscureçam-se os seus olhos para que não vejam: * e o seu dorsal fique sempre curvo.
68:29 Derramai sobre eles a vossa indignação: * e deixai que a vossa ira os alcance.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O Lord, save me from my enemies.
Ant. Quǽrite Dóminum, * et vivet ánima vestra.
Psalmus 68(30-37) [9]
68:30 Ego sum pauper et dolens: * salus tua, Deus, suscépit me.
68:31 Laudábo nomen Dei cum cántico: * et magnificábo eum in laude:
68:32 Et placébit Deo super vítulum novéllum: * córnua producéntem et úngulas.
68:33 Vídeant páuperes et læténtur: * quǽrite Deum, et vivet ánima vestra.
68:34 Quóniam exaudívit páuperes Dóminus: * et vinctos suos non despéxit.
68:35 Laudent illum cæli et terra, * mare et ómnia reptília in eis.
68:36 Quóniam Deus salvam fáciet Sion: * et ædificabúntur civitátes Juda.
68:36 Et inhabitábunt ibi, * et hereditáte acquírent eam.
68:37 Et semen servórum ejus possidébit eam: * et qui díligunt nomen ejus, habitábunt in ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quǽrite Dóminum, et vivet ánima vestra.
Ant. Look for the Lord * and your soul shall live.
Salmo 68(30-37) [9]
68:30 Deserta fique a sua morada: * e não haja quem habite em suas tendas.
68:31 Porquanto perseguiram aquele que Vós feristes: * e agravaram a dor das minhas chagas.
68:32 Somai-lhes iniquidade sobre iniquidade: * e não cheguem a entrar na vossa justiça.
68:33 Sejam riscados do livro dos viventes: * e não sejam inscritos com os justos.
68:34 Eu sou pobre e cheio de dores: * vossa salvação, ó Deus, me acolheu.
68:35 Glorificarei o nome de Deus com cânticos: * e engrandecê-l’O-ei com louvores:
68:36 Isto agradará a Deus mais do que o tenro novilho: * nascendo as pontas e as unhas.
68:37 Vejam os pobres e alegrem-se: * buscai a Deus e a vossa alma viverá.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Look for the Lord and your soul shall live.
℣. Laudábo nomen Dei cum cántico.
℟. Et magnificábo eum in laude.
℣. I will praise the name of God.
℟. And I will magnify him with praise.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 5:13-19
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Vos estis sal terræ. Quod si sal evanúerit, in quo saliétur? Et réliqua.

Homilía sancti Hilárii Epíscopi
Comm. in Matthæum, cap. 4, n. 10
Vos estis sal terræ: Quod si sal infatuátum fúerit, ad níhilum valet id quod saliétur. Sal, ut árbitror, terræ nullum est. Quómodo ergo Apóstolos sal terræ nuncupávit? Sed propríetas est quærénda dictórum, quam et Apostolórum offícium, et ipsíus salis natúra monstrábit. Sal est in se uno cóntinens aquæ et ignis eleméntum, et hoc ex duóbus est unum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,
* Et ad portas paradísi coronávit eum.
℣. Induit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.
℟. Et ad portas paradísi coronávit eum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 7
From the Holy Gospel according to Matthew
Matt 5:13-19
At that time, Jesus said unto His disciples: Ye are the salt of the earth. But if the salt have lost his savour, wherewith shall it be salted. And so on.

Homily by St. Hilary, Bishop of Poitiers.
Comment, on Matth. V
"Ye are the salt of the earth. But if the salt have lost his savour, wherewith shall it be salted It is thenceforth good for nothing, but to be cast out, and to be trodden under foot of men." There is, I take it, no such thing as salt of the earth. How, then, can the Apostles be called the salt of the earth? But the true meaning of these words will be made plain, when we consider the duty of Apostles, and the nature of salt itself. Now, salt is a compound of the elements of water and fire, out of the which two things in salt there is made one.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Lord loved him and beautified him He clothed him with a robe of glory
* And crowned him at the gates of Paradise.
℣. The Lord hath put on him the breast-plate of faith, and hath adorned him.
℟. And crowned him at the gates of Paradise.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 8
Hic ígitur in omnem usum humáni géneris efféctus, incorruptiónem corpóribus, quibus fúerit aspérsus, impértit, et ad omnem sensum cónditi sapóris aptíssimus est. Apóstoli autem sunt rerum cæléstium prædicatóres, et æternitátis velut satóres, immortalitátem ómnibus corpóribus, quibus eórum sermo aspérsus fúerit, conferéntes. Mérito ígitur sal terræ nuncupáti sunt, per doctrínæ virtútem saliéndi modo æternitáti córpora reservántes.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In médio Ecclésiæ apéruit os ejus,
* Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.
℣. Jucunditátem et exsultatiónem thesaurizávit super eum.
℟. Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. He whose feast-day we are keeping, be our Advocate with God. Amen.

Leitura 8
This thing, therefore, thus made to serve in diverse ways the use of men, doth keep from corruption bodies whereon it is sprinkled, and doth readily yield to all the senses the perception of its inborn savour. And thus are the Apostles, seeing that they are the preachers of the kingdom of heaven, and in a certain sense the sowers of the seed of life everlasting, since that Word of God which they scatter hath power to make this mortal put on immortality. Meetly then are they called salt, the savour of whose teaching doth keep sweet the receiver thereof even unto life everlasting.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. In the midst of the congregation did the Lord open his mouth.
* And filled him with the spirit of wisdom and understanding.
℣. He made him rich with joy and gladness.
℟. And filled him with the spirit of wisdom and understanding.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And filled him with the spirit of wisdom and understanding.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Sed natúra salis semper éadem est, nec immutári umquam potest. Verum quia conversióni homo súbjacet, et solus beátus, qui usque ad finem in ómnibus Dei opéribus permánserit: ídeo eos sal terræ nuncupátos monet in tráditæ sibi potestátis virtúte persístere, ne infatuáti nihil sáliant, et ipsi, sensu accépti sapóris amísso, vivificáre corrúpta non possint, et projécti de Ecclésiæ promptuáriis, cum his quos salíerint, pédibus incedéntium proterántur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 9
But the nature of salt is to be ever the same, and unchanging, and, on the other hand, the nature of man hath this weakness, to be changeable. He only is blessed who hath continued even unto the end in all the works which God hath commanded. Therefore dot! the Lord warn them whom He calleth the salt of the earth, that they are behoven to remain strong in that strength which He hath given unto them, lest, becoming themselves savourless, they should be impotent to season others losing the freshness of their own saltness, be unable to stop the corruption round about them and so the Church cast them out of her buttery, and they and those that they should have salted, be together trodden under foot of such as enter in.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui pópulo tuo ætérnæ salútis beátum Hilárium minístrum tribuísti: præsta, quǽsumus; ut quem Doctórem vitæ habúimus in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, who didst give blessed Hilary to be thy people’s minister in eternal salvation; grant, we pray, that we who have him for teacher of life here on earth, may also deserve now that he is in heaven, to have him for an advocate.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help