Commune non Virginum non Martyrum

Divinum Officium Monastic - 1930

Please note that the database for this version (Monastic - 1930) is still incomplete and under construction.

04-18-2019

Ad Matutinum

Ante Divinum officium
Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.

Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [1]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo ejus.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
Gloria omittitur
Início
silenciosamente
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus. Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra; e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amém.

Depois disso, com voz audível, o Versículo é dito:
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.

Salmo 3 [1]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
Omite-se Glória
Invitatorium {Antiphona Votiva}
Ant. Laudémus Deum nostrum * In confessióne beátæ N.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In confessióne beátæ N.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In confessióne beátæ N.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. In confessióne beátæ N.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In confessióne beátæ N.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. In confessióne beátæ N.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In confessióne beátæ N.
Gloria omittitur
Ant. In confessióne beátæ N.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In confessióne beátæ N.
Invitatório {Antífona Votiva}
Ant. For the confession of Blessed N. * Let us praise our God.
Ant. For the confession of Blessed N. * Let us praise our God.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. For the confession of Blessed N. * Let us praise our God.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. Let us praise our God.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. For the confession of Blessed N. * Let us praise our God.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. Let us praise our God.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. For the confession of Blessed N. * Let us praise our God.
Omite-se Glória
Ant. Let us praise our God.
Ant. For the confession of Blessed N. * Let us praise our God.
Hymnus {Votiva}
Hujus orátu, Deus alme, nobis
Débitas pœnas scélerum remítte;
Ut tibi puro resonémus almum
Péctore carmen.

Sit decus Patri, genitǽque Proli,
Et tibi, compar utriúsque virtus,
Spíritus semper, Deus unus, omni
Témporis ævo.
Amen.
Hino {Votiva}
Fountain of mercy, hear the prayers she offers;
Purge our offences, pardon our transgressions,
So that hereafter we to thee may render
Praise with thanksgiving.

Thou, the All-Father, thou, the One-Begotten,
Thou, Holy Spirit, Three in One co-equal,
Glory be henceforth thine through all the ages,
World without ending.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi Votiva}
Nocturn I.
Ant. O quam pulchra * est casta generátio cum claritáte!
Psalmus 8 [2]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
Gloria omittitur
Ant. O quam pulchra est casta generátio cum claritáte!
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos Votiva}
Nocturn I.
Ant. O how lovely and glorious is the generation * of the chaste.
Salmo 8 [2]
8:1 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
8:2 Pois se elevou a vossa majestade * sobre os céus.
8:3 Da boca dos meninos e lactentes fizestes sair um louvor perfeito, devido aos vossos inimigos, * para destruirdes o inimigo e o vingativo.
8:4 Contemplarei os vossos céus, obra de vossos dedos: * a lua e as estrelas que Vós fundastes.
8:5 Que é o homem, para Vos lembrardes dele? * Ou que é o filho do homem, para o visitardes?
8:6 Pouco inferior aos anjos Vós o fizestes, de glória e de honra o coroastes: * e lhe destes o poder sobre as obras de vossas mãos.
8:7 Tudo sob seus pés sujeitastes, * todas as ovelhas e bois: e, além destes, os outros animais do campo.
8:8 As aves do céu e os peixes do mar, * que percorrem as veredas do oceano.
8:9 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
Omite-se Glória
Ant. O how lovely and glorious is the generation of the chaste.
Ant. Læva ejus * sub cápite meo, et déxtera illíus amplexábitur me.
Psalmus 18 [3]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio ejus:
18:7 Et occúrsus ejus usque ad summum ejus: * nec est qui se abscóndat a calóre ejus.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Justítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * judícia Dómini vera, justificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adjútor meus, * et redémptor meus.
Gloria omittitur
Ant. Læva ejus sub cápite meo, et déxtera illíus amplexábitur me.
Ant. His left hand is under my head, * and his right hand doth embrace me.
Salmo 18 [3]
18:1 Os céus proclamam a glória de Deus: * e o firmamento anuncia a obra das suas mãos.
18:2 Um dia transmite ao outro esta mensagem, * e a noite mostra sabedoria a outra noite.
18:3 Não há discursos nem línguas, * em que não sejam ouvidas suas vozes.
18:4 Seu eco estendeu-se por toda a terra: * e as suas palavras até aos confins do mundo.
18:5 Estabeleceu o seu tabernáculo no sol: * e Ele mesmo é como um esposo que sai do tálamo:
18:6 Dá saltos como gigante para percorrer o caminho, * a sua saída é de uma extremidade do céu:
18:7 Seu curso vai até à outra extremidade: * e não há quem se esconda do seu calor.
18:8 A lei do Senhor é imaculada, convertendo a alma: * o testemunho do Senhor é fiel, dando sabedoria aos pequeninos.
18:9 As justiças do Senhor são rectas, alegram os corações: * os mandamentos do Senhor são claros, iluminam os olhos.
18:10 O temor do Senhor é santo, permanece pelos séculos dos séculos: * os juízos do Senhor são verdadeiros, cheios de justiça em si mesmos.
18:11 Mais preciosos que o ouro e as muitas pedras preciosas: * e mais doces do que o mel e o favo.
18:12 De facto, o vosso servo os guarda, * e em os guardar há grande recompensa.
18:13 Quem os seus delitos conhece? Dos que me são ocultos purificai-me: * e as alheias, perdoai ao vosso servo.
18:14 Se elas me não dominarem, serei imaculado: * e serei purificado dum delito desmedido.
18:15 Então as palavras da minha boca ser-Vos-ão agradáveis: * e a meditação do meu coração esteja sempre na vossa presença.
18:16 Ó Senhor, meu amparo * e meu redentor.
Omite-se Glória
Ant. His left hand is under my head, and his right hand doth embrace me.
Ant. Revértere, * revértere, Sunamítis; revértere, ut intueámur te.
Psalmus 23 [4]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo ejus: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto ejus?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
Gloria omittitur
Ant. Revértere, revértere, Sunamítis; revértere, ut intueámur te.
Ant. Return, return, O Shulammith, * return, return, that we may look upon thee.
Salmo 23 [4]
23:1 Do Senhor é a terra e toda sua plenitude: * a órbita terrestre e quantos nela habitam.
23:2 Pois Ele a fundou sobre os mares: * e a estabeleceu sobre os rios.
23:3 Quem ao monte do Senhor subirá? * Ou quem no seu lugar santo estará?
23:4 O inocente de mãos e puro de coração, * o que não recebeu em vão sua alma, nem juramentos dolosos fez ao seu próximo.
23:5 Este receberá a bênção do Senhor: * e a misericórdia de Deus, seu Salvador.
23:6 Tal é a geração dos que O buscam, * dos que buscam a face do Deus de Jacob.
23:7 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:8 Quem é este Rei da glória? * É o Senhor forte e poderoso, o Senhor poderoso nas batalhas.
23:9 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:10 Quem é este Rei da glória? * O Senhor dos exércitos, é Ele o Rei da glória.
Omite-se Glória
Ant. Return, return, O Shulammith, return, return, that we may look upon thee.
Ant. Spécie tua * et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
Psalmus 44 [5]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
Gloria omittitur
Ant. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
Ant. In thy comeliness and thy beauty, * go forward, fare prosperously, and reign.
Salmo 44 [5]
44:1 Do meu coração saiu uma boa palavra: * minhas obras as digo ao Rei.
44:2 Minha língua é a pena do escriba: * que escreve velozmente.
44:3 Sois o mais belo dos filhos dos homens, a graça derramou-se nos vossos lábios: * por isso Vos abençoou Deus para sempre.
44:4 Cingi a vossa espada à cintura, * ó poderosíssimo.
44:5 Na vossa majestade e no vosso esplendor: * caminhai, avançai vitoriosamente e reinai.
44:6 Por meio da verdade, da mansidão e da justiça: * e a vossa dextra conduzir-Vos-á maravilhosamente.
44:7 Agudas são as vossas setas:os povos cairão debaixo de Vós: * traspassarão o coração dos inimigos do Rei.
44:8 Vosso trono, ó Deus, é pelos séculos dos séculos: * o ceptro de vosso reino é de rectidão.
44:9 Amastes a justiça e odiastes a iniquidade: * por isso Deus, vosso Deus, Vos ungiu com óleo de alegria, sobre vossos companheiros.
44:10 De vossas vestes se exala Mirra, aloés e cássia, vêm das casas de marfim: * nas quais Vos alegraram as filhas dos reis na vossa glória.
44:11 A Rainha está à vossa dextra, com manto de ouro: * ornada com variedade.
44:12 Escutai, ó filha, vede e inclinai o vosso ouvido: * e esquecei-vos de vosso povo e da casa de vosso pai.
44:13 O Rei cobiçará a vossa beleza: * porque Ele é o Senhor vosso Deus e todos O adorarão.
44:14 As filhas de Tiro com dádivas * apresentar-vos-ão suas súplicas:e todos os ricos do povo.
44:15 Toda a glória da filha do Rei está no interior, * em franjas de ouro, ornada com variedade.
44:16 Após ela as virgens serão apresentadas ao Rei: * as suas companheiras ser-Vos-ão conduzidas.
44:17 Serão conduzidas com alegria e com regozijo: * conduzi-las-ão ao templo do Rei.
44:18 Em lugar de vossos pais, filhos vos nascerão: * estabelecê-los-eis príncipes sobre toda a terra.
44:19 Lembrar-se-ão de vosso nome: * por todas as gerações.
44:20 Por isso Vos louvarão eternamente os povos: * e pelos séculos dos séculos.
Omite-se Glória
Ant. In thy comeliness and thy beauty, go forward, fare prosperously, and reign.
Ant. Adjuvábit eam * Deus vultu suo: Deus in médio ejus, non commovébitur.
Psalmus 45 [6]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
Gloria omittitur
Ant. Adjuvábit eam Deus vultu suo: Deus in médio ejus, non commovébitur.
Ant. God shall help her with His countenance * God is in the midst of her; she shall not be moved.
Salmo 45 [6]
45:1 O nosso Deus é o nosso refúgio e a nossa força: * o nosso auxílio nas muitas tribulações em que nos encontrávamos.
45:2 Por isso não temeremos, ainda que a terra seja perturbada: * e sejam precipitados os montes para o meio do mar.
45:3 Bradaram e turvaram-se suas águas: * os montes conturbaram-se com sua força.
45:4 A corrente do rio alegra a cidade de Deus: * o Altíssimo santificou o seu tabernáculo.
45:5 Deus está no meio dela, não será tremida: * Deus a ajudará ao raiar da manhã.
45:6 As gentes se conturbaram e os reinos se humilharam: * Ele fez ouvir a sua voz e a terra estremeceu.
45:7 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
45:8 Vinde e vede as obras do Senhor, as maravilhas que operou sobre a terra: * fazendo cessar as guerras até aos confins do mundo.
45:9 Quebrará o arco e despedaçará as armas: * e queimará no fogo o escudo.
45:10 Parai e reconhecei que eu sou Deus: * hei-de ser exaltado entre as gentes e exaltado sobre terra.
45:11 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
Omite-se Glória
Ant. God shall help her with His countenance God is in the midst of her; she shall not be moved.
Ant. Aquæ multæ * non potuérunt exstínguere caritátem.
Psalmus 47 [7]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus ejus cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * justítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Judæ: * propter judícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus ejus.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte ejus: * et distribúite domos ejus, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
Gloria omittitur
Ant. Aquæ multæ non potuérunt exstínguere caritátem.
Ant. Many waters cannot * quench love.
Salmo 47 [7]
47:1 Grande é o Senhor e digníssimo de louvor * na cidade do nosso Deus, no seu santo monte.
47:2 Com júbilo de toda a terra foi fundado o monte de Sião, * a cidade do grande Rei ao lado do aquilão.
47:3 Deus far-se-á conhecer nas suas casas: * quando a defender.
47:4 Porque eis que os reis da terra se coligaram: * e se juntaram num só.
47:5 Eles, quando a viram, admiraram-se, conturbaram-se e afligidos ficaram: * o terror apoderou-se deles.
47:6 Ali sentiram dores como a mulher que dá à luz: * com vento impetuoso quebrareis as naus de Társis.
47:7 Assim como ouvimos, assim vimos na cidade do Senhor dos exércitos, na cidade do nosso Deus: * Deus fundou-a para sempre.
47:8 Recebemos a vossa misericórdia, ó Deus, * no meio de vosso templo.
47:9 Como o vosso nome, ó Deus, também o vosso louvor se estende até aos confins da terra: * a vossa dextra está cheia de justiça.
47:10 Alegre-se o monte de Sião e regozijem-se as filhas de Judá: * devido aos vossos juízos, ó Senhor.
47:11 Dai voltas a Sião e considerai-a ao redor: * contai as suas torres.
47:12 Colocai o vosso coração na sua força: * e contemplai os seus baluartes, para que narreis à geração futura.
47:13 Porque Deus assim é, o nosso Deus para sempre e pelos séculos dos séculos: * Ele nos reinará eternamente.
Omite-se Glória
Ant. Many waters cannot quench love.
℣. Spécie tua et pulchritúdine tua.
℟. Inténde, próspere procéde, et regna.
℣. In thy comeliness and thy beauty.
℟. Go forward, fare prosperously, and reign.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Parábolis Salomónis
Prov 31:10-15
10 Mulíerem fortem quis invéniet? procul et de últimis fínibus prétium ejus.
11 Confídit in ea cor viri sui, et spóliis non indigébit.
12 Reddet ei bonum, et non malum, ómnibus diébus vitæ suæ.
13 Quæsívit lanam et linum, et operáta est consília mánuum suárum.
14 Facta est quasi navis institóris, de longe portans panem suum.
15 Et de nocte surréxit, dedítque prædam domésticis suis, et cibária ancíllis suis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Veni, elécta mea, et ponam in te thronum meum
* Quia concupívit Rex spéciem tuam.
℣. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
℟. Quia concupívit Rex spéciem tuam.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Proverbs
Prov 31:10-15
10 Who shall find a valiant woman? Far and from the uttermost coasts is the price of her.
11 The heart of her husband trusteth in her, and he shall have no need of spoils.
12 She will render him good, and not evil, all the days of her life.
13 She hath sought wool and flax, and hath wrought by the counsel of her hands.
14 She is like the merchant's ship, she bringeth her bread from afar.
15 And she hath risen in the night, and given a prey to her household, and victuals to her maidens.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Come, O My chosen one, and I will establish My throne in thee;
* For the King hath greatly desired thy beauty.
℣. In thy comeliness and thy beauty, go forward, fare prosperously, and reign.
℟. For the King hath greatly desired thy beauty.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
De Parábolis Salomónis
Prov 31:16-20
16 Considerávit agrum, et emit eum; de fructu mánuum suárum plantávit víneam.
17 Accínxit fortitúdine lumbos suos, et roborávit bráchium suum.
18 Gustávit, et vidit quia bona est negotiátio ejus; non extinguétur in nocte lucérna ejus.
19 Manum suam misit ad fórtia, et dígiti ejus apprehendérunt fusum.
20 Manum suam apéruit ínopi, et palmas suas exténdit ad páuperem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Diffúsa est grátia in lábiis tuis,
* Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
℣. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
℟. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
Lesson from the book of Proverbs
Prov 31:16-20
16 She hath considered a field, and bought it: with the fruit of her hands she hath planted a vineyard.
17 She hath girded her loins with strength, and hath strengthened her arm
18 She hath tasted and seen that her traffic is good: her lamp shall not be put out in the night.
19 She hath put out her hand to strong things, and her fingers have taken hold of the spindle.
20 She hath opened her hand to the needy, and stretched out her hands to the poor.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Grace is poured into thy lips, therefore;
* God hath blessed thee for ever.
℣. In thy comeliness and thy beauty, go forward, fare prosperously, and reign.
℟. God hath blessed thee for ever.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Prov 31:21-26
18 Gustávit, et vidit quia bona est negotiátio ejus; non extinguétur in nocte lucérna ejus.
19 Manum suam misit ad fórtia, et dígiti ejus apprehendérunt fusum.
20 Manum suam apéruit ínopi, et palmas suas exténdit ad páuperem.
21 Non timébit dómui suæ a frigóribus nivis; omnes enim doméstici ejus vestíti sunt duplícibus.
22 Stragulátam vestem fecit sibi; byssus et púrpura induméntum ejus.
23 Nóbilis in portis vir ejus, quando séderit cum senatóribus terræ.
24 Síndonem fecit, et véndidit, et cíngulum trádidit Chananǽo.
25 Fortitúdo et decor induméntum ejus, et ridébit in die novíssimo.
26 Os suum apéruit sapiéntiæ, et lex cleméntiæ in lingua ejus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Spécie tua et pulchritúdine tua
* Inténde, próspere procéde, et regna.
℣. Diffúsa est grátia in lábiis tuis, proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
℟. Inténde, próspere procéde, et regna.
Gloria omittitur
℟. Inténde, próspere procéde, et regna.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
Prov 31:21-26
18 She hath tasted and seen that her traffic is good: her lamp shall not be put out in the night.
19 She hath put out her hand to strong things, and her fingers have taken hold of the spindle.
20 She hath opened her hand to the needy, and stretched out her hands to the poor.
21 She shall not fear for her house in the cold of snow: for all her domestics are clothed with double garments.
22 She hath made for herself clothing of tapestry: fine linen, and purple is her covering.
23 Her husband is honourable in the gates, when he sitteth among the senators of the land.
24 She made fine linen, and sold it, and delivered a girdle to the Chanaanite.
25 Strength and beauty are her clothing, and she shall laugh in the latter day.
26 She hath opened her mouth to wisdom, and the law of clemency is on her tongue.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. In thy comeliness and thy beauty;
* Go forward, fare prosperously, and reign.
℣. Grace is poured into thy lips, therefore God hath blessed thee for ever.
℟. Go forward, fare prosperously, and reign.
Omite-se Glória
℟. Go forward, fare prosperously, and reign.
Nocturn II.
Ant. Nigra sum, * sed formósa, fíliæ Jerúsalem; ídeo diléxit me Rex, et introdúxit me in cubículum suum.
Psalmus 84 [8]
84:2 Benedixísti, Dómine, terram tuam: * avertísti captivitátem Jacob.
84:3 Remisísti iniquitátem plebis tuæ: * operuísti ómnia peccáta eórum.
84:4 Mitigásti omnem iram tuam: * avertísti ab ira indignatiónis tuæ.
84:5 Convérte nos, Deus, salutáris noster: * et avérte iram tuam a nobis.
84:6 Numquid in ætérnum irascéris nobis? * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
84:7 Deus, tu convérsus vivificábis nos: * et plebs tua lætábitur in te.
84:8 Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: * et salutáre tuum da nobis.
84:9 Áudiam quid loquátur in me Dóminus Deus: * quóniam loquétur pacem in plebem suam.
84:9 Et super sanctos suos: * et in eos, qui convertúntur ad cor.
84:10 Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus: * ut inhábitet glória in terra nostra.
84:11 Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi: * justítia, et pax osculátæ sunt.
84:12 Véritas de terra orta est: * et justítia de cælo prospéxit.
84:13 Étenim Dóminus dabit benignitátem: * et terra nostra dabit fructum suum.
84:14 Justítia ante eum ambulábit: * et ponet in via gressus suos.
Gloria omittitur
Ant. Nigra sum, sed formósa, fíliæ Jerúsalem; ídeo diléxit me Rex, et introdúxit me in cubículum suum.
Nocturn II.
Ant. I am black but comely, * O ye daughters of Jerusalem therefore hath the King loved me, and brought me into His chamber.
Salmo 84 [8]
84:1 Abençoastes, ó Senhor, a vossa terra: * libertastes Jacob do cativeiro.
84:2 Perdoastes a iniquidade de vosso povo: * cobristes todos seus pecados.
84:3 Mitigastes toda vossa ira: * suspendestes a raiva de vossa indignação.
84:4 Convertei-nos, ó Deus, nosso Salvador: * e afastai de nós a vossa ira.
84:5 Estareis porventura para sempre irado connosco? * Ou estendereis a vossa ira de geração em geração?
84:6 Ó Deus, voltando-Vos restituir-nos-eis a vida: * e o vosso povo alegrar-se-á em Vós.
84:7 Mostrai-nos, ó Senhor, a vossa misericórdia: * e dai-nos a vossa salvação.
84:8 Ouvirei o que me disser o Senhor Deus: * porque anunciará Ele a paz ao seu povo.
84:9 Aos seus santos: * e àqueles que se convertem de coração.
84:10 Sim, a sua salvação está perto dos que O temem: * e a glória habitará na nossa terra.
84:11 A misericórdia e a verdade se encontraram: * a justiça e a paz se beijaram.
84:12 A verdade brotou da terra: * e a justiça olhou do céu.
84:13 De facto, o Senhor dará a sua bondade: * e a nossa terra produzirá o seu fruto.
84:14 Adiante d’Ele irá a justiça : * e imprimirá os seus passos no caminho.
Omite-se Glória
Ant. I am black but comely, O ye daughters of Jerusalem therefore hath the King loved me, and brought me into His chamber.
Ant. Trahe me post te, * in odórem currémus unguentórum tuórum: óleum effúsum nomen tuum.
Psalmus 86 [9]
86:1 Fundaménta ejus in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
Gloria omittitur
Ant. Trahe me post te, in odórem currémus unguentórum tuórum: óleum effúsum nomen tuum.
Ant. Draw me after thee * we will run after the savour of thy good ointments, thy name is as oil poured forth.
Salmo 86 [9]
86:1 Os seus fundamentos estão sobre os montes santos: * o Senhor ama as portas de Sião mais que todos os tabernáculos de Jacob.
86:2 Cousas gloriosas se têm dito de ti, * ó cidade de Deus.
86:3 Lembrar-me-ei de Raab e de Babilónia, * que me conhecem.
86:4 Eis os estrangeiros, Tiro e o povo dos Etíopes, * todos estes estarão lá.
86:5 Porventura se não dirá a Sião:um grande número de homens nasceu nela: * e a fundou o mesmo Altíssimo?
86:6 O Senhor poderá contar, no registo dos povos e dos príncipes: * o número daqueles que nela estiveram.
86:7 Estão todos cheios de alegria * os que habitam dentro de ti.
Omite-se Glória
Ant. Draw me after thee we will run after the savour of thy good ointments, thy name is as oil poured forth.
Ant. Veni, Sponsa Christi, * áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum.
Psalmus 95 [10]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini ejus: * annuntiáte de die in diem salutáre ejus.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, * in ómnibus pópulis mirabília ejus.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu ejus: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini ejus.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
95:9 Commoveátur a fácie ejus univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * judicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo ejus: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit judicáre terram.
95:13 Judicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
Gloria omittitur
Ant. Veni, Sponsa Christi, áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum.
Ant. Come, Bride of Christ, * and take the everlasting crown, which the Lord hath prepared for thee.
Salmo 95 [10]
95:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * cantai ao Senhor, toda a terra.
95:2 Cantai ao Senhor e bendizei o seu nome: * anunciai dia a dia a sua salvação.
95:3 Anunciai entre as gentes a sua glória, * entre todos os povos suas maravilhas.
95:4 Porque o Senhor é grande e digníssimo de ser louvado: * mais terrível que todos os deuses.
95:5 Porque todos os deuses das gentes são demónios: * porém, o Senhor fez os céus.
95:6 O louvor e o esplendor estão diante d’Ele: * a santidade e a grandeza no seu santuário.
95:7 Dai ao Senhor, ó famílias das gentes, dai ao Senhor glória e honra: * dai ao Senhor a glória devida a seu nome.
95:8 Elevai-Lhe sacrifícios e entrai nos seus átrios: * adorai o Senhor no átrio do seu santuário.
95:9 Trema toda a terra na sua presença: * dizei entre as gentes que é o Senhor quem reina.
95:10 Pois estabeleceu toda a terra, que não será abalada: * Ele julgará os povos com equidade.
95:11 Alegrem-se os céus e exulte-se a terra, comova-se o mar e o que ele contém: * alegrar-se-ão os campos e tudo que neles há.
95:12 Então exultar-se-ão todas as árvores dos bosques ante o Senhor, porque vem: * porque vem julgar a terra.
95:13 Ele julgará toda a terra com equidade, * e os povos segundo a sua verdade.
Omite-se Glória
Ant. Come, Bride of Christ, and take the everlasting crown, which the Lord hath prepared for thee.
Ant. Unguentum effusum * nomen tuum; ideo adulescentulae dilexerunt te nimis.
Psalmus 96 [11]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
Gloria omittitur
Ant. Unguentum effusum nomen tuum; ideo adulescentulae dilexerunt te nimis.
Ant. Thy name is as oil poured out: * therefore young maidens have loved thee.
Salmo 96 [11]
96:1 O Senhor é rei, a terra se exulte: * alegrem-se as muitas ilhas.
96:2 Nuvens e escuridão circuitam-n'O: * justiça e julgamento são os pilares do seu trono.
96:3 O fogo irá adiante d’Ele, * e abrasará em redor dos seus inimigos.
96:4 Seus relâmpagos iluminaram todo o mundo: * viu-os a terra e tremeu.
96:5 Os montes fundiram-se como cera ante o Senhor: * ante o Senhor de toda a terra.
96:6 Os céus anunciaram a sua justiça: * e todos os povos viram a sua glória.
96:7 Sejam confundidos todos os que adoram ídolos: * e os que nos seus simulacros se vangloriam.
96:8 Adorai o Senhor vós todos, ó seus anjos: * Sião ouviu-O e se alegrou.
96:9 As filhas de Judá exultaram-se, * por causa de vossos juízos, ó Senhor:
96:10 Porque Vós sois o altíssimo Senhor sobre toda a terra: * exaltadíssimo sois sobre todos os deuses.
96:11 Vós que amais o Senhor, odiai o mal: * o Senhor guarda as almas dos seus santos, livrá-los-á da mão do pecador.
96:12 Nasceu a luz para os justos, * e alegria para os rectos de coração.
96:13 Alegrai-vos, ó justos, no Senhor: * e celebrai a memória da sua santidade.
Omite-se Glória
Ant. Thy name is as oil poured out: therefore young maidens have loved thee.
Ant. Pulchra es * et decore filia Jerusalem, terribilis ut castrorum acies ordinate.
Psalmus 97 [12]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera ejus: * et brácchium sanctum ejus.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit justítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Jubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Jubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo ejus: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit judicáre terram.
97:9 Judicábit orbem terrárum in justítia, * et pópulos in æquitáte.
Gloria omittitur
Ant. Pulchra es et decore filia Jerusalem, terribilis ut castrorum acies ordinate.
Ant. O my love, * sweet and comely as Jerusalem: terrible as an army set in array.
Salmo 97 [12]
97:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * pois operou maravilhas.
97:2 Sua dextra fê-l’O triunfar: * e o seu santo braço.
97:3 O Senhor manifestou a sua salvação: * revelou a sua justiça aos olhos das gentes.
97:4 Lembrou-se da sua misericórdia, * e da sua verdade para a casa de Israel.
97:5 Todos os confins da terra viram * a salvação do nosso Deus.
97:6 Aclamai a Deus, toda a terra: * cantai, exultai e salmodiai.
97:7 Cantai ao Senhor com a cítara, com a cítara e com voz de salmo: * com trombetas de metal e som de corneta.
97:8 Jubilai-vos na presença do rei Senhor: * mova-se o mar e quanto nele há, toda a terra e os que a habitam.
97:9 Os rios baterão palmas, ao mesmo tempo os montes alegrar-se-ão à vista do Senhor: * porque vem julgar a terra.
97:10 Julgará toda a terra com justiça, * e os povos com equidade.
Omite-se Glória
Ant. O my love, sweet and comely as Jerusalem: terrible as an army set in array.
Ant. Accinxit * fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum; ideoque lucerna ejus non exstinguetur in sempiternum.
Psalmus 98 [13]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis judícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * judícium et justítiam in Jacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum ejus: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus ejus: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen ejus:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia ejus, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto ejus: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
Gloria omittitur
Ant. Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum; ideoque lucerna ejus non exstinguetur in sempiternum.
Ant. She hath girded * her loins with strength, and hath strengthened her arm.
Salmo 98 [13]
98:1 O Senhor reinou, irritem-se os povos: * reina O que está sentado sobre Querubins, agite-se a terra.
98:2 O Senhor é grande em Sião: * e está elevado sobre todos os povos.
98:3 Dêem glória ao vosso grande nome, porque é terrível e santo: * e a honra do rei está em amar a justiça.
98:4 Vós preparastes direcções: * Vós exercestes o julgamento e a justiça em Jacob.
98:5 Exaltai o Senhor nosso Deus e adorai o escabelo de seus pés: * pois santo é.
98:6 Moisés e Arão estavam entre os seus sacerdotes: * e Samuel entre aqueles que invocam o seu nome:
98:7 Invocavam o Senhor e Ele os atendia: * falava-lhes na coluna de nuvem.
98:8 Guardavam os seus mandamentos, * e o preceito que lhes tinha dado.
98:9 Senhor nosso Deus, Vós os ouvíeis: * ó Deus, Vós lhes fostes propício, até em punir todas suas maquinações.
98:10 Exaltai o Senhor nosso Deus e adorai-O sobre o seu santo monte: * pois santo é o Senhor nosso Deus.
Omite-se Glória
Ant. She hath girded her loins with strength, and hath strengthened her arm.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Prov 31:27-31
27 Considerávit sémitas domus suæ, et panem otiósa non comédit.
28 Surrexérunt fílii ejus, et beatíssimam prædicavérunt; vir ejus, et laudávit eam.
29 Multæ fíliæ congregavérunt divítias; tu supergréssa es univérsas.
30 Fallax grátia, et vana est pulchritúdo: múlier timens Dóminum, ipsa laudábitur.
31 Date ei de fructu mánuum suárum, et laudent eam in portis ópera ejus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Pulchra fácie, sed púlchrior fide, beáta es, Commune non Virginum non Martyrum, réspuens mundum, lætáberis cum Angelis:
* Intercéde pro ómnibus nobis.
℣. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
℟. Intercéde pro ómnibus nobis.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 4
Prov 31:27-31
27 She hath looked well to the paths of her house, and hath not eaten her bread idle.
28 Her children rose up, and called her blessed: her husband, and he praised her.
29 Many daughters have gathered together riches: thou hast surpassed them all.
30 Favour is deceitful, and beauty is vain: the woman that feareth the Lord, she shall be praised.
31 Give her of the fruit of her hands: and let her works praise her in the gates.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Pulchra fácie, sed púlchrior fide, beáta es, Commune non Virginum non Martyrum, réspuens mundum, lætáberis cum Angelis:
* Intercéde pro ómnibus nobis.
℣. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
℟. Intercéde pro ómnibus nobis.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Ex Libro Sancti Ambrósii Epíscopi de Víduis
Prope finem
Agrum hunc Ecclésiæ fértilem cerno, nunc integritátis flore vernántem, nunc viduitátis gravitáte polléntem, nunc étiam conjugii fructibus redundántem. Nam, etsi diversi, uníus tamen agri fructus sunt; nec tanta hortórum lília, quantæ aristæ ségetum, messium spicæ; compluriumque spatia campórum recipiéndis aptántur semínibus, quam redditis novales fructibus feriántur. Bona ergo viduitas, quæ tóties apostolico judício prædicátur. Hæc enim magistra fidei, magistra est castitátis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam:
* Et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
℣. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
℟. Et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 5
From the Book upon Widows by St Ambrose, Bishop of Milan.
near the end
Behold the field of the Church, that the same is a fruitful field, some while smiling with the brightness of virginity, somewhile golden with the ripe harvest of widowhood, somewhile rich with the crop of marriage. These things be diverse, but they be the fruits of the same field. There are not so many choice lilies as stalks of bearded grain, ears for the harvest, and there are more places in the soil fitted once to receive seed than there are places which, when they have yielded a crop, are fitted again to be ploughed. Good, then, is widowhood, which the judgment of an Apostle hath so often commended, widowhood, which is the teacher of faith and of purity.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Because of truth, and meekness, and righteousness;
* And thy right hand shall lead thee wonderfully.
℣. In thy comeliness, and thy beauty, go forward, fare prosperously, and reign.
℟. And thy right hand shall lead thee wonderfully.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Unde et illi qui deórum suórum adultéria et probra venerántur, cælibátus et viduitátis statuére pœnas; ut, æmuli criminum, mulctarent stúdia virtútum, spécie quidem qua fœcunditátem quærerent, sed studio quo propositum castitátis abolérent. Nam confectis et miles stipendiis arma deponit, et relícto officio quod gerebat, ad propria veteranus rura dimittitur; ut et ipse exercitæ labóribus vitæ requiem consequátur et alios spes futuræ quietis subeundis fáciat opéribus promptiores.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem:
* Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.
℣. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam.
℟. Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.
Gloria omittitur
℟. Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 6
Therefore they who worship adultery and uncleanness in their gods made celibacy and widowhood punishable. They who lusted after abominations, taxed self-control. The pretence was the desire of fruitfulness, but the aim was to abolish virginity, the resolution of chastity. When a soldier hath served his time he layeth down his arms, leaveth his trade, and retireth him to his own lands, that as well himself may rest after the toils of life, as that the hope of rest to come may make others the more ready to undergo work. So also the aged labourer leaveth it for others to guide the handle of the plough, and withdraweth from the weariness of his younger days' labour to essay the task of an old man's thoughtful supervision. It is easier to prune vines, than to stamp them out, to check the first wild outburst of their vigour, and to curtail the wantonness of their young growth, so teaching, even by the example of the vineyard, that chastity, which keepeth itself within the bearing of but a few children.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Thou hast loved righteousness, and hated iniquity;
* Therefore God, thy God, hath anointed thee with the oil of gladness.
℣. Because of truth, and meekness, and righteousness.
℟. Therefore God, thy God, hath anointed thee with the oil of gladness.
Omite-se Glória
℟. Therefore God, thy God, hath anointed thee with the oil of gladness.
Nocturn III.
Ant. Inventa bona margarita * dedit omnia sua, et comparavit eam.
Canticum Ecclesiasticæ [14]
Eccli 39:17-21
39:17 Obaudíte me, divíni fructus, * et quasi rosa plantáta super rivos aquárum fructificáte.
39:18 Quasi Líbanus * odórem suavitátis habéte.
39:19 Floréte flores, quasi lílium, et date odórem, † et frondéte in grátiam; et collaudáte cánticum, * et benedícite Dóminum in opéribus suis.
39:20 Date nómini ejus magnificéntiam, † et confitémini illi in voce labiórum vestrórum, * et in cánticis labiórum, et cítharis;
39:21 Et sic dicétis in confessióne: * Opera Dómini univérsa bona valde.
Gloria omittitur
Nocturn III.
Ant. And at midnight * there was a cry made: Behold the bridegroom cometh, go ye forth to meet him.
Canticum Ecclesiasticae [14]
Eccli 39:17-21
39:17 By a voice he saith: Hear me, ye divine offspring, and bud forth as the rose planted by the brooks of waters.
39:18 Give ye a sweet odour as frankincense.
39:19 Send forth flowers, as the lily, and yield a smell, and bring forth leaves in grace, and praise with canticles, and bless the Lord in his works.
39:20 Magnify his name, and give glory to him with the voice of your lips, and with the canticles of your mouths, and with harps, and in praising him, you shall say in this manner:
39:21 All the works of the Lord are exceeding good.
17
Escutai-me, filhos piedosos, *
Crescei como a roseira plantada à beira das águas.
18
Exalai o vosso perfume suave como o incenso *
E fazei desabrochar as vossas flores como o lírio.
19
Entoai cânticos de louvor *
E bendizei o Senhor por todas as suas obras.
20
Dai glória ao seu nome, proclamai os seus louvores *
Com os vossos lábios e as vossas harpas
E dizei em acção de graças: *
21
«Como são grandes as obras do Senhor!»
Omite-se Glória
Canticum Isaiæ [15]
Isa 61:10-11; 62:1-3
61:10 Gaudens gaudébo in Dómino, * et exsultábit ánima mea in Deo meo:
61:10 Quia índuit me vestiméntis salútis, * et induménto justítiæ circúmdedit me,
61:10 Quasi sponsum decorátum coróna, * et quasi sponsam ornátam monílibus suis.
61:11 Sicut enim terra profert germen suum, † et sicut hortus semen suum gérminat, * sic Dóminus Deus germinábit justítiam et laudem coram univérsis géntibus.
62:1 Propter Sion non tacébo, et propter Jerúsalem non quiéscam, † donec egrediátur ut splendor justus ejus, * et salvátor ejus ut lampas accendátur.
62:2 Et vidébunt gentes justum tuum, * et cuncti reges ínclitum tuum;
62:2 Et vocábitur tibi nomen novum, * quod os Dómini nominábit.
62:3 Et eris coróna glóriæ in manu Dómini, * et diadéma regni in manu Dei tui.
Gloria omittitur
Canticum Isaiae [15]
Isa 61:10-11; 62:1-3
61:10 I will greatly rejoice in the Lord, and my soul shall be joyful in my God: for he hath clothed me with the garments of salvation: and with the robe of justice he hath covered me, as a bridegroom decked with a crown, and as a bride adorned with her jewels.
61:11 For as the earth bringeth forth her bud, and as the garden causeth her seed to shoot forth: so shall the Lord God make justice to spring forth, and praise before all the nations.
62:1 For Sion’s sake I will not hold my peace, and for the sake of Jerusalem, I will not rest till her just one come forth as brightness, and her saviour be lighted as a lamp.
62:2 And the Gentiles shall see thy just one, and all kings thy glorious one: and thou shalt be called by a new name, which the mouth of the Lord shall name.
62:3 And thou shalt be a crown of glory in the hand of the Lord, and a royal diadem in the hand of thy God.
10 Exulto de alegria no Senhor, *
Minha alma rejubila no meu Deus,
Que me revestiu com as vestes da salvação *
E me envolveu num manto de justiça,
Como o noivo que cinge a fronte com o diadema *
E a noiva que se adorna com suas jóias.
11 Como a terra faz brotar os gérmenes *
E o jardim germinar as sementes,
Assim o Senhor Deus fará brotar a justiça *
E o louvor diante de todas as nações.
1 Por amor de Sião não Me hei-de calar, *
Por causa de Jerusalém não terei repouso,
Enquanto a sua justiça não despontar como a aurora *
E a sua salvação não resplandecer como facho ardente.
2 Então os povos hão-de ver a tua justiça *
E todos os reis a tua glória.
Chamar-te-ão por um nome novo, *
Que a boca do Senhor designará.
Serás coroa esplendorosa nas mãos do Senhor, *
Diadema real nas mãos do teu Deus.
Omite-se Glória
Canticum Isaiæ [16]
Isa 62:4-7
62:4 Non vocáberis ultra Derelícta, * et terra tua non vocábitur ámplius Desoláta:
62:4 Sed vocáberis, Volúntas mea in ea, * et terra tua inhabitáta:
62:4 Quia complácuit Dómino in te: * et terra tua inhabitábitur.
62:5 Habitábit enim júvenis cum vírgine, * et habitábunt in te fílii tui:
62:5 Et gaudébit sponsus super sponsam, * et gaudébit super te Deus tuus.
62:6 Super muros tuos, Jerúsalem, constítui custódes; * tota die et tota nocte in perpétuum non tacébunt.
62:6 Qui reminiscímini Dómini, ne taceátis, † et ne detis siléntium ei, * donec stabíliat et donec ponat Jerúsalem laudem in terra.
Gloria omittitur
Ant. Inventa bona margarita dedit omnia sua, et comparavit eam.
Canticum Isaiae [16]
Isa 62:4-7
62:4 Thou shalt no more be called Forsaken: and thy land shall no more be called Desolate: but thou shalt be called My pleasure in her, and thy land inhabited. Because the Lord hath been well pleased with thee: and thy land shall be inhabited.
62:5 For the young man shall dwell with the virgin, and thy children shall dwell in thee. And the bridegroom shall rejoice over the bride, and thy God shall rejoice over thee.
62:6 Upon thy wails, O Jerusalem, I have appointed watchmen all the day, and all the night, they shall never hold their peace. You that are mindful of the Lord, hold not your peace,
62:7 And give him no silence till he establish, and till he make Jerusalem a praise in the earth.
4
Não mais te chamarão «Abandonada», *
Nem à tua terra «Deserta»,
Mas hão-de chamar-te «Predilecta» *
E à tua terra «Desposada»,
Porque serás o encanto do Senhor *
E a tua terra terá um esposo.
5
Tal como o jovem recebe a donzela, *
O teu Construtor te desposará,
E, como a esposa é a alegria do marido, *
Tu serás a alegria do teu Deus.
6
Sobre os teus muros, Jerusalém, coloquei sentinelas; *
Nem de dia nem de noite deixarão de repetir:
«Vós que despertais a memória do Senhor, *
Não tenhais descanso nem Lho concedais,
7
Enquanto não tiver restaurado Jerusalém, *
Enquanto não tiver feito dela a glória de toda a terra.
Omite-se Glória
Ant. And at midnight there was a cry made: Behold the bridegroom cometh, go ye forth to meet him.
℣. Elégit eam Deus, et præelégit eam.
℟. In tabernáculo suo habitáre facit eam.
℣. God hath chosen her, and fore-chosen her.
℟. He hath made her to dwell in His Tabernacle.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 7
Agrícola quoque maturior torquéndam aliis stivam committit, et juvenili gravátus opere, providéntiam curæ senilis explorat: vitem facílius tondére quam prémere, ut juvenescéntem luxuriam réprimat, et adolescéntem lasciviam falce succidat; parcórum quamdam partuum castitátem docens étiam in vítibus expeténdam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Fallax grátia, et vana est pulchritúdo:
* Múlier timens Dóminum, ipsa laudábitur.
℣. Date ei de fructu mánuum suárum, et laudent eam in portis ópera ejus.
℟. Múlier timens Dóminum, ipsa laudábitur.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 7
Therefore they who worship adultery and uncleanness in their gods made celibacy and widowhood punishable. They who lusted after abominations, taxed self-control. The pretence was the desire of fruitfulness, but the aim was to abolish virginity, the resolution of chastity. When a soldier hath served his time he layeth down his arms, leaveth his trade, and retireth him to his own lands, that as well himself may rest after the toils of life, as that the hope of rest to come may make others the more ready to undergo work. So also the aged labourer leaveth it for others to guide the handle of the plough, and withdraweth from the weariness of his younger days' labour to essay the task of an old man's thoughtful supervision. It is easier to prune vines, than to stamp them out, to check the first wild outburst of their vigour, and to curtail the wantonness of their young growth, so teaching, even by the example of the vineyard, that chastity, which keepeth itself within the bearing of but a few children.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Favour is deceitful, and beauty is vain
* A woman that feareth God she shall be praised.
℣. Give her of the fruit of her hands, and let her own works praise her in the gates.
℟. A woman that feareth God she shall be praised.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 8
Símilis huic vidua, velut emeritis veterana stipendiis castitátis, et si conjugii arma deponat, domus tamen totius pacem gubernat; et si vehéndis onéribus otiosa, maritandis tamen junióribus próvida, ubi cultus utílior, ubi fructus uberior sit, quarum copulam aptiórem senili gravitáte disponit. Itaque, si maturióribus quam junióribus commititur ager, cur putes utiliórem nuptam esse quam víduam? Quod, si persecutores fidei persecutores fuérunt étiam viduitátis; útique fidem sequéntibus viduitas non pro supplicio fúgienda est, sed tenenda pro præmio.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Quam pulchra es, amíca mea, quam pulchra es et suávis! óculi tui columbárum:
* Absque eo quod intrínsecus latet.
℣. Astitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto, circúmdata varietáte.
℟. Absque eo quod intrínsecus latet.
Gloria omittitur
℟. Absque eo quod intrínsecus latet.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever. Amen.

Leitura 8
Like to these is a widow, a veteran retiring to rest upon the earned rewards of her chastity, and who, albeit she layeth down the arms of wifehood, still ruleth the order of all her household albeit she be at rest from bearing burdens, she is careful in the marriage of her youngers, and with the wisdom of age chooseth what study is the most useful, what fruit is the richest, what wedlock is the meetest. And so, if the government of the field be given more to the elder than to the younger, wherefore shouldest thou hold that a wife is more useful than a widow? But if they which persecuted the faith persecuted also widowhood, then, surely, in the eyes of them which hold the faith, must widowhood be looked upon as a reward, rather than shrunk from as a punishment.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Quam pulchra es, amíca mea, quam pulchra es et suávis! óculi tui columbárum:
* Absque eo quod intrínsecus latet.
℣. Astitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto, circúmdata varietáte.
℟. Absque eo quod intrínsecus latet.
Omite-se Glória
℟. Absque eo quod intrínsecus latet.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 13:44-52
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam hanc: Simile est regnum cælórum thesáuro abscóndito in agro. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 11 in Evangelia
Cælórum regnum, fratres caríssimi, idcírco terrénis rebus símile dícitur, ut, ex his quæ ánimus novit, surgat ad incógnita, quæ non novit: quátenus exémplo visibílium se ad invisibília rápiat, et, per ea quæ usu dídicit quasi confricátus incaléscat; ut per hoc, quod scit notum dilígere, discat et incógnita amáre. Ecce enim cælórum regnum thesáuro abscóndito in agro comparátur; quem, qui invénit homo, abscóndit, et præ gáudio illíus vadit, et vendit univérsa quæ habet, et emit agrum illum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Os suum apéruit sapiéntiæ, et lex cleméntiæ in lingua ejus: considerávit sémitas domus suæ,
* Et panem otiósa non comédit.
℣. Gustávit et vidit quia bona est negotiátio ejus: non exstinguétur in nocte lucérna ejus.
℟. Et panem otiósa non comédit.
Gloria omittitur
℟. Et panem otiósa non comédit.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 9
From the Holy Gospel according to Matthew
Matt 13:44
At that time Jesus spake unto His disciples this parable The kingdom of heaven is like unto treasure hid in a field. And so on.

Homily by Pope St Gregory the Great
11th on the Gospels
Dearly beloved brethren, the kingdom of heaven is likened unto the things of earth, to the end that by the mean of things which we know, our mind may rise to the contemplation of the things which we know not by the example of things which are seen, may fix her gaze on things which are not seen by the touch of things which she useth, may be warmed towards the things which she useth not; by things which she knoweth and loveth, to love also the things which she knoweth not. For, behold, "the kingdom of heaven is likened unto treasure hid in a field, the which when a man hath found, he hideth, and, for joy thereof, goeth and selleth all that he hath and buyeth that field."
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. She openeth her mouth with wisdom, and in her tongue is the law of kindness. She looketh well to the ways of her household
* And eateth not the bread of idleness.
℣. She tasteth and perceiveth that her merchandise is good. Her candle goeth not out by night.
℟. And she eateth not the bread of idleness.
Omite-se Glória
℟. And she eateth not the bread of idleness.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Commune/C6a:Evangelium is missing!
Continuação +︎ do santo Evangelho segundo S. Mateus.
Mt 13:44-52
℟. Glória a Vós Senhor
Naquele tempo, disse Jesus aos seus discípulos esta parábola: «O reino dos céus é semelhante a um tesouro escondido no campo, o qual um homem acha e esconde; e, alegre com o achado, vai, vende tudo o que tem e compra o campo. Igualmente o reino dos céus é semelhante a um negociante, que busca pedras preciosas; e, achando uma de grande preço, vai, vende tudo o que tem e compra-a. O reino dos céus é ainda semelhante a uma rede que, lançada ao mar, prende toda a casta de peixes, e, estando já cheia, os pescadores a puxam para a praia, escolhem os bons peixes para os vasos e deitam fora os maus. Assim será no fim dos séculos: virão os Anjos e separarão os maus do meio dos justos e os lançarão na fornalha do fogo, onde não haverá senão fogo e ranger de dentes. Haveis compreendido tudo isto?». «Sim», responderam eles. E Jesus disse-lhes: «Por esta razão todo o escriba douto no que diz respeito ao reino dos céus é semelhante a um pai de família, que tira dos seus tesouros cousas novas e velhas».
℟. Amen

Thou art worthy of praise, thou art worthy of hymns, to Thee be glory: to God the Father and the Son with the Holy Ghost, world without end. Amen.
℟. Glória tibi, Dómine.

℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
Oração {Votiva}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Graciously hear us, O God of our salvation; that as we rejoice in the festivity of blessed N., we may be instructed in the affections of a loving devotion.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Exáudi nos, Deus, salutáris noster: ut sicut de beátæ N. festivitáte gaudémus; ita piæ devotiónis erudiámur afféctu.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Skip the rest in Offices of 12 lessons, unless praying Lauds separately. On Simplex feasts and on ferial days (be it with three or one reading) the following is always prayed.
Reliqua omittuntur in Officium duodecim Lectionum, quando immediatæ subsequuntur Laudes. Sed in Festi Simplicis, et in Officio Ferialis tam trium, quam unius Lectionis semper dicuntur ut sequitur.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Post Divinum officium

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1617
Monastic - 1930
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help