|
Ante Divinum officium |
Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo ejus.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Początek
bezgłośnie
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
Następnie słyszalnym głosem odmawia się werset:
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Psalm 3 [0]
3:2 Panie, czemu się rozmnożyli trapiący mię? * Wielu ich powstaje przeciwko mnie.
3:3 Wielu ich mówi duszy mojej: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ale Ty, Panie, jesteś obrońcą moim, * chwałą moją i Ty podnosisz głowę moją.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana, * i wysłuchał mię z góry świętej swojej.
3:6 Jam spał i twardo zasnąłem: * i wstałem, bo Pan mię obronił.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu wokoło mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś Ty pobił wszystkich sprzeciwiających mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie, * a nad ludem Twoim błogosławieństwo Twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Te, Joseph, célebrent ágmina cǽlitum,
Te cuncti résonent christíadum chori,
Qui clarus méritis, junctus est ínclitæ
Casto fœ́dere Vírgini.
Almo cum túmidam gérmine cónjugem
Admírans, dúbio tángeris ánxius,
Afflátu súperi Fláminis Angelus
Concéptum Púerum docet.
Tu natum Dóminum stringis, ad éxteras
Ægýpti prófugum tu séqueris plagas;
Amíssum Sólymis quæris, et ínvenis,
Miscens gáudia flétibus.
Post mortem réliquos sors pia cónsecrat,
Palmámque eméritos glória súscipit:
Tu vivens, Súperis par, frúeris Deo,
Mira sorte beátior.
Nobis, summa Trias, parce precántibus,
Da Joseph méritis sídera scándere:
Ut tandem líceat nos tibi pérpetim
Gratum prómere cánticum.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Ciebie, Józefie, sławią niebieskie zastępy,
Niechaj Twą chwałę głoszą także chrześcijan chóry
Co zasługami jaśniejący, czystym związkiem
Złączony jesteś z Najchwalebniejszą Dziewicą.
Zdumiony widzisz, że Twa Oblubienica ma zostać Matką.
Zwątpienie Cię przenika.
Anioł dopiero w widzeniu Ci objawia,
Że to Poczęcie tchnieniem Płomienia z wysoka.
Narodzonego Pana w objęcia przyjmujesz,
Uchodzisz z Nim w daleką krainę Egiptu,
W Jerozolimie zgubionego szukasz, płacząc,
I znajdujesz mieszając radość swą ze łzami.
Wszakże po zgonie wieczna szczęśliwość
Udziałem zwykłych śmiertelnych, śmierć palmę chwały im wręcza:
Ty już za życia, jak Święci, zażywasz Boga,
Przedziwnym losem jesteś tu od nich szczęśliwszy.
Najwyższa Trójco, przepuść kornie błagającym.
Daj dla zasług Józefa, do nieba się dostać.
Aby nam kiedyś, sługom Twym, wolno było,
Nieustający Tobie hymn wdzięczności śpiewać.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Ángelus Dómini appáruit in somnis Joseph, dicens: Surge, et áccipe Púerum et Matrem ejus, et fuge in Ægýptum, et esto ibi usque dum dicam tibi, allelúja.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Aniół Pański ukazał się we śnie Józephowi, mówiąc: Wstań a weźmij dziecię i matkę jego, a uciecz do Egiptu, i bądź tam, aż ci powiem, alleluja.
|
℣. Confitébor nómini tuo, allelúja.
℟. Quóniam adjútor et protéctor factus es mihi, allelúja.
|
℣. Będę wyznawał imię twoje, alleluja.
℟. Boś mi się zstał pomocnikiem i obrońcą, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 1
Sermo sancti Bernardíni Senénsis
Sermo de S. Joseph
Cum inter Maríam et Joseph fúerit veríssimum matrimónium per divínam inspiratiónem contráctum, et in matrimónio fiat únio animórum in tantum quod una dicúntur persóna sponsus et sponsa, ut possit dici únitas quasi summa; quómodo cogitáre potest mens discréta quod Spíritus Sanctus tanta unióne uníret menti tantæ Vírginis áliquam ánimam, nisi ei virtútum operatióne simíllimam? Unde credo, istum virum sanctum Joseph fuísse mundíssimum in virginitáte, profundíssimum in humilitáte, ardentíssimum in Dei amóre et caritáte, altíssimum in contemplatióne. Et quia nóverat Virgo istum sibi a Spíritu Sancto datum in sponsum, et in suæ virginitátis fidum custódem, et ad participándum secum in caritátis amóre et obsequiósa sollicitúdine erga diviníssimam Prolem Dei; ídeo credo, quod totíus cordis afféctu hunc, sanctum Joseph, sinceríssime diligébat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Clamávit pópulus ad regem, aliménta petens:
* Quibus ille respóndit: Ite ad Joseph, allelúja.
℣. Salus nostra in manu tua est: réspice nos tantum, et læti serviémus regi.
℟. Quibus ille respóndit: Ite ad Joseph, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.
Lekcja 1
From a Sermon by St. Bernardine of Siena
Sermo de S. Joseph
The marriage between Mary and Joseph was a real marriage, for it was contracted under divine inspiration. Now in marriage there is so close a union of souls that the bridegroom and the bride are said to be one person, for which reason marriage is like unto the very perfection of unity. Hence how can any discerning mind think that the Holy Spirit would unite, in a union of this intimacy, a mind such as the Virgin's, with the soul of a man who had not within him the operation of a godliness like unto hers? Wherefore I believe that this Joseph was holy, the chastest of men and a virgin, completely humble, burning with a passion of charity towards God, and full of the highest graces of contemplation. And since the Virgin knew that he was given her by the Holy Spirit to be her spouse, and the faithful guardian of her virginity, and to share besides in devoted love and affectionate care towards that One who was in the divinest fashion the very offspring of God; therefore I believe that she sincerely loved Saint Joseph with all the affection of her heart.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wołał lud do Pharaona, żywności prosząc:
* Który im odpowiedział: Idźcie do Józepha, alleluja.
℣. Zdrowie nasze w ręce twojéj: niech tylko wejrzy na nas pan nasz, a z weselem będziemy służyć królowi.
℟. Który im odpowiedział: Idźcie do Józepha, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 2
Hábuit Joseph erga Christum ardentíssimam caritátem. Quis déneget, óbsecro, quod ipsi tenénti Christum in brácchiis aut confabulánti cum ipso, Christus, sive infans sive adúltus, ingéreret et imprímeret ineffábiles sensus atque jucunditátes de semetípso, et hoc cooperánte extérius grátia Christi cum filiáli aspéctu, affátu atque compléxu? O quanta dúlcia óscula ab ipso recépit! o quanta dulcédine audiébat balbutiéntem Párvulum se patrem vocáre, et quanta suavitáte sentiébat se dúlciter amplexári! Consídera étiam, cum quanta compassióne in itinéribus, quæ fecérunt, párvulum Jesum ex labóre lassum, cum grandiúsculus esset, in suo grémio requiéscere faciébat: quia omni amóre transformatívo ferebátur in eum, ut in dulcíssimum Fílium sibi in cónjuge sua Vírgine per Spíritum Sanctum datum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Fecit me Deus quasi patrem regis, et dóminum univérsæ domus ejus:
* Exaltávit me, ut salvos fáceret multos pópulos, allelúja.
℣. Veníte ad me, et ego dabo vobis ómnia bona Ægýpti, ut comedátis medúllam terræ.
℟. Exaltávit me, ut salvos fáceret multos pópulos, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 2
Now Joseph was most ardent in his love for Christ. For who, pray, would deny that Christ, whether as a child or as a grown man, would most deeply inspire ineffable affection, and the peculiar joys which he alone could give? And what would be the effect on one who held him in his arms, and conversed at will with him? And besides all this, who can reckon the bliss of receiving from the Christ Child those gazes of filial love? or his words spoken as a devoted son? or the giving of his trustful embraces? O how sweet were the kisses that Joseph received from him! O how sweet to hear little One lisp the name of father, and how delightful to feel his gentle carresses! Think again how often (when the little Jesus was growing bigger, and was wearied with much walking on the journeys which they made) Joseph must have been filled with compassion, and so carried him at rest in his bosom. For Joseph bore towards Jesus all the fulness of an adoptive love, as to a most dear son, given to him by the Holy Ghost in his Virgin bride.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Uczynił mnie Bóg, jako ojcem królów, i panem wszystkiego domu jego:
* Wywyższył mnie, a żeby wiele ludu zachował, alleluja.
℣. Przyjedźcie do mnie: a ja wam dam wszystkie dobra Egipskie, abyście używali tłustości ziemie.
℟. Wywyższył mnie, a żeby wiele ludu zachował, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
Ideo prudentíssima Mater, quæ expérta fúerat ejus afféctum, ad Fílium suum Jesum in templo reinvéntum ait: Fili, quid fecísti nobis sic? Ecce pater tuus et ego doléntes quærebámus te. Ad hujus verbi intelléctum notándum est, quod duo sapórum génera cóntinet in se Christus, dulcóris et dolóris; et quia sanctíssimus Joseph horum duórum gústuum mirabíliter párticeps fuit, ídeo beáta Virgo vocat eum singuláriter patrem Christi. Hic solum légitur Vírginem Joseph appellásse patrem Jesu: quia sensus dolóris, quem hábuit de Jesu pérdito, verum in eo monstrávit patris afféctum. Si enim secúndum humánas leges divínitus approbátas potest extráneus áliquem adoptáre in fílium, multo magis Dei Fílius datus ipsi Joseph in sua sanctíssima Sponsa sub virginális matrimónii admirábili sacraménto, debet ejus fílius appellári; et étiam credi quod in eo fúerit gustus paternális amóris atque dolóris respéctu dilécti Jesu.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Fuit Dóminus cum Joseph, et dedit ei grátiam in conspéctu príncipis cárceris:
* Qui trádidit in manu illíus univérsos vinctos, allelúja.
℣. Quidquid fiébat, sub ipso erat: Dóminus enim erat cum illo, et ómnia ópera ejus dirigébat.
℟. Qui trádidit in manu illíus univérsos vinctos, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Qui trádidit in manu illíus univérsos vinctos, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 3
Hence it was that a most prudent Mother, who knew the devotion of Joseph to Jesus, said to her Son, when she found him in the temple: Son, why hast thou thus dealt with us? behold, thy father and I have sought thee sorrowing. In order to understand this, we must note that Christ hath within himself, as it were, two savours, sweetness and bitterness. And since the most holy Joseph was in a wonderful manner (as we shall see) a partaker of these two savours, therefore the Blessed Virgin doth bestow upon him in a special sense the title of Father of Christ. This is the only place where we read that she did call Saint Joseph the father of Jesus, doubtless because the bitterness of sorrow which he felt at the loss of Jesus showed the fatherly affection which he bore him. For if according to human laws, which are approved by God, a man can adopt as his son the child of another family, how much more truly ought the Son of God to be called the Son of Joseph. For he was given to this Joseph by his most holy Spouse, in the wonderful mystery of a virginal marriage. And so it is also to be believed that in Joseph there were the two savours of Jesus, sweetness and bitterness, which were manifested as the sweetness of paternal love, and the bitterness of his compassion, towards his beloved Jesus.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Pan jednak był z Józephem, dał mu łaskę przed oblicznością przełożonego nad ciemnicą:
* Który podał w rękę jego wszystkie więźnie, alleluja.
℣. A cokolwiek się działo, pod nim było: Pan bowiem był z nim, i szczęścił wszystkie sprawy jego.
℟. Który podał w rękę jego wszystkie więźnie, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Który podał w rękę jego wszystkie więźnie, alleluja.
|
Nocturn II.
Ant. Ángelus Dómini appáruit in somnis Joseph, dicens: Surge, et áccipe Púerum et Matrem ejus, et vade in terram Israël: defúncti sunt enim qui quærébant ánimam Púeri, allelúja.
|
Nokturn II.
Ant. Aniół Pański ukazał się we śnie Józephowi w Egipcie, mówiąc: Wstań a weźmij dziecię i matkę jego, a idź do ziemie Izraelskiéj; albowiem pomarli, którzy dusze dziecięcéj szukali, alleluja.
|
Capitulum
Gen 49:25
Deus patris tui erit adjútor tuus, et Omnípotens benedícet tibi benedictiónibus cæli désuper.
℟. Deo grátias.
, allelúja.
℟.br. Confitébor nómini tuo, * Allelúja, allelúja.
|
Capitulum
Rdz 49:25
Bóg ojca twego będzie pomocnikiem twoim, a wszechmogący będzieć błogosławił błogosławieństwy niebieskiemi zwierzchu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
, alleluja.
℟.br. Będę wyznawał imię twoje, * Alleluja, alleluja
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui ineffábili providéntia beátum Joseph sanctíssimæ Genitrícis tuæ sponsum elígere dignátus es: præsta, quǽsumus; ut quem protectórem venerámur in terris, intercessórem habére mereámur in cælis:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś w niewymownej Opatrzności błogosławionego Józefa, na Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Twojej wybrać raczył: spraw, prosimy, abyśmy, którzy go jako Patrona na ziemi czcimy, zasłużyli na jego wstawiennictwo w niebie.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Reliqua omittuntur in Officium duodecim Lectionum, quando immediatæ subsequuntur Laudes. Sed in Festi Simplicis, et in Officio Ferialis tam trium, quam unius Lectionis semper dicuntur ut sequitur.
|
Opuścić resztę w Oficjach 12 lekcji, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno. W święta Simplex i dni świąteczne (z trzema lub jednym czytaniem) zawsze odmawia się następującą modlitwę.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
|
Post Divinum officium |