Dominica XVI Post Pentecosten IV. Septembris ~ II. classis

Divinum Officium Ordo Praedicatorum - 1962

Please note that the database for this version (Ordo Praedicatorum - 1962) is still incomplete and under construction.

09-25-2022

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia + mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Início
℣. Abri, Senhor, + os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum diem}
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, qui fecit nos, * Veníte, adorémus.
Invitatório {Antífona do Saltéio do dia correspondente}
Ant. The Lord it is who made us * Come, let us adore Him.
Ant. The Lord it is who made us * Come, let us adore Him.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. The Lord it is who made us * Come, let us adore Him.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. Come, let us adore Him.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. The Lord it is who made us * Come, let us adore Him.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. Come, let us adore Him.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. The Lord it is who made us * Come, let us adore Him.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Come, let us adore Him.
Ant. The Lord it is who made us * Come, let us adore Him.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Nocte surgéntes vigilémus omnes,
Semper in psalmis meditémur, atque
Víribus totis Dómino canámus
Dúlciter hymnos.

Ut pio Regi páriter canéntes,
Cum suis Sanctis mereámur aulam
Íngredi cæli, simul et beátam
Dúcere vitam.

Præstet hoc nobis Déitas beáta
Patris, ac Nati, paritérque Sancti
Spíritus, cuius réboat per omnem
Glória mundum.
Amen.
Hino {do Saltéio do tempo correspondente}
Now, from the slumbers of the night arising,
Chant we the holy psalmody of David,
Hymns to our Master, with a voice concordant,
Sweetly intoning.

So may our Monarch pitifully hear us,
That we may merit with his saints to enter
Mansions eternal, therewithal possessing
Joy beatific.

This be our portion, God forever blessed,
Father eternal, Son, and Holy Spirit,
Whose is the glory, which through all creation
Ever resoundeth.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Beátus vir * qui in lege Dómini meditátur.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus vir qui in lege Dómini meditátur.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. Blessed is the man * who studieth the law of the Lord.
Salmo 1 [1]
1:1 Bem-aventurado o varão que não foi no conselho dos ímpios, nem ficou no caminho dos pecadores, * e na cadeira pestilencial se não sentou:
1:2 Mas sua vontade está na lei do Senhor, * e dia e noite meditará na sua lei.
1:3 Ele será como a árvore, que está plantada junto ao curso das águas, * que a seu tempo dará seu fruto:
1:4 Cuja folha não murchará: * e prosperará tudo quanto fizer.
1:5 Não assim os ímpios, não assim: * mas serão como o pó que o vento dispersa da face da terra.
1:6 Por isso os ímpios não ressuscitarão no juízo: * nem os pecadores no concílio dos justos.
1:7 Porque o Senhor conhece o caminho dos justos: * e o caminho dos ímpios perecerá.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Blessed is the man who studieth the law of the Lord.
Ant. Servíte Dómino * in timóre, et exsultáte ei cum tremóre.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis iugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum eius, * prǽdicans præcéptum eius.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui iudicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via iusta.
2:13 Cum exárserit in brevi ira eius: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Servíte Dómino in timóre, et exsultáte ei cum tremóre.
Ant. Serve ye the Lord * with fear: and rejoice unto him with trembling.
Salmo 2 [2]
2:1 Por que razão se embraveceram as gentes: * e os povos cousas vãs meditaram?
2:2 Os reis da terra levantaram-se e os príncipes reuniram-se * contra o Senhor e contra o seu Cristo.
2:3 Rompamos os seus laços: * e sacudamos de nós o seu jugo.
2:4 Aquele que habita no céu rir-se-á deles: * e o Senhor os ridicularizá.
2:5 Ele então lhes falará na sua ira, * e conturbá-los-á na sua fúria.
2:6 Eu, porém, fui por Ele constituído Rei sobre Sião, seu santo monte, * para pregar a sua doutrina.
2:7 Disse-me o Senhor: * tu és meu filho, eu hoje te gerei.
2:8 Pede-me e dar-te-ei as gentes como tua herança, * e estenderei o teu domínio aos confins da terra.
2:9 Governá-las-ás com vara de ferro, * e quebrá-las-ás como um vaso do oleiro.
2:10 Agora, ó reis, entendei: * instruí-vos, vós que julgais a terra.
2:11 Servi o Senhor com temor: * e com tremor alegrai-vos n’Ele.
2:12 Abraçai a disciplina, para que o Senhor se não irrite, * e não pereçais fora do caminho da justiça.
2:13 Quando brevemente se incendiar a sua ira: * bem-aventurados todos os que n’Ele confiam.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Serve ye the Lord with fear: and rejoice unto him with trembling.
Ant. Exsúrge, * Dómine, salvum me fac, Deus meus.
Psalmus 3 [3]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
Ant. Arise, * O Lord; save me, O my God.
Salmo 3 [3]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Arise, O Lord; save me, O my God.
Ant. Quam admirábile * est nomen tuum, Dómine, in univérsa terra!
Psalmus 8 [4]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es eius? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subiecísti sub pédibus eius, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quam admirábile est nomen tuum, Dómine, in univérsa terra!
Ant. How admirable * is thy name, O Lord, in the whole earth!
Salmo 8 [4]
8:1 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
8:2 Pois se elevou a vossa majestade * sobre os céus.
8:3 Da boca dos meninos e lactentes fizestes sair um louvor perfeito, devido aos vossos inimigos, * para destruirdes o inimigo e o vingativo.
8:4 Contemplarei os vossos céus, obra de vossos dedos: * a lua e as estrelas que Vós fundastes.
8:5 Que é o homem, para Vos lembrardes dele? * Ou que é o filho do homem, para o visitardes?
8:6 Pouco inferior aos anjos Vós o fizestes, de glória e de honra o coroastes: * e lhe destes o poder sobre as obras de vossas mãos.
8:7 Tudo sob seus pés sujeitastes, * todas as ovelhas e bois: e, além destes, os outros animais do campo.
8:8 As aves do céu e os peixes do mar, * que percorrem as veredas do oceano.
8:9 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. How admirable is thy name, O Lord, in the whole earth!
Ant. Sedísti super thronum * qui iúdicas iustítiam.
Psalmus 9(2-11) [5]
9:2 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * narrábo ómnia mirabília tua.
9:3 Lætábor et exsultábo in te: * psallam nómini tuo, Altíssime.
9:4 In converténdo inimícum meum retrórsum: * infirmabúntur, et períbunt a fácie tua.
9:5 Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam: * sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.
9:6 Increpásti gentes, et périit ímpius: * nomen eórum delésti in ætérnum, et in sǽculum sǽculi.
9:7 Inimíci defecérunt frámeæ in finem: * et civitátes eórum destruxísti.
9:8 Périit memória eórum cum sónitu: * et Dóminus in ætérnum pérmanet.
9:9 Parávit in iudício thronum suum: * et ipse iudicábit orbem terræ in æquitáte, iudicábit pópulos in iustítia.
9:10 Et factus est Dóminus refúgium páuperi: * adiútor in opportunitátibus, in tribulatióne.
9:11 Et sperent in te qui novérunt nomen tuum: * quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sedísti super thronum qui iúdicas iustítiam.
Ant. Thou hast sat on the throne * who judgest justice.
Salmo 9(2-11) [5]
9:2 Alegrar-me-ei e em Vós exultarei: * cantarei o vosso nome, ó Altíssimo.
9:3 Quando baterem em retirada os meus inimigos: * cairão e perecerão ante Vós.
9:4 Porque julgastes e defendestes a minha causa: * sentastes-Vos sobre o trono, Vós que justamente julgais.
9:5 Repreendestes as gentes e o ímpio pereceu: * apagastes o nome delas para sempre e por todos os séculos dos séculos.
9:6 As espadas do inimigo ficaram embotadas para sempre: * e as suas cidades destruístes.
9:7 Com estrondo pereceu a memória deles: * mas o Senhor permanece eternamente.
9:8 Preparou o seu trono para o juízo: * e Ele mesmo julgará com equidade toda a terra, julgará os povos com justiça.
9:9 O Senhor fez-se o refúgio do pobre: * socorrendo-o oportunamente na tribulação.
9:10 Em Vós esperem os que conhecem o vosso nome: * porque Vós, ó Senhor, não desamparastes os que Vos buscam.
9:11 Cantai ao Senhor que habita em Sião: * anunciai os seus desígnios entre as gentes:
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Thou hast sat on the throne who judgest justice.
Ant. Exsúrge, Dómine, * non præváleat homo.
Psalmus 9(12-21) [6]
9:12 Psállite Dómino, qui hábitat in Sion: * annuntiáte inter gentes stúdia eius:
9:13 Quóniam requírens sánguinem eórum recordátus est: * non est oblítus clamórem páuperum.
9:14 Miserére mei, Dómine: * vide humilitátem meam de inimícis meis.
9:15 Qui exáltas me de portis mortis, * ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.
9:16 Exsultábo in salutári tuo: * infíxæ sunt gentes in intéritu, quem fecérunt.
9:16 In láqueo isto, quem abscondérunt, * comprehénsus est pes eórum.
9:17 Cognoscétur Dóminus iudícia fáciens: * in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor.
9:18 Convertántur peccatóres in inférnum, * omnes gentes quæ obliviscúntur Deum.
9:19 Quóniam non in finem oblívio erit páuperis: * patiéntia páuperum non períbit in finem.
9:20 Exsúrge, Dómine, non confortétur homo: * iudicéntur gentes in conspéctu tuo.
9:21 Constítue, Dómine, legislatórem super eos: * ut sciant gentes quóniam hómines sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúrge, Dómine, non præváleat homo.
Ant. Arise, O Lord, * let not man prevail.
Salmo 9(12-21) [6]
9:12 Porque, vingando o seu sangue, mostrou que delas se lembra: * do clamor dos pobres se não esqueceu.
9:13 Tende compaixão de mim, Senhor: * vede o meu abatimento que vem dos meus inimigos.
9:14 Que me ergueis das portas da morte, * para que anuncie todos vossos louvores às portas da filha de Sião.
9:15 Exultarei na salvação que me obtivestes: * as gentes caíram na ruína que me tinham preparado.
9:16 No laço que me tinham preparado, * o seu pé ficou preso.
9:17 Conhecer-se-á que o Senhor faz justiça: * nas obras das suas mãos foi preso o pecador.
9:18 Sejam precipitados no inferno todos os pecadores, * todos as gentes que de Deus se esquecem.
9:19 Porque não estará para sempre esquecido o pobre: * nem a paciência dos infelizes será para sempre frustrada.
9:20 Levantai-Vos, ó Senhor, não triunfe o homem: * sejam julgadas as gentes em vossa presença.
9:21 Senhor, estabelecei sobre elas um legislador: * para que as gentes saibam que são apenas homens.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Arise, O Lord, let not man prevail.
Ant. Ut quid, Dómine, * recessísti lónge?
Psalmus 9(22-32) [7]
9:22 Ut quid, Dómine, recessísti longe, * déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne?
9:23 Dum supérbit ímpius, incénditur pauper: * comprehendúntur in consíliis quibus cógitant.
9:24 Quóniam laudátur peccátor in desidériis ánimæ suæ: * et iníquus benedícitur.
9:25 Exacerbávit Dóminum peccátor, * secúndum multitúdinem iræ suæ non quǽret.
9:26 Non est Deus in conspéctu eius: * inquinátæ sunt viæ illíus in omni témpore.
9:26 Auferúntur iudícia tua a fácie eius: * ómnium inimicórum suórum dominábitur.
9:27 Dixit enim in corde suo: * Non movébor a generatióne in generatiónem sine malo.
9:28 Cuius maledictióne os plenum est, et amaritúdine, et dolo: * sub lingua eius labor et dolor.
9:29 Sedet in insídiis cum divítibus in occúltis: * ut interfíciat innocéntem.
9:30 Óculi eius in páuperem respíciunt: * insidiátur in abscóndito, quasi leo in spelúnca sua.
9:30 Insidiátur ut rápiat páuperem: * rápere páuperem, dum áttrahit eum.
9:31 In láqueo suo humiliábit eum: * inclinábit se, et cadet, cum dominátus fúerit páuperum.
9:32 Dixit enim in corde suo: Oblítus est Deus, * avértit fáciem suam ne vídeat in finem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ut quid, Dómine, recessísti lónge?
Ant. Why, O Lord, * hast thou retired afar off?
Salmo 9(22-32) [7]
9:22 Senhor, porque Vos apartastes para longe, * desamparais-nos nas necessidades e na tribulação?
9:23 Enquanto o ímpio se envaidece, o pobre é abrasado: * são apanhados nas intrigas que teceram.
9:24 Pois o pecador vangloria-se nos desejos da sua alma: * e o iníquo é felicitado.
9:25 O pecador exacerbou o Senhor, * devido à sua grande ira Ele o não procurará.
9:26 Não há Deus diante dele: * os seus caminhos são sempre viciosos.
9:27 Não estão ante sua vista Vossos juízos: * dominará ele todos seus inimigos.
9:28 Pois disse no seu coração: * não serei movido de geração em geração e do mal estarei livre.
9:29 Sua boca está cheia de maledicência, de amargura e de dolo: * debaixo da sua língua estão o trabalho e a dor.
9:30 Senta-se em emboscada com os ricos em lugares ocultos: * para o inocente matar.
9:31 Seus olhos estão sobre o pobre: * aguarda escondido como o leão na sua cova.
9:32 Arma ciladas para arrebatar o pobre: * para arrebatar o pobre, atraindo-o a si.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Why, O Lord, hast thou retired afar off?
Ant. Exsúrge, * Dómine Deus, exaltétur manus tua.
Psalmus 9(33-39) [8]
9:33 Exsúrge, Dómine Deus, exaltétur manus tua: * ne obliviscáris páuperum.
9:34 Propter quid irritávit ímpius Deum? * dixit enim in corde suo: Non requíret.
9:35 Vides quóniam tu labórem et dolórem consíderas: * ut tradas eos in manus tuas.
9:35 Tibi derelíctus est pauper: * órphano tu eris adiútor.
9:36 Cóntere brácchium peccatóris et malígni: * quærétur peccátum illíus, et non inveniétur.
9:37 Dóminus regnábit in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * períbitis, gentes, de terra illíus.
9:38 Desidérium páuperum exaudívit Dóminus: * præparatiónem cordis eórum audívit auris tua.
9:39 Iudicáre pupíllo et húmili, * ut non appónat ultra magnificáre se homo super terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúrge, Dómine Deus, exaltétur manus tua.
Ant. Arise, O Lord God, * let thy hand be exalted.
Salmo 9(33-39) [8]
9:33 No seu laço ele fá-lo-á cair: * inclinar-se-á e cairá sobre os pobres, logo que se apoderar deles.
9:34 Pois disse no seu coração: Deus esqueceu-se, * virou o seu rosto para até ao fim não ver.
9:35 Levantai-Vos, ó Senhor Deus, eleve-se a vossa mão: * e dos pobres Vos não esqueçais.
9:36 Por que motivo o ímpio irritou a Deus? * Porque disse no seu coração: Ele não exige.
9:37 Porém, Vós o vedes, considerais o trabalho e a dor: * para o tomardes nas vossas mãos.
9:38 A Vós se abandona o infeliz: * sereis Vós o amparo do órfão.
9:39 Quebrai o braço do pecador e do maligno: * buscar-se-á o seu pecado e se não achará.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Arise, O Lord God, let thy hand be exalted.
Ant. Iustus Dóminus * et iustítiam diléxit.
Psalmus 10 [9]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * iustus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes eius.
10:5 Óculi eius in páuperem respíciunt: * pálpebræ eius intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat iustum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam iustus Dóminus, et iustítias diléxit: * æquitátem vidit vultus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Iustus Dóminus et iustítiam diléxit.
Ant. The Lord is just * and He hath loved justice.
Salmo 10 [9]
10:1 No Senhor confio: porque dizeis à minha alma: * migra para o monte como a ave?
10:2 Eis que os pecadores mostraram o seu arco, prepararam as suas setas na aljava, * para no escuro dispararem aos rectos de coração.
10:3 Porque eles destruíram o que fizestes de bom: * mas que fez o justo?
10:4 O Senhor habita no seu santo templo, * o trono do Senhor está no céu.
10:5 Seus olhos olham para o pobre: * suas pálpebras inquirem os filhos dos homens.
10:6 O Senhor interroga o justo e o ímpio: * mas aquele que ama a iniquidade, odeia a sua alma.
10:7 Fará chover laços sobre os pecadores: * o fogo e o enxofre e as tempestades são a parte que lhes toca.
10:8 Porque o Senhor é justo e ama a justiça: * o seu rosto olha para a equidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord is just and He hath loved justice.
℣. Prævenérunt óculi mei ad te dilúculo.
℟. Ut meditárer elóquia tua, Dómine.
℣. My eyes to thee have prevented the morning.
℟. That I might meditate on thy words, O Lord.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 1
Incipit liber Iudith
Idt 1:1-4
1 Arpháxad ítaque rex Medórum subiugáverat multas gentes império suo, et ipse ædificávit civitátem potentíssimam, quam appellávit Ecbátanis,
2 Ex lapídibus quadrátis et sectis. Fecit muros eius in altitúdinem cubitórum septuagínta et in latitúdinem cubitórum trigínta; turres vero eius pósuit in altitúdinem cubitórum centum.
3 Per quadrum vero eárum latus utrúmque vicenórum pedum spátio tendebátur; posuítque portas eius in altitúdinem túrrium;
4 Et gloriabátur quasi potens in poténtia exércitus sui et in glória quadrigárum suárum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.

℟. Adonái, Dómine, Deus magne et mirábilis, qui dedísti salútem in manu féminæ,
* Exáudi preces servórum tuórum.
℣. Benedíctus es, Dómine, qui non derelínquis præsuméntes de te, et de sua virtúte gloriántes humílias.
℟. Exáudi preces servórum tuórum.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Judith
Jdt 1:1-4
1 Now Arphaxad king of the Medes had brought many nations under his dominions, and he built a very strong city, which he called Ecbatana,
2 Of stones squared and hewed: he made the walls thereof seventy cubits broad, and thirty cubits high, and the towers thereof he made a hundred cubits high. But on the square of them, each side was extended the space of twenty feet.
3 And he made the gates thereof according to the height of the towers:
4 And he gloried as a mighty one in the force of his army and in the glory of his chariots.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. O Adonai, O Lord God, Thou art great and glorious. Who hast given salvation into the hand of a woman:
* Graciously hear the prayers of thy servants.
℣. Blessed art Thou, O Lord, Who failest none that put their trust in thee, and humblest such as boast themselves in their own strength.
℟. Graciously hear the prayers of thy servants.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 2
Idt 1:5-9
5 Anno ígitur duodécimo regni sui Nabuchodónosor rex Assyriórum, qui regnábat in Nínive civitáte magna, pugnávit contra Arpháxad et obtínuit eum
6 In campo magno qui appellátur Rágau, circa Euphráten et Tigrin et Iádason, in campo Erioch regis Elicórum.
7 Tunc exaltátum est regnum Nabuchodónosor, et cor eius elevátum est; et misit ad omnes, qui habitábant in Cilícia et Damásco et Líbano,
8 Et ad gentes quæ sunt in Carmélo et Cedar et inhabitántes Galilǽam in campo magno Esdrelon,
9 Et ad omnes qui erant in Samaría et trans flumen Iordánem usque ad Ierúsalem, et omnem terram Iesse, quoúsque perveniátur ad términos Æthiópiæ.
Idt 1:10-12; 2:1-3
10 Ad hos omnes misit núntios Nabuchodónosor rex Assyriórum;
11 Qui omnes uno ánimo contradixérunt et remisérunt eos vácuos et sine honóre abiecérunt.
12 Tunc indignátus Nabuchodónosor rex advérsus omnem terram illam, iurávit per thronum et regnum suum, quod defénderet se de ómnibus regiónibus his.
1 Anno tertiodécimo Nabuchodónosor regis, vigésima et secúnda die mensis primi factum est verbum in domo Nabuchodónosor regis Assyriórum, ut defénderet se.
2 Vocavítque omnes maióres natu, omnésque duces et bellatóres suos, et hábuit cum eis mystérium consílii sui:
3 Dixítque cogitatiónem suam in eo esse, ut omnem terram suo subiugáret império.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.

℟. Benedícat te Dóminus in virtúte sua, qui per te ad níhilum redégit inimícos nostros:
* Ut non defíciat laus tua de ore hóminum.
℣. Benedíctus Dóminus qui creávit cælum et terram; quia hódie nomen tuum ita magnificávit.
℟. Ut non defíciat laus tua de ore hóminum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 2
Jdt 1:5-9
5 Now in the twelfth year of his reign, Nabuchodonosor king of the Assyrians, who reigned in Ninive the great city, fought against Arphaxad and overcame him,
6 In the great plain which is called Ragua, about the Euphrates, and the Tigris, and the Jadason, in the plain of Erioch the king of the Elicians.
7 Then was the kingdom of Nabuchodonosor exalted, and his heart was elevated: and he sent to all that dwelt in Cilicia and Damascus, and Libanus,
8 And to the nations that are in Carmelus, and Cedar, and to the inhabitants of Galilee in the great plain of Asdrelon,
9 And to all that were in Samaria, and beyond the river Jordan even to Jerusalem, and all the land of Jesse till you come to the borders of Ethiopia.
Jdt 1:10-12; 2:1-3
10 To all these Nabuchodonosor king of the Assyrians, sent messengers:
11 But they all with one mind refused, and sent them back empty, and rejected them without honour.
12 Then king Nabuchodonosor being angry against all that land, swore by his throne and kingdom that he would revenge himself of all those countries.
1 In the thirteenth year of the reign of Nabuchodonosor, the two and twentieth day of the first month, the word was given out in the house of Nabuchodonosor king of the Assyrians, that he would revenge himself.
2 And he called all the ancients, and all the governors, and his officers of war, and communicated to them the secret of his counsel:
3 And he said that his thoughts were to bring all the earth under his empire.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Lord bless thee by His power, Who hath brought our enemies to nought through thee.
* And may the praise of thee never fail from the mouth of men.
℣. Blessed be the Lord, Who hath created the heaven and the earth, because that He hath so glorified thy name this day.
℟. And may the praise of thee never fail from the mouth of men.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Per evangélica dicta, deleántur nostra delícta. Amen.

Lectio 3
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 14:1-11
In illo témpore: Cum intráret Iesus in domum cuiúsdam príncipis pharisæórum sábbato manducáre panem, et ipsi observábant eum. Et ecce homo quidam hydrópicus erat ante illum. Et réliqua.

Homilía sancti Ambrósii Epíscopi
Liber 7 in Lucæ cap. 14
Curátur hydrópicus, in quo fluxus carnis exúberans ánimæ gravábat offícia, spíritus exstinguébat ardórem. Deínde docétur humílitas, dum in illo convívio nuptiáli appeténtia loci superióris arcétur; cleménter tamen, ut persuásio humanitátis aspertitátem coërcitiónis exclúderet, rátio profíceret ad persuasiónis efféctum, et corréctio emendáret afféctum. Huic quasi próximo límine humánitas copulátur: quæ ita Domínicæ senténtiæ definitióne distínguitur, si in páuperes et débiles conferátur: nam hospitálem esse remuneratúris, afféctus avarítiæ est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.

℟. Benedícat te Dóminus in virtúte sua, qui per te ad níhilum redégit inimícos nostros:
* Ut non defíciat laus tua de ore hóminum.
℣. Benedíctus Dóminus qui creávit cælum et terram; quia hódie nomen tuum ita magnificávit.
℟. Ut non defíciat laus tua de ore hóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ut non defíciat laus tua de ore hóminum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's glorious word Cleansing to our souls afford. Amen.

Leitura 3
From the Holy Gospel according to Luke
Luke 14:1-11
At that time: As Jesus went into the house of one of the chief Pharisees, to eat bread on the Sabbath-day, they watched Him. And, behold, there was a certain man before Him, which had the dropsy. And so on.

Homily by St. Ambrose, Bishop of Milan.
Bk. 7 on Luke XIV
Now is healed this man sick of the dropsy, in whom too much watery matter had well-nigh drowned the functions of life, and quenched the fire of understanding. Anon, a lesson is given in lowly-mindedness, when it is forbidden to the guests at a marriage feast to go and sit down unasked in the highest room, albeit the Lord spake gently, that the teaching of courtesy might forestall a harsh rebuke, reason prevail by dint of persuasion, and the desires be bent to follow the instruction. And upon this, as next-door neighbour, cometh courtesy, which is so called by the Lord, when it is shown to the poor and weak, since to show it to them from whom we are to receive aught, is but a movement of self-interest.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Lord bless thee by His power, Who hath brought our enemies to nought through thee.
* And may the praise of thee never fail from the mouth of men.
℣. Blessed be the Lord, Who hath created the heaven and the earth, because that He hath so glorified thy name this day.
℟. And may the praise of thee never fail from the mouth of men.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And may the praise of thee never fail from the mouth of men.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Tua nos, quǽsumus, Dómine, grátia semper et prævéniat et sequátur: ac bonis opéribus iúgiter præstet esse inténtos.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Lord, we pray thee, that thy grace may always prevent and follow us, and make us continually to be given to all good works.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1617
Monastic - 1930
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help