S. Petri Alexandrini Martyri ~ Simplex
Scriptura: Feria Sexta infra Hebdomadam XXIV post Octavam Pentecostes V. Novembris

Divinum Officium Tridentine - 1570

11-26-2021

Ad Matutinum

Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.

Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
silenciosamente
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus. Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra; e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amém.

Depois disso, com voz audível, o Versículo é dito:
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Invitatório {Antífona do Comum ou Festa}
Ant. The Lord, the King of Martyrs, * O come, let us worship.
Ant. The Lord, the King of Martyrs, * O come, let us worship.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. The Lord, the King of Martyrs, * O come, let us worship.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. The Lord, the King of Martyrs, * O come, let us worship.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. The Lord, the King of Martyrs, * O come, let us worship.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O come, let us worship.
Ant. The Lord, the King of Martyrs, * O come, let us worship.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Deus tuórum mílitum
Sors, et córona, prǽmium,
Laudes canéntes Mártyris
Absólve nexu críminis.

Hic nempe mundi gáudia,
Et blandiménta nóxia
Cadúca rite députans,
Pervénit ad cæléstia.

Pœnas cucúrrit fórtiter,
Et sústulit viríliter,
Pro te effúndens sánguinem,
Ætérna dona póssidet.

Ob hoc precátu súpplici
Te póscimus, piíssime;
In hoc triúmpho Mártyris
Dimítte noxam sérvulis.

Laus et perénnis glória
Deo Patri, et Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino {do Comum ou Festa}
O God, of those that fought thy fight,
Portion, and prize, and crown of light,
Break every bond of sin and shame
As now we praise thy martyr's name.

He recked not of the world's allure,
But sin and pomp of sin forswore:
Knew all their gall, and passed them by,
And reached the throne prepared on high.

Bravely the course of pain he ran,
And bare his torments as a man:
For love of thee his blood outpoured,
And thus obtained the great reward.

With humble voice and suppliant word
We pray thee therefore, holy Lord,
While we thy martyr's feast-day keep,
Forgive thy loved and erring sheep.

Glory and praise for aye be done
To God the Father, and the Son,
And Holy Ghost, who reign on high,
One God, to all eternity.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Exsultáte Deo.
Psalmus 80 [1]
80:2 Exsultáte Deo, adjutóri nostro: * jubiláte Deo Jacob.
80:3 Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium jucúndum cum cíthara.
80:4 Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis vestræ.
80:5 Quia præcéptum in Israël est: * et judícium Deo Jacob.
80:6 Testimónium in Joseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti: * linguam, quam non nóverat, audívit.
80:7 Divértit ab onéribus dorsum ejus: * manus ejus in cóphino serviérunt.
80:8 In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:9 Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: * diláta os tuum, et implébo illud.
80:12 Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit mihi.
80:13 Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis.
80:14 Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis ambulásset:
80:15 Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super tribulántes eos misíssem manum meam.
80:16 Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in sǽcula.
80:17 Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. Sing aloud.
Salmo 80 [1]
80:1 Exultai-vos louvando a Deus, nosso protector: * cantai com alegria a Deus de Jacob.
80:2 Entoai um salmo e tocai os timbales: * o saltério harmonioso, com a cítara.
80:3 Tocai a trombeta na lua nova, * no dia notável de vossa solenidade.
80:4 Pois é um preceito para Israel: * e uma ordem do Deus de Jacob.
80:5 Estabeleceu isto como lei para José, quando saía da terra do Egipto: * quando ouviu uma língua que não entendia.
80:6 Libertou os seus ombros dos fardos: * as suas mãos escravizadas nos cestos.
80:7 Na tribulação me invocaste e eu te livrei: * ouvi-te no recôndito da tempestade, provei-te junto das águas da contradição.
80:8 Ouve, ó povo meu, e eu te instruirei: * Israel, se me ouvires, não haverá em ti deus novo, nem deus estranho adorarás.
80:9 Eu sou, de facto, o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egipto: * abre a tua boca e a rechearei.
80:10 Meu povo não ouviu minha voz: * e Israel me não atendeu.
80:11 Abandonei-os aos desejos do seu coração: * eles irão caminhando atrás dos seus devaneios.
80:12 Se o meu povo me tivesse ouvido: * se Israel tivesse andado nos meus caminhos:
80:13 Facilmente teria podido humilhar os seus inimigos: * e a minha mão teria caído sobre os seus opressores.
80:14 Os inimigos do Senhor mentiram-Lhe: * e o tempo deles será eterno.
80:15 Apesar disso alimentou-os da flor do trigo: * e saciou-os de mel saído da pedra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 81 [2]
81:1 Deus stetit in synagóga deórum: * in médio autem deos dijúdicat.
81:2 Úsquequo judicátis iniquitátem: * et fácies peccatórum súmitis?
81:3 Judicáte egéno, et pupíllo: * húmilem, et páuperem justificáte.
81:4 Erípite páuperem: * et egénum de manu peccatóris liberáte.
81:5 Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: * movebúntur ómnia fundaménta terræ.
81:6 Ego dixi: Dii estis, * et fílii Excélsi omnes.
81:7 Vos autem sicut hómines moriémini: * et sicut unus de princípibus cadétis.
81:8 Surge, Deus, júdica terram: * quóniam tu hereditábis in ómnibus géntibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsultáte Deo adjutóri nostro.
Salmo 81 [2]
81:1 Deus está presente no conselho dos deuses: * no meio deles julga os mesmos deuses.
81:2 Até quando julgareis injustamente: * e tereis em favor os pecadores?
81:3 Fazei justiça ao necessitado e ao órfão: * atendei à razão do humilde e do pobre.
81:4 Resgatai o pobre: * e livrai o desvalido da mão do pecador.
81:5 Não souberam nem entenderam, andam nas trevas: * serão abalados todos os fundamentos da terra.
81:6 Eu disse:sois deuses, * e todos filhos do Excelso.
81:7 Contudo, vós como homens morrereis: * e caireis como um qualquer príncipe.
81:8 Levantai-Vos, ó Deus, julgai a terra: * porque todos as gentes são vossa herança.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Sing aloud unto God our strength.
Ant. Tu solus.
Psalmus 82 [3]
82:2 Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus.
82:3 Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput.
82:4 Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos.
82:5 Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra.
82:6 Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:8 Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.
82:9 Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adjutórium fíliis Lot.
82:10 Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Jabin in torrénte Cisson.
82:11 Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:12 Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:13 Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei.
82:14 Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti.
82:15 Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes:
82:16 Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos.
82:17 Imple fácies eórum ignomínia: * et quǽrent nomen tuum, Dómine.
82:18 Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant.
82:19 Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Thou alone.
Salmo 82 [3]
82:1 Ó Deus, quem a Vós será semelhante? * Não silenciais, ó Deus, nem Vos detenhais.
82:2 Porque eis que os vossos inimigos gritam: * e os que Vos odeiam levantaram a cabeça.
82:3 Vil planos formaram contra o vosso povo: * e conspiraram contra os vossos santos.
82:4 Disseram:vinde e exterminemo-los entre as gentes: * e não haja mais memória do nome de Israel.
82:5 Pensaram de acordo: * e todos juntos fizeram aliança contra Vós, as tendas dos Idumeus e os Ismælitas:
82:6 Moab e os Agarenos, Gebal e Amon e Amalec: * os estrangeiros com os moradores de Tiro.
82:7 Assur também se uniu com eles: * juntaram-se para auxiliarem os filhos de Lot.
82:8 Fazei-lhes como a Median e a Sisara: * como a Jabin no ribeiro de Cisson.
82:9 Foram destruídos em Endor: * tornaram-se como o esterco da terra.
82:10 Tratai os seus príncipes como Oreb e Zeb, * e Zebee e Salmana:
82:11 Todos seus príncipes: * os quais tinham dito:apoderemos como herança o santuário de Deus.
82:12 Ó meu Deus, agitai-os como uma roda: * e como uma palhinha diante do vento.
82:13 Como fogo que queima uma selva: * e como chama que abrasa os montes:
82:14 Assim os perseguireis com vossa tempestade: * e com vossa ira os aterrareis.
82:15 Cobri os seus rostos de ignomínia: * e deste modo buscarão o vosso nome, ó Senhor.
82:16 Sejam envergonhados e conturbados para sempre: * sejam confundidos e pereçam.
82:17 Conheçam que Vos é próprio o nome de Senhor: * e que só Vós sois o Altíssimo em toda a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 83 [4]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cujus est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Jacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abjéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tu solus Altíssimus super omnem terram.
Salmo 83 [4]
83:1 Quão amáveis são os vossos tabernáculos, Senhor dos exércitos: * a minha alma suspira e desfalece pelos átrios do Senhor.
83:2 Meu coração e minha carne * regozijam-se no Deus vivo.
83:3 De facto, o passarinho acha casa para si: * e a rola um ninho para lá pôr os seus filhinhos.
83:4 Vossos altares, Senhor dos exércitos: * meu Rei e meu Deus.
83:5 Senhor, bem-aventurados os que moram na vossa casa: * pelos séculos dos séculos Vos louvarão.
83:6 Bem-aventurado o varão que de Vós espera auxílio: * preparou elevações no seu coração, neste vale de lágrimas, no lugar que destinou.
83:7 De facto, o legislador dar-lhe-á a sua bênção, caminhará de virtude em virtude: * será visto o Deus dos deuses em Sião.
83:8 Senhor, ó Deus dos exércitos, ouvi a minha oração: * prestai ouvidos, ó Deus de Jacob.
83:9 Ó Deus nosso protector, olhai para nós: * e ponde os olhos no rosto de vosso Cristo:
83:10 Pois é melhor um só dia nos vossos átrios, * que milhares.
83:11 Preferi ser o último na casa do meu Deus: * a morar nas tendas dos pecadores.
83:12 Pois Deus ama a misericórdia e a verdade: * o Senhor dará a graça e a glória.
83:13 Não privará de seus bens aqueles que andam na inocência: * ó Senhor dos exércitos, bem-aventurado o homem que em Vós espera.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Thou alone art the Most High over all the earth.
Ant. Benedixísti.
Psalmus 84 [5]
84:2 Benedixísti, Dómine, terram tuam: * avertísti captivitátem Jacob.
84:3 Remisísti iniquitátem plebis tuæ: * operuísti ómnia peccáta eórum.
84:4 Mitigásti omnem iram tuam: * avertísti ab ira indignatiónis tuæ.
84:5 Convérte nos, Deus, salutáris noster: * et avérte iram tuam a nobis.
84:6 Numquid in ætérnum irascéris nobis? * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
84:7 Deus, tu convérsus vivificábis nos: * et plebs tua lætábitur in te.
84:8 Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: * et salutáre tuum da nobis.
84:9 Áudiam quid loquátur in me Dóminus Deus: * quóniam loquétur pacem in plebem suam.
84:9 Et super sanctos suos: * et in eos, qui convertúntur ad cor.
84:10 Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus: * ut inhábitet glória in terra nostra.
84:11 Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi: * justítia, et pax osculátæ sunt.
84:12 Véritas de terra orta est: * et justítia de cælo prospéxit.
84:13 Étenim Dóminus dabit benignitátem: * et terra nostra dabit fructum suum.
84:14 Justítia ante eum ambulábit: * et ponet in via gressus suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lord.
Salmo 84 [5]
84:1 Abençoastes, ó Senhor, a vossa terra: * libertastes Jacob do cativeiro.
84:2 Perdoastes a iniquidade de vosso povo: * cobristes todos seus pecados.
84:3 Mitigastes toda vossa ira: * suspendestes a raiva de vossa indignação.
84:4 Convertei-nos, ó Deus, nosso Salvador: * e afastai de nós a vossa ira.
84:5 Estareis porventura para sempre irado connosco? * Ou estendereis a vossa ira de geração em geração?
84:6 Ó Deus, voltando-Vos restituir-nos-eis a vida: * e o vosso povo alegrar-se-á em Vós.
84:7 Mostrai-nos, ó Senhor, a vossa misericórdia: * e dai-nos a vossa salvação.
84:8 Ouvirei o que me disser o Senhor Deus: * porque anunciará Ele a paz ao seu povo.
84:9 Aos seus santos: * e àqueles que se convertem de coração.
84:10 Sim, a sua salvação está perto dos que O temem: * e a glória habitará na nossa terra.
84:11 A misericórdia e a verdade se encontraram: * a justiça e a paz se beijaram.
84:12 A verdade brotou da terra: * e a justiça olhou do céu.
84:13 De facto, o Senhor dará a sua bondade: * e a nossa terra produzirá o seu fruto.
84:14 Adiante d’Ele irá a justiça : * e imprimirá os seus passos no caminho.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 85 [6]
85:1 Inclína, Dómine, aurem tuam, et exáudi me: * quóniam inops, et pauper sum ego.
85:2 Custódi ánimam meam, quóniam sanctus sum: * salvum fac servum tuum, Deus meus, sperántem in te.
85:3 Miserére mei, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: * lætífica ánimam servi tui, quóniam ad te, Dómine, ánimam meam levávi.
85:5 Quóniam tu, Dómine, suávis, et mitis: * et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.
85:6 Áuribus pércipe, Dómine, oratiónem meam: * et inténde voci deprecatiónis meæ.
85:7 In die tribulatiónis meæ clamávi ad te: * quia exaudísti me.
85:8 Non est símilis tui in diis, Dómine: * et non est secúndum ópera tua.
85:9 Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine: * et glorificábunt nomen tuum.
85:10 Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília: * tu es Deus solus.
85:11 Deduc me, Dómine, in via tua, et ingrédiar in veritáte tua: * lætétur cor meum ut tímeat nomen tuum.
85:12 Confitébor tibi, Dómine, Deus meus, in toto corde meo, * et glorificábo nomen tuum in ætérnum:
85:13 Quia misericórdia tua magna est super me: * et eruísti ánimam meam ex inférno inferióri.
85:14 Deus, iníqui insurrexérunt super me, et synagóga poténtium quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt te in conspéctu suo.
85:15 Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors, * pátiens, et multæ misericórdiæ, et verax,
85:16 Réspice in me, et miserére mei, * da impérium tuum púero tuo: et salvum fac fílium ancíllæ tuæ.
85:17 Fac mecum signum in bonum, ut vídeant qui odérunt me, et confundántur: * quóniam tu, Dómine, adjuvísti me, et consolátus es me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedixísti Dómine terram tuam.
Salmo 85 [6]
85:1 Inclinai, ó Senhor, o vosso ouvido e ouvi-me: * porque estou carente e pobre.
85:2 Velai a minha alma, porque sou santo: * salvai, ó meu Deus, o vosso servo, que em Vós espera.
85:3 Senhor, tende misericórdia de mim, porque a Vós clamei todo dia: * alegrai a alma de vosso servo, porque a Vós, ó Senhor, elevei a minha alma.
85:4 Porque Vós, ó Senhor, sois suave e manso: * e de muita misericórdia para todos os que Vos invocam.
85:5 Prestai ouvidos, ó Senhor, à minha oração: * e atendei à voz da minha súplica.
85:6 No dia da minha tribulação clamei a Vós: * pois me tendes ouvido.
85:7 Não há semelhante a Vós nos deuses, ó Senhor: * e conforme vossas obras não há.
85:8 Senhor, todas as gentes que criastes virão e prostradas Vos adorarão: * e glorificarão o vosso nome.
85:9 Porque Vós sois grande e fazeis maravilhas: * só Vós sois Deus.
85:10 Guiai-me, ó Senhor, pelo vosso caminho e andarei na vossa verdade: * alegre-se o meu coração no temor do vosso nome.
85:11 Louvar-Vos-ei, ó Senhor meu Deus, com todo meu coração, * e glorificarei eternamente o vosso nome:
85:12 Pois vossa misericórdia é grande para comigo: * e livrastes a minha alma do mais profundo inferno.
85:13 Ó Deus, levantaram-se os maus contra mim e atentou contra a minha vida uma reunião de poderosos: * sem que Vos tivessem ante seus olhos presente.
85:14 Vós sois, ó Senhor Deus, compassivo e clemente, * paciente, de muita misericórdia e veraz,
85:15 Olhai para mim e tende piedade de mim, * dai o vosso império ao vosso servo e salvai o filho de vossa serva.
85:16 Operai em mim sinais de bondade, para que vejam os que me odeiam e sejam confundidos: * porque Vós, Senhor, me tendes socorrido e consolado.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Lord Thou hast been favourable unto Thy land.
Ant. Fundaménta ejus.
Psalmus 86 [7]
86:1 Fundaménta ejus in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Her foundation.
Salmo 86 [7]
86:1 Os seus fundamentos estão sobre os montes santos: * o Senhor ama as portas de Sião mais que todos os tabernáculos de Jacob.
86:2 Cousas gloriosas se têm dito de ti, * ó cidade de Deus.
86:3 Lembrar-me-ei de Raab e de Babilónia, * que me conhecem.
86:4 Eis os estrangeiros, Tiro e o povo dos Etíopes, * todos estes estarão lá.
86:5 Porventura se não dirá a Sião:um grande número de homens nasceu nela: * e a fundou o mesmo Altíssimo?
86:6 O Senhor poderá contar, no registo dos povos e dos príncipes: * o número daqueles que nela estiveram.
86:7 Estão todos cheios de alegria * os que habitam dentro de ti.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 87 [8]
87:2 Dómine, Deus salútis meæ: * in die clamávi, et nocte coram te.
87:3 Intret in conspéctu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precem meam:
87:4 Quia repléta est malis ánima mea: * et vita mea inférno appropinquávit.
87:5 Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum: * factus sum sicut homo sine adjutório, inter mórtuos liber.
87:6 Sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris, quorum non es memor ámplius: * et ipsi de manu tua repúlsi sunt.
87:7 Posuérunt me in lacu inferióri: * in tenebrósis, et in umbra mortis.
87:8 Super me confirmátus est furor tuus: * et omnes fluctus tuos induxísti super me.
87:9 Longe fecísti notos meos a me: * posuérunt me abominatiónem sibi.
87:9 Tráditus sum, et non egrediébar: * óculi mei languérunt præ inópia.
87:10 Clamávi ad te, Dómine, tota die: * expándi ad te manus meas.
87:11 Numquid mórtuis fácies mirabília: * aut médici suscitábunt, et confitebúntur tibi?
87:12 Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam, * et veritátem tuam in perditióne?
87:13 Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua, * et justítia tua in terra obliviónis?
87:14 Et ego ad te, Dómine, clamávi: * et mane orátio mea prævéniet te.
87:15 Ut quid, Dómine, repéllis oratiónem meam: * avértis fáciem tuam a me?
87:16 Pauper sum ego, et in labóribus a juventúte mea: * exaltátus autem, humiliátus sum et conturbátus.
87:17 In me transiérunt iræ tuæ: * et terróres tui conturbavérunt me.
87:18 Circumdedérunt me sicut aqua tota die: * circumdedérunt me simul.
87:19 Elongásti a me amícum et próximum: * et notos meos a miséria.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fundaménta ejus in móntibus sanctis.
Salmo 87 [8]
87:1 Senhor Deus da minha salvação: * de dia e de noite clamei ante Vós.
87:2 Chegue à vossa presença a minha oração: * inclinai o vosso ouvido à minha súplica:
87:3 Pois a minha alma está repleta de males: * e a minha vida aproxima-se do inferno.
87:4 Sou contado entre os que descem à cova: * tornei-me como um homem sem socorro, abandonado entre os mortos.
87:5 Como os feridos que dormem nos sepulcros, de quem já Vos não lembrais: * e que foram repelidos de vossa mão.
87:6 Puseram-me num fosso profundo: * em lugares tenebrosos e na sombra da morte.
87:7 Sobre mim pesou a vossa fúria: * e fizestes vir sobre mim todas vossas ondas.
87:8 Afastastes de mim os meus conhecidos: * fizeram de mim o objecto da sua abominação.
87:9 Entregue fui e sem poder sair: * os meus olhos desfaleceram de miséria.
87:10 A Vós, ó Senhor, clamei todo o dia: * para Vós estendi as minhas mãos.
87:11 Porventura fareis milagres em mercê dos mortos: * porventura os médicos os ressuscitarão, para que Vos louvem?
87:12 Acaso publicará alguém na sepultura a vossa misericórdia, * e a vossa verdade na perdição?
87:13 Acaso publicará alguém na sepultura a vossa misericórdia, * e a vossa verdade no túmulo?
87:14 Porventura vossas maravilhas serão conhecidas nas trevas, * e a vossa justiça na terra do esquecimento?
87:15 Por isso eu, ó Senhor, a Vós clamo: * e logo de manhã vai ante Vós a minha oração.
87:16 Porque rejeitais, ó Senhor, a minha oração: * e apartais de mim a vossa face?
87:17 Sou um pobre e vivo em trabalhos desde a minha mocidade: * e, depois de exaltado, fui humilhado e conturbado.
87:18 Por cima de mim passaram as vossas iras: * e os vossos terrores me conturbaram.
87:19 Cercaram-me com água todo o dia: * juntos me cercaram.
87:20 Afastastes de mim amigos e parentes: * e os meus conhecidos, devido à miséria.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Her foundation is in the holy mountains.
Ant. Benedíctus Dóminus.
Psalmus 88 [9]
88:2 Misericórdias Dómini * in ætérnum cantábo.
88:2 In generatiónem et generatiónem * annuntiábo veritátem tuam in ore meo.
88:3 Quóniam dixísti: In ætérnum misericórdia ædificábitur in cælis: * præparábitur véritas tua in eis.
88:4 Dispósui testaméntum eléctis meis, jurávi David, servo meo: * Usque in ætérnum præparábo semen tuum.
88:5 Et ædificábo in generatiónem et generatiónem * sedem tuam.
88:6 Confitebúntur cæli mirabília tua, Dómine: * étenim veritátem tuam in ecclésia sanctórum.
88:7 Quóniam quis in núbibus æquábitur Dómino: * símilis erit Deo in fíliis Dei?
88:8 Deus, qui glorificátur in consílio sanctórum: * magnus et terríbilis super omnes qui in circúitu ejus sunt.
88:9 Dómine, Deus virtútum, quis símilis tibi? * potens es, Dómine, et véritas tua in circúitu tuo.
88:10 Tu domináris potestáti maris: * motum autem flúctuum ejus tu mítigas.
88:11 Tu humiliásti sicut vulnerátum, supérbum: * in brácchio virtútis tuæ dispersísti inimícos tuos.
88:12 Tui sunt cæli, et tua est terra, orbem terræ et plenitúdinem ejus tu fundásti: * aquilónem, et mare tu creásti.
88:13 Thabor et Hermon in nómine tuo exsultábunt: * tuum brácchium cum poténtia.
88:14 Firmétur manus tua, et exaltétur déxtera tua: * justítia et judícium præparátio sedis tuæ.
88:15 Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam: * beátus pópulus, qui scit jubilatiónem.
88:16 Dómine, in lúmine vultus tui ambulábunt, et in nómine tuo exsultábunt tota die: * et in justítia tua exaltabúntur.
88:18 Quóniam glória virtútis eórum tu es: * et in beneplácito tuo exaltábitur cornu nostrum.
88:19 Quia Dómini est assúmptio nostra, * et Sancti Israël, regis nostri.
88:20 Tunc locútus es in visióne sanctis tuis, et dixísti: * Pósui adjutórium in poténte: et exaltávi eléctum de plebe mea.
88:21 Invéni David, servum meum: * óleo sancto meo unxi eum.
88:22 Manus enim mea auxiliábitur ei: * et brácchium meum confortábit eum.
88:23 Nihil profíciet inimícus in eo, * et fílius iniquitátis non appónet nocére ei.
88:24 Et concídam a fácie ipsíus inimícos ejus: * et odiéntes eum in fugam convértam.
88:25 Et véritas mea, et misericórdia mea cum ipso: * et in nómine meo exaltábitur cornu ejus.
88:26 Et ponam in mari manum ejus: * et in flumínibus déxteram ejus.
88:27 Ipse invocábit me: Pater meus es tu: * Deus meus, et suscéptor salútis meæ.
88:28 Et ego primogénitum ponam illum * excélsum præ régibus terræ.
88:29 In ætérnum servábo illi misericórdiam meam: * et testaméntum meum fidéle ipsi.
88:30 Et ponam in sǽculum sǽculi semen ejus: * et thronum ejus sicut dies cæli.
88:31 Si autem derelíquerint fílii ejus legem meam: * et in judíciis meis non ambuláverint:
88:32 Si justítias meas profanáverint: * et mandáta mea non custodíerint:
88:33 Visitábo in virga iniquitátes eórum: * et in verbéribus peccáta eórum.
88:34 Misericórdiam autem meam non dispérgam ab eo: * neque nocébo in veritáte mea:
88:35 Neque profanábo testaméntum meum: * et quæ procédunt de lábiis meis, non fáciam írrita.
88:36 Semel jurávi in sancto meo: Si David méntiar: * semen ejus in ætérnum manébit.
88:37 Et thronus ejus sicut sol in conspéctu meo, * et sicut luna perfécta in ætérnum: et testis in cælo fidélis.
88:39 Tu vero repulísti et despexísti: * distulísti Christum tuum.
88:40 Evertísti testaméntum servi tui: * profanásti in terra Sanctuárium ejus.
88:41 Destruxísti omnes sepes ejus: * posuísti firmaméntum ejus formídinem.
88:42 Diripuérunt eum omnes transeúntes viam: * factus est oppróbrium vicínis suis.
88:43 Exaltásti déxteram depriméntium eum: * lætificásti omnes inimícos ejus.
88:44 Avertísti adjutórium gládii ejus: * et non es auxiliátus ei in bello.
88:45 Destruxísti eum ab emundatióne: * et sedem ejus in terram collisísti.
88:46 Minorásti dies témporis ejus: * perfudísti eum confusióne.
88:47 Úsquequo, Dómine, avértis in finem: * exardéscet sicut ignis ira tua?
88:48 Memoráre quæ mea substántia: * numquid enim vane constituísti omnes fílios hóminum?
88:49 Quis est homo, qui vivet, et non vidébit mortem: * éruet ánimam suam de manu ínferi?
88:50 Ubi sunt misericórdiæ tuæ antíquæ, Dómine, * sicut jurásti David in veritáte tua?
88:51 Memor esto, Dómine, oppróbrii servórum tuórum * quod contínui in sinu meo multárum géntium.
88:52 Quod exprobravérunt inimíci tui, Dómine, * quod exprobravérunt commutatiónem Christi tui.
88:53 Benedíctus Dóminus in ætérnum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Blessed be.
Salmo 88 [9]
88:1 As misericórdias do Senhor * cantarei eternamente.
88:2 De geração em geração * pela minha boca anunciarei a vossa verdade.
88:3 Porquanto dissestes: a misericórdia edificar-se-á eternamente nos céus: * a vossa verdade será preparada neles.
88:4 Fiz aliança com meus escolhidos, jurei a David meu servo: * conservarei eternamente a vossa descendência.
88:5 De geração em geração edificarei * o vosso trono.
88:6 Os céus declararão as vossas maravilhas, ó Senhor: * e também na igreja dos santos a vossa verdade.
88:7 Porque quem, nas nuvens, será igual ao Senhor: * e quem dos filhos de Deus, será semelhante a Deus?
88:8 A Deus, que é glorificado no conselho dos santos: * grande e terrível sobre todos os que estão à volta d’Ele.
88:9 Ó Senhor Deus dos exércitos, quem é semelhante a Vós? * Sois poderoso, ó Senhor, e a vossa verdade Vos rodeia.
88:10 Vós dominais sobre o poder do mar: * e amansas o movimento das suas ondas.
88:11 Vós humilhastes o soberbo, como a um ferido: * com a força de vosso braço desprezastes os vossos inimigos.
88:12 Vossos são os céus e vossa é a terra, Vós fundastes o mundo e tudo o que ele contém: * Vós criastes o aquilão e o mar.
88:13 O Tabor e o Hermon exultarão em vosso nome: * o vosso braço está cheio de poder.
88:14 Firmada seja a vossa mão e erga-se a vossa dextra: * justiça e julgamento são a base de vosso trono.
88:15 Misericórdia e verdade precedem a vossa face: * bem-aventurado o povo que se sabe alegrar.
88:16 Ó Senhor, eles caminharão à luz de vosso rosto e em vosso nome se regozijarão todo o dia: * e pela vossa justiça serão exaltados.
88:17 Porque Vós sois a glória da sua força: * e por vossa boa-vontade será exaltado o nosso poder.
88:18 Pois o Senhor tomou-nos por seus, * e o Santo de Israel é nosso rei.
88:19 Então falastes numa visão aos vossos santos e dissestes: * prestei o meu socorro ao poderoso e exaltei aquele que escolhi do meu povo.
88:20 Encontrei David, meu servo: * e com meu santo óleo o ungi.
88:21 Minha mão assisti-lo-á efectivamente: * e o meu braço fortificá-lo-á.
88:22 O inimigo em nada prevalecerá contra ele, * e o filho da iniquidade não poderá ofendê-lo.
88:23 Exterminarei de diante dele os seus inimigos: * e porei em fuga os que o odeiam.
88:24 Minha verdade e minha misericórdia serão com ele: * e no meu nome será exaltado o seu poder.
88:25 Estenderei a sua mão sobre o mar: * e a sua dextra sobre os rios.
88:26 Ele invocar-me-á, dizendo: Vós sois meu Pai: * meu Deus, e o suporte da minha salvação.
88:27 Eu o estabelecerei por primogénito, * o mais elevado entre os reis da terra.
88:28 Eternamente guardá-lo-á a minha misericórdia: * e a minha aliança com ele será estável.
88:29 Farei sua descendência pelos séculos: * e seu trono tanto como os dias do céu.
88:30 Se, contudo, seus filhos abandonarem a minha lei: * e não andarem nos meus preceitos:
88:31 Se violarem as minhas justiças: * e não guardarem os meus mandamentos:
88:32 Visitarei com vara as suas iniquidades: * e com açoites os seus pecados.
88:33 Porém, não retirarei dele a minha misericórdia: * nem lhe faltarei à verdade:
88:34 Nem violarei a minha aliança: * nem farei vãs as promessas saídas dos meus lábios.
88:35 Jurei uma vez pela minha santidade, não mentirei a David: * sua descendência permanecerá eternamente.
88:36 Seu trono será como o sol ante mim, * como a lua cheia para sempre e como testemunho fiel do céu.
88:37 Apesar disso Senhor, Vós rejeitastes e desprezastes: * repelistes vosso Cristo.
88:38 Anulastes a aliança feita com vosso servo: * lançastes por terra o seu santuário.
88:39 Destruístes todas suas sebes: * pusestes o medo nas suas fortalezas.
88:40 Saquearam-no todos os que passavam pelo caminho: * chegou a ser a desonra dos seus vizinhos.
88:41 Exaltastes a dextra dos que o humilhavam: * alegrastes todos seus inimigos.
88:42 Tirastes toda a força à sua espada: * e o não auxiliastes na guerra.
88:43 Aniquilastes o seu esplendor: * e derrubastes por terra o seu trono.
88:44 Abreviastes os dias do seu tempo: * cobriste-lo de confusão.
88:45 Até quando, Senhor, continuareis adverso até ao fim: * arderá como fogo a vossa ira?
88:46 Lembrai-Vos do que é a minha natureza: * porventura criastes em vão todos os filhos dos homens?
88:47 Que homem há, que viva sem jamais ver a morte: * que possa arrancar a sua alma do poder do inferno?
88:48 Onde estão as vossas antigas misericórdias, ó Senhor, * as quais na vossa verdade jurastes a David?
88:49 Lembrai-Vos, ó Senhor, a desonra de vossos servos * que guardo no meu peito de gentes numerosas.
88:50 Com que têm insultado os vossos inimigos, ó Senhor, * com que têm insultado a mudança de vosso Cristo.
88:51 Bendito seja o Senhor para sempre: * assim seja, assim seja.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 93 [10]
93:1 Deus ultiónum Dóminus: * Deus ultiónum líbere egit.
93:2 Exaltáre, qui júdicas terram: * redde retributiónem supérbis.
93:3 Úsquequo peccatóres, Dómine, * úsquequo peccatóres gloriabúntur:
93:4 Effabúntur, et loquéntur iniquitátem: * loquéntur omnes, qui operántur injustítiam?
93:5 Pópulum tuum, Dómine, humiliavérunt: * et hereditátem tuam vexavérunt.
93:6 Víduam, et ádvenam interfecérunt: * et pupíllos occidérunt.
93:7 Et dixérunt: Non vidébit Dóminus, * nec intélleget Deus Jacob.
93:8 Intellégite, insipiéntes in pópulo: * et stulti, aliquándo sápite.
93:9 Qui plantávit aurem, non áudiet? * aut qui finxit óculum, non consíderat?
93:10 Qui córripit gentes, non árguet: * qui docet hóminem sciéntiam?
93:11 Dóminus scit cogitatiónes hóminum, * quóniam vanæ sunt.
93:12 Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine: * et de lege tua docúeris eum,
93:13 Ut mítiges ei a diébus malis: * donec fodiátur peccatóri fóvea.
93:14 Quia non repéllet Dóminus plebem suam: * et hereditátem suam non derelínquet.
93:15 Quoadúsque justítia convertátur in judícium: * et qui juxta illam omnes qui recto sunt corde.
93:16 Quis consúrget mihi advérsus malignántes? * aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?
93:17 Nisi quia Dóminus adjúvit me: * paulo minus habitásset in inférno ánima mea.
93:18 Si dicébam: Motus est pes meus: * misericórdia tua, Dómine, adjuvábat me.
93:19 Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo: * consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
93:20 Numquid adhǽret tibi sedes iniquitátis: * qui fingis labórem in præcépto?
93:21 Captábunt in ánimam justi: * et sánguinem innocéntem condemnábunt.
93:22 Et factus est mihi Dóminus in refúgium: * et Deus meus in adjutórium spei meæ.
93:23 Et reddet illis iniquitátem ipsórum: et in malítia eórum dispérdet eos: * dispérdet illos Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedíctus Dóminus in ætérnum: fiat, fiat.
Salmo 93 [10]
93:1 Deus da vingança é o Senhor: * agiu o Deus da vingança livremente.
93:2 Exaltai-Vos Vós que julgais a terra: * dai aos soberbos o que merecem.
93:3 Até quando é que os pecadores, ó Senhor, * até quando é que os pecadores triunfarão:
93:4 Pronunciarão e falarão iniquidade: * e levantarão a voz todos os que praticam a injustiça?
93:5 Humilharam, ó Senhor, o vosso povo: * e oprimiram a vossa herança.
93:6 Mataram a viúva e o estrangeiro: * e tiraram a vida aos órfãos.
93:7 Disseram: não verá o Senhor, * nem saberá o Deus de Jacob.
93:8 Reflecti, ó insensatos do povo: * e, ó ignorantes, sede finalmente prudentes.
93:9 Porventura Aquele que criou o ouvido, não ouvirá? * Ou O que formou os olhos, não verá?
93:10 O que castiga as gentes, não repreenderá: * Ele que ensina ao homem a ciência?
93:11 O Senhor conhece os pensamentos dos homens, * que são vãos.
93:12 Bem-aventurado o homem a quem Vós instruirdes, ó Senhor: * e amestrardes na vossa lei,
93:13 A fim de lhe suavizar os dias maus: * até que se abra a cova para o pecador.
93:14 Pois o Senhor não repelirá o seu povo: * nem abandonará a sua herança.
93:15 Até que a justiça faça brilhar o seu julgamento: * e estejam perto dela todos os que são rectos de coração.
93:16 Quem contra os maus se levantará por mim? * Ou quem contra os que praticam a iniquidade estará comigo?
93:17 Se o Senhor me não tivesse socorrido: * por pouco que seria o inferno a minha morada.
93:18 Se dizia: meu pé está vacilante: * a vossa misericórdia, ó Senhor, me sustentava.
93:19 Segundo as muitas dores que atormentaram o meu coração: * as vossas consolações alegraram a minha alma.
93:20 É porventura a cadeira da iniquidade vossa aliada: * que inventa penosos mandamentos?
93:21 A alma do justo perseguirão: * e condenarão o sangue inocente.
93:22 O Senhor é o meu refúgio: * e o meu Deus, o apoio da minha esperança.
93:23 Fará cair sobre eles a sua iniquidade e na sua malícia os destruirá: * destruí-los-á o Senhor nosso Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Blessed be the Lord for evermore.
Ant. Cantáte Dómino.
Psalmus 95 [11]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini ejus: * annuntiáte de die in diem salutáre ejus.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, * in ómnibus pópulis mirabília ejus.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu ejus: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini ejus.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
95:9 Commoveátur a fácie ejus univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * judicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo ejus: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit judicáre terram.
95:13 Judicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sing.
Salmo 95 [11]
95:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * cantai ao Senhor, toda a terra.
95:2 Cantai ao Senhor e bendizei o seu nome: * anunciai dia a dia a sua salvação.
95:3 Anunciai entre as gentes a sua glória, * entre todos os povos suas maravilhas.
95:4 Porque o Senhor é grande e digníssimo de ser louvado: * mais terrível que todos os deuses.
95:5 Porque todos os deuses das gentes são demónios: * porém, o Senhor fez os céus.
95:6 O louvor e o esplendor estão diante d’Ele: * a santidade e a grandeza no seu santuário.
95:7 Dai ao Senhor, ó famílias das gentes, dai ao Senhor glória e honra: * dai ao Senhor a glória devida a seu nome.
95:8 Elevai-Lhe sacrifícios e entrai nos seus átrios: * adorai o Senhor no átrio do seu santuário.
95:9 Trema toda a terra na sua presença: * dizei entre as gentes que é o Senhor quem reina.
95:10 Pois estabeleceu toda a terra, que não será abalada: * Ele julgará os povos com equidade.
95:11 Alegrem-se os céus e exulte-se a terra, comova-se o mar e o que ele contém: * alegrar-se-ão os campos e tudo que neles há.
95:12 Então exultar-se-ão todas as árvores dos bosques ante o Senhor, porque vem: * porque vem julgar a terra.
95:13 Ele julgará toda a terra com equidade, * e os povos segundo a sua verdade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 96 [12]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cantáte Dómino et benedícite nóminis ejus.
Salmo 96 [12]
96:1 O Senhor é rei, a terra se exulte: * alegrem-se as muitas ilhas.
96:2 Nuvens e escuridão circuitam-n'O: * justiça e julgamento são os pilares do seu trono.
96:3 O fogo irá adiante d’Ele, * e abrasará em redor dos seus inimigos.
96:4 Seus relâmpagos iluminaram todo o mundo: * viu-os a terra e tremeu.
96:5 Os montes fundiram-se como cera ante o Senhor: * ante o Senhor de toda a terra.
96:6 Os céus anunciaram a sua justiça: * e todos os povos viram a sua glória.
96:7 Sejam confundidos todos os que adoram ídolos: * e os que nos seus simulacros se vangloriam.
96:8 Adorai o Senhor vós todos, ó seus anjos: * Sião ouviu-O e se alegrou.
96:9 As filhas de Judá exultaram-se, * por causa de vossos juízos, ó Senhor:
96:10 Porque Vós sois o altíssimo Senhor sobre toda a terra: * exaltadíssimo sois sobre todos os deuses.
96:11 Vós que amais o Senhor, odiai o mal: * o Senhor guarda as almas dos seus santos, livrá-los-á da mão do pecador.
96:12 Nasceu a luz para os justos, * e alegria para os rectos de coração.
96:13 Alegrai-vos, ó justos, no Senhor: * e celebrai a memória da sua santidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Sing unto the Lord, and bless His name.
℣. Intret orátio mea in conspéctu tuo, Dómine.
℟. Inclína aurem tuam ad precem meam.
℣. Let my prayer come before Thee, O Lord.
℟. Incline Thine ear unto my cry.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 1
Incipit Aggǽus Prophéta
Agg 1:1-2
1 In anno secúndo Daríi regis, in mense sexto, in die una mensis, factum est verbum Dómini in manu Aggǽi prophétæ, ad Zoróbabel, fílium Saláthiel, ducem Juda, et ad Jesum, fílium Jósedec, sacerdótem magnum, dicens:
2 Hæc ait Dóminus exercítuum, dicens: Pópulus iste dicit: Nondum venit tempus domus Dómini ædificándæ.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Super muros tuos, Jerúsalem, constítui custódes;
* Tota die et nocte non tacébunt laudáre nomen Dómini.
℣. Prædicábunt pópulis fortitúdinem meam, et annuntiábunt géntibus glóriam meam.
℟. Tota die et nocte non tacébunt laudáre nomen Dómini.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Aggeus
Agg 1:1-2
1 In the second year of Darius the king, in the sixth month, in the first day of the month, the word of the Lord came by the hand of Aggeus the prophet, to Zorobabel the son of Salathiel, governor of Juda, and to Jesus the son of Josedec the high priest, saying:
2 Thus saith the Lord of hosts, saying: This people saith: The time is not yet come for building the house of the Lord.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I have set watchmen upon thy walls, O Jerusalem;
* Which shall never hold their peace day nor night, to praise the name of the Lord.
℣. They shall proclaim My might unto the nations, and declare My glory unto the Gentiles.
℟. Which shall never hold their peace day nor night, to praise the name of the Lord.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 2
Incipit Zacharías Prophéta
Zach 1:1-3
1 In mense octávo, in anno secúndo Daríi regis, factum est verbum Dómini ad Zacharíam fílium Barachíæ fílii Addo prophétam, dicens:
2 Irátus est Dóminus super patres vestros iracúndia;
3 Et dices ad eos: Hæc dicit Dóminus exercítuum: Convertímini ad me, ait Dóminus exercítuum, et convértar ad vos, dicit Dóminus exercítuum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Super muros tuos, Jerúsalem, constítui custódes;
* Tota die et nocte non tacébunt laudáre nomen Dómini.
℣. Prædicábunt pópulis fortitúdinem meam, et annuntiábunt géntibus glóriam meam.
℟. Tota die et nocte non tacébunt laudáre nomen Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Tota die et nocte non tacébunt laudáre nomen Dómini.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. He whose feast-day we are keeping, be our Advocate with God. Amen.

Leitura 2
Lesson from the book of Zacharias
Zech 1:1-3
1 In the eighth month, in the second year of king Darius, the word of the Lord came to Zacharias the son of Barachias, the son of Addo, the prophet, saying:
2 The Lord hath been exceeding angry with your fathers.
3 And thou shalt say to them: Thus saith the Lord of hosts: Turn ye to me, saith the Lord of hosts: and I will turn to you, saith the Lord of hosts.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I have set watchmen upon thy walls, O Jerusalem;
* Which shall never hold their peace day nor night, to praise the name of the Lord.
℣. They shall proclaim My might unto the nations, and declare My glory unto the Gentiles.
℟. Which shall never hold their peace day nor night, to praise the name of the Lord.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Which shall never hold their peace day nor night, to praise the name of the Lord.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Commemoratio S. Petri Alexandrini Martyris
Petrus, epíscopus Alexandríæ, post Theonam virum sanctíssimum, sanctitátis et doctrinæ splendore non solum illustravit Ægyptum, sed toti luxit Ecclésiæ Dei. Qui in persecutióne Maximiáni Galerii illam témporum acerbitátem ita pértulit, ut multi, admirábilem ejus patiéntiam intuéntes, plurimum in christiana virtúte proficerent. Is primus Aríum diaconum Alexandrinum, propter schisma Meletianum cui favebat, a fidelium communióne sejunxit. Ad eum, cápitis ab eodem Maximiáno damnátum, in carcere cum Achillas et Alexander presbyteri deprecatores Aríi venissent, respóndit, noctu apparuísse sibi Jesum veste discissa, causamque rei sciscitanti dixisse: Aríus vestem meam, quæ est Ecclésia, dilaceravit. Quibus étiam prædícens fore, ut sibi in episcopatu succéderent, præcepit ne umquam Aríum in communiónem recíperent, quem Deo mortuum esse scíret. Et hanc divinam prænotiónem veram fuísse, non diu post rei probavit eventus. Denique, duodecimo sui episcopátus anno, sexto Kalendas Decembris, abscisso cápite, ad martyrii corónam evolávit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória munerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 3
Commemoration of St. Peter of Alexandria, Martyr
This Peter succeeded that eminent Saint, Theonas, as Pope of Alexandria, (in the year of our Lord 300,) and the glory of his holiness and teaching hath enlightened not Egypt only, but the whole Church of God. The wondrous patience wherewith he bore the roughness of the times in the persecution under Maximian Galerius caused many greatly to increase in Christian graces. He was the first who cut off Arius, then a Deacon of Alexandria, from the Communion of the faithful, on account of his leaning to the Meletian schism. He was condemned to death by Maximian, and was in prison when there came to him the two Priests Achilles and Alexander to plead for Arius, but Peter told them that Jesus had appeared to him in the night clad in a rent garment, and when he asked what was thereby signified, had said unto him Arius hath torn My vesture, which is the Church. Also, he foretold to them that they should be Popes of Alexandria after him, and strictly commanded them never to receive Arius into Communion, because he knew him to be dead in the sight of God. That this was a true prophecy the event did shortly prove. At length, in the twelfth year of his papacy, upon the 26th day of November, in the year of salvation 311, his head was cut off, and he went hence to receive the crown of his testimony.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Dicto Hymno « Te Deum » aut nono vel tertio Responsorio ejus loco ponitur, statim inchoantur Laudes, præterquam in Nocte Nativitatis Domini; quia tunc dicitur Oratio, postea celebratur Missa, ut suo loco notatur.
After the hymn Te Deum laudamus or the ninth or third responsory has been recited, one begins directly with the Laudes, with the exception of Christmas Night: in this one prays the Oratio and then the Christmas mass is celebrated as it is stated at the appropriate place.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Infirmitátem nostram réspice, omnípotens Deus: et quia pondus própriæ actiónis gravat, beáti Petri Mártyris tui atque Pontíficis intercéssio gloriósa nos prótegat.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Mercifully consider our weakness, O Almighty God, and whereas by the burden of our sins we are sore, let Peter your Martyr be mercifully pleased to deliver us from all things which may hurt our bodies, and from all evil thoughts which may defile our souls.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help