Incipit
℣. Dómine, lábia + mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Panie, + otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Christum natum, qui beátum hódie coronávit Stéphanum, * Veníte, adorémus.
Ant. Christum natum, qui beátum hódie coronávit Stéphanum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Christum natum, qui beátum hódie coronávit Stéphanum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Christum natum, qui beátum hódie coronávit Stéphanum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Christum natum, qui beátum hódie coronávit Stéphanum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Christum natum, qui beátum hódie coronávit Stéphanum, * Veníte, adorémus.
|
Wezwanie {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Chrystusowi narodzonemu, który dziś ukoronował błogosławionego Szczepana, * pójdźcie, pokłońmy się.
Ant. Chrystusowi narodzonemu, który dziś ukoronował błogosławionego Szczepana, * pójdźcie, pokłońmy się.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Chrystusowi narodzonemu, który dziś ukoronował błogosławionego Szczepana, * pójdźcie, pokłońmy się.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. pójdźcie, pokłońmy się.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Chrystusowi narodzonemu, który dziś ukoronował błogosławionego Szczepana, * pójdźcie, pokłońmy się.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. pójdźcie, pokłońmy się.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Chrystusowi narodzonemu, który dziś ukoronował błogosławionego Szczepana, * pójdźcie, pokłońmy się.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. pójdźcie, pokłońmy się.
Ant. Chrystusowi narodzonemu, który dziś ukoronował błogosławionego Szczepana, * pójdźcie, pokłońmy się.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Deus tuórum mílitum
Sors, et córona, prǽmium,
Laudes canéntes Mártyris
Absólve nexu críminis.
Hic nempe mundi gáudia,
Et blanda fraudum pábula
Imbúta felle députans,
Pervénit ad cæléstia.
Pœnas cucúrrit fórtiter,
Et sústulit viríliter,
Fundénsque pro te sánguinem,
Ætérna dona póssidet.
Ob hoc precátu súpplici
Te póscimus, piíssime;
In hoc triúmpho Mártyris
Dimítte noxam sérvulis.
Laus et perénnis glória
Patri sit, atque Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
O Boże, dziedzictwo, uwieńczenie,
Nagrodo walczących za Ciebie,
Uwolnij z więzów grzechowych tych,
Którzy wielbią. Męczennika Twego,
Co osądziwszy, że radości świata,
Jego zdradne ponęty
Przepojone są goryczą żółci.
Doszedł do niebieskiego wesela.
Przebył męczarnie z mocą,
Wycierpiał je mężnie,
A wylewając krew za Ciebie,
Dobra wiekuiste odzierżył.
Dlatego w kornej modlitwie
Nabożnie Cię prosimy
W święto triumfu Męczennika tego,
Twym służkom daruj winy.
Cześć i nieustająca chwała
Niech będzie Ojcu, także i Synowi
Wespół ze Świętym Pocieszycielem
Na wieki wieków.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. In lege Dómini * fuit volúntas eius die ac nocte.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In lege Dómini fuit volúntas eius die ac nocte.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z części wspólnych lub własne}
Nokturn I.
Ant. W zakonie Pańskim * wola jego będzie, we dnie i w nocy.
Psalm 1 [1]
1:1 Błogosławiony mąż, który nie chodził w radzie niezbożnych, i na drodze grzesznych nie stał, * i na stolicy zaraźliwości nie siedział:
1:2 Ale w zakonie Pańskim wola jego, * a w zakonie jego będzie rozmyślał we dnie i w nocy.
1:3 I będzie jako drzewo, które wsadzone jest nad ściekaniem wód, * które swój owoc da czasu swego:
1:3 A liście jego nie opadnie: * i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.
1:4 Nie tak niezbożni, nie tak: * ale jako proch, który rozmiata wiatr z wierzchu ziemi.
1:5 Przetóż nie powstaną niezbożnicy na sądzie: * ani grzesznicy w zebraniu sprawiedliwych.
1:6 Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych: * a droga niezbożnych zginie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W zakonie Pańskim wola jego będzie, we dnie i w nocy.
|
Ant. Prǽdicans * præcéptum Dómini constitútus est in monte sancto eius.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis iugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum eius, * prǽdicans præcéptum eius.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui iudicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via iusta.
2:13 Cum exárserit in brevi ira eius: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Prǽdicans præcéptum Dómini constitútus est in monte sancto eius.
|
Ant. Opowiadając * przykazanie Pańskie, postanowion jest nad górą świętą jego.
Psalm 2 [2]
2:1 Czemu się wzburzyli poganie: * a ludzie rozmyślali próżne rzeczy?
2:2 Stanęli wespół królowie ziemscy, a książęta zeszli się w gromadę * przeciw Panu, i przeciw Chrystusowi jego.
2:3 Potargajmy związki ich: * i zrzućmy z siebie jarzmo ich.
2:4 Który mieszka w niebiesiech, naśmieje się z nich: * a Pan szydzić z nich będzie.
2:5 Tedy będzie mówił do nich w gniewie swoim, * i w zapalczywości swéj potrwoży je.
2:6 A jam jest postanowion królem od niego nad Syonem, górą świętą jego, * opowiadając przykazanie jego.
2:7 Pan rzekł do mnie: * Tyś jest synem moim, Jam ciebie dziś zrodził.
2:8 Żądaj odemnie, i dam ci pogany dziedzictwo twoje, * a osiadłość twą kraje ziemie.
2:9 Będziesz je rządził laską żelazną: * a jako naczynie garncarskie pokruszysz je.
2:10 A teraz królowie rozumiejcie: * ćwiczcie się, którzy sądzicie ziemię.
2:11 Służcie Panu w bojaźni: * a radujcie się mu ze drżeniem.
2:12 Chwyćcie się nauki, by się kiedy nie rozgniewał Pan: * i nie poginęliście z drogi sprawiedliwéj.
2:13 Gdyby się w krótce zapalił gniew jego: * błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Opowiadając przykazanie Pańskie, postanowion jest nad górą świętą jego.
|
Ant. Voce mea * ad Dóminum clamávi: et exaudívit me de monte sancto suo.
Psalmus 3 [3]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Voce mea ad Dóminum clamávi: et exaudívit me de monte sancto suo.
|
Ant. Głosem moim * wołałem do Pana: i wysłuchał mię z góry świętéj swojéj.
Psalm 3 [3]
3:2 Panie, przecz się rozmnożyli, co mię trapią? * wiele ich powstają przeciwko mnie.
3:3 Wiele ich mówią duszy mojéj: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ano ty, Panie, jesteś obrońca mój, * chwała moja, i podwyższający głowę moję.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana: * i wysłuchał mię z góry świętéj swojéj.
3:6 Jam spał i twardom zasnął: * i wstałem; bo Pan obronił mię.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu około mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś ty pobił wszystkie sprzeciwiające mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie: * a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Głosem moim wołałem do Pana: i wysłuchał mię z góry świętéj swojéj.
|
℣. Glória et honóre coronásti eum, Dómine.
℟. Et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
|
℣. Chwałą i czcią ukoronowałeś go, Panie.
℟. I postanowiłeś go nad dziełami rąk Twoich.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De Actibus Apostolórum
Act. 6:1-6
1 In diébus illis, crescénte número discipulórum, factum est murmur Græcórum advérsus Hebrǽos, eo quod despiceréntur in ministério cotidiáno víduæ eórum.
2 Convocántes autem duódecim multitúdinem discipulórum, dixérunt: Non est æquum nos derelínquere verbum Dei et ministráre mensis.
3 Consideráte ergo, fratres, viros ex vobis boni testimónii, septem, plenos Spíritu Sancto et sapiéntia, quos constituámus super hoc opus.
4 Nos vero oratióni et ministério verbi instántes érimus.
5 Et plácuit sermo coram omni multitúdine. Et elegérunt Stéphanum virum plenum fide et Spíritu Sancto, et Philíppum, et Próchorum, et Nicánorem, et Timónem, et Pármenam, et Nicoláum, ádvenam Antiochénum.
6 Hos statuérunt ante conspéctum Apostolórum: et orántes imposuérunt eis manus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Stéphanus autem plenus grátia et fortitúdine,
* Faciébat prodígia et signa magna in pópulo.
℣. Surrexérunt quidam de synagóga disputántes cum Stéphano: et non póterant resístere sapiéntiæ, et Spirítui qui loquebátur.
℟. Faciébat prodígia et signa magna in pópulo.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Dziejów Apostolskich
Dz 6:1-6
1 A we dni one, gdy rosła liczba uczniów, stało się szemranie Greków przeciw Żydom, iż w posługowaniu powszedniem bywały pogardzone wdowy ich.
2 A dwanaście zezwawszy gromadę uczniów, rzekli: Nie jest słuszna, żebyśmy my opuścili słowo Boże, a stołom służyli.
3 Upatrzcież tedy, bracia, z was siedmi mężów dobre świadectwo mających, pełnych Ducha Świętego i mądrości, którebyśmy przełożyli nad tą sprawą.
4 A my modhtwy i usługowania słowa pilnować będziemy.
5 I podobała się mowa przed wszystką gromadą. I obrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, i Philipa i Prochora i Nikanora i Tymona i Parmena i Mikołaja, nowożydowina Antyocheńczyka.
6 Te postawili przed oczyma Apostołów, a modliwszy się, włożyli na nie ręce.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. A Szczepan pełen łaski i mocy.
* Czynił cuda i znaki wielkie między ludem.
℣. I powstali niektórzy z bóżnice, gadając się z Szczepanem: i nie mogli się sprzeciwić mądrości i duchowi, który mówił.
℟. Czynił cuda i znaki wielkie między ludem.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Act. 6:7-10;7:54
7 Et verbum Dómini crescébat, et multiplicabátur númerus discipulórum in Ierúsalem valde: multa étiam turba sacerdótum obediébat fídei.
8 Stéphanus autem plenus grátia et fortitúdine, faciébat prodígia et signa magna in pópulo.
9 Surrexérunt autem quidam de synagóga, quæ appellátur Libertinórum, et Cyrenénsium et Alexandrinórum, et eórum qui erant a Cilícia, et Asia, disputántes cum Stéphano:
10 Et non póterant resístere sapiéntiæ, et Spirítui qui loquebátur.
54 Audiéntes autem hæc, dissecabántur córdibus suis, et stridébant déntibus in eum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Vidébant omnes Stéphanum, qui erant in concílio:
* Et intuebántur vultum eius tamquam vultum Angeli stantis inter illos.
℣. Plenus grátia et fortitúdine, faciébat prodígia et signa magna in pópulo.
℟. Et intuebántur vultum eius tamquam vultum Angeli stantis inter illos.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Dz 6:7-10;7:54
7 A słowo Pańskie rosło i mnożył się poczet uczniów bardzo w Jeruzalem, wielkie téż mnóstwo kapłanów posłuszne było wierze.
8 A Szczepan pełen łaski i mocy czynił cuda i znaki wielkie między ludem.
9 I powstali niektórzy z bóżnice, którą zowią Libertynów i Cyrenejczyków i Alexandryanów i tych, którzy byli z Cylicyi i z Azyi, gadając się z Szczepanem.
10 I nie mogli się sprzeciwić mądrości i duchowi, który mówił.
54 A słuchając tego, krajały się serca ich, i zgrzytali nań zębami.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. All that sat in the council, looking steadfastly on Stephen, saw
* His face as it had been the face of an angel standing among them.
℣. Full of grace and power, he did great wonders and miracles among the people.
℟. His face as it had been the face of an angel standing among them.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Act. 7:55-59
55 Cum autem esset plenus Spíritu Sancto, inténdens in cælum, vidit glóriam Dei, et Iesum stántem a dextris Dei. Et ait: Ecce vídeo cælos apértos, et Fílium hóminis stántem a dextris Dei.
56 Exclamántes autem voce magna, continuérunt aures suas, et ímpetum fecérunt unanímiter in eum.
57 Et eiciéntes eum extra civitátem lapidábant: et testes deposuérunt vestiménta sua secus pedes adolescéntis, qui vocabátur Saulus.
58 Et lapidábant Stéphanum, invocántem et dicéntem: Dómine Iesu, súscipe spíritum meum.
59 Pósitis autem génibus, clamávit voce magna, dicens: Dómine, ne státuas illis hoc peccátum. Et cum hoc dixísset, obdormívit in Dómino.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Intuens in cælum beátus Stéphanus, vidit glóriam Dei, et ait:
* Ecce vídeo cælos apértos, et Fílium hóminis stántem a dextris virtútis Dei.
℣. Cum autem esset Stéphanus plenus Spíritu Sancto, inténdens in cælum, vidit glóriam Dei, et ait.
℟. Ecce vídeo cælos apértos, et Fílium hóminis stántem a dextris virtútis Dei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ecce vídeo cælos apértos, et Fílium hóminis stántem a dextris virtútis Dei.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Dz 7:55-59
55 A będąc pełen Ducha Świętego, patrząc pilnie w niebo, ujrzał chwałę Bożą i Jezusa stojącego po prawicy Bożéj. I rzekł: Oto widzę niebiosa otworzone, a Syna człowieczego stojącego po prawicy Bożéj.
56 A krzyknąwszy głosem wielkim, zatulili sobie uszy i rzucili się nań jednomyślnie.
57 A wyrzuciwszy go z miasta, kamionowali, a świadkowie składali szaty swe u nóg młodzieńca, którego zwano Szawłem.
58 I kamionowali Szczepana wzywającego a mówiącego: Panie Jezu, przyjmij ducha mojego.
59 A klęknąwszy na kolana, zawołał głosem wielkim, mówiąc: Panie, nie przyczytaj im tego grzechu. A to rzekłszy, zasnął w Panu. A Szaweł zezwalał na zabicie jego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Patrząc pilnie w niebo, błogosławiony Szczepan, ujrzał chwałę Bożą, i rzekł:
* Oto widzę niebiosa otworzone, a Syna człowieczego stojącego po prawicy Bożéj.
℣. A będąc pełen Ducha Świętego Szczepan, patrząc pilnie w niebo, ujrzał chwałę Bożą, i rzekł.
℟. Oto widzę niebiosa otworzone, a Syna człowieczego stojącego po prawicy Bożéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Oto widzę niebiosa otworzone, a Syna człowieczego stojącego po prawicy Bożéj.
|
Nocturn II.
Ant. Fílii hóminum * scitóte quia Dóminus sanctum suum mirificávit.
Psalmus 4 [4]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fílii hóminum scitóte quia Dóminus sanctum suum mirificávit.
|
Nokturn II.
Ant. Synowie człowieczy, * wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego.
Psalm 4 [4]
4:2 Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojéj: * w uciśnieniu rozprzestrzeniłeś mi.
4:2 Zmiłuj się nademną, * a wysłuchaj modlitwę moję.
4:3 Synowie człowieczy, pókiż ciężkiego serca? * przecz miłujecie marność, i szukacie kłamstwa?
4:4 Wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego: * wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego.
4:5 Gniewajcie się, a nie grzeszcie: * co mówicie w sercach waszych, na łóżkach waszych żałujcie.
4:6 Ofiarujcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie w Panu. * Wiele ich mówią: Któż nam okazał dobra?
4:7 Naznamionowana jest nad nami światłość oblicza twego, Panie: * dałeś wesele w sercu mojem.
4:8 Od urodzaju zboża, wina i oliwy swéj * rozmnożeni są.
4:9 W pokoju pospołu * będę spał i odpoczywał:
4:10 Bo ty, Panie, osobliwie w nadziei * postanowiłeś mię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Synowie człowieczy, wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego.
|
Ant. Scuto bonæ voluntátis * tuæ coronásti eum Dómine.
Psalmus 5 [5]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit iuxta te malígnus: * neque permanébunt iniústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in iustítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * iúdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces iusto.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Scuto bonæ voluntátis tuæ coronásti eum Dómine.
|
Ant. Jako tarczą dobréj woli * twéj obtoczyłeś go Panie.
Psalm 5 [5]
5:2 Słowa moje przyjmij w uszy, Panie, * wyrozumiéj wołanie moje.
5:3 Pilnie słuchaj głosu modlitwy mojéj, * królu mój i Boże mój.
5:4 Bo do ciebie modlić się będę: * Panie, rano wysłuchasz głos mój.
5:5 Rano będę stał przed tobą i ujrzę: * albowiem nie Bóg, chcący nieprawości, ty jesteś.
5:6 Ani mieszkać będzie przy tobie złośnik: * ani się ostoją niesprawiedliwi przed oczyma twemi.
5:7 Nienawidzisz wszystkich, którzy broją nieprawość: * zatracisz wszystkie, którzy mówią kłamstwo.
5:7 Mężem krwawym i zdradliwym brzydzi się Pan: * a ja w mnóstwie miłosierdzia twego.
5:8 Wnijdę do domu twego: * pokłonię się ku kościołowi twemu świętemu w bojaźni twojéj.
5:9 Panie, prowadź mię w sprawiedliwości twojéj: * dla nieprzyjaciół moich prostuj przed obliczem twojem drogę moję.
5:10 Albowiem niemasz w uściech ich prawdy: * serce ich jest marne.
5:11 Grób otwarty gardło ich, języki swymi zdradliwie poczynali, * osądź je, Boże.
5:11 Niechaj upadną od myśli swoich, wedle mnóstwa niezbożności ich wypędź je, * bo cię rozdraźnili, Panie.
5:12 I niech się rozweselą wszyscy, którzy nadzieję mają w tobie, * na wieki radować się będą: i będziesz mieszkał w nich.
5:12 I będą się chlubić w tobie wszyscy, którzy miłują imię twoje, * albowiem ty będziesz błogosławił sprawiedliwemu.
5:13 Panie, jako tarczą dobréj woli twéj * obtoczyłeś nas.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jako tarczą dobréj woli twéj obtoczyłeś go Panie.
|
Ant. In univérsa terra * glória et honóre coronásti eum.
Psalmus 8 [6]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es eius? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subiecísti sub pédibus eius, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In univérsa terra glória et honóre coronásti eum.
|
Ant. Po wszystkiej ziemi * chwałą i czcią ukoronowałeś go.
Psalm 8 [6]
8:2 Panie, Panie nasz, * jakóż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
8:2 Albowiem wyniosła się wielmożność twoja, * nad niebiosa.
8:3 Z ust niemówiątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę dla nieprzyjaciół twoich, * abyś zepsował nieprzyjaciela i mściciela.
8:4 Albowiem oglądam niebiosa twoje, dzieła palców twoich: * księżyc i gwiazdy, któreś ty fundował.
8:5 Cóż jest człowiek, iże nań pamiętasz? * albo syn człowieczy, iże go nawiedzasz?
8:6 Uczyniłeś go mało co mniejszym od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go: * i postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.
8:8 Podałeś wszystko pod nogi jego, * owce i woły wszystkie: nad to i zwierzęta polne.
8:9 Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, * które się przechodzą po ścieżkach morskich.
8:10 Panie, Panie nasz, * jakoż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Po wszystkiej ziemi chwałą i czcią ukoronowałeś go.
|
℣. Posuísti, Dómine, super caput eius.
℟. Corónam de lápide pretióso.
|
℣. Włożyłeś, Panie, na głowę jego.
℟. Koronę z kamienia drogiego.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Sermo sancti Fulgéntii Epíscopi
Sermo 3, de S. Stéphano, circa init.
Heri celebrávimus témporalem sempitérni Regis nostri natálem: hódie celebrámus triumphálem mílitis passiónem. Heri enim Rex noster trábea carnis indútus, de aula úteri virginális egrédiens, visitáre dignátus est mundum: hódie miles de tabernáculo córporis éxiens, triumphátor migrávit ad cælum. Ille, sempitérnæ Deitátis maiestáte serváta, servíle cinctórium carnis assúmens, in huius sǽculi campum pugnatúrus intrávit; iste, depósitis corruptibílibus córporis induméntis, ad cæli palátium perénniter regnatúrus ascéndit. Ille descéndit carne velátus, iste ascéndit sánguine laureátus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Lapidábant Stéphanum invocántem et dicéntem:
* Dómine Iesu Christe, áccipe spíritum meum: et ne státuas illis hoc peccátum.
℣. Pósitis autem génibus, clamávit voce magna, dicens.
℟. Dómine Iesu Christe, áccipe spíritum meum: et ne státuas illis hoc peccátum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
From the Sermons of St. Fulgentius, Bishop of Ruspe.
On St. Stephen
Yesterday we were celebrating the birth in time of our Eternal King; today we celebrate the victory, through suffering, of one of His soldiers. Yesterday our King was pleased to come forth from His royal palace of the Virgin's womb, clothed in a robe of flesh, to visit the world; today His soldier, laying aside the tabernacle of the body, entereth in triumph into the heavenly palaces. The One, preserving unchanged that glory of the Godhead which He had before the world was, girded Himself with the form of a servant, and entered the arena of this world to fight sin; the other taketh off the garments of this corruptible body, and entereth into the heavenly mansions, where he will reign for ever. The One cometh down, veiled in flesh; the other goeth up, clothed in a robe of glory, red with blood.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Kamionowali Szczepana wzywającego a mówiącego:
* Panie Jezu, przyjmij ducha mojego, i nie przyczytaj im tego grzechu.
℣. A klęknąwszy na kolana, zawołał głosem wielkim, mówiąc.
℟. Panie Jezu, przyjmij ducha mojego, i nie przyczytaj im tego grzechu.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Ascéndit iste lapidántibus Iudǽis, quia ille descéndit lætántibus Angelis. Glória in excélsis Deo, heri sancti Angeli exsultántes cantavérunt: hódie Stéphanum lætántes in suum consórtium suscepérunt. Heri Dóminus exívit de útero Vírginis: hódie miles egréssus est de ergástulo carnis. Heri Christus pro nobis pannis est involútus: hódie Stéphanus stola est ab eo immortalitátis indútus. Heri præsépis angústia Christum portávit infántem: hódie imménsitas cæli suscépit Stéphanum triumphántem. Solus Dóminus descéndit, ut multos eleváret: humiliávit se Rex noster, ut suos mílites exaltáret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Impetum fecérunt unanímiter in eum, et eiecérunt eum extra civitátem, invocántem et dicéntem:
* Dómine Iesu, áccipe spíritum meum.
℣. Et testes deposuérunt vestiménta sua secus pedes adulescéntis, qui vocabátur Saulus: et lapidábant Stéphanum invocántem et dicéntem.
℟. Dómine Iesu, áccipe spíritum meum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
The One cometh down amid the jubilation of angels; the other goeth up amid the stoning of the Jews. Yesterday the holy angels were singing, Glory to God in the highest; today there is joy among them, for they receive Stephen into their company. Yesterday the Lord came forth from the Virgin's womb; today His soldier is delivered from the prison of the body. Yesterday Christ was for our sakes wrapped in swaddling bands; today He girdeth Stephen with a robe of immortality. Yesterday the new-born Christ lay in a narrow manger; today Stephen entereth victorious into the boundless heavens. The Lord came down alone that He might raise many up; our King humbled Himself that He might set His soldiers in high places.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Rzucili się nań jednomyślnie, a wyrzuciwszy go z miasta, wzywającego a mówiącego:
* Panie Jezu, przyjmij ducha mojego.
℣. A świadkowie składali szaty swe u nóg młodzieńca, którego zwano Szawłem: i kamionowali Szczepana wzywającego a mówiącego.
R Panie Jezu, przyjmij ducha mojego.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Necessárium tamen nobis est, fratres, agnóscere, quibus armis præcínctus Stéphanus sævítiam Iudæórum pótuit superáre, ut ita meruísset felíciter triumpháre. Stéphanus ergo, ut nóminis sui corónam meruísset accípere, caritátem pro armis habébat, et per ipsam ubíque vincébat. Per caritátem Dei sæviéntibus Iudǽis non cessit: per caritátem próximi pro lapidántibus intercéssit. Per caritátem arguébat errántes, ut corrigeréntur: per caritátem pro lapidántibus orábat, ne puniréntur. Caritátis virtúte subníxus, vicit Saulum crudéliter sæviéntem; et quem hábuit in terra persecutórem, in cælo méruit habére consórtem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Impii super iustum iactúram fecérunt, ut eum morti tráderent:
* At ille gaudens suscépit lápides, ut mererétur accípere corónam glóriæ.
℣. Continuérunt aures suas, et ímpetum fecérunt unanímiter in eum.
℟. At ille gaudens suscépit lápides, ut mererétur accípere corónam glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. At ille gaudens suscépit lápides, ut mererétur accípere corónam glóriæ.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
Why brethren, it behoveth us to consider with what arms Stephen was able, amid all the cruelty of the Jews, to remain more than conqueror, and worthily to attain to so blessed a triumph. Stephen, in that struggle which brought him to the crown whereof his name is a prophecy, had for armour the love of God and man, and by it he remained victorious on all hands. The love of God strengthened him against the cruelty of the Jews; and the love of his neighbour made him pray even for his murderers. Through love he rebuked the wandering, that they might be corrected; through love he prayed for them that stoned him, that they might not be punished. By the might of his love he overcame Saul his cruel persecutor; and earned for a comrade in heaven, the very man who had done him to death upon earth.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. The ungodly fell upon the righteous, to put him to death.
* But he received the stones with joy, that he might earn a crown of glory.
℣. They stopped their ears, and ran upon him with one accord.
℟. But he received the stones with joy, that he might earn a crown of glory.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. But he received the stones with joy, that he might earn a crown of glory.
|
Nocturn III.
Ant. Iustus Dóminus, * et iustítiam diléxit: æquitátem vidit vultus eius.
Psalmus 10 [7]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * iustus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes eius.
10:5 Óculi eius in páuperem respíciunt: * pálpebræ eius intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat iustum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam iustus Dóminus, et iustítias diléxit: * æquitátem vidit vultus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Iustus Dóminus, et iustítiam diléxit: æquitátem vidit vultus eius.
|
Nokturn III.
Ant. Sprawiedliwy Pan, * i sprawiedliwość miłuje: prawość widziało oblicze jego.
Psalm 10 [7]
10:2 W Panu ja ufam: jakóż mówicie duszy mojéj: * Uciekaj na górę jako wróbel?
10:3 Bo oto grzesznicy naciągnęli łuk, nagotowali strzały swe w sajdaku, * aby postrzelali w ciemności prawych sercem.
10:4 Albowiem, coś był sprawił, skazili: * sprawiedliwy lepak co uczynił?
10:5 Pan w kościele swym świętym, * Pan, w niebie stolica jego.
10:5 Oczy jego na ubogiego patrzą: * powieki jego pytają synów ludzkich.
10:6 Pan pyta sprawiedliwego i niezbożnego: * lecz kto miłuje nieprawość, ma w nienawiści duszę swoję.
10:7 Wyleje jako deszcz na grzeszniki sidła: * ogień i siarka i wiatr nawałności, część kubka ich.
10:8 Albowiem sprawiedliwy Pan, i sprawiedliwość miłuje: * prawość widziało oblicze jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Sprawiedliwy Pan, i sprawiedliwość miłuje: prawość widziało oblicze jego.
|
Ant. Habitábit * in tabernáculo tuo: requiéscet in monte sancto tuo.
Psalmus 14 [8]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur iustítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu eius malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui iurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Habitábit in tabernáculo tuo: requiéscet in monte sancto tuo.
|
Ant. Mieszka * w przybytku twoim: odpocznie na górze twojéj świętéj.
Psalm 14 [8]
14:1 Panie, któż będzie mieszkał w przybytku twoim? * albo kto odpocznie na górze twojéj świętéj?
14:2 Który chodzi bez zmazy, * i czyni sprawiedliwość.
14:3 Który mówi prawdę w sercu swojem, * który nie czyni zdrady językiem swoim:
14:3 Ani uczynił bliźniemu swemu złego, * i zelżywości nie przyjął przeciw bliźnim swoim.
14:4 Wniwecz obrócony jest w oczach jego złośliwy: * a bojących się Pana wysławia.
14:5 Który przysięga bliźniemu swemu, a nie zdradza, * który pieniędzy swych nie dał na lichwę, i darów na niewinne nie przyjmuje.
14:5 Kto to czyni: * nie będzie poruszon na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Mieszka w przybytku twoim: odpocznie na górze twojéj świętéj.
|
Ant. Posuísti, Dómine, * super caput eius corónam de lápide pretióso.
Psalmus 20 [9]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis eius tribuísti ei: * et voluntáte labiórum eius non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória eius in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Posuísti, Dómine, super caput eius corónam de lápide pretióso.
|
Ant. Włożyłeś, Panie, * na głowę jego, koronę z kamienia drogiego.
Psalm 20 [9]
20:2 Panie, w mocy twojéj rozweseli się król: * a w zbawieniu twojem rozraduje się wielce.
20:3 Żądanie serca jego dałeś mu: * a w woli ust jego nie omyliłeś go.
20:4 Boś go uprzedził błogosławieństwy słodkości: * włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego.
20:5 Żywota prosił u ciebie: * i dałeś mu przedłużenie dni na wieki, i na wieki wieków.
20:6 Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem: * sławę i wielką ozdobę nań włożysz.
20:7 Albowiem dasz go na błogosławieństwo na wieki wieków: * rozweselisz go w radości obliczem twojem.
20:8 Bo król nadzieję ma w Panu: * a w miłosierdziu Najwyższego nie będzie poruszony.
20:9 Niech znajdą rękę twoję wszyscy nieprzyjaciele twoi: * prawica twa niech najdzie wszystkie, którzy cię w nienawiści mają.
20:10 Położysz je jako piec ognisty czasu twarzy twojéj: * Pan w gniewie swoim zatrwoży je, i pożre je ogień.
20:11 Owoc ich z ziemie wygubisz: * a nasienie ich z synów ludzkich.
20:12 Albowiem obrócili na cię złości: * myślili rady, których utwierdzić nie mogli.
20:13 Albowiem obrócisz je w tył: * w ostatkach twoich przygotujesz twarzy ich.
20:14 Podnieś się, Panie, w mocy twojéj: * będziem śpiewać i wysławiać możności twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Włożyłeś, Panie, na głowę jego, koronę z kamienia drogiego.
|
℣. Magna est glória eius in salutári tuo.
℟. Glóriam et magnum decórem impónes super eum.
|
℣. Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem.
℟. Sławę i wielką ozdobę nań włożysz.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 23:34-39
In illo témpore: Dicébat Iesus scribis et pharisǽis: Ecce ego mitto ad vos prophétas, et sapiéntes, et scribas: et ex illis occidétis, et crucifigétis. Et réliqua.
Homilía sancti Hierónymi Presbýteri
Liber 4 Comment. in cap. 23 Matthæi
Hoc quod ántea dixerámus, Impléte mensúram patrum vestrórum; ad persónam Dómini pertinére, eo quod occidéndus esset ab eis, potest et ad discípulos eius reférri, de quibus nunc dicit: Ecce ego mitto ad vos prophétas, et sapiéntes, et scribas. Simúlque obsérva, iuxta Apóstolum scribéntem ad Corínthios, vária esse dona discipulórum Christi; álios prophétas, qui ventúra prædícent; álios sapiéntes, qui novérunt quando débeant proférre sermónem; álios scribas in lege doctíssimos, ex quibus lapidátus est Stéphanus, Paulus occísus, crucifíxus Petrus, flagelláti in Actibus Apostolórum discípuli.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Stéphanus servus Dei, quem lapidábant Iudǽi, vidit cælos apértos: vidit, et introívit:
* Beátus homo, cui cæli patébant.
℣. Cum ígitur saxórum crepitántium túrbine quaterétur, inter æthéreos aulæ cæléstis sinus divína ei cláritas fúlsit.
℟. Beátus homo, cui cæli patébant.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
Czytanie Ewangelii świętej według św. Mateusza
Mt 23:34-39
Onego czasu: Mówił Jezus do uczonych w Piśmie i faryzeuszy: „Oto Ja posyłam do was Proroków i mędrców, i uczonych w Piśmie, a wielu z nich zabijecie i ukrzyżujecie”. I tak dalej.
Homilia świętego Hieronima, Kapłana
Księga 4. Komentarza do rozdz. 23. Ewangelii wg św. Mateusza
To co powiedzieliśmy wcześniej o słowach: Dopełnijcie miary ojców waszych, że dotyczą one osoby Pana przez to, że miał być przez nich zabity, można też odnieść do Jego uczniów, o których mówi teraz: Oto Ja posyłam do was Proroków i mędrców, i uczonych w Piśmie. Zauważ zarazem, że według piszącego do Koryntian Apostoła różne są dary uczniów Chrystusa, jedni są prorokami, którzy przepowiadają, co ma nadejść, inni mędrcami, którzy wiedzą, kiedy należy głosić słowo, inni uczonymi w Prawie, bardzo wykształconymi. Z nich Szczepan został ukamienowany, Paweł zabity, Piotr ukrzyżowany, biczowani w Dziejach Apostolskich uczniowie.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Szczepan, sługa Boży, którego kamienowali Żydzi, ujrzał niebiosa otwarte; zobaczył i wszedł do nich.
* Szczęśliwy człowiek, dla którego niebo się otwiera.
℣. Gdy zasypywał go grad kamieni, objawił mu się w samej głębi nieba blask chwały Bożej.
℟. Szczęśliwy człowiek, dla którego niebo się otwiera.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 8
Quǽrimus, quis iste sit Zacharías fílius Barachíæ: quia multos légimus Zacharías. Et ne líbera nobis tribuerétur erróris facúltas, ádditum est: Quem occidístis inter templum et altáre. In divérsis divérsa legi: et débeo singulórum opiniónes pónere. Alii Zacharíam fílium Barachíæ dicunt, qui in duódecim prophétis undécimus est, patrísque in eo nomen conséntit: sed ubi occísus sit inter templum et altáre, Scriptúra non lóquitur; máxime cum tempóribus eius vix ruínæ templi fúerint. Alii Zacharíam patrem Ioánnis intellégi volunt, ex quibúsdam apocryphórum sómniis approbántes, quod proptérea occísus sit, quia Salvatóris prædicáverit advéntum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Patefáctæ sunt iánuæ cæli Christi Mártyri beáto Stéphano, qui in número Mártyrum invéntus est primus:
* Et ídeo triúmphat in cælis coronátus.
℣. Mórtem enim, quam Salvátor noster dignátus est pro nobis pati, hanc ille primus réddidit Salvatóri.
℟. Et ídeo triúmphat in cælis coronátus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et ídeo triúmphat in cælis coronátus.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 8
Badamy, kim jest ów Zachariasz, syn Barachiasza, ponieważ czytaliśmy o wielu Zachariaszach. I abyśmy łatwo nie zbłądzili, dopowiedział: którego zabiliście między przybytkiem i ołtarzem. Różne rzeczy czytałem u różnych autorów i czuję obowiązek przedstawienia opinii niektórych. Jedni mówią o Zachariaszu, synu Barachiasza, który jest jedenastym wśród dwunastu Proroków, i imię ojca tu się zgadza, ale Pismo nie mówi nigdzie, że został zabity między przybytkiem a ołtarzem, zwłaszcza że w jego czasach istniały ledwie ruiny Świątyni. Inni twierdzą, że chodzi o Zachariasza, ojca Jana, wykazując w oparciu o jakieś bajkowe apokryfy, iż dlatego został zabity, że głosił przyjście Zbawiciela.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Bramy niebios otwarły się dla Chrystusowego Męczennika, świętego Szczepana. On jako pierwszy znalazł się w liczbie Męczenników,
* Dlatego otrzymał w niebie wieniec zwycięstwa.
℣. Albowiem jak nasz Zbawiciel śmierć raczył dla nas ponieść, tak on pierwszy oddał życie dla Zbawiciela.
℟. Dlatego otrzymał w niebie wieniec zwycięstwa.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Dlatego otrzymał w niebie wieniec zwycięstwa.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
Alii istum volunt esse Zacharíam, qui occísus est a Ioas rege Iudæ inter templum et altáre, sicut Regum narrat história. Sed observándum, quod ille Zacharías non sit fílius Barachíæ, sed fílius Ióiadæ sacerdótis: unde et Scriptúra refert: Non fuit recordátus Ioas patris eius Ióiadæ, quia sibi fecísset bona. Cum ergo et Zacharíam teneámus et occisiónis conséntiat locus: quǽrimus, quare Barachíæ dicátur fílius, et non Ióiadæ? Barachía lingua nostra Benedíctus Dómini dícitur, et sacerdótis Ióiadæ iustítia Hebrǽo nómine demonstrátur. In Evangélio, quo utúntur Nazaréni, pro fílio Barachíæ, fílium Ióiadæ reperímus scriptum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
Inni mówią, że to ten Zachariasz, który został zabity przez Joasza, króla Judei, pomiędzy przybytkiem i ołtarzem, jak to opisują Dzieje Królów. Ale trzeba zauważyć, że Zachariasz ten nie jest synem Barachiasza, ale synem kapłana Jojady. Stąd też Pismo powiada: Król Joasz zapomniał już o dobrodziejstwie, jakie wyświadczył mu ojciec Zachariasza, Jojada. Skoro więc już mamy Zachariasza i zgadza się miejsce zabójstwa, szukamy, dlaczego mówi się, że jest synem Barachiasza, a nie Jojady. Barachiasz w naszym języku znaczy ‘błogosławiony przez Pana’, a hebrajskim imieniem kapłana Jojady jest ukazana sprawiedliwość. W Ewangelii, której używają Nazarejczycy, zamiast „syn Barachiasza” znajdujemy zapisane „syn Jojady”.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Da nobis, quǽsumus, Dómine, imitári quod cólimus: ut discámus et inimícos dilígere; quia eius natalícia celebrámus, qui novit étiam pro persecutóribus exoráre Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Daj nam, prosimy Cię, Panie, naśladować to, co czcimy: abyśmy się nauczyli i nieprzyjaciół miłować: gdyż obchodzimy narodziny dla nieba tego; który nawet za prześladowców umiał się modlić do Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Twojego.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|