Incipit{omittitur}
|
Początek{opuścić}
|
Hymnus{omittitur}
|
Hymn{opuścić}
|
Psalmi {Psalmi Dominica & antiphonæ ex Proprio de Tempore}
Psalmus 118(129-144) [1]
118:129 (Phe) Mirabília testimónia tua: * ídeo scrutáta est ea ánima mea.
118:130 Declarátio sermónum tuórum illúminat: * et intelléctum dat párvulis.
118:131 Os meum apérui, et attráxi spíritum: * quia mandáta tua desiderábam.
118:132 Áspice in me, et miserére mei, * secúndum iudícium diligéntium nomen tuum.
118:133 Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum: * et non dominétur mei omnis iniustítia.
118:134 Rédime me a calúmniis hóminum: * ut custódiam mandáta tua.
118:135 Fáciem tuam illúmina super servum tuum: * et doce me iustificatiónes tuas.
118:136 Éxitus aquárum deduxérunt óculi mei: * quia non custodiérunt legem tuam.
118:137 (Sade) Iustus es, Dómine: * et rectum iudícium tuum.
118:138 Mandásti iustítiam testimónia tua: * et veritátem tuam nimis.
118:139 Tabéscere me fecit zelus meus: * quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
118:140 Ignítum elóquium tuum veheménter: * et servus tuus diléxit illud.
118:141 Adolescéntulus sum ego et contémptus: * iustificatiónes tuas non sum oblítus.
118:142 Iustítia tua, iustítia in ætérnum: * et lex tua véritas.
118:143 Tribulátio, et angústia invenérunt me: * mandáta tua meditátio mea est.
118:144 Ǽquitas testimónia tua in ætérnum: * intelléctum da mihi, et vivam.
Gloria omittitur
|
Psalmy {Psalmy niedzielne, antyfony z Temporału}
Psalm 118(129-144) [1]
118:129 (Pe) Dziwne świadectwa twoje: * przetóż się ich wywiadywała dusza moja.
118:130 Wykład słów twoich oświeca: * i daje wyrozumienie malutkim.
118:131 Otworzyłem usta moje i wziąłem w się ducha: * iżem pragnął przykazania twego.
118:132 Wejrzyjż na mię, a zmiłuj się nademną, * według sądu miłujących imię twoje.
118:133 Kroki moje prostuj według słowa twego: * a niech nademną żadna niesprawiedliwość nie panuje.
118:134 Wykup mię od potwarzy ludzi: * i będę strzegł mandatów twoich.
118:135 Oblicze twe rozświeć nad sługą twoim: * a naucz mię sprawiedliwości twoich.
118:136 Strumienie łez wypuściły oczy moje: * iż nie strzegły zakonu twego.
118:137 (Cade) Sprawiedliwyś jest, Panie: * i sąd twój prawy.
118:138 Przykazałeś sprawiedliwość świadectwa twoje: * i prawdę twoję bardzo.
118:139 Wysuszyła mię zapalczywość moja: * iż zapomnieli słów twoich nieprzyjaciele moi.
118:140 Ogniste bardzo słowo twoje: * a sługa twój rozmiłował się go.
118:141 Młodzieniaszkiem jestem ja, i wzgardzony: * nie zapomniałem sprawiedliwości twoich.
118:142 Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość na wieki: * a zakon twój prawda.
118:143 Ucisk i utrapienie ogarnęły mię: * mandaty twoje są rozmyślaniem mojem.
118:144 Sprawiedliwość świadectwa twoje na wieki: * daj mi rozum, a żyć będę.
Chwała pominąć
|
Psalmus 118(145-160) [2]
118:145 (Coph) Clamávi in toto corde meo, exáudi me, Dómine: * iustificatiónes tuas requíram.
118:146 Clamávi ad te, salvum me fac: * ut custódiam mandáta tua.
118:147 Prævéni in maturitáte, et clamávi: * quia in verba tua supersperávi.
118:148 Prævenérunt óculi mei ad te dilúculo: * ut meditárer elóquia tua.
118:149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine: * et secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:150 Appropinquavérunt persequéntes me iniquitáti: * a lege autem tua longe facti sunt.
118:151 Prope es tu, Dómine: * et omnes viæ tuæ véritas.
118:152 Inítio cognóvi de testimóniis tuis: * quia in ætérnum fundásti ea.
118:153 (Res) Vide humilitátem meam, et éripe me: * quia legem tuam non sum oblítus.
118:154 Iúdica iudícium meum, et rédime me: * propter elóquium tuum vivífica me.
118:155 Longe a peccatóribus salus: * quia iustificatiónes tuas non exquisiérunt.
118:156 Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine: * secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:157 Multi qui persequúntur me, et tríbulant me: * a testimóniis tuis non declinávi.
118:158 Vidi prævaricántes, et tabescébam: * quia elóquia tua non custodiérunt.
118:159 Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine: * in misericórdia tua vivífica me.
118:160 Princípium verbórum tuórum, véritas: * in ætérnum ómnia iudícia iustítiæ tuæ.
Gloria omittitur
|
Psalm 118(145-160) [2]
118:145 (Koph) Wołałem ze wszystkiego serca mego, wysłuchaj mię, Panie: * będę się dowiadywał o sprawiedliwościach twoich.
118:146 Wołałem k tobie: zbaw mię: * abych strzegł mandatów twoich.
118:147 Uprzedziłem bardzo rano i wołałem: * iżem bardzo nadzieję miał w słowiech twoich.
118:148 Uprzedzały oczy moje do ciebie na świtaniu: * abych rozmyślał słowa twoje.
118:149 Usłysz głos mój, Panie, według miłosierdzia twego: * a według sądu twego ożywiaj mię.
118:150 Przybliżyli się prześladownicy moi ku nieprawości: * a oddalili się od zakonu twego.
118:151 Bliskoś ty jest, Panie: * a wszystkie drogi twoje prawda.
118:152 Z początku poznałem świadectwa twoje: * że na wieki ugruntowałeś je.
118:153 (Resz) Obacz uniżenie moje, a wyrwij mię: * bociem nie zapomniał zakonu twego.
118:154 Osądź sąd mój, a odkup mię: * dla słowa twego ożyw mię.
118:155 Daleko od grzeszników zbawienie: * bo sprawiedliwości twoich nie szukali.
118:156 Litości twoje mnogie, Panie: * ożyw mię według sądu twego.
118:157 Wiele tych, którzy mię prześladują i trapią mię: * nie uchyliłem się od świadectw twoich.
118:158 Widziałem przestępce a schnąłem: * że nie strzegli wyroków twoich.
118:159 Obacz, żem umiłował mandaty twoje, Panie: * ożyw mię według miłosierdzia twego.
118:160 Początek słów twoich prawda: * na wieki wszystkie sądy sprawiedliwości twojéj.
Chwała pominąć
|
Psalmus 118(161-176) [3]
118:161 (Sin) Príncipes persecúti sunt me gratis: * et a verbis tuis formidávit cor meum.
118:162 Lætábor ego super elóquia tua: * sicut qui invénit spólia multa.
118:163 Iniquitátem ódio hábui, et abominátus sum: * legem autem tuam diléxi.
118:164 Sépties in die laudem dixi tibi, * super iudícia iustítiæ tuæ.
118:165 Pax multa diligéntibus legem tuam: * et non est illis scándalum.
118:166 Exspectábam salutáre tuum, Dómine: * et mandáta tua diléxi.
118:167 Custodívit ánima mea testimónia tua: * et diléxit ea veheménter.
118:168 Servávi mandáta tua, et testimónia tua: * quia omnes viæ meæ in conspéctu tuo.
118:169 (Thau) Appropínquet deprecátio mea in conspéctu tuo, Dómine: * iuxta elóquium tuum da mihi intelléctum.
118:170 Intret postulátio mea in conspéctu tuo: * secúndum elóquium tuum éripe me.
118:171 Eructábunt lábia mea hymnum, * cum docúeris me iustificatiónes tuas.
118:172 Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum: * quia ómnia mandáta tua ǽquitas.
118:173 Fiat manus tua ut salvet me: * quóniam mandáta tua elégi.
118:174 Concupívi salutáre tuum, Dómine: * et lex tua meditátio mea est.
118:175 Vivet ánima mea, et laudábit te: * et iudícia tua adiuvábunt me.
118:176 Errávi, sicut ovis, quæ périit: * quǽre servum tuum, quia mandáta tua non sum oblítus.
Gloria omittitur
|
Psalm 118(161-176) [3]
118:161 (Szyn) Książęta prześladowali mię niewinnie: * a słów twoich bało się serce moje.
118:162 Będę się ja weselił w wyrokach twoich: * jako który nalazł korzyści wiele.
118:163 Nienawidziałem nieprawości, i brzydziłem się: * a zakon twój umiłowałem.
118:164 Siedmkroć przez dzień chwałęm tobie dawał, * dla sądów sprawiedliwości twojéj.
118:165 Pokój wielki tym, którzy zakon twój miłują: * a nie mają obrażenia.
118:166 Oczekiwałem zbawienia twego, Panie: * a mandatym twoje umiłował.
118:167 Strzegła dusza moja świadectw twoich: * i miłowała je bardzo.
118:168 Chowałem mandaty twoje, i świadectwa twoje: * bo wszystkie drogi moje przed oczyma twemi.
118:169 (Thau) Niechaj się przybliży, Panie, przed cię prośba moja: * według słowa twego daj mi zrozumienie.
118:170 Niechaj modlitwa moja wnidzie przed obliczność twoję: * wyrwij mię według mowy twojéj.
118:171 Będą wydawać wargi moje chwałę, * gdy mię nauczysz sprawiedliwości twoich.
118:172 Będzie opowiadał język mój wyroki twoje: * bo wszystkie mandaty twoje prawość.
118:173 Niech będzie ręka twoja, aby mię zbawiła: * bom obrał mandaty twoje.
118:174 Pragnąłem zbawienia twego, Panie: * a zakon twój jest rozmyślanie moje.
118:175 Będzie żyć dusza moja, i będzie cię chwalić: * a sądy twe pomagać mi będą.
118:176 Zbłądziłem jako owca, która zginęła: * szukaj sługi twego, bom nie zapomniał przykazania twego.
Chwała pominąć
|
Capitulum Responsorium Versus{omittitur}
|
Kapitulum Responsorium Wers{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Christus factus est pro nobis obédiens usque ad mortem, mortem autem crucis.
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
aliquantulum altius
Réspice, quǽsumus, Dómine, super hanc famíliam tuam, pro qua Dóminus noster Iesus Christus non dubitávit mánibus tradi nocéntium, et crucis subíre torméntum:
Et sub silentio concluditur
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
Chrystus stał się za nas posłusznym aż do śmierci, a śmierci krzyżowej.
po cichu
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
nieco głośniej
Wejrzyj, prosimy Cię, Panie, na tę czeladkę Twoją, za którą Pan nasz Jezus Chrystus nie zawahał się ponieść męki krzyżowej i oddać się w ręce grzeszników.
dokończyć po cichu
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio{omittitur}
|
Zakończenie{opuścić}
|