|
Ante Divinum officium |
Incipit {specialis}
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo ejus.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Początek {specjalne}
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Psalm 3 [0]
3:2 Panie, czemu się rozmnożyli trapiący mię? * Wielu ich powstaje przeciwko mnie.
3:3 Wielu ich mówi duszy mojej: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ale Ty, Panie, jesteś obrońcą moim, * chwałą moją i Ty podnosisz głowę moją.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana, * i wysłuchał mię z góry świętej swojej.
3:6 Jam spał i twardo zasnąłem: * i wstałem, bo Pan mię obronił.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu wokoło mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś Ty pobił wszystkich sprzeciwiających mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie, * a nad ludem Twoim błogosławieństwo Twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Invitatorium {Antiphona Votiva}
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Dóminus tecum.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Dóminus tecum.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
|
Wezwanie {Antyfona Wotywa}
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pan z Tobą.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pan z Tobą.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan z Tobą.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
|
Hymnus {Votiva}
Quem terra, pontus, ǽthera
Colunt, adórant, prædicant,
Trinam regéntem máchinam,
Claustrum Maríæ bájulat.
Cui luna, sol, et ómnia
Desérviunt per témpora,
Perfúsa cæli grátia,
Gestant puéllæ víscera.
Beáta Mater múnere,
Cujus supérnus ártifex
Mundum pugíllo cóntinens,
Ventris sub arca clausus est.
Beáta cæli núntio,
Fœcúnda sancto Spíritu,
Desiderátus géntibus,
Cujus per alvum fusus est.
Glória tibi, Dómine,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Wotywa}
Którego ziemia, morze, gwiazdy
Czczą, uwielbiają, wysławiają,
Trojaką kierującego budową świata,
Tego zamknięty nosi żywot Maryi
Któremu księżyc, słońce i wszystko
Służy po wszystkie czasy,
Tego łaską niebieską przepełnione
Noszą wnętrzności dziewicy.
Błogosławiona darem Matka,
W której żywota arce
Zamknięty jest najwyższy Stwórca,
Dłonią świat obejmujący.
Błogosławiona przez posła niebieskiego,
Płodna z Ducha Świętego,
Przez której żywot zesłany został
Pożądany narodów.
Chwała twa Panie niech słynie,
Z Przeczystej Panny zrodzony:
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ Votiva}
Nocturn I.
Ant. Clamor meus.
Psalmus 101 [1]
101:2 Dómine, exáudi oratiónem meam: * et clamor meus ad te véniat.
101:3 Non avértas fáciem tuam a me: * in quacúmque die tríbulor, inclína ad me aurem tuam.
101:3 In quacúmque die invocávero te, * velóciter exáudi me.
101:4 Quia defecérunt sicut fumus dies mei: * et ossa mea sicut crémium aruérunt.
101:5 Percússus sum ut fænum, et áruit cor meum: * quia oblítus sum comédere panem meum.
101:6 A voce gémitus mei * adhǽsit os meum carni meæ.
101:7 Símilis factus sum pellicáno solitúdinis: * factus sum sicut nyctícorax in domicílio.
101:8 Vigilávi, * et factus sum sicut passer solitárius in tecto.
101:9 Tota die exprobrábant mihi inimíci mei: * et qui laudábant me, advérsum me jurábant.
101:10 Quia cínerem tamquam panem manducábam, * et potum meum cum fletu miscébam.
101:11 A fácie iræ et indignatiónis tuæ: * quia élevans allisísti me.
101:12 Dies mei sicut umbra declinavérunt: * et ego sicut fænum árui.
101:13 Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: * et memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
101:14 Tu exsúrgens miseréberis Sion: * quia tempus miseréndi ejus, quia venit tempus.
101:15 Quóniam placuérunt servis tuis lápides ejus: * et terræ ejus miserebúntur.
101:16 Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, * et omnes reges terræ glóriam tuam.
101:17 Quia ædificávit Dóminus Sion: * et vidébitur in glória sua.
101:18 Respéxit in oratiónem humílium: * et non sprevit precem eórum.
101:19 Scribántur hæc in generatióne áltera: * et pópulus, qui creábitur, laudábit Dóminum:
101:20 Quia prospéxit de excélso sancto suo: * Dóminus de cælo in terram aspéxit:
101:21 Ut audíret gémitus compeditórum: * ut sólveret fílios interemptórum:
101:22 Ut annúntient in Sion nomen Dómini: * et laudem ejus in Jerúsalem.
101:23 In conveniéndo pópulos in unum, * et reges ut sérviant Dómino.
101:24 Respóndit ei in via virtútis suæ: * Paucitátem diérum meórum núntia mihi.
101:25 Ne révoces me in dimídio diérum meórum: * in generatiónem et generatiónem anni tui.
101:26 Inítio tu, Dómine, terram fundásti: * et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
101:27 Ipsi períbunt, tu autem pérmanes: * et omnes sicut vestiméntum veteráscent.
101:28 Et sicut opertórium mutábis eos, et mutabúntur: * tu autem idem ipse es, et anni tui non defícient.
101:29 Fílii servórum tuórum habitábunt: * et semen eórum in sǽculum dirigétur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony Wotywa}
Nokturn I.
Ant. Wołanie moje.
Psalm 101 [1]
101:2 Panie, wysłuchaj modlitwę moją, * a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
101:3 Nie odwracaj oblicza Twego ode mnie, * któregokolwiek dnia jestem uciśniony, nakłoń ku mnie ucha Twego.
101:3 Któregokolwiek dnia wzywać Cię będę, * prędko wysłuchaj mię.
101:4 Albowiem jak dym ustały dni moje, * a kości moje jak chrust wyschły.
101:5 Zwiędłem jak siano i wyschło serce moje, * ponieważ zapomniałem pożywać chleba mego.
101:6 Od głosu wzdychania mojego * przyschły kości moje do ciała mego.
101:7 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy, * i stałem się jak sowa w pustkowiach.
101:8 Nie spałem, * i stałem się jak wróbel sam jeden na dachu.
101:9 Przez cały dzień urągali mi nieprzyjaciele moi, * a ci, którzy mię chwalili, przeciwko mnie przysięgali.
101:10 Bo popiół jako chleb jadałem, * a napój mój mieszałem z płaczem.
101:11 Dla gniewu i oburzenia Twego, * albowiem podniósłszy powaliłeś mię.
101:12 Dni moje przeszły jak cień, * a ja uschłem jak siano.
101:13 Ale Ty, Panie, trwasz na wieki, * a pamięć o Tobie z pokolenia na pokolenie.
101:14 Ty powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, * bo czas zmiłować się nad nim, bo przyszedł czas.
101:15 Albowiem upodobali sobie słudzy Twoi kamienie jego * i użalą się nad ziemią jego.
101:16 I będą się bały narody imienia Twego, Panie, * i wszyscy królowie ziemi chwały Twojej.
101:17 Albowiem Pan pobudował Syjon, * i ukaże się w chwale swojej.
101:18 Wejrzał na modlitwę poniżonych * i nie wzgardził ich prośbą.
101:19 Niech to zapiszą dla pokolenia przyszłego, * a lud, który zostanie stworzony, będzie chwalił Pana.
101:20 Albowiem wejrzał z świętej wysokości swojej, * Pan z nieba na ziemię spojrzał:
101:21 Aby wysłuchać wzdychania więźniów, * aby rozwiązać synów pomordowanych:
101:22 Aby sławiono imię Pańskie na Syjonie * i chwałę Jego w Jeruzalem.
101:23 Gdy się narody zbiorą w jedno i królowie, * aby służyli Panu.
101:24 Powiedział Mu w drodze mocy swojej: * Krótkość dni moich objaw mi.
101:25 Nie zabieraj mnie w połowie dni moich: * lata Twoje z wieku na wiek.
101:26 Ty, Panie, na początku ziemię założyłeś * i dziełem rąk Twoich są niebiosa.
101:27 One poginą, ale Ty zostajesz, * i wszystkie jak szata zwiotczeją.
101:28 I jak odzienie odmienisz je i odmienią się: * ale Ty ten sam jesteś i lata Twoje nie ustaną.
101:29 Synowie sług Twoich mieszkać będą, * a potomstwo ich szczęśliwie trwać będzie na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 102 [2]
102:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto ejus.
102:2 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et noli oblivísci omnes retributiónes ejus.
102:3 Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis: * qui sanat omnes infirmitátes tuas.
102:4 Qui rédimit de intéritu vitam tuam: * qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.
102:5 Qui replet in bonis desidérium tuum: * renovábitur ut áquilæ juvéntus tua:
102:6 Fáciens misericórdias Dóminus: * et judícium ómnibus injúriam patiéntibus.
102:7 Notas fecit vias suas Móysi, * fíliis Israël voluntátes suas.
102:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * longánimis, et multum miséricors.
102:9 Non in perpétuum irascétur: * neque in ætérnum comminábitur.
102:10 Non secúndum peccáta nostra fecit nobis: * neque secúndum iniquitátes nostras retríbuit nobis.
102:11 Quóniam secúndum altitúdinem cæli a terra: * corroborávit misericórdiam suam super timéntes se.
102:12 Quantum distat ortus ab occidénte: * longe fecit a nobis iniquitátes nostras.
102:13 Quómodo miserétur pater filiórum, misértus est Dóminus timéntibus se: * quóniam ipse cognóvit figméntum nostrum.
102:14 Recordátus est quóniam pulvis sumus: * homo, sicut fænum dies ejus, tamquam flos agri sic efflorébit.
102:16 Quóniam spíritus pertransíbit in illo, et non subsístet: * et non cognóscet ámplius locum suum.
102:17 Misericórdia autem Dómini ab ætérno, * et usque in ætérnum super timéntes eum.
102:17 Et justítia illíus in fílios filiórum, * his qui servant testaméntum ejus:
102:18 Et mémores sunt mandatórum ipsíus, * ad faciéndum ea.
102:19 Dóminus in cælo parávit sedem suam: * et regnum ipsíus ómnibus dominábitur.
102:20 Benedícite Dómino, omnes Ángeli ejus: * poténtes virtúte, faciéntes verbum illíus, ad audiéndam vocem sermónum ejus.
102:21 Benedícite Dómino, omnes virtútes ejus: * minístri ejus, qui fácitis voluntátem ejus.
102:22 Benedícite Dómino, ómnia ópera ejus: * in omni loco dominatiónis ejus, bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamor meus ad te véniat, Deus.
|
Psalm 102 [2]
102:1 Błogosław, duszo moja Panu, * i wszystko, co we mnie jest, imieniu świętemu Jego.
102:2 Błogosław, duszo moja, Panu, * i nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw Jego.
102:3 On miłościwie odpuszcza wszystkie nieprawości twoje, * uzdrawia wszystkie choroby twoje.
102:4 On odkupuje żywot twój od zatracenia, * wieńczy cię miłosierdziem i litościami.
102:5 On wypełnia dobrami pragnienie twoje, * odnowi się jak u orła młodość twoja.
102:6 Pan czyni miłosierdzie * i sprawiedliwość wszystkim krzywdę cierpiącym.
102:7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi * i wolę swoją synom izraelskim.
102:8 Litościwy i miłościwy Pan, * długo czekający i wielce miłosierny.
102:9 Nie na wieki gniewać się będzie, * ani wiecznie grozić będzie.
102:10 Nie według grzechów naszych uczynił nam, * ani według nieprawości naszych oddał nam.
102:11 Albowiem według wysokości nieba nad ziemią * utwierdził miłosierdzie swoje nad tymi, którzy się Go boją.
102:12 Jak odległy jest wschód od zachodu, * tak oddalił od nas nieprawości nasze.
102:13 Jak lituje się ojciec nad synami swymi, zlitował się Pan nad tymi, którzy się Go boją, * bo On zna utworzenie nasze.
102:14 Pamięta, że prochem jesteśmy: * człowiek, jak trawa dni jego, jak kwiat polny, tak przekwitnie.
102:16 Albowiem wionie nań wiatr, i nie ostoi się, * i więcej się nie pozna miejsca jego.
102:17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków * i na wieki, nad tymi, którzy się Go boją.
102:17 A sprawiedliwość Jego nad synami synów, * nad tymi, którzy zachowują przymierze Jego:
102:18 I pamiętają Jego przykazania, * aby je wypełniać.
102:19 Pan na niebie postawił stolicę swoją, * a królestwo Jego nad wszystkimi panować będzie.
102:20 Uwielbiajcie Pana, wszyscy aniołowie Jego: * możni w sile, którzy pełnicie słowo Jego, skoro usłyszycie głos mowy Jego.
102:21 Uwielbiajcie Pana wszystkie wojska Jego: * słudzy Jego, którzy czynicie wolę Jego.
102:22 Uwielbiajcie Pana wszystkie dzieła Jego: * na wszelkim miejscu panowania Jego, uwielbiaj duszo moja, Pana.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wołanie moje niech do ciebie przyjdzie, Boże.
|
Ant. Bénedic. ‡
Psalmus 103(1-24) [3]
103:1 Bénedic, ‡ ánima mea, Dómino: * Dómine, Deus meus, magnificátus es veheménter.
103:1 Confessiónem, et decórem induísti: * amíctus lúmine sicut vestiménto:
103:2 Exténdens cælum sicut pellem: * qui tegis aquis superióra ejus.
103:3 Qui ponis nubem ascénsum tuum: * qui ámbulas super pennas ventórum.
103:4 Qui facis ángelos tuos, spíritus: * et minístros tuos ignem uréntem.
103:5 Qui fundásti terram super stabilitátem suam: * non inclinábitur in sǽculum sǽculi.
103:6 Abýssus, sicut vestiméntum, amíctus ejus: * super montes stabunt aquæ.
103:7 Ab increpatióne tua fúgient: * a voce tonítrui tui formidábunt.
103:8 Ascéndunt montes: et descéndunt campi * in locum, quem fundásti eis.
103:9 Términum posuísti, quem non transgrediéntur: * neque converténtur operíre terram.
103:10 Qui emíttis fontes in convállibus: * inter médium móntium pertransíbunt aquæ.
103:11 Potábunt omnes béstiæ agri: * exspectábunt ónagri in siti sua.
103:12 Super ea vólucres cæli habitábunt: * de médio petrárum dabunt voces.
103:13 Rigans montes de superióribus suis: * de fructu óperum tuórum satiábitur terra:
103:14 Prodúcens fænum juméntis, * et herbam servitúti hóminum:
103:14 Ut edúcas panem de terra: * et vinum lætíficet cor hóminis:
103:15 Ut exhílaret fáciem in óleo: * et panis cor hóminis confírmet.
103:16 Saturabúntur ligna campi, et cedri Líbani, quas plantávit: * illic pásseres nidificábunt.
103:17 Heródii domus dux est eórum: * montes excélsi cervis: petra refúgium herináciis.
103:19 Fecit lunam in témpora: * sol cognóvit occásum suum.
103:20 Posuísti ténebras, et facta est nox: * in ipsa pertransíbunt omnes béstiæ silvæ.
103:21 Cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant, * et quǽrant a Deo escam sibi.
103:22 Ortus est sol, et congregáti sunt: * et in cubílibus suis collocabúntur.
103:23 Exíbit homo ad opus suum: * et ad operatiónem suam usque ad vésperum.
103:24 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * ómnia in sapiéntia fecísti: impléta est terra possessióne tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Błogosław. ‡
Psalm 103(1-24) [3]
103:1 Błogosław ‡ duszo moja Panu: * Panie, Boże mój, bardzoś się możnym okazał.
103:1 Oblokłeś się w chwałę i ozdobę, * przyodziałeś się światłością jakby szatą.
103:2 Ty rozciągasz niebo jak skórę, * pokrywasz wodami wierzch jego.
103:3 Czynisz obłoki wozem Twoim, * przechadzasz się na skrzydłach wiatrów.
103:4 Czynisz z aniołów Twoich wichry, * a ze sług Twoich ogień palący.
103:5 Ty osadziłeś ziemię na podstawie jej, * nie zachwieje się na wieki wieków.
103:6 Głębina, jak szata, jest jej odzieniem, * ponad górami stały wody.
103:7 Na groźbę Twoją uciekną, * ulękną się głosu gromu Twego.
103:8 Podnoszą się góry i zniżają pola * na miejsce, któreś im założył.
103:9 Założyłeś kres, którego nie przestąpią, * i nie wrócą się pokryć ziemi.
103:10 Ty wypuszczasz źródła po dolinach: * pomiędzy górami popłyną wody.
103:11 Będą pić wszystkie zwierzęta polne: * osły dzikie czekać będą w pragnieniu swoim.
103:12 Nad nimi mieszkać będą ptaki powietrzne: * spośród skał wydawać będą głosy.
103:13 Ty skrapiasz góry z wysokości swoich: * z owocu dzieł Twoich nasyci się ziemia.
103:14 Ty sprawiasz, że trawa rośnie dla bydła, * a zioła na posługę ludzi:
103:14 Abyś wywodził chleb z ziemi, * a wino rozweselało serce człowieka:
103:15 Aby rozjaśniało oblicze od oliwy, * a chleb serce człowiecze wzmocnił.
103:16 Nasycają się drzewa polne i cedry Libanu, które zasadził: * tam wróble będą się gnieździć.
103:17 Gniazdo czapli panuje nad nimi: * góry wysokie dla jeleni, opoki schronieniem dla jeżów.
103:19 Uczynił księżyc na znak czasów, * słońce poznało swój zachód.
103:20 Przywiodłeś ciemność i nastała noc, * w niej krążyć będą wszystkie zwierzęta leśne.
103:21 Młode lwy ryczą, by porywać * i żądać od Boga pokarmu dla siebie.
103:22 Wzeszło słońce i one się zgromadziły, * i położą się w jamach swoich.
103:23 Wynijdzie człowiek na robotę swoją * i na prace swoje aż do wieczora.
103:24 Jakże wielkie są dzieła Twoje, Panie! * Wszystko w mądrości uczyniłeś: napełniona jest ziemia posiadłością Twoją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 103(25-35) [4]
103:25 Hoc mare magnum, et spatiósum mánibus: * illic reptília, quorum non est númerus.
103:26 Animália pusílla cum magnis: * illic naves pertransíbunt.
103:27 Draco iste, quem formásti ad illudéndum ei: * ómnia a te exspéctant ut des illis escam in témpore.
103:28 Dante te illis, cólligent: * aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur bonitáte.
103:29 Averténte autem te fáciem, turbabúntur: * áuferes spíritum eórum, et defícient, et in púlverem suum reverténtur.
103:30 Emíttes spíritum tuum, et creabúntur: * et renovábis fáciem terræ.
103:31 Sit glória Dómini in sǽculum: * lætábitur Dóminus in opéribus suis:
103:32 Qui réspicit terram, et facit eam trémere: * qui tangit montes, et fúmigant.
103:33 Cantábo Dómino in vita mea: * psallam Deo meo, quámdiu sum.
103:34 Jucúndum sit ei elóquium meum: * ego vero delectábor in Dómino.
103:35 Defíciant peccatóres a terra, et iníqui ita ut non sint: * bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bénedic, ánima mea Dómino.
|
Psalm 103(25-35) [4]
103:25 Oto morze wielkie i szeroko rozlane, * tam płazy, których nie masz liczby.
103:26 Zwierzęta małe i wielkie: * tam okręty płynąć będą.
103:27 Smok ten, któregoś stworzył, by naigrawać się z niego: * wszystko na Ciebie czeka, abyś im dał pokarm w swoim czasie.
103:28 Gdy Ty im dasz, będą zbierać, * gdy otworzysz rękę Twoją, wszystko się dobrem napełnia.
103:29 Ale gdy Ty odwrócisz oblicze, zatrwożą się, * jeśli zabierzesz ich ducha, ustaną, i w proch swój się obrócą.
103:30 Jeśli wypuścisz ducha Twego, będą stworzone, * i odnowisz oblicze ziemi.
103:31 Niechaj chwała Pańska będzie na wieki: * dziełami swoimi będzie się weselił Pan:
103:32 Który patrzy na ziemię i czyni, że drży, * który dotyka gór, i dymią.
103:33 Będę śpiewał Panu za żywota mego, * będę grał Bogu memu, póki mnie staje.
103:34 Niech Mu będzie miła wymowa moja, * a ja się będę rozkoszował w Panu.
103:35 Niechaj znikną grzesznicy z ziemi, i źli ludzie tak, iżby ich nie było: * uwielbiaj duszo moja Pana.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosław, duszo moja, Panu.
|
Ant. Lætétur cor.
Psalmus 104(1-22) [5]
104:1 Confitémini Dómino, et invocáte nomen ejus: * annuntiáte inter gentes ópera ejus.
104:2 Cantáte ei, et psállite ei: * narráte ómnia mirabília ejus.
104:3 Laudámini in nómine sancto ejus: * lætétur cor quæréntium Dóminum.
104:4 Quǽrite Dóminum, et confirmámini: * quǽrite fáciem ejus semper.
104:5 Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit: * prodígia ejus, et judícia oris ejus.
104:6 Semen Ábraham, servi ejus: * fílii Jacob, elécti ejus.
104:7 Ipse Dóminus Deus noster: * in univérsa terra judícia ejus.
104:8 Memor fuit in sǽculum testaménti sui: * verbi, quod mandávit in mille generatiónes:
104:9 Quod dispósuit ad Ábraham: * et juraménti sui ad Isaac:
104:10 Et státuit illud Jacob in præcéptum: * et Israël in testaméntum ætérnum:
104:11 Dicens: Tibi dabo terram Chánaan, * funículum hereditátis vestræ.
104:12 Cum essent número brevi, * paucíssimi et íncolæ ejus:
104:13 Et pertransiérunt de gente in gentem, * et de regno ad pópulum álterum.
104:14 Non relíquit hóminem nocére eis: * et corrípuit pro eis reges.
104:15 Nolíte tángere christos meos: * et in prophétis meis nolíte malignári.
104:16 Et vocávit famem super terram: * et omne firmaméntum panis contrívit.
104:17 Misit ante eos virum: * in servum venúmdatus est Joseph.
104:18 Humiliavérunt in compédibus pedes ejus, ferrum pertránsiit ánimam ejus * donec veníret verbum ejus.
104:19 Elóquium Dómini inflammávit eum: * misit rex, et solvit eum; princeps populórum, et dimísit eum.
104:21 Constítuit eum dóminum domus suæ: * et príncipem omnis possessiónis suæ:
104:22 Ut erudíret príncipes ejus sicut semetípsum: * et senes ejus prudéntiam docéret.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Niech się weseli serce.
Psalm 104(1-22) [5]
104:1 Wysławiajcie Pana i wzywajcie imienia Jego, * opowiadajcie między narodami czyny Jego.
104:2 Śpiewajcie Mu i grajcie Mu, * oznajmiajcie wszystkie dziwy Jego.
104:3 Chlubcie się imieniem świętym Jego, * niech się weseli serce szukających Pana.
104:4 Szukajcie Pana i bądźcie umocnieni, * szukajcie oblicza Jego zawsze.
104:5 Pamiętajcie na dziwy Jego, które uczynił, * na cuda Jego i sądy ust Jego.
104:6 Potomstwo Abrahama, słudzy Jego, * synowie Jakuba, wybrani Jego.
104:7 On to, Pan, jest Bogiem naszym, * po wszystkiej ziemi są sądy Jego.
104:8 Pamiętał wiecznie na przymierze swoje, * na słowo, które przykazał na tysiąc narodów:
104:9 Które zawarł z Abrahamem: * i na przysięgę swą z Izaakiem:
104:10 I podał je Jakubowi za prawo * i Izraelowi za przymierze wieczne:
104:11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chanaan, * sznur dziedzictwa waszego.
104:12 Gdy byli w małej liczbie, * bardzo nieliczni i jako przybysze w niej.
104:13 I przechodzili od narodu do narodu, * i z królestwa do innego ludu.
104:14 Nie dopuścił człowiekowi czynić im krzywdy * i pokarał za nich królów.
104:15 Nie tykajcie pomazańców moich * i prorokom moim nie czyńcie nic złego.
104:16 I przywołał głód na ziemię, * skruszył wszystką ostoję chleba.
104:17 Posłał przed nimi męża, * za niewolnika sprzedany został Józef.
104:18 Ugięli w pęta nogi jego, żelazo przeszyło duszę jego, * aż się spełniło słowo jego.
104:19 Mowa Pańska zapaliła go: * posłał król i rozwiązał go, władca ludu, i wypuścił go.
104:21 Ustanowił go panem domu swego * i książęciem wszystkiej dzierżawy swojej:
104:22 Aby oświecał książąt jego jak jego samego, * a starców jego uczył mądrości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 104(23-45) [6]
104:23 Et intrávit Israël in Ægýptum: * et Jacob áccola fuit in terra Cham.
104:24 Et auxit pópulum suum veheménter: * et firmávit eum super inimícos ejus.
104:25 Convértit cor eórum ut odírent pópulum ejus: * et dolum fácerent in servos ejus.
104:26 Misit Móysen, servum suum: * Aaron, quem elégit ipsum.
104:27 Pósuit in eis verba signórum suórum: * et prodigiórum in terra Cham.
104:28 Misit ténebras, et obscurávit: * et non exacerbávit sermónes suos.
104:29 Convértit aquas eórum in sánguinem: * et occídit pisces eórum.
104:30 Édidit terra eórum ranas: * in penetrálibus regum ipsórum.
104:31 Dixit, et venit cœnomyía: * et cínifes in ómnibus fínibus eórum.
104:32 Pósuit plúvias eórum grándinem: * ignem comburéntem in terra ipsórum.
104:33 Et percússit víneas eórum, et ficúlneas eórum: * et contrívit lignum fínium eórum.
104:34 Dixit, et venit locústa, et bruchus, * cujus non erat númerus:
104:35 Et comédit omne fænum in terra eórum: * et comédit omnem fructum terræ eórum.
104:36 Et percússit omne primogénitum in terra eórum: * primítias omnis labóris eórum.
104:37 Et edúxit eos cum argénto et auro: * et non erat in tríbubus eórum infírmus.
104:38 Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum: * quia incúbuit timor eórum super eos.
104:39 Expándit nubem in protectiónem eórum: * et ignem ut lucéret eis per noctem.
104:40 Petiérunt, et venit cotúrnix: * et pane cæli saturávit eos.
104:41 Dirúpit petram et fluxérunt aquæ: * abiérunt in sicco flúmina;
104:42 Quóniam memor fuit verbi sancti sui: * quod hábuit ad Ábraham, púerum suum.
104:43 Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, * et eléctos suos in lætítia.
104:44 Et dedit illis regiónes géntium: * et labóres populórum possedérunt:
104:45 Ut custódiant justificatiónes ejus, * et legem ejus requírant.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætétur cor quæréntium Dóminum.
|
Psalm 104(23-45) [6]
104:23 I wszedł Izrael do Egiptu, * i Jakub był przybyszem w ziemi Chama.
104:24 I rozmnożył lud swój bardzo, * i uczynił go mocniejszym od nieprzyjaciół jego.
104:25 Odmienił serce ich, aby nienawidzili ludu Jego * i działali podstępnie przeciw sługom Jego.
104:26 Posłał Mojżesza, sługę swego, * Aarona, którego obrał.
104:27 Spełnił wśród nich czyny znaków swoich * i cudów w ziemi Chama.
104:28 Spuścił ciemności i zaćmił, * i nie uprzykrzył słów swoich.
104:29 Obrócił wody ich w krew, * a ryby ich wygubił.
104:30 Zrodziła ziemia ich żaby * w pokojach królów ich.
104:31 Rozkazał i przyszła psia mucha i komary * we wszystkich granicach ich.
104:32 Grad zesłał im jako deszcz, * i ogień palący na ich ziemię.
104:33 I potłukł winnice ich i figi ich, * i pokruszył drzewa w ich granicach.
104:34 Rzekł, i przyszła szarańcza, i chrząszcz, * którego nie było liczby:
104:35 I zjadł wszystką trawę w ich ziemi, * i zjadł wszystek owoc ziemi ich.
104:36 I pobił wszelkie pierworodne w ich ziemi, * pierwociny wszelkiej ich pracy.
104:37 I wyprowadził ich ze srebrem i złotem, * a w pokoleniach ich nie było chorego.
104:38 Radował się Egipt z wyjścia ich, * bo był przyszedł na nich strach przed nimi.
104:39 Rozciągnął obłok dla zakrycia ich, * a ogień, aby im świecił w nocy.
104:40 Żądali, i przyleciała przepiórka, * i chlebem niebieskim nasycił ich.
104:41 Rozszczepił opokę i wypłynęły wody, * popłynęły rzeki na suszy.
104:42 Albowiem pomniał na słowo święte swoje, * które mówił do Abrahama, sługi swego.
104:43 I wywiódł lud swój z weselem, * i wybranych swoich z radością.
104:44 I dał im krainy narodów, * i pracę ludów posiedli:
104:45 Aby strzegli usprawiedliwień Jego * i o zakon Jego dbali.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Niech się weseli serce szukających Pana.
|
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
|
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Précibus et méritis beátæ Maríæ semper Vírginis et ómnium Sanctórum, perdúcat nos Dóminus ad regna cælórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Przez modlitwy i zasługi błogosławionej Maryi zawsze Dziewicy, i wszystkich Świętych, niech nas Pan prowadzi do królewstwa niebieskiego. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 1
Sir 24:11-13
11 In ómnibus réquiem quæsívi, et in hereditáte Dómini morábor.
12 Tunc præcépit, et dixit mihi Creátor ómnium: et qui creávit me, requiévit in tabernáculo meo.
13 Et dixit mihi: In Jacob inhábita, et in Israël hereditáre, et in eléctis meis mitte radíces.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Sancta et immaculáta virgínitas, quibus te láudibus éfferam, néscio:
* Quia quem cæli cápere non póterant, tuo grémio contulísti.
℣. Benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui.
℟. Quia quem cæli cápere non póterant, tuo grémio contulisti.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.
Lekcja 1
Syr 24:11-13
11 We wszytkim szukałam odpoczynku i w dziedzictwie Pańskim mieszkać będę.
12 Tedy przykazał i rzekł mi, Stworzyciel wszech rzeczy, a który mię stworzył, odpoczynął w przybytku moim.
13 I rzekł mi: Mieszkaj w Jakubie a w Izraelu weźmi dziedzictwo, a między wybranymi memi rozpuść korzenie.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Święte i nieskalane dziewictwo, którego chwały nie zdołam wyrazić:
* Bo Ten, którego niebiosa zmieścić nie mogły, Ty w swym łonie nosiłaś.
℣. Błogosławionaś Ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego
℟. Bo Ten, którego niebiosa zmieścić nie mogły, Ty w swym łonie nosiłaś.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipsa Virgo vírginum intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 2
Sir 24:15-16
15 Et sic in Sion firmáta sum, et in civitáte sanctificáta simíliter requiévi, et in Jerúsalem potéstas mea.
16 Et radicávi in pópulo honorificáto, et in parte Dei mei heréditas illíus, et in plenitúdine sanctórum deténtio mea.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Beata es, Virgo María, quæ Dominum portasti, Creatorem mundi:
* Genuisti qui te fecit, et in æternum permanes Virgo.
℣. Ave María, gratia plena, Dominus tecum.
℟. Genuisti qui te fecit, et in æternum permanes Virgo.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Panna nad pannami, której święto obchodzimy, wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 2
Syr 24:15-16
15 I takem w Syjonie jest utwierdzona a w Mieście Świętym takżem odpoczywała, a w Jeruzalem władza moja.
16 I rozkorzeniłam się w zacnym narodzie i w dziale Boga mego dziedzictwo jego a w pełności świętych zadzierżenie moje.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Błogosłowionaś Dziewico Maryjo, któraś Pana nosiła, Stworzyciela świata:
* Porodziłaś Tego, który Cię stworzył, i na wieki Dziewicą pozostałaś.
℣. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, Pan z Tobą.
℟. Porodziłaś Tego, który Cię stworzył, i na wieki Dziewicą pozostałaś.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
Sir 24:17-20
17 Quasi cedrus exaltáta sum in Líbano, et quasi cypréssus in monte Sion:
18 Quasi palma exaltáta sum in Cades, et quasi plantátio rosæ in Iéricho:
19 Quasi olíva speciósa in campis, et quasi plátanus exaltáta sum juxta aquam in platéis.
20 Sicut cinnamómum et bálsamum aromatízans odórem dedi: quasi myrrha elécta dedi suavitátem odóris:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Felix namque es, sacra Virgo María, et omni laude digníssima:
* Quia ex te ortus est sol justítiæ, Christus, Deus noster.
℣. Ora pro pópulo, intérveni pro clero, intercéde pro devóto femíneo sexu: séntiant omnes tuum juvámen, quicúmque célebrant tuam sanctam commemoratiónem.
℟. Quia ex te ortus est sol justítiæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christus, Deus noster.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 3
Syr 24:17-20
17 Wyniesionam wzgórę jako drzewo cedrowe na Libanie i jako cyprys na górze Syjonie,
18 Wywyższyłam się jako palma w Kades i jako szczepienie różej w Jerychu.
19 Jako piękna oliwa na polu a jako jawor jestem powyższona nad wodą na ulicach.
20 Jako cynamon i balsam woniający wydałam wonność, jako mirra wyborna dałam słodkość wonności
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Szczęśliwa jesteś, święta Panno Maryjo, i wszelkiej chwały najgodniejsza,
* Bo z Ciebie wzeszło Słońce sprawiedliwości, Chrystus, Bóg nasz.
℣. Módl się za lud, wstawiaj się za duchowieństwem, oręduj za poświęconą Bogu płcią niewieścią; niech Twojej pomocy doznają wszyscy, którzy obchodzą Twoje wspomnienie.
℟. Bo z Ciebie wzeszło Słońce sprawiedliwości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Chrystus, Bóg nasz.
|
Nocturn II.
Ant. Allelúja.
Psalmus 105(1-31) [7]
105:1 Confitémini Dómino, quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia ejus.
105:2 Quis loquétur poténtias Dómini, * audítas fáciet omnes laudes ejus?
105:3 Beáti, qui custódiunt judícium, * et fáciunt justítiam in omni témpore.
105:4 Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui: * vísita nos in salutári tuo:
105:5 Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætítia gentis tuæ: * ut laudéris cum hereditáte tua.
105:6 Peccávimus cum pátribus nostris: * injúste égimus, iniquitátem fécimus.
105:7 Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua: * non fuérunt mémores multitúdinis misericórdiæ tuæ.
105:7 Et irritavérunt ascendéntes in mare, * Mare Rubrum.
105:8 Et salvávit eos propter nomen suum: * ut notam fáceret poténtiam suam.
105:9 Et incrépuit Mare Rubrum, et exsiccátum est, * et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.
105:10 Et salvávit eos de manu odiéntium: * et redémit eos de manu inimíci.
105:11 Et opéruit aqua tribulántes eos: * unus ex eis non remánsit.
105:12 Et credidérunt verbis ejus: * et laudavérunt laudem ejus.
105:13 Cito fecérunt, oblíti sunt óperum ejus: * et non sustinuérunt consílium ejus.
105:14 Et concupiérunt concupiscéntiam in desérto: * et tentavérunt Deum in inaquóso.
105:15 Et dedit eis petitiónem ipsórum: * et misit saturitátem in ánimas eórum.
105:16 Et irritavérunt Móysen in castris: * Aaron, sanctum Dómini.
105:17 Apérta est terra, et deglutívit Dathan: * et opéruit super congregatiónem Abíron.
105:18 Et exársit ignis in synagóga eórum * flamma combússit peccatóres.
105:19 Et fecérunt vítulum in Horeb * et adoravérunt scúlptile.
105:20 Et mutavérunt glóriam suam * in similitúdinem vítuli comedéntis fænum.
105:21 Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, * qui fecit magnália in Ægýpto, mirabília in terra Cham: terribília in Mari Rubro.
105:23 Et dixit ut dispérderet eos: * si non Móyses, eléctus ejus, stetísset in confractióne in conspéctu ejus:
105:24 Ut avérteret iram ejus ne dispérderet eos: * et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem:
105:25 Non credidérunt verbo ejus, et murmuravérunt in tabernáculis suis: * non exaudiérunt vocem Dómini.
105:26 Et elevávit manum suam super eos: * ut prostérneret eos in desérto:
105:27 Et ut deíceret semen eórum in natiónibus: * et dispérgeret eos in regiónibus.
105:28 Et initiáti sunt Beélphegor: * et comedérunt sacrifícia mortuórum.
105:29 Et irritavérunt eum in adinventiónibus suis: * et multiplicáta est in eis ruína.
105:30 Et stetit Phínees, et placávit: * et cessávit quassátio.
105:31 Et reputátum est ei in justítiam: * in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn II.
Ant. Alleluja.
Psalm 105(1-31) [7]
105:1 Wysławiajcie Pana, bo dobry, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
105:2 Któż wypowie możne dzieła Pańskie, * wygłosi wszystką chwałę Jego?
105:3 Błogosławieni, którzy strzegą prawa * i czynią sprawiedliwość na każdy czas.
105:4 Wspomnij na nas, Panie, w łaskawości dla ludu Twego, * nawiedź nas przez zbawienie Twoje:
105:5 Abyśmy oglądali dobra wybranych Twoich i weselili się weselem ludu Twego: * abyś był wychwalany z dziedzictwem Twoim.
105:6 Zgrzeszyliśmy z ojcami naszymi, * niesprawiedliwie postępowaliśmy, nieprawość popełnialiśmy.
105:7 Ojcowie nasi w Egipcie nie rozumieli cudów Twoich, * nie pamiętali na wielkość miłosierdzia Twego.
105:7 I rozdrażnili Cię, gdy wstępowali ku morzu, * Morzu Czerwonemu.
105:8 I wybawił ich dla imienia swego, * aby okazać moc swoją.
105:9 I zgromił Morze Czerwone i wyschło, * i przeprowadził ich przez głębinę jak przez pustynię.
105:10 I wybawił ich z ręki tych, którzy ich nienawidzili, * i wykupił ich z ręki nieprzyjaciół.
105:11 I okryła woda tych, którzy ich trapili, * ani jeden z nich nie pozostał.
105:12 I uwierzyli słowom Jego, * i śpiewali chwałę Jego.
105:13 Prędko zapomnieli uczynków Jego, * a nie czekali na zrządzenia Jego.
105:14 I ulegli pożądliwości na pustkowiu, * i kusili Boga na miejscu bezwodnym.
105:15 I spełnił im prośbę ich, * i spuścił nasycenie na dusze ich.
105:16 I rozdrażnili Mojżesza w obozie, * Aarona, świętego Pańskiego.
105:17 Otworzyła się ziemia i pożarła Datana, * i okryła zgraję Abirona.
105:18 I zapalił się ogień w ich gromadzie, * płomień popalił grzeszników.
105:19 I uczynili cielca przy Horebie, * i kłaniali się bałwanowi.
105:20 I zamienili chwałę swą * na obraz cielca żrącego trawę.
105:21 Zapomnieli Boga, który ich wybawił, * który uczynił wielkie rzeczy w Egipcie, dziwy w ziemi Chama: straszne rzeczy na Czerwonym Morzu.
105:23 I rzekł, że ich wytraci, * gdyby był Mojżesz, wybrany Jego, nie zastawił się w wyłomie przed oczyma Jego:
105:24 Aby odwrócić gniew Jego, żeby ich me wytracał: * i za nic sobie nie mieli ziemi pożądania godnej.
105:25 Nie wierzyli słowu Jego, i szemrali w namiotach swoich, * nie słuchali głosu Pańskiego.
105:26 I podniósł rękę swoją na nich, * aby ich powalić na pustyni:
105:27 I żeby rzucić potomstwo ich między narody * i rozproszyć ich po ziemiach.
105:28 I poświęcili się Beel-Fegorowi, * i jedli ofiary umarłych.
105:29 I pobudzili Go do gniewu występkami swymi, * i zebrała się nad nimi zaguba.
105:30 I stanął Finees i ubłagał, * i ustała porażka.
105:31 I poczytano mu ku sprawiedliwości * z pokolenia na pokolenie aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 105(32-48) [8]
105:32 Et irritavérunt eum ad aquas contradictiónis: * et vexátus est Móyses propter eos: quia exacerbavérunt spíritum ejus.
105:33 Et distínxit in lábiis suis: * non disperdidérunt gentes, quas dixit Dóminus illis.
105:35 Et commísti sunt inter gentes, et didicérunt ópera eórum: et serviérunt sculptílibus eórum: * et factum est illis in scándalum.
105:37 Et immolavérunt fílios suos, * et fílias suas dæmóniis.
105:38 Et effudérunt sánguinem innocéntem: * sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.
105:39 Et infécta est terra in sanguínibus, et contamináta est in opéribus eórum: * et fornicáti sunt in adinventiónibus suis.
105:40 Et irátus est furóre Dóminus in pópulum suum: * et abominátus est hereditátem suam.
105:41 Et trádidit eos in manus géntium: * et domináti sunt eórum qui odérunt eos.
105:42 Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et humiliáti sunt sub mánibus eórum: * sæpe liberávit eos.
105:43 Ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo: * et humiliáti sunt in iniquitátibus suis.
105:44 Et vidit, cum tribularéntur: * et audívit oratiónem eórum.
105:45 Et memor fuit testaménti sui: * et pœnítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.
105:46 Et dedit eos in misericórdias * in conspéctu ómnium qui céperant eos.
105:47 Salvos nos fac, Dómine, Deus noster: * et cóngrega nos de natiónibus:
105:47 Ut confiteámur nómini sancto tuo: * et gloriémur in laude tua.
105:48 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * et dicet omnis pópulus: Fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 105(32-48) [8]
105:32 I pobudzili Go do gniewu u wód Meriba, * i utrapiony był Mojżesz dla nich, bo rozdrażnili ducha jego.
105:33 I mówił niebacznie ustami swymi: * Nie wygładzili pogan, o których im był Pan powiedział.
105:35 I pomieszali się z poganami, i nauczyli się uczynków ich, i służyli bałwanom ich, * i stało się im na upadek.
105:37 I ofiarowali synów swoich * i córki swoje czartom.
105:38 I wylewali krew niewinną, * krew synów swoich i córek swoich, które ofiarowali bałwanom kananejskim.
105:39 I splugawiona była ziemia krwią, i zeszpecona ich uczynkami: * i cudzołożyli występkami swymi.
105:40 I rozgniewał się Pan zapalczywością przeciw ludowi swemu, * i obrzydził sobie dziedzictwo swoje.
105:41 I wydał ich w ręce narodów, * i panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści.
105:42 I utrapili ich nieprzyjaciele ich, i byli poniżeni pod ich rękami: * często ich wybawiał.
105:43 Ale oni do gniewu Go przywodzili pomysłami swymi, * i poniżeni byli dla nieprawości swoich.
105:44 I widział, kiedy byli uciśnieni, * i wysłuchał ich modlitwę.
105:45 I wspomniał na przymierze swoje, * i żal mu było ich według wielkości miłosierdzia Jego.
105:46 I dał im znaleźć miłosierdzie * na oczach wszystkich, którzy ich pojmali.
105:47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz, * i zgromadź nas spośród narodów:
105:47 Abyśmy wysławiali imię Twoje święte * i chlubili się chwałą Twoją.
105:48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, z wieku na wiek: * i niech rzecze wszystek lud: Stań się, stań się.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 106(1-24) [9]
106:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia ejus.
106:2 Dicant qui redémpti sunt a Dómino, quos redémit de manu inimíci: * et de regiónibus congregávit eos:
106:3 A solis ortu, et occásu: * ab aquilóne, et mari.
106:4 Erravérunt in solitúdine in inaquóso: * viam civitátis habitáculi non invenérunt.
106:5 Esuriéntes, et sitiéntes: * ánima eórum in ipsis defécit.
106:6 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum erípuit eos.
106:7 Et dedúxit eos in viam rectam: * ut irent in civitátem habitatiónis.
106:8 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:9 Quia satiávit ánimam inánem: * et ánimam esuriéntem satiávit bonis.
106:10 Sedéntes in ténebris, et umbra mortis: * vinctos in mendicitáte et ferro.
106:11 Quia exacerbavérunt elóquia Dei: * et consílium Altíssimi irritavérunt.
106:12 Et humiliátum est in labóribus cor eórum: * infirmáti sunt, nec fuit qui adjuváret.
106:13 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:14 Et edúxit eos de ténebris, et umbra mortis: * et víncula eórum disrúpit.
106:15 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:16 Quia contrívit portas ǽreas: * et vectes férreos confrégit.
106:17 Suscépit eos de via iniquitátis eórum: * propter injustítias enim suas humiliáti sunt.
106:18 Omnem escam abomináta est ánima eórum: * et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
106:19 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:20 Misit verbum suum, et sanávit eos: * et erípuit eos de interitiónibus eórum.
106:21 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:22 Et sacríficent sacrifícium laudis: * et annúntient ópera ejus in exsultatióne.
106:23 Qui descéndunt mare in návibus, * faciéntes operatiónem in aquis multis.
106:24 Ipsi vidérunt ópera Dómini, * et mirabília ejus in profúndo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 106(1-24) [9]
106:1 Wysławiajcie Pana, bo dobry jest, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
106:2 Niech tak mówią, którzy są przez Pana odkupieni, których wykupił z ręki nieprzyjaciela, * i zgromadził ich z krajów:
106:3 Ze wschodu słońca i z zachodu, * z północy i od morza.
106:4 Błądzili po pustkowiu na miejscu bezwodnym * i nie znajdowali drogi do miasta, gdzieby można zamieszkać.
106:5 Łaknący i pragnący, * dusza ich w nich ustawała.
106:6 I wołali do Pana, gdy byli uciśnieni, * i wyrwał ich z ich utrapień.
106:7 I naprowadził ich na drogę prostą, * aby doszli do miasta, w którym by mieszkali.
106:8 Niechże wysławiają Pana zmiłowania Jego * i cuda Jego dla synów ludzkich.
106:9 Bo nasycił duszę głodną, * i duszę łaknącą dobrami napełnił.
106:10 Siedzieli w ciemnościach i w cieniu śmierci, * związani w niedostatku i w żelazie.
106:11 Bo się sprzeciwiali słowom Bożym * i wyrokami Najwyższego wzgardzili.
106:12 I poniżone było utrapieniem serce ich, * upadli, a nie było, kto by ich ratował.
106:13 I wołali do Pana, gdy w ucisku byli, * i wybawił ich z ich utrapień.
106:14 I wywiódł ich z ciemności i z cienia śmierci, * i okowy ich połamał.
106:15 Niechże wysławiają Pana zmiłowania Jego * i cuda Jego dla synów ludzkich.
106:16 Bo skruszył drzwi miedziane, * i połamał zapory żelazne.
106:17 Wybawił ich z drogi ich nieprawości, * bo dla niesprawiedliwości swoich byli poniżeni.
106:18 Wszelkim pokarmem brzydziła się dusza ich * i przybliżyli się aż do bram śmierci.
106:19 I wołali do Pana, gdy byli uciśnieni, * i wybawił ich z ich utrapień.
106:20 Zesłał słowo swoje i uzdrowił ich, * i wyrwał ich od zagłady.
106:21 Niechże wysławiają Pana zmiłowania Jego * i cuda Jego dla synów ludzkich.
106:22 A niechaj składają ofiarę chwały * i niech opowiadają uczynki Jego z weselem.
106:23 Którzy się puszczają okrętami na morze * kupiectwo uprawiając na wodach wielkich.
106:24 Ci widzieli dzieła Pańskie * i dziwy Jego na głębinie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 106(25-43) [10]
106:25 Dixit, et stetit spíritus procéllæ: * et exaltáti sunt fluctus ejus.
106:26 Ascéndunt usque ad cælos, et descéndunt usque ad abýssos: * ánima eórum in malis tabescébat.
106:27 Turbáti sunt, et moti sunt sicut ébrius: * et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
106:28 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum edúxit eos.
106:29 Et státuit procéllam ejus in auram: * et siluérunt fluctus ejus.
106:30 Et lætáti sunt quia siluérunt: * et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
106:31 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:32 Et exáltent eum in ecclésia plebis: * et in cáthedra seniórum laudent eum.
106:33 Pósuit flúmina in desértum: * et éxitus aquárum in sitim.
106:34 Terram fructíferam in salsúginem: * a malítia inhabitántium in ea.
106:35 Pósuit desértum in stagna aquárum: * et terram sine aqua in éxitus aquárum.
106:36 Et collocávit illic esuriéntes: * et constituérunt civitátem habitatiónis.
106:37 Et seminavérunt agros, et plantavérunt víneas: * et fecérunt fructum nativitátis.
106:38 Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis: * et juménta eórum non minorávit.
106:39 Et pauci facti sunt: * et vexáti sunt a tribulatióne malórum, et dolóre.
106:40 Effúsa est contémptio super príncipes: * et erráre fecit eos in ínvio, et non in via.
106:41 Et adjúvit páuperem de inópia: * et pósuit sicut oves famílias.
106:42 Vidébunt recti, et lætabúntur: * et omnis iníquitas oppilábit os suum.
106:43 Quis sápiens et custódiet hæc? * et intélleget misericórdias Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 106(25-43) [10]
106:25 Rzekł, i powstał wiatr burzliwy, * i podniosły się nawałności Jego.
106:26 Podnoszą się aż do nieba i zstępują aż do przepaści, * dusza ich schła w złej przygodzie.
106:27 Chwiali się i zataczali jak pijani, * i wszystka mądrość ich sczezła.
106:28 I wołali do Pana, gdy byli uciśnieni, * i wywiódł ich z ich utrapień.
106:29 I obrócił burzę Jego w ciszę, * i uspokoiły się nawałności Jego.
106:30 I uradowali się, że ucichły * i przyprowadził ich do portu pożądanego.
106:31 Niech wysławiają Pana zmiłowania Jego * i cuda Jego dla synów ludzkich.
106:32 I niech Go wywyższają w zgromadzeniu ludzi * i w gronie starców niech Go chwalą.
106:33 Obrócił rzeki w pustynię * i potoki wód w suszę.
106:34 Ziemię urodzajną w słone pola, * dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
106:35 Obrócił pustynię w jeziora wodne, * a ziemię bezwodną w strumienie wód.
106:36 I osadził tam łaknących, * i założył miasto na mieszkanie.
106:37 I posiali pola, i zasadzili winnice, * i zebrali plon z urodzaju.
106:38 I błogosławił im, i bardzo się rozmnożyli, * i bydła ich nie umniejszył.
106:39 I stali się nieliczni, * i dręczeni byli od utrapienia złego i boleści.
106:40 Wylana była wzgarda na książąt, * i dopuścił, że błądzili na bezdrożu, a nie na drodze.
106:41 I wspomógł ubogiego w niedostatku, * i uczynił jak owce rodziny.
106:42 Ujrzą sprawiedliwi i weselić się będą, * a wszelka nieprawość zatka usta swoje.
106:43 Któż mądry, a strzec będzie tego, * i wyrozumie miłosierdzie Pańskie?
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 107 [11]
107:2 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psallam in glória mea.
107:3 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
107:4 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psallam tibi in natiónibus.
107:5 Quia magna est super cælos misericórdia tua: * et usque ad nubes véritas tua:
107:6 Exaltáre super cælos, Deus, et super omnem terram glória tua: * ut liberéntur dilécti tui.
107:7 Salvum fac déxtera tua, et exáudi me: * Deus locútus est in sancto suo:
107:8 Exsultábo, et dívidam Síchimam, * et convállem tabernaculórum dimétiar.
107:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim suscéptio cápitis mei.
107:10 Juda rex meus: * Moab lebes spei meæ.
107:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ amíci facti sunt.
107:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
107:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos, * et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
107:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
107:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 107 [11]
107:2 Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje: * będę śpiewał i grał w chwale mojej.
107:3 Powstań, chwało moja, powstań, harfo i cytro, * wstanę na świtaniu.
107:4 Będę Cię wysławiał między ludami, Panie, * i będę Ci śpiewał między narodami.
107:5 Albowiem wielkie jest nad niebiosa miłosierdzie Twoje * i aż pod obłoki prawda Twoja.
107:6 Podnieś się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiej ziemi chwała Twoja, * aby byli wybawieni umiłowani Twoi.
107:7 Wybaw prawicą swoją i wysłuchaj mię: * Bóg mówił w świątyni swojej:
107:8 Rozweselę się i podzielę Sychem, * a dolinę Namiotów rozmierzę.
107:9 Mój jest Galaad i mój jest Manasses, * a Efraim obroną głowy mojej.
107:10 Juda królem moim, * Moab garncem nadziei mojej.
107:10 Nad Edom wyciągnę but mój, * mnie cudzoziemcy stali się przyjaciółmi.
107:11 Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? * Kto mię doprowadzi aż do Edomu?
107:12 Czyż nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił, * i nie wyruszysz, Boże, z wojskami naszymi?
107:13 Daj nam ratunek w utrapieniu, * bo omylne wybawienie człowiecze.
107:14 W Bogu uczynimy moc, * i On wniwecz obróci nieprzyjaciół naszych.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 108 [12]
108:2 Deus, laudem meam ne tacúeris: * quia os peccatóris, et os dolósi super me apértum est.
108:3 Locúti sunt advérsum me lingua dolósa, et sermónibus ódii circumdedérunt me: * et expugnavérunt me gratis.
108:4 Pro eo ut me dilígerent, detrahébant mihi: * ego autem orábam.
108:5 Et posuérunt advérsum me mala pro bonis: * et ódium pro dilectióne mea.
108:6 Constítue super eum peccatórem: * et diábolus stet a dextris ejus.
108:7 Cum judicátur, éxeat condemnátus: * et orátio ejus fiat in peccátum.
108:8 Fiant dies ejus pauci: * et episcopátum ejus accípiat alter.
108:9 Fiant fílii ejus órphani: * et uxor ejus vídua.
108:10 Nutántes transferántur fílii ejus, et mendícent: * et eiciántur de habitatiónibus suis.
108:11 Scrutétur fænerátor omnem substántiam ejus: * et dirípiant aliéni labóres ejus.
108:12 Non sit illi adjútor: * nec sit qui misereátur pupíllis ejus.
108:13 Fiant nati ejus in intéritum: * in generatióne una deleátur nomen ejus.
108:14 In memóriam rédeat iníquitas patrum ejus in conspéctu Dómini: * et peccátum matris ejus non deleátur.
108:15 Fiant contra Dóminum semper, et dispéreat de terra memória eórum: * pro eo quod non est recordátus fácere misericórdiam.
108:17 Et persecútus est hóminem ínopem, et mendícum, * et compúnctum corde mortificáre.
108:18 Et diléxit maledictiónem, et véniet ei: * et nóluit benedictiónem, et elongábitur ab eo.
108:18 Et índuit maledictiónem sicut vestiméntum, * et intrávit sicut aqua in interióra ejus, et sicut óleum in óssibus ejus.
108:19 Fiat ei sicut vestiméntum, quo operítur: * et sicut zona, qua semper præcíngitur.
108:20 Hoc opus eórum, qui détrahunt mihi apud Dóminum: * et qui loquúntur mala advérsus ánimam meam.
108:21 Et tu, Dómine, Dómine, fac mecum propter nomen tuum: * quia suávis est misericórdia tua.
108:22 Líbera me quia egénus, et pauper ego sum: * et cor meum conturbátum est intra me.
108:23 Sicut umbra cum declínat, ablátus sum: * et excússus sum sicut locústæ.
108:24 Génua mea infirmáta sunt a jejúnio: * et caro mea immutáta est propter óleum.
108:25 Et ego factus sum oppróbrium illis: * vidérunt me, et movérunt cápita sua.
108:26 Ádjuva me, Dómine, Deus meus: * salvum me fac secúndum misericórdiam tuam.
108:27 Et sciant quia manus tua hæc: * et tu, Dómine, fecísti eam.
108:28 Maledícent illi, et tu benedíces: * qui insúrgunt in me, confundántur: servus autem tuus lætábitur.
108:29 Induántur qui détrahunt mihi, pudóre: * et operiántur sicut diplóide confusióne sua.
108:30 Confitébor Dómino nimis in ore meo: * et in médio multórum laudábo eum.
108:31 Quia ástitit a dextris páuperis, * ut salvam fáceret a persequéntibus ánimam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 108 [12]
108:2 Boże, na chwałę moją nie milcz, * bo usta grzesznika i zdrajcy przeciwko mnie się otworzyły.
108:3 Mówili przeciwko mnie językiem zdradliwym i otoczyli mnie mowami nienawistnymi, * i zwalczali mię bez przyczyny.
108:4 Zamiast miłować mię uwłaczali mi, * a ja się modliłem.
108:5 I oddawali mi złem za dobre, * i nienawiścią za miłość moją.
108:6 Postawże nad nim grzesznika, * a diabeł niech stoi po prawicy jego.
108:7 Gdy go sądzą, niech wyjdzie potępiony, * a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
108:8 Dni jego niech będą krótkie, * a urząd jego niech weźmie inny.
108:9 Synowie jego niech się staną sierotami, * a żona jego wdową.
108:10 Niech się tułają dzieci jego błędne i niech żebrzą, * i niech będą wyrzucone z mieszkania swego.
108:11 Niech przetrząśnie lichwiarz wszystką majętność jego * i niech rozchwycą obcy pracę jego.
108:12 Niechaj nie ma pomocnika * i niech nie będzie, kto by się zlitował nad sierotami jego.
108:13 Dzieci jego niech poginą, * w jednym pokoleniu niech wygaśnie imię jego.
108:14 Niech przyjdzie na pamięć nieprawość ojców jego przed oczyma Pańskimi * i grzech matki jego niech nie będzie zgładzony.
108:15 Niechaj będą przed Panem zawsze i niech wyginie z ziemi pamiątka ich, * przeto że nie pamiętał czynić miłosierdzia.
108:17 I prześladował człowieka niedostatniego i żebraka * i skruszonego w sercu, aby go zabić.
108:18 Umiłował przekleństwo i przyjdzie nań, * nie chciał błogosławieństwa, i będzie oddalone od niego.
108:18 I oblókł się w przekleństwo jak w szatę, * i weszło jak woda we wnętrzności jego, a jak oliwa w kości jego.
108:19 Niechże mu będzie jak odzienie, którym się okrywa, * i jak pas, którym się zawsze opasuje.
108:20 Takie jest u Pana dzieło tych, którzy mi uwłaczają * i którzy źle mówią przeciw duszy mojej.
108:21 A Ty, Panie, Panie, uczyń ze mną dla imienia Twego, * albowiem słodkie jest miłosierdzie Twoje.
108:22 Wyzwól mię, bom ja jest biedny i ubogi, * i serce me we mnie jest utrapione.
108:23 Przeminąłem jak cień, kiedy schodzi, * i jestem strząśnięty jako szarańcza.
108:24 Kolana moje omdlały od postu, * i ciało moje odmieniło się od oleju.
108:25 Stałem się dla nich pośmiewiskiem, * patrzyli na mnie i kiwali głowami swymi.
108:26 Wspomóżże mię, Panie, Boże mój, * zbaw mię według miłosierdzia swego.
108:27 A niech poznają, że to ręka Twoja, * i żeś Ty, Panie, uczynił to.
108:28 Oni będą złorzeczyć, a Ty racz błogosławić, * którzy powstają przeciw mnie, niech będą zawstydzeni, a sługa Twój będzie się weselił.
108:29 Niechaj ci, którzy mi uwłaczają, będą pohańbieni, * i niech się przyodzieją jak płaszczem zniewagą swoją.
108:30 Będę sławił Pana bardzo moimi ustami, * i wpośród wielu chwalić Go będę.
108:31 Iż stanął po prawej stronie ubogiego, * aby wybawić od prześladowców duszę moją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum
Sir 24:15-16
Et sic in Sion firmáta sum, et in civitáte sanctificáta simíliter requiévi, et in Jerúsalem potéstas mea. Et radicávi in pópulo honorificáto, et in parte Dei mei heréditas illíus, et in plenitúdine sanctórum deténtio mea.
℟. Deo grátias.
℣. Adjuvábit eam Deus vultu suo.
℟. Deus in médio ejus, non commovébitur.
|
Capitulum
Syr 24:15-16
I takem w Syjonie jest utwierdzona a w Mieście Świętym takżem odpoczywała, a w Jeruzalem władza moja. I rozkorzeniłam się w zacnym narodzie i w dziale Boga mego dziedzictwo jego a w pełności świętych zadzierżenie moje.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Wspomoże ją Bóg obliczem swoim.
℟. Bóg w pośrodku jej, nie będzie poruszona.
|
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ, beátæ Maríæ virginitáte fecúnda, humáno géneri prǽmia præstitísti: tríbue, quǽsumus; ut ipsam pro nobis intercédere sentiámus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere, Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {Wotywa}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez płodne dziewictwo Najświętszej Marji Panny, zgotował rodowi ludzkiemu nagrodę zbawienia wiecznego: spraw prosimy, abyśmy doznawali pośrednictwa Tej, przez którą zasłużyliśmy otrzymać Dawcę życia wiekuistego, Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Reliqua omittuntur in Officium duodecim Lectionum, quando immediatæ subsequuntur Laudes. Sed in Festi Simplicis, et in Officio Ferialis tam trium, quam unius Lectionis semper dicuntur ut sequitur.
|
Opuścić resztę w Oficjach 12 lekcji, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno. W święta Simplex i dni świąteczne (z trzema lub jednym czytaniem) zawsze odmawia się następującą modlitwę.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
|
Post Divinum officium |
|
Ante Divinum officium |
Incipit {specialis}
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek {specjalne}
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam júdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 66 [0]
66:2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje i błogosławi nam, * niech rozświeci nad nami oblicze swe i zlituje się nad nami.
66:3 Żebyśmy poznali na ziemi drogę Twoją, * między wszystkimi narodami zbawienie Twoje.
66:4 Niech Cię wysławiają narody, Boże, * niech Cię wysławiają narody wszystkie.
66:5 Niech się radują i weselą narody, * bo sądzisz ludy sprawiedliwie i narodami na ziemi kierujesz.
66:6 Niech Cię wysławiają narody, Boże, niech Cię wysławiają narody wszystkie: * ziemia dała swój owoc.
66:7 Niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz, niech nas błogosławi Bóg * i niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ Votiva}
Ant. O admirábile commércium:
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O admirábile commércium: Creátor géneris humáni, animátum corpus sumens, de Vírgine nasci dignátus est; et procédens homo sine sémine, largítus est nobis suam Deitátem.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony Wotywa}
Ant. O cudowna zamiano:
Psalm 92 [1]
92:1 Pan jest królem, oblókł się w ozdobę, * oblókł się Pan w moc i przepasał się.
92:1 Albowiem umocnił okrąg świata, * który się nie poruszy.
92:2 Zgotowany tron Twój od owego czasu, * Ty jesteś od wieku.
92:3 Podniosły rzeki, Panie, * podniosły rzeki głos swój.
92:3 Podniosły rzeki fale swoje, * od szumu wód wielkich.
92:4 Dziwne są nawałności morskie: * dziwny na wysokościach Pan.
92:5 Świadectwa Twoje są bardzo godne wiary, * domowi Twemu, Panie, przystoi świętość na długie dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. O cudowna zamiano: Stworzyciel rodzaju ludzkiego przyjmując ciało z duszą, raczył się narodzić z Dziewicy: i stając się człowiekiem bez udziału człowieka, udzielił nam swego Bóstwa.
|
Ant. Quando natus es.
Psalmus 99 [2]
99:2 Jubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu ejus, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus ejus, et oves páscuæ ejus: * introíte portas ejus in confessióne, átria ejus in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen ejus: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia ejus, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quando natus es ineffabíliter ex Vírgine, tunc implétæ sunt Scriptúræ: sicut plúvia in vellus descendísti, ut salvum fáceres genus humánum: te laudámus, Deus noster.
|
Ant. Kiedyś się narodził.
Psalm 99 [2]
99:2 Wykrzykujcie Bogu, cała ziemio, * służcie Panu z weselem.
99:2 Wchodźcie przed oblicze Jego * z radością.
99:3 Wiedzcie, iż Pan jest Bogiem, * On nas uczynił, a nie my sami siebie.
99:4 Myśmy lud Jego i owce pastwiska Jego: * wchodźcie w bramy Jego z wychwalaniem, do przedsieni Jego z pieśniami, wysławiajcie Go.
99:5 Chwalcie imię Jego, bo słodki jest Pan, na wieki miłosierdzie Jego, * i z pokolenia na pokolenie prawda Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kiedyś się narodził w niewymowny sposób z Dziewicy, wypełniły się Pisma. Zstąpiłeś jako rosa na runo, aby zbawić rodzaj ludzki! Ciebie chwalimy, Boże nasz.
|
Ant. Rubum, quem víderat Móyses.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adjútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui jurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rubum, quem víderat Móyses incombústum, conservátam agnóvimus tuam laudábilem virginitátem: Dei Génitrix, intercéde pro nobis.
|
Ant. W krzaku, który widział Mojżesz.
Psalm 62 [3]
62:2 Boże, Boże mój, * do Ciebie się zrywam na świtaniu.
62:2 Pragnęła Ciebie dusza moja: * jak bardzo tęskniło za Tobą ciało moje.
62:3 W ziemi pustej, bezdrożnej i bezwodnej: * tak w świątyni stawiłem się przed Tobą, aby widzieć moc Twoją i chwałę Twoją.
62:4 Bo lepsze jest miłosierdzie Twoje niźli życie: * wargi moje będą Cię chwalić.
62:5 Tak Cię błogosławić będę za życia mego * i w imię Twoje będę podnosił ręce moje.
62:6 Jakby sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja, * a wargami wesołość będą wychwalać moje usta.
62:7 Jeśli Cię wspominałem na łożu moim, rano będę rozmyślał o Tobie, * bo byłeś pomocnikiem moim.
62:8 I w zasłonie skrzydeł Twoich rozraduję się, przylgnęła dusza moja do Ciebie: * broniła mię prawica Twoja.
62:10 A oni na próżno szukali duszy mojej, zstąpią w głębokości ziemi: * będą oddani w moc miecza, staną się działem lisów.
62:12 Ale król będzie się weselił w Bogu, chlubić się będą wszyscy, którzy Nań przysięgają, * bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W krzaku, który widział Mojżesz, płonącym, a nie palącym się, widzimy obraz chwalebnego dziewictwa Twego: Boża Rodzicielko, wstawiaj się za nami.
|
Ant. Germinávit radix Jesse.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ justórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Germinávit radix Jesse, orta est stella ex Jacob: Virgo péperit Salvatórem; te laudámus, Deus noster.
|
Ant. Zakwitła różdżka Jessego:
Kantyk trzech młodzieńców [4]
Dn 3:57-88,56
3:57 Błogosławcie, wszystkie sprawy Pańskie, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:58 Błogosławcie, aniołowie Pańscy, Panu: * błogosławcie, niebiosa, Panu.
3:59 Błogosławcie, wody wszystkie, które są na niebie, Panu: * błogosławcie, wszystkie mocy Pańskie, Panu.
3:60 Błogosławcie, słońce i miesiącu, Panu: * błogosławcie, gwiazdy niebieskie, Panu.
3:61 Błogosławcie, wszelki dżdżu i roso, Pana: * błogosławcie, wszystkie wiatry Boże, Pana.
3:62 Błogosławcie, ogniu i gorąco, Panu: * błogosławcie, zimno i ciepło, Panu.
3:63 Błogosławcie, rosy i szron, Panu: * błogosławcie, mróz i zimno, Panu.
3:64 Błogosławcie, lody i śniegi, Panu: * błogosławcie, nocy i dni, Panu.
3:65 Błogosławcie, światłość i ciemności, Panu: * błogosławcie, błyskawice i obłoki, Panu.
3:66 Niech błogosławi ziemia Pana: * niech chwali i wywyższa go na wieki.
3:67 Błogosławcie, góry i pagórki, Panu: * błogosławcie, wszystko rodzące na ziemi, Panu.
3:68 Błogosławcie, źródła, Panu: * błogosławcie, morza i rzeki, Panu.
3:69 Błogosławcie, wielorybowie i wszystko, co się rusza w wodach, Panu: * błogosławcie, wszyscy ptacy powietrzni, Panu.
3:70 Błogosławcie, wszystkie bestie i bydło, Panu: * błogosławcie, synowie ludzcy, Panu.
3:71 Niech błogosławi Izrael Pana: * niech go chwali a wywyższa na wieki.
3:72 Błogosławcie, kapłani Pańscy, Panu: * błogosławcie, słudzy Pańscy, Panu.
3:73 Błogosławcie, duchowie i dusze sprawiedliwych, Panu: * błogosławcie, święci a pokornego serca, Panu.
3:74 Błogosławcie, Ananiaszu, Azariaszu, Misaelu, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:75 (Ukłonić się) Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym: * chwalmy a wywyższajmy go na wieki.
3:56 Błogosławionyś jest, Panie, na utwierdzeniu niebieskim: * i sławny, i chwalebny, i najprzewyższeńszy na wieki.
Ant. Zakwitła różdżka Jessego: wyszła gwiazda z Jakóba: Dziewica porodziła nam Zbawiciela; chwalimy cię, Boże nasz.
|
Ant. Ecce María génuit.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli ejus: * laudáte eum, omnes virtútes ejus.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum ejus:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes júdices terræ.
148:12 Júvenes, et vírgines: senes cum junióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen ejus solíus.
148:14 Conféssio ejus super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis ejus: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
|
Ant. Oto Marja porodziła.
Psalm 148 [5]
148:1 Chwalcie Pana z niebios, * chwalcie Go na wysokości.
148:2 Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego, * chwalcie Go, wszystkie wojska Jego.
148:3 Chwalcie Go, słońce i księżycu, * chwalcie Go, wszystkie gwiazdy i światło.
148:4 Chwalcie Go, niebiosa nad niebiosami * i wody, które są nad niebiosami, niech chwalą imię Pańskie.
148:5 Albowiem On rzekł, i zostały uczynione: * On rozkazał, i zostały stworzone.
148:6 Ustanowił je na wieki i na wieki wieków, * ustawę dał i nie przeminie.
148:7 Chwalcie Pana z ziemi, * smoki i wszystkie przepaści.
148:8 Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, wietrze gwałtowny, * czyniące słowo Jego:
148:9 Góry i wszystkie pagórki, * drzewa owocowe i wszystkie cedry.
148:10 Dzikie zwierzęta i wszystko bydło, * płazy i ptactwo skrzydlate:
148:11 Królowie ziemi i wszystkie narody, * książęta i wszyscy sędziowie ziemi.
148:12 Młodzieńcy i panny, starzy i młodzi, niech imię Pana chwalą, * bo wywyższyło się imię Jego samego.
148:14 Chwała Jego na niebie i na ziemi, * i wywyższył róg ludu swego.
148:14 Chwała dla wszystkich świętych Jego, * dla synów Izraela, ludu przybliżającego się do Niego.
|
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus ejus in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen ejus in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis judícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis ejus.
|
Psalm 149 [6]
149:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * chwała Jego w zgromadzeniu świętych.
149:2 Niech się weseli Izrael w Tym, który go stworzył, * a synowie Syjonu niech się radują w Królu swoim.
149:3 Niechaj imię Jego chwalą w chórze, * na bębnie i na harfie niechaj Mu grają.
149:4 Bo ma Pan upodobanie w ludzie swoim * i podniesie cichych ku zbawieniu.
149:5 Rozweselą się święci w chwale, * rozradują się na łożach swoich.
149:6 Wysławianie Boga w gardłach ich, * a miecze obosieczne w rękach ich.
149:7 Aby uczynili pomstę nad narodami: * karanie między ludami.
149:8 Aby powiązali królów ich w pęta, * a szlachtę ich w okowy żelazne,
149:9 Aby uczynili nad nimi sąd napisany: * taka jest chwała dla wszystkich świętych Jego.
|
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis ejus: * laudáte eum in firmaménto virtútis ejus.
150:2 Laudáte eum in virtútibus ejus: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis ejus.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis jubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce María génuit nobis Salvatórem, quem Joánnes videns, exclamávit, dicens: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi, allelúja.
|
Psalm 150 [7]
150:1 Chwalcie Pana w świątyni Jego, * chwalcie Go na firmamencie mocy Jego.
150:2 Chwalcie Go dla potężnych czynów Jego, * chwalcie Go według mnóstwa wielkości Jego.
150:3 Chwalcie Go głosem trąby, * chwalcie Go na harfie i na cytrze.
150:4 Chwalcie Go na bębnie i w korowodach, * chwalcie Go na strunach i na fletniach.
150:5 Chwalcie Go na cymbałach dźwięcznych, chwalcie Go na cymbałach gromkich: * wszelki duch niechaj Pana chwali.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto Marja porodziła nam Zbawiciela, którego Jan zoczywszy, zawołał: Oto Baranek Boży, oto, który gładzi grzechy świata, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {Votiva}
Cant 6:8
Vidérunt eam fíliæ Sion, et beatíssimam prædicavérunt et regínæ laudavérunt eam.
℟. Deo grátias.
℟.br. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
℟. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
℣. Benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui
℟. Dóminus tecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Hymnus
O gloriósa Dómina,
Excélsa super sídera:
Qui te creávit, próvide
Lactásti sacro úbere.
Quod Heva tristis ábstulit,
Tu reddis almo gérmine:
Intrent ut astra flébiles,
Cæli fenéstra facta es.
Tu Regis alti jánua,
Et porta lucis fúlgida:
Vitam datam per Vírginem,
Gentes redémptæ, pláudite.
Glória tibi Dómine,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula. Amen.
℣. Benedícta tu in muliéribus.
℟. Et benedíctus fructus ventris tui.
|
Kapitulum Responsorium Hymn Wers {Wotywa}
Pnp 6:8
Widziały ją córki syjońskie, i błogosławioną zwały, i królowe ją chwaliły.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
℟. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
℣. Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego,
℟. Pan z Tobą.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Hymn {Doxology: NatT}
O najchwalebniejsza z dziewic,
Najwspanialsza wśród gwiazd,
Tego, który Cię stworzył,
Jako dziecię karmisz mlekiem swej piersi.
Co zatraciła nieszczęsna Ewa,
Ty zwracasz w błogosławionym potomku:
By opłakania godni wejść mogli do niebios,
Otwierasz zawory niebieskie.
Tyś Króla wysokiego bramą
I jaśniejącą stolicą światłości;
Żywot, dany przez Dziewicę,
Wysławiajcie, ludy odkupione.
Chwała twa Panie niech słynie,
Z Przeczystej Panny zrodzony:
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
℣. Błogosławionaś ty między niewiastami.
℟. I błogosławiony owoc żywota Twojego.
|
Canticum: Benedictus {Antiphona Votiva}
Ant. Mirábile mystérium.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mirábile mystérium declarátur hódie: innovántur natúræ, Deus homo factus est: id quod fuit permánsit, et quod non erat assúmpsit; non commixtiónem passus, neque divisiónem.
|
Kantyk: Benedictus {Antyfona Wotywa}
Ant. Cudowna tajemnica.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Cudowna tajemnica objawiła się dzisiaj: odnowiła się natura, Bóg stał się człowiekiem: czym był — pozostał, czym nie był — to przybrał; nie cierpiąc zmieszania, ani podziału.
|
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ, beátæ Maríæ virginitáte fecúnda, humáno géneri prǽmia præstitísti: tríbue, quǽsumus; ut ipsam pro nobis intercédere sentiámus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere, Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Commemoratio S. Marcelli Papæ et Martyris
Ant. Qui odit * ánimam suam in hoc mundo, in vitam ætérnam custódit eam.
℣. Justus ut palma florébit.
℟. Sicut cedrus Líbani multiplicábitur.
Orémus.
Preces pópuli tui, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi: ut beáti Marcélli Mártyris tui atque Pontíficis méritis adjuvémur, cujus passióne lætámur.
|
Modlitwy {Wotywa}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez płodne dziewictwo Najświętszej Marji Panny, zgotował rodowi ludzkiemu nagrodę zbawienia wiecznego: spraw prosimy, abyśmy doznawali pośrednictwa Tej, przez którą zasłużyliśmy otrzymać Dawcę życia wiekuistego, Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Wspominamy Św. Marcelego Papieża i Męczennika
Ant. Kto nienawidzi * duszy swojej na tym świecie, ku wiecznemu żywotowi strzeże ją.
℣. Sprawiedliwy zakwitnie jako palma.
℟. Rozkrzewi się jako cedr na Libanie.
Módlmy się.
Wysłuchaj łaskawie prośby ludu Twego, prosimy Cię, Panie, i spraw, aby nas wspomogły zasługi Błogosławionego Marcelego Męczennika Twego i Papieża, z którego męczeństwa się weselimy.
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufragium{opuścić}
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|
« Pater Noster » dicitur totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
℣. Dóminus det nobis suam pacem.
℟. Et vitam ætérnam. Amen.
|
„Ojcze nasz” cicho.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
℣. Niech Pan nas obdarzy swoim pokojem.
℟. I życiem wiecznym. Amen.
|
Antiphona finalis B.M.V.
Alma Redemptóris Mater, quæ pérvia cæli
Porta manes, et stella maris, succúrre cadénti,
Súrgere qui curat, pópulo: tu quæ genuísti,
Natúra miránte, tuum sanctum Genitórem,
Virgo prius ac postérius, Gabriélis ab ore
Sumens illud Ave, peccatórum miserére.
℣. Post partum, Virgo, invioláta permansísti.
℟. Dei Génitrix, intercéde pro nobis.
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ, beátæ Maríæ virginitáte fecúnda, humáno géneri prǽmia præstitísti: tríbue, quǽsumus; ut ipsam pro nobis intercédere sentiámus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere, Dóminum nóstrum Jesum Christum Fílium tuum. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Antyfona końcowa N.M.P.
Święta Odkupiciela Matko, któraś otwartą nieba bramą pozostała
Gwiazdo morza! Wspomóż upadły lud,
Gdy powstać usiłuje. Tyś zrodziła
Ku zdumieniu całej natury, Twojego Świętego Stworzyciela,
Panną będąc przedtem i potem, Pozdrowiona usty Gabriela,
Okaż miłosierdzie grzesznikom.
℣. Po porodzeniu Panno niepokalaną pozostałaś.
℟. Boża Rodzicielko, wstaw się za nami.
Módlmy się.
Boże, któryś przez płodne Dziewictwo błogosławionej Maryi Panny zgotował rodzajowi ludzkiemu nagrodę żywota wiecznego, daj prosimy Cię, doznać skutków pośrednictwa Tej, przez którą otrzymaliśmy Dawcę żywota, Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Twego. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|
|
Post Divinum officium |
|
Ante Divinum officium |
Incipit {specialis}
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek {specjalne}
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ Votiva}
Ant. O admirábile commércium:
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Judicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O admirábile commércium: Creátor géneris humáni, animátum corpus sumens, de Vírgine nasci dignátus est; et procédens homo sine sémine, largítus est nobis suam Deitátem.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony Wotywa}
Ant. O cudowna zamiano:
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siądź po prawicy mojej:
109:1 Aż położę nieprzyjaciół twoich * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Berło mocy twojej wypuści Pan z Syjonu: * panuj wpośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie panowanie w dzień mocy twej w blaskach świętości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan i nic będzie żałował: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchizedecha.
109:5 Pan po prawicy twojej, * poraził w dzień gniewu swego królów.
109:6 Będzie sądził narody, dopełni zagłady, * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Ze strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. O cudowna zamiano: Stworzyciel rodzaju ludzkiego przyjmując ciało z duszą, raczył się narodzić z Dziewicy: i stając się człowiekiem bez udziału człowieka, udzielił nam swego Bóstwa.
|
Ant. Quando natus es.
Psalmus 112 [2]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória ejus.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quando natus es ineffabíliter ex Vírgine, tunc implétæ sunt Scriptúræ: sicut plúvia in vellus descendísti, ut salvum fáceres genus humánum: te laudámus, Deus noster.
|
Ant. Kiedyś się narodził.
Psalm 112 [2]
112:1 Chwalcie, słudzy, Pana, * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niech będzie imię Pańskie błogosławione * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne jest imię Pańskie.
112:4 Wywyższony jest Pan nad wszystkie narody * i nad niebiosa chwała Jego.
112:5 Któż jest jak Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskość spogląda na niebie i na ziemi?
112:7 Podnosi z ziemi biednego * i z gnoju wywyższa ubogiego:
112:8 Aby go posadzić z książętami, * z książętami ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów z weselem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kiedyś się narodził w niewymowny sposób z Dziewicy, wypełniły się Pisma. Zstąpiłeś jako rosa na runo, aby zbawić rodzaj ludzki! Ciebie chwalimy, Boże nasz.
|
Ant. Rubum, quem víderat Móyses.
Psalmus 121 [3]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Jerúsalem.
121:3 Jerúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cujus participátio ejus in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in judício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Jerúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rubum, quem víderat Móyses incombústum, conservátam agnóvimus tuam laudábilem virginitátem: Dei Génitrix, intercéde pro nobis.
|
Ant. W krzaku, który widział Mojżesz.
Psalm 121 [3]
121:1 Uweseliłem się z tego, co mi powiedziano: * Pójdziemy do domu Pańskiego.
121:2 Stały nogi nasze * w dziedzińcach twoich, Jeruzalem.
121:3 Jeruzalem, które się buduje jak miasto, * w sobie zespolone.
121:4 Bo tam wstępowały pokolenia, pokolenia Pańskie, * ustawa dla Izraela, by sławić imię Pana.
121:5 Bo tam stały stolice sądowe, * stolice dla domu Dawidowego.
121:6 Proście o to, co jest ku pokojowi dla Jeruzalem, * a dostatek niech będzie dla tych, którzy cię miłują.
121:7 Niechaj będzie pokój w warowni twojej * i dostatek w basztach twoich.
121:8 Ze względu na braci moich i bliźnich moich * wzywałem pokoju dla ciebie.
121:9 Dla domu Pana, Boga naszego, * szukałem dobra tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W krzaku, który widział Mojżesz, płonącym, a nie palącym się, widzimy obraz chwalebnego dziewictwa Twego: Boża Rodzicielko, wstawiaj się za nami.
|
Ant. Germinávit radix Jesse.
Psalmus 126 [4]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Germinávit radix Jesse, orta est stella ex Jacob: Virgo péperit Salvatórem; te laudámus, Deus noster.
|
Ant. Zakwitła różdżka Jessego:
Psalm 126 [4]
126:1 Jeśli Pan nie zbuduje domu, * próżno pracowali, którzy go budują.
126:1 Jeśli Pan nie będzie strzegł miasta, * próżno czuwa ten, który go strzeże.
126:2 Próżno wam przede dniem wstawać, * wstańcie, skoroście usiedli, którzy pożywacie chleba boleści.
126:3 Gdy da umiłowanym swym spanie: * oto dziedzictwem Pańskim synowie, zapłatą owoc żywota.
126:4 Jak strzały w ręku mocarza, * tak synowie utrapionych.
126:5 Błogosławiony człowiek, który napełnił nimi pragnienie swoje: * nie zawstydzi się, kiedy będzie mówił z wrogami swymi w bramie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zakwitła różdżka Jessego: wyszła gwiazda z Jakóba: Dziewica porodziła nam Zbawiciela; chwalimy cię, Boże nasz.
|
Ant. Ecce María génuit.
Psalmus 147 [5]
147:1 Lauda, Jerúsalem, Dóminum: * lauda Deum tuum, Sion.
147:2 Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit fíliis tuis in te.
147:3 Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.
147:4 Qui emíttit elóquium suum terræ: * velóciter currit sermo ejus.
147:5 Qui dat nivem sicut lanam: * nébulam sicut cínerem spargit.
147:6 Mittit crystállum suam sicut buccéllas: * ante fáciem frígoris ejus quis sustinébit?
147:7 Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus ejus, et fluent aquæ.
147:8 Qui annúntiat verbum suum Jacob: * justítias, et judícia sua Israël.
147:9 Non fecit táliter omni natióni: * et judícia sua non manifestávit eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce María génuit nobis Salvatórem, quem Joánnes videns, exclamávit, dicens: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi, allelúja.
|
Ant. Oto Marja porodziła.
Psalm 147 [5]
147:1 Chwal, Jeruzalem, Pana, * chwal, Syjonie, Boga twego.
147:2 Albowiem umocnił zawory bram twoich, * pobłogosławił synom twym w tobie.
147:3 On użyczył pokoju granicom twoim * i nasyca cię najwyborniejszym zbożem.
147:4 On puszcza słowo swe na ziemię, * bardzo prędko biegnie mowa Jego.
147:5 On daje śnieg jak wełnę, * a mgłę rozsypuje jak popiół.
147:6 Spuszcza lód swój jak bryły, * kto się ostoi przed zimnem Jego?
147:7 Pośle słowo swoje a roztopi je, * wionie wiatr Jego, a pociekną wody.
147:8 On oznajmia słowo swe Jakubowi, * ustawy i przykazania swe Izraelowi.
147:9 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, * i nie objawił im przykazań swoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto Marja porodziła nam Zbawiciela, którego Jan zoczywszy, zawołał: Oto Baranek Boży, oto, który gładzi grzechy świata, alleluja.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {Votiva}
Cant 6:8
Vidérunt eam fíliæ Sion, et beatíssimam prædicavérunt et regínæ laudavérunt eam.
℟. Deo grátias.
℟.br. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
℟. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
℣. Benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui
℟. Dóminus tecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Hymnus
Prima stropha sequentis hymni dicitur flexis genibus.
Ave maris stella,
Dei Mater alma,
Atque semper Virgo,
Felix cæli porta.
Sumens illud Ave
Gabriélis ore,
Funda nos in pace,
Mutans Hevæ nomen.
Solve vincla reis,
Profer lumen cæcis,
Mala nostra pelle,
Bona cuncta posce.
Monstra te esse matrem,
Sumat per te preces,
Qui pro nobis natus,
Tulit esse tuus.
Virgo singuláris,
Inter omnes mitis,
Nos culpis solútos
Mites fac et castos.
Vitam præsta puram,
Iter para tutum,
Ut vidéntes Jesum,
Semper collætémur.
Sit laus Deo Patri,
Summo Christo decus,
Spirítui Sancto,
Tribus honor unus.
Amen.
℣. Diffúsa est grátia in lábiis tuis.
℟. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
|
Kapitulum Responsorium Hymn Wers {Wotywa}
Pnp 6:8
Widziały ją córki syjońskie, i błogosławioną zwały, i królowe ją chwaliły.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
℟. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
℣. Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego,
℟. Pan z Tobą.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Hymn
Pierwszą zwrotkę hymnu odmawia się klęcząc.
Witaj, Gwiazdo morza,
Rodzicielko Boża,
Dziewico nietknięta
Bramo niebios święta.
Gabrjel zwiastował
Tę cudu godzinę,
Obdarz nas pokojem
Mażąc Ewy winę
Zerwij ziemskie pęta
Rzuć światłości blaski,
Niech grzeszni i ślepi
Doznają Twej łaski.
O, Matko nieś nasze
Prośby i westchnienia
Temu, co zrodzony
Dla świata zbawienia.
Dziewico przeczysta,
Prosim Cię w pokorze,
Niechaj czyste serca
Mają sługi Boże.
I bezpieczną drogą
Prowadź nas do celu,
Wtedy szczęście nasze
Znajdziem w Zbawicielu.
Chwalmy Ojca, Syna
I Ducha Świętego,
Chwalmy wiecznie Boga
W Trójcy Jedynego.
Amen.
℣. Rozlała się wdzięczność po wargach twoich.
℟. Dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. Magnum.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnum hereditátis mystérium: templum Dei factus est úterus nesciéntis virum: non est pollútus ex ea carnem assúmens; omnes gentes vénient dicéntes: Glória tibi, Dómine.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona Wotywa}
Ant. O wielka.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. O wielka tajemnico dziedzictwa naszego, świątynią Boga stał się żywot Dziewicy: nie pokalał się biorąc z Niej ciało: wszystkie narody przyjdą, wołając: Chwała Ci Boże.
|
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ, beátæ Maríæ virginitáte fecúnda, humáno géneri prǽmia præstitísti: tríbue, quǽsumus; ut ipsam pro nobis intercédere sentiámus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere, Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Commemoratio S. Antonii Abbatis
Ant. Similabo eum * viro sapienti, qui ædificávit domum suam supra petram.
℣. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum.
℟. Stolam glóriæ índuit eum.
Orémus.
Intercéssio nos, quǽsumus, Dómine, beáti Antónii Abbátis comméndet: ut, quod nostris méritis non valémus, ejus patrocínio assequámur.
|
Modlitwy {Wotywa}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez płodne dziewictwo Najświętszej Marji Panny, zgotował rodowi ludzkiemu nagrodę zbawienia wiecznego: spraw prosimy, abyśmy doznawali pośrednictwa Tej, przez którą zasłużyliśmy otrzymać Dawcę życia wiekuistego, Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Wspominamy Św. Antoniego Opata
Ant. Będzie przypodobany * mężowi mądremu, który zbudował dom swój na opoce.
℣. Umiłował go Pan, i przyozdobił go.
℟. Szatą chwały przyodział go.
Módlmy się.
Prosimy Cię, Panie, niechaj przyczyna błogosławionego Antoniego, Opata Twego, poleci nas Twej opiece, abyśmy, czego własną zasługą uzyskać nie możemy, za jego pomocą dostąpili.
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufragium{opuścić}
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|
Et si tunc terminetur Officium, dicitur tantum « Pater Noster » secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
A jeśli w ten sposób zakończy się Oficjum, odmawia się po cichu tylko „Ojcze nasz”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
|
Post Divinum officium |
|
Ante Divinum officium |
Incipit
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
℣. Nawróć nas ✙︎ Boże, nasz zbawco.
℟. I odwróć swój gniew od nas.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi
Psalmus 128 [6]
128:1 Sæpe expugnavérunt me a juventúte mea, * dicat nunc Israël.
128:2 Sæpe expugnavérunt me a juventúte mea: * étenim non potuérunt mihi.
128:3 Supra dorsum meum fabricavérunt peccatóres: * prolongavérunt iniquitátem suam.
128:4 Dóminus justus concídit cervíces peccatórum: * confundántur et convertántur retrórsum omnes, qui odérunt Sion.
128:6 Fiant sicut fænum tectórum: * quod priúsquam evellátur, exáruit:
128:7 De quo non implévit manum suam qui metit, * et sinum suum qui manípulos cólligit.
128:8 Et non dixérunt qui præteríbant: Benedíctio Dómini super vos: * benedíximus vobis in nómine Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy
Psalm 128 [6]
128:1 Często uderzali na mnie od młodości mojej, * niech powie teraz Izrael.
128:2 Często uderzali na mnie od młodości mojej, * wszakże mnie nie przemogli.
128:3 Na grzbiecie moim kowali grzesznicy, * przedłużali nieprawość swoją.
128:4 Pan sprawiedliwy uciął szyję grzeszników: * niech się zawstydzą i wstecz obrócą wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.
128:6 Niech będą jak trawa na dachu, * która usycha, zanim ją wyrwą:
128:7 Którą nie napełni żniwiarz ręki swojej, * ani łona swego ten, który snopy zbiera.
128:8 I nie rzekli, którzy mimo szli: Błogosławieństwo Pańskie nad wami: * błogosławimy wam w imię Pańskie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 129 [7]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo ejus: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 129 [7]
129:1 Z głębokości wołałem ku Tobie, Panie: * Panie, wysłuchaj głosu mego:
129:2 Niech się nakłonią uszy Twoje * na głos modlitwy mojej.
129:3 Jeśli będziesz baczył na nieprawości, Panie, * Panie, któż się ostoi?
129:4 Albowiem u Ciebie jest przebaczenie, * i dla zakonu Twego czekałem Cię, Panie.
129:5 Czekała dusza moja na słowo Jego, * nadzieję miała dusza moja w Panu.
129:6 Od straży porannej aż do nocy * niechaj nadzieję ma Izrael w Panu.
129:7 Bo u Pana miłosierdzie * i obfite u Niego odkupienie.
129:8 A On odkupi Izraela * ze wszystkich nieprawości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 130 [8]
130:1 Dómine, non est exaltátum cor meum: * neque eláti sunt óculi mei.
130:1 Neque ambulávi in magnis: * neque in mirabílibus super me.
130:2 Si non humíliter sentiébam: * sed exaltávi ánimam meam:
130:2 Sicut ablactátus est super matre sua, * ita retribútio in ánima mea.
130:3 Speret Israël in Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 130 [8]
130:1 Panie, nie wyniosło się serce moje * ani się wywyższyły oczy moje.
130:1 I nie wdawałem się w rzeczy wielkie, * albo zbyt wzniosłe dla mnie.
130:2 Zaprawdę, pokornie rozumiałem, * a nie podnosiłem duszy mojej:
130:2 Jak dzieciątko odstawione przy matce swojej, * tak zapłata w duszy mojej.
130:3 Niech Izrael ma nadzieję w Panu * odtąd aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Hymnus
Meménto salútis auctor,
Quod nostri quondam córporis,
Ex illibáta Vírgine
Nascéndo, formam súmpseris.
María Mater grátiæ,
Mater misericórdiæ:
Tu nos ab hoste prótege,
Et hora mortis súscipe.
Glória tibi, Dómine,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn
Pomnij, Stwórco wszechrzeczy,
Żeś ongiś, rodząc się
Z świętego Dziewicy żywota,
Przyjął postać ciała naszego
Marjo, Matko łaski,
Słodka Matko miłosierdzia,
Ty chroń nas od wroga,
I przyjmij w godzinę śmierci.
Jezu, Tobie niechaj będzie chwała,
który narodziłeś się z Dziewicy,
oraz Ojcu i dobroczynnemu Duchowi,
po nieskończone wieki.
Amen.
|
Capitulum
Sir 24:24
Ego mater pulchræ dilectiónis, et timóris, et agnitiónis, et sanctæ spei.
℟. Deo grátias.
℣. Ora pro nobis sancta Dei Génitrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
|
Capitulum
Syr 24:24
Jam matka pięknej miłości i bogobojności, i uznania, i nadzieje świętej.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Módl się za nami święta Boża Rodzicielko.
℟. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
|
Canticum: Nunc dimittis
Ant. Magnum.
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis ✠ servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnum * hereditátis mystérium: templum Dei factus est úterus nesciéntis virum: non est pollútus ex ea carnem assúmens; omnes gentes vénient dicéntes: Glória tibi, Dómine.
|
Kantyk Nunc dimittis
Ant. O wielka.
Pieśń Symeona
Łk 2:29-32
2:29 Teraz puszczasz ✠ sługę twego, Panie, * w pokoju według słowa twego:
2:30 Gdyż oczy moje oglądały * zbawienie twoje,
2:31 Któreś zgotował * przed oblicznością wszystkich narodów:
2:32 Światłość na objawienie poganów, * i chwałę ludu twego Izraelskiego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. O wielka * tajemnico dziedzictwa naszego, świątynią Boga stał się żywot Dziewicy: nie pokalał się biorąc z Niej ciało: wszystkie narody przyjdą, wołając: Chwała Ci Boże.
|
Oratio
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ, beátæ Maríæ virginitáte fecúnda, humáno géneri prǽmia præstitísti: tríbue, quǽsumus; ut ipsam pro nobis intercédere sentiámus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere, Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez płodne dziewictwo Najświętszej Marji Panny, zgotował rodowi ludzkiemu nagrodę zbawienia wiecznego: spraw prosimy, abyśmy doznawali pośrednictwa Tej, przez którą zasłużyliśmy otrzymać Dawcę życia wiekuistego, Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, ✠ Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny Pan, ✠ Ojciec, i Syn, i Duch Święty.
℟. Amen.
|
Antiphona finalis B.M.V.
Alma Redemptóris Mater, quæ pérvia cæli
Porta manes, et stella maris, succúrre cadénti,
Súrgere qui curat, pópulo: tu quæ genuísti,
Natúra miránte, tuum sanctum Genitórem,
Virgo prius ac postérius, Gabriélis ab ore
Sumens illud Ave, peccatórum miserére.
℣. Post partum, Virgo, invioláta permansísti.
℟. Dei Génitrix, intercéde pro nobis.
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ, beátæ Maríæ virginitáte fecúnda, humáno géneri prǽmia præstitísti: tríbue, quǽsumus; ut ipsam pro nobis intercédere sentiámus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere, Dóminum nóstrum Jesum Christum Fílium tuum. Amen.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
|
Antyfona końcowa N.M.P.
Święta Odkupiciela Matko, któraś otwartą nieba bramą pozostała
Gwiazdo morza! Wspomóż upadły lud,
Gdy powstać usiłuje. Tyś zrodziła
Ku zdumieniu całej natury, Twojego Świętego Stworzyciela,
Panną będąc przedtem i potem, Pozdrowiona usty Gabriela,
Okaż miłosierdzie grzesznikom.
℣. Po porodzeniu Panno niepokalaną pozostałaś.
℟. Boża Rodzicielko, wstaw się za nami.
Módlmy się.
Boże, któryś przez płodne Dziewictwo błogosławionej Maryi Panny zgotował rodzajowi ludzkiemu nagrodę żywota wiecznego, daj prosimy Cię, doznać skutków pośrednictwa Tej, przez którą otrzymaliśmy Dawcę żywota, Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Twego. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. Amen.
|
|
Post Divinum officium |