Sabbato post Cineres ~ III. classis

Divinum Officium Ordo Praedicatorum - 1962

Please note that the database for this version (Ordo Praedicatorum - 1962) is still incomplete and under construction.

02-29-2020

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum diem}
Ant. Pópulus Dómini, et oves páscuæ eius: * Veníte, adorémus.
Ant. Pópulus Dómini, et oves páscuæ eius: * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Pópulus Dómini, et oves páscuæ eius: * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Pópulus Dómini, et oves páscuæ eius: * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Pópulus Dómini, et oves páscuæ eius: * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Pópulus Dómini, et oves páscuæ eius: * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Salterio del día correspondiente}
Ant. Pueblo del Señor, ovejas de su rebaño. * Venid a adorarlo.
Ant. Pueblo del Señor, ovejas de su rebaño. * Venid a adorarlo.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Pueblo del Señor, ovejas de su rebaño. * Venid a adorarlo.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid a adorarlo.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Pueblo del Señor, ovejas de su rebaño. * Venid a adorarlo.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid a adorarlo.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Pueblo del Señor, ovejas de su rebaño. * Venid a adorarlo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid a adorarlo.
Ant. Pueblo del Señor, ovejas de su rebaño. * Venid a adorarlo.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Summæ Deus cleméntiæ,
Mundíque Factor máchinæ,
Unus potentiáliter,
Trinúsque personáliter:

Nostros pius cum cánticis
Fletus benígne súscipe:
Quo corde puro sórdibus
Te perfruámur lárgius.

Lumbos, iecúrque mórbidum
Adúre igni cóngruo,
Accíncti ut sint pérpetim,
Luxu remóto péssimo.

Ut quique horas nóctium
Nunc concinéndo rúmpimus,
Donis beátæ pátriæ
Ditémur omnes áffatim

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Padre de suma clemencia,
que la máquina del mundo
diriges, trino en Personas,
y en la sustancia Dios uno.

De nuestras preces recibe
benignamente el tributo,
y limpios los corazones
gocen de tu amor el fruto.

Él en nuestro cuerpo y alma
consuma lo que es impuro:
ceñidos de fortaleza,
la castidad forme el nudo.

Los que cantando rompemos
ahora el silencio nocturno,
de la venturosa patria
anticipemos los gustos.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Hijo único,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin número.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Memor fuit in sǽculum * testaménti sui Dóminus Deus noster.
Psalmus 104(1-15) [1]
104:1 Confitémini Dómino, et invocáte nomen eius: * annuntiáte inter gentes ópera eius.
104:2 Cantáte ei, et psállite ei: * narráte ómnia mirabília eius.
104:3 Laudámini in nómine sancto eius: * lætétur cor quæréntium Dóminum.
104:4 Quǽrite Dóminum, et confirmámini: * quǽrite fáciem eius semper.
104:5 Mementóte mirabílium eius, quæ fecit: * prodígia eius, et iudícia oris eius.
104:6 Semen Ábraham, servi eius: * fílii Iacob, elécti eius.
104:7 Ipse Dóminus Deus noster: * in univérsa terra iudícia eius.
104:8 Memor fuit in sǽculum testaménti sui: * verbi, quod mandávit in mille generatiónes:
104:9 Quod dispósuit ad Ábraham: * et iuraménti sui ad Isaac:
104:10 Et státuit illud Iacob in præcéptum: * et Israël in testaméntum ætérnum:
104:11 Dicens: Tibi dabo terram Chánaan, * funículum hereditátis vestræ.
104:12 Cum essent número brevi, * paucíssimi et íncolæ eius:
104:13 Et pertransiérunt de gente in gentem, * et de regno ad pópulum álterum.
104:14 Non relíquit hóminem nocére eis: * et corrípuit pro eis reges.
104:15 Nolíte tángere christos meos: * et in prophétis meis nolíte malignári.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Memor fuit in sǽculum testaménti sui Dóminus Deus noster.
Salmos con lecturas {Antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Nocturn I.
Ant. El Señor Dios nuestro se acuerda * de su alianza eternamente.
Salmo 104(1-15) [1]
104:1 Alabad al Señor e invocad su Nombre; * predicad entre las naciones sus admirables obras.
104:2 Entonadle himnos al son de instrumentos; * referid todas sus maravillas.
104:3 Gloriaos en su santo Nombre; * alégrese el corazón de los que van en busca del Señor.
104:4 Buscad al Señor, y permaneced firmes, * buscad incesantemente su rostro.
104:5 Acordaos de las maravillas que hizo, * de sus prodigios y de las sentencias que han salido de su boca.
104:6 ¡Oh vosotros, descendientes de Abrahán, siervos suyos, * hijos de Jacob, sus escogidos!
104:7 Él es el Señor Dios nuestro, * cuyos juicios son conocidos en toda la tierra.
104:8 Nunca jamás ha puesto en olvido su alianza, * aquella palabra que dijo para miles de generaciones,
104:9 La promesa hecha a Abrahán * y su juramento a Isaac;
104:10 Juramento que confirmó a Jacob como una ley, * y a Israel con un pacto sempiterno,
104:11 Diciendo: A ti te daré la tierra de Canaán, * como lote de tu heredad.
104:12 Y esto, cuando Jacob * y sus hijos eran en corto número,
104:13 Poquísimos y extranjeros en la misma tierra, * y pasaban a menudo de una nación a otra y de un reino a otro pueblo.
104:14 No permitió que nadie los molestase; * antes, por amor a ellos castigó a los reyes:
104:15 Guardaos de tocar a mis ungidos; * no maltratéis a mis profetas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor Dios nuestro se acuerda de su alianza eternamente.
Ant. Auxit Dóminus * pópulum suum: et firmávit eum super inimícos eius.
Psalmus 104(16-27) [2]
104:16 Et vocávit famem super terram: * et omne firmaméntum panis contrívit.
104:17 Misit ante eos virum: * in servum venúmdatus est Ioseph.
104:18 Humiliavérunt in compédibus pedes eius, ferrum pertránsiit ánimam eius * donec veníret verbum eius.
104:19 Elóquium Dómini inflammávit eum: * misit rex, et solvit eum; princeps populórum, et dimísit eum.
104:21 Constítuit eum dóminum domus suæ: * et príncipem omnis possessiónis suæ:
104:22 Ut erudíret príncipes eius sicut semetípsum: * et senes eius prudéntiam docéret.
104:23 Et intrávit Israël in Ægýptum: * et Iacob áccola fuit in terra Cham.
104:24 Et auxit pópulum suum veheménter: * et firmávit eum super inimícos eius.
104:25 Convértit cor eórum ut odírent pópulum eius: * et dolum fácerent in servos eius.
104:26 Misit Móysen, servum suum: * Aaron, quem elégit ipsum.
104:27 Pósuit in eis verba signórum suórum: * et prodigiórum in terra Cham.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Auxit Dóminus pópulum suum: et firmávit eum super inimícos eius.
Ant. Dios hizo * a su pueblo muy fecundo, más poderoso que sus enemigos.
Salmo 104(16-27) [2]
104:16 Hizo venir el hambre sobre la tierra * y destruyó todo sustento de pan.
104:17 Envió delante de los suyos a un varón, * a José, vendido por esclavo.
104:18 Al cual afligieron, oprimiendo sus pies con grillos; un puñal atravesó su alma, * hasta cuando se cumplió su vaticinio,
104:19 Y la palabra del Señor lo acreditó. * El rey dio orden para que le soltaran; lo puso en libertad este potentado de los pueblos.
104:21 Lo hizo dueño de su casa * y gobernador de todos sus dominios,
104:22 Para que comunicase su sabiduría a sus príncipes, * y enseñase prudencia a sus ancianos.
104:23 Entonces entró Israel en Egipto, * y fue Jacob a vivir como peregrino en la tierra de Cam.
104:24 Y Dios multiplicó su pueblo sobremanera, * y lo hizo más poderoso que sus enemigos.
104:25 Permitió que el corazón de éstos cambiara, de suerte que cobrasen ojeriza a su pueblo de Israel, * y urdiesen tramas contra sus siervos.
104:26 Mas envió a Moisés, siervo suyo, * y a Aarón, a quien había elegido.
104:27 Les dio poderes para hacer milagros * y obrar prodigios en la tierra de Cam.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios hizo a su pueblo muy fecundo, más poderoso que sus enemigos.
Ant. Edúxit Deus * pópulum suum in exsultatióne, et eléctos suos in lætítia.
Psalmus 104(28-45) [3]
104:28 Misit ténebras, et obscurávit: * et non exacerbávit sermónes suos.
104:29 Convértit aquas eórum in sánguinem: * et occídit pisces eórum.
104:30 Édidit terra eórum ranas: * in penetrálibus regum ipsórum.
104:31 Dixit, et venit cœnomyía: * et cínifes in ómnibus fínibus eórum.
104:32 Pósuit plúvias eórum grándinem: * ignem comburéntem in terra ipsórum.
104:33 Et percússit víneas eórum, et ficúlneas eórum: * et contrívit lignum fínium eórum.
104:34 Dixit, et venit locústa, et bruchus, * cuius non erat númerus:
104:35 Et comédit omne fænum in terra eórum: * et comédit omnem fructum terræ eórum.
104:36 Et percússit omne primogénitum in terra eórum: * primítias omnis labóris eórum.
104:37 Et edúxit eos cum argénto et auro: * et non erat in tríbubus eórum infírmus.
104:38 Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum: * quia incúbuit timor eórum super eos.
104:39 Expándit nubem in protectiónem eórum: * et ignem ut lucéret eis per noctem.
104:40 Petiérunt, et venit cotúrnix: * et pane cæli saturávit eos.
104:41 Dirúpit petram et fluxérunt aquæ: * abiérunt in sicco flúmina;
104:42 Quóniam memor fuit verbi sancti sui: * quod hábuit ad Ábraham, púerum suum.
104:43 Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, * et eléctos suos in lætítia.
104:44 Et dedit illis regiónes géntium: * et labóres populórum possedérunt:
104:45 Ut custódiant iustificatiónes eius, * et legem eius requírant.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Edúxit Deus pópulum suum in exsultatióne, et eléctos suos in lætítia.
Ant. Dios sacó * a su pueblo con alegría, a sus escogidos con gritos de júbilo.
Salmo 104(28-45) [3]
104:28 Envió tinieblas y todo lo oscureció; * no faltó a ninguna de sus palabras.
104:29 Convirtió en sangre sus aguas, * y mató los peces.
104:30 Su tierra pululaba de ranas * hasta en la alcoba de los mismos reyes.
104:31 Habló y vino toda casta de moscas * y de mosquitos por todo el territorio.
104:32 En lugar de agua hacía llover en su tierra granizo * y llamas de fuego abrasador.
104:33 Con lo que abrasó sus viñedos e higuerales, * y destrozó los árboles del país.
104:34 Habló y vinieron enjambres innumerables * de langosta y oruga;
104:35 Y se comieron toda la hierba de los prados, * y cuantos frutos había en los campos.
104:36 Hirió de muerte a todos los primogénitos de aquella tierra, * las primicias de su virilidad.
104:37 Y sacó a Israel cargado de oro y plata, * sin que hubiese un enfermo en todas sus tribus.
104:38 Se alegró Egipto con su salida, * por causa del gran temor que le causaban.
104:39 Extendió una nube que los cubriese, * e hizo que de noche los alumbrase como fuego.
104:40 Pidieron de comer, y les envió codornices; * y los sació con pan del cielo.
104:41 Hendió la peña, y brotaron aguas, * corrieron ríos en aquel desierto.
104:42 Porque tuvo presente su santa palabra, * que diera a Abrahán, siervo suyo.
104:43 Y así sacó a su pueblo lleno de gozo, * y a sus escogidos colmados de júbilo.
104:44 Y les dio el país de los gentiles, * y los hizo disfrutar de las haciendas de los pueblos,
104:45 A fin de que guardasen sus mandamientos * y observasen y cumpliesen su ley.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios sacó a su pueblo con alegría, a sus escogidos con gritos de júbilo.
Ant. Salvávit eos Dóminus * propter nomen suum.
Psalmus 105(1-15) [4]
105:1 Confitémini Dómino, quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
105:2 Quis loquétur poténtias Dómini, * audítas fáciet omnes laudes eius?
105:3 Beáti, qui custódiunt iudícium, * et fáciunt iustítiam in omni témpore.
105:4 Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui: * vísita nos in salutári tuo:
105:5 Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætítia gentis tuæ: * ut laudéris cum hereditáte tua.
105:6 Peccávimus cum pátribus nostris: * iniúste égimus, iniquitátem fécimus.
105:7 Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua: * non fuérunt mémores multitúdinis misericórdiæ tuæ.
105:7 Et irritavérunt ascendéntes in mare, * Mare Rubrum.
105:8 Et salvávit eos propter nomen suum: * ut notam fáceret poténtiam suam.
105:9 Et incrépuit Mare Rubrum, et exsiccátum est, * et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.
105:10 Et salvávit eos de manu odiéntium: * et redémit eos de manu inimíci.
105:11 Et opéruit aqua tribulántes eos: * unus ex eis non remánsit.
105:12 Et credidérunt verbis eius: * et laudavérunt laudem eius.
105:13 Cito fecérunt, oblíti sunt óperum eius: * et non sustinuérunt consílium eius.
105:14 Et concupiérunt concupiscéntiam in desérto: * et tentavérunt Deum in inaquóso.
105:15 Et dedit eis petitiónem ipsórum: * et misit saturitátem in ánimas eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salvávit eos Dóminus propter nomen suum.
Ant. El Señor los salvó * por amor de su nombre.
Salmo 105(1-15) [4]
105:1 Alabad al Señor porque es bueno, * porque es eterna su misericordia.
105:2 ¿Quién podrá contar las obras del poder del Señor, * y pregonar todas sus alabanzas?
105:3 Bienaventurados los que observan la ley, * y practican en todo tiempo la virtud.
105:4 Acuérdate, ¡oh Señor!, de nosotros, según tu benevolencia para con tu pueblo; * visítanos por medio de tu salvador,
105:5 A fin de que gocemos los bienes de tus escogidos, y participemos de la alegría de tu pueblo, * y te gloríes en aquellos a quienes miras como herencia tuya.
105:6 Hemos pecado como nuestros padres, * nos hemos portado injustamente, hemos cometido mil maldades.
105:7 Nuestros padres en Egipto no comprendieron tus maravillas; * no conservaron la memoria de tu misericordia.
105:7 Te irritaron cuando iban a entrar en el mar, * en el mar Rojo.
105:8 Mas el Señor los salvó por honor de su Nombre, * para demostrar su poder.
105:9 Dio una voz contra el mar Rojo, y éste quedó seco al momento: * y los condujo por medio de aquellos abismos como por tierra firme.
105:10 Y los sacó salvos de las manos de aquellos que los aborrecían, * y los rescató de la mano de sus enemigos.
105:11 Sepultó en el agua a sus opresores, * no quedó de ellos ni siquiera uno.
105:12 Entonces dieron crédito a las palabras del Señor, * y cantaron sus alabanzas.
105:13 Mas bien pronto echaron en olvido sus obras, * y no esperaron su consejo y amorosa providencia.
105:14 Y en el desierto desearon con ansia los manjares de Egipto; * y tentaron a Dios en el desierto.
105:15 Les otorgó lo que pidieron, * y los hartó hasta el alma.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor los salvó por amor de su nombre.
Ant. Oblíti sunt Deum * qui salvávit eos.
Psalmus 105(16-31) [5]
105:16 Et irritavérunt Móysen in castris: * Aaron, sanctum Dómini.
105:17 Apérta est terra, et deglutívit Dathan: * et opéruit super congregatiónem Abíron.
105:18 Et exársit ignis in synagóga eórum * flamma combússit peccatóres.
105:19 Et fecérunt vítulum in Horeb * et adoravérunt scúlptile.
105:20 Et mutavérunt glóriam suam * in similitúdinem vítuli comedéntis fænum.
105:21 Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, * qui fecit magnália in Ægýpto, mirabília in terra Cham: terribília in Mari Rubro.
105:23 Et dixit ut dispérderet eos: * si non Móyses, eléctus eius, stetísset in confractióne in conspéctu eius:
105:24 Ut avérteret iram eius ne dispérderet eos: * et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem:
105:25 Non credidérunt verbo eius, et murmuravérunt in tabernáculis suis: * non exaudiérunt vocem Dómini.
105:26 Et elevávit manum suam super eos: * ut prostérneret eos in desérto:
105:27 Et ut deíceret semen eórum in natiónibus: * et dispérgeret eos in regiónibus.
105:28 Et initiáti sunt Beélphegor: * et comedérunt sacrifícia mortuórum.
105:29 Et irritavérunt eum in adinventiónibus suis: * et multiplicáta est in eis ruína.
105:30 Et stetit Phínees, et placávit: * et cessávit quassátio.
105:31 Et reputátum est ei in iustítiam: * in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Oblíti sunt Deum qui salvávit eos.
Ant. Se olvidaron de Dios, * su salvador.
Salmo 105(16-31) [5]
105:16 Irritaron en los campamentos a Moisés, * y a Aarón, el consagrado al Señor.
105:17 Se abrió la tierra y se tragó a Datán, * y sepultó la facción de Abirón.
105:18 Se encendió fuego en su reunión, * y las llamas devoraron a los pecadores.
105:19 Hicieron un becerro en Horeb, * y adoraron aquella estatua fundida.
105:20 Y trocaron su Dios, que era su gloria, * por una figura de becerro que come heno.
105:21 Se olvidaron de Dios que los había salvado, * que había obrado tan grandes cosas en Egipto, tantas maravillas en la tierra de Cam, cosas tan terribles en el mar Rojo.
105:23 Trató, pues, de acabar con ellos; * pero intercedió Moisés, siervo suyo, al momento del estrago,
105:24 A fin de aplacar su ira para que no los exterminase. * Despreciaron una tierra envidiable.
105:25 No dieron crédito a sus palabras, murmuraron en sus tiendas, * no quisieron escuchar la voz del Señor.
105:26 Y alzó el Señor su mano contra ellos, * para dejarlos tendidos en el desierto,
105:27 Y dispersar su linaje entre las naciones, * y esparcirlos por varias regiones.
105:28 Y se consagraron a Baal Fegor, * y comieron de los sacrificios de los muertos.
105:29 Y provocaron su ira con sus invenciones idolátricas, * y estalló contra ellos grandísimo estrago.
105:30 Pero se levantó Finés, y le aplacó, * y cesó la mortandad.
105:31 Lo cual le fue reputado como justicia, * de generación en generación eternamente.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Se olvidaron de Dios, su salvador.
Ant. Cum tribularéntur * vidit Dóminus: et audívit oratiónem eórum.
Psalmus 105(32-48) [6]
105:32 Et irritavérunt eum ad aquas contradictiónis: * et vexátus est Móyses propter eos: quia exacerbavérunt spíritum eius.
105:33 Et distínxit in lábiis suis: * non disperdidérunt gentes, quas dixit Dóminus illis.
105:35 Et commísti sunt inter gentes, et didicérunt ópera eórum: et serviérunt sculptílibus eórum: * et factum est illis in scándalum.
105:37 Et immolavérunt fílios suos, * et fílias suas dæmóniis.
105:38 Et effudérunt sánguinem innocéntem: * sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.
105:39 Et infécta est terra in sanguínibus, et contamináta est in opéribus eórum: * et fornicáti sunt in adinventiónibus suis.
105:40 Et irátus est furóre Dóminus in pópulum suum: * et abominátus est hereditátem suam.
105:41 Et trádidit eos in manus géntium: * et domináti sunt eórum qui odérunt eos.
105:42 Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et humiliáti sunt sub mánibus eórum: * sæpe liberávit eos.
105:43 Ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo: * et humiliáti sunt in iniquitátibus suis.
105:44 Et vidit, cum tribularéntur: * et audívit oratiónem eórum.
105:45 Et memor fuit testaménti sui: * et pœnítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.
105:46 Et dedit eos in misericórdias * in conspéctu ómnium qui céperant eos.
105:47 Salvos nos fac, Dómine, Deus noster: * et cóngrega nos de natiónibus:
105:47 Ut confiteámur nómini sancto tuo: * et gloriémur in laude tua.
105:48 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * et dicet omnis pópulus: Fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cum tribularéntur vidit Dóminus: et audívit oratiónem eórum.
Ant. El Señor miró * su angustia y escuchó sus oraciones.
Salmo 105(32-48) [6]
105:32 Asimismo irritaron al Señor en las aguas de Contradicción; * y padeció Moisés por culpa de ellos. Porque habían perturbado su espíritu,
105:33 Como lo manifestó claramente con sus labios. * Tampoco exterminaron las naciones que les había mandado el Señor.
105:35 Antes, se mezclaron con los gentiles, e imitaron sus malas costumbres; y dieron culto a sus ídolos; * y fue para ellos un tropiezo.
105:37 E inmolaron sus hijos * e hijas a los demonios.
105:38 Derramaron la sangre inocente, * la sangre de sus hijos y de sus hijas, que sacrificaron a los ídolos de Canaán.
105:39 Quedó la tierra profanada con tanta sangre, y contaminada con sus obras; * y se prostituyeron a los ídolos, hechuras suyas.
105:40 Por lo que se encendió la saña del Señor contra su pueblo, * y abominó su heredad.
105:41 Y los entregó en poder de las naciones, * y cayeron bajo el dominio de aquellos que los aborrecían.
105:42 Fueron tratados duramente por sus enemigos, bajo cuya mano fueron humillados. * Muchas veces los libró Dios.
105:43 Ellos lo exasperaban con sus designios; * y fueron abatidos por causa de sus iniquidades.
105:44 Los miró el Señor cuando estaban atribulados, * y oyó su oración.
105:45 Se acordó de su alianza, * y le pesó, y los trató según su gran misericordia.
105:46 E hizo que fuesen objeto de compasión * para con todos los que los tenían cautivos.
105:47 Sálvanos, ¡oh Señor, Dios nuestro!, * y recógenos de entre las naciones,
105:47 Para que confesemos tu santo Nombre, * y nos gloriemos en cantar tus alabanzas.
105:48 Bendito sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos. * Y responderá todo el pueblo: ¡Amén! ¡Amén!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor miró su angustia y escuchó sus oraciones.
Ant. Clamavérunt ad Dóminum * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
Psalmus 106(1-14) [7]
106:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
106:2 Dicant qui redémpti sunt a Dómino, quos redémit de manu inimíci: * et de regiónibus congregávit eos:
106:3 A solis ortu, et occásu: * ab aquilóne, et mari.
106:4 Erravérunt in solitúdine in inaquóso: * viam civitátis habitáculi non invenérunt.
106:5 Esuriéntes, et sitiéntes: * ánima eórum in ipsis defécit.
106:6 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum erípuit eos.
106:7 Et dedúxit eos in viam rectam: * ut irent in civitátem habitatiónis.
106:8 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:9 Quia satiávit ánimam inánem: * et ánimam esuriéntem satiávit bonis.
106:10 Sedéntes in ténebris, et umbra mortis: * vinctos in mendicitáte et ferro.
106:11 Quia exacerbavérunt elóquia Dei: * et consílium Altíssimi irritavérunt.
106:12 Et humiliátum est in labóribus cor eórum: * infirmáti sunt, nec fuit qui adiuváret.
106:13 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:14 Et edúxit eos de ténebris, et umbra mortis: * et víncula eórum disrúpit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamavérunt ad Dóminum et de necessitátibus eórum liberávit eos.
Ant. Clamaron al Señor, * y los arrancó de la tribulación.
Salmo 106(1-14) [7]
106:1 Alabad al Señor, porque es bueno, * porque es eterna su misericordia.
106:2 Que lo digan aquellos que fueron redimidos por el Señor, a los cuales rescató del poder del enemigo, * y que ha recogido de las regiones,
106:3 Del oriente y del poniente; * del norte y de la parte del mediodía.
106:4 Anduvieron errantes por la soledad, por lugares áridos, * sin hallar camino para llegar a alguna ciudad donde albergarse.
106:5 Hambrientos y sedientos, * iba desfalleciendo ya su espíritu.
106:6 Pero clamaron al Señor en su tribulación, * y los sacó de sus angustias.
106:7 Y los encaminó por la vía recta, * para que llegasen a la ciudad en que debían habitar.
106:8 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres.
106:9 Porque sació al alma sedienta; * colmó de bienes al alma hambrienta.
106:10 Libró a los que yacían entre tinieblas y sombras de muerte, * cautivos en la aflicción y entre cadenas.
106:11 Mas porque contradijeron las palabras de Dios y despreciaron los designios del Altísimo,
106:12 Fue abatido su corazón con los trabajos; * quedaron sin fuerzas; y no hubo quién los socorriese.
106:13 Pero clamaron al Señor viéndose atribulados, * y los libró de sus angustias.
106:14 Y los sacó de las tinieblas y sombras de la muerte; * y rompió sus cadenas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Clamaron al Señor, y los arrancó de la tribulación.
Ant. Ipsi vidérunt * ópera Dei et mirabília eius.
Psalmus 106(15-30) [8]
106:15 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:16 Quia contrívit portas ǽreas: * et vectes férreos confrégit.
106:17 Suscépit eos de via iniquitátis eórum: * propter iniustítias enim suas humiliáti sunt.
106:18 Omnem escam abomináta est ánima eórum: * et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
106:19 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:20 Misit verbum suum, et sanávit eos: * et erípuit eos de interitiónibus eórum.
106:21 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:22 Et sacríficent sacrifícium laudis: * et annúntient ópera eius in exsultatióne.
106:23 Qui descéndunt mare in návibus, * faciéntes operatiónem in aquis multis.
106:24 Ipsi vidérunt ópera Dómini, * et mirabília eius in profúndo.
106:25 Dixit, et stetit spíritus procéllæ: * et exaltáti sunt fluctus eius.
106:26 Ascéndunt usque ad cælos, et descéndunt usque ad abýssos: * ánima eórum in malis tabescébat.
106:27 Turbáti sunt, et moti sunt sicut ébrius: * et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
106:28 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum edúxit eos.
106:29 Et státuit procéllam eius in auram: * et siluérunt fluctus eius.
106:30 Et lætáti sunt quia siluérunt: * et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ipsi vidérunt ópera Dei et mirabília eius.
Ant. Contemplaron * las obras de Dios y sus maravillas.
Salmo 106(15-30) [8]
106:15 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas a favor de los hijos de los hombres.
106:16 Porque quebrantó las puertas de bronce * e hizo pedazos los cerrojos de hierro.
106:17 Los recogió del camino de su iniquidad; * pues por sus maldades habían sido abismados.
106:18 Llegó su alma a aborrecer todo alimento, * y llegaron hasta las puertas de la muerte.
106:19 Pero clamaron al Señor al verse atribulados, * y los libró de sus angustias.
106:20 Envió su palabra y los sanó, * y los salvó de su perdición.
106:21 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas, a favor de los hijos de los hombres.
106:22 Y ofrézcanle éstos, sacrificios de alabanza, * y celebren con júbilo sus obras.
106:23 Los que surcan el mar con naves, * para negociar en medio de tantas aguas,
106:24 Ésos han visto las obras del Señor * y sus maravillas en lo profundo del mar.
106:25 Habló y sopló el viento tempestuoso, * y se encresparon las olas.
106:26 Suben hasta los cielos, y bajan hasta los abismos. * En medio de estas angustias desfallecía su alma.
106:27 Llenos de turbación vacilaban como ebrios, * y se desvaneció toda su sabiduría.
106:28 Pero clamaron al Señor en la tribulación * y los sacó de sus angustias.
106:29 Cambió el huracán en viento suave, * y se calmaron las olas del mar.
106:30 Se regocijaron viendo el mar sosegado; * y el Señor los condujo al puerto deseado.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Contemplaron las obras de Dios y sus maravillas.
Ant. Vidébunt recti * et lætabúntur, et intéllegent misericórdias Dómini.
Psalmus 106(31-43) [9]
106:31 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:32 Et exáltent eum in ecclésia plebis: * et in cáthedra seniórum laudent eum.
106:33 Pósuit flúmina in desértum: * et éxitus aquárum in sitim.
106:34 Terram fructíferam in salsúginem: * a malítia inhabitántium in ea.
106:35 Pósuit desértum in stagna aquárum: * et terram sine aqua in éxitus aquárum.
106:36 Et collocávit illic esuriéntes: * et constituérunt civitátem habitatiónis.
106:37 Et seminavérunt agros, et plantavérunt víneas: * et fecérunt fructum nativitátis.
106:38 Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis: * et iuménta eórum non minorávit.
106:39 Et pauci facti sunt: * et vexáti sunt a tribulatióne malórum, et dolóre.
106:40 Effúsa est contémptio super príncipes: * et erráre fecit eos in ínvio, et non in via.
106:41 Et adiúvit páuperem de inópia: * et pósuit sicut oves famílias.
106:42 Vidébunt recti, et lætabúntur: * et omnis iníquitas oppilábit os suum.
106:43 Quis sápiens et custódiet hæc? * et intélleget misericórdias Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidébunt recti et lætabúntur, et intéllegent misericórdias Dómini.
Ant. Los rectos lo ven * y se alegran y comprenden la misericordia del Señor.
Salmo 106(31-43) [9]
106:31 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas a favor de los hijos de los hombres.
106:32 Y ensalcen su gloria en la congregación del pueblo, * y alábenlo en el consejo de los ancianos.
106:33 El Señor convirtió los ríos en páramos, * y en aridez los manantiales de agua;
106:34 La tierra fructífera en salinas, * por causa de la malicia de sus habitantes.
106:35 Convirtió el desierto en un país de estanques de aguas, * y la tierra seca en manantiales de agua.
106:36 Y estableció en ella a los hambrientos; * y fundaron ciudades para morar.
106:37 Sembraron los campos, plantaron viñas * y produjeron abundantes frutos.
106:38 Y los bendijo el Señor, y se multiplicaron sobremanera; * y acrecentó sus ganados.
106:39 Y menguaron, * y fueron abatidos con trabajos y dolores.
106:40 Cayó el desprecio sobre los príncipes, * y los hizo andar errantes por lugares desiertos, donde no había senda alguna.
106:41 Y levantó al pobre de la miseria, * y multiplicó las familias como rebaños de ovejas.
106:42 Verán estas cosas los justos y se llenarán de gozo, * y a toda iniquidad se le cerrará su boca.
106:43 ¿Quién es sabio para conservar estas cosas, * y comprender la misericordia del Señor?
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Los rectos lo ven y se alegran y comprenden la misericordia del Señor.
℣. Exáltent Dóminum in ecclésia plebis.
℟. Et in cáthedra seniórum laudent eum.
℣. Aclamen al Señor en la asamblea del pueblo.
℟. Alábenlo en el consejo de los ancianos.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 1
Léctio sancti Evangélii secúndum Marcum
Marc 6:47-56
In illo témpore: Cum sero esset, erat navis in médio mari, et Iesus solus in terra. Et réliqua.

Homilía sancti venerábilis Bedæ Presbýteri
Lib. 2, cap. 28 in cap. 6 Marci, tom. 4
Labor discipulórum in remigándo, et contrárius eis ventus, labóres sanctæ Ecclésiæ varios desígnat: quæ inter undas sǽculi adversántis, et immundórum flátus spirítuum, ad quiétem pátriæ cæléstis, quasi ad fidam líttoris statiónem, perveníre conátur. Ubi bene dícitur, quia navis erat in médio mari, et ipse solus in terra: quia nonnúnquam Ecclésia tantis gentílium pressúris non solum afflícta, sed et fœdáta est, ut, si fíeri posset, Redémptor ipsíus eam prorsus deseruísse ad tempus viderétur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.

℟. Veni hódie ad fontem aquæ, et orávi Dóminum, dicens:
* Dómine, Deus Abraham, tu prósperum fecísti desidérium meum.
℣. Igitur puélla, cui díxero, Da mihi aquam de hýdria tua, ut bibam: et illa díxerit, Bibe, dómine, et camélis tuis potum tríbuam: ipsa est, quam præparávit Dóminus fílio dómini mei.
℟. Dómine, Deus Abraham, tu prósperum fecísti desidérium meum.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.

Lectura 1
Lección del santo Evangelio según San Mateo
Mc 6:47-56
v. En aquel tiempo: Llegada la noche, la barca estaba en medio del mar, y Jesús solo en tierra. Y lo que sigue.

Homilía de San Beda, Venerable, Presbítero.
Libro 2, cap. 8 sobre el cap. 6 de San Marcos, t. 4.
El trabajo de los discípulos en el gobierno de la nave, y el viento contrario, designan los trabajos de la santa Iglesia, que se esfuerza por llegar al reposo de la patria celestial en medio de las olas contrarias del siglo y de las embestidas de los espíritus inmundos. Se hace notar, que la nave estaba en medio del mar, y que Jesús estaba solo en la tierra, ya que no pocas veces la Iglesia, no sólo se halla afligida por las persecuciones de los gentiles, sino que perecería, si fuere posible, abandonada temporalmente por su Redentor.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Vine hoy a la fuente de agua, y rogué al Señor, diciendo:
* Señor, Dios de Abrahán, Tú has atendido a mi deseo.
℣. Por lo mismo, la doncella a quien yo dijere: Baja tu cántaro para que yo beba, y ella respondiere: Bebe, señor, y aun a tus camellos daré también de beber: esa es la que preparó el Señor para el hijo de mi Señor.
℟. Señor, Dios de Abrahán, Tú has atendido a mi deseo.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 2
Unde est illa vox eius inter undas procellásque tentatiónum irruéntium deprehénsæ, atque auxílium protectiónis illíus gemebúndo clamóre quæréntis: Ut quid, Dómine, recessísti longe, déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne? Quæ páriter vocem inimíci persequéntibus expónit, in sequéntibus Psalmi subíciens: Dixit enim in corde suo: Oblítus est Deus, avértit fáciem suam, ne vídeat usque in finem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.

℟. Factus est sermo Dómini ad Abram, dicens:
* Noli timére, Abram: ego protéctor tuus sum, et merces tua magna nimis.
℣. Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de Ur Chaldæórum.
℟. Noli timére, Abram: ego protéctor tuus sum, et merces tua magna nimis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la ayuda de Dios nos acompañe siempre. Amén.

Lectura 2
He ahí aquella exclamación de la Iglesia, cuando, acosada por las olas y las tempestades de sus pruebas, pide auxilio y protección, gimiendo y clamando: “¿Por qué, Señor, te mantienes lejos de mí, desdeñándome en la necesidad y la tribulación?” Aprópiase las palabras del enemigo con los siguientes versículos del mismo Salmo: “Porque él dice para sí: Dios todo lo olvida, y vuelve su rostro para no ver nunca nada”.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Habló el Señor a Abrahán, diciendo:
* No quieras temer, Abrahán; Yo soy tu protector y tu gran recompensa.
℣. Yo soy el Señor Dios tuyo, que te saqué de Ur de los Caldeos.
℟. No quieras temer, Abrahán; Yo soy tu protector y tu gran recompensa.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Verum ille non oblivíscitur oratiónem páuperum, neque avértit fáciem suam a sperántibus in se: quin pótius et certántes cum hóstibus, ut vincant, ádiuvat, et victóres in ætérnum corónat. Unde hic quoque apérte dícitur, quia vidit eos laborántes in remigándo. Videt quippe Dóminus laborántes in mari, quamvis ipse pósitus in terra: quia etsi ad horam différre videátur auxílium tribulátis impéndere, nihilóminus eos, ne in tribulatiónibus defíciant, suæ respéctu pietátis corróborat: et aliquándo étiam manifésto adiutório, victis adversitátibus, quasi calcátis sedatísque flúctuum volumínibus líberat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.

℟. Movens Abram tabernáculum suum, venit et habitávit iuxta convállem Mambre:
* Ædificavítque ibi altáre Dómino.
℣. Dixit autem Dóminus ad eum: Leva óculos tuos, et vide: omnem terram, quam cónspicis tibi dabo, et sémini tuo in sempitérnum.
℟. Ædificavítque ibi altáre Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ædificavítque ibi altáre Dómino.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 3
Con todo, “Él no olvida la oración de los pobres”, ni aparta su rostro de los que esperan en Él, antes por el contrario ayuda a los que pelean a fin de que puedan vencer, y corona a los vencedores. Por lo cual aquí se dice manifiestamente que vio a sus discípulos mientras se fatigaban remando. Les vio el Señor trabajando en el mar, aunque Él estaba en tierra. Porque si bien parece que de momento difiere el auxiliar a los atribulados, con todo, no deja de fortalecerlos con su mirada para que no desfallezcan en las tribulaciones. Y aun algunas veces les socorre manifiestamente, como si Él anduviese sobre las aguas y calmase las olas tempestuosas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Abrahán, removiendo su pabellón, se puso en camino y fue a morar junto al valle de Mambre.
* Y edificó allí un altar al Señor.
℣. Y dijo el Señor a Abrahán: Alza tus ojos, y contempla toda la tierra que ves, a ti te la daré y a tu descendencia para siempre.
℟. Y edificó allí un altar al Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Y edificó allí un altar al Señor.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Adésto, Dómine, supplicatiónibus nostris: et concéde; ut hoc solémne ieiúnium, quod animábus corporibúsque curándis salúbriter institútum est, devóto servítio celebrémus.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Atiende, Señor, a nuestras súplicas, y concédenos que celebremos con devota obediencia este solemne ayuno, instituido para salud de los cuerpos y de las almas.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Psalmi {Laudes:2 Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Benígne fac, Dómine, * in bona voluntáte tua Sion.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion.
Salmos {Laudes:2 Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Señor, por tu bondad * favorece a Sión.
Salmo 50 [1]
50:2 Misericordia, Dios mío, * por tu bondad,
50:3 Por tu inmensa compasión * borra mi culpa;
50:4 Lava del todo mi delito, * limpia mi pecado.
50:5 Pues yo reconozco mi culpa, * tengo siempre presente mi pecado:
50:6 Contra ti, contra ti solo pequé, cometí la maldad que aborreces. * En la sentencia tendrás razón, en el juicio resultarás inocente.
50:7 Mira, en la culpa nací, * pecador me concibió mi madre.
50:8 Te gusta un corazón sincero, * y en mi interior me inculcas sabiduría.
50:9 Rocíame con el hisopo: quedaré limpio; * lávame: quedaré más blanco que la nieve.
50:10 Hazme oír el gozo y la alegría, * que se alegren los huesos quebrantados.
50:11 Aparta de mi pecado tu vista, * borra en mí toda culpa.
50:12 Oh Dios, crea en mí un corazón puro, * renuévame por dentro con espíritu firme;
50:13 No me arrojes lejos de tu rostro, * no me quites tu santo espíritu.
50:14 Devuélveme la alegría de tu salvación, * afiánzame con espíritu generoso:
50:15 Enseñaré a los malvados tus caminos, * los pecadores volverán a ti.
50:16 Líbrame de la sangre, ¡oh Dios!, Dios, Salvador mío, * y cantará mi lengua tu justicia.
50:17 Señor, me abrirás los labios, * y mi boca proclamará tu alabanza.
50:18 Los sacrificios no te satisfacen: * si te ofreciera un holocausto, no lo querrías.
50:19 Mi sacrificio es un espíritu quebrantado; * un corazón quebrantado y humillado, Tú no lo desprecias.
50:20 Señor, por tu bondad, favorece a Sión, * reconstruye las murallas de Jerusalén:
50:21 Entonces aceptarás los sacrificios rituales, ofrendas y holocaustos, * sobre tu altar se inmolarán novillos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Señor, por tu bondad favorece a Sión.
Ant. Rectus Dóminus, * Deus noster, et non est iníquitas in eo.
Psalmus 91 [2]
91:2 Bonum est confitéri Dómino: * et psállere nómini tuo, Altíssime.
91:3 Ad annuntiándum mane misericórdiam tuam: * et veritátem tuam per noctem.
91:4 In decachórdo, psaltério: * cum cántico, in cíthara.
91:5 Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua: * et in opéribus mánuum tuárum exsultábo.
91:6 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * nimis profúndæ factæ sunt cogitatiónes tuæ.
91:7 Vir insípiens non cognóscet: * et stultus non intélleget hæc.
91:8 Cum exórti fúerint peccatóres sicut fænum: * et apparúerint omnes, qui operántur iniquitátem:
91:9 Ut intéreant in sǽculum sǽculi: * tu autem Altíssimus in ætérnum, Dómine.
91:10 Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, quóniam ecce inimíci tui períbunt: * et dispergéntur omnes, qui operántur iniquitátem.
91:11 Et exaltábitur sicut unicórnis cornu meum: * et senéctus mea in misericórdia úberi.
91:12 Et despéxit óculus meus inimícos meos: * et in insurgéntibus in me malignántibus áudiet auris mea.
91:13 Iustus, ut palma florébit: * sicut cedrus Líbani multiplicábitur.
91:14 Plantáti in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri florébunt.
91:15 Adhuc multiplicabúntur in senécta úberi: * et bene patiéntes erunt, ut annúntient:
91:16 Quóniam rectus Dóminus, Deus noster: * et non est iníquitas in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rectus Dóminus, Deus noster, et non est iníquitas in eo.
Ant. El Señor Dios nuestro es justo; * y no hay en Él sombra de iniquidad.
Salmo 91 [2]
91:2 Es bueno dar gracias al Señor * y tañer para tu nombre, oh Altísimo,
91:3 Proclamar por la mañana tu misericordia * y de noche tu fidelidad,
91:4 Con arpas de diez cuerdas y laúdes, * sobre arpegios de cítaras.
91:5 Tus acciones, Señor, son mi alegría, * y mi júbilo, las obras de tus manos.
91:6 ¡Qué magníficas son tus obras, Señor, * qué profundos tus designios!
91:7 El ignorante no los entiende * ni el necio se da cuenta.
91:8 Aunque germinen como hierba los malvados * y florezcan los malhechores,
91:9 Serán destruidos para siempre. * Tú, en cambio, Señor, eres excelso por los siglos.
91:10 Porque tus enemigos, Señor, perecerán, * los malhechores serán dispersados;
91:11 Pero a mí me das la fuerza de un búfalo * y me unges con aceite nuevo.
91:12 Mis ojos despreciarán a mis enemigos, * mis oídos escucharán su derrota.
91:13 El justo crecerá como una palmera, * se alzará como un cedro del Líbano:
91:14 Plantado en la casa del Señor, * crecerá en los atrios de nuestro Dios;
91:15 En la vejez seguirá dando fruto * y estará lozano y frondoso,
91:16 Para proclamar que el Señor es justo, * que en mi Roca no existe la maldad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor Dios nuestro es justo; y no hay en Él sombra de iniquidad.
Ant. A timóre inimíci * éripe, Dómine, ánimam meam.
Psalmus 63 [3]
63:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * a timóre inimíci éripe ánimam meam.
63:3 Protexísti me a convéntu malignántium: * a multitúdine operántium iniquitátem.
63:4 Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: * intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
63:6 Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.
63:6 Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt: Quis vidébit eos?
63:7 Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutántes scrutínio.
63:7 Accédet homo ad cor altum: * et exaltábitur Deus.
63:8 Sagíttæ parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.
63:9 Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * et tímuit omnis homo.
63:10 Et annuntiavérunt ópera Dei, * et facta eius intellexérunt.
63:11 Lætábitur iustus in Dómino, et sperábit in eo, * et laudabúntur omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. A timóre inimíci éripe, Dómine, ánimam meam.
Ant. Del temor del enemigo, * libra, Señor, mi alma.
Salmo 63 [3]
63:2 Escucha, oh Dios, la voz de mi lamento, * protege mi vida del terrible enemigo;
63:3 Escóndeme de la conjura de los perversos * y del motín de los malhechores:
63:4 Afilan sus lenguas como espadas * y disparan como flechas palabras venenosas, para herir a escondidas al inocente,
63:6 Para herirlo por sorpresa y sin riesgo. * Se animan al delito,
63:6 Calculan cómo esconder trampas, * y dicen: «¿quién lo descubrirá?»
63:7 Inventan maldades * y ocultan sus invenciones,
63:7 Porque su mente y su corazón * no tienen fondo.
63:8 Pero Dios los acribilla a flechazos, por sorpresa los cubre de heridas; * su misma lengua los lleva a la ruina,
63:9 Y los que lo ven menean la cabeza. * Todo el mundo se atemoriza,
63:10 Proclama la obra de Dios * y medita sus acciones.
63:11 El justo se alegra con el Señor, se refugia en Él, * y se felicitan los rectos de corazón.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Del temor del enemigo, libra, Señor, mi alma.
Ant. In servis suis * miserébitur Dóminus et propítius erit terræ pópuli sui.
Canticum Moysis [4]
Deut 32:1-65
32:1 Audíte, cæli, quæ loquor: * áudiat terra verba oris mei.
32:2 Concréscat ut plúvia doctrína mea, * fluat ut ros elóquium meum.
32:3 Quasi imber super herbam, et quasi stillæ super grámina. * Quia nomen Dómini invocábo.
32:4 Date magnificéntiam Deo nostro. * Dei perfécta sunt ópera, et omnes viæ eius iudícia:
32:5 Deus fidélis, et absque ulla iniquitáte, iustus et rectus. * Peccavérunt ei, et non fílii eius in sórdibus:
32:6 Generátio prava atque pervérsa. * Hǽccine reddis Dómino, pópule stulte et insípiens?
32:7 Numquid non ipse est pater tuus, * qui possédit te, et fecit, et creávit te?
32:8 Meménto diérum antiquórum, * cógita generatiónes síngulas:
32:9 Intérroga patrem tuum, et annuntiábit tibi: * maióres tuos, et dicent tibi.
32:10 Quando dividébat Altíssimus gentes: * quando separábat fílios Adam.
32:11 Constítuit términos populórum * iuxta númerum filiórum Israël.
32:12 Pars autem Dómini, pópulus eius: * Iacob funículus hereditátis eius.
32:13 Invénit eum in terra desérta, * in loco horróris et vastæ solitúdinis:
32:14 Circumdúxit eum, et dócuit: * et custodívit quasi pupíllam óculi sui.
32:15 Sicut áquila próvocans ad volándum pullos suos, * et super eos vólitans,
32:16 Expándit alas suas, et assúmpsit eum, * atque portávit in húmeris suis.
32:17 Dóminus solus dux eius fuit: * et non erat cum eo deus aliénus.
32:18 Constítuit eum super excélsam terram: * ut coméderet fructus agrórum,
32:19 Ut súgeret mel de petra, * oleúmque de saxo duríssimo.
32:20 Butýrum de arménto, et lac de óvibus * cum ádipe agnórum, et aríetum filiórum Basan:
32:21 Et hircos cum medúlla trítici, * et sánguinem uvæ bíberet meracíssimum.
32:22 Incrassátus est diléctus, et recalcitrávit: * incrassátus, impinguátus, dilatátus,
32:23 Derelíquit Deum, factórem suum, * et recéssit a Deo, salutári suo.
32:24 Provocavérunt eum in diis aliénis, * et in abominatiónibus ad iracúndiam concitavérunt.
32:25 Immolavérunt dæmóniis, et non Deo, * diis, quos ignorábant:
32:26 Novi recentésque venérunt, * quos non coluérunt patres eórum.
32:27 Deum qui te génuit dereliquísti, * et oblítus es Dómini, creatóris tui.
32:28 Vidit Dóminus, et ad iracúndiam concitátus est: * quia provocavérunt eum fílii sui et fíliæ.
32:29 Et ait: Abscóndam fáciem meam ab eis, * et considerábo novíssima eórum:
32:30 Generátio enim pervérsa est, * et infidéles fílii.
32:31 Ipsi me provocavérunt in eo, qui non erat Deus, * et irritavérunt in vanitátibus suis:
32:32 Et ego provocábo eos in eo, qui non est pópulus, * et in gente stulta irritábo illos.
32:33 Ignis succénsus est in furóre meo, * et ardébit usque ad inférni novíssima:
32:34 Devorabítque terram cum gérmine suo, * et móntium fundaménta combúret.
32:35 Congregábo super eos mala, * et sagíttas meas complébo in eis.
32:36 Consuméntur fame, * et devorábunt eos aves morsu amaríssimo:
32:37 Dentes bestiárum immíttam in eos, * cum furóre trahéntium super terram, atque serpéntium.
32:38 Foris vastábit eos gládius, et intus pavor, * iúvenem simul ac vírginem, lactántem cum hómine sene.
32:39 Dixi: Ubinam sunt? * cessáre fáciam ex homínibus memóriam eórum.
32:40 Sed propter iram inimicórum dístuli: * ne forte superbírent hostes eórum,
32:41 Et dícerent: Manus nostra excélsa, et non Dóminus, * fecit hæc ómnia.
32:42 Gens absque consílio est, et sine prudéntia. * Utinam sáperent, et intellégerent, ac novíssima providérent.
32:43 Quómodo persequátur unus mille, * et duo fugent decem míllia?
32:44 Nonne ídeo, quia Deus suus véndidit eos, * et Dóminus conclúsit illos?
32:45 Non enim est Deus noster ut dii eórum: * et inimíci nostri sunt iúdices.
32:46 De vínea Sodomórum vínea eórum, * et de suburbánis Gomórrhæ:
32:47 Uva eórum uva fellis, * et botri amaríssimi.
32:48 Fel dracónum vinum eórum, * et venénum áspidum insanábile.
32:49 Nonne hæc cóndita sunt apud me, * et signáta in thesáuris meis?
32:50 Mea est últio, et ego retríbuam in témpore, * ut labátur pes eórum:
32:51 Iuxta est dies perditiónis, * et adésse festínant témpora.
32:52 Iudicábit Dóminus pópulum suum, * et in servis suis miserébitur:
32:53 Vidébit quod infirmáta sit manus, * et clausi quoque defecérunt, residuíque consúmpti sunt.
32:54 Et dicet: Ubi sunt dii eórum, * in quibus habébant fidúciam?
32:55 De quorum víctimis comedébant ádipes, * et bibébant vinum libáminum:
32:56 Surgant, et opituléntur vobis, * et in necessitáte vos prótegant.
32:57 Vidéte quod ego sim solus, * et non sit álius Deus præter me:
32:58 Ego occídam, et ego vívere fáciam: percútiam, et ego sanábo, * et non est qui de manu mea possit erúere.
32:59 Levábo ad cælum manum meam, et dicam: * Vivo ego in ætérnum.
32:60 Si acúero ut fulgur gládium meum, * et arripúerit iudícium manus mea:
32:61 Reddam ultiónem hóstibus meis, * et his qui odérunt me retríbuam.
32:62 Inebriábo sagíttas meas sánguine, * et gládius meus devorábit carnes,
32:63 De cruóre occisórum, * et de captivitáte, nudáti inimicórum cápitis.
32:64 Laudáte, gentes, pópulum eius, * quia sánguinem servórum suórum ulciscétur:
32:65 Et vindíctam retríbuet in hostes eórum, * et propítius erit terræ pópuli sui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In servis suis miserébitur Dóminus et propítius erit terræ pópuli sui.
Ant. El Señor tendrá compasión * de sus siervos, perdonará a su tierra y a su pueblo.
Cántico de Moisés [4]
Dt 32, 1-65
32:1 Escuchad, cielos, y hablaré; * oye, tierra, los dichos de mi boca;
32:2 Descienda como lluvia mi doctrina, * destile como rocío mi palabra;
32:3 Como llovizna sobre la hierba, como orvallo sobre el césped. * Voy a proclamar el nombre del Señor:
32:4 Dad gloria a nuestro Dios. * Él es la Roca, sus obras son perfectas, sus caminos son justos,
32:5 Es un Dios fiel, sin maldad; es justo y recto. * Hijos degenerados, se portaron mal con Él,
32:6 Generación malvada y pervertida. * ¿Así le pagas al Señor, pueblo necio e insensato?
32:7 ¿No es Él tu padre y tu creador, * el que te hizo y te constituyó?
32:8 Acuérdate de los días remotos, * considera las edades pretéritas,
32:9 Pregunta a tu padre, y te lo contará, * a tus ancianos, y te lo dirán:
32:10 Cuando el Altísimo daba a cada pueblo su heredad * y distribuía a los hijos de Adán,
32:11 Trazando las fronteras de las naciones, * según el número de los hijos de Dios,
32:12 La porción del Señor fue su pueblo, * Jacob fue el lote de su heredad.
32:13 Lo encontró en una tierra desierta, * en una soledad poblada de aullidos:
32:14 Lo rodeó cuidando de él, * lo guardó como a las niñas de sus ojos.
32:15 Como el águila incita a su nidada, * revolando sobre los polluelos,
32:16 Así extendió sus alas, * los tomó y los llevó sobre sus plumas.
32:17 El Señor solo los condujo, * no hubo dioses extraños con Él.
32:18 Los puso a caballo de sus montañas, * y los alimentó con las cosechas de sus campos;
32:19 Los crio con miel silvestre, * con aceite de rocas de pedernal;
32:20 Con requesón de vaca y leche de ovejas, * con grasa de coderos y carneros, ganado de Basán y cabritos,
32:21 Con la flor de la harina de trigo, * y por bebida con la sangre fermentada de la uva.
32:22 Comió Jacob hasta saciarse, * engordó el pueblo amado, y una vez cebado se volvió recalcitrante
32:23 Y rechazó a Dios su creador, * deshonró a su Roca salvadora.
32:24 Le dieron celos con dioses extraños, * lo irritaron con sus abominaciones,
32:25 Ofrecieron víctimas a demonios que no son dios, * a dioses desconocidos,
32:26 Nuevos, importados de cerca, * que no veneraban vuestros padres.
32:27 ¡Despreciaste a la Roca que te engendró, * y olvidaste al Dios que te dio a luz!
32:28 Lo vio el Señor, e irritado * rechazó a sus hijos e hijas,
32:29 Pensando: «Les esconderé mi rostro, * y veré en qué acaban,
32:30 Porque son una generación depravada, * unos hijos desleales.
32:31 Ellos me han dado celos con un dios ilusorio, * me han irritado con ídolos vacíos:
32:32 Pues Yo les daré celos con un pueblo ilusorio, * los irritaré con una nación fatua.
32:33 Está ardiendo el fuego de mi ira * y abrasará hasta el fondo del Abismo,
32:34 Consumirá la tierra y sus cosechas * y quemará los cimientos de los montes.
32:35 Reclutaré desastres contra ellos, * agotaré en ellos mis flechas;
32:36 Andarán macilentos por el hambre, * consumidos de fiebres y epidemias malignas;
32:37 Les enviaré dientes de fieras * y veneno de serpientes que se arrastran;
32:38 En las calles, la espada se llevará a los hijos; en las casas, el espanto: * a los jóvenes con las doncellas, a los niños de pecho con los ancianos».
32:39 Yo pensaba: «Voy a dispersarlos, * y a borrar su memoria entre los hombres».
32:40 Pero no; que temo la jactancia del enemigo * y la mala interpretación del adversario,
32:41 Que dirían: «Nuestra mano ha vencido, * no es el Señor quien lo ha hecho».
32:42 Porque son una nación que ha perdido el juicio y carecen de inteligencia. * Si fueran sensatos, lo entenderían, comprenderían su destino:
32:43 ¿Cómo es que uno persigue a mil, * y dos ponen en fuga a diez mil?
32:44 ¿No es porque su Roca los ha vendido, * porque el Señor los ha entregado?
32:45 Porque su roca no es como nuestra Roca: * nuestros mismos enemigos pueden juzgarlo.
32:46 Son una cepa de las viñas de Sodoma, * de los campos de Gomorra:
32:47 Sus uvas son uvas venenosas, * y sus racimos son amargos;
32:48 Su vino es ponzoña de monstruos * y veneno mortal de víboras.
32:49 ¿No tengo todo esto recogido * y sellado en mis archivos?
32:50 Mía sera la venganza y el desquite * en la hora en que tropiecen sus pies;
32:51 Pues el día de su perdición se acerca * y su suerte se apresura.
32:52 Porque el Señor defenderá a su pueblo, * y tendrá compasión de sus siervos.
32:53 Cuando vea que sus manos flaquean, * que se consumen amos y criados,
32:54 Dirá: ¿Dónde están sus dioses * o la Roca donde se refugiaban?
32:55 ¿No comían la grasa de sus sacrificios * y bebían el vino de sus libaciones?
32:56 Que se levanten para socorreros, * que sean vuestro refugio.
32:57 Pero ahora mirad: Yo, soy Yo, * y no hay otro fuera de mí:
32:58 Yo doy la muerte y la vida, Yo desgarro y Yo curo, * y no hay quien libre de mi mano.
32:59 Levanto la mano al cielo y juro: * «Tan verdad como que vivo eternamente,
32:60 Cuando afile el relámpago de mi espada, * y tome en mi mano la justicia,
32:61 Haré venganza del enemigo * y daré su paga al adversario;
32:62 Embriagaré mis flechas en sangre, * mi espada devorará la carne:
32:63 Sangre de muertos y cautivos, * cabezas de jefes enemigos».
32:64 Naciones, aclamadlo con su pueblo, * porque Él venga la sangre de sus siervos,
32:65 Porque toma venganza del enemigo, * y perdona a su tierra y a su pueblo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor tendrá compasión de sus siervos, perdonará a su tierra y a su pueblo.
Ant. Laudáte * Dóminum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
Psalmus 150 [5]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Laudáte Dóminum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
Ant. Alabad * al Señor por su inmensa grandeza.
Salmo 150 [5]
150:1 Alabad al Señor en su templo, * alabadlo en su fuerte firmamento.
150:2 Alabadlo por sus obras magníficas, * alabadlo por su inmensa grandeza.
150:3 Alabadlo tocando trompetas, * alabadlo con arpas y cítaras,
150:4 Alabadlo con tambores y danzas, * alabadlo con trompas y flautas,
150:5 Alabadlo con platillos sonoros, alabadlo con platillos vibrantes. * Todo ser que alienta alabe al Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Alabad al Señor por su inmensa grandeza.
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Rom 13:12-13
Nox præcéssit, dies autem appropinquávit. Abiciámus ergo ópera tenebrárum, et induámur arma lucis. Sicut in die honéste ambulémus.
℟. Deo grátias.

Hymnus
Auróra iam spargit polum:
Terris dies illábitur:
Lucis resúltat spículum:
Discédat omne lúbricum.

Phantásma noctis décidat:
Mentis reátus súbruat:
Quidquid ténebris hórridum
Nox áttulit culpæ, cadat.

Et mane illud últimum,
Quod præstolámur cérnui,
In lucem nobis éffluat,
Dum hoc canóre cóncrepat.

Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc, et in perpétuum.
Amen.

℣. Repléti sumus mane misericórdia tua.
℟. Exsultávimus, et delectáti sumus.
Capítulo Himno Verso {del Salterio del día correspondiente}
Rom 13:12-13
La noche está ya muy avanzada, y va a llegar el día. Dejemos, pues, las obras de las tinieblas, y revistámonos de las armas de luz. Andemos con decencia, como se suele durante el día.
℟. Demos gracias a Dios.

Himno
Ya alumbra el cielo la aurora;
su luz por la tierra esparce:
todo peligro se aleje;
toda tentación se aparte.

Huyan fantasmas nocturnos;
huyan medrosas imágenes,
y todo cuanto a la mente
la culpa en tinieblas trae.

Para que corra este día
tranquilo, dulce, suave,
para los que aquí cantamos
con voz sonora tus laudes.

Demos al Padre la gloria,
y al Hijo, su viva imagen,
con el Espíritu Santo,
por siglos interminables.
Amén.

℣. Por la mañana sácianos de tu misericordia.
℟. Y toda nuestra vida será alegría y júbilo.
Canticum: Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Me étenim * de die in diem quærunt, et scire vias meas volunt.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Me étenim de die in diem quærunt, et scire vias meas volunt.
Canticle: Benedictus {Antífona del Propio del Tiempo}
Ant. Cada día * me buscan y quieren saber mis caminos.
Cántico de Zacarías
Luc 1, 68-79
1:68 Bendito sea el Señor, Dios de Israel, porque ha visitado y redimido a su pueblo,
1:69 Suscitándonos una fuerza de salvación en la casa de David, su siervo,
1:70 Según lo había predicho desde antiguo por boca de sus santos profetas.
1:71 Es la salvación que nos libra de nuestros enemigos y de la mano de todos los que nos odian;
1:72 Realizando la misericordia que tuvo con nuestros padres, recordando su santa alianza
1:73 Y el juramento que juró a nuestro padre Abrahán.
1:74 Para concedernos que, libres de temor, arrancados de la mano de los enemigos, le sirvamos
1:75 Con santidad y justicia, en su presencia, todos nuestros días.
1:76 Y a ti, niño, te llamarán profeta del Altísimo, porque irás delante del Señor a preparar sus caminos,
1:77 Anunciando a su pueblo la salvación, el perdón de sus pecados
1:78 Por la entrañable misericordia de nuestro Dios, nos visitará el sol que nace de lo alto,
1:79 Para iluminar a los que viven en tinieblas y en sombra de muerte, para guiar nuestros pasos por el camino de la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Cada día me buscan y quieren saber mis caminos.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Adésto, Dómine, supplicatiónibus nostris: et concéde; ut hoc solémne ieiúnium, quod animábus corporibúsque curándis salúbriter institútum est, devóto servítio celebrémus.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Atiende, Señor, a nuestras súplicas, y concédenos que celebremos con devota obediencia este solemne ayuno, instituido para salud de los cuerpos y de las almas.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
Himno
Ya resplandece el lucero;
a Dios pidamos rendidos
que en el discurso del día
nos guarde de los malignos.

Refrene y temple la lengua,
no se oiga voz de litigios;
ponga guarda en nuestros ojos,
no entre por ellos el vicio.

El corazón, sin rencilla,
sea puro en lo más íntimo:
bebida y comida parcas
bajen a la carne el brio.

Para que, acabado el día,
turnando la noche en giro,
por la abstinencia del mundo
cantemos la gloria a Él mismo.

Sea a Dios Padre la gloria,
y a su Unigénito Hijo,
con el Espíritu Santo,
ahora y por todos los siglos.
Amen.
Psalmi {Laudes:2 Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Exaltáre, Dómine, * qui iúdicas terram, redde retributiónem supérbis.
Psalmus 93(1-11) [1]
93:1 Deus ultiónum Dóminus: * Deus ultiónum líbere egit.
93:2 Exaltáre, qui iúdicas terram: * redde retributiónem supérbis.
93:3 Úsquequo peccatóres, Dómine, * úsquequo peccatóres gloriabúntur:
93:4 Effabúntur, et loquéntur iniquitátem: * loquéntur omnes, qui operántur iniustítiam?
93:5 Pópulum tuum, Dómine, humiliavérunt: * et hereditátem tuam vexavérunt.
93:6 Víduam, et ádvenam interfecérunt: * et pupíllos occidérunt.
93:7 Et dixérunt: Non vidébit Dóminus, * nec intélleget Deus Iacob.
93:8 Intellégite, insipiéntes in pópulo: * et stulti, aliquándo sápite.
93:9 Qui plantávit aurem, non áudiet? * aut qui finxit óculum, non consíderat?
93:10 Qui córripit gentes, non árguet: * qui docet hóminem sciéntiam?
93:11 Dóminus scit cogitatiónes hóminum, * quóniam vanæ sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Levántate, Señor, * juzga la tierra; paga su merecido a los soberbios.
Salmo 93(1-11) [1]
93:1 Dios de la venganza, Señor, * Dios de la venganza, resplandece.
93:2 Levántate, juzga la tierra, * paga su merecido a los soberbios.
93:3 ¿Hasta cuándo, Señor, los culpables, * hasta cuándo triunfarán los culpables?
93:4 Discursean profiriendo insolencias, * se jactan los malhechores;
93:5 Trituran, Señor, a tu pueblo, * oprimen a tu heredad;
93:6 Asesinan a viudas y forasteros, * degüellan a los huérfanos,
93:7 Y comentan: «Dios no lo ve, * el Dios de Jacob no se entera».
93:8 Enteraos, los más necios del pueblo, * ignorantes, ¿cuándo discurriréis?
93:9 El que plantó el oído ¿no va a oír? * El que formó el ojo ¿no va a ver?
93:10 El que educa a los pueblos * ¿no va a castigar? El que instruye al hombre ¿no va a saber?
93:11 Sabe el Señor que los pensamientos del hombre * son insustanciales.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 93(12-23) [2]
93:12 Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine: * et de lege tua docúeris eum,
93:13 Ut mítiges ei a diébus malis: * donec fodiátur peccatóri fóvea.
93:14 Quia non repéllet Dóminus plebem suam: * et hereditátem suam non derelínquet.
93:15 Quoadúsque iustítia convertátur in iudícium: * et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
93:16 Quis consúrget mihi advérsus malignántes? * aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?
93:17 Nisi quia Dóminus adiúvit me: * paulo minus habitásset in inférno ánima mea.
93:18 Si dicébam: Motus est pes meus: * misericórdia tua, Dómine, adiuvábat me.
93:19 Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo: * consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
93:20 Numquid adhǽret tibi sedes iniquitátis: * qui fingis labórem in præcépto?
93:21 Captábunt in ánimam iusti: * et sánguinem innocéntem condemnábunt.
93:22 Et factus est mihi Dóminus in refúgium: * et Deus meus in adiutórium spei meæ.
93:23 Et reddet illis iniquitátem ipsórum: et in malítia eórum dispérdet eos: * dispérdet illos Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 93(12-23) [2]
93:12 Dichoso el hombre a quien Tú educas, * al que enseñas tu ley,
93:13 Dándole descanso tras los años duros, * mientras al malvado le cavan la fosa.
93:14 Porque el Señor no rechaza a su pueblo, * ni abandona su heredad:
93:15 El justo obtendrá su derecho, * y un porvenir los rectos de corazón.
93:16 ¿Quién se pone a mi favor contra los perversos, * quién se coloca a mi lado frente a los malhechores?
93:17 Si el Señor no me hubiera auxiliado, * ya estaría yo habitando en el silencio.
93:18 Cuando me parece que voy a tropezar, * tu misericordia, Señor, me sostiene;
93:19 Cuando se multiplican mis preocupaciones, * tus consuelos son mi delicia.
93:20 ¿Podrá aliarse contigo un tribunal inicuo * que dicta injusticias en nombre de la ley?
93:21 Aunque atenten contra la vida del justo * y condenen a muerte al inocente,
93:22 El Señor será mi alcázar, * Dios será mi roca de refugio.
93:23 Él les pagará su iniquidad, los destruirá por sus maldades, * los destruirá el Señor, nuestro Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 107 [3]
107:2 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psallam in glória mea.
107:3 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
107:4 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psallam tibi in natiónibus.
107:5 Quia magna est super cælos misericórdia tua: * et usque ad nubes véritas tua:
107:6 Exaltáre super cælos, Deus, et super omnem terram glória tua: * ut liberéntur dilécti tui.
107:7 Salvum fac déxtera tua, et exáudi me: * Deus locútus est in sancto suo:
107:8 Exsultábo, et dívidam Síchimam, * et convállem tabernaculórum dimétiar.
107:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim suscéptio cápitis mei.
107:10 Iuda rex meus: * Moab lebes spei meæ.
107:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ amíci facti sunt.
107:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
107:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos, * et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
107:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
107:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 107 [3]
107:2 Dios mío, mi corazón está firme, * para ti cantaré y tocaré, gloria mía.
107:3 Despertad, cítara y arpa, * despertaré a la aurora.
107:4 Te daré gracias ante los pueblos, Señor, * tocaré para ti ante las naciones:
107:5 Por tu bondad, que es más grande que los cielos; * por tu fidelidad, que alcanza a las nubes.
107:6 Elévate sobre el cielo, Dios mío, y llene la tierra tu gloria; * para que se salven tus predilectos,
107:7 Que tu mano salvadora nos responda. * Dios habló en su santuario:
107:8 «Triunfante, ocuparé Siquén, * parcelaré el valle de Sucot;
107:9 Mío es Galaad, mío Manasés, * Efraín es yelmo de mi cabeza,
107:10 Judá es mi cetro; * Moab, una jofaina para lavarme,
107:10 Sobre Edom echo mi sandalia, * sobre Filistea canto victoria».
107:11 Pero, ¿quién me guiará a la plaza fuerte, * quién me conducirá a Edom,
107:12 Si Tú, oh Dios, nos has rechazado * y no sales ya con nuestras tropas?
107:13 Auxílianos contra el enemigo, * que la ayuda del hombre es inútil;
107:14 Con Dios haremos proezas, * Él pisoteará a nuestros enemigos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 149 [4]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exaltáre, Dómine, qui iúdicas terram, redde retributiónem supérbis.
Salmo 149 [4]
149:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * resuene su alabanza en la asamblea de los fieles;
149:2 Que se alegre Israel por su Creador, * los hijos de Sión por su Rey.
149:3 Alabad su nombre con danzas, * cantadle con tambores y cítaras;
149:4 Porque el Señor ama a su pueblo * y adorna con la victoria a los humildes.
149:5 Que los fieles festejen su gloria * y canten jubilosos en filas:
149:6 Con vítores a Dios en la boca * y espadas de dos filos en las manos:
149:7 Para tomar venganza de los pueblos * y aplicar el castigo a las naciones,
149:8 Sujetando a los reyes con argollas, * a los nobles con esposas de hierro.
149:9 Ejecutar la sentencia dictada * es un honor para todos sus fieles.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Levántate, Señor, juzga la tierra; paga su merecido a los soberbios.
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℟.br. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
℟. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
℣. Qui sedes ad déxteram Patris.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.

℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Chapter Responsory Verse {del Salterio del día correspondiente}
1 Tim 1:17
Al Rey de los siglos, inmortal e invisible, al único Dios, honor y gloria por los siglos de los siglos. Amén.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Cristo, Hijo de Dios vivo, * ten piedad de nosotros.
℟. Cristo, Hijo de Dios vivo, * ten piedad de nosotros.
℣. Tú que estás sentado a la derecha del Padre.
℟. Ten piedad de nosotros.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Cristo, Hijo de Dios vivo, * ten piedad de nosotros.

℣. Levántate, Cristo, y ayúdanos.
℟. Y líbranos por tu nombre.
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Oración
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Señor, Dios omnipotente, que nos has concedido llegar al principio de este día: sálvanos hoy con tu virtud; para que en este día no caigamos en ningún pecado; sino que nuestras palabras, pensamientos y obras se dirijan siempre al cumplimiento de vuestra santa ley.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Martyrologium {anticip.}
Kaléndis Mártii Luna sexta Anno Dómini 2020

Romæ sanctórum Mártyrum ducentórum sexagínta, quos iussit primo Cláudius, pro Christi nómine damnátos, extra portam Saláriam arénam fódere, deínde in amphitheátro sagíttis mílitum intérfici.
Item natális sanctórum Mártyrum Leónis, Donáti, Abundántii, Nicéphori et aliórum novem.
Massíliæ, in Gállia, sanctórum Mártyrum Hermétis et Hadriáni.
Heliópoli, apud Líbanum, sanctæ Eudóciæ Mártyris, quæ, in persecutióne Traiáni, a Theódoto Epíscopo baptizáta et ad certámen muníta, ibídem, Vincéntii Prǽsidis iussu percússa gládio, martýrii corónam accépit.
Eódem die sanctæ Antonínæ Mártyris, quæ in persecutióne Diocletiáni, cum Gentílium deos irrisísset, ídeo, post vários cruciátus, in vase quodam inclúsa, in palúdem urbis Ceæ demérsa est.
Romæ natális sancti Felícis Papæ Tértii, qui sancti Gregórii Magni átavus fuit; qui étiam (ut ipse Gregórius refert), sanctæ Tharsíllæ nepti appárens, illam ad cæléstia regna vocávit.
Apud civitátem Werdam sancti Suitbérti Epíscopi, qui, témpore sancti Sérgii Papæ Primi, apud Frísones, Bátavos et álios Germániæ pópulos Evangélium prædicávit.
Andégavi, in Gállia, sancti Albíni, Epíscopi et Confessóris, viri præclaríssimæ virtútis et sanctitátis.
Apud Cenómanos, in Gállia, sancti Siviárdi Abbátis.
Perúsiæ Translátio sancti Herculáni, Epíscopi et Mártyris, qui iussu Totílæ, Gothórum Regis, decollátus est. Ipsíus autem corpus ita cápiti unítum atque sanum, quadragésimo post abscissiónem die (ut scribit sanctus Gregórius Papa), repértum est, ac si nulla ferri incísio illud tetigísset.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.

℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Martyrologium {anticip.}
March 1st 2020, the 6th day of the Moon,

1 de marzo

Los doscientos sesenta santos Mártires de Roma
En Roma, doscientos sesenta santos Mártires, a quienes, por el nombre de Cristo, primeramente condenó Claudio a cavar arena fuera de la puerta Salaria, y después a morir asaeteados por los soldados en el anfiteatro.
Asimismo, el triunfo de los santos Mártires León, Donato, Abundancio, Nicéforo y otros nueve.
En Marsella de Francia, los santos Mártires Hermes y Adriano.
En Heliópolis, junto al Líbano, santa Eudocia, Mártir; la cual, en la persecución de Trajano, bautizada por el Obispo Teódoto y esforzada al combate, allí mismo, de orden del Presidente Vincencio, pasada a cuchillo, recibió la corona del martirio.
El mismo día, santa Antonina, Mártir, la cual, en la persecución de Diocleciano, por haberse mofado de los dioses gentílicos, después de varios tormentos, encerrada en un tonel, fue sumergida en la laguna de la ciudad de Cea.
En Roma, el tránsito de san Félix III, Papa, que fue tatarabuelo de san Gregorio Magno, y, según refiere este santo, se apareció a su nieta santa Tarsila, y la llamó al reino celestial.
En la ciudad de Kaiserwerdt, san Suitberto, Obispo, que en tiempo del Papa san Sergio I predicó el Evangelio a los Frisones, Bávaros y otros pueblos de Alemania.
En Anjou de Francia, san Albino, Obispo y Confesor, varón de insigne virtud y santidad.
En Perusa, la traslación de san Herculano, Obispo y Mártir, que por orden de Totila, Rey de los Godos, fue degollado. Su cuerpo, según escribe san Gregorio Papa, se halló tan sano y unido a la cabeza cuarenta días después de cortado, como si no le hubiese tocado el cuchillo.
℣. Y en otras partes, otros muchos santos Mártires y Confesores, y santas Vírgenes.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Preciosa es a los ojos del Señor.
℟. La muerte de sus fieles.
Santa María y todos los santos intercedan por nosotros al Señor, para que merezcamos ser ayudados y salvados por Aquél que vive y reina por los siglos de los siglos.
℟. Amén.
De Officio Capituli
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
The Capitular Office
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Mira a tus siervos, Señor, mira a tus obras y guía a tus hijos.
℟. Baje a nosotros la gloria del Señor, nuestro Dios, y haga prósperas las obras de nuestras manos y dirige este mismo trabajo nuestro.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Oremos.
Dígnate, Señor Dios, Rey del cielo y de la tierra, dirigir y santificar, regir y gobernar hoy nuestros corazones, nuestros cuerpos, sentidos, palabras y actos en la observancia de tu ley, y en las obras de tus mandamientos, para que aquí y eternamente merezcamos con tu auxilio ser salvos y libres, Salvador del mundo.
℟. Amén.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens.
℟. Amen.
Lectio brevis {Per Annum}
2 Thess 3:5
Dóminus autem dírigat corda et córpora nostra in caritáte Dei et patiéntia Christi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso ordene con su paz nuestros días y tareas. Amén.
Lectura breve {Tiempo Ordinario}
2 Tes 3:5
El Señor enderece nuestro cuerpo y nuestro corazón hacia el amor de Dios y hacia la paciencia de Cristo.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
℣. Bendecid.
℟. Oh Dios.
Bendición. El Señor nos bendiga, nos defienda de todo mal y nos lleve a la vida eterna. Y las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Divino Espíritu Santo,
con Padre e Hijo Dios uno,
ven ahora a nuestro pecho
derramado en amor puro.

Boca, lengua, mente y alma
canten la alabanza, y juntos
estreche los corazones
de la caridad el nudo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Hijo único,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin número.
Amén.
Psalmi {Laudes:2 Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Clamor meus, * Dómine, ad te pervéniat: non avértas fáciem tuam a me.
Psalmus 101(2-13) [1]
101:2 Dómine, exáudi oratiónem meam: * et clamor meus ad te véniat.
101:3 Non avértas fáciem tuam a me: * in quacúmque die tríbulor, inclína ad me aurem tuam.
101:3 In quacúmque die invocávero te, * velóciter exáudi me.
101:4 Quia defecérunt sicut fumus dies mei: * et ossa mea sicut crémium aruérunt.
101:5 Percússus sum ut fænum, et áruit cor meum: * quia oblítus sum comédere panem meum.
101:6 A voce gémitus mei * adhǽsit os meum carni meæ.
101:7 Símilis factus sum pellicáno solitúdinis: * factus sum sicut nyctícorax in domicílio.
101:8 Vigilávi, * et factus sum sicut passer solitárius in tecto.
101:9 Tota die exprobrábant mihi inimíci mei: * et qui laudábant me, advérsum me iurábant.
101:10 Quia cínerem tamquam panem manducábam, * et potum meum cum fletu miscébam.
101:11 A fácie iræ et indignatiónis tuæ: * quia élevans allisísti me.
101:12 Dies mei sicut umbra declinavérunt: * et ego sicut fænum árui.
101:13 Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: * et memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Mi clamor * llegue, Señor, hasta ti; no apartes de mí tu rostro.
Salmo 101(2-13) [1]
101:2 Señor, escucha mi oración, * que mi grito llegue hasta ti;
101:3 No me escondas tu rostro * el día de la desgracia. Inclina tu oído hacia mí;
101:3 Cuando te invoco, * escúchame enseguida.
101:4 Que mis días se desvanecen como humo, * mis huesos queman como brasas;
101:5 Mi corazón está agostado como hierba, * me olvido de comer mi pan;
101:6 Con la violencia de mis quejidos, * se me pega la piel a los huesos.
101:7 Estoy como lechuza en la estepa, * como búho entre ruinas;
101:8 Estoy desvelado, gimiendo, * como pájaro sin pareja en el tejado.
101:9 Mis enemigos me insultan sin descanso; * furiosos contra mí, me maldicen.
101:10 En vez de pan, como ceniza, * mezclo mi bebida con llanto,
101:11 Por tu cólera y tu indignación, * porque me alzaste en vilo y me tiraste;
101:12 Mis días son una sombra que se alarga, * me voy secando como la hierba.
101:13 Mas Tú, Señor, permaneces eternamente, * y tu memoria pasa de generación en generación.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 101(14-23) [2]
101:14 Tu exsúrgens miseréberis Sion: * quia tempus miseréndi eius, quia venit tempus.
101:15 Quóniam placuérunt servis tuis lápides eius: * et terræ eius miserebúntur.
101:16 Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, * et omnes reges terræ glóriam tuam.
101:17 Quia ædificávit Dóminus Sion: * et vidébitur in glória sua.
101:18 Respéxit in oratiónem humílium: * et non sprevit precem eórum.
101:19 Scribántur hæc in generatióne áltera: * et pópulus, qui creábitur, laudábit Dóminum:
101:20 Quia prospéxit de excélso sancto suo: * Dóminus de cælo in terram aspéxit:
101:21 Ut audíret gémitus compeditórum: * ut sólveret fílios interemptórum:
101:22 Ut annúntient in Sion nomen Dómini: * et laudem eius in Ierúsalem.
101:23 In conveniéndo pópulos in unum, * et reges ut sérviant Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 101(14-23) [2]
101:14 Levántate y ten misericordia de Sión, * que ya es hora y tiempo de misericordia.
101:15 Tus siervos aman sus piedras, * se compadecen de sus ruinas,
101:16 Los gentiles temerán tu nombre, * los reyes del mundo, tu gloria.
101:17 Cuando el Señor reconstruya Sión, * y aparezca en su gloria,
101:18 Y se vuelva a las súplicas de los indefensos, * y no desprecie sus peticiones,
101:19 Quede esto escrito para la generación futura, * y el pueblo que será creado alabará al Señor.
101:20 Que el Señor ha mirado desde su excelso santuario, * desde el cielo se ha fijado en la tierra,
101:21 Para escuchar los gemidos de los cautivos * y librar a los condenados a muerte,
101:22 Para anunciar en Sión el nombre del Señor, * y su alabanza en Jerusalén,
101:23 Cuando se reúnan unánimes los pueblos * y los reyes para dar culto al Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 101(24-29) [3]
101:24 Respóndit ei in via virtútis suæ: * Paucitátem diérum meórum núntia mihi.
101:25 Ne révoces me in dimídio diérum meórum: * in generatiónem et generatiónem anni tui.
101:26 Inítio tu, Dómine, terram fundásti: * et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
101:27 Ipsi períbunt, tu autem pérmanes: * et omnes sicut vestiméntum veteráscent.
101:28 Et sicut opertórium mutábis eos, et mutabúntur: * tu autem idem ipse es, et anni tui non defícient.
101:29 Fílii servórum tuórum habitábunt: * et semen eórum in sǽculum dirigétur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamor meus, Dómine, ad te pervéniat: non avértas fáciem tuam a me.
Salmo 101(24-29) [3]
101:24 Él agotó mis fuerzas en el camino, * acortó mis días; y yo dije:
101:25 «Dios mío, no me arrebates en la mitad de mis días». * Tus años duran por todas las generaciones:
101:26 Al principio cimentaste la tierra, * y el cielo es obra de tus manos.
101:27 Ellos perecerán, Tú permaneces, * se gastarán como la ropa,
101:28 Serán como un vestido que se muda. * Tú, en cambio, eres siempre el mismo, tus años no se acabarán.
101:29 Los hijos de tus siervos vivirán seguros, * su linaje durará en tu presencia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Mi clamor llegue, Señor, hasta ti; no apartes de mí tu rostro.
Capitulum Responsorium Versus {Per Annum}
Ier 17:14
Sana me, Dómine, et sanábor: salvum me fac, et salvus ero: quóniam laus mea tu es.
℟. Deo grátias.

℟.br. Sana ánimam meam, * Quia peccávi tibi.
℟. Sana ánimam meam, * Quia peccávi tibi.
℣. Ego dixi: Dómine, miserére mei.
℟. Quia peccávi tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sana ánimam meam, * Quia peccávi tibi.

℣. Adiútor meus, esto, ne derelínquas me.
℟. Neque despícias me, Deus, salutáris meus.
Chapter Responsory Verse {Tiempo Ordinario}
Jer 17:14
Sáname, Señor, y quedaré sano, sálvame, y quedaré a salvo, y Tú serás mi alabanza.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Sáname. * Porque he pecado contra ti.
℟. Sáname. * Porque he pecado contra ti.
℣. Yo dije, Señor, ten misericordia.
℟. Porque he pecado contra ti.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Sáname. * Porque he pecado contra ti.

℣. Tú eres mi auxilio, no me deseches.
℟. No me abandones, Dios de mi salvación.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Adésto, Dómine, supplicatiónibus nostris: et concéde; ut hoc solémne ieiúnium, quod animábus corporibúsque curándis salúbriter institútum est, devóto servítio celebrémus.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Atiende, Señor, a nuestras súplicas, y concédenos que celebremos con devota obediencia este solemne ayuno, instituido para salud de los cuerpos y de las almas.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane ínstruis,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Rector sabio, Dios potente,
que en todo pones concierto ;
alumbras por la mañana,
y al mediodía das fuego:

Apaga el calor nocivo,
estingue llamas de pleitos;
paz al corazon sincera
confiere, y salud al cuerpo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Unigénito,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin término.
Amén.
Psalmi {Laudes:2 Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Dómine, Deus meus * magnificátus es veheménter.
Psalmus 103(1-12) [1]
103:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * Dómine, Deus meus, magnificátus es veheménter.
103:1 Confessiónem, et decórem induísti: * amíctus lúmine sicut vestiménto:
103:2 Exténdens cælum sicut pellem: * qui tegis aquis superióra eius.
103:3 Qui ponis nubem ascénsum tuum: * qui ámbulas super pennas ventórum.
103:4 Qui facis ángelos tuos, spíritus: * et minístros tuos ignem uréntem.
103:5 Qui fundásti terram super stabilitátem suam: * non inclinábitur in sǽculum sǽculi.
103:6 Abýssus, sicut vestiméntum, amíctus eius: * super montes stabunt aquæ.
103:7 Ab increpatióne tua fúgient: * a voce tonítrui tui formidábunt.
103:8 Ascéndunt montes: et descéndunt campi * in locum, quem fundásti eis.
103:9 Términum posuísti, quem non transgrediéntur: * neque converténtur operíre terram.
103:10 Qui emíttis fontes in convállibus: * inter médium móntium pertransíbunt aquæ.
103:11 Potábunt omnes béstiæ agri: * exspectábunt ónagri in siti sua.
103:12 Super ea vólucres cæli habitábunt: * de médio petrárum dabunt voces.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. ¡Señor Dios nuestro, * qué grande eres!
Salmo 103(1-12) [1]
103:1 Bendice, alma mía, al Señor: * ¡Dios mío, qué grande eres!
103:1 Te vistes de belleza y majestad, * la luz te envuelve como un manto.
103:2 Extiendes los cielos como una tienda, * construyes tu morada sobre las aguas;
103:3 Las nubes te sirven de carroza, * avanzas en las alas del viento;
103:4 Los vientos te sirven de mensajeros; * el fuego llameante, de ministro.
103:5 Asentaste la tierra sobre sus cimientos, * y no vacilará jamás;
103:6 La cubriste con el manto del océano, * y las aguas se posaron sobre las montañas;
103:7 Pero a tu bramido huyeron, * al fragor de tu trueno se precipitaron,
103:8 Mientras subían los montes y bajaban los valles: * cada cual al puesto asignado.
103:9 Trazaste una frontera que no traspasarán, * y no volverán a cubrir la tierra.
103:10 De los manantiales sacas los ríos, * para que fluyan entre los montes;
103:11 En ellos beben las fieras de los campos, * el asno salvaje apaga su sed;
103:12 Junto a ellos habitan las aves del cielo, * y entre las frondas se oye su canto.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 103(13-23) [2]
103:13 Rigans montes de superióribus suis: * de fructu óperum tuórum satiábitur terra:
103:14 Prodúcens fænum iuméntis, * et herbam servitúti hóminum:
103:14 Ut edúcas panem de terra: * et vinum lætíficet cor hóminis:
103:15 Ut exhílaret fáciem in óleo: * et panis cor hóminis confírmet.
103:16 Saturabúntur ligna campi, et cedri Líbani, quas plantávit: * illic pásseres nidificábunt.
103:17 Heródii domus dux est eórum: * montes excélsi cervis: petra refúgium herináciis.
103:19 Fecit lunam in témpora: * sol cognóvit occásum suum.
103:20 Posuísti ténebras, et facta est nox: * in ipsa pertransíbunt omnes béstiæ silvæ.
103:21 Cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant, * et quǽrant a Deo escam sibi.
103:22 Ortus est sol, et congregáti sunt: * et in cubílibus suis collocabúntur.
103:23 Exíbit homo ad opus suum: * et ad operatiónem suam usque ad vésperum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 103(13-23) [2]
103:13 Desde tu morada riegas los montes, * y la tierra se sacia de tu acción fecunda;
103:14 Haces brotar hierba para los ganados, * y forraje para los que sirven al hombre.
103:15 Él saca pan de los campos, * y vino que le alegra el corazón;
103:16 Y aceite que da brillo a su rostro, * y alimento que le da fuerzas.
103:17 Se llenan de savia los árboles del Señor, los cedros del Líbano que Él plantó: * allí anidan los pájaros,
103:18 En su cima pone casa la cigüeña. * Los riscos son para las cabras, las peñas son madriguera de erizos.
103:19 Hiciste la luna con sus fases, * el sol conoce su ocaso.
103:20 Pones las tinieblas y viene la noche, * y rondan las fieras de la selva;
103:21 Los cachorros rugen por la presa, * reclamando a Dios su comida.
103:22 Cuando brilla el sol, se retiran, * y se tumban en sus guaridas;
103:23 El hombre sale a sus faenas, * a su labranza hasta el atardecer.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 103(24-35) [3]
103:24 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * ómnia in sapiéntia fecísti: impléta est terra possessióne tua.
103:25 Hoc mare magnum, et spatiósum mánibus: * illic reptília, quorum non est númerus.
103:26 Animália pusílla cum magnis: * illic naves pertransíbunt.
103:27 Draco iste, quem formásti ad illudéndum ei: * ómnia a te exspéctant ut des illis escam in témpore.
103:28 Dante te illis, cólligent: * aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur bonitáte.
103:29 Averténte autem te fáciem, turbabúntur: * áuferes spíritum eórum, et defícient, et in púlverem suum reverténtur.
103:30 Emíttes spíritum tuum, et creabúntur: * et renovábis fáciem terræ.
103:31 Sit glória Dómini in sǽculum: * lætábitur Dóminus in opéribus suis:
103:32 Qui réspicit terram, et facit eam trémere: * qui tangit montes, et fúmigant.
103:33 Cantábo Dómino in vita mea: * psallam Deo meo, quámdiu sum.
103:34 Iucúndum sit ei elóquium meum: * ego vero delectábor in Dómino.
103:35 Defíciant peccatóres a terra, et iníqui ita ut non sint: * bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, Deus meus magnificátus es veheménter.
Salmo 103(24-35) [3]
103:24 Cuántas son tus obras, Señor, * y todas las hiciste con sabiduría; la tierra está llena de tus criaturas.
103:25 Ahí está el mar: ancho y dilatado, * en él bullen, sin número,
103:26 Animales pequeños y grandes; * lo surcan las naves,
103:27 Y el leviatán que modelaste para que retoce. * Todos ellos aguardan a que les eches comida a su tiempo:
103:28 Se la echas, y la atrapan; * abres tu mano, y se sacian de bienes;
103:29 Escondes tu rostro, y se espantan; * les retiras el aliento, y expiran y vuelven a ser polvo;
103:30 Envías tu aliento, y los creas, * y repueblas la faz de la tierra.
103:31 Gloria a Dios para siempre, * goce el Señor con sus obras,
103:32 Cuando Él mira la tierra, ella tiembla; * cuando toca los montes, humean.
103:33 Cantaré al Señor, * tocaré para mi Dios mientras exista:
103:34 Que le sea agradable mi poema, * y yo me alegraré con el Señor.
103:35 Que se acaben los pecadores en la tierra, que los malvados no existan más. * ¡Bendice, alma mía, al Señor!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. ¡Señor Dios nuestro, qué grande eres!
Capitulum Responsorium Versus {Per Annum}
Rom 13:8
Némini quidquam debeátis, nisi ut ínvicem diligátis: qui enim díligit próximum, legem implévit.
℟. Deo grátias.

℟.br. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℣. Semper laus eius in ore meo.
℟. In omni témpore.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.

℣. Dóminus regit me, et nihil mihi déerit.
℟. In loco páscuæ ibi me collocávit.
Chapter Responsory Verse {Tiempo Ordinario}
Rom 13:8
Con nadie tengáis deudas, más que la del amor mutuo; porque el que ama al otro, ha cumplido la ley.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Bendigo al Señor. * En todo momento.
℟. Bendigo al Señor. * En todo momento.
℣. Su alabanza está siempre en mi boca.
℟. En todo momento.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Bendigo al Señor. * En todo momento.

℣. El Señor es mi pastor, nada me falta.
℟. En verdes praderas me hace recostar.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Adésto, Dómine, supplicatiónibus nostris: et concéde; ut hoc solémne ieiúnium, quod animábus corporibúsque curándis salúbriter institútum est, devóto servítio celebrémus.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Atiende, Señor, a nuestras súplicas, y concédenos que celebremos con devota obediencia este solemne ayuno, instituido para salud de los cuerpos y de las almas.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre clarum véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
¡Oh Dios! firmeza del mundo,
permaneciendo inmovible
para señalar los tiempos
haces que los astros giren.

Danos la luz por la tarde,
que nunca la vida espire;
mas premio de muerte santa
tu gloria nos vivifique.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo, su imágen sublime,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin límites.
Amén.
Psalmi {Laudes:2 Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Ne tacúeris Deus, * quia sermónibus ódii circumdedérunt me.
Psalmus 108(2-13) [1]
108:2 Deus, laudem meam ne tacúeris: * quia os peccatóris, et os dolósi super me apértum est.
108:3 Locúti sunt advérsum me lingua dolósa, et sermónibus ódii circumdedérunt me: * et expugnavérunt me gratis.
108:4 Pro eo ut me dilígerent, detrahébant mihi: * ego autem orábam.
108:5 Et posuérunt advérsum me mala pro bonis: * et ódium pro dilectióne mea.
108:6 Constítue super eum peccatórem: * et diábolus stet a dextris eius.
108:7 Cum iudicátur, éxeat condemnátus: * et orátio eius fiat in peccátum.
108:8 Fiant dies eius pauci: * et episcopátum eius accípiat alter.
108:9 Fiant fílii eius órphani: * et uxor eius vídua.
108:10 Nutántes transferántur fílii eius, et mendícent: * et eiciántur de habitatiónibus suis.
108:11 Scrutétur fænerátor omnem substántiam eius: * et dirípiant aliéni labóres eius.
108:12 Non sit illi adiútor: * nec sit qui misereátur pupíllis eius.
108:13 Fiant nati eius in intéritum: * in generatióne una deleátur nomen eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Dios mío, no estés callado, * que me han cercado con palabras de odio.
Salmo 108(2-13) [1]
108:2 Dios de mi alabanza, no estés callado, * que una boca perversa y traicionera se abre contra mí.
108:3 Me hablan con lengua mentirosa, me rodean con palabras de odio, * me combaten sin motivo.
108:4 En pago de mi amor me acusan, * mientras yo rezo;
108:5 Me devuelven mal por bien, * odio por amor.
108:6 «Nombra contra él un malvado, * un acusador que esté a su derecha;
108:7 Salga condenado del juicio, * que su defensa no atine;
108:8 Que sus días sean breves, * y que su empleo lo ocupe otro;
108:9 Que sus hijos queden huérfanos, * y su mujer viuda;
108:10 Que sus hijos mendiguen, vagabundos, y pidan limosna, * echados de sus ruinas.
108:11 Escudriñe el usurero todo cuanto él posee, * y arrebátenle los extraños el fruto de sus fatigas.
108:12 No halle quien le tenga compasión, * ni quien se apiade de sus huérfanos.
108:13 Sean exterminados sus hijos, * pasada una sola generación quede ya borrado su nombre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 108(14-21) [2]
108:14 In memóriam rédeat iníquitas patrum eius in conspéctu Dómini: * et peccátum matris eius non deleátur.
108:15 Fiant contra Dóminum semper, et dispéreat de terra memória eórum: * pro eo quod non est recordátus fácere misericórdiam.
108:17 Et persecútus est hóminem ínopem, et mendícum, * et compúnctum corde mortificáre.
108:18 Et diléxit maledictiónem, et véniet ei: * et nóluit benedictiónem, et elongábitur ab eo.
108:18 Et índuit maledictiónem sicut vestiméntum, * et intrávit sicut aqua in interióra eius, et sicut óleum in óssibus eius.
108:19 Fiat ei sicut vestiméntum, quo operítur: * et sicut zona, qua semper præcíngitur.
108:20 Hoc opus eórum, qui détrahunt mihi apud Dóminum: * et qui loquúntur mala advérsus ánimam meam.
108:21 Et tu, Dómine, Dómine, fac mecum propter nomen tuum: * quia suávis est misericórdia tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 108(14-21) [2]
108:14 Renuévese en la presencia de Dios la memoria de la iniquidad de sus padres; * nunca se borre el pecado de su madre.
108:15 Estén siempre los delitos de ellos ante los ojos del Señor, y desaparezca de la tierra su memoria, * por cuanto no pensó en usar de misericordia.
108:16 Antes bien ha perseguido al hombre desamparado y al mendigo, * y al afligido de corazón para matarle.
108:17 Amó la maldición, y le caerá encima; * y ya que no quiso la bendición, ésta se retirará lejos de él.
108:18 Se vistió de la maldición como de un vestido, * y penetró ella como agua en sus entrañas, y como aceite hasta sus huesos.
108:19 Sírvale como de túnica con que se cubra, * y como de cíngulo con que siempre se ciña.
108:20 Esto es lo que ganan para con el Señor * los que maldicen y maquinan contra mi vida.
108:21 Mas Tú, Señor y Dueño mío, ponte de mi parte por amor a tu nombre; * porque suave es tu misericordia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 108(22-31) [3]
108:22 Líbera me quia egénus, et pauper ego sum: * et cor meum conturbátum est intra me.
108:23 Sicut umbra cum declínat, ablátus sum: * et excússus sum sicut locústæ.
108:24 Génua mea infirmáta sunt a ieiúnio: * et caro mea immutáta est propter óleum.
108:25 Et ego factus sum oppróbrium illis: * vidérunt me, et movérunt cápita sua.
108:26 Ádiuva me, Dómine, Deus meus: * salvum me fac secúndum misericórdiam tuam.
108:27 Et sciant quia manus tua hæc: * et tu, Dómine, fecísti eam.
108:28 Maledícent illi, et tu benedíces: * qui insúrgunt in me, confundántur: servus autem tuus lætábitur.
108:29 Induántur qui détrahunt mihi, pudóre: * et operiántur sicut diplóide confusióne sua.
108:30 Confitébor Dómino nimis in ore meo: * et in médio multórum laudábo eum.
108:31 Quia ástitit a dextris páuperis, * ut salvam fáceret a persequéntibus ánimam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne tacúeris Deus, quia sermónibus ódii circumdedérunt me.
Salmo 108(22-31) [3]
108:22 Líbrame porque pobre soy y necesitado, * y turbado está mi corazón dentro de mí.
108:23 Como sombra que huye, así voy desapareciendo; * y soy sacudido como las langostas.
108:24 Mis rodillas se han debilitado por el ayuno, * y está extenuada mi carne por falta de jugo.
108:25 Estoy hecho el escarnio de ellos, * me miran, y meneando sus cabezas me insultan.
108:26 Ayúdame, Señor mío; * sálvame según tu misericordia.
108:27 Y sepan que aquí está tu mano, * y que Tú eres, Señor, quien obró de esta manera.
108:28 Ellos me echarán maldiciones, y Tú me bendecirás; * sean confundidos los que se levantan contra mí; mas tu servidor estará lleno de alegría.
108:29 Cubiertos sean de ignominia mis detractores, * y envueltos en su afrenta como con un doble manto.
108:30 Mi boca se deshará en acciones de gracias al Señor; * y cantaré sus alabanzas en medio de un numeroso concurso.
108:31 Porque se puso a la derecha de este pobre, * para salvarle de los que conspiran contra su vida.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios mío, no estés callado, que me han cercado con palabras de odio.
Capitulum Responsorium Versus {Per Annum}
1 Pet 1:17-19
In timóre incolátus vestri témpore conversámini: sciéntes quod non corruptibílibus auro vel argénto redémpti estis, sed pretióso sánguine quasi Agni immaculáti Christi.
℟. Deo grátias.

℟.br. Rédime me, Dómine, * Et miserére mei.
℟. Rédime me, Dómine, * Et miserére mei.
℣. Pes enim meus stetit in via recta.
℟. Et miserére mei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Rédime me, Dómine, * Et miserére mei.

℣. Ab occúltis meis munda me, Dómine.
℟. Et ab aliénis parce servo tuo.
Chapter Responsory Verse {Tiempo Ordinario}
1 Pe 1:17-19
Con santo temor pasad el tiempo de vuestra peregrinación: porque habéis sido rescatados no con oro o plata, perecederos, sino con la sangre preciosa del Cordero sin mancha, Cristo.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Sálvame, Señor. * Y ten misericordia de mí.
℟. Sálvame, Señor. * Y ten misericordia de mí.
℣. Mi pie se mantiene en el camino llano.
℟. Y ten misericordia de mí.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Sálvame, Señor. * Y ten misericordia de mí.

℣. Absuélveme de lo que se me oculta, Señor.
℟. Preserva a tu siervo de la arrogancia.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Adésto, Dómine, supplicatiónibus nostris: et concéde; ut hoc solémne ieiúnium, quod animábus corporibúsque curándis salúbriter institútum est, devóto servítio celebrémus.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Atiende, Señor, a nuestras súplicas, y concédenos que celebremos con devota obediencia este solemne ayuno, instituido para salud de los cuerpos y de las almas.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.



Dominica I in Quadragesima ~ I. classis

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Benedíctus Dóminus * suscéptor meus et liberátor meus.
Psalmus 143(1-8) [1]
143:1 Benedíctus Dóminus, Deus meus, qui docet manus meas ad prǽlium, * et dígitos meos ad bellum.
143:2 Misericórdia mea, et refúgium meum: * suscéptor meus, et liberátor meus:
143:2 Protéctor meus, et in ipso sperávi: * qui subdit pópulum meum sub me.
143:3 Dómine, quid est homo, quia innotuísti ei? * aut fílius hóminis, quia réputas eum?
143:4 Homo vanitáti símilis factus est: * dies eius sicut umbra prætéreunt.
143:5 Dómine, inclína cælos tuos, et descénde: * tange montes, et fumigábunt.
143:6 Fúlgura coruscatiónem, et dissipábis eos: * emítte sagíttas tuas, et conturbábis eos.
143:7 Emítte manum tuam de alto, éripe me, et líbera me de aquis multis: * de manu filiórum alienórum.
143:8 Quorum os locútum est vanitátem: * et déxtera eórum, déxtera iniquitátis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedíctus Dóminus suscéptor meus et liberátor meus.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Bendito sea el Señor, * mi amparo y mi libertador.
Salmo 143(1-8) [1]
143:1 Bendito el Señor, mi Roca, que adiestra mis manos para el combate, * mis dedos para la pelea;
143:2 Mi bienhechor, mi alcázar, * baluarte donde me pongo a salvo,
143:2 Mi escudo y mi refugio, * que me somete los pueblos.
143:3 Señor, ¿qué es el hombre para que te fijes en él? * ¿Qué los hijos de Adán para que pienses en ellos?
143:4 El hombre es igual que un soplo; * sus días, una sombra que pasa.
143:5 Señor, inclina tu cielo y desciende; * toca los montes, y echarán humo;
143:6 Fulmina el rayo, y dispérsalos; * dispara tus saetas y desbarátalos.
143:7 Extiende la mano desde arriba: defiéndeme, líbrame de las aguas caudalosas, * de la mano de los extranjeros,
143:8 Cuya boca dice falsedades, * cuya diestra jura en falso.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Bendito sea el Señor, mi amparo y mi libertador.
Ant. Beátus pópulus * cuius Dóminus Deus eius.
Psalmus 143(9-15) [2]
143:9 Deus, cánticum novum cantábo tibi: * in psaltério decachórdo psallam tibi.
143:10 Qui das salútem régibus: * qui redemísti David, servum tuum, de gládio malígno: éripe me.
143:11 Et érue me de manu filiórum alienórum, quorum os locútum est vanitátem: * et déxtera eórum, déxtera iniquitátis:
143:12 Quorum fílii, sicut novéllæ plantatiónes * in iuventúte sua.
143:12 Fíliæ eórum compósitæ: * circumornátæ ut similitúdo templi.
143:13 Promptuária eórum plena, * eructántia ex hoc in illud.
143:13 Oves eórum fœtósæ, abundántes in egréssibus suis: * boves eórum crassæ.
143:14 Non est ruína macériæ, neque tránsitus: * neque clamor in platéis eórum.
143:15 Beátum dixérunt pópulum, cui hæc sunt: * beátus pópulus, cuius Dóminus Deus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus pópulus cuius Dóminus Deus eius.
Ant. Bienaventurado el pueblo * que tiene al Señor por su Dios.
Salmo 143(9-15) [2]
143:9 Dios mío, te cantaré un cántico nuevo, * tocaré para ti el arpa de diez cuerdas:
143:10 Para ti que das la victoria a los reyes, * y salvas a David tu siervo, defiéndeme de la espada cruel,
143:11 Sálvame de las manos de extranjeros, cuya boca dice falsedades, * cuya diestra jura en falso.
143:12 Sean nuestros hijos un plantío, * crecidos desde su adolescencia;
143:12 Nuestras hijas sean columnas talladas, * estructura de un templo.
143:13 Que nuestros silos estén repletos * de frutos de toda especie;
143:13 Que nuestros rebaños a millares se multipliquen en las praderas, * y nuestros bueyes vengan cargados;
143:14 Que no haya brechas ni aberturas, * ni alarma en nuestras plazas.
143:15 Dichoso el pueblo que esto tiene, * dichoso el pueblo cuyo Dios es el Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Bienaventurado el pueblo que tiene al Señor por su Dios.
Ant. Magnus Dóminus * et laudábilis nimis: et magnitúdinis eius non est finis.
Psalmus 144(1-7) [3]
144:1 Exaltábo te, Deus meus, rex: * et benedícam nómini tuo in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
144:2 Per síngulos dies benedícam tibi: * et laudábo nomen tuum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
144:3 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * et magnitúdinis eius non est finis.
144:4 Generátio et generátio laudábit ópera tua: * et poténtiam tuam pronuntiábunt.
144:5 Magnificéntiam glóriæ sanctitátis tuæ loquéntur: * et mirabília tua narrábunt.
144:6 Et virtútem terribílium tuórum dicent: * et magnitúdinem tuam narrábunt.
144:7 Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt: * et iustítia tua exsultábunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnus Dóminus et laudábilis nimis: et magnitúdinis eius non est finis.
Ant. El Señor es grande, * y digno de toda alabanza; su grandeza es insondable.
Salmo 144(1-7) [3]
144:1 Te ensalzaré, Dios mío, mi Rey; * bendeciré tu nombre por siempre jamás.
144:2 Día tras día, te bendeciré * y alabaré tu nombre por siempre jamás.
144:3 Grande es el Señor, merece toda alabanza, * es incalculable su grandeza;
144:4 Una generación pondera tus obras a la otra, * y le cuenta tus hazañas.
144:5 Alaban ellos la gloria de tu majestad, * y yo repito tus maravillas;
144:6 Encarecen ellos tus temibles proezas, * y yo narro tus grandes acciones;
144:7 Difunden la memoria de tu inmensa bondad, * y aclaman tus victorias.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor es grande, y digno de toda alabanza; su grandeza es insondable.
Ant. Suávis Dóminus * univérsis: et miseratiónes eius super ómnia ópera eius.
Psalmus 144(8-13a) [4]
144:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * pátiens, et multum miséricors.
144:9 Suávis Dóminus univérsis: * et miseratiónes eius super ómnia ópera eius.
144:10 Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua: * et sancti tui benedícant tibi.
144:11 Glóriam regni tui dicent: * et poténtiam tuam loquéntur:
144:12 Ut notam fáciant fíliis hóminum poténtiam tuam: * et glóriam magnificéntiæ regni tui.
144:13 Regnum tuum regnum ómnium sæculórum: * et dominátio tua in omni generatióne et generatiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Suávis Dóminus univérsis: et miseratiónes eius super ómnia ópera eius.
Ant. El Señor es bueno * con todos, es cariñoso con todas sus criaturas.
Salmo 144(8-13a) [4]
144:8 El Señor es clemente y misericordioso, * lento a la cólera y rico en piedad;
144:9 El Señor es bueno con todos, * es cariñoso con todas sus criaturas.
144:10 Que todas tus criaturas te den gracias, Señor, * que te bendigan tus fieles;
144:11 Que proclamen la gloria de tu reinado, * que hablen de tus hazañas;
144:12 Explicando tus hazañas a los hombres, * la gloria y majestad de tu reinado.
144:13 Tu reinado es un reinado perpetuo, * tu gobierno va de edad en edad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor es bueno con todos, es cariñoso con todas sus criaturas.
Ant. Fidélis Dóminus * in ómnibus verbis suis: et sanctus in ómnibus opéribus suis.
Psalmus 144(13b-21) [5]
144:13 Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis: et sanctus in ómnibus opéribus suis.
144:14 Állevat Dóminus omnes qui córruunt: * et érigit omnes elísos.
144:15 Óculi ómnium in te sperant, Dómine: * et tu das escam illórum in témpore opportúno.
144:16 Áperis tu manum tuam: * et imples omne ánimal benedictióne.
144:17 Iustus Dóminus in ómnibus viis suis: * et sanctus in ómnibus opéribus suis.
144:18 Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum: * ómnibus invocántibus eum in veritáte.
144:19 Voluntátem timéntium se fáciet: et deprecatiónem eórum exáudiet: * et salvos fáciet eos.
144:20 Custódit Dóminus omnes diligéntes se: * et omnes peccatóres dispérdet.
144:21 Laudatiónem Dómini loquétur os meum: * et benedícat omnis caro nómini sancto eius in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis: et sanctus in ómnibus opéribus suis.
Ant. Fiel es el Señor * en todas sus promesas, y santo en todas sus obras.
Salmo 144(13b-21) [5]
144:13 El Señor es fiel a sus palabras, * bondadoso en todas sus acciones.
144:14 El Señor sostiene a los que van a caer, * endereza a los que ya se doblan.
144:15 Los ojos de todos te están aguardando, * Tú les das la comida a su tiempo;
144:16 Abres Tú la mano, * y sacias de favores a todo viviente.
144:17 El Señor es justo en todos sus caminos, * es bondadoso en todas sus acciones;
144:18 Cerca está el Señor de los que lo invocan, * de los que lo invocan sinceramente.
144:19 Satisface los deseos de sus fieles, escucha sus gritos, * y los salva.
144:20 El Señor guarda a los que lo aman, * pero destruye a los malvados.
144:21 Pronuncie mi boca la alabanza del Señor, * todo viviente bendiga su santo nombre por siempre jamás.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Fiel es el Señor en todas sus promesas, y santo en todas sus obras.
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio de Tempore}
2 Cor 6:1-2
Fratres: Hortámur vos, ne in vácuum grátiam Dei recipiátis. Ait enim: Témpore accépto exaudívi te, et in die salútis adiúvi te.
℟. Deo grátias.

Hymnus
Audi, benígne Cónditor,
Nostras preces cum flétibus,
In hoc sacro ieiúnio
Fusas quadragenário.

Scrutátor alme córdium,
Infírma tu scis vírium:
Ad te revérsis éxhibe
Remissiónis grátiam.

Multum quidem peccávimus,
Sed parce confiténtibus:
Ad laudem tui nóminis
Confer medélam lánguidis.

Sic corpus extra cónteri
Dona per abstinéntiam,
Ieiúnet ut mens sóbria
A labe prorsus críminum.

Præsta, beáta Trínitas,
Concéde, simplex Únitas;
Ut fructuósa sint tuis
Ieiuniórum múnera.
Amen.

℣. Angelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
Capítulo Himno Verso {del Propio del Tiempo}
2 Cor 6:1-2
Hermanos: Os exhortamos a no echar en saco roto la gracia de Dios. Porque Él dice: En el tiempo de la gracia te escucho; en el día de la salvación te ayudo.
℟. Demos gracias a Dios.

Himno
Oye, Creador benigno,
nuestras súplicas sinceras,
que entre sollozos te hacemos
en esta santa Cuaresma.

Tú que el corazon registras,
sabes nuestras flacas fuerzas:
a los que a Ti nos volvemos,
perdón y gracia dispensa.

En gran manera pecamos;
perdona a los que confiesan:
para loor de tu nombre
a los lánguidos consuela.

Haz que el ayuno quebrante
de la carne la soberbia;
y mientras ayuna el cuerpo,
de culpa el alma se abstenga.

Hazlo así, Trinidad santa,
único Dios por esencia,
para que este santo ayuno
útil a tus siervos sea.
Amén.

℣. Dios ha dado orden a sus ángeles.
℟. Para que te guarden en tus caminos.
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Tunc invocábis, * et Dóminus exáudiet: clamábis, et dicet: Ecce adsum.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tunc invocábis, et Dóminus exáudiet: clamábis, et dicet: Ecce adsum.
Canticle: Magnificat {Antífona del Propio del Tiempo}
Ant. Llamarás al Señor * y te escuchará. Gritarás y te dirá: Aquí estoy.
Cántico de la B. Virgen María
Lc 1, 46-55
1:46 Proclama * mi alma la grandeza del Señor,
1:47 Se alegra mi espíritu * en Dios, mi salvador;
1:48 Porque ha mirado la humillación de su esclava. * Desde ahora me felicitarán todas las generaciones,
1:49 Porque el Poderoso ha hecho obras grandes por mí: * su nombre es santo,
1:50 Y su misericordia llega a sus fieles * de generación en generación.
1:51 Él hace proezas con su brazo: * dispersa a los soberbios de corazón,
1:52 Derriba del trono a los poderosos * y enaltece a los humildes,
1:53 A los hambrientos los colma de bienes * y a los ricos los despide vacíos.
1:54 Auxilia a Israel, su siervo, * acordándose de la misericordia,
1:55 Como lo había prometido a nuestros padres, * en favor de Abrahán y su descendencia por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Llamarás al Señor y te escuchará. Gritarás y te dirá: Aquí estoy.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui Ecclésiam tuam ánnua quadragesimáli observatióne puríficas: præsta famíliæ tuæ; ut, quod a te obtinére abstinéndo nítitur, hoc bonis opéribus exsequátur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
¡Oh Dios, que año tras año purificas a tu Iglesia con las prácticas cuaresmales!; concede a tu familia santa que manifieste en caridad lo que espera conseguir de ti con la abstinencia.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Completorium

Incipit
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum tríbuat nobis Dóminus omnípotens.
℟. Amen.
Rito de entrada
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso nos conceda una noche tranquila y una muerte santa.
℟. Amén.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
Lectura breve
1 Pe 5:8-9
Hermanos, sed sobrios, estad despiertos, porque vuestro enemigo el diablo, como león rugiente, ronda buscando a quién devorar. Resistidle firmes en la fe.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confiteor Deo omnipotenti, et beáte Maríae semper Vírgini, et beáto Domíníco Patri nostro, et omnibus Sanctis: quia peccavi nimis cogitatione, locutione, opere et omissione, me cupla: precor beátam Maríam semper Vírginem, et beátum Domínicum Patrem nostrum, et omnes Sanctos oráre pro me.
Misereatur mei omnipotens Deus, et dimittat mihi omnia peccata mea, liberet me ab omni malo, salvet, et confirmet in omni opere bono, et perducat me ad vitam aeternam. Amen.
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
Examen de conciencia o Padre nuestro en silencio.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Yo, pecador, me confieso a Dios todopoderoso, a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los bienaventurados apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y a vosotros hermanos o a vos, Padre), que pequé gravemente con el pensamiento, palabra y obra se golpea el pecho tres veces, por mi culpa, por mi culpa, por mi grandísima culpa; por tanto, ruego a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los santos Apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y vosotros hermanos o a vos, Padre), que roguéis por mí a Dios, nuestro Señor.
Dios todopoderoso tenga misericordia de nosotros, perdone nuestros pecados, y nos lleve a la vida eterna. Amén.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Conviértenos, ✙︎ oh Dios, Salvador nuestro.
℟. Cesa en tu rencor contra nosotros.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Intret orátio mea * in conspéctu tuo, Dómine.
Psalmus 87 [1]
87:2 Dómine, Deus salútis meæ: * in die clamávi, et nocte coram te.
87:3 Intret in conspéctu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precem meam:
87:4 Quia repléta est malis ánima mea: * et vita mea inférno appropinquávit.
87:5 Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum: * factus sum sicut homo sine adiutório, inter mórtuos liber.
87:6 Sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris, quorum non es memor ámplius: * et ipsi de manu tua repúlsi sunt.
87:7 Posuérunt me in lacu inferióri: * in tenebrósis, et in umbra mortis.
87:8 Super me confirmátus est furor tuus: * et omnes fluctus tuos induxísti super me.
87:9 Longe fecísti notos meos a me: * posuérunt me abominatiónem sibi.
87:9 Tráditus sum, et non egrediébar: * óculi mei languérunt præ inópia.
87:10 Clamávi ad te, Dómine, tota die: * expándi ad te manus meas.
87:11 Numquid mórtuis fácies mirabília: * aut médici suscitábunt, et confitebúntur tibi?
87:12 Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam, * et veritátem tuam in perditióne?
87:13 Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua, * et iustítia tua in terra obliviónis?
87:14 Et ego ad te, Dómine, clamávi: * et mane orátio mea prævéniet te.
87:15 Ut quid, Dómine, repéllis oratiónem meam: * avértis fáciem tuam a me?
87:16 Pauper sum ego, et in labóribus a iuventúte mea: * exaltátus autem, humiliátus sum et conturbátus.
87:17 In me transiérunt iræ tuæ: * et terróres tui conturbavérunt me.
87:18 Circumdedérunt me sicut aqua tota die: * circumdedérunt me simul.
87:19 Elongásti a me amícum et próximum: * et notos meos a miséria.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Llegue hasta ti * mi suplica, Señor.
Salmo 87 [1]
87:2 Señor, Dios mío, * de día te pido auxilio, de noche grito en tu presencia;
87:3 Llegue hasta ti mi súplica, * inclina tu oído a mi clamor.
87:4 Porque mi alma está colmada de desdichas, * y mi vida está al borde del abismo;
87:5 Ya me cuentan con los que bajan a la fosa, * soy como un inválido. Tengo mi cama entre los muertos,
87:6 Como los caídos que yacen en el sepulcro, de los cuales ya no guardas memoria, * porque fueron arrancados de tu mano.
87:7 Me has colocado en lo hondo de la fosa, * en las tinieblas del fondo;
87:8 Tú cólera pesa sobre mí, * me echas encima todas tus olas.
87:9 Has alejado de mí a mis conocidos, * me has hecho repugnante para ellos:
87:9 Encerrado, no puedo salir, * y los ojos se me nublan de pesar.
87:10 Todo el día te estoy invocando, * tendiendo las manos hacia ti.
87:11 ¿Harás Tú maravillas por los muertos? * ¿Se alzarán las sombras para darte gracias?
87:12 ¿Se anuncia en el sepulcro tu misericordia, * o tu fidelidad en el reino de la muerte?
87:13 ¿Se conocen tus maravillas en la tiniebla, * o tu justicia en el país del olvido?
87:14 Pero yo te pido auxilio, * por la mañana irá a tu encuentro mi súplica.
87:15 ¿Por qué, Señor, me rechazas, * y me escondes tu rostro?
87:16 Desde niño fui desgraciado y enfermo, * me doblo bajo el peso de tus terrores,
87:17 Pasó sobre mí tu incendio, * tus espantos me han consumido:
87:18 Me rodean como las aguas todo el día, * me envuelven todos a una;
87:19 Alejaste de mí amigos y compañeros: * mi compañía son las tinieblas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 102(1-12) [2]
102:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto eius.
102:2 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et noli oblivísci omnes retributiónes eius.
102:3 Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis: * qui sanat omnes infirmitátes tuas.
102:4 Qui rédimit de intéritu vitam tuam: * qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.
102:5 Qui replet in bonis desidérium tuum: * renovábitur ut áquilæ iuvéntus tua:
102:6 Fáciens misericórdias Dóminus: * et iudícium ómnibus iniúriam patiéntibus.
102:7 Notas fecit vias suas Móysi, * fíliis Israël voluntátes suas.
102:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * longánimis, et multum miséricors.
102:9 Non in perpétuum irascétur: * neque in ætérnum comminábitur.
102:10 Non secúndum peccáta nostra fecit nobis: * neque secúndum iniquitátes nostras retríbuit nobis.
102:11 Quóniam secúndum altitúdinem cæli a terra: * corroborávit misericórdiam suam super timéntes se.
102:12 Quantum distat ortus ab occidénte: * longe fecit a nobis iniquitátes nostras.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 102(1-12) [2]
102:1 Bendice, alma mía, al Señor, * y todo mi ser a su santo nombre.
102:2 Bendice, alma mía, al Señor, * y no olvides sus beneficios.
102:3 Él perdona todas tus culpas * y cura todas tus enfermedades;
102:4 Él rescata tu vida de la fosa, * y te colma de gracia y de ternura;
102:5 Él sacia de bienes tus anhelos, * y como un águila se renueva tu juventud.
102:6 El Señor hace justicia * y defiende a todos los oprimidos;
102:7 Enseñó sus caminos a Moisés y sus hazañas a los hijos de Israel.
102:8 El Señor es compasivo y misericordioso, * lento a la ira y rico en clemencia;
102:9 No está siempre acusando * ni guarda rencor perpetuo;
102:10 No nos trata como merecen nuestros pecados * ni nos paga según nuestras culpas.
102:11 Como se levanta el cielo sobre la tierra, * se levanta su bondad sobre sus fieles;
102:12 Como dista el oriente del ocaso, * así aleja de nosotros nuestros delitos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 102(13-22) [3]
102:13 Quómodo miserétur pater filiórum, misértus est Dóminus timéntibus se: * quóniam ipse cognóvit figméntum nostrum.
102:14 Recordátus est quóniam pulvis sumus: * homo, sicut fænum dies eius, tamquam flos agri sic efflorébit.
102:16 Quóniam spíritus pertransíbit in illo, et non subsístet: * et non cognóscet ámplius locum suum.
102:17 Misericórdia autem Dómini ab ætérno, * et usque in ætérnum super timéntes eum.
102:17 Et iustítia illíus in fílios filiórum, * his qui servant testaméntum eius:
102:18 Et mémores sunt mandatórum ipsíus, * ad faciéndum ea.
102:19 Dóminus in cælo parávit sedem suam: * et regnum ipsíus ómnibus dominábitur.
102:20 Benedícite Dómino, omnes Ángeli eius: * poténtes virtúte, faciéntes verbum illíus, ad audiéndam vocem sermónum eius.
102:21 Benedícite Dómino, omnes virtútes eius: * minístri eius, qui fácitis voluntátem eius.
102:22 Benedícite Dómino, ómnia ópera eius: * in omni loco dominatiónis eius, bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Intret orátio mea in conspéctu tuo, Dómine.
Salmo 102(13-22) [3]
102:13 Como un padre siente ternura por sus hijos, siente el Señor ternura por sus fieles; * porque Él conoce nuestra masa,
102:14 Se acuerda de que somos barro. * Los días del hombre duran lo que la hierba, florecen como flor del campo,
102:16 Que el viento la roza, y ya no existe, * su terreno no volverá a verla.
102:17 Pero la misericordia del Señor dura siempre, * su justicia pasa de hijos a nietos
102:18 Para los que guardan la alianza * y recitan y cumplen sus mandatos.
102:19 El Señor puso en el cielo su trono, * su soberanía gobierna el universo.
102:20 Bendecid al Señor, ángeles suyos, * poderosos ejecutores de sus órdenes, prontos a la voz de su palabra.
102:21 Bendecid al Señor, ejércitos suyos, * servidores que cumplís sus deseos.
102:22 Bendecid al Señor, todas sus obras, * en todo lugar de su imperio. ¡Bendice, alma mía, al Señor!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Llegue hasta ti mi suplica, Señor.
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℟.br. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
℟. Comméndo spíritum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
Chapter Responsory Verse
Jer 14:9
Tú estás con nosotros, Señor; sobre nosotros se ha invocado tu nombre: no nos abandones, Señor Dios nuestro.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. A tus manos, Señor, * encomiendo mi espíritu.
℟. A tus manos, Señor, * encomiendo mi espíritu.
℣. Tú, el Dios leal, nos librarás.
℟. Encomiendo mi espíritu.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. A tus manos, Señor, * encomiendo mi espíritu.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater omnípotens,
Per Iesum Christum Dóminum,
Qui tecum in perpétuum
Regnat cum Sancto Spíritu.
Amen.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Himno
A Ti, Creador, pedimos,
antes que la luz acabe,
seas por tu gran clemencia
centinela que nos guarde.

Aleja los malos sueños,
y las nocturnas imágenes;
reprime a nuestro adversario,
que nuestros cuerpos no manche.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo al Padre semejante,
que reinas con el Espíritu,
por siglos interminables.
Amén

℣. Guárdanos, Señor, como a las niñas de tus ojos.
℟. A la sombra de tus alas, escóndenos.
Canticum: Nunc dimittis
Ant. Salva nos, * Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
Cántico Nunc dimittis
Ant. Sálvanos, * Señor, despiertos, protégenos dormidos, para que velemos con Cristo, y descansemos en paz.
Cántico de Simeón
Lc 2, 29-32
2:29 Ahora, Señor, según tu promesa, * puedes dejar a tu siervo irse en paz,
2:30 Porque mis ojos han visto * a tu Salvador,
2:31 A quien has presentado * ante todos los pueblos:
2:32 Luz para alumbrar a las naciones, * y gloria de tu pueblo de Israel.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Sálvanos, Señor, despiertos, protégenos dormidos, para que velemos con Cristo, y descansemos en paz.
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: et Ángeli tui sancti habitántes in ea, nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Visita, Señor, esta habitación: aleja de ella las insidias del enemigo; que tus ángeles santos habiten en ella y nos guarden en paz.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedíctio Dei omnipoténtis Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti descéndat super nos et máneat semper.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Bendición. Que nos bendiga y nos guarde el Señor omnipotente y misericordioso, Padre, Hijo y Espíritu Santo.
℟. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1617
Monastic - 1930
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help