Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. De profúndis * clamávi ad te, Dómine. ‡
Psalmus 129 [1]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * ‡ Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. De profúndis clamávi ad te, Dómine.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Z głębokości * wołałem k tobie, Panie. ‡
Psalm 129 [1]
129:1 Z głębokości wołałem ku Tobie, Panie: * ‡ Panie, wysłuchaj głosu mego:
129:2 Niech się nakłonią uszy Twoje * na głos modlitwy mojej.
129:3 Jeśli będziesz baczył na nieprawości, Panie, * Panie, któż się ostoi?
129:4 Albowiem u Ciebie jest przebaczenie, * i dla zakonu Twego czekałem Cię, Panie.
129:5 Czekała dusza moja na słowo Jego, * nadzieję miała dusza moja w Panu.
129:6 Od straży porannej aż do nocy * niechaj nadzieję ma Izrael w Panu.
129:7 Bo u Pana miłosierdzie * i obfite u Niego odkupienie.
129:8 A On odkupi Izraela * ze wszystkich nieprawości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Z głębokości wołałem k tobie, Panie.
|
Ant. Speret * Israël in Dómino.
Psalmus 130 [2]
130:1 Dómine, non est exaltátum cor meum: * neque eláti sunt óculi mei.
130:1 Neque ambulávi in magnis: * neque in mirabílibus super me.
130:2 Si non humíliter sentiébam: * sed exaltávi ánimam meam:
130:2 Sicut ablactátus est super matre sua, * ita retribútio in ánima mea.
130:3 Speret Israël in Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Speret Israël in Dómino.
|
Ant. Niechajże * Izrael nadzieję ma w Panu.
Psalm 130 [2]
130:1 Panie, nie wyniosło się serce moje * ani się wywyższyły oczy moje.
130:1 I nie wdawałem się w rzeczy wielkie, * albo zbyt wzniosłe dla mnie.
130:2 Zaprawdę, pokornie rozumiałem, * a nie podnosiłem duszy mojej:
130:2 Jak dzieciątko odstawione przy matce swojej, * tak zapłata w duszy mojej.
130:3 Niech Izrael ma nadzieję w Panu * odtąd aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Niechajże Izrael nadzieję ma w Panu.
|
Ant. Et omnis * mansuetúdinis eius.
Psalmus 131 [3]
131:1 Meménto, Dómine, David, * et omnis mansuetúdinis eius:
131:2 Sicut iurávit Dómino, * votum vovit Deo Iacob:
131:3 Si introíero in tabernáculum domus meæ, * si ascéndero in lectum strati mei:
131:4 Si dédero somnum óculis meis, * et pálpebris meis dormitatiónem:
131:5 Et réquiem tempóribus meis: donec invéniam locum Dómino, * tabernáculum Deo Iacob.
131:6 Ecce, audívimus eam in Éphrata: * invénimus eam in campis silvæ.
131:7 Introíbimus in tabernáculum eius: * adorábimus in loco, ubi stetérunt pedes eius.
131:8 Surge, Dómine, in réquiem tuam, * tu et arca sanctificatiónis tuæ.
131:9 Sacerdótes tui induántur iustítiam: * et sancti tui exsúltent.
131:10 Propter David, servum tuum, * non avértas fáciem Christi tui.
131:11 Iurávit Dóminus David veritátem, et non frustrábitur eam: * De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
131:12 Si custodíerint fílii tui testaméntum meum, * et testimónia mea hæc, quæ docébo eos:
131:12 Et fílii eórum usque in sǽculum, * sedébunt super sedem tuam.
131:13 Quóniam elégit Dóminus Sion: * elégit eam in habitatiónem sibi.
131:14 Hæc réquies mea in sǽculum sǽculi: * hic habitábo quóniam elégi eam.
131:15 Víduam eius benedícens benedícam: * páuperes eius saturábo pánibus.
131:16 Sacerdótes eius índuam salutári: * et sancti eius exsultatióne exsultábunt.
131:17 Illuc prodúcam cornu David, * parávi lucérnam Christo meo.
131:18 Inimícos eius índuam confusióne: * super ipsum autem efflorébit sanctificátio mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Et omnis mansuetúdinis eius.
|
Ant. I na wszystkę * cichość jego.
Psalm 131 [3]
131:1 Pomnij, Panie, na Dawida * i na wszystką cichość jego:
131:2 Jak przysiągł Panu, * ślubował Bogu Jakubowemu:
131:3 Nie wnijdę do przybytku domu mego, * nie wstąpię na łoże posłania mego:
131:4 Nie dopuszczę snu na oczy moje * i drzemania na powieki moje:
131:5 I odpoczynku na skronie moje, * póki nie znajdę miejsca dla Pana, przybytku dla Boga Jakubowego.
131:6 Oto słyszeliśmy o niej w Efrata, * znaleźliśmy ją na polach leśnych.
131:7 Wnijdziemy do przybytku Jego, * kłaniać się będziemy na miejscu, gdzie stały nogi Jego.
131:8 Powstań, Panie, ku odpoczynkowi Twemu, * Ty i skrzynia święta Twoja.
131:9 Kapłani Twoi niech się obloką w sprawiedliwość, * a święci Twoi niechaj się weselą.
131:10 Dla Dawida, sługi Twojego, * nie odwracaj oblicza pomazańca Twego.
131:11 Zaprzysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie odmieni jej: * Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
131:12 Jeśli synowie twoi strzec będą przymierza mego * i świadectw moich tych, których ich nauczę:
131:12 To i synowie ich aż na wieki * będą siedzieć na stolicy twojej.
131:13 Albowiem Pan obrał Syjon, * obrał go na mieszkanie sobie.
131:14 To odpoczynek mój na wieki, * tu mieszkać będę, bom go obrał.
131:15 Wdowy jego błogosławiąc ubłogosławię, * ubogich jego nasycę chlebem.
131:16 Kapłanów jego przyoblekę w zbawienie, * a święci jego weselem weselić się będą.
131:17 Tam wywiodę róg Dawidowi, * zgotowałem pochodnię pomazańcowi memu.
131:18 Nieprzyjaciół jego okryję wstydem, * a nad nim rozkwitnie poświęcenie moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. I na wszystkę cichość jego.
|
Ant. Ecce quam bonum, * et quam iucúndum, habitáre fratres in unum! ‡
Psalmus 132 [4]
132:1 Ecce quam bonum et quam iucúndum, habitáre fratres in unum:
132:2 ‡ Sicut unguéntum in cápite, * quod descéndit in barbam, barbam Aaron,
132:2 Quod descéndit in oram vestiménti eius: * sicut ros Hermon, qui descéndit in montem Sion.
132:3 Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, * et vitam usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce quam bonum, et quam iucúndum, habitáre fratres in unum!
|
Ant. Oto * jako dobra, a jako wdzięczna rzecz, mieszkać braciéj społem.
Psalm 132 [4]
132:1 Oto jak dobra i jak wdzięczna rzecz, * mieszkać braciom społem.
132:2 Jak olejek na głowie, * który spływa na brodę, brodę Aarona:
132:2 Który spływa na kraj odzienia jego: * jak rosa Hermonu, która zstępuje na górę Syjon.
132:3 Albowiem tam przeznaczył Pan błogosławieństwo * i żywot aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto jako dobra, a jako wdzięczna rzecz, mieszkać braciéj społem.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
2 Cor 1:3-4
Benedíctus Deus, et Pater Dómini nostri Iesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra.
℟. Deo grátias.
℟.br. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℣. Semper laus eius in ore meo.
℟. In omni témpore.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
Hymnus
Tellúris ingens Cónditor,
Mundi solum qui éruens,
Pulsis aquæ moléstiis,
Terram dedísti immóbilem:
Ut germen aptum próferens,
Fulvis decóra flóribus,
Fecúnda fructu sísteret,
Pastúmque gratum rédderet.
Mentis perústæ vúlnera
Munda viróre grátiæ:
Ut facta fletu díluat,
Motúsque pravos átterat.
Iussis tuis obtémperet:
Nullis malis appróximet:
Bonis repléri gáudeat,
Et mortis actum nésciat.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
℣. Dirigátur, Dómine, orátio mea.
℟. Sicut incénsum in conspéctu tuo.
|
Kapitulum Responsorium Hymn Wers {z Psałterza według dnia}
2 Kor 1:3-4
Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia, a Bóg wszystkiéj pociechy, który nas cieszy we wszelakiem utrapieniu naszem.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Będę błogosławił Pana * na każdy czas.
℟. Będę błogosławił Pana * na każdy czas.
℣. Zawżdy chwała jego w uściech moich.
℟. Na każdy czas.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Będę błogosławił Pana * na każdy czas.
Hymn
Dobroczynny Stwórco świata,
Który oddzielasz grunt ziemi,
Usunąwszy szkodliwy napór wody,
Uczyniłeś ląd stały:
Iżby rodząc odpowiednie nasienie,
W barwne przybrana kwiaty,
Stała się płodną w owoc
I wdzięczną wydawała żywność.
Duszy przepalonej rany
Oczyść mocą łaski:
By uczynki zmyła płaczem,
A przebaczenia przewrotne zdeptała.
Niech słucha twych przykazań,
Nie zbliża się do niczego złego,
Radośnie napełnia się dobrem
I nie zazna ciosu śmierci.
Udziel Ojcze najmiłościwszy,
i Ty Jedyny równy Ojcu,
z Duchem Pocieszycielem
królujący po wszystek wiek.
Amen.
℣. Niech się wzniesie modlitwa moja.
℟. Jako woń kadzidła przed obliczem Twoim.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Exsúltet * spíritus meus in Deo salutári meo.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúltet spíritus meus in Deo salutári meo.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Temporału}
Ant. Rozradował się * duch mój: w Bogu, Zbawicielu mojem.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Rozradował się duch mój: w Bogu, Zbawicielu mojem.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui cæléstia simul et terréna moderáris: supplicatiónes pópuli tui cleménter exáudi; et pacem tuam nostris concéde tempóribus.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wszechmogący wieczny Boże, który rządzisz zarazem niebem i ziemią: wysłuchaj w swej łaskawości prośby ludu Twego i użycz pokoju swego czasom naszym.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|