Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Inclinávit Dóminus * aurem suam mihi.
Psalmus 114 [1]
114:1 Diléxi, quóniam exáudiet Dóminus * vocem oratiónis meæ.
114:2 Quia inclinávit aurem suam mihi: * et in diébus meis invocábo.
114:3 Circumdedérunt me dolóres mortis: * et perícula inférni invenérunt me.
114:4 Tribulatiónem et dolórem invéni: * et nomen Dómini invocávi.
114:5 O Dómine, líbera ánimam meam: * miséricors Dóminus, et iustus, et Deus noster miserétur.
114:6 Custódiens párvulos Dóminus: * humiliátus sum, et liberávit me.
114:7 Convértere, ánima mea, in réquiem tuam: * quia Dóminus benefécit tibi.
114:8 Quia erípuit ánimam meam de morte: * óculos meos a lácrimis, pedes meos a lapsu.
114:9 Placébo Dómino * in regióne vivórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Inclinávit Dóminus aurem suam mihi.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Pan skłonił * ucha swego ku mnie.
Psalm 114 [1]
114:1 Rozmiłowałem się, iż wysłucha Pan * głos modlitwy mojéj.
114:2 Albowiem skłonił ucho swego ku mnie: * a we dni moje będę wzywał.
114:3 Ogarnęły mię boleści śmiertelne: * a niebezpieczeństwa piekielne potkały mię.
114:4 Nalazłem ucisk i boleść: * i wzywałem imienia Pańskiego.
114:5 Panie, wybaw duszę moję: * miłościwy Pan, i sprawiedliwy, a Bóg nasz jest litościwy.
114:6 Pan strzeże maluczkich: * uniżyłem się, a wybawił mię.
114:7 Nawróć się, duszo moja, do odpocznienia twego: * albowiem ci Pan dobrze uczynił.
114:8 Bo wyrwał duszę moję od śmierci: * oczy moje od płaczu, nogi moje od upadku.
114:9 Będę się podobał Panu * w krainie żywiących.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan skłonił ucha swego ku mnie.
|
Ant. Vota mea * Dómino reddam coram omni pópulo eius.
Psalmus 115 [2]
115:1 Crédidi, propter quod locútus sum: * ego autem humiliátus sum nimis.
115:2 Ego dixi in excéssu meo: * Omnis homo mendax.
115:3 Quid retríbuam Dómino, * pro ómnibus, quæ retríbuit mihi?
115:4 Cálicem salutáris accípiam: * et nomen Dómini invocábo.
115:5 Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo eius: * pretiósa in conspéctu Dómini mors sanctórum eius:
115:7 O Dómine, quia ego servus tuus: * ego servus tuus, et fílius ancíllæ tuæ.
115:8 Dirupísti víncula mea: * tibi sacrificábo hóstiam laudis, et nomen Dómini invocábo.
115:9 Vota mea Dómino reddam in conspéctu omnis pópuli eius: * in átriis domus Dómini, in médio tui, Ierúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo eius.
|
Ant. Śluby moje * Panu oddam przede wszystkim ludem jego.
Psalm 115 [2]
115:1 Uwierzyłem, przetóżem mówił: * a ja poniżon jestem bardzo.
115:2 Jam rzekł w zachwyceniu mojem: * Każdy człowiek kłamca.
115:3 Cóż oddam Panu, * za wszystko, co mi dobrze czynił?
115:4 Kielich zbawienia wezmę: * a imienia Pańskiego wzywać będę.
115:5 Śluby moje Panu oddam przede wszystkim ludem jego: * droga przed oblicznością Pańską śmierć świętych jego.
115:7 O Panie, bom ja sługa twój: * jam sługa twój, i syn służebnice twojéj.
115:8 Potargałeś pęta moje: * tobie ofiaruję ofiarę chwały, a imienia Pańskiego wzywać będę.
115:9 Śluby moje Panu oddam przed oczyma wszystkiego ludu jego: * w sieniach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Śluby moje Panu oddam przede wszystkim ludem jego.
|
Ant. Clamávi * et Dóminus exaudívit me.
Psalmus 119 [3]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamávi et Dóminus exaudívit me.
|
Ant. Wołałem * do Pana i wysłuchał mię.
Psalm 119 [3]
119:1 Wołałem do Pana, gdym był utrapiony: * i wysłuchał mię.
119:2 Panie, wyzwól duszę moją od ust nieprawych, * i od języka zdradliwego.
119:3 Coć może być dano, albo coć może być przyłożono * do języka zdradliwego?
119:4 Strzały mocarzowe ostre, * z węglem pustoszącym.
119:5 Ach mnie, że się mieszkanie moje przedłużyło: mieszkałem z obywatelmi Cedar: * długo przebywała dusza moja.
119:7 Z tymi, którzy nienawidzą pokoju, byłem spokojny: * gdym mówił z nimi: prześladowali mię bez przyczyny.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wołałem do Pana i wysłuchał mię.
|
Ant. Auxílium meum * a Dómino, qui fecit cælum et terram.
Psalmus 120 [4]
120:1 Levávi óculos meos in montes, * unde véniet auxílium mihi.
120:2 Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cælum et terram.
120:3 Non det in commotiónem pedem tuum: * neque dormítet qui custódit te.
120:4 Ecce, non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
120:5 Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua, * super manum déxteram tuam.
120:6 Per diem sol non uret te: * neque luna per noctem.
120:7 Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus.
120:8 Dóminus custódiat intróitum tuum, et éxitum tuum: * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Auxílium meum a Dómino, qui fecit cælum et terram.
|
Ant. Pomoc moja od Pana, * który stworzył niebo i ziemię.
Psalm 120 [4]
120:1 Podniosłem oczy moje na góry, * skąd przyjdzie mi pomoc.
120:2 Pomoc moja od Pana, * który stworzył niebo i ziemię.
120:3 Niech nie da zachwiać się nodze twojéj: * i niech nie zdrzymie, który cię strzeże.
120:4 Oto się nie zdrzymie ani zaśnie, * który strzeże Izraela.
120:5 Pan cię strzeże: Pan obrona twoja, * po prawéj ręce twojéj.
120:6 Nie upali cię słońce we dnie: * ani miesiąc w nocy.
120:7 Pan strzeże cię ode wszego złego: * Pan niech strzeże dusze twojéj.
120:8 Pan niech strzeże wejścia twego i wyjścia twego: * odtąd i aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pomoc moja od Pana, który stworzył niebo i ziemię.
|
Ant. Lætátus sum * in his, quæ dicta sunt mihi. ‡
Psalmus 121 [5]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * ‡ In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Ierúsalem.
121:3 Ierúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cuius participátio eius in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in iudício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Ierúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi.
|
Ant. Weseliłem się * z tego, co mi powiedziano. ‡
Psalm 121 [5]
121:1 Weseliłem się z tego, co mi powiedziano: * ‡ Pójdziemy do domu Pańskiego.
121:2 Stawały nogi nasze, * w sieniach twoich, Jeruzalem.
121:3 Jeruzalem, które się buduje jako miasto: * którego uczestnictwo społeczne.
121:4 Bo tam wstępowały pokolenia, pokolenia Pańskie: * świadectwo Izrael, ku wyznawaniu imieniu Pańskiemu.
121:5 Bo tam postawione są stolice na sąd, * stolice w domu Dawidowym.
121:6 Proście o to, co jest ku pokojowi dla Jeruzalem: * a dostatek niech będzie dla tych, którzy cię miłują:
121:7 Niechaj będzie pokój w mocy twojéj: * a dostatek w basztach twoich.
121:8 Dla braci mojéj i bliźnich moich, * mówiłem pokój o tobie:
121:9 Dla domu Pana, Boga naszego, * szukałem dobra tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Weseliłem się z tego, co mi powiedziano.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Sap 3:1-3
Iustórum ánimæ in manu Dei sunt, et non tanget illos torméntum mortis. Visi sunt óculis insipiéntium mori: illi autem sunt in pace.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Sanctórum méritis ínclyta gáudia
Pangámus, sócii, géstaque fórtia:
Nam gliscit ánimus prómere cántibus
Victórum genus óptimum.
Hi sunt quos rétinens mundus inhórruit:
Ipsum nam stérili flore peráridum
Sprevére pénitus, teque secúti sunt,
Rex Christe bone cǽlitus.
Hi pro te fúrias atque ferócia
Calcárunt hóminum, sǽvaque vérbera:
Cessit his lácerans fórtiter úngula,
Nec carpsit penetrália.
Cædúntur gládiis more bidéntium:
Non murmur résonat, non querimónia:
Sed corde tácito mens bene cónscia
Consérvat patiéntiam.
Quæ vox, quæ póterit lingua retéxere,
Quæ tu Martyribus múnera prǽparas?
Rubri nam flúido sánguine láureis
Ditántur bene fúlgidis.
Te summa Déitas únaque póscimus,
Ut culpas ábluas, nóxia súbtrahas,
Des pacem fámulis, nos quoque glóriam
Per cuncta tibi sǽcula.
Amen.
℣. Exsultábunt Sancti in glória.
℟. Lætabúntur in cubílibus suis.
|
Kapitulum Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Mdr 3:1-3
A dusze sprawiedliwych są w ręce Bożej, a nie tknie się ich męka śmierci. Zdało się oczom głupich, że umarli: lecz oni są w pokoju.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Towarzyszami będą zasług Świętych,
Śpiewajmy radość ich niewysłowioną i wielkie czyny:
Duch nasz znaglony jest wysławiać
To najprzedniejsze pokolenie zwycięzców
Ci są, których świat w swem szaleństwie nienawidzi:
Świat, co nie rodzi owoców, ni kwiatów,
Toteż wzgardzili nim dla Twego Imienia,
O dobry Jezu, Królu niebieski
Oni dla Ciebie gniew i krwawe groźby
I srogie plagi ludzi podeptali:
Choć hak żelazny rozdzierał ich ciała,
Serca ich trwały niczem niewzruszone.
A mordowani mieczem, jak jagnięta:
Szemrania ani jęku nie wydali;
Nieustraszonem sercem, w czystości sumienia
Świętą cierpliwość zachowują
Jaki głos, jaki język opisać potrafi
Nagrody, któreś męczennikom zgotował?
Jeszcze w purputrze tej krwi, co przelali,
Wieńczą swe czoła świetnemi wawrzyny.
Najwyższe i jedyne Bóstwo, prosim Ciebie,
Uwolnij nas od winy, usuń szkody,
Daj pokój sługom, by Twą chwałę
Śpiewali w nieskończoność wieków.
Amen.
℣. Rozweselą się Święci w chwale.
℟. Rozradują się w łożnicach swoich.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Gaudent in cælis * ánimæ Sanctórum, qui Christi vestígia sunt secúti: et quia pro eius amóre sánguinem suum fudérunt, ídeo cum Christo exsúltant sine fine.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gaudent in cælis ánimæ Sanctórum, qui Christi vestígia sunt secúti: et quia pro eius amóre sánguinem suum fudérunt, ídeo cum Christo exsúltant sine fine.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Radują się w niebie * dusze Świętych, którzy szli śladami Chrystusa: a że dla Jego miłości krew swą przelali, przeto z Chrystusem weselą się bez końca.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Radują się w niebie dusze Świętych, którzy szli śladami Chrystusa: a że dla Jego miłości krew swą przelali, przeto z Chrystusem weselą się bez końca.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui sanctórum Mártyrum tuórum Cosmæ et Damiáni natalícia cólimus, a cunctis malis imminéntibus, eórum intercessiónibus, liberémur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Spraw, prosimy Cię, Panie, niech za wstawieniem się świętych Męczenników Twoich, Kosmy i Damjana, których narodzenie do życia wiecznego obchodzimy, od wszelkich grożących nam nieszczęść wybawieni będziemy.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|