Ante Divinum officium |
Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Rito de entrada
silenciosamente
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
Después, con voz audible, se dice el Versículo:
℣. Dios ✠ mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Ómnia.
Psalmus 134 [1]
134:1 Laudáte nomen Dómini, * laudáte, servi, Dóminum.
134:2 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
134:3 Laudáte Dóminum, quia bonus Dóminus: * psállite nómini ejus, quóniam suáve.
134:4 Quóniam Jacob elégit sibi Dóminus, * Israël in possessiónem sibi.
134:5 Quia ego cognóvi quod magnus est Dóminus, * et Deus noster præ ómnibus diis.
134:6 Ómnia quæcúmque vóluit, Dóminus fecit in cælo, et in terra, * in mari, et in ómnibus abýssis.
134:7 Edúcens nubes ab extrémo terræ: * fúlgura in plúviam fecit.
134:8 Qui prodúcit ventos de thesáuris suis: * qui percússit primogénita Ægýpti ab hómine usque ad pecus.
134:9 Et misit signa, et prodígia in médio tui, Ægýpte: * in Pharaónem, et in omnes servos ejus.
134:10 Qui percússit gentes multas: * et occídit reges fortes:
134:11 Sehon, regem Amorrhæórum, et Og, regem Basan, * et ómnia regna Chánaan.
134:12 Et dedit terram eórum hereditátem, * hereditátem Israël, pópulo suo.
134:13 Dómine, nomen tuum in ætérnum: * Dómine, memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
134:14 Quia judicábit Dóminus pópulum suum: * et in servis suis deprecábitur.
134:15 Simulácra géntium argéntum, et aurum, * ópera mánuum hóminum.
134:16 Os habent, et non loquéntur: * óculos habent, et non vidébunt.
134:17 Aures habent, et non áudient: * neque enim est spíritus in ore ipsórum.
134:18 Símiles illis fiant qui fáciunt ea: * et omnes qui confídunt in eis.
134:19 Domus Israël, benedícite Dómino: * domus Aaron, benedícite Dómino.
134:20 Domus Levi, benedícite Dómino: * qui timétis Dóminum, benedícite Dómino.
134:21 Benedíctus Dóminus ex Sion, * qui hábitat in Jerúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ómnia quæcúmque vóluit, Dóminus fecit.
|
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. El Señor.
Salmo 134 [1]
134:1 Alabad el nombre del Señor, * alabadlo, siervos del Señor,
134:2 Que estáis en la casa del Señor, * en los atrios de la casa de nuestro Dios.
134:3 Alabad al Señor porque es bueno, * tañed para su nombre, que es amable.
134:4 Porque Él se escogió a Jacob, * a Israel en posesión suya.
134:5 Yo sé que el Señor es grande, * nuestro dueño más que todos los dioses.
134:6 El Señor todo lo que quiere lo hace: en el cielo y en la tierra, * en los mares y en los océanos.
134:7 Hace subir las nubes desde el horizonte, * con los relámpagos desata la lluvia,
134:8 Suelta los vientos de sus silos. * El hirió a los primogénitos de Egipto, desde los hombres hasta los animales.
134:9 Envió signos y prodigios -en medio de ti, Egipto- * contra el Faraón y sus ministros.
134:10 Hirió de muerte a pueblos numerosos, * mató a reyes poderosos:
134:11 A Sijón, rey de los amorreos; a Hog, rey de Basán, * y a todos los reyes de Canaán.
134:12 Y dio su tierra en heredad, * en heredad a Israel, su pueblo.
134:13 Señor, tu nombre es eterno; * Señor, tu recuerdo de edad en edad.
134:14 Porque el Señor gobierna a su pueblo * y se compadece de sus siervos.
134:15 Los ídolos de los gentiles son oro y plata, * hechura de manos humanas:
134:16 Tienen boca y no hablan, * tienen ojos y no ven,
134:17 Tienen orejas y no oyen, * no hay aliento en sus bocas.
134:18 Sean lo mismo los que los hacen, * cuantos confían en ellos.
134:19 Casa de Israel, bendice al Señor; * casa de Aarón, bendice al Señor;
134:20 Casa de Leví, bendice al Señor; * fieles del Señor, bendecid al Señor.
134:21 Bendito sea en Sión el Señor, * que habita en Jerusalén.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor todo lo que quiere lo hace.
|
Ant. Quóniam.
Psalmus 135 [2]
135:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:2 Confitémini Deo deórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:3 Confitémini Dómino dominórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:4 Qui facit mirabília magna solus: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:5 Qui fecit cælos in intelléctu: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:6 Qui firmávit terram super aquas: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:7 Qui fecit luminária magna: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:8 Solem in potestátem diéi: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:9 Lunam, et stellas in potestátem noctis: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:10 Qui percússit Ægýptum cum primogénitis eórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:11 Qui edúxit Israël de médio eórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:12 In manu poténti, et brácchio excélso: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:13 Qui divísit Mare Rubrum in divisiónes: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:14 Et edúxit Israël per médium ejus: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:15 Et excússit Pharaónem, et virtútem ejus in Mari Rubro: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:16 Qui tradúxit pópulum suum per desértum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:17 Qui percússit reges magnos: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:18 Et occídit reges fortes: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:19 Sehon, regem Amorrhæórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:20 Et Og, regem Basan: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:21 Et dedit terram eórum hereditátem: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:22 Hereditátem Israël, servo suo: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:23 Quia in humilitáte nostra memor fuit nostri: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:24 Et redémit nos ab inimícis nostris: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:25 Qui dat escam omni carni: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:26 Confitémini Deo cæli: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:26 Confitémini Dómino dominórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
|
Ant. Porque es eterna.
Salmo 135 [2]
135:1 Dad gracias al Señor porque es bueno: * porque es eterna su misericordia.
135:2 Dad gracias al Dios de los dioses: * porque es eterna su misericordia.
135:3 Dad gracias al Señor de los señores: * porque es eterna su misericordia.
135:4 Sólo Él hizo grandes maravillas: * porque es eterna su misericordia.
135:5 Él hizo sabiamente los cielos: * porque es eterna su misericordia.
135:6 Él afianzó sobre las aguas la tierra: * porque es eterna su misericordia.
135:7 Él hizo lumbreras gigantes: * porque es eterna su misericordia.
135:8 El sol que gobierna el día: * porque es eterna su misericordia.
135:9 La luna que gobierna la noche: * porque es eterna su misericordia.
135:10 Él hirió a Egipto en sus primogénitos: * porque es eterna su misericordia.
135:11 Y sacó a Israel de aquel país: * porque es eterna su misericordia.
135:12 Con mano poderosa, con brazo extendido: * porque es eterna su misericordia.
135:13 Él dividió en dos partes el mar Rojo: * porque es eterna su misericordia.
135:14 Y condujo por en medio a Israel: * porque es eterna su misericordia.
135:15 Arrojó en el mar Rojo al Faraón: * porque es eterna su misericordia.
135:16 Guió por el desierto a su pueblo: * porque es eterna su misericordia.
135:17 Él hirió a reyes famosos: * porque es eterna su misericordia.
135:18 Dio muerte a reyes poderosos: * porque es eterna su misericordia.
135:19 A Sijón, rey de los amorreos: * porque es eterna su misericordia.
135:20 Y a Hog, rey de Basán: * porque es eterna su misericordia.
135:21 Les dio su tierra en heredad: * porque es eterna su misericordia.
135:22 En heredad a Israel su siervo: * porque es eterna su misericordia.
135:23 En nuestra humillación, se acordó de nosotros: * porque es eterna su misericordia.
135:24 Y nos libró de nuestros opresores: * porque es eterna su misericordia.
135:25 Él da alimento a todo viviente: * porque es eterna su misericordia.
135:26 Dad gracias al Dios del cielo: * porque es eterna su misericordia.
135:26 Dad gracias al Señor de los señores, porque es eterna su misericordia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Porque es eterna su misericordia.
|
Ant. Hymnum cantáte nobis.
Psalmus 136 [3]
136:1 Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus: * cum recordarémur Sion:
136:2 In salícibus in médio ejus, * suspéndimus órgana nostra.
136:3 Quia illic interrogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, * verba cantiónum:
136:3 Et qui abduxérunt nos: * Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion.
136:4 Quómodo cantábimus cánticum Dómini * in terra aliéna?
136:5 Si oblítus fúero tui, Jerúsalem, * oblivióni detur déxtera mea.
136:6 Adhǽreat lingua mea fáucibus meis, * si non memínero tui:
136:6 Si non proposúero Jerúsalem, * in princípio lætítiæ meæ.
136:7 Memor esto, Dómine, filiórum Edom, * in die Jerúsalem:
136:7 Qui dicunt: Exinaníte, exinaníte * usque ad fundaméntum in ea.
136:8 Fília Babylónis mísera: * beátus, qui retríbuet tibi retributiónem tuam, quam retribuísti nobis.
136:9 Beátus, qui tenébit, * et allídet párvulos tuos ad petram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion.
|
Ant. Cantadnos.
Salmo 136 [3]
136:1 Junto a los canales de Babilonia nos sentamos a llorar * con nostalgia de Sión;
136:2 En los sauces de sus orillas * colgábamos nuestras cítaras.
136:3 Allí los que nos deportaron * nos invitaban a cantar;
136:3 Nuestros opresores, a divertirlos: * «Cantadnos un cantar de Sión».
136:4 ¡Cómo cantar un cántico del Señor * en tierra extranjera!
136:5 Si me olvido de ti, Jerusalén, * que se me paralice la mano derecha;
136:6 Que se me pegue la lengua al paladar * si no me acuerdo de ti,
136:6 Si no pongo a Jerusalén * en la cumbre de mis alegrías.
136:7 Señor, toma cuentas a los Idumeos * del día de Jerusalén,
136:7 Cuando se incitaban: «Arrasadla, arrasadla * hasta el cimiento».
136:8 Capital de Babilonia, ¡criminal! * ¡Quién pudiera pagarte los males que nos has hecho!
136:9 ¡Quién pudiera agarrar * y estrellar tus niños contra las peñas!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Cantadnos un himno de los cantares de Sión.
|
Ant. In conspéctu.
Psalmus 137 [4]
137:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * quóniam audísti verba oris mei.
137:2 In conspéctu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum, et confitébor nómini tuo.
137:3 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * quóniam magnificásti super omne, nomen sanctum tuum.
137:4 In quacúmque die invocávero te, exáudi me: * multiplicábis in ánima mea virtútem.
137:5 Confiteántur tibi, Dómine, omnes reges terræ: * quia audiérunt ómnia verba oris tui:
137:6 Et cantent in viis Dómini: * quóniam magna est glória Dómini.
137:7 Quóniam excélsus Dóminus, et humília réspicit: * et alta a longe cognóscit.
137:8 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me: * et super iram inimicórum meórum extendísti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua.
137:9 Dóminus retríbuet pro me: * Dómine, misericórdia tua in sǽculum: ópera mánuum tuárum ne despícias.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In conspéctu Angelórum psallam tibi, Deus meus.
|
Ant. Delante.
Salmo 137 [4]
137:1 Te doy gracias, Señor, * de todo corazón;
137:2 Delante de los ángeles tañeré para ti, * me postraré hacia tu santuario, daré gracias a tu nombre:
137:3 Por tu misericordia y tu lealtad, * porque tu promesa supera a tu fama;
137:4 Cuando te invoqué, me escuchaste, * acreciste el valor en mi alma.
137:5 Que te den gracias, Señor, los reyes de la tierra, * al escuchar el oráculo de tu boca;
137:6 Canten los caminos del Señor, * porque la gloria del Señor es grande.
137:7 El Señor es sublime, se fija en el humilde, * y de lejos conoce al soberbio.
137:8 Cuando camino entre peligros, me conservas la vida; * extiendes tu brazo contra la ira de mi enemigo, y tu derecha me salva.
137:9 El Señor completará sus favores conmigo: * Señor, tu misericordia es eterna, no abandones la obra de tus manos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Delante de los ángeles tañeré para ti, Dios mío.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
2 Cor 1:3-4
Benedíctus Deus, et Pater Dómini nostri Jesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra.
℟. Deo grátias.
℟.br. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℣. Semper laus ejus in ore meo.
℟. In omni témpore.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
Hymnus
Cæli Deus sanctíssime,
Qui lúcidas centrum poli
Candóre pingis ígneo,
Augens decóro lúmine:
Quarto die qui flámmeam
Solis rotam constítuens,
Lunæ minístras órdinem,
Vagósque cursus síderum:
Ut nóctibus, vel lúmini
Diremptiónis términum,
Primórdiis et ménsium
Signum dares notíssimum;
Illúmina cor hóminum,
Abstérge sordes méntium:
Resólve culpæ vínculum:
Evérte moles críminum.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
℣. Dirigátur, Dómine, orátio mea.
℟. Sicut incénsum in conspéctu tuo.
|
Chapter Responsory Hymn Verse {del Salterio del día correspondiente}
2 Cor 1:3-4
Bendito sea Dios, Padre de nuestro Señor Jesucristo, Padre de las misericordias, y Dios de toda consolación, el cual nos consuela en todas nuestras aflicciones.
℟. Demos gracias a Dios.
℟.br. Bendigo al Señor. * En todo momento.
℟. Bendigo al Señor. * En todo momento.
℣. Su alabanza está siempre en mi boca.
℟. En todo momento.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Bendigo al Señor. * En todo momento.
Himno
Santísimo Dios del cielo,
que iluminas las esferas,
y con destellos de luz
el orbe entero hermoseas:
Que en el cuarto día enciendes
del sol la abrasada rueda;
orden pones a la luna,
y concierto en las estrellas:
Para que días y noches
separen, y fijas sean
señales para los tiempos,
solemnidades y fiestas:
Nazca tu luz en la mente;
del alma la noche ahuyenta:
hunde en el abismo al crimen;
rompe sus duras cadenas.
Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo, su imagen perfecta,
con el Espíritu Santo,
Dios que por los siglos reinas.
Amén.
℣. Ascienda, Señor, mi oración hacia ti.
℟. Como el olor del incienso ante tu presencia.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Respéxit Dóminus.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Respéxit Dóminus humilitátem meam, et fecit in me magna, qui potens est.
|
Canticle: Magnificat {Antífona del Propio del Tiempo}
Ant. El Señor ha mirado.
Cántico de la B. Virgen María
Lc 1, 46-55
1:46 Proclama ✠ * mi alma la grandeza del Señor,
1:47 Se alegra mi espíritu * en Dios, mi salvador;
1:48 Porque ha mirado la humillación de su esclava. * Desde ahora me felicitarán todas las generaciones,
1:49 Porque el Poderoso ha hecho obras grandes por mí: * su nombre es santo,
1:50 Y su misericordia llega a sus fieles * de generación en generación.
1:51 Él hace proezas con su brazo: * dispersa a los soberbios de corazón,
1:52 Derriba del trono a los poderosos * y enaltece a los humildes,
1:53 A los hambrientos los colma de bienes * y a los ricos los despide vacíos.
1:54 Auxilia a Israel, su siervo, * acordándose de la misericordia,
1:55 Como lo había prometido a nuestros padres, * en favor de Abrahán y su descendencia por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor ha mirado mi humillación; el Poderoso ha hecho obras grandes por mí.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Oratio missing
|
Oración {del Propio del Tiempo}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oratio missing
|
Suffragium {Tridentinum}
De cruce
Ant. Per signum Crucis de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.
℣. Omnis terra adóret te, et psallat tibi.
℟. Psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
Oratio
Orémus.
Perpétua nos, quǽsumus, Dómine, pace custódi, quos per lignum sanctæ Crucis redímere dignátus es.
|
Sufragio {Tridentino}
Líbranos de nuestros enemigos, oh Dios nuestro, por el signo de la Cruz.
℣. Adórete toda la tierra, y te celebre.
℟. Cante salmos a tu nombre, oh Señor.
Oración
Oremos.
Te pedimos nos guardes, Señor, en paz perpetua, a quienes te dignaste redimir por el madero de la Santa Cruz.
|
De Beata Maria
Ant. Sancta María succúrre míseris, juva pusillánimes, réfove flébiles, ora pro pópulo, intérveni pro clero, intercéde pro devóto femíneo sexu: séntiant omnes tuum juvámen, quicúmque célebrant tuam sanctam commemoratiónem.
℣. Ora pro nobis sancta Dei Génitrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
Oratio
Orémus.
Concéde nos fámulos tuos, quǽsumus, Dómine Deus, perpétua mentis et córporis sanitáte gaudére, et gloriósa beátæ Maríæ semper Vírginis intercessióne, a præsénti liberári tristítia, et ætérna pérfrui lætítia.
|
Conmemoración de la Bienaventurada Virgen María.
Ant. Santa María, fortalece a los débiles, consuela a los afligidos; ruega por el pueblo, interésate por el clero, intercede por el devoto sexo femenino; experimenten tu auxilio todos cuantos celebran tu santa festividad.
℣. Ruega por nosotros, Santa Madre de Dios.
℟. Para que seamos dignos de las promesas de Cristo.
Oración
Oremos.
Te pedimos, Señor, que nosotros, tus siervos, gocemos siempre de salud de alma y cuerpo; y, por la intercesión gloriosa de Santa María, la Virgen, líbranos de las tristezas de este mundo, y concédenos las alegrías del cielo.
|
De sancto Joseph
Ant. Ecce fidélis servus et prudens, quem constítuit Dóminus super famíliam suam.
℣. Glória et divítiæ in domo ejus.
℟. Et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.
Oratio
Orémus.
Deus, qui ineffábili providéntia beátum Joseph sanctíssimæ Genitrícis tuæ sponsum elígere dignátus es: præsta quǽsumus; ut quem protectórem venerámur in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
|
Conmemoración de S. José
Ant. Éste es el siervo fiel y prudente, constituido por su Señor sobre su familia.
℣. En su casa habrá riquezas y abundancia.
℟. Su justicia dura por los siglos de los siglos.
Oración
Oremos.
Concédenos, Señor, que en tu inefable providencia escogiste a tu bienaventurado siervo José como esposo de tu santísima Madre, que de aquel a quien veneramos en la tierra, merezcamos su intercesión en el cielo.
|
De Apostolis
Ant. Petrus Apóstolus, et Paulus Doctor Géntium, ipsi nos docuérunt legem tuam Dómine.
℣. Constítues eos príncipes super omnem terram.
℟. Mémores erunt nóminis tui Dómine.
Oratio
Orémus.
Deus, cujus déxtera beátum Petrum ambulántem in flúctibus, ne mergerétur, eréxit, et coapóstolum ejus Paulum tértio naufragántem de profúndo pélagi liberávit: exáudi nos propítius, et concéde; ut ambórum méritis, æternitátis glóriam consequámur.
|
Conmemoración de los Apóstoles S. Pedro y S. Pablo
Ant. Pedro Apóstol, y Pablo el doctor de los pueblos, nos enseñan tu ley, Señor.
℣. Les constituirás príncipes sobre toda la tierra.
℟. Se acordarán, Señor, de tu nombre.
Oración
Oremos.
Oh Dios, cuya diestra sostuvo a San Pedro, para que no se sumergiera al andar sobre las olas, y libró a San Pablo, su compañero de apostolado, de caer en el profundo abismo al naufragar por tercera vez; óyenos propicio, y concédenos por los méritos de ambos que consigamos la gloria de la eternidad.
|
De Pace
Ant. Da pacem Dómine in diébus nostris, quia non est álius, qui pugnet pro nobis, nisi tu Deus noster.
℣. Fiat pax in virtúte tua.
℟. Et abundántia in túrribus tuis.
Oratio
Orémus
Deus, a quo sancta desidéria, recta consília, et justa sunt ópera: da servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem; ut et corda nostra mandátis tuis dédita, et hóstium subláta formídine, témpora sint tua protectióne tranquílla.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Por la paz
Ant. Danos la paz en nuestros días, Señor, pues no hay quien combata por nosotros, sino Tú, Dios nuestro.
℣. Haya paz dentro de tus muros.
℟. Y prosperidad en tus palacios.
Oración
Oremos.
¡Oh Dios, de quien proceden los santos deseos, los consejos rectos y las obras buenas!; concede a tus siervos aquella paz que el mundo no les puede dar, para que nuestros corazones cumplan tus mandamientos y nuestro tiempo, alejado todo temor de guerra, discurra bajo tu protección, en la tranquilidad.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
℣. Que el auxilio divino ✠ permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.
|
Et si tunc terminetur Officium, dicitur tantum « Pater Noster » secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Y si así termina el Oficio, sólo se dice en silencio «Padre nuestro».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
|
Post Divinum officium |