Commemoratio Baptismatis Domini Nostri Jesu Christi ~ II. classis
Tempora: Feria IV infra Hebdomadam I post Epiphaniam

Divinum Officium Monastic - 1963

01-13-2021

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.

Salmo 3 [0]
3:2 ¡Ah, Señor! ¿Cómo es que se han aumentado tanto mis perseguidores? * Son muchísimos los que se han rebelado contra mí.
3:3 Muchos dicen de mí: * Ya no tiene que esperar de su Dios salvación.
3:4 Pero Tú, ¡oh Señor!, Tú eres mi protector, * mi gloria, y el que me hace levantar cabeza.
3:5 A voces clamé al Señor, * y Él me oyó benigno desde su santo monte.
3:6 Yo me dormí, y me entregué a un profundo sueño; * y me levanté, porque el Señor me tomó bajo su amparo.
3:7 No temeré, pues, a ese innumerable gentío que me tiene cercado; * levántate, ¡oh Señor!, sálvame Tú, Dios mío.
3:8 Pues Tú has castigado a todos los que sin razón me hacen guerra; * les has quebrado los dientes a los pecadores.
3:9 Del Señor nos viene la salvación; * y Tú, oh Dios mío, bendecirás a tu pueblo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte adorémus.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Invitatorio {Antífona del Común o de la Fiesta}
Ant. Cristo se nos ha aparecido. * Venid a adoradle.
Ant. Cristo se nos ha aparecido. * Venid a adoradle.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Cristo se nos ha aparecido. * Venid a adoradle.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid a adoradle.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Cristo se nos ha aparecido. * Venid a adoradle.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid a adoradle.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Cristo se nos ha aparecido. * Venid a adoradle.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid a adoradle.
Ant. Cristo se nos ha aparecido. * Venid a adoradle.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Hostis Heródes ímpie,
Christum veníre quid times?
Non éripit mortália,
Qui regna dat cæléstia.

Ibant magi, quam víderant,
Stellam sequéntes prǽviam:
Lumen requírunt lúmine:
Deum faténtur múnere.

Lavácra puri gúrgitis
Cæléstis Agnus áttigit:
Peccáta, quæ non détulit,
Nos abluéndo sústulit.

Novum genus poténtiæ:
Aquæ rubéscunt hýdriæ,
Vinúmque iussa fúndere,
Mutávit unda oríginem.

Glória tibi, Dómine,
Qui apparuísti hódie,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Himno {del Común o de la Fiesta}
De un Rey Dios, cruel Herodes,
¿por qué la venida temes?
No quita reinos mortales
quien da los reinos celestes.

La estrella que habían visto,
siguiendo los Magos vienen:
a la Luz con la luz buscan;
dones como a Dios le ofrecen.

Toca el celestial Cordero
aguas de pura corriente:
lavándonos, purifica
los pecados que no tiene.

Nueva clase de portento:
hidrias de agua se enrojecen;
y mandadas echar vino,
en vino el agua convierten.

A Ti, Jesús, demos gloria,
que apareciste a las gentes,
con el Padre y Santo Espíritu,
por siglos y eternamente.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. Afférte Dómino * fílii Dei, adoráte Dóminum in aula sancta eius.
Psalmus 28 [1]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus maiestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo eius omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Afférte Dómino fílii Dei, adoráte Dóminum in aula sancta eius.
Salmos con lecturas {Antífonas y salmos del Común o de la Fiesta}
Nocturn I.
Ant. Hijos de Dios, * aclamad al Señor, postraos ante el Señor en el atrio sagrado.
Salmo 28 [1]
28:1 Hijos de Dios, aclamad al Señor,
28:2 Aclamad la gloria y el poder del Señor, aclamad la gloria del nombre del Señor, * postraos ante el Señor en el atrio sagrado.
28:3 La voz del Señor sobre las aguas, el Dios de la gloria ha tronado, * el Señor sobre las aguas torrenciales.
28:4 La voz del Señor es potente, * la voz del Señor es magnífica,
28:5 La voz del Señor descuaja los cedros, * el Señor descuaja los cedros del Líbano.
28:6 Hace brincar al Líbano como a un novillo, * al Sarión como a una cría de búfalo.
28:7 La voz del Señor lanza llamas de fuego, * la voz del Señor sacude el desierto, el Señor sacude el desierto de Cadés.
28:9 La voz del Señor retuerce los robles, * el Señor descorteza las selvas. En su templo un grito unánime: «¡Gloria!»
28:10 El Señor se sienta por encima del aguacero, * el Señor se sienta como rey eterno.
28:11 El Señor da fuerza a su pueblo, * el Señor bendice a su pueblo con la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Hijos de Dios, aclamad al Señor, postraos ante el Señor en el atrio sagrado.
Ant. Flúminis ímpetus * lætíficat, allelúia, civitátem Dei, allelúia.
Psalmus 45 [2]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adiútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine eius.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio eius, non commovébitur: * adiuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Flúminis ímpetus lætíficat, allelúia, civitátem Dei, allelúia.
Ant. Un río de aguas abundantes * regocija, aleluya, la ciudad de Dios, aleluya.
Salmo 45 [2]
45:2 Dios es nuestro refugio y fortaleza, * nuestro defensor en las tribulaciones que tanto nos han acosado.
45:3 Por eso no temeremos aun cuando se conmueva la tierra, * y sean trasladados los montes al medio del mar.
45:4 Bramaron y se alborotaron sus aguas, * a su furioso ímpetu se estremecieron los montes.
45:5 Un río caudaloso alegra la ciudad de Dios; * el Altísimo ha santificado su Tabernáculo.
45:6 Está Dios en medio de ella, no será conmovida; * la socorrerá Dios ya desde el rayar el alba.
45:7 Se conturbaron las naciones, y bambolearon los reinos; * dio el Señor una voz, y la tierra se estremeció.
45:8 Con nosotros está el Señor de los ejércitos; * el Dios de Jacob es nuestro defensor.
45:9 Venid y observad las obras del Señor, y los prodigios que ha hecho sobre la tierra; * cómo ha alejado la guerra hasta el cabo del mundo.
45:10 Romperá los arcos, hará pedazos las armas, * y entregará al fuego los escudos.
45:11 Estad tranquilos, y considerad que Yo soy Dios; * ensalzado he de ser entre las naciones, y ensalzado en toda la tierra.
45:12 El Señor de los ejércitos está con nosotros; * nuestro defensor es el Dios de Jacob.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Un río de aguas abundantes regocija, aleluya, la ciudad de Dios, aleluya.
Ant. Psállite Deo nostro, * psállite: psállite Regi nostro, psállite sapiénter.
Psalmus 46 [3]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subiécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Iacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in iúbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Psállite Deo nostro, psállite: psállite Regi nostro, psállite sapiénter.
Ant. Cantad a nuestro Dios, cantad; cantad a nuestro Rey, cantadle sabiamente.
Salmo 46 [3]
46:2 Pueblos todos, batid palmas, * aclamad a Dios con gritos de júbilo;
46:3 Porque el Señor es sublime y terrible, * emperador de toda la tierra.
46:4 Él nos somete los pueblos * y nos sojuzga las naciones;
46:5 Él nos escogió por heredad suya: * gloria de Jacob, su amado.
46:6 Dios asciende entre aclamaciones; * el Señor, al son de trompetas:
46:7 Tocad para Dios, tocad, * tocad para nuestro Rey, tocad.
46:8 Porque Dios es el rey del mundo: * tocad con maestría.
46:9 Dios reina sobre las naciones, * Dios se sienta en su trono sagrado.
46:10 Los príncipes de los gentiles se reúnen con el pueblo del Dios de Abrahán; * porque de Dios son los grandes de la tierra, y Él es excelso.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Cantad a nuestro Dios, cantad; cantad a nuestro Rey, cantadle sabiamente.
Ant. Suscépimus, * Deus, misericórdiam tuam, † in médio templi tui.
Psalmus 47 [4]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto eius.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus eius cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * iustítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Iudæ: * propter iudícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus eius.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte eius: * et distribúite domos eius, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, † in médio templi tui.
Ant. We have received thy loving-kindness, * O God, in the midst of thy temple.
Salmo 47 [4]
47:2 Grande es el Señor, y dignísimo de alabanza * en la ciudad de nuestro Dios, en su monte santo.
47:3 Con júbilo de toda la tierra se ha edificado el santuario en el monte de Sion, * la ciudad del gran rey, al lado del Septentrión.
47:4 Será Dios conocido en sus casas, * cuando haya de defenderla.
47:5 Porque he aquí que los reyes de la tierra se han coligado * y conjurado unánimemente.
47:6 Ellos mismos, cuando la vieron así, quedaron asombrados, llenos de turbación, * conmovidos y poseídos de terror.
47:7 Se apoderaron de ellos dolores como de parto. * Tú, con un viento impetuoso harás pedazos las naves de Tarsis.
47:9 Como lo oímos, así lo hemos visto en la ciudad del Señor de los ejércitos, en la ciudad de nuestro Dios; * la cual ha fundado Dios para siempre.
47:10 Hemos experimentado, ¡oh Dios!, tu misericordia * en medio de tu templo.
47:11 Así como tu Nombre, ¡oh Dios!, también tu gloria se extiende hasta los últimos términos de la tierra; * tu diestra está llena de justicia.
47:12 Alégrese el monte de Sion, y salten de gozo las hijas de Judá, * ¡oh Señor!, por razón de tus juicios.
47:13 Dad vueltas alrededor de Sion, examinadla por todos lados, * y contad sus torres.
47:14 Considerad atentamente su fortaleza, * fijaos bien en sus casas y edificios, para poder contarlo a la generación venidera.
47:15 Porque aquí está Dios, el Dios nuestro, para siempre y por los siglos de los siglos. * Él nos gobernará eternamente.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. We have received thy loving-kindness, O God, in the midst of thy temple.
Ant. Omnis terra adóret te, * et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
Psalmus 65 [5]
65:1 Iubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini eius: * date glóriam laudi eius.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi eius super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis eius,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Omnis terra adóret te, et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
Ant. Toda la tierra te adore * y te cante; cante salmos a tu nombre, Señor.
Salmo 65 [5]
65:1 Moradores todos de la tierra, dirigid a Dios voces de júbilo. Cantad salmos a su Nombre, * tributadle gloriosas alabanzas.
65:3 Decid a Dios: ¡Oh cuán estupendas son, Señor, tus obras! * Al ver tu gran poder, te adularán tus enemigos.
65:4 Que te adore toda la tierra y te celebre; * cante salmos a tu Nombre.
65:5 Venid a contemplar las obras de Dios, * y cuán terribles son sus designios sobre los hijos de los hombres.
65:6 Él convirtió el mar en seca arena; pasaron el río a pie enjuto; * allí nos alegramos en el Señor.
65:7 Él tiene por su poder un dominio eterno; sus ojos están fijos sobre las naciones; * no se engrían en su interior los que lo irritan.
65:8 Bendecid, ¡oh naciones!, a nuestro Dios; * y haced resonar las voces de su alabanza.
65:9 Él ha vuelto a mi alma la vida, * y no ha dejado resbalar mis pies.
65:10 Porque Tú, ¡oh Dios!, has querido probarnos; * nos has acrisolado al fuego como se acrisola la plata.
65:11 Nos dejaste caer en el lazo; nos echaste las tribulaciones encima. * A yugo de hombres nos sujetaste.
65:12 Hemos pasado por el fuego y por el agua; * mas nos has conducido a un lugar de refrigerio.
65:13 Entraré en tu templo a ofrecer holocaustos, * y te cumpliré mis votos, que claramente pronunciaron mis labios:
65:14 Votos que salieron de mi boca * en el tiempo de mi tribulación.
65:15 Te ofreceré abundantes holocaustos, haciendo subir hacia ti el humo de los carneros sacrificados; * te ofreceré bueyes y machos cabríos.
65:16 Venid y escuchad vosotros todos los que teméis a Dios * y os contaré cuán grandes cosas ha hecho el Señor de mi alma.
65:17 Al Señor invoqué con mi boca, * y le he glorificado con mi lengua.
65:18 Si yo hubiera aprobado la iniquidad en mi corazón, * no me escucharía el Señor.
65:19 Por eso me ha oído Dios, * y ha atendido mis súplicas.
65:20 Bendito sea Dios, * que no desechó mi oración, ni retiró de mí su misericordia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Toda la tierra te adore y te cante; cante salmos a tu nombre, Señor.
Ant. Reges Tharsis * et ínsulæ múnera ófferent Regi Dómino.
Psalmus 71 [6]
71:2 Deus, iudícium tuum regi da: * et iustítiam tuam fílio regis:
71:2 Iudicáre pópulum tuum in iustítia, * et páuperes tuos in iudício.
71:3 Suscípiant montes pacem pópulo: * et colles iustítiam.
71:4 Iudicábit páuperes pópuli, et salvos fáciet fílios páuperum: * et humiliábit calumniatórem.
71:5 Et permanébit cum sole, et ante lunam, * in generatióne et generatiónem.
71:6 Descéndet sicut plúvia in vellus: * et sicut stillicídia stillántia super terram.
71:7 Oriétur in diébus eius iustítia, et abundántia pacis: * donec auferátur luna.
71:8 Et dominábitur a mari usque ad mare: * et a flúmine usque ad términos orbis terrárum.
71:9 Coram illo prócident Æthíopes: * et inimíci eius terram lingent.
71:10 Reges Tharsis, et ínsulæ múnera ófferent: * reges Árabum et Saba dona addúcent.
71:11 Et adorábunt eum omnes reges terræ: * omnes gentes sérvient ei:
71:12 Quia liberábit páuperem a poténte: * et páuperem, cui non erat adiútor.
71:13 Parcet páuperi et ínopi: * et ánimas páuperum salvas fáciet.
71:14 Ex usúris et iniquitáte rédimet ánimas eórum: * et honorábile nomen eórum coram illo.
71:15 Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et adorábunt de ipso semper: * tota die benedícent ei.
71:16 Et erit firmaméntum in terra in summis móntium, superextollétur super Líbanum fructus eius: * et florébunt de civitáte sicut fænum terræ.
71:17 Sit nomen eius benedíctum in sǽcula: * ante solem pérmanet nomen eius.
71:17 Et benedicéntur in ipso omnes tribus terræ: * omnes gentes magnificábunt eum.
71:18 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, * qui facit mirabília solus:
71:19 Et benedíctum nomen maiestátis eius in ætérnum: * et replébitur maiestáte eius omnis terra: fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent Regi Dómino.
Ant. Los Reyes de Tarsis * y de las islas presentarán ofrendas al Rey, su Señor.
Salmo 71 [6]
71:2 Dios mío, confía tu juicio al rey, * tu justicia al hijo de reyes,
71:2 Para que rija a tu pueblo con justicia, * a tus humildes con rectitud.
71:3 Que los montes traigan paz, * y los collados justicia;
71:4 Que él defienda a los humildes del pueblo, socorra a los hijos del pobre * y quebrante al explotador.
71:5 Que dure tanto como el sol, como la luna, * de edad en edad;
71:6 Que baje como lluvia sobre el césped, * como llovizna que empapa la tierra.
71:7 Que en sus días florezca la justicia * y la paz hasta que falte la luna;
71:8 Que domine de mar a mar y en los ríos * hasta los confines de la tierra.
71:9 Que en su presencia se inclinen sus rivales; * que sus enemigos muerdan el polvo;
71:10 Que los reyes de Tarsis y de las islas le paguen tributo. * Que los reyes de Saba y de Arabia le ofrezcan sus dones;
71:11 Que se postren ante Él todos los reyes, * y que todos los pueblos le sirvan.
71:12 Él librará al pobre que clamaba, * al afligido que no tenía protector;
71:13 Él se apiadará del pobre y del indigente, * y salvará la vida de los pobres;
71:14 Él rescatará sus vidas de la violencia, * su sangre será preciosa a sus ojos.
71:15 Que viva y que le traigan el oro de Saba; que recen por Él continuamente * y lo bendigan todo el día.
71:16 Que haya trigo abundante en los campos, y susurre en lo alto de los montes; que den fruto como el Líbano, * y broten las espigas como hierba del campo.
71:17 Que su nombre sea eterno, * y su fama dure como el sol;
71:17 Que Él sea la bendición de todos los pueblos, * y lo proclamen dichoso todas las razas de la tierra.
71:18 Bendito sea el Señor, Dios de Israel, * el único que hace maravillas;
71:19 Bendito siempre su nombre glorioso; * que su gloria llene la tierra. ¡Amén, amén!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Los Reyes de Tarsis y de las islas presentarán ofrendas al Rey, su Señor.
℣. Omnis terra adóret te, et psallat tibi.
℟. Psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
℣. Toda la tierra te adore y te cante.
℟. Cante salmos a tu nombre, Señor.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 6:1-6
1 Audet áliquis vestrum, habens negótium advérsus álterum, iudicári apud iníquos, et non apud sanctos?
2 An nescítis quóniam sancti de hoc mundo iudicábunt? Et si in vobis iudicábitur mundus, indígni estis qui de mínimis iudicétis?
3 Nescítis quóniam ángelos iudicábimus? quanto magis sæculária?
4 Sæculária ígitur iúdicia, si habuéritis: contemptíbiles, qui sunt in Ecclésia, illos constitúite ad iudicándum.
5 Ad verecúndiam vestram dico. Sic non est inter vos sapiens quisquam, qui possit iudicáre inter fratrem suum?
6 Sed frater cum fratre iudício conténdit: et hoc apud infidéles?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Hódie in Iordáne baptizáto Dómino apérti sunt cæli, et sicut colúmba super eum Spíritus mansit, et vox Patris intónuit:
* Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
℣. Descéndit Spíritus Sanctus corporáli spécie sicut colúmba in ipsum, et vox de cælo facta est.
℟. Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Padre Eterno nos bendiga con su continua bendición. Amén.

Lectura 1
De la Epístola I a los Corintios
1 Cor 6:1-6
1 ¿Y osa alguno de vosotros que tiene un litigio con otro acudir en juicio ante los injustos, y no ante los santos?
2 ¿Acaso no sabéis que los santos han de juzgar al mundo? Y si habéis de juzgar al mundo, ¿seréis incapaces de juzgar esas otras causas más pequeñas?
3 ¿No sabéis que hemos de juzgar aun a los ángeles? Pues mucho más las naderías de esta vida.
4 Cuando tengáis diferencias sobre estas monadas de la vida, poned por jueces a los más despreciables de la iglesia.
5 Para vuestra confusión os hablo de este modo. ¿No hay entre vosotros ningún prudente, capaz de ser juez entre hermanos?
6 En vez de esto, ¿pleitea el hermano con el hermano, y esto ante los infieles?
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Hoy en el Jordán bautizado el Señor, se abrieron los cielos, y el Espíritu Santo se puso sobre Él como paloma, y se oyó la voz del Padre:
* Este es mi Hijo amado, en quien tengo puesta toda mi complacencia.
℣. Descendió el Espíritu Santo en forma corporal como paloma sobre Él, y se oyó una voz del cielo.
℟. Este es mi Hijo amado, en quien tengo puesta toda mi complacencia.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
1 Cor 6:7-11
7 Iam quidem omníno delíctum est in vobis, quod iudícia habétis inter vos. Quare non magis iniúriam accípitis? quare non magis fraudem patímini?
8 Sed vos iniúriam fácitis, et fraudátis: et hoc frátribus.
9 An nescítis quia iníqui regnum Dei non possidébunt? Nolíte erráre: neque fornicárii, neque idólis serviéntes, neque adúlteri,
10 Neque molles, neque masculórum concubitóres, neque fures, neque avári, neque ebriósi, neque malédici, neque rapáces, regnum Dei possidébunt.
11 Et hæc quidam fuístis: sed ablúti estis, sed sanctificáti estis, sed iustificáti estis in nómine Dómini nostri Iesu Christi, et in Spíritu Dei nostri.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In colúmbæ spécie Spíritus Sanctus visus est, Patérna vox audíta est:
* Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
℣. Cæli apérti sunt super eum, et vox Patris intónuit.
℟. Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Hijo único de Dios nos bendiga y nos ayude. Amén.

Lectura 2
1 Cor 6:7-11
7 Ya es una mengua que tengáis pleitos unos con otros. ¿Por qué no preferís sufrir la injusticia? ¿Por qué no el ser despojados?
8 Y en vez de esto sois vosotros los que hacéis injusticias y cometéis fraudes, y esto con hermanos.
9 ¿No sabéis que los injustos no poseerán el reino de Dios? No os engañéis: ni los fornicarios, ni los idólatras, ni los adúlteros,
10 Ni los afeminados, ni los sodomitas, ni los ladrones, ni los avaros, ni los ebrios, ni los maldicientes, ni los rapaces poseerán el reino de Dios.
11 Y algunos esto erais, pero habéis sido lavados; habéis sido santificados; habéis sido justificados en el nombre del Señor Jesucristo y por el Espíritu de nuestro Dios.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. En forma de paloma se vio al Espíritu Santo, y se oyó la voz del Padre:
* Este es mi Hijo amado, en quien tengo puesta toda mi complacencia,
℣. Los cielos se abrieron sobre Él, y se oyó la voz del Padre.
℟. Este es mi Hijo amado, en quien tengo puesta toda mi complacencia.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
1 Cor 6:12-14
12 Omnia mihi licent, sed non ómnia expédiunt. Omnia mihi licent, sed ego sub nullíus rédigar potestáte.
13 Esca ventri, et venter escis: Deus autem et hunc, et has déstruet: corpus autem non fornicatióni, sed Dómino: et Dóminus córpori.
14 Deus vero et Dóminum suscitávit: et nos suscitábit per virtútem suam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent:
* Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.
℣. Omnes de Saba vénient, aurum et thus deferéntes.
℟. Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. La gracia del Espíritu Santo ilumine nuestros sentidos y corazones. Amén

Lectura 3
1 Cor 6:12-14
12 “Todo me es lícito,” pero no todo conviene. “Todo me es lícito,” pero yo no me dejaré dominar de nada.
13 “Los manjares para el vientre y el vientre para los manjares”; pero Dios destruirá el uno y los otros. El cuerpo no es para la fornicación, sino para el Señor, y el Señor para el cuerpo;
14 Y Dios, que resucitó al Señor, nos resucitará también a nosotros por su poder.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Los reyes de Tarsis y de las islas ofrecerán dones:
* Los reyes de Arabia y de Sabá presentarán ofrendas al Señor,
℣. Todos vendrán de Sabá llevando oro e incienso.
℟. Los reyes de Arabia y de Sabá presentarán ofrendas al Señor.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.

Lectio 4
1 Cor 6:15-18
15 Nescítis quóniam córpora vestra membra sunt Chrísti? Tollens ergo membra Christi, fáciam membra meretrícis? Absit.
16 An nescítis quóniam qui adhǽret meretríci, unum corpus effícitur? Erunt enim (inquit) duo in carne una.
17 Qui autem adhǽret Dómino, unus spíritus est.
18 Fúgite fornicatiónem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Dies sanctificátus illúxit nobis: † veníte, gentes, et adoráte Dóminum:
* Quia hódie descéndit lux magna in terris.
℣. Vénite, adorémus eum, † quia est Dóminus Deus noster.
℟. Quia hódie descéndit lux magna in terris.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quia hódie descéndit lux magna in terris.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 4
1 Cor 6:15-18
15 ¿No sabéis que vuestros cuerpos son miembros de Cristo? ¿Y voy a tomar yo los miembros de Cristo para hacerlos miembros de una meretriz? ¡No lo quiera Dios!
16 ¿No sabéis que quién se allega a una meretriz se hace un cuerpo con ella? Porque “serán dos, dice, en una carne.”
17 Pero el que se allega al Señor se hace un espíritu con Él.
18 Huid de la fornicación.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. This day which is breaking is holy; O come, ye Gentiles, and worship the Lord.
* For this day is much light come down unto us from heaven.
℣. Come let us adore him, he who is the Lord our God.
℟. For this day is much light come down unto us from heaven.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. For this day is much light come down unto us from heaven.
Nocturn II.
Ant. Omnes gentes * quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine.
Psalmus 85 [7]
85:1 Inclína, Dómine, aurem tuam, et exáudi me: * quóniam inops, et pauper sum ego.
85:2 Custódi ánimam meam, quóniam sanctus sum: * salvum fac servum tuum, Deus meus, sperántem in te.
85:3 Miserére mei, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: * lætífica ánimam servi tui, quóniam ad te, Dómine, ánimam meam levávi.
85:5 Quóniam tu, Dómine, suávis, et mitis: * et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.
85:6 Áuribus pércipe, Dómine, oratiónem meam: * et inténde voci deprecatiónis meæ.
85:7 In die tribulatiónis meæ clamávi ad te: * quia exaudísti me.
85:8 Non est símilis tui in diis, Dómine: * et non est secúndum ópera tua.
85:9 Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine: * et glorificábunt nomen tuum.
85:10 Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília: * tu es Deus solus.
85:11 Deduc me, Dómine, in via tua, et ingrédiar in veritáte tua: * lætétur cor meum ut tímeat nomen tuum.
85:12 Confitébor tibi, Dómine, Deus meus, in toto corde meo, * et glorificábo nomen tuum in ætérnum:
85:13 Quia misericórdia tua magna est super me: * et eruísti ánimam meam ex inférno inferióri.
85:14 Deus, iníqui insurrexérunt super me, et synagóga poténtium quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt te in conspéctu suo.
85:15 Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors, * pátiens, et multæ misericórdiæ, et verax,
85:16 Réspice in me, et miserére mei, * da impérium tuum púero tuo: et salvum fac fílium ancíllæ tuæ.
85:17 Fac mecum signum in bonum, ut vídeant qui odérunt me, et confundántur: * quóniam tu, Dómine, adiuvísti me, et consolátus es me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine.
Nocturn II.
Ant. Todas las naciones * que has creado vendrán y se postrarán ante ti, Señor.
Salmo 85 [7]
85:1 Inclina tu oído, Señor, escúchame, * que soy un pobre desamparado;
85:2 Protege mi vida, que soy un fiel tuyo; * salva a tu siervo, que confía en ti.
85:3 Tú eres mi Dios, piedad de mí, Señor, que a ti te estoy llamando todo el día; * alegra el alma de tu siervo, pues levanto mi alma hacia ti;
85:5 Porque Tú, Señor, eres bueno y clemente, * rico en misericordia con los que te invocan.
85:6 Señor, escucha mi oración, * atiende a la voz de mi súplica.
85:7 En el día del peligro te llamo, * y Tú me escuchas.
85:8 No tienes igual entre los dioses, Señor, * ni hay obras como las tuyas.
85:9 Todos los pueblos vendrán a postrarse en tu presencia, Señor; * bendecirán tu nombre:
85:10 «Grande eres Tú, y haces maravillas; * Tú eres el único Dios».
85:11 Enséñame, Señor, tu camino, para que siga tu verdad; * mantén mi corazón entero en el temor de tu nombre.
85:12 Te alabaré de todo corazón, Dios mío; * daré gloria a tu nombre por siempre,
85:13 Por tu gran piedad para conmigo, * porque me salvaste del abismo profundo.
85:14 Dios mío, unos soberbios se levantan contra mí, una banda de insolentes atenta contra mi vida, * sin tenerte en cuenta a ti.
85:15 Pero Tú, Señor, Dios clemente y misericordioso, * lento a la cólera, rico en piedad y leal,
85:16 Mírame, ten compasión de mí. * Da fuerza a tu siervo, salva al hijo de tu esclava;
85:17 Dame una señal propicia, que la vean mis adversarios y se avergüencen, * porque Tú, Señor, me ayudas y consuelas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Todas las naciones que has creado vendrán y se postrarán ante ti, Señor.
Ant. Homo natus est * in ea, et ipse fundávit eam Altíssimus.
Psalmus 86 [8]
86:1 Fundaménta eius in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Iacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Homo natus est in ea, et ipse fundávit eam Altíssimus.
Ant. This man was born in her, * and the Highest Himself hath established her.
Salmo 86 [8]
86:1 Él la ha cimentado sobre el monte santo; * y el Señor prefiere las puertas de Sión a todas las moradas de Jacob.
86:3 ¡Qué pregón tan glorioso para ti, * ciudad de Dios!
86:4 «Contaré a Egipto y a Babilonia * entre mis fieles;
86:4 Filisteos, tirios y etíopes * han nacido allí».
86:5 Se dirá de Sión: «Uno por uno todos han nacido en ella; * el Altísimo en persona la ha fundado».
86:6 El Señor escribirá en el registro de los pueblos: * «Éste ha nacido allí».
86:7 Y cantarán mientras danzan: * «Todas mis fuentes están en ti».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. This man was born in her, and the Highest Himself hath established her.
Ant. Adoráte Dóminum, * allelúia: in aula sancta eius, allelúia.
Psalmus 95 [9]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Dóminum, allelúia: in aula sancta eius, allelúia.
Ant. Adorad al Señor, * aleluya; en su santa morada, aleluya.
Salmo 95 [9]
95:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * cantad al Señor, toda la tierra;
95:2 Cantad al Señor, bendecid su nombre, * proclamad día tras día su victoria.
95:3 Contad a los pueblos su gloria, * sus maravillas a todas las naciones;
95:4 Porque es grande el Señor, y muy digno de alabanza, * más temible que todos los dioses.
95:5 Pues los dioses de los gentiles son apariencia, * mientras que el Señor ha hecho el cielo;
95:6 Honor y majestad lo preceden, * fuerza y esplendor están en su templo.
95:7 Familias de los pueblos, aclamad al Señor, aclamad la gloria y el poder del Señor, * aclamad la gloria del nombre del Señor,
95:8 Entrad en sus atrios trayéndole ofrendas. * Postraos ante el Señor en el atrio sagrado,
95:9 Tiemble en su presencia la tierra toda; * decid a los pueblos: «el Señor es rey,
95:10 Él afianzó el orbe, y no se moverá; * Él gobierna a los pueblos rectamente».
95:11 Alégrese el cielo, goce la tierra, retumbe el mar y cuanto lo llena; * vitoreen los campos y cuanto hay en ellos,
95:12 Aclamen los árboles del bosque, delante del Señor, que ya llega, * ya llega a regir la tierra:
95:13 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con fidelidad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Adorad al Señor, aleluya; en su santa morada, aleluya.
Ant. Adoráte Deum, * allelúia: omnes Angeli eius, allelúia.
Psalmus 96 [10]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Deum, allelúia: omnes Angeli eius, allelúia.
Ant. Adorad a Dios, * aleluya: todos sus Ángeles, aleluya.
Salmo 96 [10]
96:1 El Señor reina, la tierra goza, * se alegran las islas innumerables.
96:2 Tiniebla y nube lo rodean, * justicia y derecho sostienen su trono.
96:3 Delante de Él avanza el fuego, * abrasando en torno a los enemigos;
96:4 Sus relámpagos deslumbran el orbe, * y, viéndolos, la tierra se estremece.
96:5 Los montes se derriten como cera * ante el dueño de toda la tierra;
96:6 Los cielos pregonan su justicia, * y todos los pueblos contemplan su gloria.
96:7 Los que adoran estatuas se sonrojan, * los que ponen su orgullo en los ídolos;
96:7 Ante Él se postran todos los dioses, * lo oye Sión, y se alegra,
96:8 Se regocijan las ciudades de Judá * por tus sentencias, Señor;
96:9 Porque Tú eres, Señor, altísimo sobre toda la tierra, * encumbrado sobre todos los dioses.
96:10 El Señor ama al que aborrece el mal, * protege la vida de sus fieles y los libra de los malvados.
96:11 Amanece la luz para el justo, * y la alegría para los rectos de corazón.
96:12 Alegraos, justos, con el Señor, * celebrad su santo nombre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Adorad a Dios, aleluya: todos sus Ángeles, aleluya.
Ant. Notum * fecit Dóminus allelúia; † salutáre suum, allelúia.
Psalmus 97 [11]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera eius: * et brácchium sanctum eius.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Iubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Iubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit iudicáre terram.
97:9 Iudicábit orbem terrárum in iustítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Notum fecit Dóminus allelúia; † salutáre suum, allelúia.
Ant. The Lord hath made known alleluia; his salvation, alleluia.
Salmo 97 [11]
97:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * porque ha hecho maravillas:
97:1 Su diestra le ha dado la victoria, * su santo brazo.
97:2 El Señor da a conocer su victoria, * revela a las naciones su justicia:
97:3 Se acordó de su misericordia * y su fidelidad en favor de la casa de Israel.
97:3 Los confines de la tierra han contemplado * la victoria de nuestro Dios.
97:4 Aclamad al Señor, tierra entera; * gritad, vitoread, tocad:
97:5 Tañed la cítara para el Señor, suenen los instrumentos: * con clarines y al son de trompetas,
97:6 Aclamad al Rey y Señor. * Retumbe el mar y cuanto contiene, la tierra y cuantos la habitan;
97:8 Aplaudan los ríos, aclamen los montes al Señor, * que llega para regir la tierra.
97:9 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con rectitud.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. The Lord hath made known alleluia; his salvation, alleluia.
Ant. Tria sunt * múnera quæ obtulérunt Magi Dómino, aurum, thus et myrrham: † Fílio Dei, Regi magno, allelúia.
Psalmus 98 [12]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis iudícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * iudícium et iustítiam in Iacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum eius: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus eius: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen eius:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia eius, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto eius: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tria sunt múnera quæ obtulérunt Magi Dómino, aurum, thus et myrrham: † Fílio Dei, Regi magno, allelúia.
Ant. There are three precious gifts which the wise men offered unto the Lord, Gold, frankincense, and myrrh: to the great King, the Son of God alleluia.
Salmo 98 [12]
98:1 El Señor reina, tiemblen las naciones; * sentado sobre querubines, vacile la tierra.
98:2 El Señor es grande en Sión, * encumbrado sobre todos los pueblos.
98:3 Reconozcan tu nombre, grande y terrible: Él es santo. * Reinas con poder y amas la justicia,
98:4 Tú has establecido la rectitud; * Tú administras la justicia y el derecho, Tú actúas en Jacob.
98:5 Ensalzad al Señor, Dios nuestro, postraos ante el estrado de sus pies: * Él es santo.
98:6 Moisés y Aarón con sus sacerdotes, * Samuel con los que invocan su nombre,
98:6 Invocaban al Señor, y Él respondía. * Dios les hablaba desde la columna de nube;
98:7 Oyeron sus mandatos * y la ley que les dio.
98:8 Señor, Dios nuestro, Tú les respondías, * Tú eras para ellos un Dios de perdón, y un Dios vengador de sus maldades.
98:9 Ensalzad al Señor, Dios nuestro; postraos ante su monte santo: * Santo es el Señor nuestro Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. There are three precious gifts which the wise men offered unto the Lord, Gold, frankincense, and myrrh: to the great King, the Son of God alleluia.
℣. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent.
℟. Reges Arabum et Saba dona addúcent.
℣. Los reyes de Tarsis y de las islas ofrecerán presentes.
℟. Los reyes de Arabia y de Sabá presentarán ofrendas.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 5
Sermo sancti Gregórii Nazianzéni
Oratio in sancta Lumina
Non possum cohibére lætítiæ voluptátem, sed mente extóllor, et affícior: et própriæ pusillitátis oblítus, offícium magni Ioánnis, immo pótius famulátum subíre conténdo, ac géstio: et licet non sim præcúrsor, de erémo tamen vénio. Christus ergo illuminátur, immo pótius fulgóre suo nos illúminat: Christus baptizátur, simul et nos descendámus, ut cum ipso páriter ascendámus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Illumináre, illumináre Ierúsalem, quia venit lux tua:
* Et glória Dómini super te orta est.
℣. Et ambulábunt gentes in lúmine tuo, et reges in splendóre ortus tui.
℟. Et glória Dómini super te orta est.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 5
Sermón de S. Gregorio Nacianceno.
Oración in sancta Lumina.
No puedo contener los impulsos de mi alegría; olvidado de la propia pequeñez, pretendo ejercer la misión del gran Juan, o más bien procuro ponerme a su servicio, y si bien no soy precursor, con todo, vengo del desierto. Jesucristo recibe el sacramento de la iluminación, o, mejor aún, con su resplandor nos ilumina. Cristo es bautizado; descendamos nosotros juntamente con Él, para que también con Él ascendamos.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Levántate, Jerusalén, álzate resplandeciente, porque viene tu lucero.
* Y ha aparecido sobre ti la gloria del Señor,
℣. A tu luz caminarán las naciones, y los reyes al resplandor de tu sol naciente.
℟. Y ha aparecido sobre ti la gloria del Señor.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 6
Ioánnes baptízat, et accédit Iesus, sanctíficans quidem et ipsum, qui baptízat, præcípue tamen ut et véterem Adam sepéliat in aquis, et ante ómnia, ut per hæc sanctificéntur aquæ Iordánis: ut sicut erat spíritus et caro, ita et his, qui baptizándi erant, in spíritu et aqua sanctificatiónis succéssio traderétur. Non súscipit Baptísta, conténdit Iesus. Ego, inquit, opus hábeo a te baptizári. Lucérna dicit ad Solem, et vox lóquitur ad Verbum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Omnes de Saba vénient, aurum et thus deferéntes, et laudem Dómino annuntiántes,
* Allelúia, allelúia, allelúia.
℣. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent, reges Arabum et Saba dona addúcent.
℟. Allelúia, allelúia, allelúia.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 6
Juan bautiza, y se le acerca Jesús, santificando al mismo que bautiza; sepulta al viejo Adán en las aguas y santifica las mismas aguas del Jordán, de suerte que así como Él era espíritu y carne, así a los que habrían de ser bautizados en lo sucesivo, se les santificase por la virtud del Espíritu y por el elemento del agua. El Bautista se niega a bautizar, pero Jesús insiste. Yo, dice el Bautista, tengo necesidad de ser bautizado por ti. La antorcha habla al Sol, y la voz al Verbo.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Todos vendrán de Sabá, llevando oro e incienso y publicando las alabanzas del Señor.
* Aleluya, aleluya, aleluya,
℣. Los reyes de Tarsis y de las islas ofrecerán presentes, los reyes de Arabia y de Sabá presentarán ofrendas.
℟. Aleluya, aleluya, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 7
Ascéndit Iesus de aqua, secum quodámmodo demérsum edúcens et élevans mundum: et vidit non dívidi cælum, sed aperíri, quod sibi ac nobis post se aliquándo Adam ille conclúserat; sicut et ígneo gládio paradísus fúerat conclúsus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Magi véniunt ab Oriénte Ierosólymam, quæréntes, et dicéntes: Ubi est qui natus est, cuius stellam vídimus?
* Et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Vídimus stellam eius in Oriénte.
℟. Et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 7
Jesús sale del agua, levantando consigo al mundo sumergido en el abismo. Y vio cómo el cielo se abría. El primer Adán lo había cerrado, para sí y para nosotros, así como se le había cerrado el Paraíso terrenal con una espada de fuego. El Espíritu Santo da testimonio: cosas tan semejantes concuerdan entre sí. Del mismo cielo se nos da el testimonio, ya que de lo alto del cielo había descendido Aquel en favor del cual fue dado.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Los Magos vienen de Oriente a Jerusalén, preguntando y diciendo: ¿En dónde está el que ha nacido, cuya estrella vimos?
* Y hemos venido a adorar al Señor.
℣. Vimos su estrella en Oriente.
℟. Y hemos venido a adorar al Señor.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.

Lectio 8
Spíritus Sanctus testimónium pérhibet: simília namque sibi ipsa concúrrunt. De cælo testimónium defértur: inde enim erat ille, cui testimónium perhibétur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Interrogábat Magos Heródes: Quod signum vidístis super natum Regem? † Stellam vidimus fulgéntem, cuius splendor illúminat mundum:
* Et nos cognóvimus et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Magi véniunt ab Oriénte inquiréntes fáciem Dómini et dicéntes.
℟. Et nos cognóvimus et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et nos cognóvimus et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 8
Jesús sale del agua, levantando consigo al mundo sumergido en el abismo. Y vio cómo el cielo se abría. El primer Adán lo había cerrado, para sí y para nosotros, así como se le había cerrado el Paraíso terrenal con una espada de fuego. El Espíritu Santo da testimonio: cosas tan semejantes concuerdan entre sí. Del mismo cielo se nos da el testimonio, ya que de lo alto del cielo había descendido Aquel en favor del cual fue dado.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Herod inquired of the wise men: What sign have you concerning him that is born king? We have seen a star shining, the brightness whereof enlightens the world.
* And we have known, and are come to worship the Lord.
℣. There came wise men from the east, seeking the face of the Lord and saying.
℟. And we have known, and are come to worship the Lord.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. And we have known, and are come to worship the Lord.
Nocturn III.
Ant. Vénient * ad te qui detrahébant tibi, † et adorábunt vestígia pedum tuórum.
Canticum Isaiæ [13]
Isa 9:2-7
9:2 Pópulus, qui ambulábat in ténebris, * vidit lucem magnam.
9:2 Habitántibus in regióne umbræ mortis, * lux orta est eis.
9:3 Multiplicásti gentem, * et non magnificásti lætítiam.
9:3 Lætabúntur coram te, sicut qui lætántur in messe: * sicut exsúltant victóres capta præda, quando dívidunt spólia.
9:4 Iugum enim óneris eius, et virgam húmeri eius, * et sceptrum exactóris eius superásti sicut in die Mádian.
9:5 Quia omnis violénta prædátio cum tumúltu, * et vestiméntum mistum sánguine, erit in combustiónem, et cibus ignis.
9:6 Párvulus enim natus est nobis, * et fílius datus est nobis,
9:6 Et factus est principátus super húmerum eius: * et vocábitur nomen eius, Admirábilis, Consiliárius,
9:6 Deus, Fortis, Pater futúri sǽculi, * Princeps pacis.
9:7 Multiplicábitur eius impérium, * et pacis non erit finis.
9:7 Super sólium David, et super regnum eius sedébit, * ut confírmet illud et corróboret in iudício et iustítia,
9:7 Ámodo et usque in sempitérnum: * zelus Dómini exercítuum fáciet hoc.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. They that despised thee * shall come unto thee, and shall bow themselves down at the Soles of thy Feet.
Canticum Isaiae [13]
Isa 9:2-7
9:2 The people that walked in darkness, * have seen a great light:
9:2 To them that dwelt in the region of the shadow of death, * light is risen.
9:3 Thou hast multiplied the nation, * and hast not increased the joy.
9:3 They shall rejoice before thee, as they that rejoice in the harvest, * as conquerors rejoice after taking a prey, when they divide the spoils.
9:4 For the yoke of their burden, and the rod of their shoulder, * and the sceptre of their oppressor thou best overcome, as in the day of Median.
9:5 For every violent taking of spoils, with tumult, * and garment mingled with blood, shall be burnt, and be fuel for the fire.
9:6 For a child is born to us, * and a son is given to us,
9:6 And the government is upon his shoulder: * and his name shall be called, Wonderful, Counsellor,
9:6 God the Mighty, the Father of the world to come, * the Prince of Peace.
9:7 His empire shall be multiplied, * and there shall be no end of peace:
9:7 He shall sit upon the throne of David, and upon his kingdom; * to establish it and strengthen it with judgment and with justice.
9:7 From henceforth and for ever: * The zeal of the Lord of hosts will perform this.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum Isaiæ [14]
Isa 26:1-12
26:1 Urbs fortitúdinis nostræ Sion salvátor, * ponétur in ea murus et antemurále.
26:2 Aperíte portas, et ingrediátur gens iusta, * custódiens veritátem.
26:3 Vetus error ábiit: servábis pacem: * pacem, quia in te sperávimus.
26:4 Sperástis in Dómino in sǽculis ætérnis: * in Dómino Deo forti in perpétuum.
26:5 Quia incurvábit habitántes in excélso: * civitátem sublímem humiliábit.
26:5 Humiliábit eam usque ad terram, * détrahet eam usque ad púlverem.
26:6 Conculcábit eam pes, pedes páuperis, * gressus egenórum.
26:7 Sémita iusti recta est, * rectus callis iusti ad ambulándum.
26:8 Et in sémita iudiciórum tuórum Dómine sustinúimus te: * nomen tuum et memoriále tuum in desidério ánimæ.
26:9 Anima mea desiderávit te in nocte, * sed et spíritu meo in præcórdiis meis de mane vigilábo ad te.
26:9 Cum féceris iudícia tua in terra, * iustítiam discent habitatóres orbis.
26:10 Misereámur ímpio, et non discet iustítiam: * in terra sanctórum iníqua gessit, et non vidébit glóriam Dómini.
26:11 Dómine exaltétur manus tua, et non vídeant: * vídeant, et confundántur zelántes pópuli: et ignis hostes tuos dévoret.
26:12 Dómine dabis pacem nobis: * ómnia enim ópera nostra operátus es nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Canticum Isaiae [14]
Isa 26:1-12
26:1 Sion the city of our strength a saviour, * a wall and a bulwark shall be set therein.
26:2 Open ye the gates, and let the just nation, * that keepeth the truth, enter in.
26:3 The old error is passed away: thou wilt keep peace: * peace, because we have hoped in thee.
26:4 You have hoped in the Lord for evermore, * in the Lord God mighty for ever.
26:5 For he shall bring down them that dwell on high, * the high city he shall lay low.
26:5 He shall bring it down even to the ground, * he shall pull it down even to the dust.
26:6 The foot shall tread it down, the feet of the poor, * the steps of the needy.
26:7 The way of the just is right, * the path of the just is right to walk in.
26:8 And in the way of thy judgments, O Lord, we have patiently waited for thee: * thy name, and thy remembrance are the desire of the soul.
26:9 My soul hath desired thee in the night: * yea, and with my spirit within me in the morning early I will watch to thee.
26:9 When thou shalt do thy judgments on the earth, * the inhabitants of the world shall learn justice.
26:10 Let us have pity on the wicked, but he will not learn justice: * in the land of the saints he hath done wicked things, and he shall not see the glory of the Lord.
26:11 Lord, let thy hand be exalted, and let them not see: * let the envious people see, and be confounded: and let fire devour thy enemies.
26:12 Lord, thou wilt give us peace: * for thou hast wrought all our works for us.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum Isaiæ [15]
Isa 66:10-16
66:10 Lætámini cum Ierúsalem et exsultáte in ea, * omnes qui dilígitis eam:
66:10 Gaudéte cum ea gáudio, univérsi qui lugétis super eam: * ut sugátis et repleámini ab úbere consolatiónis eius:
66:11 Ut mulgeátis et delíciis affluátis * ab omnímoda glória eius.
66:12 Quia hæc dicit Dóminus: Ecce ego declinábo super eam quasi flúvium pacis, * et quasi torréntem inundántem glóriam géntium,
66:12 Quam sugétis: ad úbera portabímini, * et super génua blandiéntur vobis.
66:13 Quómodo si cui mater blandiátur, ita ego consolábor vos, * et in Ierúsalem consolabímini.
66:14 Vidébitis, et gaudébit cor vestrum, * et ossa vestra quasi herba germinábunt:
66:14 Et cognoscétur manus Dómini servis eius, * et indignábitur inimícis suis.
66:15 Quia ecce Dóminus in igne véniet, et quasi turbo quadrígæ eius, * réddere in indignatióne furórem suum et increpatiónem suam in flamma ignis:
66:16 Quia in igne Dóminus diiudicábit, et in gládio suo ad omnem carnem: * et multiplicabúntur interfécti a Dómino,
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vénient ad te qui detrahébant tibi, † et adorábunt vestígia pedum tuórum.
Canticum Isaiae [15]
Isa 66:10-16
66:10 Rejoice with Jerusalem, and be glad with her, * all you that love her:
66:10 Rejoice for joy with her, all you that mourn for her. * That you may suck, and be filled with the breasts of her consolations:
66:11 That you may milk out, and flow with delights, * from the abundance of her glory.
66:12 For thus saith the Lord: Behold I will bring upon her as it were a river of peace, * and as an overflowing torrent the glory of the Gentiles,
66:12 Which you shall suck; you shall be carried at the breasts, * end upon the knees they shall caress you.
66:13 As one whom the mother caresseth, so will I comfort you, * and you shall be comforted in Jerusalem.
66:14 You shall see and your heart shall rejoice, * and your bones shall flourish like an herb,
66:14 And the hand of the Lord shall be known to his servants, * and he shall be angry with his enemies.
66:15 For behold the Lord will come with fire, and his chariots are like a whirlwind, * to render his wrath in indignation, and his rebuke with flames of fire.
66:16 For the Lord shall judge by fire, and by his sword unto all flesh, * and the slain of the Lord shall be many.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. They that despised thee shall come unto thee, and shall bow themselves down at the Soles of thy Feet.
℣. Adoráte Dóminum, allelúia.
℟. In aula sancta eius, allelúia.
℣. Adorad al Señor, aleluya.
℟. En su santa morada, aleluya.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioánnem
Ioannes 1:29-34
In illo témpore: Vidit Ioánnes Iesum veniéntem ad se, et ait: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccátum mundi. Et réliqua.

Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Tract. 6 in Ioann., ante med.
Antequam veníret Dóminus ut baptizarétur a Ioánne in Iordáne, nóverat eum illis vócibus, ubi ait: Tu ad me venis baptizári? ego a te débeo baptizári. Sed ecce Dóminum nóverat, nóverat Fílium Dei. Unde probámus quod iam nóverat, quia ipse baptizáret in Spíritu Sancto? Antequam veníret ad flúvium, cum multi ad Ioánnem cúrrerent baptizári, ait illis: Ego quidem baptízo vos in aqua: qui autem post me venit, maior me est: cuius non sum dignus corrígiam calceaménti sólvere: ipse vos baptizábit in Spíritu Sancto, et igni. Iam et hoc nóverat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Stella, quam víderant Magi in Oriénte, antecedébat eos, donec venírent ad locum, ubi puer erat.
* Vidéntes autem eam, gavísi sunt gáudio magno.
℣. Et intrántes domum, invenérunt púerum cum María matre eius, et procidéntes adoravérunt eum.
℟. Vidéntes autem eam, gavísi sunt gáudio magno.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.

Lectura 9
Lectura del santo Evangelio según San Juan
Jn 1:29-34
En aquel tiempo: Vio Juan a Jesús que venía a encontrarle, y dijo: He aquí el Cordero de Dios, ved aquí el que quita el pecado del mundo. Y lo que sigue.

Homilía de San Agustín, Obispo.
Tratado 6 sobre San Juan antes de la mitad.
Antes que el Señor viniera para ser bautizado por Juan en el Jordán, éste le había conocido: “¿Tú vienes a mí para ser bautizado? Yo debo ser bautizado por ti”. Conocía al Señor, al Hijo de Dios. ¿Cómo podemos probar que ya sabía que Él bautizaba en el Espíritu Santo? Antes que viniese al Jordán, cuando muchos acudían a Juan para ser bautizados, les dijo: “Yo, en verdad os bautizo con el agua, mas el que viene después de mí, es mi superior, de quien no soy digno de desatar su calzado; Él os bautizará en el Espíritu Santo y en el fuego”. Ya sabía, pues, esto.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. La estrella que habían visto los Magos en Oriente les precedía hasta llegar al lugar en el que estaba el Niño:
* Mas viéndola, se alegraron en gran manera,
℣. Y entrando en la casa, hallaron al Niño con María, su Madre, y postrándose le adoraron.
℟. Mas viéndola, se alegraron en gran manera.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 10
Quid ergo per colúmbam dídicit, ne mendax póstea inveniátur, (quod avértat a nobis Deus opinári) nisi quamdam proprietátem in Christo talem futúram, ut quamvis multi minístri baptizatúri essent, sive iusti, sive iniústi, non tribuerétur sánctitas baptísmi nisi illi, super quem descéndit colúmba, de quo dictum est: Hic est qui baptízat in Spíritu Sancto? Petrus baptízet, hic est qui baptízat: Paulus baptízet, hic est qui baptízat: Iudas baptízet, hic est qui baptízat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Vidéntes stellam Magi, gavísi sunt gáudio magno:
* Et intrántes domum invenérunt púerum cum María matre eius, et procidéntes adoravérunt eum: * Et apértis thesáuris suis obtulérunt ei múnera, aurum, thus, et myrrham.
℣. Stella, quam víderant Magi in Oriénte, antecedébat eos, usque dum véniens staret supra ubi erat puer.
℟. Et intrántes domum invenérunt púerum cum María matre eius, et procidéntes adoravérunt eum:
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que nos bendiga Aquél que vive y reina sin fin. Amén.

Lectura 10
¿Qué aprendió el Precursor por medio de la paloma? Veámoslo, a fin de que después no le tengamos por mentiroso (Dios no lo permita). ¿Aprendió tal vez que Cristo había de tener tal propiedad, que si bien muchos ministros, justos y pecadores, bautizarían, no debería atribuirse la santidad del bautismo, sino a aquel sobre quien descendió la paloma, y del cual se ha dicho: “Este es aquel que bautiza en el Espíritu Santo”? Ya sea que Pedro, Pablo o Judas bautice, éste es el que bautiza. Ya que si el bautismo fuera santo según la diversidad de los méritos, ya que son diversos los méritos, los bautismos serían diversos, y tanto más creería que uno recibe, cuanto que lo recibe de uno que es mejor.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Los Magos, viendo la estrella se alegraron en gran manera:
* Y entrando en la casa, hallaron al Niño con María, su Madre, y postrándose le adoraron: * Y descubiertos sus tesoros, le ofrecieron como presentes, oro, incienso y mirra,
℣. La estrella que habían visto los Magos en Oriente les precedía, hasta que se fijó sobre el lugar en que estaba el Niño.
℟. Y entrando en la casa, hallaron al Niño con María, su Madre, y postrándose le adoraron:
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 11
Nam si pro diversitáte meritórum baptísma sanctum est: quia divérsa sunt mérita, divérsa erunt baptísmata: et tanto quisque áliquid mélius putátur accípere, quanto a melióre vidétur accepísse. Ipsi sancti, (intellégite, fratres) boni pertinéntes ad colúmbam, pertinéntes ad sortem civitátis illíus Ierúsalem, ipsi boni in Ecclésia, de quibus dicit Apóstolus: Novit Dóminus qui sunt eius; diversárum gratiárum sunt, non omnes pária mérita habent.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Venit lumen tuum, Ierúsalem, † et glória Dómini super te orta est :
* Et ambulábunt gentes in lúmine tuo, et reges in splendóre ortus tui.
℣. Fílii tui de longe vénient et fíliæ tuæ de látere surgent.
℟. Et ambulábunt gentes in lúmine tuo, et reges in splendóre ortus tui.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la ayuda de Dios nos acompañe siempre. Amén.

Lectura 11
¿Qué aprendió el Precursor por medio de la paloma? Veámoslo, a fin de que después no le tengamos por mentiroso (Dios no lo permita). ¿Aprendió tal vez que Cristo había de tener tal propiedad, que si bien muchos ministros, justos y pecadores, bautizarían, no debería atribuirse la santidad del bautismo, sino a aquel sobre quien descendió la paloma, y del cual se ha dicho: “Este es aquel que bautiza en el Espíritu Santo”? Ya sea que Pedro, Pablo o Judas bautice, éste es el que bautiza. Ya que si el bautismo fuera santo según la diversidad de los méritos, ya que son diversos los méritos, los bautismos serían diversos, y tanto más creería que uno recibe, cuanto que lo recibe de uno que es mejor.
Aun los mismos santos (entendedlo bien, hermanos) que como buenos pertenecen a la paloma, que pertenecen a esta ciudad que es la verdadera Jerusalén, los mismos buenos que forman parte de la Iglesia, de los cuales dice el Apóstol: “Conoce el Señor a sus escogidos”, aun ellos tienen diversidad de gracias; no todos tienen iguales méritos. ¿Por qué, si uno es bautizado por un justo, y otro lo es por otro de inferior mérito delante de Dios, de inferior grado, de inferior continencia, de inferior vida, reciben un mismo e igual bautismo, sino porque “Es te es el que bautiza"?
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Thy light is come, O Jerusalem, and the glory of the Lord is risen upon thee
* And the Gentiles shall walk in thy light, and kings in the brightness of thy rising.
℣. Thy sons shall come from afar, and thy daughters shall rise up at thy side.
℟. And the Gentiles shall walk in thy light, and kings in the brightness of thy rising.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 12
Sunt álii áliis sanctióres, sunt álii áliis melióres. Quare ergo si unus ab illo, verbi grátia, iusto, sancto baptizétur, álius ab álio inferióris mériti apud Deum, inferióris gradus, inferióris continéntiæ, inferióris vitæ; unum tamen et par et æquále est quod accepérunt, nisi quia hic est, qui baptízat?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Hic est dies præclárus in quo Salvátor mundi appáruit, † quem prophétæ predixérunt, Angeli annuntiavérunt:
* Cuius stellam Magi vidéntes gavísi sunt, et múnera ei obtulérunt.
℣. Dies sanctificátus illúxit nobis: † veníte gentes et adoráte Dóminum.
℟. Cuius stellam Magi vidéntes gavísi sunt, et múnera ei obtulérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Cuius stellam Magi vidéntes gavísi sunt, et múnera ei obtulérunt.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 12
Aun los mismos santos (entendedlo bien, hermanos) que como buenos pertenecen a la paloma, que pertenecen a esta ciudad que es la verdadera Jerusalén, los mismos buenos que forman parte de la Iglesia, de los cuales dice el Apóstol: “Conoce el Señor a sus escogidos”, aun ellos tienen diversidad de gracias; no todos tienen iguales méritos. ¿Por qué, si uno es bautizado por un justo, y otro lo es por otro de inferior mérito delante de Dios, de inferior grado, de inferior continencia, de inferior vida, reciben un mismo e igual bautismo, sino porque “Es te es el que bautiza"?
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. This is the great day in which the Savior of the world appeared, whom the Prophets foretold, the Angels announced.
* At whose star the Magi rejoiced, and offered Him gifts.
℣. The day of sanctification has shined upon us: peoples, come and adore the Lord.
℟. At whose star the Magi rejoiced, and offered Him gifts.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. At whose star the Magi rejoiced, and offered Him gifts.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.


Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:

(Reverencia) Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.

Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.

Reverencia
Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.

Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.

El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.

Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.

Reverencia, como es costumbre
Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.

Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Ioánnem.
Ioann 1:29-34
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Vidit Ioánnes Iesum veniéntem ad se, et ait: Ecce Agnus Dei, ecce, qui tollit peccátum mundi. Hic est, de quo dixi: Post me venit vir, qui ante me factus est: quia prior me erat. Et ego nesciébam eum, sed ut manifestétur in Israël, proptérea veni ego in aqua baptízans. Et testimónium perhíbuit Ioánnes, dicens: Quia vidi Spíritum descendéntem quasi colúmbam de coelo, et mansit super eum. Et ego nesciébam eum: sed qui misit me baptizáre in aqua, ille mihi dixit: Super quem víderis Spíritum descendéntem, et manéntem super eum, hic est, qui baptízat in Spíritu Sancto. Et ego vidi: et testimónium perhíbui, quia hic est Fílius Dei.
℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
Continuación +︎ del santo Evangelio según San Juan
Jn 1:29-34
℟. Glory be to you, O Lord.
Al día siguiente vio Juan a Jesús que venía a encontrarle, y dijo: He aquí el cordero de Dios, ved aquí el que quita los pecados del mundo. Este es aquel de quien yo dije: Detrás de mí viene un varón, el cual ha sido preferido a mí; por cuanto era antes que yo. Yo no le conocía; pero yo he venido a bautizar con agua; para que él sea reconocido por Mesías en Israel. Y dio entonces Juan este testimonio de Jesús, diciendo: Yo he visto al Espíritu Santo descender del cielo en forma de paloma, y reposar sobre él. Yo antes no le conocía, mas el que me envió a bautizar con agua, me dijo: Aquel sobre quien vieres que baja el Espíritu Santo, y reposa sobre él, ése es el que bautiza con el Espíritu Santo. Yo le he visto; y por eso doy testimonio de que él es el Hijo de Dios.
℟. Amen

A ti se te debe la alabanza, a ti el himno y la gloria, Dios Padre, Hijo y Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Orémus.
Deus, cuius Unigénitus in substántia nostræ carnis appáruit: præsta, quǽsumus; ut per eum, quem símilem nobis foris agnóvimus, intus reformári mereámur:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oración {del Propio de los Santos}
Oremos.
¡Oh Dios!, tu Hijo se manifestó en la realidad de nuestra carne y fue exteriormente como uno de nosotros; concédenos ser transformados por Él en lo interior.
Que vive y reina en unión del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.

El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help