Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Psalm 3 [0]
3:2 Panie, czemu się rozmnożyli trapiący mię? * Wielu ich powstaje przeciwko mnie.
3:3 Wielu ich mówi duszy mojej: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ale Ty, Panie, jesteś obrońcą moim, * chwałą moją i Ty podnosisz głowę moją.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana, * i wysłuchał mię z góry świętej swojej.
3:6 Jam spał i twardo zasnąłem: * i wstałem, bo Pan mię obronił.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu wokoło mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś Ty pobił wszystkich sprzeciwiających mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie, * a nad ludem Twoim błogosławieństwo Twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte adorémus.
Ant. Christus appáruit nobis, * Veníte adorémus.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźmy z pokłonem.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźmy z pokłonem.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźmy z pokłonem.
Ant. Chrystus się nam objawił * Pójdźmy z pokłonem.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Hostis Heródes ímpie,
Christum veníre quid times?
Non éripit mortália,
Qui regna dat cæléstia.
Ibant magi, quam víderant,
Stellam sequéntes prǽviam:
Lumen requírunt lúmine:
Deum faténtur múnere.
Lavácra puri gúrgitis
Cæléstis Agnus áttigit:
Peccáta, quæ non détulit,
Nos abluéndo sústulit.
Novum genus poténtiæ:
Aquæ rubéscunt hýdriæ,
Vinúmque iussa fúndere,
Mutávit unda oríginem.
Glória tibi, Dómine,
Qui apparuísti hódie,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Dlaczego lękasz się przyjścia Boga
Króla, okrutny Herodzie?
Ten, kto niebieskie daje królestwa,
Nie dba o doczesne.
Mędrcy, idąc za gwiazdą,
Która im się ukazała,
Przy jej blasku szukają Światłości
I wyznaję Boga darami swemi.
Niebieski Baranek,
Dotykając wód oczyszcza je,
A omywając nas niemi, gładzi grzechy,
Których Sam nie popełnił.
A oto nowy znak Jego potęgi:
Woda w stągwiach kamiennych czerwienieje,
Posłuszna rozkazowi staje się winem,
Zmieniając naturę swoją.
Chwała twa Panie niech słynie,
Któryś nam dzisiaj zjawiony:
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. Afférte Dómino * fílii Dei, adoráte Dóminum in aula sancta eius.
Psalmus 28 [1]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus maiestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo eius omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Afférte Dómino fílii Dei, adoráte Dóminum in aula sancta eius.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z części wspólnych lub własne}
Nokturn I.
Ant. Przynoście Panu * synowie Boży, kłaniajcie się Panu na dworze świętym jego.
Psalm 28 [1]
28:1 Przynoście Panu, synowie Boży, * przynoście Panu młode baranki.
28:2 Przynoście Panu chwałę i cześć, przynoście Panu chwałę dla imienia Jego, * kłaniajcie się Panu w dziedzińcu świętym Jego.
28:3 Głos Pański nad wodami, Bóg majestatu zagrzmiał: * Pan nad wodami wielkimi.
28:4 Głos Pański w mocy, * głos Pański w wielmożności.
28:5 Głos Pański łamiący cedry, * i połamie Pan cedry Libanu:
28:6 I pokruszy je jak cielę na Libanie, * a umiłowany będzie jak młody jednorożec.
28:7 Głos Pański rozmiatający płomień ognisty: * głos Pański wstrząsający puszczą: i poruszy Pan pustynię Kades.
28:9 Głos Pański przygotowujący łanie i odkrywający gąszcze: * a w kościele Jego wszyscy oddadzą chwałę.
28:10 Pan czyni, że potop trwa * i będzie siedział Pan, król, na wieki.
28:11 Pan da moc ludowi swemu, * Pan błogosławić będzie ludowi swemu w pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przynoście Panu synowie Boży, kłaniajcie się Panu na dworze świętym jego.
|
Ant. Flúminis ímpetus * lætíficat, allelúia, civitátem Dei, allelúia.
Psalmus 45 [2]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adiútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine eius.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio eius, non commovébitur: * adiuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Flúminis ímpetus lætíficat, allelúia, civitátem Dei, allelúia.
|
Ant. Bystrość rzeki * rozwesela, alleluja, miasto Boże, alleluja.
Psalm 45 [2]
45:2 Bóg nasz ucieczką i mocą, * pomocnikiem w uciskach, które nawiedziły nas bardzo.
45:3 Przeto się bać nie będziemy, gdy poruszy się ziemia * i przeniosą się góry w serce morza.
45:4 Szumiały i zamąciły się wody ich, * zatrzęsły się góry przed siłą Jego.
45:5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże, * poświęcił przybytek swój Najwyższy.
45:6 Bóg jest w pośrodku niego, nie będzie poruszone, * wyratuje je Bóg rano, na świtaniu.
45:7 Zaburzyły się narody i nachyliły się królestwa, * wydał głos swój, poruszyła się ziemia.
45:8 Pan zastępów z nami, * Bóg Jakuba obrońcą naszym.
45:9 Pójdźcie i oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi, * usuwając wojny aż do krańców ziemi.
45:10 Skruszy łuk i zdruzgoce oręż, * i tarcze ogniem popali.
45:11 Uspokójcie się i zobaczcie, żem Ja jest Bogiem, * będę wywyższony między narodami i będę wywyższony na ziemi.
45:12 Pan zastępów z nami, * Bóg Jakuba obrońcą naszym.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bystrość rzeki rozwesela, alleluja, miasto Boże, alleluja.
|
Ant. Psállite Deo nostro, * psállite: psállite Regi nostro, psállite sapiénter.
Psalmus 46 [3]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subiécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Iacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in iúbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Psállite Deo nostro, psállite: psállite Regi nostro, psállite sapiénter.
|
Ant. Śpiewajcież Bogu naszemu, * śpiewajcie: śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie, mądrze.
Psalm 46 [3]
46:2 Wszystkie narody klaskajcie rękami, * wykrzykujcie Bogu głosem wesela.
46:3 Albowiem Pan wysoki, straszny, * król wielki nad wszystką ziemią.
46:4 Podbił ludy pod nas * i narody pod nogi nasze.
46:5 Obrał nam dziedzictwo swoje, * piękność Jakubową, którą umiłował.
46:6 Wstąpił Bóg wśród wesołego śpiewu, * i Pan przy głosie trąby.
46:7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: * śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie.
46:8 Albowiem królem wszystkiej ziemi jest Bóg, * śpiewajcież mądrze.
46:9 Będzie królował Bóg nad narodami: * Bóg siedzi na stolicy swej świętej.
46:10 Książęta narodów zgromadzili się z Bogiem Abrahamowym, * albowiem mocni bogowie ziemi są bardzo wywyższeni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie, mądrze.
|
Ant. Suscépimus, * Deus, misericórdiam tuam, † in médio templi tui.
Psalmus 47 [4]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto eius.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus eius cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * iustítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Iudæ: * propter iudícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus eius.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte eius: * et distribúite domos eius, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, † in médio templi tui.
|
Ant. Przyjęliśmy, * Boże, miłosierdzie twoje, wpośród kościoła twego.
Psalm 47 [4]
47:2 Wielki Pan i chwalebny bardzo * w mieście Boga naszego, na górze świętej Jego.
47:3 Stoi mocno ku radości wszystkiej ziemi góra Syjon, * strona północna, miasto Króla wielkiego.
47:4 Bóg w domach Jego będzie poznany, * kiedy je obroni.
47:5 Albowiem oto królowie ziemi zgromadzili się, * zeszli się wespół.
47:6 Gdy ujrzeli, wraz zdziwili się, zatrwożyli się, wzruszyli się, * drżenie ich dopadło.
47:7 Tam boleści jak rodzącej: * wiatrem gwałtownym pokruszysz okręty Tarsisu.
47:9 Jak słyszeliśmy, tak widzieliśmy w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego: * Bóg je ugruntował na wieki.
47:10 Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie Twoje * wpośród kościoła Twego.
47:11 Jak imię Twoje, Boże, tak i chwała Twoja aż do krańców ziemi: * sprawiedliwości pełna jest prawica Twoja.
47:12 Niech się weseli góra Syjon i niech się radują córki judzkie * dla sądów Twoich, Panie.
47:13 Okrążcie Syjon i obejdźcie go, * opowiadajcie na wieżach jego.
47:14 Zwróćcie uwagę na moc jego * i policzcie domy jego, abyście opowiadali w drugim pokoleniu:
47:15 Że takim jest Bóg, Bóg nasz na wieki i na wieki wieków: * On nami rządzić będzie na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie twoje, wpośród kościoła twego.
|
Ant. Omnis terra adóret te, * et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
Psalmus 65 [5]
65:1 Iubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini eius: * date glóriam laudi eius.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi eius super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis eius,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Omnis terra adóret te, et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
|
Ant. Wszystka ziemia niechaj ci się kłania, * i niechaj ci śpiewa: niech Psalm śpiewa imieniowi twemu, Panie.
Psalm 65 [5]
65:1 Wykrzykujcie Bogu, wszystkie ziemie, psalm śpiewajcie imieniu Jego: * dajcie cześć chwale Jego.
65:3 Mówcie Bogu: Jakże straszne są dzieła Twoje, Panie. * Dla wielkości mocy Twojej będą kłamać przed Tobą nieprzyjaciele Twoi.
65:4 Wszystka ziemia niech Ci się kłania i niech Ci śpiewa, * niech psalm śpiewa imieniu Twemu.
65:5 Chodźcie, a oglądajcie dzieła Boże, * straszny jest w planach nad synami człowieczymi.
65:6 On obrócił morze w suchą ziemię, przez rzekę przejdą nogą: * tam się będziemy weselili w Nim.
65:7 On panuje w mocy swej na wieki, oczy Jego na narody patrzą: * którzy Go drażnią, niech się sami w sobie nie wynoszą.
65:8 Błogosławcie, narody, Boga naszego * i dajcie słyszeć głos chwały Jego.
65:9 On włożył życie w duszę moją * i nie dał się zachwiać nogom moim.
65:10 Albowiem doświadczyłeś nas, Boże: * wypławiłeś nas ogniem, jak pławią srebro.
65:11 Zawiodłeś nas w sidło, nakładłeś utrapień na grzbiety nasze, * wsadziłeś ludzi na głowy nasze.
65:12 Przeszliśmy przez ogień i przez wodę, * ale przywiodłeś nas do ochłody.
65:13 Wejdę do domu Twego z całopaleniem, * oddam Ci śluby moje, które wyraziły wargi moje.
65:14 I wymówiły usta moje * w ucisku moim.
65:15 Całopalenia tłuste ofiaruję Tobie z kadzeniem baranów, * ofiaruję Ci woły z kozłami.
65:16 Chodźcie, słuchajcie wszyscy, którzy się Boga boicie, * a opowiem, jak wielkie rzeczy uczynił duszy mojej.
65:17 Do Niego ustami moimi wołałem * i wysławiałem językiem moim.
65:18 Jeślibym patrzał na nieprawość w sercu moim, * nie wysłuchałby Pan.
65:19 Przeto wysłuchał Bóg * i baczył na głos modlitwy mojej.
65:20 Błogosławiony Bóg, * który nie odrzucił modlitwy mojej i miłosierdzia swego ode mnie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wszystka ziemia niechaj ci się kłania, i niechaj ci śpiewa: niech Psalm śpiewa imieniowi twemu, Panie.
|
Ant. Reges Tharsis * et ínsulæ múnera ófferent Regi Dómino.
Psalmus 71 [6]
71:2 Deus, iudícium tuum regi da: * et iustítiam tuam fílio regis:
71:2 Iudicáre pópulum tuum in iustítia, * et páuperes tuos in iudício.
71:3 Suscípiant montes pacem pópulo: * et colles iustítiam.
71:4 Iudicábit páuperes pópuli, et salvos fáciet fílios páuperum: * et humiliábit calumniatórem.
71:5 Et permanébit cum sole, et ante lunam, * in generatióne et generatiónem.
71:6 Descéndet sicut plúvia in vellus: * et sicut stillicídia stillántia super terram.
71:7 Oriétur in diébus eius iustítia, et abundántia pacis: * donec auferátur luna.
71:8 Et dominábitur a mari usque ad mare: * et a flúmine usque ad términos orbis terrárum.
71:9 Coram illo prócident Æthíopes: * et inimíci eius terram lingent.
71:10 Reges Tharsis, et ínsulæ múnera ófferent: * reges Árabum et Saba dona addúcent.
71:11 Et adorábunt eum omnes reges terræ: * omnes gentes sérvient ei:
71:12 Quia liberábit páuperem a poténte: * et páuperem, cui non erat adiútor.
71:13 Parcet páuperi et ínopi: * et ánimas páuperum salvas fáciet.
71:14 Ex usúris et iniquitáte rédimet ánimas eórum: * et honorábile nomen eórum coram illo.
71:15 Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et adorábunt de ipso semper: * tota die benedícent ei.
71:16 Et erit firmaméntum in terra in summis móntium, superextollétur super Líbanum fructus eius: * et florébunt de civitáte sicut fænum terræ.
71:17 Sit nomen eius benedíctum in sǽcula: * ante solem pérmanet nomen eius.
71:17 Et benedicéntur in ipso omnes tribus terræ: * omnes gentes magnificábunt eum.
71:18 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, * qui facit mirabília solus:
71:19 Et benedíctum nomen maiestátis eius in ætérnum: * et replébitur maiestáte eius omnis terra: fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent Regi Dómino.
|
Ant. Królowie Tarsis * i wyspy przyniosą dary, Panu.
Psalm 71 [6]
71:2 Boże, daj sąd Twój królowi, * a sprawiedliwość Twoją synowi królewskiemu:
71:2 Aby sądził lud Twój w sprawiedliwości, * a ubogich Twych w rozsądku.
71:3 Niech przyjmą góry pokój dla ludu, * a pagórki sprawiedliwość.
71:4 Będzie sądził ubogich z ludu i wybawi synów ubogich, * a poniży ciemiężyciela.
71:5 I będzie trwał ze słońcem i przed księżycem, * z pokolenie na pokolenie.
71:6 Zstąpi jak deszcz na runo * i jak krople na ziemię kapiące.
71:7 Wzejdzie za dni jego sprawiedliwość i obfitość pokoju, * póki nie zginie księżyc.
71:8 I będzie panował od morza aż do morza, * i od rzeki aż do krańców okręgu ziemi.
71:9 Przed nim będą padać Etiopowie, * a nieprzyjaciele jego ziemię lizać będą.
71:10 Królowie Tarszisz i wyspy przyniosą dary, * królowie Arabów i Saby przywiozą upominki.
71:11 I będą mu się kłaniać wszyscy królowie ziemi, * wszystkie narody będą mu służyć.
71:12 Albowiem wyzwoli ubogiego od możnego, * i nędznego, który nie miał pomocnika.
71:13 Oszczędzi ubogiego i nędzarza, * a dusze ubogich ocali.
71:14 Od lichwy i nieuczciwości wykupi dusze ich, * a imię ich będzie we czci u niego.
71:15 I będzie żył, i dadzą mu ze złota Arabii, i będą zawsze kłaniać się dla niego, * cały dzień będą go błogosławić.
71:16 I będzie utwierdzenie na ziemi, na wierzchu gór, podniesie się nad Liban urodzaj jej, * i rozkwitną się z miasta jako zioła polne.
71:17 Niech będzie imię jego na wieki błogosławione, * przed słońcem trwa imię jego.
71:17 I będą w nim błogosławione wszystkie pokolenia ziemi, * wszystkie narody wielbić go będą.
71:18 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, * który sam czyni dziwy.
71:19 I błogosławione imię majestatu Jego na wieki, * i będzie napełniona majestatem Jego wszystka ziemia. Stań się. Stań się.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Królowie Tarsis i wyspy przyniosą dary, Panu.
|
℣. Omnis terra adóret te, et psallat tibi.
℟. Psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
|
℣. Wszystka ziemia niechaj ci się kłania, i niechaj ci śpiewa.
℟. Niech Psalm śpiewa imieniowi twemu, Panie.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 6:1-6
1 Audet áliquis vestrum, habens negótium advérsus álterum, iudicári apud iníquos, et non apud sanctos?
2 An nescítis quóniam sancti de hoc mundo iudicábunt? Et si in vobis iudicábitur mundus, indígni estis qui de mínimis iudicétis?
3 Nescítis quóniam ángelos iudicábimus? quanto magis sæculária?
4 Sæculária ígitur iúdicia, si habuéritis: contemptíbiles, qui sunt in Ecclésia, illos constitúite ad iudicándum.
5 Ad verecúndiam vestram dico. Sic non est inter vos sapiens quisquam, qui possit iudicáre inter fratrem suum?
6 Sed frater cum fratre iudício conténdit: et hoc apud infidéles?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Hódie in Iordáne baptizáto Dómino apérti sunt cæli, et sicut colúmba super eum Spíritus mansit, et vox Patris intónuit:
* Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
℣. Descéndit Spíritus Sanctus corporáli spécie sicut colúmba in ipsum, et vox de cælo facta est.
℟. Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian
1 Kor 6:1-6
1 Śmie który z was, mając sprawę przeciw drugiemu, sądzić się przed niesprawiedliwymi, a nie przed świętymi?
2 Azaż nie wiecie, iż święci będą ten świat sądzić? A jeźli od was świat sądzon będzie, nie godniżeście sądzić rzeczy najmniejszych?
3 Nie wiecie, iż Anioły sądzić będziemy? jako daleko więcéj rzeczy świeckie?
4 Jeźli tedy będziecie mieć sądy świeckie, którzy są wzgardzeni w kościele, tych wysadźcie na sądzenie.
5 Mówię ku wstydowi waszemu. Także niemasz między wami mądrego żadnego, któryby mógł rozsądzić między bracią swoją?
6 Ale się brat z bratem prawuje, i to przed niewiernymi?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. This day, when the Lord was baptized in Jordan, the heavens were opened, and the Spirit descended like a dove, and abode upon Him, and, lo, the voice of the Father was heard, like unto thunder, saying:
* This is My beloved Son, in Whom I am well pleased.
℣. The Holy Ghost descended in a bodily shape like a dove upon Him, and a voice came from heaven
℟. This is My beloved Son, in Whom I am well pleased.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
1 Cor 6:7-11
7 Iam quidem omníno delíctum est in vobis, quod iudícia habétis inter vos. Quare non magis iniúriam accípitis? quare non magis fraudem patímini?
8 Sed vos iniúriam fácitis, et fraudátis: et hoc frátribus.
9 An nescítis quia iníqui regnum Dei non possidébunt? Nolíte erráre: neque fornicárii, neque idólis serviéntes, neque adúlteri,
10 Neque molles, neque masculórum concubitóres, neque fures, neque avári, neque ebriósi, neque malédici, neque rapáces, regnum Dei possidébunt.
11 Et hæc quidam fuístis: sed ablúti estis, sed sanctificáti estis, sed iustificáti estis in nómine Dómini nostri Iesu Christi, et in Spíritu Dei nostri.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. In colúmbæ spécie Spíritus Sanctus visus est, Patérna vox audíta est:
* Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
℣. Cæli apérti sunt super eum, et vox Patris intónuit.
℟. Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
1 Kor 6:7-11
7 Jużci koniecznie jest w was występek, że sądy między sobą miewacie. Czemu raczéj krzywdy nie podejmujecie? czemu raczéj szkody nie cierpicie?
8 Ale wy krzywdę czynicie i szkodzicie, a jeszcze braci.
9 Aza nie wiecie, iż niesprawiedliwi nie osięgą królestwa Bożego? Nie mylcie się: ani porubnicy, ani bałwanom służący, ani cudzołożnicy, ani psotliwi, ani Sodomczycy,
10 Ani złodzieje, ani łakomi, ani pijanicy, ani złorzeczący, ani drapieżce nie osięgą królestwa Bożego.
11 I tymiście niektórzy byli; aleście omyci, aleście poświęceni, aleście usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezu Chrysta, i w Duchu Boga naszego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. W postaci gołębicy, Duch Święty ukazał się, i głos Ojca słyszany był:
* Ten jest Syn mój miły, w którymem sobie dobrze upodobał.
℣. Otworzyły się nad nim niebiosa, i głos Ojca zagrzmiał.
℟. Ten jest Syn mój miły, w którymem sobie dobrze upodobał.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
1 Cor 6:12-14
12 Omnia mihi licent, sed non ómnia expédiunt. Omnia mihi licent, sed ego sub nullíus rédigar potestáte.
13 Esca ventri, et venter escis: Deus autem et hunc, et has déstruet: corpus autem non fornicatióni, sed Dómino: et Dóminus córpori.
14 Deus vero et Dóminum suscitávit: et nos suscitábit per virtútem suam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent:
* Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.
℣. Omnes de Saba vénient, aurum et thus deferéntes.
℟. Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
1 Kor 6:12-14
12 Wszystko mi się godzi, ale nie wszystko pożyteczno. Wszystko mi się godzi, ale się ja w moc niczemu nie poddam.
13 Pokarm brzuchowi, a brzuch pokarmom; lecz Bóg i ten i te zepsuje: a ciało nie porubstwu, ale Panu, a Pan ciału.
14 A Bóg i Pana wybudził i nas wzbudzi przez moc swoję.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Królowie Tarsis i wyspy przyniosą dary:
* Królowie arabscy i Saba przywiozą Panu Bogu upominki.
℣. Wszyscy z Saby przyjdą, złoto i kadzidło przynosząc.
℟. Królowie arabscy i Saba przywiozą Panu Bogu upominki.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.
Lectio 4
1 Cor 6:15-18
15 Nescítis quóniam córpora vestra membra sunt Chrísti? Tollens ergo membra Christi, fáciam membra meretrícis? Absit.
16 An nescítis quóniam qui adhǽret meretríci, unum corpus effícitur? Erunt enim (inquit) duo in carne una.
17 Qui autem adhǽret Dómino, unus spíritus est.
18 Fúgite fornicatiónem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Dies sanctificátus illúxit nobis: † veníte, gentes, et adoráte Dóminum:
* Quia hódie descéndit lux magna in terris.
℣. Vénite, adorémus eum, † quia est Dóminus Deus noster.
℟. Quia hódie descéndit lux magna in terris.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quia hódie descéndit lux magna in terris.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. W jedności z Duchem Świętym, niech nas błogosławi Ojciec i Syn. Amen.
Lekcja 4
1 Kor 6:15-18
15 Nie wiecie, iż ciała wasze są członkami Chrystusowemi? wziąwszy tedy członki Chrystusowe, uczynię je członkami nierządnice? Nie daj tego Boże!
16 Albo nie wiecie, iż ten, co się złącza z nierządnicą, staje się jednem ciałem? Albowiem (mówi) będą dwa w jednem ciele.
17 A kto się złącza z Panem, jednym duchem jest.
18 Uciekajcie przed porubstwem.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Dzień uświęcenia oświecił nas: † pójdźcie narody i pokłon oddajcie Panu:
* Bo dziś światło wielkie zstąpiło na ziemię.
℣. Pójdźcie pokłońmy się mu, † bo jest Panem, Bogiem naszym.
℟. Bo dziś światło wielkie zstąpiło na ziemię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Bo dziś światło wielkie zstąpiło na ziemię.
|
Nocturn II.
Ant. Omnes gentes * quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine.
Psalmus 85 [7]
85:1 Inclína, Dómine, aurem tuam, et exáudi me: * quóniam inops, et pauper sum ego.
85:2 Custódi ánimam meam, quóniam sanctus sum: * salvum fac servum tuum, Deus meus, sperántem in te.
85:3 Miserére mei, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: * lætífica ánimam servi tui, quóniam ad te, Dómine, ánimam meam levávi.
85:5 Quóniam tu, Dómine, suávis, et mitis: * et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.
85:6 Áuribus pércipe, Dómine, oratiónem meam: * et inténde voci deprecatiónis meæ.
85:7 In die tribulatiónis meæ clamávi ad te: * quia exaudísti me.
85:8 Non est símilis tui in diis, Dómine: * et non est secúndum ópera tua.
85:9 Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine: * et glorificábunt nomen tuum.
85:10 Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília: * tu es Deus solus.
85:11 Deduc me, Dómine, in via tua, et ingrédiar in veritáte tua: * lætétur cor meum ut tímeat nomen tuum.
85:12 Confitébor tibi, Dómine, Deus meus, in toto corde meo, * et glorificábo nomen tuum in ætérnum:
85:13 Quia misericórdia tua magna est super me: * et eruísti ánimam meam ex inférno inferióri.
85:14 Deus, iníqui insurrexérunt super me, et synagóga poténtium quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt te in conspéctu suo.
85:15 Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors, * pátiens, et multæ misericórdiæ, et verax,
85:16 Réspice in me, et miserére mei, * da impérium tuum púero tuo: et salvum fac fílium ancíllæ tuæ.
85:17 Fac mecum signum in bonum, ut vídeant qui odérunt me, et confundántur: * quóniam tu, Dómine, adiuvísti me, et consolátus es me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine.
|
Nokturn II.
Ant. Wszyscy narodowie, * któreśkolwiek stworzył, przyjdą, a pokłonią się przed tobą, Panie.
Psalm 85 [7]
85:1 Nakłoń, Panie, ucha Twego i wysłuchaj mię, * bo jestem nędzny i ubogi.
85:2 Strzeż duszy mojej, bo jestem święty, * zbaw sługę Twego, Boże mój, nadzieję mającego w Tobie.
85:3 Zmiłuj się nade mną, Panie, bo cały dzień wołałem do Ciebie: * rozwesel duszę sługi Twego, bo ku Tobie, Panie, podniosłem duszę moją.
85:5 Albowiem Ty, Panie, jesteś słodki i cichy, * i wielce miłosierny dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
85:6 Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją * i bacz na głos prośby mojej.
85:7 W dzień ucisku mego wołałem do Ciebie, * bo wysłuchałeś mię.
85:8 Nie ma podobnego Tobie między bogami, Panie, * i nie ma dzieł takich jak Twoje.
85:9 Wszystkie narody, któreś stworzył przyjdą i pokłonią się przed Tobą, Panie, * i będą sławić imię Twoje.
85:10 Albowiem Ty wielki jesteś i czyniący cuda, * jesteś Bogiem jedynym.
85:11 Prowadź mię, Panie, drogą Twoją i niechaj chodzę w prawdzie Twojej: * niech się weseli serce moje, aby się bało imienia Twego.
85:12 Wychwalać Cię będę, Panie, Boże mój, ze wszystkiego serca mego * i będę wysławiał imię Twe na wieki.
85:13 Bo miłosierdzie Twoje wielkie jest nade mną * i wyrwałeś duszę moją z najgłębszej otchłani.
85:14 Boże, nieprawi powstali na mnie i zgromadzenie mocarzów szukało duszy mojej, * a nie kładli Ciebie przed oczyma swymi.
85:15 A Tyś, Panie, Bóg litościwy i miłościwy, * cierpliwy i wielce miłosierny i prawdziwy.
85:16 Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, * daj moc Twoją słudze Twemu i zbaw syna służebnicy Twojej.
85:17 Uczyń mi znak ku dobremu, aby ujrzeli ci, którzy mię nienawidzą, i byli zawstydzeni: * że Ty, Panie, poratowałeś mię i pocieszyłeś mię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wszyscy narodowie, któreśkolwiek stworzył, przyjdą, a pokłonią się przed tobą, Panie.
|
Ant. Homo natus est * in ea, et ipse fundávit eam Altíssimus.
Psalmus 86 [8]
86:1 Fundaménta eius in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Iacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Homo natus est in ea, et ipse fundávit eam Altíssimus.
|
Ant. Człowiek narodził się * w nim: a sam je Najwyższy ugruntował.
Psalm 86 [8]
86:1 Fundamenty Jego na górach świętych: * miłuje Pan bramy Syjonu nad wszystkie przybytki Jakuba.
86:3 Sławne rzeczy powiedziano o tobie, * miasto Boże.
86:4 Wspomnę na Rahaba i na Babilon, * które mię znają.
86:4 Oto cudzoziemcy i Tyr i lud etiopski, * ci tam byli.
86:5 Czyż będą mówić o Syjonie: Człowiek i człowiek narodził się w nim, * a sam Najwyższy go ugruntował?
86:6 Pan opowie w pismach narodów i książąt, * tych, którzy w nim byli.
86:7 Jak weselących się jest wszystkich * mieszkanie w tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Człowiek narodził się w nim: a sam je Najwyższy ugruntował.
|
Ant. Adoráte Dóminum, * allelúia: in aula sancta eius, allelúia.
Psalmus 95 [9]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Dóminum, allelúia: in aula sancta eius, allelúia.
|
Ant. Kłaniajcie się Panu, * alleluja: na dworze świętym jego, alleluja.
Psalm 95 [9]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu i błogosławcie imię Jego, * opowiadajcie dzień po dniu zbawienie Jego.
95:3 Opowiadajcie między narodami chwałę Jego, * między wszystkimi ludami dziwy Jego.
95:4 Bo wielki jest Pan i chwalebny bardzo, * straszliwy jest ponad wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy to czarci, * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Chwała i piękność przed obliczem Jego, * świętość i majestat w świątyni Jego.
95:7 Przynoście Panu, rodziny narodów, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imienia Jego.
95:8 Bierzcie ofiary i wchodźcie do przedsionków Jego, * kłaniajcie się Panu w świętych przedsionkach Jego.
95:9 Niech zadrży przed obliczem Jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narodami, iż Pan jest królem.
95:10 Albowiem umocnił okrąg ziemi, który się nie poruszy: * będzie sądził ludy w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech się poruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Wtedy rozradują się wszystkie drzewa leśne, przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojej.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kłaniajcie się Panu, alleluja: na dworze świętym jego, alleluja.
|
Ant. Adoráte Deum, * allelúia: omnes Angeli eius, allelúia.
Psalmus 96 [10]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Deum, allelúia: omnes Angeli eius, allelúia.
|
Ant. Kłaniajcie się Bogu, * alleluja: wszyscy aniołowie jego, alleluja.
Psalm 96 [10]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia, * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła wokoło Niego, * sprawiedliwość i sąd utwierdzeniem tronu Jego.
96:3 Ogień przed Nim pójdzie * i spali wokoło nieprzyjaciół Jego.
96:4 Oświeciły błyskawice Jego okrąg ziemi, * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry jak wosk rozpłynęły się przed obliczem Pańskim, * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość Jego * i oglądali wszyscy ludzie chwałę Jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy kłaniający się rzeźbie * i którzy się chlubią bałwanami swoimi.
96:7 Kłaniajcie się Mu, wszyscy aniołowie Jego: * usłyszał i uweselił się Syjon.
96:8 I rozradowały się córki judzkie * dla sądów Twoich, Panie:
96:9 Albowiem Tyś Pan Najwyższy nad wszystką ziemią, * bardzo wywyższony jesteś ponad wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcie w nienawiści zło: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość wzeszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu * i wysławiajcie świętą pamięć Jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kłaniajcie się Bogu, alleluja: wszyscy aniołowie jego, alleluja.
|
Ant. Notum * fecit Dóminus allelúia; † salutáre suum, allelúia.
Psalmus 97 [11]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera eius: * et brácchium sanctum eius.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Iubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Iubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit iudicáre terram.
97:9 Iudicábit orbem terrárum in iustítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Notum fecit Dóminus allelúia; † salutáre suum, allelúia.
|
Ant. Objawił * Pan, alleluja; † zbawienie swoje, alleluja.
Psalm 97 [11]
97:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * bo uczynił dziwy.
97:1 Wspomogła Go prawica Jego * i ramię święte Jego.
97:2 Objawił Pan zbawienie swoje, * przed oczyma pogan ukazał sprawiedliwość swoją.
97:3 Wspomniał na miłosierdzie swoje * i na prawdę swą domowi Izraela.
97:3 Oglądały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego.
97:4 Wykrzykujcie Panu, cała ziemio, * śpiewajcie i weselcie się i grajcie.
97:5 Grajcie Panu na cytrze, na cytrze i głosem psalmu: * na puzonach i na kornetach głośnych.
97:6 Wykrzykujcie przed obliczem króla Pana: * niech się poruszy morze i pełność jego: okrąg ziemi, i mieszkający na nim.
97:8 Rzeki będą klaskać rękami, góry społem będą się weselić przed obliczem Pana, * bo przyszedł sądzić ziemię.
97:9 Będzie sądził świat w sprawiedliwości * i narody w prawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Objawił Pan, alleluja; † zbawienie swoje, alleluja.
|
Ant. Tria sunt * múnera quæ obtulérunt Magi Dómino, aurum, thus et myrrham: † Fílio Dei, Regi magno, allelúia.
Psalmus 98 [12]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis iudícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * iudícium et iustítiam in Iacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum eius: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus eius: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen eius:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia eius, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto eius: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tria sunt múnera quæ obtulérunt Magi Dómino, aurum, thus et myrrham: † Fílio Dei, Regi magno, allelúia.
|
Ant. Trzy są * dary, które ofiarowali Mędrcy, Panu. złoto, kadzidło i mirrę: † Synowi Bożemu. wielkiemu Królowi, alleluja.
Psalm 98 [12]
98:1 Pan jest królem, niech się gniewają narody: * który siedzi na cherubinach, niech się trzęsie ziemia.
98:2 Pan wielki na Syjonie * i wywyższony nad wszystkie narody.
98:3 Niech wysławiają imię Twoje wielkie, albowiem straszne i święte jest: * a majestat królewski sąd miłuje.
98:4 Ty przygotowałeś drogi proste, * Ty uczyniłeś sąd i sprawiedliwość w Jakubie.
98:5 Wywyższajcie Pana, Boga naszego i kłaniajcie się przed podnóżkiem nóg Jego, * bo święty jest.
98:6 Mojżesz i Aaron między kapłanami Jego, * a Samuel między tymi, którzy wzywają imienia Jego:
98:6 Wzywali Pana, a On ich wysłuchiwał: * w słupie obłoku mawiał do nich.
98:7 Strzegli świadectw Jego * i przykazania, które im dał.
98:8 Panie, Boże nasz, Tyś ich wysłuchiwał, * Boże, Ty im byłeś miłościw, lecz mściłeś się za wszystkie złe uczynki ich.
98:9 Wywyższajcie Pana, Boga naszego, i kłaniajcie się przed górą świętą Jego, * albowiem święty jest Pan, Bóg nasz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Trzy są dary, które ofiarowali Mędrcy, Panu. złoto, kadzidło i mirrę: † Synowi Bożemu. wielkiemu Królowi, alleluja.
|
℣. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent.
℟. Reges Arabum et Saba dona addúcent.
|
℣. Królowie Tarsis i wyspy przyniosą dary.
℟. Królowie arabscy i Saba przywiozą upominki.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 5
Sermo sancti Gregórii Nazianzéni
Oratio in sancta Lumina
Non possum cohibére lætítiæ voluptátem, sed mente extóllor, et affícior: et própriæ pusillitátis oblítus, offícium magni Ioánnis, immo pótius famulátum subíre conténdo, ac géstio: et licet non sim præcúrsor, de erémo tamen vénio. Christus ergo illuminátur, immo pótius fulgóre suo nos illúminat: Christus baptizátur, simul et nos descendámus, ut cum ipso páriter ascendámus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Illumináre, illumináre Ierúsalem, quia venit lux tua:
* Et glória Dómini super te orta est.
℣. Et ambulábunt gentes in lúmine tuo, et reges in splendóre ortus tui.
℟. Et glória Dómini super te orta est.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 5
From the Sermons of St. Gregory of Nazianzus, Patriarch of Constantinople.
Discourse on the Epiphany, 2
I am not able to restrain the outbursts of my happiness. I feel changed and elated. I forget my own meanness while I undertake and try to discharge the office of the great John. It is true that I am not the Forerunner, but at least I come from the desert. Christ is enlightened, or rather, He enlighteneth us with His own light. Christ is baptized; let us go down with Him into the water, that we may come up with Him.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oświeć się, oświeć Jeruzalem, bo przyszła światłość twoja:
* A sława Pańska weszła nad tobą.
℣. I będą chodzić narodowie w światłości twojej, a królowie w jasności wejścia twojego.
℟. A sława Pańska weszła nad tobą.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 6
Ioánnes baptízat, et accédit Iesus, sanctíficans quidem et ipsum, qui baptízat, præcípue tamen ut et véterem Adam sepéliat in aquis, et ante ómnia, ut per hæc sanctificéntur aquæ Iordánis: ut sicut erat spíritus et caro, ita et his, qui baptizándi erant, in spíritu et aqua sanctificatiónis succéssio traderétur. Non súscipit Baptísta, conténdit Iesus. Ego, inquit, opus hábeo a te baptizári. Lucérna dicit ad Solem, et vox lóquitur ad Verbum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Omnes de Saba vénient, aurum et thus deferéntes, et laudem Dómino annuntiántes,
* Allelúia, allelúia, allelúia.
℣. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent, reges Arabum et Saba dona addúcent.
℟. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 6
John is baptizing. Jesus cometh. He cometh that He may make holy him who baptizeth Him; He cometh to bury the old Adam in the waters; He cometh to hallow the blessed flood of Jordan. He Who is Flesh and Spirit cometh to open for all that should ever be baptized that power of generation whereby new peoples are constantly begotten of water and the Holy Ghost. The Baptist will not receive Him. Jesus striveth with him. I, saith John, have need to be baptized of thee. Thus speaketh the candle to the Sun, the voice to the Word.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wszyscy z Saby przyjdą, złoto i kadzidło przynosząc, a chwałę Panu opowiadając.
* Alleluja, alleluja, alleluja.
℣. Królowie Tarsis i wyspy przyniosą dary, królowie arabscy i Saba przywiozą upominki.
℟. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 7
Ascéndit Iesus de aqua, secum quodámmodo demérsum edúcens et élevans mundum: et vidit non dívidi cælum, sed aperíri, quod sibi ac nobis post se aliquándo Adam ille conclúserat; sicut et ígneo gládio paradísus fúerat conclúsus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Magi véniunt ab Oriénte Ierosólymam, quæréntes, et dicéntes: Ubi est qui natus est, cuius stellam vídimus?
* Et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Vídimus stellam eius in Oriénte.
℟. Et vénimus adoráre Dóminum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 7
Jesus came up out of the water, having, in a manner, washed the whole world, and brought it up with Him. And He saw the heavens opened not divided, even those heavens which Adam had once shut upon himself and us his descendants, when the cherub's fiery sword barred the gates of Paradise.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto Mędrcy ze wschodu słońca przybyli do Jerozolimy, mówiąc: Gdzie jest, który się narodził, widzieliśmy gwiazdę jego?
* I przyjechaliśmy pokłonić się Panu.
℣. Widzieliśmy gwiazdę jego na wschód słońca.
℟. I przyjechaliśmy pokłonić się Panu.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.
Lectio 8
Spíritus Sanctus testimónium pérhibet: simília namque sibi ipsa concúrrunt. De cælo testimónium defértur: inde enim erat ille, cui testimónium perhibétur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Interrogábat Magos Heródes: Quod signum vidístis super natum Regem? † Stellam vidimus fulgéntem, cuius splendor illúminat mundum:
* Et nos cognóvimus et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Magi véniunt ab Oriénte inquiréntes fáciem Dómini et dicéntes.
℟. Et nos cognóvimus et vénimus adoráre Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et nos cognóvimus et vénimus adoráre Dóminum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Z wszelkich występków i grzechów, niech nas rozgrzeszy moc Trójcy. Amen.
Lekcja 8
And the Holy Spirit bare witness, witness unto Him Who is of One Substance with Himself. And witness was given from Heaven, unto Him that came down from heaven.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Przesłuchiwał Mędrców Herod: Jaki znak widzieliście nad narodzeniem Pana? † Gwiazdę widzieliśmy błyszczącą, której blask oświetlił świat:
* I poznaliśmy i przyjechaliśmy pokłonić się Panu.
℣. Mędrcy przybyli ze wschodu szukając oblicza Pana i mówili.
℟. I poznaliśmy i przyjechaliśmy pokłonić się Panu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. I poznaliśmy i przyjechaliśmy pokłonić się Panu.
|
Nocturn III.
Ant. Vénient * ad te qui detrahébant tibi, † et adorábunt vestígia pedum tuórum.
Canticum Isaiæ [13]
Isa 9:2-7
9:2 Pópulus, qui ambulábat in ténebris, * vidit lucem magnam.
9:2 Habitántibus in regióne umbræ mortis, * lux orta est eis.
9:3 Multiplicásti gentem, * et non magnificásti lætítiam.
9:3 Lætabúntur coram te, sicut qui lætántur in messe: * sicut exsúltant victóres capta præda, quando dívidunt spólia.
9:4 Iugum enim óneris eius, et virgam húmeri eius, * et sceptrum exactóris eius superásti sicut in die Mádian.
9:5 Quia omnis violénta prædátio cum tumúltu, * et vestiméntum mistum sánguine, erit in combustiónem, et cibus ignis.
9:6 Párvulus enim natus est nobis, * et fílius datus est nobis,
9:6 Et factus est principátus super húmerum eius: * et vocábitur nomen eius, Admirábilis, Consiliárius,
9:6 Deus, Fortis, Pater futúri sǽculi, * Princeps pacis.
9:7 Multiplicábitur eius impérium, * et pacis non erit finis.
9:7 Super sólium David, et super regnum eius sedébit, * ut confírmet illud et corróboret in iudício et iustítia,
9:7 Ámodo et usque in sempitérnum: * zelus Dómini exercítuum fáciet hoc.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn III.
Ant. They that despised thee * shall come unto thee, and shall bow themselves down at the Soles of thy Feet.
Kantyk Izajasza [13]
Iz 9:2-7
9:2 Lud, który chodził w ciemności, * ujrzał światłość wielką,
9:2 Mieszkającym w krainie cienia śmierci, * światłość im weszła.
9:3 Rozmnożyłeś naród, * a nie uczyniłeś wielkiego wesela.
9:3 Będą się weselić przed tobą, jako ci, którzy się weselą we żniwa; * jako się radują zwycięzcy, dostawszy korzyści, gdy się dzielą łupy.
9:4 Albowiem jarzmo ciężaru jego i laskę ramienia jego, * sceptr wycięgacza jego zwyciężyłeś jako w dzień Madyan.
9:5 Bo wszelkie gwałtowne złupienie z trwogą, * i odzienie we krwi uwalane, będzie na spalenie i strawą ognia.
9:6 Albowiem maluczki narodził się nam, * i syn jest nam dany,
9:6 I stało się panowanie na ramieniu jego: * i nazowią imie jego, Przedziwny, radny,
9:6 Bóg mocny, ojciec przyszłego wieku, * książę pokoju.
9:7 Rozmnożone będzie państwo jego, * a pokoju nie będzie końca;
9:7 Na stolicy Dawidowéj i na królestwie jego siedzieć będzie, * aby je utwierdził i umocnił w sądzie i w sprawiedliwości.
9:7 Odtąd i aż na wieki. * Zawisna miłość Pana zastępów uczyni to.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Isaiæ [14]
Isa 26:1-12
26:1 Urbs fortitúdinis nostræ Sion salvátor, * ponétur in ea murus et antemurále.
26:2 Aperíte portas, et ingrediátur gens iusta, * custódiens veritátem.
26:3 Vetus error ábiit: servábis pacem: * pacem, quia in te sperávimus.
26:4 Sperástis in Dómino in sǽculis ætérnis: * in Dómino Deo forti in perpétuum.
26:5 Quia incurvábit habitántes in excélso: * civitátem sublímem humiliábit.
26:5 Humiliábit eam usque ad terram, * détrahet eam usque ad púlverem.
26:6 Conculcábit eam pes, pedes páuperis, * gressus egenórum.
26:7 Sémita iusti recta est, * rectus callis iusti ad ambulándum.
26:8 Et in sémita iudiciórum tuórum Dómine sustinúimus te: * nomen tuum et memoriále tuum in desidério ánimæ.
26:9 Anima mea desiderávit te in nocte, * sed et spíritu meo in præcórdiis meis de mane vigilábo ad te.
26:9 Cum féceris iudícia tua in terra, * iustítiam discent habitatóres orbis.
26:10 Misereámur ímpio, et non discet iustítiam: * in terra sanctórum iníqua gessit, et non vidébit glóriam Dómini.
26:11 Dómine exaltétur manus tua, et non vídeant: * vídeant, et confundántur zelántes pópuli: et ignis hostes tuos dévoret.
26:12 Dómine dabis pacem nobis: * ómnia enim ópera nostra operátus es nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Kantyk Izajasza [14]
Iz 26:1-12
26:1 Miasto mocy naszéj Syon zbawiciel, * będzie w nim położony mur i przedmurze.
26:2 Otwórzcie bramy, a niech wnidzie naród sprawiedliwy, * strzegający prawdy.
26:3 Stary błąd odszedł: zachowasz pokój; * pokój, bośmy w tobie nadzieję mieli.
26:4 Mieliście nadzieję w Panu na wieki wieczne; * w Panu Bogu mocnym na wieki.
26:5 Bo zniży mieszkające na wysokości; * miasto wywyższone poniży:
26:5 Poniży je aż na ziemię, * ściągnie je aż do prochu.
26:6 Podepcze je noga, nogi ubogiego, * kroki nędzników.
26:7 Ścieżka sprawiedliwego prosta jest, * prosta droga sprawiedliwego na chodzenie.
26:8 A na ścieżce sądów twoich, Panie, czekaliśmy na cię: * imię twoje i pamiątka twoja w żądzy dusze.
26:9 Dusza moja żądała cię w nocy, * ale i duchem moim we wnętrznościach moich z rana będę czuł do ciebie.
26:9 Gdy uczynisz sądy twoje na ziemi, * sprawiedliwości się nauczą obywatele świata.
26:10 Zmiłujmy się nad niezbożnym, a nie nawyknie sprawiedliwości; * w ziemi świętych nieprawość czynił, i nie ogląda chwały Pańskiéj.
26:11 Panie, niech się wywyższy ręka twoja, a niechaj nie widzą; * niech ujrzą a zawstydzą się zawistni ludzie; a ogień niech pożre nieprzyjacioły twoje.
26:12 Panie, dasz nam pokój: * bo wszystkie uczynki nasze sprawiłeś nam.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Isaiæ [15]
Isa 66:10-16
66:10 Lætámini cum Ierúsalem et exsultáte in ea, * omnes qui dilígitis eam:
66:10 Gaudéte cum ea gáudio, univérsi qui lugétis super eam: * ut sugátis et repleámini ab úbere consolatiónis eius:
66:11 Ut mulgeátis et delíciis affluátis * ab omnímoda glória eius.
66:12 Quia hæc dicit Dóminus: Ecce ego declinábo super eam quasi flúvium pacis, * et quasi torréntem inundántem glóriam géntium,
66:12 Quam sugétis: ad úbera portabímini, * et super génua blandiéntur vobis.
66:13 Quómodo si cui mater blandiátur, ita ego consolábor vos, * et in Ierúsalem consolabímini.
66:14 Vidébitis, et gaudébit cor vestrum, * et ossa vestra quasi herba germinábunt:
66:14 Et cognoscétur manus Dómini servis eius, * et indignábitur inimícis suis.
66:15 Quia ecce Dóminus in igne véniet, et quasi turbo quadrígæ eius, * réddere in indignatióne furórem suum et increpatiónem suam in flamma ignis:
66:16 Quia in igne Dóminus diiudicábit, et in gládio suo ad omnem carnem: * et multiplicabúntur interfécti a Dómino,
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vénient ad te qui detrahébant tibi, † et adorábunt vestígia pedum tuórum.
|
Kantyk Izajasza [15]
Iz 66:10-16
66:10 Weselcie się z Jeruzalem, a radujcie się w nim wszyscy, * którzy je miłujecie;
66:10 Weselcie się z nim weselem wszyscy, którzy się smęcicie dla niego: * Abyście ssali i nasycili się piersiami pociechy jego.
66:11 Abyście doili i rozkoszami opływali * ze wszelakiej chwały jej.
66:12 Bo to mówi Pan: Oto Ja obrócę na nie jako rzekę pokoju, * a jako strumień zalewający chwałę narodów.
66:12 Którą ssać będziecie: przy piersiach was poniosą, * a na kolanach będą się z wami pieścić.
66:13 Jako gdy kogo matka pieści, tak was cieszyć będę, * a w Jeruzalem ucieszeni będziecie.
66:14 Ujrzycie, i rozweseli się serce wasze, * a kości wasze jako trawa zakwitną:
66:14 I poznana będzie ręka Pańska sługom jego, * i rozgniewa się na nieprzyjacioły swoje:
66:15 Bo oto Pan w ogniu przyjdzie, a jako wicher poczwórne jego: * oddawać w zagniewaniu zapalczywość swoje, a łajanie swe w płomieniu ognia:
66:16 Bo ogniem Pan rozsądzać będzie a mieczem swym wszelkie ciało, * i namnoży się pobitych od Pana,
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. They that despised thee shall come unto thee, and shall bow themselves down at the Soles of thy Feet.
|
℣. Adoráte Dóminum, allelúia.
℟. In aula sancta eius, allelúia.
|
℣. Kłaniajcie się Panu, alleluja.
℟. Na dworze świętym jego, alleluja.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioánnem
Ioannes 1:29-34
In illo témpore: Vidit Ioánnes Iesum veniéntem ad se, et ait: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccátum mundi. Et réliqua.
Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Tract. 6 in Ioann., ante med.
Antequam veníret Dóminus ut baptizarétur a Ioánne in Iordáne, nóverat eum illis vócibus, ubi ait: Tu ad me venis baptizári? ego a te débeo baptizári. Sed ecce Dóminum nóverat, nóverat Fílium Dei. Unde probámus quod iam nóverat, quia ipse baptizáret in Spíritu Sancto? Antequam veníret ad flúvium, cum multi ad Ioánnem cúrrerent baptizári, ait illis: Ego quidem baptízo vos in aqua: qui autem post me venit, maior me est: cuius non sum dignus corrígiam calceaménti sólvere: ipse vos baptizábit in Spíritu Sancto, et igni. Iam et hoc nóverat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Stella, quam víderant Magi in Oriénte, antecedébat eos, donec venírent ad locum, ubi puer erat.
* Vidéntes autem eam, gavísi sunt gáudio magno.
℣. Et intrántes domum, invenérunt púerum cum María matre eius, et procidéntes adoravérunt eum.
℟. Vidéntes autem eam, gavísi sunt gáudio magno.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 9
Czytanie Ewangelii świętej według Jana
J 1:29-34
Onego czasu: Ujrzał Jan nadchodzącego Jezusa i rzekł: „Oto Baranek Boży, oto, który gładzi grzech świata”. I tak dalej.
Homilia świętego Augustyna, Biskupa
Traktat 6. na Ewangelię wg św. Jana, przed połową
Zanim Pan przybył, aby Jan ochrzcił Go w Jordanie, Jan Go znał, według słów, jakie powiedział: Ty do mnie przychodzisz, abym Cię ochrzcił? Ja winienem być ochrzczony przez Ciebie. A więc znał Pana, wiedział, iż jest On Synem Bożym; lecz jaki damy na to dowód, iż będzie On chrzcił w Duchu Świętym? Zanim przyszedł do rzeki, gdy wielu do Jana po chrzest się zbiegło, tak im ten powiedział: Ja was wprawdzie chrzczę wodą, ale Ten, kto po mnie przyjdzie, mocniejszy jest niźli ja, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów; Ten was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Już i to wiedział.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Gwiazda, którą Mędrcy widzieli na Wschodzie, wyprzedzała ich, aż przybyli na miejsce, gdzie było Dziecię:
* A ujrzawszy ją, uradowali się radością bardzo wielką.
℣. I wszedłszy w dom, znaleźli Dziecię z Maryją, Matką Jego, i upadłszy, pokłonili się Jemu.
℟. A ujrzawszy ją, uradowali się radością bardzo wielką.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 10
Quid ergo per colúmbam dídicit, ne mendax póstea inveniátur, (quod avértat a nobis Deus opinári) nisi quamdam proprietátem in Christo talem futúram, ut quamvis multi minístri baptizatúri essent, sive iusti, sive iniústi, non tribuerétur sánctitas baptísmi nisi illi, super quem descéndit colúmba, de quo dictum est: Hic est qui baptízat in Spíritu Sancto? Petrus baptízet, hic est qui baptízat: Paulus baptízet, hic est qui baptízat: Iudas baptízet, hic est qui baptízat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Vidéntes stellam Magi, gavísi sunt gáudio magno:
* Et intrántes domum invenérunt púerum cum María matre eius, et procidéntes adoravérunt eum: * Et apértis thesáuris suis obtulérunt ei múnera, aurum, thus, et myrrham.
℣. Stella, quam víderant Magi in Oriénte, antecedébat eos, usque dum véniens staret supra ubi erat puer.
℟. Et intrántes domum invenérunt púerum cum María matre eius, et procidéntes adoravérunt eum:
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.
Lekcja 10
O czym więc gołębica go pouczyła, aby się potem kłamcą nie okazał (niech Bóg zachowa, abyśmy tak sądzili), jeśli nie o tym, że w przyszłości Chrystusowi będzie właściwe to, iż choć wielu sług chrzcić będzie, czy to sprawiedliwych, czy niesprawiedliwych, świętość chrztu nie będzie przyznana komukolwiek innemu, jak tylko temu, na którego zstąpi gołębica, a o którym powiedziano: Ten jest, który chrzci Duchem Świętym? Może Piotr chrzcić, On jest tym, który chrzci; Paweł może chrzcić, On chrzci; Judasz chrzci, On chrztu udziela.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Mędrcy, ujrzawszy gwiazdę, uradowali się radością bardzo wielką:
* I wszedłszy w dom, znaleźli Dziecię z Maryją, Matką Jego, i upadłszy, pokłonili się Jemu: * A otworzywszy skarby swe, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.
℣. Gwiazda, którą Mędrcy widzieli na Wschodzie, wyprzedzała ich, aż zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię.
℟. I wszedłszy w dom, znaleźli Dziecię z Maryją, Matką Jego, i upadłszy, pokłonili się Jemu:
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 11
Nam si pro diversitáte meritórum baptísma sanctum est: quia divérsa sunt mérita, divérsa erunt baptísmata: et tanto quisque áliquid mélius putátur accípere, quanto a melióre vidétur accepísse. Ipsi sancti, (intellégite, fratres) boni pertinéntes ad colúmbam, pertinéntes ad sortem civitátis illíus Ierúsalem, ipsi boni in Ecclésia, de quibus dicit Apóstolus: Novit Dóminus qui sunt eius; diversárum gratiárum sunt, non omnes pária mérita habent.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Venit lumen tuum, Ierúsalem, † et glória Dómini super te orta est :
* Et ambulábunt gentes in lúmine tuo, et reges in splendóre ortus tui.
℣. Fílii tui de longe vénient et fíliæ tuæ de látere surgent.
℟. Et ambulábunt gentes in lúmine tuo, et reges in splendóre ortus tui.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 11
Gdyby bowiem świętość chrztu była uzależniona od różnorodności zasług, to ponieważ różne są zasługi, byłyby różne chrzty i o tyle kogoś za lepszego by uważano, o ile by się zdawało, iż od lepszego go otrzymał. Zrozumcie to, bracia, iż święci i dobrzy, należący do gołębicy, będący mieszkańcami owego miasta Jerozolimy, nawet dobrzy w Kościele, o których mówi Apostoł: Zna Pan tych, którzy są Jego, mają różne łaski, nie wszyscy mają jednak równe zasługi.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Przyszła światłość twoja, Jeruzalem, † a sława Pańska weszła nad tobą:
* I będą chodzić narodowie w światłości twojej, a królowie w jasności wejścia twojego.
℣. Synowie twoi zdaleka przyjdą, a córki twoje z boku powstaną.
℟. I będą chodzić narodowie w światłości twojej, a królowie w jasności wejścia twojego.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 12
Sunt álii áliis sanctióres, sunt álii áliis melióres. Quare ergo si unus ab illo, verbi grátia, iusto, sancto baptizétur, álius ab álio inferióris mériti apud Deum, inferióris gradus, inferióris continéntiæ, inferióris vitæ; unum tamen et par et æquále est quod accepérunt, nisi quia hic est, qui baptízat?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Hic est dies præclárus in quo Salvátor mundi appáruit, † quem prophétæ predixérunt, Angeli annuntiavérunt:
* Cuius stellam Magi vidéntes gavísi sunt, et múnera ei obtulérunt.
℣. Dies sanctificátus illúxit nobis: † veníte gentes et adoráte Dóminum.
℟. Cuius stellam Magi vidéntes gavísi sunt, et múnera ei obtulérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Cuius stellam Magi vidéntes gavísi sunt, et múnera ei obtulérunt.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 12
Jedni są od innych świętsi, inni są lepsi od innych. Dlaczego więc, na przykład, jeśli jeden otrzymuje chrzest od sprawiedliwego, od świętego, inny zaś od kogoś mającego mniejsze zasługi przed Bogiem, niższego stopnia, mniejszej wstrzemięźliwości, gorszego życia, jednak równy i taki sam jest otrzymywany dar, jeśli nie dlatego, iż jest Ten, który chrzci?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto dzień przeczysty, w którym objawił się Zbawiciel świata, † którego prorocy przepowiedzieli, Anieli ogłosili:
* Którego gwiazdę Mędrcy widząc uradowali się i dary mu złożyli.
℣. Dzień uświęcenia oświecił nas: † pójdźcie narody i pokłon oddajcie Panu.
℟. Którego gwiazdę Mędrcy widząc uradowali się i dary mu złożyli.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Którego gwiazdę Mędrcy widząc uradowali się i dary mu złożyli.
|
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
(Ukłonić się) Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj
I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Ioánnem.
Ioann 1:29-34
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Vidit Ioánnes Iesum veniéntem ad se, et ait: Ecce Agnus Dei, ecce, qui tollit peccátum mundi. Hic est, de quo dixi: Post me venit vir, qui ante me factus est: quia prior me erat. Et ego nesciébam eum, sed ut manifestétur in Israël, proptérea veni ego in aqua baptízans. Et testimónium perhíbuit Ioánnes, dicens: Quia vidi Spíritum descendéntem quasi colúmbam de coelo, et mansit super eum. Et ego nesciébam eum: sed qui misit me baptizáre in aqua, ille mihi dixit: Super quem víderis Spíritum descendéntem, et manéntem super eum, hic est, qui baptízat in Spíritu Sancto. Et ego vidi: et testimónium perhíbui, quia hic est Fílius Dei.
℟. Amen
Te decet laus, ✠ te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ciąg dalszy +︎ Ewangelii świętej według Jana.
J 1:29-34
℟. Chwała Tobie, Panie.
Onego czasu ujrzał Jan nadchodzącego Jezusa i rzekł: «Oto Baranek Boży, oto, który gładzi grzech świata. To Ten, o którym mówiłem: po mnie przyjdzie mąż, który stał się przede mną, bo pierwej był, niźli ja. Jam Go wprawdzie nie znał, alem dlatego przyszedł chrzcząc wodą, aby mógł się okazać Izraelowi». I dał Jan świadectwo mówiąc: «Widziałem Ducha zstępującego z nieba jak gołębicę i spoczął na Nim. A jam Go nie znał, ale Ten, który mię posłał chrzcić wodą, powiedział mi: Na kogo ujrzysz, iż zstępuje Duch i zostaje na nim, ten jest, który chrzci Duchem Świętym. I sam to widziałem, i dałem świadectwo, że On jest Synem Bożym».
℟. Amen
Tobie przystoi chwała, ✠ tobie przystoi hymn: Tobie chwała Bogu Ojcu, i Synowi, z Duchem Świętym na wieki wieków. Amen.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Orémus.
Deus, cuius Unigénitus in substántia nostræ carnis appáruit: præsta, quǽsumus; ut per eum, quem símilem nobis foris agnóvimus, intus reformári mereámur:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
Módlmy się.
Boże, którego Syn Jednorodzony w istocie ciała naszego się ukazał, spraw, prosimy, byśmy zasłużyli być wewnątrz naprawionymi przez Tego, który z zewnątrz stał się nam podobny.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|