Incipit
℣. Dómine, lábia + mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Início
℣. Abri, Senhor, + os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, ✠ vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi: Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea: Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
|
Invitatório {Antífona do Comum ou Festa}
Ant. O Rei dos Confessores, * Oh vinde adoremos.
Ant. O Rei dos Confessores, * Oh vinde adoremos.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. O Rei dos Confessores, * Oh vinde adoremos.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. Oh vinde adoremos.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. O Rei dos Confessores, * Oh vinde adoremos.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. Oh vinde adoremos.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. O Rei dos Confessores, * Oh vinde adoremos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Oh vinde adoremos.
Ant. O Rei dos Confessores, * Oh vinde adoremos.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Iste Conféssor Dómini, coléntes
Quem pie laudant pópuli per orbem,
Hac die lætus méruit suprémos
Laudis honóres.
Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbriam duxit sine labe vitam,
Donec humános animávit auræ
Spíritus artus.
Cuius ob præstans méritum, frequénter,
Ægra quæ passim iacuére membra,
Víribus morbi dómitis, salúti
Restituúntur.
Noster hinc illi chorus obsequéntem
Cóncinit laudem celebrésque palmas,
Ut piis eius précibus iuvémur
Omne per ævum.
Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui, super cæli sólio corúscans,
Tótius mundi sériem gubérnat,
Trinus et unus.
Amen.
|
Hino {do Comum ou Festa}
This the confessor of the Lord, whose triumph
Now all the faithful celebrate, with gladness
On this feast day year by year receiveth
Merited honors.
Saintly and prudent, modest in behaviour,
Peaceful and sober, chaste was he, and lowly.
While that life’s vigour, coursing through his members,
Quickened his being.
Sick ones of old time, to his tomb resorting,
Sorely by ailments manifold afflicted,
Oft-times have welcomed health and strength returning,
At his petition.
Whence we in chorus gladly do him honour,
Chanting his praises with devout affection,
That in his merits we may have a portion,
Now and forever.
His be the glory, power and salvation,
Who over all things reigneth in the highest,
Earth’s mighty fabric ruling and directing,
Onely and Trinal.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturnus I.
Ant. Suscitávit Dóminus * testimónium in Iacob: et legem pósuit in Israël.
Psalmus 77(1-8) [1]
77:1 Atténdite, pópule meus, legem meam: * inclináte aurem vestram in verba oris mei.
77:2 Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab inítio.
77:3 Quanta audívimus et cognóvimus ea: * et patres nostri narravérunt nobis.
77:4 Non sunt occultáta a fíliis eórum: * in generatióne áltera.
77:4 Narrántes laudes Dómini, et virtútes eius: * et mirabília eius, quæ fecit.
77:5 Et suscitávit testimónium in Iacob: * et legem pósuit in Israël.
77:5 Quanta mandávit pátribus nostris nota fácere ea fíliis suis: * ut cognóscat generátio áltera.
77:6 Fílii qui nascéntur, et exsúrgent, * et narrábunt fíliis suis.
77:7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscántur óperum Dei: * et mandáta eius exquírant.
77:8 Ne fiant sicut patres eórum: * generátio prava et exásperans.
77:8 Generátio, quæ non diréxit cor suum: * et non est créditus cum Deo spíritus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Suscitávit Dóminus testimónium in Iacob: et legem pósuit in Israël.
|
Salmos com leituras {Antífonas do Saltério do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. The Lord set up a testimony in Jacob: * and made a law in Israel.
Salmo 77(1-8) [1]
77:1 Escutai, ó meu povo, a minha lei: * inclinai os vossos ouvidos às palavras da minha boca.
77:2 Abrirei em parábolas a minha boca: * direi adágios escondidos desde o princípio.
77:3 O que ouvimos e compreendemos: * e o que nossos pais nos contaram.
77:4 Eles as não ocultaram a seus filhos: * nem à sua posteridade.
77:5 Publicaram os louvores do Senhor, o seu poder: * e as maravilhas que fez.
77:6 Ele estabeleceu aliança com Jacob: * e pôs uma lei em Israel.
77:7 Que ordenou a nossos pais para que dessem a conhecer a seus filhos: * para que a geração seguinte a conhecesse.
77:8 Os filhos que hão-de nascer, erguer-se-ão, * e a contarão a seus filhos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord set up a testimony in Jacob: and made a law in Israel.
|
Ant. Coram pátribus eórum * fecit Deus mirabília.
Psalmus 77(9-16) [2]
77:9 Fílii Ephrem intendéntes et mitténtes arcum: * convérsi sunt in die belli.
77:10 Non custodiérunt testaméntum Dei: * et in lege eius noluérunt ambuláre.
77:11 Et oblíti sunt benefactórum eius: * et mirabílium eius quæ osténdit eis.
77:12 Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægýpti: * in campo Táneos.
77:13 Interrúpit mare, et perdúxit eos: * et státuit aquas quasi in utre.
77:14 Et dedúxit eos in nube diéi: * et tota nocte in illuminatióne ignis.
77:15 Interrúpit petram in erémo: * et adaquávit eos velut in abýsso multa.
77:16 Et edúxit aquam de petra: * et dedúxit tamquam flúmina aquas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Coram pátribus eórum fecit Deus mirabília.
|
Ant. The Lord did wonderful things * in the sight of their fathers.
Salmo 77(9-16) [2]
77:9 Para que ponham em Deus a sua esperança e se não esqueçam das obras de Deus: * e busquem os seus mandamentos.
77:10 Para que não sejam como seus pais: * uma geração ruim e exasperada.
77:11 Uma geração, que não encaminhou rectamente o seu coração: * nem seu espírito foi fiel a Deus.
77:12 Os filhos de Efraim, que curvam e disparam o arco: * viraram as costas no dia da batalha.
77:13 Não guardaram a aliança feita com Deus: * e na sua lei não quiseram caminhar.
77:14 Esqueceram-se dos seus benefícios: * e das maravilhas que fez à vista deles.
77:15 Ante seus pais fez maravilhas, na terra do Egipto: * no campo de Tanis.
77:16 Dividiu o mar e por ele os fez passar: * e conteve as águas como num odre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord did wonderful things in the sight of their fathers.
|
Ant. Iánuas cæli apéruit * Dóminus, et pluit illis manna ad manducándum.
Psalmus 77(17-31) [3]
77:17 Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excélsum in inaquóso.
77:18 Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas animábus suis.
77:19 Et male locúti sunt de Deo: * dixérunt: Numquid póterit Deus paráre mensam in desérto?
77:20 Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ: * et torréntes inundavérunt.
77:20 Numquid et panem póterit dare, * aut paráre mensam pópulo suo?
77:21 Ídeo audívit Dóminus, et dístulit: * et ignis accénsus est in Iacob, et ira ascéndit in Israël.
77:22 Quia non credidérunt in Deo: * nec speravérunt in salutári eius:
77:23 Et mandávit núbibus désuper: * et iánuas cæli apéruit.
77:24 Et pluit illis manna ad manducándum: * et panem cæli dedit eis.
77:25 Panem Angelórum manducávit homo, * cibária misit eis in abundántia.
77:26 Tránstulit Austrum de cælo: * et indúxit in virtúte sua Áfricum.
77:27 Et pluit super eos sicut púlverem carnes: * et sicut arénam maris volatília pennáta.
77:28 Et cecidérunt in médio castrórum eórum: * circa tabernácula eórum.
77:29 Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis: * non sunt fraudáti a desidério suo.
77:30 Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum: * et ira Dei ascéndit super eos.
77:31 Et occídit pingues eórum, * et eléctos Israël impedívit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Iánuas cæli apéruit Dóminus, et pluit illis manna ad manducándum.
|
Ant. The Lord opened * the doors of heaven and had rained down manna upon them to eat.
Salmo 77(17-31) [3]
77:17 Guiou-os de dia por meio de uma nuvem: * e toda a noite com a luz do fogo.
77:18 Rachou a pedra no deserto: * e deu-lhes a beber águas como num rio caudaloso.
77:19 Fez sair água da pedra: * e como rios a fez correr.
77:20 Continuaram a pecar contra Ele: * e incitaram a ira do Altíssimo no lugar árido.
77:21 A Deus tentaram nos seus corações, * pedindo iguarias que fossem do seu agrado.
77:22 Falaram mal de Deus: * e disseram: poderá porventura Deus preparar uma mesa no deserto?
77:23 Sem dúvida Ele feriu a pedra e águas correram: * e as torrentes inundaram.
77:24 Poderá porventura também dar pão, * ou preparar a mesa para o seu povo?
77:25 Ouviu isto o Senhor e irritou-se: * e um fogo acendeu-se contra Jacob e cresceu a ira contra Israel.
77:26 Pois em Deus não creram: * nem d’Ele esperaram a salvação:
77:27 Mandou de cima as nuvens: * e abriu as portas do céu.
77:28 Fez chover sobre eles maná para comerem: * e um pão do céu lhes deu.
77:29 O homem comeu o pão dos anjos, * enviou-lhes Ele manjares em abundância.
77:30 Retirou do céu o vento do sul: * e enviou com seu poder o vento Áfrico.
77:31 Fez chover sobre eles carnes como pó: * e aves como areia do mar.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord opened the doors of heaven and had rained down manna upon them to eat.
|
Ant. Deus adiútor * est eórum: et Excélsus redémptor eórum est.
Psalmus 77(32-41) [4]
77:32 In ómnibus his peccavérunt adhuc: * et non credidérunt in mirabílibus eius.
77:33 Et defecérunt in vanitáte dies eórum: * et anni eórum cum festinatióne.
77:34 Cum occíderet eos, quærébant eum: * et revertebántur, et dilúculo veniébant ad eum.
77:35 Et rememoráti sunt quia Deus adiútor est eórum: * et Deus excélsus redémptor eórum est.
77:36 Et dilexérunt eum in ore suo, * et lingua sua mentíti sunt ei.
77:37 Cor autem eórum non erat rectum cum eo: * nec fidéles hábiti sunt in testaménto eius.
77:38 Ipse autem est miséricors, et propítius fiet peccátis eórum: * et non dispérdet eos.
77:38 Et abundávit ut avérteret iram suam: * et non accéndit omnem iram suam:
77:39 Et recordátus est quia caro sunt: * spíritus vadens et non rédiens.
77:40 Quóties exacerbavérunt eum in desérto, * in iram concitavérunt eum in inaquóso?
77:41 Et convérsi sunt, et tentavérunt Deum: * et Sanctum Israël exacerbavérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus adiútor est eórum: et Excélsus redémptor eórum est.
|
Ant. God is their helper, * and the most high God their redeemer.
Salmo 77(32-41) [4]
77:32 Caíram no meio dos seus acampamentos: * em redor das suas tendas.
77:33 Comeram, muito se fartaram e foi satisfeito o seu desejo: * não ficaram defraudados no que desejavam.
77:34 Ainda estavam as iguarias na sua boca: * quando a ira de Deus se elevou contra eles.
77:35 Matou os mais robustos, * e derrubou os escolhidos de Israel.
77:36 Depois de tudo isto ainda pecaram: * e não acreditaram nas suas maravilhas.
77:37 Seus dias foram em vaidade dissipados: * e os seus anos depressa acabaram.
77:38 Quando os matava, buscavam-n’O: * e convertiam-se e apressavam-se a volver para Ele.
77:39 Lembravam-se que Deus era o seu defensor: * e que o altíssimo Deus era o seu redentor.
77:40 Amavam-n’O com a boca, * e com sua língua Lhe mentiam.
77:41 Seu coração não era sincero com Ele: * nem se mantiveram fiéis à sua aliança.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. God is their helper, and the most high God their redeemer.
|
Ant. Redémit eos * Dóminus de manu tribulántis.
Psalmus 77(42-58) [5]
77:42 Non sunt recordáti manus eius, * die qua redémit eos de manu tribulántis.
77:43 Sicut pósuit in Ægýpto signa sua, * et prodígia sua in campo Táneos.
77:44 Et convértit in sánguinem flúmina eórum: * et imbres eórum, ne bíberent.
77:45 Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos: * et ranam, et dispérdidit eos.
77:46 Et dedit ærúgini fructus eórum: * et labóres eórum locústæ.
77:47 Et occídit in grándine víneas eórum: * et moros eórum in pruína.
77:48 Et trádidit grándini iuménta eórum: * et possessiónem eórum igni.
77:49 Misit in eos iram indignatiónis suæ: * indignatiónem, et iram, et tribulatiónem: immissiónes per ángelos malos.
77:50 Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepércit a morte animábus eórum: * et iuménta eórum in morte conclúsit.
77:51 Et percússit omne primogénitum in terra Ægýpti: * primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham.
77:52 Et ábstulit sicut oves pópulum suum: * et perdúxit eos tamquam gregem in desérto.
77:53 Et dedúxit eos in spe, et non timuérunt: * et inimícos eórum opéruit mare.
77:54 Et indúxit eos in montem sanctificatiónis suæ: * montem, quem acquisívit déxtera eius.
77:54 Et eiécit a fácie eórum gentes: * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis.
77:55 Et habitáre fecit in tabernáculis eórum: * tribus Israël.
77:56 Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excélsum: * et testimónia eius non custodiérunt.
77:57 Et avertérunt se, et non servavérunt pactum: * quemádmodum patres eórum convérsi sunt in arcum pravum.
77:58 In iram concitavérunt eum in cóllibus suis: * et in sculptílibus suis ad æmulatiónem eum provocavérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Redémit eos Dóminus de manu tribulántis.
|
Ant. The Lord redeemed them * from the hand of him that afflicted them.
Salmo 77(42-58) [5]
77:42 Ele, porém, é misericordioso e perdoava os seus pecados: * e os não destruía.
77:43 Deteve muitas vezes a sua ira: * e não acendeu toda sua ira.
77:44 Lembrou-se que eram carne: * um sopro que passa e não volta.
77:45 Quantas vezes O exacerbaram no deserto, * e O moveram à ira naquele lugar árido?
77:46 Voltaram a tentar a Deus: * e a exacerbar o Santo de Israel.
77:47 Não se recordaram da sua mão, * no dia em que os redimiu da mão do opressor.
77:48 De como fez resplandecer no Egipto os seus milagres, * e os sues prodígios no campo de Tanis.
77:49 Ele converteu em sangue os seus rios: * e as suas águas para que as não pudessem beber.
77:50 Enviou contra eles todo o género de moscas, que os devoraram: * e rãs, que os destruíram.
77:51 Entregou os seus frutos ao mofo: * e as suas searas aos gafanhotos.
77:52 Destruiu com saraiva as suas vinhas: * e as suas amoreiras com geada.
77:53 Entregou à saraiva os seus animais: * e as suas possessões ao fogo.
77:54 Descarregou sobre eles a violência da sua cólera: * a indignação, a ira e a tribulação, que enviou por anjos maus.
77:55 Abriu um largo caminho à sua ira, não perdoou as suas vidas: * e envolveu na mortandade os seus animais.
77:56 Feriu todo o primogénito na terra do Egipto: * e as primícias de todo seu trabalho nas tendas de Cam.
77:57 Fez sair o seu povo como ovelhas: * e guiou-os como um rebanho no deserto.
77:58 Conduziu-os cheios de esperança e não temeram: * e o mar submergiu os seus inimigos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord redeemed them from the hand of him that afflicted them.
|
Ant. Ædificávit * Deus sanctifícium suum in terra.
Psalmus 77(59-72) [6]
77:59 Audívit Deus, et sprevit: * et ad níhilum redégit valde Israël.
77:60 Et répulit tabernáculum Silo: * tabernáculum suum, ubi habitávit in homínibus.
77:61 Et trádidit in captivitátem virtútem eórum: * et pulchritúdinem eórum in manus inimíci.
77:62 Et conclúsit in gládio pópulum suum: * et hereditátem suam sprevit.
77:63 Iúvenes eórum comédit ignis: * et vírgines eórum non sunt lamentátæ.
77:64 Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt: * et víduæ eórum non plorabántur.
77:65 Et excitátus est tamquam dórmiens Dóminus: * tamquam potens crapulátus a vino.
77:66 Et percússit inimícos suos in posterióra: * oppróbrium sempitérnum dedit illis.
77:67 Et répulit tabernáculum Ioseph: * et tribum Éphraim non elégit.
77:68 Sed elégit tribum Iuda, * montem Sion quem diléxit.
77:69 Et ædificávit sicut unicórnium sanctifícium suum in terra, * quam fundávit in sǽcula.
77:70 Et elégit David, servum suum, et sústulit eum de grégibus óvium: * de post fœtántes accépit eum,
77:71 Páscere Iacob, servum suum, * et Israël, hereditátem suam:
77:72 Et pavit eos in innocéntia cordis sui: * et in intelléctibus mánuum suárum dedúxit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ædificávit Deus sanctifícium suum in terra.
|
Ant. God built * his sanctuary in the earth.
Salmo 77(59-72) [6]
77:59 Os introduziu depois no monte da sua santificação: * monte que Ele adquiriu com sua dextra.
77:60 Ante eles expulsou as gentes: * e por sorte lhes dividiu a terra e destribuiu-as por linhas de medição.
77:61 Fez habitar em suas tendas: * as tribos de Israel.
77:62 Eles, porém, tentaram e exacerbaram de novo o excelso Deus: * e não guardaram os seus preceitos.
77:63 Volveram-Lhe as costas e não observaram a aliança: * semelhantes a seus pais, falsearam como um arco torto.
77:64 Excitaram-n’O à ira nas suas colinas: * e com os ídolos que esculpiram inflamaram-Lhe o zelo.
77:65 Ouviu-os Deus e desprezou-os: * e reduziu Israël ao extremo nada.
77:66 Rejeitou o tabernáculo de Silo: * o seu próprio tabernáculo, onde tinha habitado entre os homens.
77:67 Entregou ao cativeiro a força deles: * e a sua formusura nas mãos do inimigo.
77:68 Entregou o seu povo à espada: * e desprezou a sua própria herança.
77:69 O fogo devorou os seus jovens: * e as suas virgens não foram lamentadas.
77:70 Seus sacerdotes pereceram à espada: * e ninguém chorava as suas viúvas.
77:71 O Senhor despertou como quem dorme: * como um valente embriagado de vinho.
77:72 Feriu os seus inimigos nas partes posteriores: * cobriu-os duma eterna ignomínia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. God built his sanctuary in the earth.
|
Ant. Ádiuva nos, * Deus, salutáris noster: et propítius esto peccátis nostris.
Psalmus 78 [7]
78:1 Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum: * posuérunt Ierúsalem in pomórum custódiam.
78:2 Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatílibus cæli: * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
78:3 Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Ierúsalem: * et non erat qui sepelíret.
78:4 Facti sumus oppróbrium vicínis nostris: * subsannátio et illúsio his, qui in circúitu nostro sunt.
78:5 Úsquequo, Dómine, irascéris in finem: * accendétur velut ignis zelus tuus?
78:6 Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt: * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt:
78:7 Quia comedérunt Iacob: * et locum eius desolavérunt.
78:8 Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent nos misericórdiæ tuæ: * quia páuperes facti sumus nimis.
78:9 Ádiuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: * et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum:
78:10 Ne forte dicant in géntibus: Ubi est Deus eórum? * et innotéscat in natiónibus coram óculis nostris.
78:10 Últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est: * intróeat in conspéctu tuo gémitus compeditórum.
78:11 Secúndum magnitúdinem brácchii tui, * pósside fílios mortificatórum.
78:12 Et redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: * impropérium ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine.
78:13 Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi in sǽculum.
78:13 In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ádiuva nos, Deus, salutáris noster: et propítius esto peccátis nostris.
|
Ant. Help us, O God, our Saviour, * deliver us: and forgive us our sins.
Salmo 78 [7]
78:1 Ó Deus, vieram as gentes à vossa herança, contaminaram o vosso santo templo: * e fizeram de Jerusalém uma despensa de frutas.
78:2 Deram os cadáveres de vossos servos em pasto às aves do céu: * as carnes de vossos santos aos animais da terra.
78:3 Derramaram o seu sangue como água à volta de Jerusalém: * e não havia quem lhes desse sepultura.
78:4 Chegámos a ser a maior desonra dos nossos vizinhos: * o escárnio e a troça daqueles que nos rodeiam.
78:5 Até quando, ó Senhor, Vos haveis de irar para sempre: * até quando acender-se-á como fogo o vosso zelo?
78:6 Derramai a vossa ira sobre as gentes que Vos não conhecem: * e sobre os reinos que não invocaram o vosso nome:
78:7 Pois eles devoraram Jacob: * e desolaram a sua morada.
78:8 De nossas antigas maldades Vos não lembreis, antecipem-se quanto antes as vossas misericórdias: * pois fomos reduzidos à última miséria.
78:9 Ajudai-nos, ó Deus, nosso Salvador, e pela glória de vosso nome, ó Senhor, livrai-nos: * e perdoai os nossos pecados, por amor de vosso nome:
78:10 Para que se não diga entre as gentes:o Deus deles onde está? * Fazei brilhar entre as nações e ante nossos olhos.
78:11 A vingança do sangue de vossos servos, que tem sido derramado: * cheguem à vossa presença os gemidos dos cativos.
78:12 Com o poder de vosso braço, * conservai os filhos dos que foram mortos.
78:13 Pagai aos nossos vizinhos com males sete vezes maiores: * a desonra que eles Vos fizeram, ó Senhor.
78:14 Nós, porém, vosso povo e ovelhas de vosso pasto, * nós Vos glorificaremos para sempre.
78:15 De geração em geração * publicaremos os vossos louvores.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Help us, O God, our Saviour, deliver us: and forgive us our sins.
|
Ant. Ego sum Dóminus * Deus tuus Israël, qui edúxi te de terra Ægýpti.
Psalmus 80 [8]
80:2 Exsultáte Deo, adiutóri nostro: * iubiláte Deo Iacob.
80:3 Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium iucúndum cum cíthara.
80:4 Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis vestræ.
80:5 Quia præcéptum in Israël est: * et iudícium Deo Iacob.
80:6 Testimónium in Ioseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti: * linguam, quam non nóverat, audívit.
80:7 Divértit ab onéribus dorsum eius: * manus eius in cóphino serviérunt.
80:8 In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:9 Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: * diláta os tuum, et implébo illud.
80:12 Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit mihi.
80:13 Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis.
80:14 Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis ambulásset:
80:15 Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super tribulántes eos misíssem manum meam.
80:16 Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in sǽcula.
80:17 Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ego sum Dóminus Deus tuus Israël, qui edúxi te de terra Ægýpti.
|
Ant. I am the Lord * God of Israel, who brought you out from the land of Egypt.
Salmo 80 [8]
80:1 Exultai-vos louvando a Deus, nosso protector: * cantai com alegria a Deus de Jacob.
80:2 Entoai um salmo e tocai os timbales: * o saltério harmonioso, com a cítara.
80:3 Tocai a trombeta na lua nova, * no dia notável de vossa solenidade.
80:4 Pois é um preceito para Israel: * e uma ordem do Deus de Jacob.
80:5 Estabeleceu isto como lei para José, quando saía da terra do Egipto: * quando ouviu uma língua que não entendia.
80:6 Libertou os seus ombros dos fardos: * as suas mãos escravizadas nos cestos.
80:7 Na tribulação me invocaste e eu te livrei: * ouvi-te no recôndito da tempestade, provei-te junto das águas da contradição.
80:8 Ouve, ó povo meu, e eu te instruirei: * Israel, se me ouvires, não haverá em ti deus novo, nem deus estranho adorarás.
80:9 Eu sou, de facto, o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egipto: * abre a tua boca e a rechearei.
80:10 Meu povo não ouviu minha voz: * e Israel me não atendeu.
80:11 Abandonei-os aos desejos do seu coração: * eles irão caminhando atrás dos seus devaneios.
80:12 Se o meu povo me tivesse ouvido: * se Israel tivesse andado nos meus caminhos:
80:13 Facilmente teria podido humilhar os seus inimigos: * e a minha mão teria caído sobre os seus opressores.
80:14 Os inimigos do Senhor mentiram-Lhe: * e o tempo deles será eterno.
80:15 Apesar disso alimentou-os da flor do trigo: * e saciou-os de mel saído da pedra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. I am the Lord God of Israel, who brought you out from the land of Egypt.
|
Ant. Ne táceas Deus * quóniam inimíci tui extulérunt caput.
Psalmus 82 [9]
82:2 Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus.
82:3 Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput.
82:4 Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos.
82:5 Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra.
82:6 Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:8 Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.
82:9 Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adiutórium fíliis Lot.
82:10 Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Iabin in torrénte Cisson.
82:11 Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:12 Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:13 Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei.
82:14 Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti.
82:15 Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes:
82:16 Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos.
82:17 Imple fácies eórum ignomínia: * et quærent nomen tuum, Dómine.
82:18 Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant.
82:19 Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne táceas Deus quóniam inimíci tui extulérunt caput.
|
Ant. Be not thou silent, O Lord, * for Thy enemies lifted up their head.
Salmo 82 [9]
82:1 Ó Deus, quem a Vós será semelhante? * Não silenciais, ó Deus, nem Vos detenhais.
82:2 Porque eis que os vossos inimigos gritam: * e os que Vos odeiam levantaram a cabeça.
82:3 Vil planos formaram contra o vosso povo: * e conspiraram contra os vossos santos.
82:4 Disseram:vinde e exterminemo-los entre as gentes: * e não haja mais memória do nome de Israel.
82:5 Pensaram de acordo: * e todos juntos fizeram aliança contra Vós, as tendas dos Idumeus e os Ismælitas:
82:6 Moab e os Agarenos, Gebal e Amon e Amalec: * os estrangeiros com os moradores de Tiro.
82:7 Assur também se uniu com eles: * juntaram-se para auxiliarem os filhos de Lot.
82:8 Fazei-lhes como a Median e a Sisara: * como a Jabin no ribeiro de Cisson.
82:9 Foram destruídos em Endor: * tornaram-se como o esterco da terra.
82:10 Tratai os seus príncipes como Oreb e Zeb, * e Zebee e Salmana:
82:11 Todos seus príncipes: * os quais tinham dito:apoderemos como herança o santuário de Deus.
82:12 Ó meu Deus, agitai-os como uma roda: * e como uma palhinha diante do vento.
82:13 Como fogo que queima uma selva: * e como chama que abrasa os montes:
82:14 Assim os perseguireis com vossa tempestade: * e com vossa ira os aterrareis.
82:15 Cobri os seus rostos de ignomínia: * e deste modo buscarão o vosso nome, ó Senhor.
82:16 Sejam envergonhados e conturbados para sempre: * sejam confundidos e pereçam.
82:17 Conheçam que Vos é próprio o nome de Senhor: * e que só Vós sois o Altíssimo em toda a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Be not thou silent, O Lord, for Thy enemies lifted up their head.
|
℣. Cognóscant quia nomen tibi Dóminus.
℟. Tu solus Altíssimus super omnem terram.
|
℣. Let them know that the Lord is thy name.
℟. Thou alone art the most High over all the earth.
|
Pater Noster dicitur secreto usque ad Et ne nos indúcas in tentatiónem:
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Pai Nosso é dito silenciosamente até E não nos deixeis cair em tentação:.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores:
℣. E não nos deixeis cair em tentação:
℟. Mas livrai-nos do mal.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end.
℟. Amém.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat.
℟. Amen.
Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 13:1-3
1 Si linguis hóminum loquar et Angelórum, caritátem autem non hábeam, factus sum velut æs sonans, aut cýmbalum tínniens.
2 Et si habúero prophetíam, et nóverim mystéria ómnia, et omnem sciéntiam: et si habúero omnem fidem, ita ut montes tránsferam, caritátem autem non habúero, nihil sum.
3 Et si distribúero in cibos páuperum omnes facultátes meas, et si tradídero corpus meum, ita ut árdeam, caritátem autem non habúero, nihil mihi prodest.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Confitébor tibi, Dómine Deus, in toto corde meo, et honorificábo nomen tuum in ætérnum:
* Quia misericórdia tua, Dómine, magna est super me.
℣. Deus meus es tu, et confitébor tibi: Deus meus es tu, et exaltábo te.
℟. Quia misericórdia tua, Dómine, magna est super me.
|
℣. Conceda-nos, Senhor, a Sua bênção.
Bênção. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever.
℟. Amém.
Leitura 1
Lesson from the first letter of St. Paul the Apostle to the Corinthians
1 Cor 13:1-3
1 If I speak with the tongues of men, and of angels, and have not charity, I am become as sounding brass, or a tinkling cymbal.
2 And if I should have prophecy and should know all mysteries, and all knowledge, and if I should have all faith, so that I could remove mountains, and have not charity, I am nothing.
3 And if I should distribute all my goods to feed the poor, and if I should deliver my body to be burned, and have not charity, it profiteth me nothing.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
℟. I will praise thee, O Lord my God, with all my heart, and I will glorify thy Name for evermore.
* For great is thy mercy, O Lord, toward me.
℣. Thou art my God, and I will praise thee; Thou art my God, and I will exalt thee.
℟. For great is thy mercy, O Lord, toward me.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum.
℟. Amen.
Lectio 2
1 Cor 13:4-10
4 Cáritas pátiens est, benígna est: cáritas non æmulátur, non agit pérperam, non inflátur,
5 Non est ambitiósa, non quærit quæ sua sunt, non irritátur, non cógitat malum,
6 Non gaudet super iniquitáte, congáudet autem veritáti:
7 Ómnia suffert, ómnia credit, ómnia sperat, ómnia sústinet.
8 Cáritas nunquam éxcidit: sive prophetíæ evacuabúntur, sive linguæ cessábunt, sive sciéntia destruétur.
9 Ex parte enim cognóscimus, et ex parte prophetámus.
10 Cum autem vénerit quod perféctum est, evacuábitur quod ex parte est.
1 Cor 13:11-13
11 Cum essem párvulus, loquébar ut párvulus, sapiébam ut párvulus, cogitábam ut párvulus. Quando autem factus sum vir, evacuávi quæ erant párvuli.
12 Vidémus nunc per spéculum in ænígmate: tunc autem fácie ad fáciem. Nunc cognósco ex parte: tunc autem cognóscam sicut et cógnitus sum.
13 Nunc autem manent fides, spes, cáritas: tria hæc. Maior autem horum est cáritas.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Factus est mihi Dóminus in refúgium:
* Et Deus meus in auxílium spei meæ.
℣. Erípuit me de inimícis meis fortíssimis, et factus est Dóminus protéctor meus.
℟. Et Deus meus in auxílium spei meæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et Deus meus in auxílium spei meæ.
|
℣. Conceda-nos, Senhor, a Sua bênção.
Bênção. He whose feast-day we are keeping, be our Advocate with God.
℟. Amém.
Leitura 2
1 Cor 13:4-10
4 Charity is patient, is kind: charity envieth not, dealeth not perversely; is not puffed up;
5 Is not ambitious, seeketh not her own, is not provoked to anger, thinketh no evil;
6 Rejoiceth not in iniquity, but rejoiceth with the truth;
7 Beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things.
8 Charity never falleth away: whether prophecies shall be made void, or tongues shall cease, or knowledge shall be destroyed.
9 For we know in part, and we prophesy in part.
10 But when that which is perfect is come, that which is in part shall be done away.
1 Cor 13:11-13
11 When I was a child, I spoke as a child, I understood as a child, I thought as a child. But, when I became a man, I put away the things of a child.
12 We see now through a glass in a dark manner; but then face to face. Now I know in part; but then I shall know even as I am known.
13 And now there remain faith, hope, and charity, these three: but the greatest of these is charity.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
℟. The Lord is my refuge.
* And my God is the stay of my trust.
℣. He delivered me from the strongest of mine enemies, and the Lord was my stay.
℟. And my God is the stay of my trust.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e * ao Espírito Santo.
℟. And my God is the stay of my trust.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum.
℟. Amen.
Lectio 3
Paulus, eremitárum auctor et magíster, apud inferiórem Thebáidem natus, persecutióne Décii et Valeriáni sæviénte, in erémi spelúncam se cóntulit; ubi, palma ei victum et vestítum præbénte, sanctíssime vixit ad centésimum et décimum tértium annum, quo témpore ab António nonagenário invísitur. Hunc Paulus humaníssime excépit, mox, sanctis sermónibus in multam noctem prodúctis, admónuit de morte, quæ sibi instáret, simúlque hortátus est, ut pállium, quod ab Athanásio accéperat, ad involvéndum suum corpus afférret. Quod dum Antónius præstábat, rédiens ex itínere, vidit Pauli ánimam in cælum ascéndere; corpus vero in cella réperit, similitúdinem orántis reddens. Quod cum mæstíssimus, hymnis de more decantátis, pállio obvolvísset, nec, quo terram fóderet, habéret; duo leónes, ex interióre parte solitúdinis veniéntes, uníus hóminis capácem locum effodérunt. Tum Antónius humáto córpore ac túmulo compósito, ábiit, túnicam Pauli ex palmárum fóliis contéxtam secum déferens; quo vestítu diébus solemnióribus Paschæ et Pentecóstes, quoad vixit, usus est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Conceda-nos, Senhor, a Sua bênção.
Bênção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring.
℟. Amém.
Leitura 3
Paul, originator and master of the eremitic life, was born in the lower Thebaid. When the Persecution of Decius and Valerian was raging, he withdrew to a cave in the desert. Here, with a palm tree providing him with both food and clothing; he lived a most holy life. He had reached the age of a hundred and thirteen years when Anthony, then ninety years old came to visit him. Paul received him warmly. After they had spent the night in conversing about holy things, Paul said that his death was at hand and asked Anthony to go and get the cloak given him by Athanasius to use as a winding sheet. Anthony went to do this and, as he was on his way back he saw Paul's soul going up to heaven. His body he found in his cell, still in the attitude of prayer. When he had chanted the customary hymns, he wrapped the body in the cloak, but had nothing to dig a grave with. Thereupon two lions came from deep in the desert and hollowed out a place large enough to hold a men's body. Anthony buried the body arranged the grave and went away taking with him the tunic which Paul had woven for himself from palm-leaves. Thereafter he always wore this cloak on the great feasts of Easter and Pentecost.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Pule o resto, a menos que ore Laudes separadamente.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nos beáti Pauli Confessóris tui ánnua solemnitáte lætíficas: concéde propítius; ut cuius natalítia cólimus, étiam actiónes imitémur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Ó Deus, que nos alegrais com a solenidade anual do B. Paulo, vosso Confessor, visto que celebramos o seu nascimento, concedei-nos propício que imitemos também as suas acções.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
|