Incipit
V. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adjuvándum me festína.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
V. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Hymnus
Jam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
* Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
|
Hymn
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.
Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.
Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.
Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.
* Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
I jedynemu jego Synowi,
Wraz z Duchem Pocieszycielem,
Teraz i po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi {ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Vivo ego * dicit Dóminus: nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
Psalmus 9(20-39) [1]
9:20 Exsúrge, Dómine, non confortétur homo: * judicéntur gentes in conspéctu tuo.
9:21 Constítue, Dómine, legislatórem super eos: * ut sciant gentes quóniam hómines sunt.
9:22 Ut quid, Dómine, recessísti longe, * déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne?
9:23 Dum supérbit ímpius, incénditur pauper: * comprehendúntur in consíliis quibus cógitant.
9:24 Quóniam laudátur peccátor in desidériis ánimæ suæ: * et iníquus benedícitur.
9:25 Exacerbávit Dóminum peccátor, * secúndum multitúdinem iræ suæ non quǽret.
9:26 Non est Deus in conspéctu ejus: * inquinátæ sunt viæ illíus in omni témpore.
9:26 Auferúntur judícia tua a fácie ejus: * ómnium inimicórum suórum dominábitur.
9:27 Dixit enim in corde suo: * Non movébor a generatióne in generatiónem sine malo.
9:28 Cujus maledictióne os plenum est, et amaritúdine, et dolo: * sub lingua ejus labor et dolor.
9:29 Sedet in insídiis cum divítibus in occúltis: * ut interfíciat innocéntem.
9:30 Óculi ejus in páuperem respíciunt: * insidiátur in abscóndito, quasi leo in spelúnca sua.
9:30 Insidiátur ut rápiat páuperem: * rápere páuperem, dum áttrahit eum.
9:31 In láqueo suo humiliábit eum: * inclinábit se, et cadet, cum dominátus fúerit páuperum.
9:32 Dixit enim in corde suo: Oblítus est Deus, * avértit fáciem suam ne vídeat in finem.
9:33 Exsúrge, Dómine Deus, exaltétur manus tua: * ne obliviscáris páuperum.
9:34 Propter quid irritávit ímpius Deum? * dixit enim in corde suo: Non requíret.
9:35 Vides quóniam tu labórem et dolórem consíderas: * ut tradas eos in manus tuas.
9:35 Tibi derelíctus est pauper: * órphano tu eris adjútor.
9:36 Cóntere brácchium peccatóris et malígni: * quærétur peccátum illíus, et non inveniétur.
9:37 Dóminus regnábit in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * períbitis, gentes, de terra illíus.
9:38 Desidérium páuperum exaudívit Dóminus: * præparatiónem cordis eórum audívit auris tua.
9:39 Judicáre pupíllo et húmili, * ut non appónat ultra magnificáre se homo super terram.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {z Psałterza według okresu}
Ant. Żyję * mówi Pan: nie chcę śmierci grzesznika, ale by się nawrócił, i miał życie.
Psalm 9(20-39) [1]
9:20 Powstań, Panie, niech się nie zmacnia człowiek: * niech będą sądzeni narodowie przed oblicznością twoją.
9:21 Postaw, Panie, zakonodawcę nad nimi: * aby wiedzieli narodowie, iż ludźmi są.
9:22 Czemuś, Panie, odstąpił daleko, * przeglądasz w potrzebach, w ucisku?
9:23 Gdy się pyszni niezbożnik, zapala się ubogi: * bywają usidleni w radach, które wymyślają.
9:24 Albowiem pochwalon bywa grzesznik w żądzach duszy swéj: * a niesprawiedliwy bywa błogosławion.
9:25 Rozgniewał Pana grzesznik, * według wielkości gniewu swego nie będzie szukał.
9:26 Niemasz Boga przed oblicznością jego: * splugawione są drogi jego na każdy czas.
9:26 Bywają odjęte sądy twoje od obliczności jego: * nad wszystkimi nieprzyjacioły swymi będzie panował.
9:27 Mówił bowiem w sercu swojem: * Nie będę poruszon od wieku do wieku, bez złego.
9:28 Którego usta pełne są złorzeczeństwa i gorzkości i zdrady: * pod językiem jego praca i boleść.
9:29 Siedzi na zdradzie z bogatymi w skrytościach: * aby zabił niewinnego.
9:30 Oczy jego upatrują ubogiego: * tai się na zdradzie w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojéj.
9:30 Zastawia sidła, aby uchwycił ubogiego: * aby połapił ubogiego, gdy go przyciągnie.
9:31 W sidle swojem poniży go: * schyli się i padnie, gdy opanuje ubogie.
9:32 Rzekł bowiem w sercu swojem: Zapomniał Bóg, * odwrócił oblicze swe, aby nie widział do końca.
9:33 Powstań, Panie Boże, niech się podniesie ręka twoja: * nie zapominaj ubogich.
9:34 Dla czego niezbożnik rozdraźnił Boga? * bo mówił w sercu swem: Nie będzieć się pytał.
9:35 Widzisz, bo ty na boleść i na utrapienie patrzysz: * abyś je podał w ręce twoje.
9:35 Tobie zostawiony jest ubogi: * sierocie ty będziesz pomocnikiem.
9:36 Skrusz ramię grzesznika i złośnika: * będą szukać grzechu jego, a nie najdą.
9:37 Pan będzie królował wiecznie, i na wieki wieków: * wyginiecie, poganie, z ziemie jego.
9:38 Żądzę ubogich wysłuchał Pan: * przygotowanie serca ich usłyszało ucho twoje.
9:39 Abyś uczynił sąd sierocie i chudzinie, * aby się więcéj nie ważył wielmożyć człowiek na ziemi.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 10 [2]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * justus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes ejus.
10:5 Óculi ejus in páuperem respíciunt: * pálpebræ ejus intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat justum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam justus Dóminus, et justítias diléxit: * æquitátem vidit vultus ejus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 10 [2]
10:2 W Panu ja ufam: jakóż mówicie duszy mojéj: * Uciekaj na górę jako wróbel?
10:3 Bo oto grzesznicy naciągnęli łuk, nagotowali strzały swe w sajdaku, * aby postrzelali w ciemności prawych sercem.
10:4 Albowiem, coś był sprawił, skazili: * sprawiedliwy lepak co uczynił?
10:5 Pan w kościele swym świętym, * Pan, w niebie stolica jego.
10:5 Oczy jego na ubogiego patrzą: * powieki jego pytają synów ludzkich.
10:6 Pan pyta sprawiedliwego i niezbożnego: * lecz kto miłuje nieprawość, ma w nienawiści duszę swoję.
10:7 Wyleje jako deszcz na grzeszniki sidła: * ogień i siarka i wiatr nawałności, część kubka ich.
10:8 Albowiem sprawiedliwy Pan, i sprawiedliwość miłuje: * prawość widziało oblicze jego.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 11 [3]
11:2 Salvum me fac, Dómine, quóniam defécit sanctus: * quóniam diminútæ sunt veritátes a fíliis hóminum.
11:3 Vana locúti sunt unusquísque ad próximum suum: * lábia dolósa, in corde et corde locúti sunt.
11:4 Dispérdat Dóminus univérsa lábia dolósa, * et linguam magníloquam.
11:5 Qui dixérunt: Linguam nostram magnificábimus, lábia nostra a nobis sunt, * quis noster Dóminus est?
11:6 Propter misériam ínopum, et gémitum páuperum, * nunc exsúrgam, dicit Dóminus.
11:6 Ponam in salutári: * fiduciáliter agam in eo.
11:7 Elóquia Dómini, elóquia casta: * argéntum igne examinátum, probátum terræ purgátum séptuplum.
11:8 Tu, Dómine, servábis nos: et custódies nos * a generatióne hac in ætérnum.
11:9 In circúitu ímpii ámbulant: * secúndum altitúdinem tuam multiplicásti fílios hóminum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vivo ego dicit Dóminus: nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
|
Psalm 11 [3]
11:2 Zbaw mię, Panie, bo ustał święty: * bo umniejszyły się prawdy od synów ludzkich.
11:3 Marne rzeczy mówili każdy do bliźniego swego: * wargi zdradliwe, w sercu i sercu mówili.
11:4 Niech zatraci Pan wszelkie usta zdradliwe, * i język hardzie mówiący.
11:5 Którzy mówili: Język nasz uwielmożemy, usta nasze za nami są, * któż jest panem naszym?
11:6 Dla nędze niedostatecznych i dla wzdychania ubogich, * teraz powstanę, mówi Pan.
11:6 Postawię w zbawieniu: * śmiele będę poczynał w nim.
11:7 Słowa Pańskie, słowa czyste: * śrebro w ogniu doświadczone, próbowane z ziemie, siedmkroć przeczyszczone.
11:8 Ty, Panie, zachowasz nas: i będziesz nas strzegł * od rodzaju tego na wieki.
11:9 Wokoło niezbożnicy chodzą: * według wysokości twéj uczyniłeś możne syny człowiecze.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Żyję mówi Pan: nie chcę śmierci grzesznika, ale by się nawrócił, i miał życie.
|
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
R. Deo grátias.
V. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
R. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Kapitulum Wers {z Psałterza według dnia}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
R. Bogu niech będą dzięki.
V. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
R. I wyzwól nas dla imienia Twego.
|
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
R. Sed líbera nos a malo.
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
Modlitwy
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
V. I nie wódź nas na pokuszenie:
R. Ale nas zbaw ode złego.
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
Conclusio
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
|
Zakończenie
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
V. Błogosławmy Panu.
R. Bogu niech będą dzięki.
|
Here Prime finishes; the rest is optional.
|
Here Prima finishes rest is optional
|
Martyrologium (anticip.)
Prídie Idus Mártii Luna octáva Anno Dómini 2019
Romæ, in agro Veráno, sancti Leónis, Epíscopi et Mártyris.
Item Romæ natális sanctórum quadragínta septem Mártyrum, qui baptizáti sunt a beáto Apóstolo Petro, cum tenerétur in custódia Mamertíni cum Coapóstolo suo Paulo, ubi novem menses deténti sunt; qui omnes, sub devotíssima fídei confessióne, Neroniáno gládio consúmpti sunt.
In Província Valériæ sanctórum duórum Monachórum, quos Longobárdi suspéndio necavérunt in árbore; in qua Mártyres, licet defúncti, ab hóstibus ipsis audíti sunt psállere.
In ea étiam persecutióne Diáconus Ecclésiæ Marsicánæ, in confessióne fídei, cápite truncátus est.
In Africa sanctórum Mártyrum Petri et Aphrodísii, qui, in persecutióne Wandálica, martýrii corónam percepérunt.
Carrhis, in Mesopotámia, sancti Eutýchii patrícii, et Sociórum, qui ab Evelid, Arabum Rege, ob fídei confessiónem, interémpti sunt.
Halberstátti, in Germánia, dormítio beátæ Mathíldis Regínæ, matris Othónis Primi, Romanórum Imperatóris, humilitáte et patiéntia conspícuæ.
V. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
R. Deo grátias.
V. Pretiósa in conspéctu Dómini.
R. Mors Sanctórum ejus.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adjuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2019
Dnia 14-go marca w Rzymie na Ager Veranus św. Leona, Biskupa i Wyznawcy.
Tamże uroczystość czterdziestu siedmiu św. Męczenników, którzy zostali ochrzczeni przez św. Piotra, Apostoła, gdy ten przez dziewięć miesięcy ślęczał w więzieniu. Wszyscy oni ponieśli śmierć męczeńską za mężne wyznawanie swej wiary za czasów Nerona.
W Afryce św. Piotra i Afrodyzjusza, którzy za czasów wandalskiego prześladowania chrześcijan zyskali chwalebną koronę męczeńską.
W Carre w Mezopotamii patrycjusza św. Eutychiusza i jego towarzyszy, którzy za wiarę chrześcijańską ponieśli śmierć z rąk arabskiego księcia Evelida.
W prowincji Valeria męczeństwo dwóch świętych Mnichów, którzy zostali powieszeni na drzewie przez Longobardów. Jeszcze po egzekucji wrogowie słyszeli ich głosy śpiewające Psalmy. W czasie tego samego prześladowania ścięto za wyznawanie swej wiary także pewnego Diakona Kościoła Marsyki.
W Halberstadt w Niemczech zgon św. Matyldy, królowej, matki cesarza Ottona I, odznaczającej się wielką pokorą.
V. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
R. Bogu niech będą dzięki.
V. Cenna jest w oczach Pana.
R. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Deus in adjutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adjuvándum me festína.
V. Deus in adjutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adjuvándum me festína.
V. Deus in adjutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adjuvándum me festína.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
R. Sed líbera nos a malo.
V. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
R. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
V. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
V. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
V. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
V. I nie wódź nas na pokuszenie:
R. Ale nas zbaw ode złego.
V. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
R. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata:
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 35: De septimanáriis coquínæ
Fratres sibi ínvicem sérviant, ut nullus excusétur a coquínæ offício, nisi aut ægritúdo aut in causa gravis utilitátis quis occupátus fúerit, quia exínde major mercis et cáritas adquíritur. Inbecíllibus autem procuréntur solácia, ut non cum tristítia hoc fáciant; sed hábeant omnes solácia, secúndum modum congregatiónis aut positiónem loci. Si major congregátio fúerit, cellarárius excusétur a coquína, vel si qui, ut díximus, majóribus utilitátibus occupántur. Céteri sibi sub caritáte ínvicem sérviant. Egressúrus de septimána, sábbato mundítias fáciat. Líntea cum quibus sibi fratres manus aut pedes tergunt, lavent. Pedes vero tam ipse qui egréditur quam ille qui intratúrus est ómnibus lavent. Vasa ministérii sui munda et sana cellarário reconsígnet; qui cellarárius item intránti consígnet, ut sciat quod dat aut quod récipit.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Dniem i czynami naszymi niech w swoim pokoju rozporządza Pan wszechmogący. Amen.
Reguła
Z Reguły Świętego Ojca Naszego Benedykta. Rozdział 35: O służbie tygodniowej w kuchni.
Bracia tak sobie wzajemnie służyć mają, aby się żaden od posług kuchennych nie wymawiał, oprócz żeby który chorował, albo czem innem bardziej pożytecznem zajęty był; bowiem ztąd większej zapłaty i miłości nabywają. Słabym zaś niechaj pomoc dają, aby służyli bez obciążenia, mając swoje pomocy, według zwyczaju klasztornego, albo położenia miejsca. Jeśli zgromadzenie będzie większe, szafarz albo ekonom od kuchni wolen będzie, i ci, którzy zajęci będą około czego pożyteczniejszego, jakośmy rzekli; lecz inni wszyscy z miłości sobie wzajem niechaj służą. Ten, który kończy tydzień swój, w sobotą niech wszystko pochędoży i poczyści, i ścierki, któremi Bracia ręce albo nogi ucierają, popierze. Nogi Braciom tak ten, który z tygodnia swego wychodzi, jako i ten, który następuje, oba umywać wszystkim powinni. Naczynie, którego, około posług używał, z tygodnia wychodzący Brat ochędożne i całe oddać szafarzowi powinien; które naczynia tenże szafarz poleci znowu następującemu Bratu na tydzień, aby wiedział, co daje, albo co odbiera.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
|
Lectio brevis {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 55:6
Quǽrite Dóminum dum inveníri potest: invocáte eum, dum prope est.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
|
Czytanie krótkie {z Psałterza według okresu}
Iz 55:6
Szukajcie Pana, póki nalezion być może: wzywajcie go, póki jest blisko.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
|
Commemorátio defunctórum
R.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
V. Requiéscant in pace.
R. Amen.
Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo ejus: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus ejus.
V. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
R. Et lux perpétua * lúceat eis.
V. A porta ínferi.
R. Érue, Dómine, ánimas eórum.
V. Requiéscant in pace.
R. Amen.
V. Dómine exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
V. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
R. Et lux perpétua lúceat eis.
V. Requiéscant in pace.
R. Amen.
|
Wspomnienie zmarłych
R.br. Wspomnienie wszystkich braci, przyjaciół naszego Zakonu i naszych dobroczyńców.
V. Niech odpoczywają w pokoju.
R. Amen
Psalm 129 [4]
129:1 Z głębokości wołałem k tobie, Panie: * Panie, wysłuchaj głos mój:
129:2 Niech będą uszy twoje nakłonione, * na głos modlitwy mojéj.
129:3 Jeźli będziesz obaczał nieprawości, Panie: * Panie, któż wydzierży?
129:4 Albowiem u ciebie jest ubłaganie: * i dla zakonu twego czekałem cię, Panie.
129:5 Czekała dusza moja na słowo jego: * nadzieję miała dusza moja w Panu.
129:6 Od straży porannéj aż do nocy: * niechaj nadzieję ma Izrael w Panu.
129:7 Bo u Pana miłosierdzie: * i obfite u niego odkupienie.
129:8 A on odkupi Izraela * ze wszystkich nieprawości jego.
V. Wieczny odpoczynek * racz im dać, Panie.
R. A światłość wiekuista * niechaj im świeci.
V. Od bram piekielnych.
R. Zabierz, Panie, ich dusze.
V. Niech odpoczywają w pokoju.
R. Amen.
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
opuścić drugie „Panie, wysłuchaj”
Módlmy się.
Boże, dawco zbawienia i miłośniku ludzkiego zbawienia: prosimy dobroć Twoją: abyś braci naszego zgromadzenia, naszych bliskich i dobroczyńców, którzy odeszli z tego świata, za wstawienictwem błogosławionej Maryi zawsze dziewicy i wszystkich świętych Twoich, obdarzył wieczną radością.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.
R. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
V. Niech odpoczywają w pokoju.
R. Amen.
|