Feria Quinta infra Hebdomadam I in Quadragesima ~ Feria major

Divinum Officium  Ordo Praedicatorum

03-14-2019

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Start
℣. O God, come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Praise be to thee, O Lord, King of eternal glory.
Psalmi {Laudes:2 Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Tibi soli peccávi, * Dómine, miserére mei.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Tibi soli peccávi, Dómine, miserére mei.
Psalms {Laudes:2 Psalms and antiphons from the Psalter for the day of the week}
Ant. Before thee only have I sinned, * O Lord, have mercy on me.
Psalm 50 [1]
50:1 Tende piedade de mim, ó Deus, * segundo a vossa grande misericórdia.
50:2 E, segundo a multidão de vossas bondades, * apagai a minha iniquidade.
50:3 Lavai-me inteiramente da minha iniquidade: * e purificai-me do meu pecado.
50:4 Porque reconheço a minha iniquidade: * e o meu pecado está sempre ante mim.
50:5 Contra Vós só pequei e ante Vós fiz o mal: * para que sejais justificado nas vossas palavras e vençais quando fores julgado.
50:6 Eis que fui concebido em iniquidades: * e minha mãe no pecado me concebeu.
50:7 Eis que amastes a verdade: * e me revelastes o incerto e o oculto de vossa sabedoria.
50:8 Aspergir-me-eis com o hissope e ficarei limpo: * lavar-me-eis e me tornarei mais branco que a neve.
50:9 Far-me-eis ouvir palavras de consolação e alegria: * e exultar-se-ão os ossos humilhados.
50:10 Afastai o vosso rosto dos meus pecados: * e apagai todas minhas iniquidades.
50:11 Criai um coração puro em mim, ó Deus: * e renovai nas minhas entranhas um espírito recto.
50:12 Não me expulsais de vossa presença: * e de mim não afasteis o vosso espírito santo.
50:13 Restaurai em mim a alegria de vossa salvação: * e confortai-me com um espírito magnânimo.
50:14 Ensinarei aos iníquos os vossos caminhos: * e a Vós converter-se-ão os ímpios.
50:15 Livrai-me das penas de sangue, ó Deus, Deus da minha salvação: * e a minha língua exaltará a vossa justiça.
50:16 Abrireis os meus lábios, ó Senhor: * e a minha boca anunciará os vossos louvores.
50:17 Porque se quisésseis um sacrifício, o teria oferecido: * mas Vos não deleitais com holocaustos.
50:18 O sacrifício para Deus é um espírito contrito: * não desprezareis, ó Deus, um coração contrito e humilhado.
50:19 Pela vossa bondade, ó Senhor, sede benigno para com Sião: * para que se edifiquem os muros de Jerusalém.
50:20 Aceitareis então os sacrifícios legítimos, oferendas e holocaustos: * então sobre o vosso altar serão colocados vitelos.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.

Ant. Before thee only have I sinned, O Lord, have mercy on me.
Ant. Convértere, Dómine, * et deprecábilis esto super servos tuos.
Psalmus 89 [2]
89:1 Dómine, refúgium factus es nobis: * a generatióne in generatiónem.
89:2 Priúsquam montes fíerent, aut formarétur terra et orbis: * a sǽculo et usque in sǽculum tu es, Deus.
89:3 Ne avértas hóminem in humilitátem: * et dixísti: Convertímini, fílii hóminum.
89:4 Quóniam mille anni ante óculos tuos, * tamquam dies hestérna, quæ prætériit,
89:5 Et custódia in nocte, * quæ pro níhilo habéntur, eórum anni erunt.
89:6 Mane sicut herba tránseat, mane flóreat, et tránseat: * véspere décidat, indúret et aréscat.
89:7 Quia defécimus in ira tua, * et in furóre tuo turbáti sumus.
89:8 Posuísti iniquitátes nostras in conspéctu tuo: * sǽculum nostrum in illuminatióne vultus tui.
89:9 Quóniam omnes dies nostri defecérunt: * et in ira tua defécimus.
89:9 Anni nostri sicut aránea meditabúntur: * dies annórum nostrórum in ipsis, septuagínta anni.
89:10 Si autem in potentátibus, octogínta anni: * et ámplius eórum, labor et dolor.
89:10 Quóniam supervénit mansuetúdo: * et corripiémur.
89:11 Quis novit potestátem iræ tuæ: * et præ timóre tuo iram tuam dinumeráre?
89:12 Déxteram tuam sic notam fac: * et erudítos corde in sapiéntia.
89:13 Convértere, Dómine, úsquequo? * et deprecábilis esto super servos tuos.
89:14 Repléti sumus mane misericórdia tua: * et exsultávimus, et delectáti sumus ómnibus diébus nostris.
89:15 Lætáti sumus pro diébus, quibus nos humiliásti: * annis, quibus vídimus mala.
89:16 Réspice in servos tuos, et in ópera tua: * et dírige fílios eórum.
89:17 Et sit splendor Dómini, Dei nostri, super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos: * et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Convértere, Dómine, et deprecábilis esto super servos tuos.
Ant. Turn thee again, O Lord, * and be gracious unto thy servants.
Psalm 89 [2]
89:1 Senhor tendes sido o nosso refúgio: * de geração em geração.
89:2 Antes que os montes fossem feitos, ou que a terra e o mundo fossem formados: * Deus sois desde toda a eternidade e pelos séculos.
89:3 Não reduzais o homem ao abatimento: * e dissestes: convertei-vos, filhos dos homens.
89:4 Porque mil anos, aos vossos olhos, * são como o dia de ontem, que passou,
89:5 E a vigília da noite, * que em nada se estimam, assim serão seus anos.
89:6 De manhã levanta-se como a erva, pela manhã floresce e passa: * à tarde cai, endurece e seca.
89:7 Pois desfalecemos na vossa ira, * e na vossa fúria somos turvados.
89:8 Pusestes as nossas iniquidades à vossa vista: * o nosso proceder à luz de vossa face.
89:9 Por isso todos nossos dias se desvaneceram: * e fomos consumidos pela vossa ira.
89:10 Os nossos anos serão considerados como uma aranha: * os anos da nossa vida são em si setenta.
89:11 Nos mais robustos oitenta anos: * e passando não é mais que trabalho e dor.
89:12 Porque então a fraqueza sucede: * e somos arrebatados.
89:13 Quem conhecerá o poder de vossa ira: * e compreenderá quão terrível é a vossa indignação?
89:14 Ensinai-nos a conhecer a vossa dextra: * e instruí o coração na sabedoria.
89:15 Voltai-Vos, ó Senhor, até quando? * Sede compassivo para com vossos servos.
89:16 Fomos cumulados de vossa misericórdia de manhã: * e exultamos de alegria e felicidade todos nossos dias.
89:17 Alegramo-nos pelos dias em que nos humilhastes: * pelos anos em que males vimos.
89:18 Ponde os olhos nos vossos servos e nas vossas obras: * e guiai os seus filhos.
89:19 Brilhe sobre nós a luz do Senhor nosso Deus, dirigi em nós as obras de nossas mãos: * sim, dirigi a obra de nossas mãos.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.

Ant. Turn thee again, O Lord, and be gracious unto thy servants.
Ant. Multiplicásti, Deus, * misericórdiam tuam.
Psalmus 35 [3]
35:2 Dixit iniústus ut delínquat in semetípso: * non est timor Dei ante óculos eius.
35:3 Quóniam dolóse egit in conspéctu eius: * ut inveniátur iníquitas eius ad ódium.
35:4 Verba oris eius iníquitas, et dolus: * nóluit intellégere ut bene ágeret.
35:5 Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: * ástitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit.
35:6 Dómine, in cælo misericórdia tua: * et véritas tua usque ad nubes.
35:7 Iustítia tua sicut montes Dei: * iudícia tua abýssus multa.
35:7 Hómines, et iuménta salvábis, Dómine: * quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.
35:8 Fílii autem hóminum, * in tégmine alárum tuárum sperábunt.
35:9 Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ: * et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
35:10 Quóniam apud te est fons vitæ: * et in lúmine tuo vidébimus lumen.
35:11 Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te, * et iustítiam tuam his, qui recto sunt corde.
35:12 Non véniat mihi pes supérbiæ: * et manus peccatóris non móveat me.
35:13 Ibi cecidérunt qui operántur iniquitátem: * expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Multiplicásti, Deus, misericórdiam tuam.
Ant. O God, * thou hast multiplied thy mercy.
Psalm 35 [3]
35:1 O injusto disse em si mesmo que pecar queria: * não há temor de Deus ante seus olhos.
35:2 Porque procedeu ele enganosamente na sua presença: * e a sua iniquidade mais odiosa se tornou.
35:3 As palavras da sua boca são de iniquidade e dolo: * não quis instruir-se para o bem fazer.
35:4 Meditou a iniquidade no seu leito: * deteve-se em todos os maus caminhos, a malícia ele não odiou.
35:5 Senhor, a vossa misericórdia está no céu: * e a vossa verdade eleva-se até às nuvens.
35:6 Vossa justiça é como os montes de Deus: * vossos juízos são um abysmo profundo.
35:7 Ó Senhor, salvareis homens e animais: * quanto multiplicastes a vossa misericórdia, ó Deus!
35:8 Por isso os filhos dos homens, * esperarão à sombra de vossas asas.
35:9 Inebriar-se-ão com a abundância de vossa casa: * e os fareis beber na torrente de vossas delícias.
35:10 Porque em Vós está a fonte da vida: * e na vossa luz veremos a luz.
35:11 Estendei a vossa misericórdia sobre os que Vos conhecem, * e a vossa justiça sobre aqueles que têm o coração recto.
35:12 Não venha sobre mim o pé do soberbo: * e a mão do pecador me não comova.
35:13 Ali caíram os que cometem a iniquidade: * foram empurrados e se não puderam mais levantar.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.

Ant. O God, thou hast multiplied thy mercy.
Ant. Fortitúdo mea * et laus mea Dóminus: et factus est mihi in salútem.
Canticum Moysis [4]
Exod. 15:1-22
15:1 Cantémus Dómino: glorióse enim magnificátus est, * equum et ascensórem deiécit in mare.
15:2 Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salútem.
15:3 Iste Deus meus, et glorificábo eum: * Deus patris mei, et exaltábo eum.
15:4 Dóminus quasi vir pugnátor, Omnípotens nomen eius. * Currus Pharaónis et exércitum eius proiécit in mare.
15:5 Elécti príncipes eius submérsi sunt in Mari Rubro: * abýssi operuérunt eos, descendérunt in profúndum quasi lapis.
15:6 Déxtera tua, Dómine, magnificáta est in fortitúdine: déxtera tua, Dómine, percússit inimícum. * Et in multitúdine glóriæ tuæ deposuísti adversários tuos:
15:7 Misísti iram tuam, quæ devorávit eos sicut stípulam. * Et in spíritu furóris tui congregátæ sunt aquæ:
15:8 Stetit unda fluens, * congregátæ sunt abýssi in médio mari.
15:9 Dixit inimícus: Pérsequar et comprehéndam, * dívidam spólia, implébitur ánima mea:
15:10 Evaginábo gládium meum, * interfíciet eos manus mea.
15:11 Flavit spíritus tuus, et opéruit eos mare: * submérsi sunt quasi plumbum in aquis veheméntibus.
15:12 Quis símilis tui in fórtibus, Dómine? * quis símilis tui, magníficus in sanctitáte, terríbilis atque laudábilis, fáciens mirabília?
15:13 Extendísti manum tuam, et devorávit eos terra. * Dux fuísti in misericórdia tua pópulo quem redemísti:
15:14 Et portásti eum in fortitúdine tua, * ad habitáculum sanctum tuum.
15:15 Ascendérunt pópuli, et iráti sunt: * dolóres obtinuérunt habitatóres Philísthiim.
15:16 Tunc conturbáti sunt príncipes Edom, robústos Moab obtínuit tremor: * obriguérunt omnes habitatóres Chánaan.
15:17 Írruat super eos formído et pavor, * in magnitúdine brácchii tui:
15:18 Fiant immóbiles quasi lapis, donec pertránseat pópulus tuus, Dómine, * donec pertránseat pópulus tuus iste, quem possedísti.
15:19 Introdúces eos, et plantábis in monte hereditátis tuæ, * firmíssimo habitáculo tuo quod operátus es, Dómine:
15:20 Sanctuárium tuum, Dómine, quod firmavérunt manus tuæ. * Dóminus regnábit in ætérnum et ultra.
15:21 Ingréssus est enim eques Phárao cum cúrribus et equítibus eius in mare: * et redúxit super eos Dóminus aquas maris:
15:22 Fílii autem Israël ambulavérunt per siccum * in médio eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Fortitúdo mea et laus mea Dóminus: et factus est mihi in salútem.
Ant. The Lord is my strength * and my praise, and he is become my salvation.
Canticle of Moses [4]
Exod. 15:1-22
15:1 Let us sing to the Lord: for he is gloriously magnified, * the horse and the rider he hath thrown into the sea.
15:2 The Lord is my strength and my praise, * and he is become salvation to me:
15:3 He is my God and I will glorify him: * the God of my father, and I will exalt him.
15:4 The Lord is as a man of war, Almighty is his name. * Pharao’s chariots and his army he hath cast into the sea:
15:5 His chosen captains are drowned in the Red Sea. * The depths have covered them, they are sunk to the bottom like a stone.
15:6 Thy right hand, O Lord, is magnified in strength: thy right hand, O Lord, hath slain the enemy. * And in the multitude of thy glory thou hast put down thy adversaries:
15:7 Thou hast sent thy wrath, which hath devoured them like stubble. * And with the blast of thy anger the waters were gathered together:
15:8 The flowing water stood, * the depths were gathered together in the midst of the sea.
15:9 The enemy said: I will pursue and overtake, * I will divide the spoils, my soul shall have its fill:
15:10 I will draw my sword, * my hand shall slay them.
15:11 Thy wind blew and the sea covered them: * they sunk as lead in the mighty waters.
15:12 Who is like to thee, among the strong, O Lord? * who is like to thee, glorious in holiness, terrible and praiseworthy, doing wonders?
15:13 Thou stretchedst forth thy hand, and the earth swallowed them. * In thy mercy thou hast been a leader to the people which thou hast redeemed:
15:14 And in thy strength thou hast carried them * to thy holy habitation.
15:15 Nations rose up, and were angry: * sorrows took hold on the inhabitants of Philisthiim.
15:16 Then were the princes of Edom troubled, trembling seized on the stout men of Moab: * all the inhabitants of Chanaan became stiff.
15:17 Let fear and dread fall upon them, * in the greatness of thy arm:
15:18 Let them become unmoveable as a stone, until thy people, O Lord, pass by: * until this thy people pass by, which thou hast possessed.
15:19 Thou shalt bring them in, and plant them in the mountain of thy inheritance, * in thy most firm habitation which thou hast made, O Lord;
15:20 Thy sanctuary, O Lord, which thy hands have established. * The Lord shall reign for ever and ever.
15:21 For Pharao went in on horseback with his chariots and horsemen into the sea: * and the Lord brought back upon them the waters of the sea:
15:22 But the children of Israel walked on dry ground * in the midst thereof.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.

Ant. The Lord is my strength and my praise, and he is become my salvation.
Ant. Laudáte * Dóminum qui sanat contrítos corde, et álligat contritiónes eórum.
Psalmus 146 [5]
146:1 Laudáte Dóminum quóniam bonus est psalmus: * Deo nostro sit iucúnda, decóraque laudátio.
146:2 Ædíficans Ierúsalem Dóminus: * dispersiónes Israélis congregábit.
146:3 Qui sanat contrítos corde: * et álligat contritiónes eórum.
146:4 Qui númerat multitúdinem stellárum: * et ómnibus eis nómina vocat.
146:5 Magnus Dóminus noster, et magna virtus eius: * et sapiéntiæ eius non est númerus.
146:6 Suscípiens mansuétos Dóminus: * humílians autem peccatóres usque ad terram.
146:7 Præcínite Dómino in confessióne: * psállite Deo nostro in cíthara.
146:8 Qui óperit cælum núbibus: * et parat terræ plúviam.
146:8 Qui prodúcit in móntibus fænum: * et herbam servitúti hóminum.
146:9 Qui dat iuméntis escam ipsórum: * et pullis corvórum invocántibus eum.
146:10 Non in fortitúdine equi voluntátem habébit: * nec in tíbiis viri beneplácitum erit ei.
146:11 Beneplácitum est Dómino super timéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Laudáte Dóminum qui sanat contrítos corde, et álligat contritiónes eórum.
Ant. Praise the Lord * who healeth the broken of heart, and bindeth up their wounds.
Psalm 146 [5]
146:1 Louvai o Senhor, porque é bom salmodiar: * sê alegre para o nosso Deus, louvai-O graciosamente.
146:2 O Senhor que edifica Jerusalém: * congregará os dispersos de Israel.
146:3 Que sara os de coração contrito: * e liga as suas chagas.
146:4 Que conta a multidão das estrelas: * e as chama todas pelos seus nomes.
146:5 Grande é o nosso Senhor e grande o seu poder: * e a sua sabedoria não tem número.
146:6 O Senhor é quem ampara os mansos: * e abate os pecadores até à terra.
146:7 Entoai cânticos ao Senhor em seu louvor: * cantai ao nosso Deus com a cítara.
146:8 Que cobre o céu de nuvens: * e prepara assim chuva para a terra.
146:9 Que produz feno nos montes: * e erva para serviço dos homens.
146:10 Que dá aos animais o seu alimento próprio: * e aos filhinhos dos corvos que O chamam.
146:11 Não se agradará da força do cavalo: * nem se agradará nos pés robustos do varão.
146:12 O Senhor agradou-se sempre dos que O temem: * e daqueles que esperam na sua misericórdia.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.

Ant. Praise the Lord who healeth the broken of heart, and bindeth up their wounds.
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Isa 58:1
Clama, ne cesses, quasi tuba exálta vocem tuam, et annúntia pópulo meo scélera eórum, et dómui Iacob peccáta eórum.
℟. Deo grátias.

Hymnus
Iam Christe sol iustítiæ,
Mentis diéscant ténebræ:
Virtútum ut lux rédeat,
Terris diem cum réparas.

Dans tempus acceptábile,
Et pǽnitens cor tríbue,
Convértat ut benígnitas
Quos longa suffert píetas.

Quiddámque pæniténtiæ
Da ferre, quamvis grávium,
Maióre tuo múnere,
Quo démptio fit críminum.

Dies venit, dies tua,
In qua reflórent ómnia:
Lætémur in hac ad tuam
Per hanc redúcti grátiam.

Te rerum univérsitas,
Clemens, adóret, Trínitas,
Et nos novi per véniam,
Novum canámus cánticum.
Amen.

℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
Chapter Hymn Verse {from the Psalter for the day of the week}
Isa 58:1
Clama, não cesses, faze ressoar tua voz como trombeta * e anuncia ao meu povo suas maldades, * e à casa de Jacó seus pecados.
℟. Thanks be to God.

Hymn
O Sol da Salvação
Refulja em nossa face,
Quando vencida a noite,
O dia já renasce.

Ao dar tempo propício,
Dá-nos também o pranto,
A fim de se lavar
Quem te ofendera tanto.

Oh! quanto não manara
De pura penitência.
Maior, porém, que a culpa,
Senhor, tua clemência.

Já vem o dia, o teu,
No qual tudo floresce,
Também nos alegremos,
Erguendo nossa prece.

Aos novos pela graça
Novo cantar convém:
Cantemos à Trindade
Agora e sempre. Amém

℣. Aos seus anjos Deus te recomendou.
℟. Para que te guardem em todos os seus caminhos.
Canticum: Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Egréssus Iesus * secéssit in partes Tyri et Sidónis: et ecce múlier Chananǽa a fínibus illis egréssa, clamábat dicens: Miserére mei, Fili David.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Egréssus Iesus secéssit in partes Tyri et Sidónis: et ecce múlier Chananǽa a fínibus illis egréssa, clamábat dicens: Miserére mei, Fili David.
Canticum: Benedictus {Antiphon from the Proper of the season}
Ant. And Jesus went from thence * and retired into the coasts of Tyre and Sidon. And behold a woman of Canaan who came out of those coasts, crying out, said to him: Have mercy on me, O thou Son of David.
Canticle of Zacharias
Luke 1:68-79
1:68 Blessed be the Lord God of Israel; * because he hath visited and wrought the redemption of his people:
1:69 And hath raised up an horn of salvation to us, * in the house of David his servant:
1:70 As he spoke by the mouth of his holy Prophets, * who are from the beginning:
1:71 Salvation from our enemies, * and from the hand of all that hate us:
1:72 To perform mercy to our fathers, * and to remember his holy testament,
1:73 The oath, which he swore to Abraham our father, * that he would grant to us,
1:74 That being delivered from the hand of our enemies, * we may serve him without fear,
1:75 In holiness and justice before him, * all our days.
1:76 And thou, child, shalt be called the prophet of the Highest: * for thou shalt go before the face of the Lord to prepare his ways:
1:77 To give knowledge of salvation to his people, * unto the remission of their sins:
1:78 Through the bowels of the mercy of our God, * in which the Orient from on high hath visited us:
1:79 To enlighten them that sit in darkness, and in the shadow of death: * to direct our feet into the way of peace.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. As it was in the beginning, is now, * and ever shall be, world without end. Amen.
Ant. And Jesus went from thence and retired into the coasts of Tyre and Sidon. And behold a woman of Canaan who came out of those coasts, crying out, said to him: Have mercy on me, O thou Son of David.
Preces Feriales {habentur}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Ego dixi: Dómine, miserére mei.
℟. Sana ánimam meam quia peccávi tibi.
℣. Convértere, Dómine, úsquequo?
℟. Et deprecábilis esto super servos tuos.
℣. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
℟. Quemádmodum sperávimus in te.
℣. Sacerdótes tui induántur iustítiam.
℟. Et sancti tui exsúltent.
℣. Orémus pro beatíssimo Papa nostro N.
℟. Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra, et non tradat eum in ánimam inimicórum eius.
℣. Orémus et pro Antístite nostro N.
℟. Stet et pascat in fortitúdine tua, Dómine, in sublimitáte nóminis tui.
Romæ præcedens Versus cum suo Responsorio omittitur; alibi vero ad litteram N. ab omnibus nomen diœcesani Episcopi exprimatur, Vacante Apostolica vel Episcopali Sede, alteruter vel uterque respectivus Versus cum suo Responsorio præteritur.
℣. Dómine, salvum fac regem.
℟. Et exáudi nos in die, qua invocavérimus te.
℣. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ.
℟. Et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
℣. Meménto Congregatiónis tuæ.
℟. Quam possedísti ab inítio.
℣. Fiat pax in virtúte tua.
℟. Et abundántia in túrribus tuis.
℣. Orémus pro benefactóribus nostris.
℟. Retribúere dignáre, Dómine, ómnibus, nobis bona faciéntibus propter nomen tuum, vitam ætérnam. Amen.
℣. Orémus pro fidélibus defúnctis.
℟. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine, et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Pro frátribus nostris abséntibus.
℟. Salvos fac servos tuos, Deus meus, sperántes in te.
℣. Pro afflíctis et captívis.
℟. Líbera eos, Deus Israël, ex ómnibus tribulatiónibus suis.
℣. Mitte eis, Dómine, auxílium de sancto.
℟. Et de Sion tuére eos.
℣. Dómine, Deus virtútum, convérte nos.
℟. Et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Weekday Intercessions {included}
Lord, have mercy upon us. Christ, have mercy upon us. Lord, have mercy upon us.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. I said: Lord, be merciful unto me:
℟. Heal my soul, for I have sinned against thee.
℣. Turn thee again, O Lord; how long will it be?
℟. And be gracious unto thy servants.
℣. Let thy mercy, O Lord, be upon us.
℟. As we have hoped in thee.
℣. Let thy priests be clothed with justice:
℟. And may thy saints rejoice.
℣. Let us pray for our most blessed Pope N.
℟. The Lord preserve him and give him life, and make him blessed upon the earth: and deliver him not up to the will of his enemies.
℣. Let us pray for our bishop N.
℟. May he stand firm and care for us in the strength of the Lord, in the might of thy name.
In Rome, the preceding Versicle and its Response are omitted. Elsewhere, the name of the local Ordinary is inserted at the letter N. If the Holy See or the See of the local Bishop is vacant, the appropriate V. and R., either or both as the case may be, is omitted.
℣. O Lord, save our leaders.
℟. And mercifully hear us when we call upon thee.
℣. O Lord, save thy people, and bless thine inheritance:
℟. Govern them and lift them up for ever.
℣. Remember thy congregation,
℟. Which thou hast possessed from the beginning.
℣. Let peace be in thy strength:
℟. And abundance in thy towers.
℣. Let us pray for our benefactors.
℟. O Lord, for thy name's sake, deign to reward with eternal life all who do us good. Amen.
℣. Let us pray for the faithful departed.
℟. Eternal rest grant unto them, O Lord, and let perpetual light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.
℣. Let us pray for our absent brothers.
℟. Save thy servants, O God, who put their trust in thee.
℣. Let us pray for the afflicted and imprisoned.
℟. Deliver them, God of Israel, from all their tribulations.
℣. O Lord, send them help from thy sanctuary.
℟. And defend them out of Sion.
℣. Turn us again, O Lord, God of Hosts.
℟. Show us thy face, and we shall be whole.
℣. Arise, O Christ, and help us.
℟. And redeem us for thy name's sake.
℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Devotiónem pópuli tui, quǽsumus, Dómine, benígnus inténde: ut, qui per abstinéntiam macerántur in córpore, per fructum boni óperis reficiántur in mente.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Prayer {from the Proper of the season}
skip second 'O Lord, hear my prayer'
Let us pray.
We beseech thee, O Lord, look with favor upon the devotion of Thy people, that they who mortify the body by abstinence, may be refreshed in mind by the fruit of good works.
Through Jesus Christ, thy Son our Lord, Who liveth and reigneth with thee, in the unity of the Holy Ghost, God, world without end.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusion
℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.
℣. Let us bless the Lord.
℟. Thanks be to God.
℣. May the souls of the faithful, through the mercy of God, rest in peace.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnia    Plures

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine 1570
Tridentine 1910
Divino Afflatu
Reduced 1955
Rubrics 1960
1960 Newcalendar
Monastic
Ordo Praedicatorum
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Dedicatio
Defunctorum
Parvum B.M.V.

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help