Incipit
V. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adjuvándum me festína.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
V. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Hymnus
Jam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
* Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
|
Hymn
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.
Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.
Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.
Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.
* Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
I jedynemu jego Synowi,
Wraz z Duchem Pocieszycielem,
Teraz i po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi {ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Vivo ego * dicit Dóminus: nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
Psalmus 15 [1]
15:1 Consérva me, Dómine, quóniam sperávi in te. * Dixi Dómino: Deus meus es tu, quóniam bonórum meórum non eges.
15:3 Sanctis, qui sunt in terra ejus, * mirificávit omnes voluntátes meas in eis.
15:4 Multiplicátæ sunt infirmitátes eórum: * póstea acceleravérunt.
15:4 Non congregábo conventícula eórum de sanguínibus, * nec memor ero nóminum eórum per lábia mea.
15:5 Dóminus pars hereditátis meæ, et cálicis mei: * tu es, qui restítues hereditátem meam mihi.
15:6 Funes cecidérunt mihi in præcláris: * étenim heréditas mea præclára est mihi.
15:7 Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum: * ínsuper et usque ad noctem increpuérunt me renes mei.
15:8 Providébam Dóminum in conspéctu meo semper: * quóniam a dextris est mihi, ne commóvear.
15:9 Propter hoc lætátum est cor meum, et exsultávit lingua mea: * ínsuper et caro mea requiéscet in spe.
15:10 Quóniam non derelínques ánimam meam in inférno: * nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem.
15:10 Notas mihi fecísti vias vitæ, adimplébis me lætítia cum vultu tuo: * delectatiónes in déxtera tua usque in finem.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {z Psałterza według okresu}
Ant. Żyję * mówi Pan: nie chcę śmierci grzesznika, ale by się nawrócił, i miał życie.
Psalm 15 [1]
15:1 Zachowaj mię, Panie; bom nadzieję miał w tobie. * Rzekłem Panu: Tyś jest Bogiem moim; albowiem dóbr moich nie potrzebujesz.
15:3 Świętym, którzy są na ziemi jego, * dziwne uczynił wszystkie chęci moje ku nim.
15:4 Rozmnożyły się niemocy ich, * potem się kwapili.
15:4 Nie będę zgromadzał schadzek ich ze krwi, * i nie będę wspominał imion ich usty memi.
15:5 Pan cząstka dziedzictwa mego i kielicha mego: * tyś jest, który mi przywrócisz dziedzictwo moje.
15:6 Sznury przypadły mi na osobliwych: * albowiem dziedzictwo moje jest mi znamienite.
15:7 Będę błogosławił Pana, który mi dał rozum: * ktemu aż do nocy ćwiczyły mię nerki moje.
15:8 Miałem Pana zawsze przed oczyma swemi: * bo mi jest po prawicy, abych nie był poruszony.
15:9 Przetóż się uweseliło serce moje, i rozradował się język mój: * nadto i ciało moje w nadziei odpoczywać będzie.
15:10 Albowiem nie zostawisz dusze mojéj w piekle: * ani dasz świętemu twemu oglądać skażenia.
15:10 Oznajmiłeś mi drogi żywota, napełnisz mię weselem z obliczem twojem: * rozkoszy na prawicy twéj aż do końca.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 16 [2]
16:1 Exáudi, Dómine, justítiam meam: * inténde deprecatiónem meam.
16:1 Áuribus pércipe oratiónem meam, * non in lábiis dolósis.
16:2 De vultu tuo judícium meum pródeat: * óculi tui vídeant æquitátes.
16:3 Probásti cor meum, et visitásti nocte: * igne me examinásti, et non est invénta in me iníquitas.
16:4 Ut non loquátur os meum ópera hóminum: * propter verba labiórum tuórum ego custodívi vias duras.
16:5 Pérfice gressus meos in sémitis tuis: * ut non moveántur vestígia mea.
16:6 Ego clamávi, quóniam exaudísti me, Deus: * inclína aurem tuam mihi, et exáudi verba mea.
16:7 Mirífica misericórdias tuas, * qui salvos facis sperántes in te.
16:8 A resisténtibus déxteræ tuæ custódi me, * ut pupíllam óculi.
16:9 Sub umbra alárum tuárum prótege me: * a fácie impiórum qui me afflixérunt.
16:10 Inimíci mei ánimam meam circumdedérunt, ádipem suum conclusérunt: * os eórum locútum est supérbiam.
16:11 Proiciéntes me nunc circumdedérunt me: * óculos suos statuérunt declináre in terram.
16:12 Suscepérunt me sicut leo parátus ad prædam: * et sicut cátulus leónis hábitans in ábditis.
16:13 Exsúrge, Dómine, prǽveni eum, et supplánta eum: * éripe ánimam meam ab ímpio, frámeam tuam ab inimícis manus tuæ.
16:14 Dómine, a paucis de terra dívide eos in vita eórum: * de abscónditis tuis adimplétus est venter eórum.
16:14 Saturáti sunt fíliis: * et dimisérunt relíquias suas párvulis suis.
16:15 Ego autem in justítia apparébo conspéctui tuo: * satiábor cum apparúerit glória tua.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 16 [2]
16:1 Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwość moję: * słuchaj pilnie prośby mojéj.
16:1 Przyjmij w uszy modlitwę moję, * niezdradliwemi ustami.
16:2 Od obliczności twojéj sąd mój niech wynidzie: * oczy twe niech dojrzą sprawiedliwości.
16:3 Spróbowałeś serca mego, i nawiedziłeś w nocy: * doświadczyłeś mię ogniem, a nie nalazła się we mnie nieprawość.
16:4 Aby nie mówiły usta moje uczynków ludzkich: * dla słów ust twoich jam przestrzegał dróg twardych.
16:5 Umocnij kroki moje na ścieżkach twoich: * aby się nie chwiały stopy moje.
16:6 Jam wołał, iżeś mię wysłuchał, Boże: * nakłoń mi ucha twego, a wysłuchaj słowa moje.
16:7 Pokaż dziwne miłosierdzie twoje, * który zbawiasz nadzieję mające w tobie.
16:8 Od przeciwiających się prawicy twojéj strzeż mię, * jako źrenicę oka.
16:9 Pod cieniem skrzydeł twoich obroń mię: * od oblicza niezbożnych, którzy mię utrapili.
16:10 Nieprzyjaciele moi duszę moję ogarnęli, tłustość swoję zawarli: * usta ich mówiły hardość.
16:11 Porzuciwszy mię, teraz mię obtoczyli: * oczy swe nasadzili spuścić ku ziemi.
16:12 Przyjęli mię jako lew gotowy do łupu: * i jako szczenię lwie, mieszkające w jamie.
16:13 Powstań, Panie, uprzedź go, i przekiń go: * wyrwij duszę moje od niezbożnego, miecz twój od nieprzyjaciół ręki twojéj.
16:14 Panie, odłącz je od trochy ludzi z ziemie za żywota ich: * z skrytych rzeczy twoich napełnion jest brzuch ich.
16:14 Nasyceni są synmi: * i ostatki swoje zostawili małym dzieciom swoim.
16:15 A ja w sprawiedliwości pokażę się przed obliczem twojem: * nasycon będę, gdy się okaże chwała twoja.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 17(2-25) [3]
17:2 Díligam te, Dómine, fortitúdo mea: * Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.
17:3 Deus meus adjútor meus, * et sperábo in eum.
17:3 Protéctor meus, et cornu salútis meæ, * et suscéptor meus.
17:4 Laudans invocábo Dóminum: * et ab inimícis meis salvus ero.
17:5 Circumdedérunt me dolóres mortis: * et torréntes iniquitátis conturbavérunt me.
17:6 Dolóres inférni circumdedérunt me: * præoccupavérunt me láquei mortis.
17:7 In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum meum clamávi.
17:7 Et exaudívit de templo sancto suo vocem meam: * et clamor meus in conspéctu ejus, introívit in aures ejus.
17:8 Commóta est, et contrémuit terra: * fundaménta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt, quóniam irátus est eis.
17:9 Ascéndit fumus in ira ejus: et ignis a fácie ejus exársit: * carbónes succénsi sunt ab eo.
17:10 Inclinávit cælos, et descéndit: * et calígo sub pédibus ejus.
17:11 Et ascéndit super Chérubim, et volávit: * volávit super pennas ventórum.
17:12 Et pósuit ténebras latíbulum suum, in circúitu ejus tabernáculum ejus: * tenebrósa aqua in núbibus áëris.
17:13 Præ fulgóre in conspéctu ejus nubes transiérunt, * grando et carbónes ignis.
17:14 Et intónuit de cælo Dóminus, et Altíssimus dedit vocem suam: * grando et carbónes ignis.
17:15 Et misit sagíttas suas, et dissipávit eos: * fúlgura multiplicávit, et conturbávit eos.
17:16 Et apparuérunt fontes aquárum, * et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum:
17:16 Ab increpatióne tua, Dómine, * ab inspiratióne spíritus iræ tuæ.
17:17 Misit de summo, et accépit me: * et assúmpsit me de aquis multis.
17:18 Erípuit me de inimícis meis fortíssimis, et ab his qui odérunt me: * quóniam confortáti sunt super me.
17:19 Prævenérunt me in die afflictiónis meæ: * et factus est Dóminus protéctor meus.
17:20 Et edúxit me in latitúdinem: * salvum me fecit, quóniam vóluit me.
17:21 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum justítiam meam: * et secúndum puritátem mánuum meárum retríbuet mihi:
17:22 Quia custodívi vias Dómini, * nec ímpie gessi a Deo meo.
17:23 Quóniam ómnia judícia ejus in conspéctu meo: * et justítias ejus non répuli a me.
17:24 Et ero immaculátus cum eo: * et observábo me ab iniquitáte mea.
17:25 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum justítiam meam: * et secúndum puritátem mánuum meárum in conspéctu oculórum ejus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vivo ego dicit Dóminus: nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
|
Psalm 17(2-25) [3]
17:2 Będę cię miłował, Panie, mocy moja: * Pan twierdza moja i ucieczka moja i wybawiciel mój.
17:3 Bóg mój wspomożyciel mój, * i w nim będę nadzieję miał.
17:3 Zastępca mój, i róg zbawienia mego, * i obrońca mój.
17:4 Chwaląc będę wzywał Pana: * i będę wybawion od nieprzyjaciół moich.
17:5 Ogarnęły mię boleści śmierci: * i strumienie nieprawości zatrwożyły mię.
17:6 Boleści piekielne obtoczyły mię: * uprzedziły mię sidła śmierci.
17:7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, * i wołałem do Boga mojego.
17:7 I wysłuchał głos mój z kościoła swego świętego: * i wołanie moje przed oblicznością jego weszło w uszy jego.
17:8 Wzruszyła się i zadrżała ziemia: * fundamenty gór zatrwożyły się, i poruszyły się, iż się rozgniewał na nie.
17:9 Szedł ku górze dym w gniewie jego: i ogień się zapalił od oblicza jego: * węgle się rozpaliły od niego.
17:10 Nakłonił niebios, i zstąpił: * i mgła pod nogami jego.
17:11 I wstąpił na Cherubiny, i latał: * latał na skrzydłach wiatrowych.
17:12 I położył ciemność tajnikiem swoim, około niego namiot jego: * ciemna woda w obłokach powietrznych.
17:13 Przed blaskiem w oczach jego rozeszły się obłoki, * grad i węgle ogniste.
17:14 I zagrzmiał Pan z nieba, a Najwyższy swój głos wypuścił: * grad i węgle ogniste.
17:15 I wypuścił strzały swe, i rozproszył je: * rozmnożył błyskawice, i strwożył je.
17:16 I okazały się źródła wód, * i odkryły się fundamenty okręgu ziemie:
17:16 Od fukania twego, Panie, * od tchnienia ducha gniewu twego.
17:17 Spuścił z wysokości, a wziął mię: * i wyjął mię z wód wielkich.
17:18 Wyrwał mię od nieprzyjaciół moich bardzo mocnych, i od tych, którzy mię w nienawiści mieli: * albowiem zmocnili się nademną.
17:19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego: * i Pan stał się obrońcą moim.
17:20 I wywiódł mię na przestrzeństwo: * zbawił mię, iż mię chciał.
17:21 I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj: * i według czystości rąk moich odda mi:
17:22 Albowiemem strzegł dróg Pańskich, * anim czynił niezbożnie przeciw Bogu memu.
17:23 Bo wszystkie sądy jego przed oblicznością moją: * a sprawiedliwości jego nie odrzuciłem od siebie.
17:24 I będę niepokalanym z nim: * i będę się strzegł od nieprawości mojéj.
17:25 I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj: * i według czystości rąk moich przed oblicznością oczu jego.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Żyję mówi Pan: nie chcę śmierci grzesznika, ale by się nawrócił, i miał życie.
|
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
R. Deo grátias.
V. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
R. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Kapitulum Wers {z Psałterza według dnia}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
R. Bogu niech będą dzięki.
V. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
R. I wyzwól nas dla imienia Twego.
|
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
R. Sed líbera nos a malo.
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
Modlitwy
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
V. I nie wódź nas na pokuszenie:
R. Ale nas zbaw ode złego.
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
Conclusio
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
|
Zakończenie
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
V. Błogosławmy Panu.
R. Bogu niech będą dzięki.
|
Here Prime finishes; the rest is optional.
|
Here Prima finishes rest is optional
|
Martyrologium (anticip.)
Décimo séptimo Kaléndas Aprílis Luna décima Anno Dómini 2019
Romæ pássio sancti Cyríaci Diáconi, qui, post longam cárceris maceratiónem, liquáta pice perfúsus et in catásta exténsus, attráctus étiam nervis et fústibus cæsus, ad últimum, cum Largo et Smarágdo et áliis vigínti, jubénte Maximiáno, cápite truncátus est. Sanctórum vero Cyríaci, Largi et Smarágdi festívitas sexto Idus Augústi recólitur, quo die a beáto Marcéllo Papa córpora eorúndem vigínti trium Mártyrum leváta sunt ac venerabíliter tumuláta.
Aquiléjæ natális beáti Hilárii Epíscopi, et Tatiáni Diáconi, qui, sub Numeriáno Imperatóre et Berónio Prǽside, post equúleum atque ália torménta, una cum Felíce, Largo et Dionýsio, martýrium terminárunt.
In Lycaónia sancti Papæ Mártyris, qui, ob Christi fidem, verbéribus cæsus, úngulis férreis lacerátus, clavátis cálceis incédere jussus est; deínde arbóri alligátus, eándem arbórem, migrans ad Dóminum, ex stérili réddidit fructuósam.
Anazárbi, in Cilícia, sancti Juliáni Mártyris, qui, sub Marciáno Prǽside, diutíssime cruciátus, demum, in sacco una cum serpéntibus inclúsus, in mare demérsus est.
In dicióne Canadénsi sanctórum Mártyrum Joánnis de Brébeuf, Gabriélis Lalemant, Antónii Daniel, Cároli Garnier et Natális Chabanel, Presbyterórum Societátis Jesu, qui in Hurónica Missióne, hac aliísque diébus, post multos labóres et sævíssimos cruciátus, mortem pro Christo fórtiter obiérunt.
Ravénnæ sancti Agapíti, Epíscopi et Confessóris.
Colóniæ Agrippínæ sancti Heribérti Epíscopi, sanctitáte célebris.
Arvérnis, in Gállia, deposítio sancti Patrícii Epíscopi.
In Sýria sancti Abrahæ Eremítæ, cujus res gestas beátus Ephræm Diáconus conscrípsit.
V. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
R. Deo grátias.
V. Pretiósa in conspéctu Dómini.
R. Mors Sanctórum ejus.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adjuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2019
Dnia 16-go marca w Rzymie męczeństwo św. Cyriaka. Po długim uwięzieniu był oblany smołą, rozciągnięty i rozrywany na torturach, w końcu kijami obity i ścięty razem z Largiem, Smaragdesem i dwudziestoma towarzyszami na rozkaz Maksymiana.
W Akwilei pamiątka św. Hilariusza, Biskupa i Tacjana, Diakona, którzy przechodzili tortury i inne męczarnie za czasów cesarza Numeriana i starosty Beroniusza. W końcu zakończyli swe męczeństwo razem ze świętym Feliksem, Largiem i Dionizym.
W Likaonii świętego Papasa, który z powodu wiary swej w Chrystusa był biczowany, rozdzierany żelaznymi hakami i zmuszony do chodzenia w trzewikach nadzianych ostrymi gwoździami. W końcu został powieszony na drzewie, gdzie wyzionął ducha. Drzewo to dotąd nieurodzajne, od owego czasu zaczęło rodzić owoce.
W Anazarbus w Cylicji św. Juliana, Męczennika, który długo był męczony przez starostę Marcjana, a w końcu włożony do miecha z wężami i zatopiony w morzu.
W Rawennie św. Agapita, Biskupa i Wyznawcy.
W Kolonii uroczystość św. Heriberta, Biskupa, odznaczającego się świętością.
W Auvergne złożenie zwłok św. Patrycjusza, Biskupa.
W Syrii św. Abrahama, Pustelnika, którego żywot opisał św. Efrem, Diakon.
V. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
R. Bogu niech będą dzięki.
V. Cenna jest w oczach Pana.
R. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Deus in adjutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adjuvándum me festína.
V. Deus in adjutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adjuvándum me festína.
V. Deus in adjutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adjuvándum me festína.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
R. Sed líbera nos a malo.
V. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
R. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
V. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
V. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
V. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
V. I nie wódź nas na pokuszenie:
R. Ale nas zbaw ode złego.
V. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
R. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata:
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
R. Amen.
|
V. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 36: De infírmis frátribus
Infirmórum cura ante ómnia et super ómnia adhibénda est, ut sicut revéra Christo ita eis serviátur, quia ipse dixit: Infírmus fui, et visitástis me, et: Quod fecístis uni de his mínimis, mihi fecístis. Sed et ipsi infírmi consíderent in honórem Dei sibi servíri, et non superfluitáte sua contrístent fratres suos serviéntes sibi; qui tamen patiénter portándi sunt, quia de tálibus copiósior mercis adquíritur. Ergo cura máxima sit abbáti, ne áliquam neglegéntiam patiántur. Quibus frátribus infírmis sit cella super se deputáta et servítor timens Deum et díligens ac sollícitus. Balneárum usus infírmis quótiens éxpedit offerátur, sanis autem et máxime juvénibus tárdius concedátur. Sed et cárnium esus infírmis omníno debílibus pro reparatióne concedátur; at ubi melioráti fúerint, a cárnibus more sólito omnes abstíneant. Curam autem máximam hábeat abbas ne a cellaráriis aut a servitóribus neglegántur infírmi; et ipsum réspicit quidquid a discípulis delínquitur.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Dniem i czynami naszymi niech w swoim pokoju rozporządza Pan wszechmogący. Amen.
Reguła
Z Reguły Świętego Ojca Naszego Benedykta. Rozdział 36: O niemocnych braciach.
Najpierwsze i największe staranie - być ma o chorych, aby jako Chrystusowi prawdziwie, tak i onym służono; bo on sam mówić będzie: „Byłem chorym, a nawiedziliście mię. Coście uczynili jednemu z tych najmniejszych moich, mnieście uczynili” (Mat. 25, 36-40). Aleć też i chorzy sami niechaj to wiedzą i uważają, że to się im usługuje dla czci Pana Boga, a wymyślaniem zbytniem swojem niech się nie przykrzą Braciom służącym im. Których jednak znosić cierpliwie potrzeba, bo z takich obfitszej zapłaty dostajemy. Przetoż pilność jak największą niechaj ma Opat, aby takiego zaniedbania nie cierpieli chorzy. Dla Braci chorych ma być izba osobna przygotowana i posługacz bojący się Boga, przytem pilny i pracowity. Łaźnię dla chorych ilekroć potrzeba niechaj przyrządzą, lecz zdrowym, a osobliwie młodym, nie tak prędko pozwalać mają. Aleć i mięso jeść prawie chorym i osłabionym dla posilenia niech pozwalają. A gdy się im na zdrowiu polepszy jako jest zwyczaj, żaden mięsa niech nie je. Największe zatem staranie to będzie Opata, aby szafarze i posługacze chorych nie zaniedbywali, gdyż jemuby to przyczytano, co się nie dobrze od uczniów dzieje.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
|
Lectio brevis {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 55:6
Quǽrite Dóminum dum inveníri potest: invocáte eum, dum prope est.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
|
Czytanie krótkie {z Psałterza według okresu}
Iz 55:6
Szukajcie Pana, póki nalezion być może: wzywajcie go, póki jest blisko.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
|
Commemorátio defunctórum
R.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
V. Requiéscant in pace.
R. Amen.
Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo ejus: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus ejus.
V. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
R. Et lux perpétua * lúceat eis.
V. A porta ínferi.
R. Érue, Dómine, ánimas eórum.
V. Requiéscant in pace.
R. Amen.
V. Dómine exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
V. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
R. Et lux perpétua lúceat eis.
V. Requiéscant in pace.
R. Amen.
|
Wspomnienie zmarłych
R.br. Wspomnienie wszystkich braci, przyjaciół naszego Zakonu i naszych dobroczyńców.
V. Niech odpoczywają w pokoju.
R. Amen
Psalm 129 [4]
129:1 Z głębokości wołałem k tobie, Panie: * Panie, wysłuchaj głos mój:
129:2 Niech będą uszy twoje nakłonione, * na głos modlitwy mojéj.
129:3 Jeźli będziesz obaczał nieprawości, Panie: * Panie, któż wydzierży?
129:4 Albowiem u ciebie jest ubłaganie: * i dla zakonu twego czekałem cię, Panie.
129:5 Czekała dusza moja na słowo jego: * nadzieję miała dusza moja w Panu.
129:6 Od straży porannéj aż do nocy: * niechaj nadzieję ma Izrael w Panu.
129:7 Bo u Pana miłosierdzie: * i obfite u niego odkupienie.
129:8 A on odkupi Izraela * ze wszystkich nieprawości jego.
V. Wieczny odpoczynek * racz im dać, Panie.
R. A światłość wiekuista * niechaj im świeci.
V. Od bram piekielnych.
R. Zabierz, Panie, ich dusze.
V. Niech odpoczywają w pokoju.
R. Amen.
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
opuścić drugie „Panie, wysłuchaj”
Módlmy się.
Boże, dawco zbawienia i miłośniku ludzkiego zbawienia: prosimy dobroć Twoją: abyś braci naszego zgromadzenia, naszych bliskich i dobroczyńców, którzy odeszli z tego świata, za wstawienictwem błogosławionej Maryi zawsze dziewicy i wszystkich świętych Twoich, obdarzył wieczną radością.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.
R. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
V. Niech odpoczywają w pokoju.
R. Amen.
|