Incipit {specialis}
Si Laudes
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
|
Início {especial}
Si Laudes
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus. Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Proprio de Tempore}
Ant. Justificéris, Dómine, * in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea justítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Jerúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium justítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
Gloria omittitur
Ant. Justificéris, Dómine, in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
|
Salmos {Salmos e antífonas do Próprio do Tempo}
Ant. O Lord, Thou shalt be justified * when Thou speakest, and be clear when Thou art judged.
Salmo 50 [1]
50:3 Tende piedade de mim, ó Deus, * segundo a vossa grande misericórdia.
50:3 E, segundo a multidão de vossas bondades, * apagai a minha iniquidade.
50:4 Lavai-me inteiramente da minha iniquidade: * e purificai-me do meu pecado.
50:5 Porque reconheço a minha iniquidade: * e o meu pecado está sempre ante mim.
50:6 Contra Vós só pequei e ante Vós fiz o mal: * para que sejais justificado nas vossas palavras e vençais quando fores julgado.
50:7 Eis que fui concebido em iniquidades: * e minha mãe no pecado me concebeu.
50:8 Eis que amastes a verdade: * e me revelastes o incerto e o oculto de vossa sabedoria.
50:9 Aspergir-me-eis com o hissope e ficarei limpo: * lavar-me-eis e me tornarei mais branco que a neve.
50:10 Far-me-eis ouvir palavras de consolação e alegria: * e exultar-se-ão os ossos humilhados.
50:11 Afastai o vosso rosto dos meus pecados: * e apagai todas minhas iniquidades.
50:12 Criai um coração puro em mim, ó Deus: * e renovai nas minhas entranhas um espírito recto.
50:13 Não me expulsais de vossa presença: * e de mim não afasteis o vosso espírito santo.
50:14 Restaurai em mim a alegria de vossa salvação: * e confortai-me com um espírito magnânimo.
50:15 Ensinarei aos iníquos os vossos caminhos: * e a Vós converter-se-ão os ímpios.
50:16 Livrai-me das penas de sangue, ó Deus, Deus da minha salvação: * e a minha língua exaltará a vossa justiça.
50:17 Abrireis os meus lábios, ó Senhor: * e a minha boca anunciará os vossos louvores.
50:18 Porque se quisésseis um sacrifício, o teria oferecido: * mas Vos não deleitais com holocaustos.
50:19 O sacrifício para Deus é um espírito contrito: * não desprezareis, ó Deus, um coração contrito e humilhado.
50:20 Pela vossa bondade, ó Senhor, sede benigno para com Sião: * para que se edifiquem os muros de Jerusalém.
50:21 Aceitareis então os sacrifícios legítimos, oferendas e holocaustos: * então sobre o vosso altar serão colocados vitelos.
Omite-se Glória
Ant. O Lord, Thou shalt be justified when Thou speakest, and be clear when Thou art judged.
|
Ant. Dóminus * tamquam ovis ad víctimam ductus est, et non apéruit os suum.
Psalmus 89 [2]
89:1 Dómine, refúgium factus es nobis: * a generatióne in generatiónem.
89:2 Priúsquam montes fíerent, aut formarétur terra et orbis: * a sǽculo et usque in sǽculum tu es, Deus.
89:3 Ne avértas hóminem in humilitátem: * et dixísti: Convertímini, fílii hóminum.
89:4 Quóniam mille anni ante óculos tuos, * tamquam dies hestérna, quæ prætériit,
89:5 Et custódia in nocte, * quæ pro níhilo habéntur, eórum anni erunt.
89:6 Mane sicut herba tránseat, mane flóreat, et tránseat: * véspere décidat, indúret et aréscat.
89:7 Quia defécimus in ira tua, * et in furóre tuo turbáti sumus.
89:8 Posuísti iniquitátes nostras in conspéctu tuo: * sǽculum nostrum in illuminatióne vultus tui.
89:9 Quóniam omnes dies nostri defecérunt: * et in ira tua defécimus.
89:9 Anni nostri sicut aránea meditabúntur: * dies annórum nostrórum in ipsis, septuagínta anni.
89:10 Si autem in potentátibus, octogínta anni: * et ámplius eórum, labor et dolor.
89:10 Quóniam supervénit mansuetúdo: * et corripiémur.
89:11 Quis novit potestátem iræ tuæ: * et præ timóre tuo iram tuam dinumeráre?
89:12 Déxteram tuam sic notam fac: * et erudítos corde in sapiéntia.
89:13 Convértere, Dómine, úsquequo? * et deprecábilis esto super servos tuos.
89:14 Repléti sumus mane misericórdia tua: * et exsultávimus, et delectáti sumus ómnibus diébus nostris.
89:15 Lætáti sumus pro diébus, quibus nos humiliásti: * annis, quibus vídimus mala.
89:16 Réspice in servos tuos, et in ópera tua: * et dírige fílios eórum.
89:17 Et sit splendor Dómini, Dei nostri, super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos: * et opus mánuum nostrárum dírige.
Gloria omittitur
Ant. Dóminus tamquam ovis ad víctimam ductus est, et non apéruit os suum.
|
Ant. The Lord was brought as a lamb * to the slaughter, and He opened not His mouth.
Salmo 89 [2]
89:1 Senhor tendes sido o nosso refúgio: * de geração em geração.
89:2 Antes que os montes fossem feitos, ou que a terra e o mundo fossem formados: * Deus sois desde toda a eternidade e pelos séculos.
89:3 Não reduzais o homem ao abatimento: * e dissestes: convertei-vos, filhos dos homens.
89:4 Porque mil anos, aos vossos olhos, * são como o dia de ontem, que passou,
89:5 E a vigília da noite, * que em nada se estimam, assim serão seus anos.
89:6 De manhã levanta-se como a erva, pela manhã floresce e passa: * à tarde cai, endurece e seca.
89:7 Pois desfalecemos na vossa ira, * e na vossa fúria somos turvados.
89:8 Pusestes as nossas iniquidades à vossa vista: * o nosso proceder à luz de vossa face.
89:9 Por isso todos nossos dias se desvaneceram: * e fomos consumidos pela vossa ira.
89:10 Os nossos anos serão considerados como uma aranha: * os anos da nossa vida são em si setenta.
89:11 Nos mais robustos oitenta anos: * e passando não é mais que trabalho e dor.
89:12 Porque então a fraqueza sucede: * e somos arrebatados.
89:13 Quem conhecerá o poder de vossa ira: * e compreenderá quão terrível é a vossa indignação?
89:14 Ensinai-nos a conhecer a vossa dextra: * e instruí o coração na sabedoria.
89:15 Voltai-Vos, ó Senhor, até quando? * Sede compassivo para com vossos servos.
89:16 Fomos cumulados de vossa misericórdia de manhã: * e exultamos de alegria e felicidade todos nossos dias.
89:17 Alegramo-nos pelos dias em que nos humilhastes: * pelos anos em que males vimos.
89:18 Ponde os olhos nos vossos servos e nas vossas obras: * e guiai os seus filhos.
89:19 Brilhe sobre nós a luz do Senhor nosso Deus, dirigi em nós as obras de nossas mãos: * sim, dirigi a obra de nossas mãos.
Omite-se Glória
Ant. The Lord was brought as a lamb to the slaughter, and He opened not His mouth.
|
Ant. Contrítum est * cor meum in médio mei, contremuérunt ómnia ossa mea.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adjútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui jurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
|
Ant. Mine heart is broken within me * all my bones tremble.
Salmo 62 [3]
62:2 Ó Deus, ó meu Deus, * a Vós vigio desde a aurora.
62:2 De Vós está sedenta a minha alma, * de quantas maneiras a minha carne.
62:3 Em terra deserta, intransitável e sem água: * no santuário me apresentei a Vós, para contemplar o vosso poder e a vossa glória.
62:4 Porque a vossa misericórdia é melhor que as vidas: * os meus lábios Vos louvarão.
62:5 Assim Vos bendirei em minha vida: * e, invocando o vosso nome, levantarei as minhas mãos.
62:6 Como de banha e gordura seja farta a minha alma: * e com lábios de júbilo louvar-Vos-á a minha boca.
62:7 Se me tenho lembrado de Vós sobre o meu leito, nas madrugadas meditarei em Vós: * pois fostes o meu defensor.
62:8 À sombra de vossas asas me regozijarei, a minha alma está presa a Vós: * a vossa dextra me acolheu.
62:10 Eles em vão procuraram tirar-me a vida, entrarão nas profundidades da terra: * serão entregues ao poder da espada e virão a ser presa das raposas.
62:12 Entretanto o rei alegrar-se-á em Deus, louvados serão todos os que juram por Ele: * pois foi fechada a boca aos que proferiam iniquidades.
|
Psalmus 66 [4]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam júdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
Gloria omittitur
Ant. Contrítum est cor meum in médio mei, contremuérunt ómnia ossa mea.
|
Salmo 66 [4]
66:2 Deus tenha piedade de nós e nos abençoe: * faça resplandecer a sua face sobre nós e tenha de nós piedade.
66:3 Para que conheçamos na terra o vosso caminho, * e entre todas as gentes a vossa salvação.
66:4 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus: * que todos os povos Vos glorifiquem.
66:5 Alegrem-se as gentes e regozijem-se: * porquanto julgais os povos com equidade e dirigis as gentes sobre a terra.
66:6 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus, que os povos todos Vos glorifiquem: * a terra deu o seu fruto.
66:7 Abençoe-nos Deus, o nosso Deus, abençoe-nos Deus: * e temam-n’O todos os confins da terra.
Omite-se Glória
Ant. Mine heart is broken within me all my bones tremble.
|
Ant. Exhortátus es * in virtúte tua, et in refectióne sancta tua, Dómine.
Canticum Moysis [5]
Exod. 15:1-22
15:1 Cantémus Dómino: glorióse enim magnificátus est, * equum et ascensórem dejécit in mare.
15:2 Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salútem.
15:3 Iste Deus meus, et glorificábo eum: * Deus patris mei, et exaltábo eum.
15:4 Dóminus quasi vir pugnátor, Omnípotens nomen ejus. * Currus Pharaónis et exércitum ejus projécit in mare.
15:5 Elécti príncipes ejus submérsi sunt in Mari Rubro: * abýssi operuérunt eos, descendérunt in profúndum quasi lapis.
15:6 Déxtera tua, Dómine, magnificáta est in fortitúdine: déxtera tua, Dómine, percússit inimícum. * Et in multitúdine glóriæ tuæ deposuísti adversários tuos:
15:7 Misísti iram tuam, quæ devorávit eos sicut stípulam. * Et in spíritu furóris tui congregátæ sunt aquæ:
15:8 Stetit unda fluens, * congregátæ sunt abýssi in médio mari.
15:9 Dixit inimícus: Pérsequar et comprehéndam, * dívidam spólia, implébitur ánima mea:
15:10 Evaginábo gládium meum, * interfíciet eos manus mea.
15:11 Flavit spíritus tuus, et opéruit eos mare: * submérsi sunt quasi plumbum in aquis veheméntibus.
15:12 Quis símilis tui in fórtibus, Dómine? * quis símilis tui, magníficus in sanctitáte, terríbilis atque laudábilis, fáciens mirabília?
15:13 Extendísti manum tuam, et devorávit eos terra. * Dux fuísti in misericórdia tua pópulo quem redemísti:
15:14 Et portásti eum in fortitúdine tua, * ad habitáculum sanctum tuum.
15:15 Ascendérunt pópuli, et iráti sunt: * dolóres obtinuérunt habitatóres Philísthiim.
15:16 Tunc conturbáti sunt príncipes Edom, robústos Moab obtínuit tremor: * obriguérunt omnes habitatóres Chánaan.
15:17 Írruat super eos formído et pavor, * in magnitúdine brácchii tui:
15:18 Fiant immóbiles quasi lapis, donec pertránseat pópulus tuus, Dómine, * donec pertránseat pópulus tuus iste, quem possedísti.
15:19 Introdúces eos, et plantábis in monte hereditátis tuæ, * firmíssimo habitáculo tuo quod operátus es, Dómine:
15:20 Sanctuárium tuum, Dómine, quod firmavérunt manus tuæ. * Dóminus regnábit in ætérnum et ultra.
15:21 Ingréssus est enim eques Phárao cum cúrribus et equítibus ejus in mare: * et redúxit super eos Dóminus aquas maris:
15:22 Fílii autem Israël ambulavérunt per siccum * in médio ejus.
Gloria omittitur
Ant. Exhortátus es in virtúte tua, et in refectióne sancta tua, Dómine.
|
Ant. O Lord, Thou hast spoken unto us * in thy strength, and in thy Holy Banquet.
Cântico de Moisés [5]
Ex. 15:1-22
15:1 Cantemos ao Senhor, pois fez brilhar a sua glória, * precipitou no mar o cavalo e o cavaleiro.
15:2 O Senhor é a minha força, e o meu louvor, * tornou-se a minha salvação:
15:3 Ele é o meu Deus, eu O glorificarei: * o Deus de meu pai, eu O exaltarei.
15:4 O Senhor é como um guerreiro, Omnipotente é o seu nome. * Precipitou no mar os carros de Faraó e o seu exército:
15:5 Os capitães eleitos foram submergidos no mar Vermelho. * Os abismos os cobriram, foram ao fundo como uma pedra.
15:6 A vossa dextra, ó Senhor, assinalou-se pela força: a vossa dextra, ó Senhor, destruiu o inimigo. * Na grandeza da vossa glória, derrotais os vossos adversários.
15:7 Enviastes a vossa ira, que os devorou como palha. * Ao sopro da vossa ira amontoaram-se as águas:
15:8 Levantaram-se as ondas como uma muralha, * juntaram-se os abismos no meio do mar.
15:9 O inimigo dissera: Hei-de persegui-los e apanhá-los-ei, * repartirei os despojos, saciarei a minha alma:
15:10 Desembainharei a minha espada, * a minha mão os matará.
15:11 Soprou o vosso espírito, e o mar os sepultou: * afundaram-se como chumbo na vastidão das águas.
15:12 Quem, de entre os fortes, é igual a Vós Senhor? * Quem como Vós, augusto em santidade, terrível e glorioso, autor de maravilhas?
15:13 Estendestes a vossa mão, e a terra os engoliu. * Por voss graça conduzistes o povo que libertastes:
15:14 Por vosso poder os levastes * à vossa santa morada.
15:15 Ascenderam os povos em ira: * o terror invadiu os Filisteus.
15:16 Ficaram aterrados os príncipes de Edom, angústia invadiu os valentes de Moab: * todos os cananeus ficaram consternados.
15:17 O terror e a angústia caíram sobre eles, * pelo poder do vosso braço:
15:18 Fiquem petrificados, até que passe o vosso povo, ó Senhor, * até que passe este vosso povo que adquiristes.
15:19 Vós introduzistes, e o estabelecestes no monte da vosss herança, * no lugar que escolhestes para vossa habitação, ó Senhor;
15:20 No santuário, ó Senhor, que vossas mãos fundaram. * O Senhor reinará eternamente.
15:21 Quando os cavalos de Faraó, com seus carros e cavaleiros, entraram no mar: * o Senhor fez cair sobre eles as águas:
15:22 Enquanto os filhos de Israel caminharam em terra seca * pelo meio do mar.
Omite-se Glória
Ant. O Lord, Thou hast spoken unto us in thy strength, and in thy Holy Banquet.
|
Ant. Oblátus est * quia ipse vóluit, et peccáta nostra ipse portávit.
Psalmus 148 [6]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli ejus: * laudáte eum, omnes virtútes ejus.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum ejus:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes júdices terræ.
148:12 Júvenes, et vírgines: senes cum junióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen ejus solíus.
148:14 Conféssio ejus super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis ejus: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
|
Ant. He was offered up because He willed it * and He bore our sins.
Salmo 148 [6]
148:1 Louvai o Senhor dos céus: * louvai-O nas alturas.
148:2 Louvai-O, todos seus anjos: * louvai-O, todos os seus exércitos.
148:3 Louvai-O, sol e lua: * louvai-O, todas as estrelas luminosas.
148:4 Louvai-O, céus dos céus: * e todas as águas que estão sobre os céus, louvem o nome do Senhor.
148:5 Pois Ele falou e foram feitas: * mandou e foram criadas.
148:6 Ele estabeleceu-as para sempre e pelos séculos dos séculos: * fixou-lhes uma doutrina que não passará.
148:7 Louvai o Senhor criaturas da terra, * ó dragões, e todos abysmos.
148:8 Fogo, granizo, neve, geada, espírito das tempestades: * que executam a sua palavra:
148:9 Montes e todos outeiros: * árvores frutíferas e todos os cedros.
148:10 Animais e todos os gados: * serpentes e aves que voam:
148:11 Reis da terra e todos os povos: * príncipes e todos os juízes da terra.
148:12 Jovens e donzelas, velhos e meninos louvem o nome do Senhor: * pois só o seu nome é digno de ser exaltado.
148:14 Seu louvor está acima do céu e da terra: * Ele ergueu o poder do seu povo.
148:14 Cantem-Lhe hinos todos seus santos: * os filhos de Israel, o povo que se aproxima d’Ele.
|
Psalmus 149 [7]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus ejus in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen ejus in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis judícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis ejus.
|
Salmo 149 [7]
149:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * o seu louvor na igreja dos santos.
149:2 Alegre-se Israel n’Aquele que o criou: * e os filhos de Sião exultem-se em seu rei.
149:3 Louvem em coro o seu nome: * cantem ao som do tambor e do saltério:
149:4 Pois o Senhor tem-se comprazido no seu povo: * e há-de exaltar os mansos até salvá-los.
149:5 Exultar-se-ão os santos na glória: * eles alegrar-se-ão nas suas mansões.
149:6 As exaltações de Deus estarão na sua boca: * e espadas de dous gumes nas suas mãos.
149:7 Para exercer a vingança entre as nações: * e o castigo entre os povos.
149:8 Para prender os seus reis com grilhões: * e os seus nobres com algemas de ferro.
149:9 Para executar contra eles a sentença escrita: * tal é a glória reservada a todos seus santos.
|
Psalmus 150 [8]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis ejus: * laudáte eum in firmaménto virtútis ejus.
150:2 Laudáte eum in virtútibus ejus: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis ejus.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis jubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
Gloria omittitur
Ant. Oblátus est quia ipse vóluit, et peccáta nostra ipse portávit.
|
Salmo 150 [8]
150:1 Louvai o Senhor no seu santuário: * louvai-O no seu augusto firmamento.
150:2 Louvai-O nas suas virtudes: * louvai-O segundo a multitude da sua grandeza.
150:3 Louvai-O ao som da trombeta: * louvai-O com o saltério e a cítara.
150:4 Louvai-O com timbales e em coro: * louvai-O com cordas e órgão.
150:5 Louvai-O com címbalos melodiosos: louvai-O com címbalos de júbilo: * todo o espírito louve o Senhor.
Omite-se Glória
Ant. He was offered up because He willed it and He bore our sins.
|
Versus (In loco Capituli)
℣. Homo pacis meæ, in quo sperávi.
℟. Qui edébat panes meos, ampliávit advérsum me supplantatiónem.
|
Vers (taking the place of the Chapter)
℣. Mine own familiar friend, in whom I trusted;
℟. Which did eat of my bread, hath lifted up his heel against me.
|
Canticum: Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Tráditor autem * dedit eis signum, dicens: Quem osculátus fúero, ipse est, tenéte eum.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Gloria omittitur
Ant. Tráditor autem dedit eis signum, dicens: Quem osculátus fúero, ipse est, tenéte eum.
|
Cântico: Benedictus {Antífona do Próprio do Tempo}
Ant. Now he that betrayed Him * gave them a sign, saying: Whomsoever I shall kiss, That Same is He: hold Him fast.
Cântico de Zacarias
Lucas 1:68-79
1:68 Bendito seja o Senhor, ✠ Deus de Israel * pois visitou e resgatou o seu povo.
1:69 Fêz surgir uma fôrça salvadora, * na casa de David, seu servo.
1:70 Assim como prometera pela boca dos santos, * dos antiguíssimos profetas.
1:71 Para nos salvar dos inimigos, * e da mão dos que nos odeiam.
1:72 Usando de misericórdia com nossos pais, * lembrando a antiga aliança.
1:73 E o juramento que fizera em nosso favor, * a nosso pai Abraão:
1:74 De que, livres das mãos dos inimigos, * o serviríamos sem temor,
1:75 Em santidade e justiça diante dêle, * todos os dias de nossa vida.
1:76 E tu, menino, serás chamado Profeta do Altíssimo, * porque irás na frente do Senhor, preparando o caminho;
1:77 Dando ao povo o conhecimento da salvação, * para a remissão dos seus pecados.
1:78 Graças à terna misericórdia de nosso Deus, * pela qual nos visitou a luz do alto.
1:79 Para iluminar os que jazem nas trevas e na sombra da morte, * dirigir nossos pés no caminho da paz.
Omite-se Glória
Ant. Now he that betrayed Him gave them a sign, saying: Whomsoever I shall kiss, That Same is He: hold Him fast.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Preces Feriais{omitido}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Christus factus est pro nobis obédiens usque ad mortem.
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
aliquantulum altius
Psalmus 50 [9]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea justítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Jerúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium justítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
Gloria omittitur
Réspice, quǽsumus, Dómine, super hanc famíliam tuam, pro qua Dóminus noster Jesus Christus non dubitávit mánibus tradi nocéntium, et crucis subíre torméntum:
Et sub silentio concluditur
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oração {do Próprio do Tempo}
Christ became obedient for us unto death.
in secret
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
lower voice
Salmo 50 [9]
50:3 Tende piedade de mim, ó Deus, * segundo a vossa grande misericórdia.
50:3 E, segundo a multidão de vossas bondades, * apagai a minha iniquidade.
50:4 Lavai-me inteiramente da minha iniquidade: * e purificai-me do meu pecado.
50:5 Porque reconheço a minha iniquidade: * e o meu pecado está sempre ante mim.
50:6 Contra Vós só pequei e ante Vós fiz o mal: * para que sejais justificado nas vossas palavras e vençais quando fores julgado.
50:7 Eis que fui concebido em iniquidades: * e minha mãe no pecado me concebeu.
50:8 Eis que amastes a verdade: * e me revelastes o incerto e o oculto de vossa sabedoria.
50:9 Aspergir-me-eis com o hissope e ficarei limpo: * lavar-me-eis e me tornarei mais branco que a neve.
50:10 Far-me-eis ouvir palavras de consolação e alegria: * e exultar-se-ão os ossos humilhados.
50:11 Afastai o vosso rosto dos meus pecados: * e apagai todas minhas iniquidades.
50:12 Criai um coração puro em mim, ó Deus: * e renovai nas minhas entranhas um espírito recto.
50:13 Não me expulsais de vossa presença: * e de mim não afasteis o vosso espírito santo.
50:14 Restaurai em mim a alegria de vossa salvação: * e confortai-me com um espírito magnânimo.
50:15 Ensinarei aos iníquos os vossos caminhos: * e a Vós converter-se-ão os ímpios.
50:16 Livrai-me das penas de sangue, ó Deus, Deus da minha salvação: * e a minha língua exaltará a vossa justiça.
50:17 Abrireis os meus lábios, ó Senhor: * e a minha boca anunciará os vossos louvores.
50:18 Porque se quisésseis um sacrifício, o teria oferecido: * mas Vos não deleitais com holocaustos.
50:19 O sacrifício para Deus é um espírito contrito: * não desprezareis, ó Deus, um coração contrito e humilhado.
50:20 Pela vossa bondade, ó Senhor, sede benigno para com Sião: * para que se edifiquem os muros de Jerusalém.
50:21 Aceitareis então os sacrifícios legítimos, oferendas e holocaustos: * então sobre o vosso altar serão colocados vitelos.
Omite-se Glória
Look down, we beseech thee, O Lord, on this thy family, for which our Lord Jesus Christ did not hesitate to be delivered up into the hands of wicked men, and to suffer the torment of the Cross.
Finish silently
Que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufrágio{omitido}
|
Conclusio{omittitur}
|
Conclusão{omitido}
|
Antiphona finalis{omittitur}
|
Antiphona finalis{omitido}
|