Psalmus 118(33-48) [1]
118:33 (He) Legem pone mihi, Dómine, viam iustificatiónum tuárum: * et exquíram eam semper.
118:34 Da mihi intelléctum, et scrutábor legem tuam: * et custódiam illam in toto corde meo.
118:35 Deduc me in sémitam mandatórum tuórum: * quia ipsam vólui.
118:36 Inclína cor meum in testimónia tua: * et non in avarítiam.
118:37 Avérte óculos meos ne vídeant vanitátem: * in via tua vivífica me.
118:38 Státue servo tuo elóquium tuum, * in timóre tuo.
118:39 Ámputa oppróbrium meum quod suspicátus sum: * quia iudícia tua iucúnda.
118:40 Ecce, concupívi mandáta tua: * in æquitáte tua vivífica me.
118:41 (Vav) Et véniat super me misericórdia tua, Dómine: * salutáre tuum secúndum elóquium tuum.
118:42 Et respondébo exprobrántibus mihi verbum: * quia sperávi in sermónibus tuis.
118:43 Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque: * quia in iudíciis tuis supersperávi.
118:44 Et custódiam legem tuam semper: * in sǽculum et in sǽculum sǽculi.
118:45 Et ambulábam in latitúdine: * quia mandáta tua exquisívi.
118:46 Et loquébar in testimóniis tuis in conspéctu regum: * et non confundébar.
118:47 Et meditábar in mandátis tuis, * quæ diléxi.
118:48 Et levávi manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi: * et exercébar in iustificatiónibus tuis.
Gloria omittitur
|
Psalm 118(33-48) [1]
118:33 (He) Daj mi za prawo, Panie, drogę sprawiedliwości Twoich, * a będę jej szukał zawsze.
118:34 Daj mi zrozumienie, a będę badał zakon Twój * i będę go strzegł ze wszystkiego serca mego.
118:35 Prowadź mię ścieżką przykazań Twoich, * bom jej pragnął.
118:36 Nakłoń serce moje ku świadectwom Twoim, * a nie ku chciwości.
118:37 Odwróć oczy moje, aby nie patrzyły na próżność, * ożyw mię na drodze Twojej.
118:38 Potwierdź słudze Twemu słowo Twoje * dla bojaźni przed Tobą.
118:39 Odetnij pohańbienie moje, któregom się obawiał, * albowiem słodkie są wyroki Twoje.
118:40 Oto pożądałem przykazań Twoich, * ożyw mię w sprawiedliwości Twojej.
118:41 (Vau) I niech przyjdzie na mnie miłosierdzie Twoje, Panie, * zbawienie Twoje według słowa Twego.
118:42 I odpowiem słowo urągającym mi, * bo miałem nadzieję w słowach Twoich.
118:43 A nie odejmuj nigdy od ust moich słowa prawdy, * gdyż bardzo ufałem wyrokom Twoim.
118:44 I będę strzegł zakonu Twego zawsze, * na wieki i na wielki wieków.
118:45 I chodziłem drogą przestronną, * gdyż pilnie szukałem przykazań Twoich.
118:46 I mówiłem o świadectwach Twoich przed oczyma królów, * a nie wstydziłem się.
118:47 I rozmyślałem o przykazaniach Twoich, * które umiłowałem.
118:48 I wzniosłem ręce swe ku przykazaniom Twoim, które umiłowałem, * i ćwiczyłem się w ustawach Twoich.
Chwała pominąć
|
Psalmus 118(49-64) [2]
118:49 (Zai) Memor esto verbi tui servo tuo, * in quo mihi spem dedísti.
118:50 Hæc me consoláta est in humilitáte mea: * quia elóquium tuum vivificávit me.
118:51 Supérbi iníque agébant usquequáque: * a lege autem tua non declinávi.
118:52 Memor fui iudiciórum tuórum a sǽculo, Dómine: * et consolátus sum.
118:53 Deféctio ténuit me, * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam.
118:54 Cantábiles mihi erant iustificatiónes tuæ, * in loco peregrinatiónis meæ.
118:55 Memor fui nocte nóminis tui, Dómine: * et custodívi legem tuam.
118:56 Hæc facta est mihi: * quia iustificatiónes tuas exquisívi.
118:57 (Heth) Pórtio mea, Dómine, * dixi custodíre legem tuam.
118:58 Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo: * miserére mei secúndum elóquium tuum.
118:59 Cogitávi vias meas: * et convérti pedes meos in testimónia tua.
118:60 Parátus sum, et non sum turbátus: * ut custódiam mandáta tua.
118:61 Funes peccatórum circumpléxi sunt me: * et legem tuam non sum oblítus.
118:62 Média nocte surgébam ad confiténdum tibi, * super iudícia iustificatiónis tuæ.
118:63 Párticeps ego sum ómnium timéntium te: * et custodiéntium mandáta tua.
118:64 Misericórdia tua, Dómine, plena est terra: * iustificatiónes tuas doce me.
Gloria omittitur
|
Psalm 118(49-64) [2]
118:49 (Zajin) Pomnij na słowo Twoje słudze Twemu, * w którymeś mi nadzieję uczynił.
118:50 To mię pocieszyło w utrapieniu moim, * bo słowo Twoje ożywiło mię.
118:51 Bardzo niesprawiedliwie czynili pyszni, * a nie odstąpiłem od zakonu Twego.
118:52 Pamiętałem, na odwieczne sądy Twoje, Panie, * i pocieszyłem się.
118:53 Omdlenie chwytało mię * dla grzeszników opuszczających zakon Twój.
118:54 Pieśniami były mi ustawy Twoje * na miejscu pielgrzymowania mego.
118:55 Pamiętałem w nocy na imię Twoje, Panie, * i strzegłem zakonu Twego.
118:56 To zostało mi dane, * bo pilnie szukałem ustaw Twoich.
118:57 (Cheth) Cząstką moją jesteś, Panie, * obiecałem strzec zakonu Twego.
118:58 Błagałem oblicza Twego ze wszystkiego serca mego, * zmiłuj się nade mną według mowy Twojej.
118:59 Rozmyślałem drogi moje * i zwracałem nogi moje ku świadectwom Twoim.
118:60 Jestem gotów, a nie strwożyłem się, * abym strzegł przykazań Twoich.
118:61 Powrozy grzeszników oplotły mię, * a nie zapomniałem zakonu Twego.
118:62 Wstawałem o północy, aby wysławiać Ciebie, * sprawiedliwe wyroki Twoje.
118:63 Towarzyszem jestem wszystkich bojących się Ciebie * i strzegących przykazań Twoich.
118:64 Miłosierdzia Twego, Panie, pełna jest ziemia, * naucz mię sprawiedliwości Twoich.
Chwała pominąć
|
Psalmus 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Bonitátem fecísti cum servo tuo, Dómine, * secúndum verbum tuum.
118:66 Bonitátem, et disciplínam, et sciéntiam doce me: * quia mandátis tuis crédidi.
118:67 Priúsquam humiliárer ego delíqui: * proptérea elóquium tuum custodívi.
118:68 Bonus es tu: * et in bonitáte tua doce me iustificatiónes tuas.
118:69 Multiplicáta est super me iníquitas superbórum: * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua.
118:70 Coagulátum est sicut lac cor eórum: * ego vero legem tuam meditátus sum.
118:71 Bonum mihi quia humiliásti me: * ut discam iustificatiónes tuas.
118:72 Bonum mihi lex oris tui, * super míllia auri et argénti.
118:73 (Ioth) Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me: * da mihi intelléctum, et discam mandáta tua.
118:74 Qui timent te vidébunt me, et lætabúntur: * quia in verba tua supersperávi.
118:75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas iudícia tua: * et in veritáte tua humiliásti me.
118:76 Fiat misericórdia tua ut consolétur me, * secúndum elóquium tuum servo tuo.
118:77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam: * quia lex tua meditátio mea est.
118:78 Confundántur supérbi, quia iniúste iniquitátem fecérunt in me: * ego autem exercébor in mandátis tuis.
118:79 Convertántur mihi timéntes te: * et qui novérunt testimónia tua.
118:80 Fiat cor meum immaculátum in iustificatiónibus tuis, * ut non confúndar.
Gloria omittitur
|
Psalm 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Uczyniłeś łaskę słudze Twemu, Panie, * według słowa Twojego.
118:66 Naucz mię dobroci i karności i umiejętności, * bo zawierzyłem przykazaniom Twoim.
118:67 Zanim zostałem uniżony, wykroczyłem, * dlatego strzegłem słowa Twego.
118:68 Dobry jesteś, * i według dobroci Twej naucz mię sprawiedliwości Twojej.
118:69 Rozmnożyła się przeciw mnie nieprawość pysznych, * a ja ze wszystkiego serca będę badał przykazania Twoje.
118:70 Zsiadło się jak mleko serce ich, * a ja rozmyślałem o zakonie Twoim.
118:71 Dobrze dla mnie, żeś mię uniżył, * abym się nauczył ustaw Twoich.
118:72 Lepszy mi jest zakon ust Twoich * niźli tysiące złota i srebra.
118:73 (Jod) Ręce Twoje uczyniły mię i ulepiły mię, * daj mi rozum, a nauczę się przykazań Twoich.
118:74 Którzy się Ciebie boją, ujrzą mię i uradują się, * że mocno ufałem słowom Twoim.
118:75 Poznałem, Panie, że sprawiedliwe są wyroki Twoje * i w prawdzie Twojej uniżyłeś mię.
118:76 Niechaj będzie miłosierdzie Twoje aby mię cieszyło, * według obietnicy Twej danej słudze Twemu.
118:77 Niech przyjdą na mnie litości Twoje a będę żył, * bo zakon Twój jest rozmyślaniem moim.
118:78 Niech będą zawstydzeni pyszni, bo niesłusznie skrzywdzili mnie, * a ja będę się ćwiczył w przykazaniach Twoich.
118:79 Niech się zwrócą do mnie, którzy się boją Ciebie * i którzy znają świadectwa Twoje.
118:80 Niech będzie serce moje niepokalane w ustawach Twoich, * abym się nie zawstydził.
Chwała pominąć
|
Christus factus est pro nobis obédiens usque ad mortem.
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
aliquantulum altius
Réspice, quǽsumus, Dómine, super hanc famíliam tuam, pro qua Dóminus noster Iesus Christus non dubitávit mánibus tradi nocéntium, et crucis subíre torméntum:
Et sub silentio concluditur
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Chrystus stał się za nas posłusznym aż do śmierci.
po cichu
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
nieco głośniej
Wejrzyj, prosimy Cię, Panie, na tę czeladkę Twoją, za którą Pan nasz Jezus Chrystus nie zawahał się ponieść męki krzyżowej i oddać się w ręce grzeszników.
dokończyć po cichu
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|