Incipit{omittitur}
|
Incipit{omittitur}
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Proprio de Tempore}
Ant. Cálicem * salutáris accípiam et nomen Dómini invocábo.
Psalmus 115 [1]
115:1 Crédidi, propter quod locútus sum: * ego autem humiliátus sum nimis.
115:2 Ego dixi in excéssu meo: * Omnis homo mendax.
115:3 Quid retríbuam Dómino, * pro ómnibus, quæ retríbuit mihi?
115:4 Cálicem salutáris accípiam: * et nomen Dómini invocábo.
115:5 Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo eius: * pretiósa in conspéctu Dómini mors sanctórum eius:
115:7 O Dómine, quia ego servus tuus: * ego servus tuus, et fílius ancíllæ tuæ.
115:8 Dirupísti víncula mea: * tibi sacrificábo hóstiam laudis, et nomen Dómini invocábo.
115:9 Vota mea Dómino reddam in conspéctu omnis pópuli eius: * in átriis domus Dómini, in médio tui, Ierúsalem.
Gloria omittitur
Ant. Cálicem salutáris accípiam et nomen Dómini invocábo.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Proprio de Tempore}
Ant. Cálicem * salutáris accípiam et nomen Dómini invocábo.
Psalmus 115 [1]
115:1 Confísus sum, étiam cum dixi: * ego afflíctus sum valde;
115:2 Ego dixi in pavóre meo: * omnis homo fallax!
115:3 Quid retríbuam Dómino * pro ómnibus quæ tríbuit mihi?
115:4 Cálicem salútis accípiam, * et nomen Dómini invocábo.
115:5 Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo eius. Pretiósa est in óculis Dómini mors sanctórum eius.
115:6 O Dómine, ego servus tuus sum, * ego servus tuus, fílius ancíllæ tuæ:
115:7 Solvísti víncula mea. * Tibi sacrificábo sacrifícium laudis, et nomen Dómini invocábo.
115:8 Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo eius, * in átriis domus Dómini, in médio tui, Ierúsalem.
Gloria omittitur
Ant. Cálicem salutáris accípiam et nomen Dómini invocábo.
|
Ant. Cum his, * qui odérunt pacem eram pacíficus: dum loquébar illis, impugnábant me gratis.
Psalmus 119 [2]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
Gloria omittitur
Ant. Cum his, qui odérunt pacem eram pacíficus: dum loquébar illis, impugnábant me gratis.
|
Ant. Cum his, * qui odérunt pacem eram pacíficus: dum loquébar illis, impugnábant me gratis.
Psalmus 119 [2]
119:1 Ad Dóminum, cum tribulárer, clamávi * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábio iníquo, * a lingua dolósa.
119:3 Quid dabit tibi aut quid addet tibi, * lingua dolósa?
119:4 Sagíttas poténtis acútas * et carbónes genistárum.
119:5 Heu mihi, quod dego in Mosoch, hábito in tentóriis Cedar! * Nímium habitávit ánima mea
119:6 Cum iis, qui odérunt pacem. Ego pacem cum loquor, * illi urgent ad bellum.
Gloria omittitur
Ant. Cum his, qui odérunt pacem eram pacíficus: dum loquébar illis, impugnábant me gratis.
|
Ant. Ab homínibus * iníquis líbera me, Dómine.
Psalmus 139 [3]
139:2 Éripe me, Dómine, ab hómine malo: * a viro iníquo éripe me.
139:3 Qui cogitavérunt iniquitátes in corde: * tota die constituébant prǽlia.
139:4 Acuérunt linguas suas sicut serpéntis: * venénum áspidum sub lábiis eórum.
139:5 Custódi me, Dómine, de manu peccatóris: * et ab homínibus iníquis éripe me.
139:5 Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos: * abscondérunt supérbi láqueum mihi:
139:6 Et funes extendérunt in láqueum: * iuxta iter scándalum posuérunt mihi.
139:7 Dixi Dómino: Deus meus es tu: * exáudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ.
139:8 Dómine, Dómine, virtus salútis meæ: * obumbrásti super caput meum in die belli.
139:9 Ne tradas me, Dómine, a desidério meo peccatóri: * cogitavérunt contra me, ne derelínquas me, ne forte exalténtur.
139:10 Caput circúitus eórum: * labor labiórum ipsórum opériet eos.
139:11 Cadent super eos carbónes, in ignem deícies eos: * in misériis non subsístent.
139:12 Vir linguósus non dirigétur in terra: * virum iniústum mala cápient in intéritu.
139:13 Cognóvi quia fáciet Dóminus iudícium ínopis: * et vindíctam páuperum.
139:14 Verúmtamen iusti confitebúntur nómini tuo: * et habitábunt recti cum vultu tuo.
Gloria omittitur
Ant. Ab homínibus iníquis líbera me, Dómine.
|
Ant. Ab homínibus * iníquis líbera me, Dómine.
Psalmus 139 [3]
139:1 Eripe me, Dómine, ab hómine malo, * a viro violénto custódi me:
139:2 Ab iis qui cógitant mala in corde, * omni die éxcitant lites,
139:3 Acuunt linguas suas ut serpens: * venénum áspidum sub lábiis eórum.
139:4 Salva me, Dómine, a mánibus iníqui, * a viro violénto custódi me:
139:5 Qui cógitant evértere gressus meos, * supérbi abscóndunt láqueum mihi,
139:6 Et funes exténdunt ut rete, * iuxta viam tendículas cóllocant mihi.
139:7 Dico Dómino: Deus meus es tu; * auscúlta, Dómine, vocem obsecratiónis meæ.
139:8 Dómine, Deus, potens auxílium meum! * Tegis caput meum die pugnæ.
139:9 Ne concésseris, Dómine, desidéria iníqui, * noli implére consília eius.
139:10 Extóllunt caput qui me circúmdant: * malítia labiórum eórum óbruat eos.
139:11 Pluat super eos carbónes ignítos; * in fóveam deíciat eos, ne resúrgant.
139:12 Vir linguæ malæ non durábit in terra; * virum violéntum repénte cápient mala.
139:13 Novi Dóminum ius réddere egéno, * iustítiam paupéribus.
139:14 Profécto iusti celebrábunt nomen tuum, * recti habitábunt in conspéctu tuo.
Gloria omittitur
Ant. Ab homínibus iníquis líbera me, Dómine.
|
Ant. Custódi me * a láqueo, quem statuérunt mihi, et a scándalis operántium iniquitátem.
Psalmus 140 [4]
140:1 Dómine, clamávi ad te, exáudi me: * inténde voci meæ, cum clamávero ad te.
140:2 Dirigátur orátio mea sicut incénsum in conspéctu tuo: * elevátio mánuum meárum sacrifícium vespertínum.
140:3 Pone, Dómine, custódiam ori meo: * et óstium circumstántiæ lábiis meis.
140:4 Non declínes cor meum in verba malítiæ, * ad excusándas excusatiónes in peccátis.
140:4 Cum homínibus operántibus iniquitátem: * et non communicábo cum eléctis eórum.
140:5 Corrípiet me iustus in misericórdia, et increpábit me: * óleum autem peccatóris non impínguet caput meum.
140:6 Quóniam adhuc et orátio mea in beneplácitis eórum: * absórpti sunt iuncti petræ iúdices eórum.
140:7 Áudient verba mea quóniam potuérunt: * sicut crassitúdo terræ erúpta est super terram.
140:8 Dissipáta sunt ossa nostra secus inférnum: * quia ad te, Dómine, Dómine, óculi mei: in te sperávi, non áuferas ánimam meam.
140:9 Custódi me a láqueo, quem statuérunt mihi: * et a scándalis operántium iniquitátem.
140:10 Cadent in retiáculo eius peccatóres: * singuláriter sum ego donec tránseam.
Gloria omittitur
Ant. Custódi me a láqueo, quem statuérunt mihi, et a scándalis operántium iniquitátem.
|
Ant. Custódi me * a láqueo, quem statuérunt mihi, et a scándalis operántium iniquitátem.
Psalmus 140 [4]
140:1 Dómine, clamo ad te: cito succúrre mihi; * auscúlta vocem meam, cum ad te clamo.
140:2 Dirigátur ad te orátio mea sicut incénsum, * elátio mánuum meárum ut sacrifícium vespertínum.
140:3 Pone, Dómine, custódiam ad os meum, * excúbias ad óstium labiórum meórum.
140:4 Ne inclináveris cor meum ad rem malam, * ad ímpie patránda facínora;
140:5 Neque cum viris iníqua agéntibus * vescar unquam lautis cibis eórum.
140:6 Percútiat me iustus: hæc píetas est; íncrepet me: óleum est cápitis, * quod non recusábit caput meum,
140:7 Sed semper orábo sub malis eórum. * Demíssi sunt iuxta petram príncipes eórum,
140:8 Et audiérunt, quam lénia essent verba mea. * Ut cum terram quis sulcat et findit,
140:9 Sparsa sunt ossa eórum ad fauces inférni. * Nam ad te, Dómine Deus, convertúntur óculi mei; ad te confúgio: ne perdíderis ánimam meam.
140:10 Custódi me a láqueo, quem posuérunt mihi, * et a tendículis agéntium iníqua.
140:11 Cadant in rétia sua ímpii simul, * dum ego salvus evádam.
Gloria omittitur
Ant. Custódi me a láqueo, quem statuérunt mihi, et a scándalis operántium iniquitátem.
|
Ant. Considerábam * ad déxteram, et vidébam, et non erat qui cognósceret me.
Psalmus 141 [5]
141:2 Voce mea ad Dóminum clamávi: * voce mea ad Dóminum deprecátus sum:
141:3 Effúndo in conspéctu eius oratiónem meam, * et tribulatiónem meam ante ipsum pronúntio.
141:4 In deficiéndo ex me spíritum meum, * et tu cognovísti sémitas meas.
141:4 In via hac, qua ambulábam, * abscondérunt láqueum mihi.
141:5 Considerábam ad déxteram, et vidébam: * et non erat qui cognósceret me.
141:5 Périit fuga a me, * et non est qui requírat ánimam meam.
141:6 Clamávi ad te, Dómine, * dixi: Tu es spes mea, pórtio mea in terra vivéntium.
141:7 Inténde ad deprecatiónem meam: * quia humiliátus sum nimis.
141:7 Líbera me a persequéntibus me: * quia confortáti sunt super me.
141:8 Educ de custódia ánimam meam ad confiténdum nómini tuo: * me exspéctant iusti, donec retríbuas mihi.
Gloria omittitur
Ant. Considerábam ad déxteram, et vidébam, et non erat qui cognósceret me.
|
Ant. Considerábam * ad déxteram, et vidébam, et non erat qui cognósceret me.
Psalmus 141 [5]
141:1 Voce magna ad Dóminum clamo, * voce magna Dóminum óbsecro.
141:2 Effúndo coram eo sollicitúdinem meam, * angústiam meam coram ipso pando.
141:3 Cum anxiátur in me spíritus meus, * tu novísti viam meam.
141:4 In via qua incédo, * abscondérunt láqueum mihi.
141:5 Respício ad dextram et vídeo, * et non est, qui de me curet.
141:6 Non est, quo fúgiam, * non est, qui prospíciat vitæ meæ.
141:7 Clamo ad te, Dómine; * dico: Tu es refúgium meum, pórtio mea in terra vivéntium.
141:8 Atténde ad clamórem meum, * quia miser factus sum valde.
141:9 Eripe me a persequéntibus me, * quia me fortióres sunt.
141:10 De cárcere educ me, ut grátias agam nómini tuo. * Iusti circúmdabunt me, cum bene féceris mihi.
Gloria omittitur
Ant. Considerábam ad déxteram, et vidébam, et non erat qui cognósceret me.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus{omittitur}
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus{omittitur}
|
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Cenántibus autem illis * accépit Iesus panem, et benedíxit, ac fregit, dedítque discípulis suis.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
Gloria omittitur
Ant. Cenántibus autem illis accépit Iesus panem, et benedíxit, ac fregit, dedítque discípulis suis.
|
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Cenántibus autem illis * accépit Iesus panem, et benedíxit, ac fregit, dedítque discípulis suis.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ✠ ánima mea Dóminum;
1:47 Et exsultávit spíritus meus * in Deo salvatóre meo,
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est, * et sanctum nomen eius,
1:50 Et misericórdia eius a progénie in progénies * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam brácchio suo; * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede, * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis, * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël, servum suum, recordátus * misericórdiæ suæ,
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros, * erga Abraham et semen eius in sǽcula.
Gloria omittitur
Ant. Cenántibus autem illis accépit Iesus panem, et benedíxit, ac fregit, dedítque discípulis suis.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Christus factus est pro nobis obédiens usque ad mortem.
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
aliquantulum altius
Réspice, quǽsumus, Dómine, super hanc famíliam tuam, pro qua Dóminus noster Iesus Christus non dubitávit mánibus tradi nocéntium, et crucis subíre torméntum:
Et sub silentio concluditur
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Christus factus est pro nobis obédiens usque ad mortem.
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
aliquantulum altius
Réspice, quǽsumus, Dómine, super hanc famíliam tuam, pro qua Dóminus noster Iesus Christus non dubitávit mánibus tradi nocéntium, et crucis subíre torméntum:
Et sub silentio concluditur
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Conclusio{omittitur}
|
Conclusio{omittitur}
|