Incipit{omittitur}
|
Início{omitido}
|
Hymnus{omittitur}
|
Hino{omitido}
|
Psalmi {Votiva}
Ant. Beáti omnes, * qui timent Dóminum.
Psalmus 125 [1]
125:1 In converténdo Dóminus captivitátem Sion: * facti sumus sicut consoláti:
125:2 Tunc replétum est gáudio os nostrum: * et lingua nostra exsultatióne.
125:2 Tunc dicent inter gentes: * Magnificávit Dóminus fácere cum eis.
125:3 Magnificávit Dóminus fácere nobíscum: * facti sumus lætántes.
125:4 Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in Austro.
125:5 Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.
125:6 Eúntes ibant et flebant, * mitténtes sémina sua.
125:6 Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, * portántes manípulos suos.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Salmos {Votiva}
Ant. Bem aventurados * os que temem o Senhor.
Salmo 125 [1]
125:1 Quando o Senhor fez volver os cativos de Sião: * nós ficámos cheios de consolação:
125:2 Então a nossa boca se encheu de alegria: * e a nossa língua exultou.
125:3 Então dir-se-á entre as gentes: * grandes cousas fez o Senhor para eles.
125:4 Grandes cousas fez o Senhor por nós: * estamos cheios de alegria.
125:5 Fazei, ó Senhor, volver os nossos cativos, * como as torrentes do sul.
125:6 Os que semeiam em lágrimas, * em exultação ceifarão.
125:7 Andando iam e choravam, * lançando as suas sementes.
125:8 Vindo, todavia, virão contentes, * trazendo os seus feixes.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
|
Psalmus 126 [2]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Salmo 126 [2]
126:1 Se o Senhor não edificar a casa, * é em vão que trabalham os que a edificam.
126:2 Se o Senhor não guardar a cidade, * inutilmente vigia o que a guarda.
126:3 Em vão vos levantais antes de amanhecer: * levantai-vos, depois que tiverdes repousado, vós que comeis o pão da dor.
126:4 Quando Ele der o sono aos seus amados: * eis que a herança do Senhor são filhos, o fruto do ventre.
126:5 Como setas na mão do valente: * assim são os filhos dos atribulados.
126:6 Ditoso o varão que viu cumprido o seu desejo com eles: * não será confundido quando falar com seus inimigos no portão.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
|
Psalmus 127 [3]
127:1 Beáti, omnes, qui timent Dóminum, * qui ámbulant in viis eius.
127:2 Labóres mánuum tuárum quia manducábis: * beátus es, et bene tibi erit.
127:3 Uxor tua sicut vitis abúndans, * in latéribus domus tuæ.
127:3 Fílii tui sicut novéllæ olivárum, * in circúitu mensæ tuæ.
127:4 Ecce, sic benedicétur homo, * qui timet Dóminum.
127:5 Benedícat tibi Dóminus ex Sion: * et vídeas bona Ierúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ.
127:6 Et vídeas fílios filiórum tuórum, * pacem super Israël.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Beáti omnes, qui timent Dóminum.
|
Salmo 127 [3]
127:1 Bem-aventurados todos os que temem o Senhor, * e que andam nos seus caminhos.
127:2 Pois comerás dos labores de tuas mãos: * bem-aventurado és e ficarás bem.
127:3 Tua esposa será como uma videira fecunda, * no interior de tua casa.
127:4 Teus filhos, como pimpolhos de oliveiras, * ao redor de tua mesa.
127:5 Eis como será abençoado o homem, * que teme o Senhor.
127:6 Te abençoe o Senhor desde Sião: * e vejas os bens de Jerusalém todos os dias de tua vida.
127:7 Vejas os filhos de teus filhos, * e a paz sobre Israel.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.
Ant. Bem aventurados os que temem o Senhor.
|
Capitulum Versus{omittitur}
|
Capítulo Verso{omitido}
|
Oratio {Votiva}
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda Domine, exaudi omittitur
Orémus.
Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor, animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oração {Votiva}
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores:
℣. E não nos deixeis cair em tentação:
℟. Mas livrai-nos do mal.
℣. Da porta do inferno.
℟. Libera, ó Senhor, suas almas!
℣. May they rest in peace.
℟. Amém
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.
Oremos
O God, who art thyself at once the Maker and the Redeemer of all thy faithful ones, grant unto the souls of thy servants and handmaids remission of all their sins, making of our entreaties unto our great Father a mean whereby they may have that forgiveness which they have ever hoped for.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
|
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Conclusão
℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.
|