Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Início
℣. Deus, ✠ vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
|
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
|
Hino
Já o dia nasceu novamente.
Supliquemos, orando, ao Senhor
que nos guarde do mal neste dia
e por atos vivamos o amor.
Ponha freios à língua e a modere,
da discórdia evitando a paixão;
que nos vele o olhar e o defenda
da vaidade e de toda a ilusão.
Sejam puros os seres no íntimo,
dominando os instintos do mal.
Evitemos do orgulho o veneno,
moderando o impulso carnal.
Para que, no final deste dia,
quando a noite, em seu curso, voltar,
abstinentes e puros, possamos
sua glória e louvores cantar.
Louvor e glória ao Pai,
Ao filho seu também,
Ao Espírito Paráclito
Agora e sempre.
Amém.
|
Psalmi {ex Psalterio secundum diem}
Ant. Allelúia, * confitémini Dómino, quóniam in sǽculum misericórdia eius, allelúia, allelúia.
Psalmus 117 [1]
117:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:2 Dicat nunc Israël quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:3 Dicat nunc domus Aaron: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:4 Dicant nunc qui timent Dóminum: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
117:5 De tribulatióne invocávi Dóminum: * et exaudívit me in latitúdine Dóminus.
117:6 Dóminus mihi adiútor: * non timébo quid fáciat mihi homo.
117:7 Dóminus mihi adiútor: * et ego despíciam inimícos meos.
117:8 Bonum est confídere in Dómino, * quam confídere in hómine:
117:9 Bonum est speráre in Dómino, * quam speráre in princípibus.
117:10 Omnes gentes circuiérunt me: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:11 Circumdántes circumdedérunt me: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:12 Circumdedérunt me sicut apes, et exarsérunt sicut ignis in spinis: * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.
117:13 Impúlsus evérsus sum ut cáderem: * et Dóminus suscépit me.
117:14 Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus: * et factus est mihi in salútem.
117:15 Vox exsultatiónis, et salútis * in tabernáculis iustórum.
117:16 Déxtera Dómini fecit virtútem: déxtera Dómini exaltávit me, * déxtera Dómini fecit virtútem.
117:17 Non móriar, sed vivam: * et narrábo ópera Dómini.
117:18 Castígans castigávit me Dóminus: * et morti non trádidit me.
117:19 Aperíte mihi portas iustítiæ, ingréssus in eas confitébor Dómino: * hæc porta Dómini, iusti intrábunt in eam.
117:21 Confitébor tibi quóniam exaudísti me: * et factus es mihi in salútem.
117:22 Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes: * hic factus est in caput ánguli.
117:23 A Dómino factum est istud: * et est mirábile in óculis nostris.
117:24 Hæc est dies, quam fecit Dóminus: * exsultémus, et lætémur in ea.
117:25 O Dómine, salvum me fac, o Dómine, bene prosperáre: * benedíctus qui venit in nómine Dómini.
117:26 Benedíximus vobis de domo Dómini: * Deus Dóminus, et illúxit nobis.
117:27 Constitúite diem solémnem in condénsis, * usque ad cornu altáris.
117:28 Deus meus es tu, et confitébor tibi: * Deus meus es tu, et exaltábo te.
117:28 Confitébor tibi quóniam exaudísti me * et factus es mihi in salútem.
117:29 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Salmos {do Saltério do dia correspondente}
Ant. Alleluia, * Give glory to the Lord, for his mercy endureth for ever, alleluia, alleluia.
Salmo 117 [1]
117:1 Louvai o Senhor, porque Ele é bom: * porque a sua misericórdia é eterna.
117:2 Diga agora Israel que o Senhor é bom: * e que sua misericórdia é eterna.
117:3 Diga agora a casa de Arão: * que sua misericórdia é eterna.
117:4 Digam agora os que temem o Senhor: * que sua misericórdia é eterna.
117:5 No meio da tribulação invoquei o Senhor: * e o Senhor me ouviu e me pôs ao largo.
117:6 O Senhor é o meu amparo: * não temerei o que o homem me possa fazer.
117:7 O Senhor é o meu amparo: * e eu desprezarei os meus inimigos.
117:8 É melhor confiar no Senhor, * que confiar no homem.
117:9 É melhor esperar no Senhor, * que esperar nos príncipes.
117:10 Todas as gentes me cercaram: * e no nome do Senhor me vinguei delas.
117:11 Pondo-se à minha volta me cercaram: * e no nome do Senhor me vinguei delas.
117:12 Cercaram-me como abelhas, incendiaram-se como fogo em espinhos: * e no nome do Senhor me vinguei delas.
117:13 Empurraram-me para cair: * e o Senhor me susteve.
117:14 O Senhor é a minha fortaleza e o meu louvor: * e tornou-se a minha salvação.
117:15 Voz de júbilo e de salvação * nas tendas dos justos.
117:16 A dextra do Senhor mostrou o seu poder: a dextra do Senhor me ergueu, * a dextra do Senhor mostrou o seu poder.
117:17 Não morrerei, mas viverei: * e narrarei as obras do Senhor.
117:18 Severamente me castigou o Senhor: * mas me não entregou à morte.
117:19 Abri-me as portas da justiça, entrarei por elas e louvarei o Senhor: * esta é a porta do Senhor, os justos entrarão por ela.
117:20 Vos louvarei porque me ouvistes: * e minha salvação Vos tornastes.
117:21 A pedra que os construtores rejeitaram: * tornou-se a pedra angular.
117:22 Foi o Senhor que fez isto: * e é admirável aos nossos olhos.
117:23 Este é o dia que o Senhor fez: * exultemos e alegremo-nos n’Ele.
117:24 Ó Senhor, salvai-me, ó Senhor, fazei que tenha prosperidade: * bendito o que vem em nome do Senhor.
117:25 A vós bendizemos que sois da casa do Senhor: * o Senhor é Deus e a sua luz nos manifestou.
117:26 Tornai esse dia solene cobrindo de folhagem, * até à ponta do altar.
117:27 Vós sois o meu Deus e Vos louvarei: * Vós sois o meu Deus e Vos exaltarei.
117:28 Vos louvarei porque me atendestes, * e Vos tornastes a minha salvação.
117:29 Louvai o Senhor, porque é bom: * porque a sua misericórdia é eterna.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
|
Psalmus 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Beáti immaculáti in via: * qui ámbulant in lege Dómini.
118:2 Beáti, qui scrutántur testimónia eius: * in toto corde exquírunt eum.
118:3 Non enim qui operántur iniquitátem, * in viis eius ambulavérunt.
118:4 Tu mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
118:5 Útinam dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas iustificatiónes tuas!
118:6 Tunc non confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
118:7 Confitébor tibi in directióne cordis: * in eo quod dídici iudícia iustítiæ tuæ.
118:8 Iustificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.
118:9 (Beth) In quo córrigit adolescéntior viam suam? * In custodiéndo sermónes tuos.
118:10 In toto corde meo exquisívi te: * ne repéllas me a mandátis tuis.
118:11 In corde meo abscóndi elóquia tua: * ut non peccem tibi.
118:12 Benedíctus es, Dómine: * doce me iustificatiónes tuas.
118:13 In lábiis meis, * pronuntiávi ómnia iudícia oris tui.
118:14 In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
118:15 In mandátis tuis exercébor: * et considerábo vias tuas.
118:16 In iustificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Salmo 118(1-16) [2]
118:1 (ALEPH) Bem-aventurados os imaculados no caminho: * que andam na lei do Senhor.
118:2 Bem-aventurados os que escrutinam seus testemunhos: * em todo o coração O buscam.
118:3 Porque os que praticam a iniquidade, * nos seus caminhos não andam.
118:4 Vós ordenastes * que os vossos mandamentos fossem guardados à risca.
118:5 Oxalá que meus passos sejam dirigidos * ao guardar de vossas justificações!
118:6 Então não serei confundido, * quando observar todos vossos mandamentos.
118:7 Vos louvarei com rectidão de coração: * porque aprendi os julgamentos da vossa justiça.
118:8 Guardarei as vossas justificações: * me não desampareis jamais.
118:9 (BETH) De que modo corrigirá o jovem o seu proceder? * Guardando as vossas palavras.
118:10 De todo meu coração Vos busquei: * me não deixeis transviar dos vossos mandamentos.
118:11 Escondi no meu coração as vossas palavras: * para contra Vós não pecar.
118:12 Bendito sois, ó Senhor: * ensinai-me as vossas justificações.
118:13 Nos meus lábios, * pronunciei todos os juízos da vossa boca.
118:14 Deleitei-me no caminho dos vossos testemunhos, * como em todas as riquezas.
118:15 Nos vossos mandamentos me exercitarei: * e considerarei os vossos caminhos.
118:16 Nas vossas justificações meditarei: * das vossas palavras me não esquecerei.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
|
Psalmus 118(17-32) [3]
118:17 (Ghimel) Retríbue servo tuo, vivífica me: * et custódiam sermónes tuos:
118:18 Revéla óculos meos: * et considerábo mirabília de lege tua.
118:19 Íncola ego sum in terra: * non abscóndas a me mandáta tua.
118:20 Concupívit ánima mea desideráre iustificatiónes tuas, * in omni témpore.
118:21 Increpásti supérbos: * maledícti qui declínant a mandátis tuis.
118:22 Aufer a me oppróbrium, et contémptum: * quia testimónia tua exquisívi.
118:23 Étenim sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur: * servus autem tuus exercebátur in iustificatiónibus tuis.
118:24 Nam et testimónia tua meditátio mea est: * et consílium meum iustificatiónes tuæ.
118:25 (Daleth) Adhǽsit paviménto ánima mea: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:26 Vias meas enuntiávi, et exaudísti me: * doce me iustificatiónes tuas.
118:27 Viam iustificatiónum tuárum ínstrue me: * et exercébor in mirabílibus tuis.
118:28 Dormitávit ánima mea præ tǽdio: * confírma me in verbis tuis.
118:29 Viam iniquitátis ámove a me: * et de lege tua miserére mei.
118:30 Viam veritátis elégi: * iudícia tua non sum oblítus.
118:31 Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine: * noli me confúndere.
118:32 Viam mandatórum tuórum cucúrri, * cum dilatásti cor meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, confitémini Dómino, quóniam in sǽculum misericórdia eius, allelúia, allelúia.
|
Salmo 118(17-32) [3]
118:17 (GHIMEL) Retribuí ao vosso servo, dai-me vida: * e guardarei as vossas palavras:
118:18 Revelai meus olhos: * e considerarei as maravilhas da vossa lei.
118:19 Sou peregrino na terra: * os vossos mandamentos não escondeis de mim.
118:20 Ansiosa minha alma desejou as vossas justificações, * em todo o tempo.
118:21 Ameaçastes os soberbos: * malditos os que se desviam dos vossos mandamentos.
118:22 Livrai-me do escárnio e do desprezo: * pois procurei os vossos testemunhos.
118:23 Porque os príncipes se sentaram e falavam contra mim: * o vosso servo, todavia, meditava nas vossas justificações.
118:24 Pois os vossos testemunhos são a minha meditação: * e as vossas justificações o meu conselho.
118:25 (DALETH) A minha alma prostrou-se por terra: * vivificai-me segundo a vossa palavra.
118:26 Expus os meus caminhos e me atendestes: * ensinai-me as vossas justificações.
118:27 Instruí-me no caminho das vossas leis: * e meditarei nas vossas maravilhas.
118:28 Minha alma adormeceu de tédio: * fortalecei-me com vossas palavras.
118:29 Afastai de mim o caminho da iniquidade: * e na vossa lei, tende misericórdia de mim.
118:30 Escolhi o caminho da verdade: * dos vossos juízos me não esqueci.
118:31 Aderi aos vossos testemunhos, ó Senhor: * me não queirais confundir.
118:32 Corri pelo caminho dos vossos mandamentos, * quando dilatastes o meu coração.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Alleluia, Give glory to the Lord, for his mercy endureth for ever, alleluia, alleluia.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℟.br. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℟. Iesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Qui sedes ad déxteram Patris.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Capítulo Responsório Verso {do Saltério do dia correspondente}
1 Tim. 1:17
Ao rei dos séculos imortal e invisível, ✠ a Deus só, honra e glória * pelos séculos dos séculos. Amém.
℟. Graças a Deus.
℟.br. Cristo Filho de Deus vivo, * tende piedade de nós.
℟. Cristo Filho de Deus vivo, * tende piedade de nós.
℣. Ó Vós que estais assentado à direita do Pai.
℟. Tende piedade de nós.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e * ao Espírito Santo.
℟. Cristo Filho de Deus vivo, * tende piedade de nós.
℣. Levanta-Te, ó Cristo, e vem em nosso auxílio.
℟. E livra-nos por causa de teu nome.
|
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Oração
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Senhor, Deus onipotente, que nos fizeste chegar ao começo deste dia, salva-nos hoje com o teu poder, a fim de que não tombemos em nenhum pecado, mas sempre por pensamentos, palavras e pobras observemos a tua justiça.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
|
Martyrologium {anticip.}
Idibus Augústi Luna secúnda Anno Dómini 2018
Romæ beáti Hippólyti Mártyris, qui pro confessiónis glória, sub Valeriáno Imperatóre, post ália torménta, ligátis pédibus ad colla indomitórum equórum, per carduétum et tríbulos crudéliter tractus est, ac, toto córpore laceráto, emísit spíritum. Passi sunt étiam eódem die beáta Concórdia, eius nutrix, quæ ante ipsum, plumbátis cæsa, migrávit ad Dóminum; et álii decem et novem de domo sua, qui extra portam Tiburtínam decolláti sunt, et, una cum ipso, in agro Veráno sepúlti.
Apud Forum Syllæ natális sancti Cassiáni Mártyris, qui cum adoráre idóla noluísset, ídeo, vocátis a persecutóre púeris, quibus exósus docéndo factus fúerat, data est eis facúltas eum periméndi; quorum quanto infírmior erat manus, tanto graviórem martýrii pœnam, diláta morte, faciébat.
Tudérti, in Umbria, sancti Cassiáni, Epíscopi et Mártyris, sub Diocletiáno Imperatóre.
Burgis, in Hispánia, sanctárum Centóllæ et Hélenæ Mártyrum.
Constantinópoli sancti Máximi Abbátis, doctrína et cathólicæ veritátis zelo insígnis; qui, cum advérsus Monothelítas strénue decertáret, ab hærético Imperatóre Constánte, præcísis mánibus ac lingua, in Chersonésum relegátus est, ibíque, glória confessiónis clarus, spíritum Deo réddidit. Tunc étiam duo Anastásii, qui eius erant discípuli, aliíque plures divérsa torménta et dura exsília sunt expérti.
Fritesláriæ, in Germánia, sancti Wigbérti, Presbýteri et Confessóris.
Romæ natális sancti Ioánnis Berchmans, scholástici e Societáte Iesu et Confessóris, vitæ innocéntia et religiósæ disciplínæ custódia præclári; cui Leo Décimus tértius, Póntifex Máximus, cǽlitum Sanctórum honóres decrévit.
Pictávis, in Gállia, sanctæ Radegúndis Regínæ, cuius vita miráculis et virtútibus cláruit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
|
Martirológio {anticip.}
August 13th 2018, the 2nd day of the Moon, were born into the better life:
At Rome, [in the year 258,] the blessed martyr Hippolytus. Such was the glory of his confession, under the Emperor Valerian, that after other torments his feet were tied to the necks of unbroken horses, and he was thus cruelly dragged through thistles and thorns until his whole body was torn and he gave up the ghost.
Upon the same day there suffered his nurse, the blessed Concordia, who was beaten to death with scourges loaded with lead, and passed away.
At Imola, [in the fourth century,] the holy martyr Cassian. When he refused to worship idols the persecutors called for the boys to whom he had become hateful while teaching them, and gave them permission to kill him, and the weaker their hands were the greater were his sufferings through the delay of death.
At Todi, [in Umbria,] under the Emperor Diocletian, the holy martyr Cassian, Bishop [of that see.]
At Burgos, in Spain, the holy martyrs Centolla and Helen.
At Constantinople, [in the year 662,] the holy monk Maximus, famous for his teaching and zeal for Catholic truth. He vigorously contended against the Monothelites, and the heretical Emperor Constans cut away his hands and tongue, and banished him to the Crimea, where he gave up the ghost. At the same time the two Anastasii, his disciples, and many others, suffered diverse torments and were sent into hard banishments.
In Germany, [in the year 747,] the holy Confessor Wigbert the Priest.
At Poitiers, [in the year 587,] the holy Queen Radegundis, whose life was famous for miracles and graces.
At Rome, [in the year 1621,] holy John Berchmans, a scholastic of the Society of Jesus, illustrious for the innocency of his life and his observance of the discipline of his Institute, to whom the supreme Pontiff Leo XIII decreed the honours paid to the Saints in heaven.
℣. And elsewhere many other holy martyrs, confessors, and holy virgins.
℟. Graças a Deus.
|
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
℣. Preciosa na presença do Senhor.
℟. É a morte dos seus Santos.
A Santíssima Virgem Maria e todos os Santos intercedam por nós junto ao Senhor, para merecermos o seu auxílio e salvação, Ele que vive e reina nos séculos dos séculos.
℟. Amém.
|
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater Noster dicitur secreto usque ad Et ne nos indúcas in tentatiónem:
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Senhor, tem piedade de nós. Cristo, tem piedade de nós. Senhor, tem piedade de nós.
Pai Nosso é dito silenciosamente até E não nos deixeis cair em tentação:.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores:
℣. E não nos deixeis cair em tentação:
℟. Mas livrai-nos do mal.
℣. Lançai os olhos, Senhor, sobre os vossos servos e que a vossa glória resplandeça sobre os seus filhos.
℟. Repouse sobre nós a vossa bondade, Senhor; dirigi, lá do céu, os trabalhos de nossas mãos; dirigi as obras de nossas mãos.
Oremos
Dignai-vos, ó Senhor Deus, rei do céu e da terra, dirigir, santificar, reger e governar hoje os nossos corações e os nossos corpos, sentidos, palavras e ações, segundo a vossa lei e, no cumprimento dos vossos preceitos, a fim de merecermos, por vosso socorro, nesta vida e na eternidade, obter a salvação e a liberdade, ó Salvador do mundo, vós que viveis e reinais nos séculos dos séculos.
℟. Amém.
|
Regula vel Evangelium
℣. Iube, domne, benedícere.
Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
secúndum Lucam
Luc 10:23-37
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Beáti óculi, qui vident quæ vos videtis. Dico enim vobis, quod multi prophétæ et reges voluérunt vidére quæ vos videtis, et non vidérunt: et audire quæ audítis, et non audiérunt. Et ecce, quidam legisperítus surréxit, tentans illum, et dicens: Magister, quid faciéndo vitam ætérnam possidébo? At ille dixit ad eum: In lege quid scriptum est? quómodo legis? Ille respóndens, dixit: Díliges Dóminum, Deum tuum, ex toto corde tuo, et ex tota ánima tua, et ex ómnibus víribus tuis; et ex omni mente tua: et próximum tuum sicut teípsum. Dixítque illi: Recte respondísti: hoc fac, et vives. Ille autem volens iustificáre seípsum, dixit ad Iesum: Et quis est meus próximus? Suscípiens autem Iesus, dixit: Homo quidam descendébat ab Ierúsalem in Iéricho, et íncidit in latrónes, qui étiam despoliavérunt eum: et plagis impósitis abiérunt, semivívo relícto. Accidit autem, ut sacerdos quidam descénderet eádem via: et viso illo præterívit. Simíliter et levíta, cum esset secus locum et vidéret eum, pertránsiit. Samaritánus autem quidam iter fáciens, venit secus eum: et videns eum, misericórdia motus est. Et apprópians, alligávit vulnera eius, infúndens óleum et vinum: et impónens illum in iuméntum suum, duxit in stábulum, et curam eius egit. Et áltera die prótulit duos denários et dedit stabulário, et ait: Curam illíus habe: et quodcúmque supererogáveris, ego cum redíero, reddam tibi. Quis horum trium vidétur tibi próximus fuísse illi, qui íncidit in latrónes? At ille dixit: Qui fecit misericórdiam in illum. Et ait illi Iesus: Vade, et tu fac simíliter.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nostri.
℟. Deo grátias.
Commemorátio Fratrum, Sorórum, Familiárium, Benefactórum defunctórum Ordinis nostri.
Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Psalmus 116 [4]
116:1 Laudáte Dóminum, omnes gentes: * laudáte eum, omnes pópuli:
116:2 Quóniam confirmáta est super nos misericórdia eius: * et véritas Dómini manet in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
℣. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
℟. Et salutáre tuum da nobis.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Actiónes nostras, quǽsumus, Dómine, aspirándo prǽveni et adiuvándo proséquere: ut cuncta nostra orátio et operátio a te semper incípiat, et per te cœpta finiátur.
Per Christum Dóminum nostrum.
℟. Amen.
℣. Adiutórium nostrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Si non sequitur aliqua Hora dicitur
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Regula vel Evangelium
℣. Conceda-nos, Senhor, a Sua bênção.
God's most mighty strength alway be His people's staff and stay.
℟. Amém.
S. Lucas
Lc 10:23-37
Naquele tempo, disse Jesus aos seus discípulos: «Ditosos os olhos que vêem o que vedes, pois vos digo que muitos profetas e reis quiseram ver o que vedes, e não viram, e desejaram ouvir o que ouvis, e não ouviram». Então um doutor da Lei, ouvindo isto, levantou-se, e, para tentar Jesus, disse-lhe: «Mestre, que hei-de fazer para possuir a vida eterna?». Jesus respondeu-lhe: «Que é que está escrito na Lei? De que modo lês tu?». Respondeu o doutor: «Amareis ao Senhor, vosso Deus, com todo o coração, com toda a alma, com todas as forças e com todo o entendimento; e amar reis ao vosso próximo como a vós mesmos». Jesus disse-lhe: «Respondeste com rectidão. Fale assim, e viverás». Mas o doutor, querendo justificar a sua pergunta, de novo interrogou Jesus: «E quem é o meu próximo?». Então Jesus, tomando a palavra, acrescentou: «Caminhando um homem de Jerusalém para Jericó, caiu em poder dos ladrões, que o despojaram e feriram; depois abandonaram-no semimorto. Passou por aquele caminho um Sacerdote, que viu o ferido e continuou a sua jornada. Passando, também, por ali um Levita, viu igualmente o ferido, aproximou-se um pouco e seguiu a sua viagem. Por fim, viajando por ali um Samaritano, passou perto do ferido, viu-o e encheu-se de compaixão. Logo, aproximou-se dele, deitou óleo e vinho nas feridas, cingiu-as, montou-o no seu próprio jumento, conduziu-o a uma hospedaria e cuidou dele. No outro dia, tirou dois dinheiros da sua bolsa, deu-os ao hospedeiro e disse-lhe: «Cuida deste homem; e tudo o mais que gastares te pagarei eu, quando aqui voltar». «Ora perguntou Jesus ao doutor qual destes três te parece ser o próximo do homem que caiu em poder dos ladrões?». O doutor respondeu: «Aquele que teve misericórdia dele». E Jesus terminou: «Pois tu vai e procede semelhantemente».
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
Commemorátio Fratrum, Sorórum, Familiárium, Benefactórum defunctórum Ordinis nostri.
Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Salmo 116 [4]
116:1 Ó gentes, louvai todas o Senhor: * louvai-O todos, ó povos:
116:2 Porque sobre nós foi confirmada a sua misericórdia: * e a verdade do Senhor permanece eternamente.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
℣. Show us, O Lord, thy mercy.
℟. And grant us thy salvation.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Actiónes nostras, quǽsumus, Dómine, aspirándo prǽveni et adjuvándo proséquere: ut cuncta nostra orátio et operátio a te semper incípiat, et per te cœpta finiátur.
Por Cristo nosso Senhor
℟. Amém.
℣. O nosso auxílio está ✠ no nome do Senhor,
℟. Que fez o céu e a terra.
Si non sequitur aliqua Hora dicitur
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
|