Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
V. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
R. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
V. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi.
I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
V. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
R. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
V. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus Dóminum.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus Dóminum.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus Dóminum.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a Psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości jego są.
Ant. O come, let us worship the Lord!
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. O come, let us worship the Lord!
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. O come, let us worship the Lord!
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Deus tuórum mílitum
Sors, et córona, prǽmium,
Laudes canéntes Mártyris
Absólve nexu críminis.
Hic nempe mundi gáudia,
Et blanda fraudum pábula
Imbúta felle députans,
Pervénit ad cæléstia.
Pœnas cucúrrit fórtiter,
Et sústulit viríliter,
Fundénsque pro te sánguinem,
Ætérna dona póssidet.
Ob hoc precátu súpplici
Te póscimus, piíssime;
In hoc triúmpho Mártyris
Dimítte noxam sérvulis.
* Laus et perénnis glória
Patri sit, atque Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
O Boże, dziedzictwo, uwieńczenie,
Nagrodo walczących za Ciebie,
Uwolnij z więzów grzechowych tych,
Którzy wielbią. Męczennika Twego,
Co osądziwszy, że radości świata,
Jego zdradne ponęty
Przepojone są goryczą żółci.
Doszedł do niebieskiego wesela.
Przebył męczarnie z mocą,
Wycierpiał je mężnie,
A wylewając krew za Ciebie,
Dobra wiekuiste odzierżył.
Dlatego w kornej modlitwie
Nabożnie Cię prosimy
W święto triumfu Męczennika tego,
Twym służkom daruj winy.
* Cześć i nieustająca chwała
Niech będzie Ojcu, także i Synowi
Wespół ze Świętym Pocieszycielem
Na wieki wieków.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Psalterio secundum diem}
Nocturn I.
Ant. Ut non delínquam
Psalmus 38 [1]
38:2 Dixi: Custódiam vias meas: * ut non delínquam in lingua mea.
38:2 Pósui ori meo custódiam, * cum consísteret peccátor advérsum me.
38:3 Obmútui, et humiliátus sum, et sílui a bonis: * et dolor meus renovátus est.
38:4 Concáluit cor meum intra me: * et in meditatióne mea exardéscet ignis.
38:5 Locútus sum in lingua mea: * Notum fac mihi, Dómine, finem meum.
38:5 Et númerum diérum meórum quis est: * ut sciam quid desit mihi.
38:6 Ecce mensurábiles posuísti dies meos: * et substántia mea tamquam níhilum ante te.
38:6 Verúmtamen univérsa vánitas, * omnis homo vivens.
38:7 Verúmtamen in imágine pertránsit homo: * sed et frustra conturbátur.
38:7 Thesaurízat: * et ignórat cui congregábit ea.
38:8 Et nunc quæ est exspectátio mea? Nonne Dóminus? * Et substántia mea apud te est.
38:9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me: * oppróbrium insipiénti dedísti me.
38:10 Obmútui, et non apérui os meum, quóniam tu fecísti: * ámove a me plagas tuas.
38:12 A fortitúdine manus tuæ ego deféci in increpatiónibus: * propter iniquitátem corripuísti hóminem.
38:12 Et tabéscere fecísti sicut aráneam ánimam ejus: * verúmtamen vane conturbátur omnis homo.
38:13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónem meam: * áuribus pércipe lácrimas meas.
38:13 Ne síleas: quóniam ádvena ego sum apud te, et peregrínus, * sicut omnes patres mei.
38:14 Remítte mihi, ut refrígerer priúsquam ábeam, * et ámplius non ero.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z Psałterza według dnia}
Nocturn I.
Ant. That I sin not
Psalm 38 [1]
38:2 Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, * abym nie zgrzeszył językiem moim.
38:2 Położyłem straż u ust moich, * gdy stał grzesznik naprzeciw mnie.
38:3 Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem o szczęściu, * i ból mój odnowił się.
38:4 Rozgorzało serce moje we mnie, * a w rozmyślaniu moim rozpalił się ogień.
38:5 Rzekłem językiem moim: * Oznajmij mi, Panie, koniec mój.
38:5 I jaka jest liczba dni moich, * abym wiedział, czego mi niedostaje.
38:6 Oto pod miarę uczyniłeś dni moje, * a bytność moja jak nic jest przed Tobą.
38:6 Zaprawdę wszystko marność, * wszelki człowiek żyjący.
38:7 Zaiste, jak obraz przechodzi człowiek, * ale i próżno się trwoży.
38:7 Skarbi, * a nie wie, dla kogo to zbierze.
38:8 A teraz jakież jest oczekiwanie moje: czy nie Pan? * I bytność moja u Ciebie jest.
38:9 Od wszystkich nieprawości moich wyrwij mię, * na pośmiech głupiemu wydałeś mię.
38:10 Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich, bo Ty uczyniłeś: * odejmij ode mnie chłosty Twoje.
38:12 Od mocy ręki Twojej ja ustałem pod karą: * dla nieprawości ukarałeś człowieka.
38:12 I uczyniłeś, że wyschła jak pajęczyna dusza jego: * zaiste, próżno się trwoży wszelki człowiek.
38:13 Wysłuchaj modlitwę moją, Panie, i prośbę moją: * przyjmij w uszy łzy moje.
38:13 Nie milcz, bo ja przychodniem jestem u Ciebie * i pielgrzymem, jak wszyscy ojcowie moi.
38:14 Pofolguj mi, abym się ochłodził, pierwej niźli odejdę * i więcej mnie nie będzie.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 39 [2]
39:2 Exspéctans exspectávi Dóminum, * et inténdit mihi.
39:3 Et exaudívit preces meas: * et edúxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis.
39:3 Et státuit super petram pedes meos: * et diréxit gressus meos.
39:4 Et immísit in os meum cánticum novum, * carmen Deo nostro.
39:4 Vidébunt multi, et timébunt: * et sperábunt in Dómino.
39:5 Beátus vir, cujus est nomen Dómini spes ejus: * et non respéxit in vanitátes et insánias falsas.
39:6 Multa fecísti tu, Dómine, Deus meus, mirabília tua: * et cogitatiónibus tuis non est qui símilis sit tibi.
39:6 Annuntiávi et locútus sum: * multiplicáti sunt super númerum.
39:7 Sacrifícium et oblatiónem noluísti: * aures autem perfecísti mihi.
39:7 Holocáustum et pro peccáto non postulásti: * tunc dixi: Ecce, vénio.
39:8 In cápite libri scriptum est de me ut fácerem voluntátem tuam: * Deus meus, vólui, et legem tuam in médio cordis mei.
39:10 Annuntiávi justítiam tuam in ecclésia magna, * ecce, lábia mea non prohibébo: Dómine, tu scisti.
39:11 Justítiam tuam non abscóndi in corde meo: * veritátem tuam et salutáre tuum dixi.
39:11 Non abscóndi misericórdiam tuam et veritátem tuam * a concílio multo.
39:12 Tu autem, Dómine, ne longe fácias miseratiónes tuas a me: * misericórdia tua et véritas tua semper suscepérunt me.
39:13 Quóniam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus: * comprehendérunt me iniquitátes meæ, et non pótui ut vidérem.
39:13 Multiplicátæ sunt super capíllos cápitis mei: * et cor meum derelíquit me.
39:14 Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me: * Dómine, ad adjuvándum me réspice.
39:15 Confundántur et revereántur simul, qui quærunt ánimam meam, * ut áuferant eam.
39:15 Convertántur retrórsum, et revereántur, * qui volunt mihi mala.
39:16 Ferant conféstim confusiónem suam, * qui dicunt mihi: Euge, euge.
39:17 Exsúltent et læténtur super te omnes quæréntes te: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus: qui díligunt salutáre tuum.
39:18 Ego autem mendícus sum, et pauper: * Dóminus sollícitus est mei.
39:18 Adjútor meus, et protéctor meus tu es: * Deus meus, ne tardáveris.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ut non delínquam in lingua mea.
|
Psalm 39 [2]
39:2 Czekając oczekiwałem Pana, * i skłonił się ku mnie.
39:3 I wysłuchał próśb moich, * i wywiódł mię z dołu nędzy i z bagna błotnistego.
39:3 I postawił na skale nogi moje, * i naprostował kroki moje.
39:4 I włożył pieśń nową w usta moje, * hymn Bogu naszemu.
39:4 Ujrzy to wielu i będą się bać, * i będą mieć nadzieję w Panu.
39:5 Błogosławiony mąż, którego nadzieją jest imię Pańskie, * a nie oglądał się na marności i na szaleństwa omylne.
39:6 Wiele uczyniłeś Ty, Panie, Boże mój, cudów Twoich, * i nie ma, kto by był podobny Tobie w myślach Twoich.
39:6 Opowiadałem i mówiłem: * liczniejsze są nad liczbę.
39:7 Ofiary i obiaty nie chciałeś, * ale uszy mi przysposobiłeś.
39:7 Całopalenia i za grzech nie żądałeś: * wtedy rzekłem: Oto idę.
39:8 W nagłówku księgi napisano o mnie, abym czynił wolę Twoją: * Boże mój, pragnąłem, i zakon Twój jest w środku serca mego.
39:10 Opowiadałem sprawiedliwość Twoją w zebraniu wielkim, * oto warg moich nie będę hamował, Panie, Ty wiesz.
39:11 Sprawiedliwości Twojej nie skryłem w sercu moim, * prawdę Twoją i zbawienie Twe opowiadałem.
39:11 Nie taiłem miłosierdzia Twego i prawdy Twojej * przed zgromadzeniem wielkim.
39:12 A Ty, Panie, nie oddalaj zmiłowania Twego ode mnie: * miłosierdzie Twoje i prawda Twoja zawsze mnie broniły.
39:13 Albowiem otoczyło mię zło, któremu nie masz liczby: * pojmały mię nieprawości moje, i nie mogłem przejrzeć.
39:13 Rozmnożyły się nad włosy głowy mojej * i serce moje opuściło mię.
39:14 Niech Ci się spodoba, Panie, abyś mię wyrwał, * Panie, ku ratunkowi memu wejrzyj.
39:15 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni wszyscy, którzy szukają duszy mojej, * aby ją zabrać.
39:15 Niech się obrócą wstecz i niech się zawstydzą, * którzy mi życzą złego.
39:16 Niech odniosą natychmiast zelżywość swą, * którzy mi mówią: Ha, ha.
39:17 Niech się rozradują i uweselą w Tobie wszyscy, którzy Cię szukają, * i niech mówią zawsze: Niech będzie uwielbiony Pan, którzy miłują zbawienie Twoje.
39:18 Ja zaś jestem żebrak i ubogi: * Pan stara się o mnie.
39:18 Pomocnikiem moim, i obrońcą moim jesteś Ty, * Boże mój, nie zwlekajże.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. That I sin not with my tongue.
|
Ant. Sana
Psalmus 40 [3]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum ejus.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris ejus: * univérsum stratum ejus versásti in infirmitáte ejus.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen ejus?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor ejus congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Heal
Psalm 40 [3]
40:2 Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebującego i na ubogiego: * w dzień zły wybawi go Pan.
40:3 Pan niechaj go strzeże i zachowa przy życiu, i niech go uczyni szczęśliwym na ziemi * i niech go nie wydaje na wolę nieprzyjaciół jego.
40:4 Pan niech go wspomoże na łożu niemocy jego, * wszystką pościel jego odmieniłeś w chorobie jego.
40:5 Jam rzekł: Panie, zmiłuj się nade mną, * uzdrów duszę moją, bo zgrzeszyłem Tobie.
40:6 Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: * Kiedyż umrze i zginie imię jego?
40:7 A jeśli przychodził w odwiedziny, marności mówił: * serce jego zgromadziło nieprawości sobie.
40:7 Wychodził precz * i rozpowiadał.
40:8 Wspólnie przeciwko mnie szeptali wszyscy nieprzyjaciele moi, * przeciwko mnie obmyślali mi zło.
40:9 Słowo niesprawiedliwe podnieśli przeciwko mnie: * Chyba ten, który śpi, więcej nie powstanie?
40:10 Nawet człowiek, z którym pokój miałem, któremu ufałem, * który jadał chleb mój, wielkie przeciw mnie uczynił podejście.
40:11 Ale Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podźwignij mię, * a oddam im.
40:12 Stąd poznałem, że mi chciałeś dobrze, * bo nie będzie się weselił nieprzyjaciel mój nade mną.
40:13 A mnie dla niewinności przyjąłeś * i utwierdziłeś mię przed obliczem Twoim na wieki.
40:14 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieku i aż na wieki: * niech się stanie, niech się stanie.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 41 [4]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi quotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Jordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum ejus.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sana Dómine ánimam meam, qui peccávi tibi.
|
Psalm 41 [4]
41:2 Jak tęskni jeleń do źródeł wód, * tak tęskni dusza moja do Ciebie, Boże.
41:3 Pragnęła dusza moja Boga mocnego, żywego, * kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Bożym?
41:4 Były mi łzy moje chlebem we dnie i w nocy, * gdy mi mówią co dzień: Kędyż jest Bóg twój?
41:5 Na to wspominałem i wylałem w sobie duszę moją: * że pójdę na miejsce przybytku dziwnego, aż do domu Bożego.
41:5 Wśród pieśni wesela i chwały: * wpośród okrzyków biesiadnych.
41:6 Czemużeś smutna, duszo moja * i czemu mię trwożysz?
41:6 Miej nadzieję w Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: * zbawienie oblicza mego i Bóg mój.
41:7 We mnie samym zatrwożyła się dusza moja, * przeto będę na Cię pamiętał z ziemi Jordanu i Hermonu, od góry małej.
41:8 Przepaść przepaści przyzywa * wśród głosu wodospadów Twoich.
41:8 Wszystkie wezbrane fale Twoje i bałwany Twoje * na mnie się stoczyły.
41:9 We dnie Pan rozkazał miłosierdziu swemu, * a w nocy pieśń Jego.
41:9 Przy mnie modlitwa do Boga żywota mego, * rzeknę Bogu: Jesteś moim obrońcą.
41:10 Czemużeś mnie zapomniał * i czemu smutny chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?
41:11 Gdy się łamią kości moje, * urągali mi którzy mię dręczą, nieprzyjaciele moi.
41:11 Gdy mi mówią na każdy dzień: Kędyż jest Bóg twój? * Czemuś jest smutna, duszo moja, i czemu mię trwożysz?
41:12 Miej nadzieję w Bogu, bo Go jeszcze wysławiać będę, * zbawienie oblicza mego i Bóg mój.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Heal my soul, O Lord, for I have sinned against Thee.
|
V. Ímmola Deo sacrifium laudis.
R. Et redde altíssimo vota tua.
|
V. Offer unto God the sacrifice of praise.
R. And pay thy vows unto the Most High.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
R. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
V. I nie wódź nas na pokuszenie:
R. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
V. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De libro Sapiéntiæ
Sap 6:1-5
1 Mélior est sapiéntia quam vires, et vir prudens quam fortis.
2 Audíte ergo, reges, et intellégite; díscite, júdices fínium terræ;
3 Præbéte aures, vos qui continétis multitúdines et placétis vobis in turbis natiónum;
4 Quóniam data est a Dómino potéstas vobis, et virtus ab Altíssimo, qui interrogábit ópera vestra et cogitatiónes scrutábitur;
5 Quóniam, cum essétis minístri regni illíus, non recte judicástis nec custodístis legem justítiæ neque secúndum voluntátem Dei ambulástis.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
R. Præbe, fili, cor mihi, et óculi tui vias meas custódiant:
* Ut addátur grátia cápiti tuo.
V. Atténde, fili mi, sapiéntiam meam et ad elóquium meum inclína aurem tuam.
R. Ut addátur grátia cápiti tuo.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Księgi Mądrości
Mdr 6:1-5
1 Lepsza jest mądrość niżli siły i mąż roztropny niżli mocny.
2 Słuchajcież przeto, królowie, i rozumiejcie, nauczcie się, sędziowie kończyn demie.
3 Nadstawcie uszu wy, którzy władni ecie ludem i podobacie się sobie z wielkości narodów,
4 Gdyż dana jest wam władza od Pana i moc od Najwyższego, który się pytać będzie o uczynkach waszych i myśli badać się będzie:
5 że będąc sługami królestwa jego, nie sądziliście sprawiedliwie, aniście strzegli prawa sprawiedliwości, aniście chodzili według wolej Bożej.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
R. My son, give me thine heart, and let thine eyes observe my ways.
* For they shall be an ornament of grace unto thine head.
V. My son, attend unto my wisdom, and incline thine ear unto my sayings.
R. For they shall be an ornament of grace unto thine head.
|
V. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Sap 6:6-9
6 Horrénde et cito apparébit vobis, quóniam judícium duríssimum his qui præsunt fiet.
7 Exíguo enim concéditur misericórdia; poténtes autem poténter torménta patiéntur;
8 Non enim súbtrahet persónam cujúsquam Deus nec verébitur magnitúdinem cujúsquam; quóniam pusíllum et magnum ipse fecit, et æquáliter cura est illi de ómnibus;
9 Fortióribus autem fórtior instat cruciátio.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
R. Inítium sapiéntiæ timor Dómini:
* Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: laudátio ejus manet in sǽculum sǽculi.
V. Diléctio illíus custódia legum est: quia omnis sapiéntia timor Dómini.
R. Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: laudátio ejus manet in sǽculum sǽculi.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Mdr 6:6-9
6 Strasznie a prędko ukaże się wam, bo nasroższy sąd będzie tym, którzy są przełożeni.
7 Bo mały otrzyma miłosierdzie, ale mocarze mocnie męki cierpieć będą.
8 Nie będzie bowiem dbał na żadnego osobę Bóg ani się zlęknie żadnego wielkości: gdyż on uczynił małego i wielkiego i jednako o wszytkie pieczą ma,
9 Ale nad mocniejszym mocniejsza męka wisi.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
R. The fear of the Lord is the beginning of wisdom.
* A good understanding have all they that do His commandments. His praise endureth for ever.
V. Love is the keeping of her laws, for all wisdom is the fear of the Lord.
R. A good understanding have all they that do His commandments. His praise endureth for ever.
|
V. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Sap 6:10-13
10 Ad vos ergo, reges, sunt hi sermónes mei, ut discátis sapiéntiam et non excidátis.
11 Qui enim custodíerint justa juste, justificabúntur; et, qui didícerint ista, invénient quid respóndeant.
12 Concupíscite ergo sermónes meos, dilígite illos et habébitis disciplínam.
13 Clara est, et quæ numquam marcéscit, sapiéntia: et fácile vidétur ab his qui díligunt eam, et invenítur ab his qui quærunt illam.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
R. Verbum iníquum et dolósum longe fac a me, Dómine:
* Divítias et paupertátem ne déderis mihi, sed tantum víctui meo tríbue necessária.
V. Duo rogávi te, ne déneges mihi ántequam móriar.
R. Divítias et paupertátem ne déderis mihi, sed tantum víctui meo tríbue necessária.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Divítias et paupertátem ne déderis mihi, sed tantum víctui meo tríbue necessária.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Mdr 6:10-13
10 Do was tedy, królowie, są te mowy moje, abyście się nauczyli mądrości, a nie występowali.
11 Którzy bowiem będą strzec sprawiedliwości sprawiedliwie, będą usprawiedliwieni, a którzy się tego nauczą, najdą co odpowiedzieć.
12 Pożądajdeż tedy powieści moich, miłujde je, a będziecie mieć naukę. Mądrość — kto szuka, znajdzie ją
13 Zacnać jest i która nigdy nie więdnieje mądrość, i łatwie bywa obaczona od tych, którzy ją miłują, i naleziona od tych, którzy jej szukają.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
R. Lord, remove far from me vanity and lies.
* Give me neither poverty nor riches, but feed me with food convenient for me.
V. Two things have I required of thee; deny me them not before I die.
R. Give me neither poverty nor riches, but feed me with food convenient for me.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Give me neither poverty nor riches, but feed me with food convenient for me.
|
Nocturn II.
Ant. Eructávit
Psalmus 43 [5]
43:2 Deus áuribus nostris audívimus: * patres nostri annuntiavérunt nobis.
43:2 Opus, quod operátus es in diébus eórum, * et in diébus antíquis.
43:3 Manus tua gentes dispérdidit, et plantásti eos: * afflixísti pópulos, et expulísti eos.
43:4 Nec enim in gládio suo possedérunt terram, * et brácchium eórum non salvávit eos:
43:4 Sed déxtera tua, et brácchium tuum, et illuminátio vultus tui: * quóniam complacuísti in eis.
43:5 Tu es ipse Rex meus et Deus meus: * qui mandas salútes Jacob.
43:6 In te inimícos nostros ventilábimus cornu: * et in nómine tuo spernémus insurgéntes in nobis.
43:7 Non enim in arcu meo sperábo: * et gládius meus non salvábit me.
43:8 Salvásti enim nos de affligéntibus nos: * et odiéntes nos confudísti.
43:9 In Deo laudábimur tota die: * et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.
43:10 Nunc autem repulísti et confudísti nos: * et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris.
43:11 Avertísti nos retrórsum post inimícos nostros: * et qui odérunt nos, diripiébant sibi.
43:12 Dedísti nos tamquam oves escárum: * et in géntibus dispersísti nos.
43:13 Vendidísti pópulum tuum sine prétio: * et non fuit multitúdo in commutatiónibus eórum.
43:14 Posuísti nos oppróbrium vicínis nostris, * subsannatiónem et derísum his, qui sunt in circúitu nostro.
43:15 Posuísti nos in similitúdinem géntibus: * commotiónem cápitis in pópulis.
43:16 Tota die verecúndia mea contra me est, * et confúsio faciéi meæ coopéruit me.
43:17 A voce exprobrántis, et obloquéntis: * a fácie inimíci, et persequéntis.
43:18 Hæc ómnia venérunt super nos, nec oblíti sumus te: * et iníque non égimus in testaménto tuo.
43:19 Et non recéssit retro cor nostrum: * et declinásti sémitas nostras a via tua:
43:20 Quóniam humiliásti nos in loco afflictiónis, * et coopéruit nos umbra mortis.
43:21 Si oblíti sumus nomen Dei nostri, * et si expándimus manus nostras ad deum aliénum:
43:22 Nonne Deus requíret ista? * ipse enim novit abscóndita cordis.
43:22 Quóniam propter te mortificámur tota die: * æstimáti sumus sicut oves occisiónis.
43:23 Exsúrge, quare obdórmis, Dómine? * exsúrge, et ne repéllas in finem.
43:24 Quare fáciem tuam avértis, * oblivísceris inópiæ nostræ, et tribulatiónis nostræ?
43:25 Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra: * conglutinátus est in terra venter noster.
43:26 Exsúrge, Dómine, ádjuva nos: * et rédime nos propter nomen tuum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nocturn II.
Ant. Mine heart
Psalm 43 [5]
43:2 Boże, uszami naszymi słyszeliśmy, * ojcowie nasi nam opowiadali.
43:2 Sprawę, którąś uczynił we dni ich * i we dni starodawne.
43:3 Ręka Twoja narody wytraciła, a ich wszczepiłeś: * udręczyłeś narody i wygnałeś je.
43:4 Bo nie mieczem swym posiedli ziemię * i nie wybawiło ich ramię ich:
43:4 Ale prawica Twoja i ramię Twoje i światło oblicza Twego, * bo w nich upodobałeś sobie.
43:5 Ty sam jesteś królem moim i Bogiem moim, * który przeznaczasz wybawienie Jakubowi.
43:6 Przez Cię nieprzyjaciół naszych rogiem rozrzucimy, * a w imię Twoje wzgardzimy powstającymi przeciwko nam.
43:7 Albowiem nie w łuku moim nadzieję mieć będę * i nie mój miecz wybawi mnie.
43:8 Lecz Ty wybawiłeś nas od trapiących nas, * a mających nas w nienawiści zawstydziłeś.
43:9 W Bogu chlubić się będziemy przez cały dzień * i imię Twe wysławiać będziemy na wieki.
43:10 A teraz odtrąciłeś i zawstydziłeś nas * i nie będziesz wychodził, Boże, z zastępami naszymi.
43:11 Obróciłeś nas w tył za nieprzyjaciółmi naszymi, * a którzy nas w nienawiści mają, rozszarpywali nas sobie.
43:12 Wydałeś nas jak owce na pożarcie * i między pogan rozproszyłeś nas.
43:13 Sprzedałeś lud Twój za darmo * i nie było zysku za zamianę ich.
43:14 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, * na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są dokoła nas.
43:15 Uczyniłeś nas przysłowiem między narodami, * kiwaniem głowy między ludźmi.
43:16 Cały dzień wstyd mój jest przede mną, * a zawstydzenie oblicza mego okryło mię.
43:17 Od głosu lżącego i obmawiającego, * od oblicza nieprzyjaciela i prześladującego.
43:18 To wszystko przyszło na nas, a nie zapomnieliśmy Ciebie * i nie sprzeniewierzyliśmy się przymierzu Twojemu.
43:19 I nie cofnęło się wstecz serce nasze, * i nie odwróciłeś ścieżek naszych od drogi Twojej,
43:20 Bo poniżyłeś nas na miejscu utrapienia, * i okrył nas cień śmierci.
43:21 Jeśliśmy zapomnieli imienia Boga naszego * i jeśliśmy podnosili ręce nasze do boga cudzego:
43:22 Czyż się Bóg o to nie będzie pytał? * On bowiem zna skrytości serca.
43:22 Bo nas dla Ciebie mordują każdego dnia, * poczytani jesteśmy za owce na rzeź.
43:23 Powstań, czemu śpisz, Panie? * Powstań a nie odrzucaj na zawsze.
43:24 Czemu oblicze Twoje odwracasz, * zapominasz o niedoli naszej i o utrapieniu naszym?
43:25 Albowiem poniżona jest w prochu dusza nasza, * przylgnęło do ziemi ciało nasze.
43:26 Powstań, Panie, ratuj nas * i odkup nas dla imienia Twego.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 44 [6]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eructávit cor meum verbum bonum.
|
Psalm 44 [6]
44:2 Wydało serce moje słowo dobre, * śpiewam pieśń moją królowi.
44:2 Język mój pióro pisarza, * prędko piszącego.
44:3 Piękniejszyś urodą nad syny człowiecze, rozlany jest wdzięk na wargach twoich, * dlatego pobłogosławił ci Bóg na wieki.
44:4 Przypasz miecz twój do biódr twoich, * najmocniejszy.
44:5 W śliczności twojej i w piękności twojej * nadciągnij, szczęśliwie postępuj i króluj.
44:5 Dla prawdy i cichości i sprawiedliwości: * a poprowadzi cię przedziwnie prawica twoja.
44:6 Strzały twoje ostre, narody pod ciebie upadną * w serca nieprzyjaciół królewskich.
44:7 Stolica Twoja, Boże, na wieki wieków, * berłem prawości berło królestwa Twego.
44:8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś nieprawości, * przeto cię namaścił Bóg, Bóg twój, olejkiem wesela nad rówieśników twoich.
44:9 Mirra i aloes i kasja wonieją z szat twoich, z domów z kości słoniowej: * stamtąd cię radowały córki królewskie w orszaku twoim.
44:10 Stanęła królowa po prawicy twojej w ubiorze złotym, * obleczona rozmaitością.
44:11 Słuchaj, córko, a patrz i nakłoń ucha twego, * a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
44:12 I będzie pożądał król śliczności twojej, * albowiem on jest Panem Bogiem twoim, i będą się mu kłaniać.
44:13 I córki Tyru z upominkami, * obliczu twemu kłaniać się będą wszyscy bogaci z ludu.
44:14 Wszystka chwała jej, córki królewskiej, wewnątrz, * w złocistych obramowaniach, w szatach różnobarwnych.
44:15 Przywiodą królowi panny za nią, * przyprowadzą do ciebie bliskie jej.
44:16 Przyprowadzą je z weselem i z radością, * przywiodą je do świątyni królewskiej.
44:17 Zamiast ojców twoich narodzili ci się synowie, * ustanowisz ich książętami nad wszystką ziemią.
44:18 Będą wspominać imię twoje * z pokolenia na pokolenie.
44:18 Dlatego narody będą cię sławić wiecznie * i na wieki wieków.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Mine heart is overflowing with a good matter.
|
Ant. Adjútor
Psalmus 45 [7]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Our help
Psalm 45 [7]
45:2 Bóg nasz ucieczką i mocą, * pomocnikiem w uciskach, które nawiedziły nas bardzo.
45:3 Przeto się bać nie będziemy, gdy poruszy się ziemia * i przeniosą się góry w serce morza.
45:4 Szumiały i zamąciły się wody ich, * zatrzęsły się góry przed siłą Jego.
45:5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże, * poświęcił przybytek swój Najwyższy.
45:6 Bóg jest w pośrodku niego, nie będzie poruszone, * wyratuje je Bóg rano, na świtaniu.
45:7 Zaburzyły się narody i nachyliły się królestwa, * wydał głos swój, poruszyła się ziemia.
45:8 Pan zastępów z nami, * Bóg Jakuba obrońcą naszym.
45:9 Pójdźcie i oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi, * usuwając wojny aż do krańców ziemi.
45:10 Skruszy łuk i zdruzgoce oręż, * i tarcze ogniem popali.
45:11 Uspokójcie się i zobaczcie, żem Ja jest Bogiem, * będę wywyższony między narodami i będę wywyższony na ziemi.
45:12 Pan zastępów z nami, * Bóg Jakuba obrońcą naszym.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 46 [8]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * jubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subjécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Jacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in júbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adjútor in tribulatiónibus.
|
Psalm 46 [8]
46:2 Wszystkie narody klaskajcie rękami, * wykrzykujcie Bogu głosem wesela.
46:3 Albowiem Pan wysoki, straszny, * król wielki nad wszystką ziemią.
46:4 Podbił ludy pod nas * i narody pod nogi nasze.
46:5 Obrał nam dziedzictwo swoje, * piękność Jakubową, którą umiłował.
46:6 Wstąpił Bóg wśród wesołego śpiewu, * i Pan przy głosie trąby.
46:7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: * śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie.
46:8 Albowiem królem wszystkiej ziemi jest Bóg, * śpiewajcież mądrze.
46:9 Będzie królował Bóg nad narodami: * Bóg siedzi na stolicy swej świętej.
46:10 Książęta narodów zgromadzili się z Bogiem Abrahamowym, * albowiem mocni bogowie ziemi są bardzo wywyższeni.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Our help in trouble.
|
V. Ímmola Deo sacrifium laudis.
R. Et redde altíssimo vota tua.
|
V. Offer unto God the sacrifice of praise.
R. And pay thy vows unto the Most High.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
R. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
V. I nie wódź nas na pokuszenie:
R. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
V. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Sermo sancti Maximi Epíscopi
Homilia 1 de S. Laurentio
Sanctum est, fratres, ac Deo placitum, ut natalem beati Laurentii præcipua devotione veneremur: cujus radiantibus flammis victrix in hunc quoque diem toto orbe Christi coruscat Ecclesia. Qui cum in sede gloriosissimi Patriarchæ diaconatus fungeretur officio, puritate innocentis vitæ, fortissimæque mortis triumpho, apostolico se consortio copulavit. Nec immerito eum Apostolorum supparem prædicamus, cui et castitas animi leviticum ministerium dedit, et plenitudo fidei martyrii contulit dignitatem.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
R. Quo progréderis sine fílio, pater? quo, sacérdos sancte, sine diácono próperas?
* Tu nunquam sine minístro sacrifícium offérre consuéveras.
V. Quid ergo in me displícuit paternitáti tuæ? numquid degénerem me probásti? Experíre utrum idóneum minístrum elégeris, cui commisísti Domínici sánguinis dispensatiónem.
R. Tu nunquam sine minístro sacrifícium offérre consuéveras.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
From the Sermons of St. Maximus, Bishop of Turin.
1st on St. Lawrence.
It is an holy thing, brethren, and a thing well-pleasing in the sight of God, to venerate with special earnestness the Birth-day of blessed Lawrence, in the radiance of whose flames the victorious Church of Christ doth, even unto this day, shine splendidly throughout all the world. He discharged the office of a Deacon at the seat of the most glorious of the Patriarchates, and by the purity of his stainless life, and the brilliant victory of his noble death, hath gained himself a place in the fellowship of the Apostles. It is not an exaggeration to claim something in common with the Apostles for one whose purity of soul gave him the ministry of a Levite, and whose fulness of faith hath crowned him with the dignity of Martyrdom.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
R. Father, whither goest thou without thy son? Holy Priest, dost thou fare hence without a Deacon?
* It hath never been thy use to offer sacrifice without a minister.
V. What therefore in me hath displeased thee, my Father? Hast thou tried me and found me unworthy to be called thy son? Make trial if I am indeed a useless servant, even I, whom thou didst choose, to commit unto me the administration of the Cup of the Blood of the Lord.
R. It hath never been thy use to offer sacrifice without a minister.
|
V. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Quem venerabilis Xystus, Romanæ urbis Antistes, cum impietatem sævientis mundi per tormenta superaret, et regnis esset cælestibus jam vicinus, videretque eum paterna de morte tristissimum, ita illum spiritu præscientiæ compellasse narratur: Noli fili mœstus esse: post triduum me sequeris. Unde apparet, carissimi, beatum Laurentium non de sacerdotis sui victoria habuisse tristitiam, sed doluisse, quia non étiam ipse mundum cum suo pariter sacerdote vincebat. Noli, inquit, fili mœstus esse: post triduum me sequeris. Hoc est, Noli tristis esse, velut apud sæculum derelictus: nam nec te fides vítaque tua tali morte privabit.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
R. Noli me derelínquere, pater sancte, quia thesáuros tuos jam expéndi.
* Non ego te désero, fili, neque derelínquo; sed majóra tibi debéntur pro fide Christi certámina.
V. Nos quasi senes levióris pugnæ cursum recípimus, te autem quasi júvenem manet gloriósior de tyránno triúmphus: post tríduum me sequéris sacerdótem levíta.
R. Non ego te désero, fili, neque derelínquo; sed majóra tibi debéntur pro fide Christi certámina.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
When the worshipful Sixtus, Bishop of the city of Rome, was overcoming through suffering the wickedness of a frantic world, and was now drawing very nigh to the kingdom of heaven, he saw Lawrence very sorrowful at the death of his ghostly father, and he is said to have addressed to him, in the spirit of prophecy, these words Be not sorrowful, my son yet three days, and thou shalt follow me. Hence it appeareth, dearly beloved brethren, that the blessed Lawrence was not sorrowful because of his Bishop's victory, but because he was not going to equal his Bishop in conquering the world. Be not sorrowful, my son, said Sixtus, yet three days, and thou shalt follow me, that is to say Be not sorrowful, as though thou wert left alone in the world thy faith and thy life will not suffer thee to go without such a death as thou wouldest.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
R. Leave me not, holy Father, for I have spent already thy treasures.
* I leave thee not, my son, neither forsake thee but there awaiteth thee for Christ's truth a wrestling sterner than mine.
V. We, as old men, have an easier race to run; for thee in thy youth, there is kept a more glorious victory over the enemy; yet three days, and thou shalt follow me, the Deacon behind the Priest.
R. I leave thee not, my son, neither forsake thee but there awaiteth thee for Christ's truth a wrestling sterner than mine.
|
V. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Ergo ut comperit ore sacerdotis et martyris, se quoque omnimodis assumendum, congregatis inopum turbis, ecclesiasticum censum religiosa liberalitate divisit. Quam profundum spiritalis viri, et quam cæleste consilium, ut et egenis consuleret, et multitudine consumente quæ dederat, inveniri non possit, quod raperet persecutor: illam nimirum secutus sententiam: Dispersit, dedit pauperibus; justitia ejus manet in æternum.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
R. Beátus Lauréntius clamávit et dixit: Deum meum colo, illi soli sérvio;
* Et ídeo non tímeo torménta tua.
V. Mea nox obscúrum non habet, sed ómnia in luce claréscunt.
R. Et ídeo non tímeo torménta tua.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et ídeo non tímeo torménta tua.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
When, therefore, Lawrence learned from the mouth of the Priest and Martyr that he also was to be taken away, he called together the multitudes of the needy, and dispersed among them with godly bounty the treasures of the Church. This was a deep and heavenly thought of this spiritual-minded man, that he might care for the poor, and also that, at the same time, by the multitude consuming what he had given them, the persecutor might not be able to find anything to plunder. Herein he followed that which is written He hath dispersed, he hath given to the poor his righteousness endureth for ever. Ps. cxi. 8.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
R. The blessed Lawrence cried and said: My God do I worship, and Him only do I serve
* And therefore I am not afraid of thy tortures.
V. The darkness is no darkness to me, but the night is all as clear as the morning, that shineth more and more unto the perfect day.
R. And therefore I am not afraid of thy tortures.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. And therefore I am not afraid of thy tortures.
|
Nocturn III.
Ant. Magnus Dóminus ‡
Psalmus 47 [9]
47:2 Magnus Dóminus, ‡ et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus ejus cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * justítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Judæ: * propter judícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus ejus.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte ejus: * et distribúite domos ejus, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nocturn III.
Ant. Great is the Lord
Psalm 47 [9]
47:2 Wielki Pan i chwalebny bardzo * w mieście Boga naszego, na górze świętej Jego.
47:3 Stoi mocno ku radości wszystkiej ziemi góra Syjon, * strona północna, miasto Króla wielkiego.
47:4 Bóg w domach Jego będzie poznany, * kiedy je obroni.
47:5 Albowiem oto królowie ziemi zgromadzili się, * zeszli się wespół.
47:6 Gdy ujrzeli, wraz zdziwili się, zatrwożyli się, wzruszyli się, * drżenie ich dopadło.
47:7 Tam boleści jak rodzącej: * wiatrem gwałtownym pokruszysz okręty Tarsisu.
47:9 Jak słyszeliśmy, tak widzieliśmy w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego: * Bóg je ugruntował na wieki.
47:10 Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie Twoje * wpośród kościoła Twego.
47:11 Jak imię Twoje, Boże, tak i chwała Twoja aż do krańców ziemi: * sprawiedliwości pełna jest prawica Twoja.
47:12 Niech się weseli góra Syjon i niech się radują córki judzkie * dla sądów Twoich, Panie.
47:13 Okrążcie Syjon i obejdźcie go, * opowiadajcie na wieżach jego.
47:14 Zwróćcie uwagę na moc jego * i policzcie domy jego, abyście opowiadali w drugim pokoleniu:
47:15 Że takim jest Bóg, Bóg nasz na wieki i na wieki wieków: * On nami rządzić będzie na wieki.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 48 [10]
48:2 Audíte hæc, omnes gentes: * áuribus percípite omnes, qui habitátis orbem:
48:3 Quique terrígenæ, et fílii hóminum: * simul in unum dives et pauper.
48:4 Os meum loquétur sapiéntiam: * et meditátio cordis mei prudéntiam.
48:5 Inclinábo in parábolam aurem meam: * apériam in psaltério propositiónem meam.
48:6 Cur timébo in die mala? * iníquitas calcánei mei circúmdabit me:
48:7 Qui confídunt in virtúte sua: * et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur.
48:8 Frater non rédimit, rédimet homo: * non dabit Deo placatiónem suam.
48:9 Et prétium redemptiónis ánimæ suæ: * et laborábit in ætérnum, et vivet adhuc in finem.
48:11 Non vidébit intéritum, cum víderit sapiéntes moriéntes: * simul insípiens, et stultus períbunt.
48:11 Et relínquent aliénis divítias suas: * et sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum.
48:12 Tabernácula eórum in progénie et progénie: * vocavérunt nómina sua in terris suis.
48:13 Et homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est juméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
48:14 Hæc via illórum scándalum ipsis: * et póstea in ore suo complacébunt.
48:15 Sicut oves in inférno pósiti sunt: * mors depáscet eos.
48:15 Et dominabúntur eórum justi in matutíno: * et auxílium eórum veteráscet in inférno a glória eórum.
48:16 Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam de manu ínferi: * cum accéperit me.
48:17 Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo: * et cum multiplicáta fúerit glória domus ejus.
48:18 Quóniam cum interíerit, non sumet ómnia: * neque descéndet cum eo glória ejus.
48:19 Quia ánima ejus in vita ipsíus benedicétur: * confitébitur tibi cum beneféceris ei.
48:20 Introíbit usque in progénies patrum suórum: * et usque in ætérnum non vidébit lumen.
48:21 Homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est juméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnus Dóminus et laudábilis nimis.
|
Psalm 48 [10]
48:2 Słuchajcie tego, wszystkie narody, * bierzcie w uszy, którzy mieszkacie na świecie:
48:3 Wszyscy synowie ziemi i synowie człowieczy, * wespół wszyscy, bogaty i ubogi.
48:4 Usta moje będą mówiły mądrość, * a rozmyślanie serca mego roztropność.
48:5 Nastawię do przypowieści ucho moje, * odkryję przy harfie zagadkę moją.
48:6 Czemu się mam bać w zły dzień, * gdy mię ogarnia nieprawość nastających na mnie?
48:7 Którzy ufają w moc swoją * i chlubią się mnóstwem bogactw swoich.
48:8 Brat nie odkupuje, odkupi człowiek, * nie da Bogu ubłagania za siebie.
48:9 I zapłaty na odkupienie duszy swojej: * i będzie się trudził na wieki i będzie żył dalej do końca.
48:11 Nie będzie oglądał zagłady, gdy ujrzy mądrych umierających: * niemądry i głupi razem zginą.
48:11 I zostawią obcym majętności swoje: * a groby ich będą im domami na wieki.
48:12 I przybytkami z pokolenia na pokolenie: * nazwali imionami swymi ziemie swoje.
48:13 A człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał, * zrównany został z bydlętami bezrozumnymi i stał się im podobnym.
48:14 Taka jest ich droga, im na upadek, * a potem w mowach swych będą mieć upodobanie.
48:15 Jak owce w otchłani są złożeni, * śmierć pożerać ich będzie.
48:15 I będą panować sprawiedliwi nad nimi rano, * a ratunek ich zaginie w otchłani po sławie ich.
48:16 Wszakże Bóg wykupi duszę moją z mocy otchłani, * gdy mię przyjmie.
48:17 Nie bój się, gdy się wzbogaci człowiek * i gdy się rozmnoży sława domu jego.
48:18 Albowiem, gdy zginie, nie weźmie wszystkiego, * ani zstąpi z nim sława jego.
48:19 Bo dusza jego będzie za życia jego błogosławiona, * będzie cię chwalił, gdy mu dobrze uczynisz.
48:20 Wnijdzie do pokolenia ojców swoich * i aż na wieki nie ujrzy światłości.
48:21 Człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał, * zrównany został z bydlętami nierozumnymi i stał się im podobny.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Great is the Lord and greatly to be praised.
|
Ant. Deus deórum ‡
Psalmus 49 [11]
49:1 Deus deórum, ‡ Dóminus locútus est: * et vocávit terram,
49:1 A solis ortu usque ad occásum: * ex Sion spécies decóris ejus.
49:3 Deus maniféste véniet: * Deus noster et non silébit.
49:3 Ignis in conspéctu ejus exardéscet: * et in circúitu ejus tempéstas válida.
49:4 Advocábit cælum desúrsum: * et terram discérnere pópulum suum.
49:5 Congregáte illi sanctos ejus: * qui órdinant testaméntum ejus super sacrifícia.
49:6 Et annuntiábunt cæli justítiam ejus: * quóniam Deus judex est.
49:7 Audi, pópulus meus, et loquar: Israël, et testificábor tibi: * Deus, Deus tuus ego sum.
49:8 Non in sacrifíciis tuis árguam te: * holocáusta autem tua in conspéctu meo sunt semper.
49:9 Non accípiam de domo tua vítulos: * neque de grégibus tuis hircos.
49:10 Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum: * juménta in móntibus et boves.
49:11 Cognóvi ómnia volatília cæli: * et pulchritúdo agri mecum est.
49:12 Si esuríero, non dicam tibi: * meus est enim orbis terræ, et plenitúdo ejus.
49:13 Numquid manducábo carnes taurórum? * aut sánguinem hircórum potábo?
49:14 Ímmola Deo sacrifícium laudis: * et redde Altíssimo vota tua.
49:15 Et ínvoca me in die tribulatiónis: * éruam te, et honorificábis me.
49:16 Peccatóri autem dixit Deus: * Quare tu enárras justítias meas, et assúmis testaméntum meum per os tuum?
49:17 Tu vero odísti disciplínam: * et projecísti sermónes meos retrórsum:
49:18 Si vidébas furem, currébas cum eo: * et cum adúlteris portiónem tuam ponébas.
49:19 Os tuum abundávit malítia: * et lingua tua concinnábat dolos.
49:20 Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris, et advérsus fílium matris tuæ ponébas scándalum: * hæc fecísti, et tácui.
49:21 Existimásti, iníque, quod ero tui símilis: * árguam te, et státuam contra fáciem tuam.
49:22 Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum: * nequándo rápiat, et non sit qui erípiat.
49:23 Sacrifícium laudis honorificábit me: * et illic iter, quo osténdam illi salutáre Dei.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. The God of gods
Psalm 49 [11]
49:1 Bóg nad bogami, Pan przemówił * i wezwał ziemię:
49:1 Od wschodu słońca aż do zachodu: * z Syjonu blask piękności Jego.
49:3 Bóg jawnie przyjdzie, * Bóg nasz, a nie będzie milczał.
49:3 Ogień przed obliczem Jego rozpali się, * a w koło Niego burza wielka.
49:4 Wezwie niebo z góry * i ziemię, aby sądzić lud swój.
49:5 Zgromadźcie Mu świętych Jego, * którzy zawierają przymierze z Nim przy ofiarach.
49:6 I będą opowiadały niebiosa sprawiedliwość Jego, * gdyż Bóg jest sędzią.
49:7 Słuchaj, ludu mój, a mówić będę, Izraelu, a oświadczę ci: * Bogiem, Bogiem twoim Ja jestem.
49:8 Nie będę cię karcił za ofiary twoje, * a całopalenia twoje są przed oczyma Mymi zawsze.
49:9 Nie będę brał z domu twego cielców * ani z trzód twoich kozłów.
49:10 Albowiem moje są wszystkie zwierzęta leśne, * bydlęta po górach i woły.
49:11 Znam wszystko ptactwo niebieskie * i piękność pól ze Mną jest.
49:12 Jeśli będę łaknął, nie powiem ci, * bo mój jest okrąg ziemi i napełnienie jego.
49:13 Czyż będę jadł mięso wołów, * albo krew kozłów pić będę?
49:14 Złóż Bogu ofiarę chwały * i oddaj Najwyższemu śluby twoje.
49:15 I wzywaj Mnie w dzień utrapienia, * wybawię cię i wielbić Mnie będziesz.
49:16 Ale grzesznikowi rzekł Bóg: * Czemu ty opowiadasz sprawiedliwości moje i bierzesz przymierze moje w usta twoje?
49:17 Przecież ty masz w nienawiści karność * i rzuciłeś słowa moje poza siebie.
49:18 Jeśli widziałeś złodzieja, biegałeś z nim, * i z cudzołożnikami miałeś udział.
49:19 Usta twoje pełne były złości, * a język twój knuł zdrady.
49:20 Siedząc, mówiłeś przeciw bratu twemu, i przeciw synowi matki twojej sidła zastawiałeś: * to czyniłeś, a milczałem.
49:21 Mniemałeś w twej złości, że będę tobie podobny: * skarcę cię i stawię to przed oczy twoje.
49:22 Zrozumiejcież to, którzy zapominacie Boga: * by kiedy nie porwał, a nie będzie, kto by ocalał.
49:23 Ofiara chwały uczci mię, * i ta jest droga, na której mu ukażę zbawienie Boże.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 51 [12]
51:3 Quid gloriáris in malítia, * qui potens es in iniquitáte?
51:4 Tota die injustítiam cogitávit lingua tua: * sicut novácula acúta fecísti dolum.
51:5 Dilexísti malítiam super benignitátem: * iniquitátem magis quam loqui æquitátem.
51:6 Dilexísti ómnia verba præcipitatiónis, * lingua dolósa.
51:7 Proptérea Deus déstruet te in finem, * evéllet te, et emigrábit te de tabernáculo tuo: et radícem tuam de terra vivéntium.
51:8 Vidébunt justi, et timébunt, et super eum ridébunt, et dicent: * Ecce homo, qui non pósuit Deum adjutórem suum:
51:9 Sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum: * et præváluit in vanitáte sua.
51:10 Ego autem, sicut olíva fructífera in domo Dei, * sperávi in misericórdia Dei in ætérnum: et in sǽculum sǽculi.
51:11 Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti: * et exspectábo nomen tuum, quóniam bonum est in conspéctu sanctórum tuórum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus deórum Dóminus locútus est.
|
Psalm 51 [12]
51:3 Co się przechwalasz ze złości, * który silny jesteś w nieprawości?
51:4 Cały dzień niesprawiedliwość obmyślał język twój, * jak brzytwa ostra czyniłeś zdradę.
51:5 Umiłowałeś złość raczej niż dobroć, * mowę przewrotną raczej niż sprawiedliwą.
51:6 Umiłowałeś wszystkie słowa zatracenia, * języku zdradliwy.
51:7 Przeto Bóg zniszczy cię do końca, * wyrwie cię i wypędzi cię z przybytku twego, i korzeń twój z ziemi żyjących.
51:8 Ujrzą sprawiedliwi i będą się bać, i śmiać się z niego będą, mówiąc: * Oto człowiek, który nie miał Boga pomocnikiem swym:
51:9 Ale ufał mnóstwu bogactw swoich * i przemógł w marności swojej.
51:10 A ja, jak oliwa rodzajna w domu Bożym, * miałem nadzieję w miłosierdziu Bożym na wieki i na wiek wieków.
51:11 Będę Cię wysławiał na wieki, żeś uczynił, * i będę oczekiwał imienia Twego, bo dobre to jest przed obliczem świętych Twoich.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. The God of gods even the Lord, hath spoken.
|
V. Ímmola Deo sacrifium laudis.
R. Et redde altíssimo vota tua.
|
V. Offer unto God the sacrifice of praise.
R. And pay thy vows unto the Most High.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
R. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
V. I nie wódź nas na pokuszenie:
R. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
V. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 12:25-27
In illo témpore: Dixit Jesus discipulis suis: Amen, amen dico vobis, nisi granum frumenti cadens in terram, mortuum fuerit, ipsum solum manet. Et réliqua.
Homilía sancti Joánnis Chrysóstomi
Homilia 65. in Joánnem, post med.
Talem, de resurrectione disputans, rationem Paulus étiam attulit. Quam igitur habebunt excusationem qui resurrectionem non credunt, cum in seminibus et in plantis quotidie hoc videamus, ac étiam in nostro genere? Primum enim corrumpi semen oportet, inde fieri generationem. Omnino autem, cum Deus aliquid facit, nulla opus est ratione. Quomodo nos ex nihilo fecit? Hoc ad Christianos dico, qui se dicunt credere Scripturis.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
R. In cratícula te Deum non negávi,
* Et ad ignem applicátus te Dóminum Jesum Christum conféssus sum.
V. Probásti, Dómine, cor meum, et visitásti nocte.
R. Et ad ignem applicátus te Dóminum Jesum Christum conféssus sum.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
The Lesson is taken From the Holy Gospel according to John
John 12:24-27
At that time Jesus said unto His disciples Amen, Amen, I say unto you, Except a corn of wheat fall into the ground and die, it abideth alone. And so on.
Homily by St. John Chrysostom, Patriarch of Constantinople.
65th on John.
Paul also, when disputing about the resurrection, hath used the same figure. What excuse then have they who believe not in the resurrection, when we see it take place every day in the case of seeds and plants, and even in (the procreative functions of) our own kind For the seed from which generation taketh place must first itself corrupt. But at the same time, when God doth anything, there is no need to look for any reason. How made He us out of nothing This I speak to Christians, who say that they believe the Scriptures.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
R. Gdy mnie dręczono na ruszcie, nie wyparłem się Ciebie, Boże;
* Kiedy mnie umieszczono nad ogniem, wyznałem Ciebie, Panie Jezu Chryste.
V. Badałeś moje serce, Panie, i nawiedziłeś mnie w nocy.
R. Kiedy mnie umieszczono nad ogniem, wyznałem Ciebie, Panie Jezu Chryste.
|
V. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 8
Ego autem et aliud dicam ex humanis rationibus. Alii malitiam, alii virtutem sectantur: sed malitiæ sectatorum multi feliciter in ultimam pervenerunt senectutem, virtutis autem contra. Quomodo ergo pro meritis unusquisque accipiet? quando? Certe, inquiunt; sed corpora non resurgent. Nonne audiunt Paulum dicentem: Oportet autem corruptibile hoc induere incorruptionem? Neque animam intelligit, quippe quæ non corrumpitur: et resurrectio de mortuo dicitur: Cecidit autem corpus.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
R. O Hippólyte, si credíderis in Dóminum Jesum Christum,
* Et thesáuros tibi osténdo, et vitam ætérnam promítto.
V. Beátus Lauréntius Hippólyto dixit: Si credis in Dóminum Jesum Christum.
R. Et thesáuros tibi osténdo, et vitam ætérnam promítto.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et thesáuros tibi osténdo, et vitam ætérnam promítto.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 8
But I will also bring forward another argument from human reason. Some live bad lives, and others live good lives. But many of the evil-doers attain to an happy old age, and the well-doers do not. How then is each to be rewarded according to his works and when They will certainly be rewarded, say my opponents, but still their bodies will not rise again. Do they not hear how Paul saith This corruptible must put on incorruption Cor. xv. 53. And this cannot be understood of the soul, which is incapable of corruption. And it is called the rising again from the dead. Now, it is the body which falleth.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
R. O Hipolicie, jeśli uwierzysz w Pana Jezusa Chrystusa:
* Pokażę ci skarby i obiecuję życie wieczne.
V. Święty Wawrzyniec rzekł do Hipolita: Jeśli wierzysz w Pana Jezusa Chrystusa.
R. Pokażę ci skarby i obiecuję życie wieczne.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Pokażę ci skarby i obiecuję życie wieczne.
|
V. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
Sed vide ne tibi subrépat, ut teípsum velis interímere, sic intellegéndo, quod debes odísse in hoc mundo ánimam tuam. Hinc enim quidam malígni atque pervérsi hómines, et in seípsis crudelióres et sceleratióres homicídæ, flammis se donant, aquis se præfócant, præcipítio se collídunt, et péreunt. Hoc Christus non dócuit; immo étiam diábolo præcipítium suggerénti respóndit: Redi retro, sátana: scriptum est, Non tentábis Dóminum, Deum tuum. Petro autem dixit, signíficans qua morte clarificatúrus erat Deum: Cum esses júnior, cingébas te, et ambulábas quo volébas; cum autem senúeris, alter te cinget et feret quo tu non vis. Ubi satis expréssit, non a seípso, sed ab álio debére occídi, qui vestígia séquitur Christi.
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
R. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória munerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
V. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
For the Eve of the Assumption.
From the Holy Gospel according to Luke
Luke 11:17-28
At that time As Jesus spake unto multitudes, a certain woman of the company lifted up her voice, and said unto Him Blessed is the womb that bare thee. And so on.
Homily by StAugustine, Bishop of Hippo.
10th Tract on John.
Blessed is the Virgin Mary, because she did the will of the Father. Matth. xii. 50. This it was that the Lord praised in her, namely, that she did the will of His Father, not that her flesh had given birth to His Flesh. Be kind enough to give me your attention, my dear brethren. When the Lord amazed the crowd by working signs and wonders, and showing thereby What was veiled in His Flesh, a woman, in the astonishment of her mind, cried out Blessed is the womb that bare thee, and the paps which Thou hast sucked. But He said Yea, rather, blessed are they that hear the Word of God, and keep it. That is to say Even My Mother, whom ye call blessed, hath her blessedness from this, that she keepeth the word of God not because it was in her that the Word of God was made Flesh, and dwelt among us, but because she heareth and keepeth that Word of God by Which she was made, John i. 3, and Which in her was made Flesh.
V. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
R. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
(Ukłonić się) Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj
I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandae sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Da nobis, quǽsumus, omnípotens Deus: vitiórum nostrórum flammas exstínguere; qui beáto Lauréntio tribuísti tormentórum suórum incéndia superáre.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się
Daj nam, prosimy Cię, wszechmogący Boże, zgasić w sobie ogień namiętności, jakeś dał błogosławionemu Wawrzyńcowi zapanować nad ogniem, którym go dręczono.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
Conclusio
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
V. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
R. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
V. Błogosławmy Panu.
R. Bogu niech będą dzięki.
V. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
R. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|