Sanctæ Mariæ Sabbato ~ IV. classis
Scriptura: Sabbato infra Hebdomadam I post Epiphaniam

Divinum Officium Monastic - 1963

1-15-2022

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:1 Dómine, quam multi sunt qui tríbulant me, * multi insúrgunt advérsum me!
3:2 Multi sunt qui de me dicunt: * «non est salus ei in Deo».
3:3 Tu autem, Dómine, clípeus meus es, * glória mea, qui érigis caput meum.
3:4 Voce mea ad Dóminum clamávi, * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:5 Ego decúbui et obdormívi: * exsurréxi, quia Dóminus susténtat me.
3:6 Non timébo mília pópuli, * quæ in circúitu contra me consístunt.
3:6 Exsúrge, Dómine! * Salvum me fac, Deus meus!
3:7 Nam maxíllam percussísti ómnium adversántium mihi, * dentes peccatórum confregísti.
3:8 Penes Dóminum est salus: * super pópulum tuum sit benedíctio tua!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Dóminus tecum.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Dóminus tecum.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Dóminus tecum.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Dóminus tecum.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Hymnus {ex Proprio de Tempore}
Quem terra, pontus, ǽthera
Colunt, adórant, prædicant,
Trinam regéntem máchinam,
Claustrum Maríæ báiulat.

Cui luna, sol, et ómnia
Desérviunt per témpora,
Perfúsa cæli grátia,
Gestant puéllæ víscera.

Beáta Mater múnere,
Cuius supérnus ártifex
Mundum pugíllo cóntinens,
Ventris sub arca clausus est.

Beáta cæli núntio,
Fœcúnda sancto Spíritu,
Desiderátus géntibus,
Cuius per alvum fusus est.

Glória tibi, Dómine,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hymnus {ex Proprio de Tempore}
Quem terra, pontus, ǽthera
Colunt, adórant, prædicant,
Trinam regéntem máchinam,
Claustrum Maríæ báiulat.

Cui luna, sol, et ómnia
Desérviunt per témpora,
Perfúsa cæli grátia,
Gestant puéllæ víscera.

Beáta Mater múnere,
Cuius supérnus ártifex
Mundum pugíllo cóntinens,
Ventris sub arca clausus est.

Beáta cæli núntio,
Fœcúnda sancto Spíritu,
Desiderátus géntibus,
Cuius per alvum fusus est.

Glória tibi, Dómine,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Clamor meus * ad te véniat, Deus.
Psalmus 101 [1]
101:2 Dómine, exáudi oratiónem meam: * et clamor meus ad te véniat.
101:3 Non avértas fáciem tuam a me: * in quacúmque die tríbulor, inclína ad me aurem tuam.
101:3 In quacúmque die invocávero te, * velóciter exáudi me.
101:4 Quia defecérunt sicut fumus dies mei: * et ossa mea sicut crémium aruérunt.
101:5 Percússus sum ut fænum, et áruit cor meum: * quia oblítus sum comédere panem meum.
101:6 A voce gémitus mei * adhǽsit os meum carni meæ.
101:7 Símilis factus sum pellicáno solitúdinis: * factus sum sicut nyctícorax in domicílio.
101:8 Vigilávi, * et factus sum sicut passer solitárius in tecto.
101:9 Tota die exprobrábant mihi inimíci mei: * et qui laudábant me, advérsum me iurábant.
101:10 Quia cínerem tamquam panem manducábam, * et potum meum cum fletu miscébam.
101:11 A fácie iræ et indignatiónis tuæ: * quia élevans allisísti me.
101:12 Dies mei sicut umbra declinavérunt: * et ego sicut fænum árui.
101:13 Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: * et memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
101:14 Tu exsúrgens miseréberis Sion: * quia tempus miseréndi eius, quia venit tempus.
101:15 Quóniam placuérunt servis tuis lápides eius: * et terræ eius miserebúntur.
101:16 Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, * et omnes reges terræ glóriam tuam.
101:17 Quia ædificávit Dóminus Sion: * et vidébitur in glória sua.
101:18 Respéxit in oratiónem humílium: * et non sprevit precem eórum.
101:19 Scribántur hæc in generatióne áltera: * et pópulus, qui creábitur, laudábit Dóminum:
101:20 Quia prospéxit de excélso sancto suo: * Dóminus de cælo in terram aspéxit:
101:21 Ut audíret gémitus compeditórum: * ut sólveret fílios interemptórum:
101:22 Ut annúntient in Sion nomen Dómini: * et laudem eius in Ierúsalem.
101:23 In conveniéndo pópulos in unum, * et reges ut sérviant Dómino.
101:24 Respóndit ei in via virtútis suæ: * Paucitátem diérum meórum núntia mihi.
101:25 Ne révoces me in dimídio diérum meórum: * in generatiónem et generatiónem anni tui.
101:26 Inítio tu, Dómine, terram fundásti: * et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
101:27 Ipsi períbunt, tu autem pérmanes: * et omnes sicut vestiméntum veteráscent.
101:28 Et sicut opertórium mutábis eos, et mutabúntur: * tu autem idem ipse es, et anni tui non defícient.
101:29 Fílii servórum tuórum habitábunt: * et semen eórum in sǽculum dirigétur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Clamor meus * ad te véniat, Deus.
Psalmus 101 [1]
101:2 Dómine, exáudi oratiónem meam, * et clamor meus ad te véniat.
101:2 Noli abscóndere fáciem tuam a me * die angústiæ meæ.
101:3 Inclína ad me aurem tuam: * quando te ínvoco, velóciter exáudi me.
101:4 Nam dies mei evanéscunt ut fumus, * et ossa mea ut ignis ardent.
101:5 Exústum, ut herba, aréscit cor meum, * oblivíscor comédere (comedére) Panem meum.
101:6 Propter veheméntiam gémitus mei * adhǽrent ossa mea cuti meæ.
101:7 Símilis sum pelicáno desérti, * factus velut nóctua in ruínis.
101:8 Insómnis sum et ingemísco, * sicut avis solitária in tecto.
101:9 Perpétuo insúltant mihi inimíci mei; * qui furunt contra me, imprecántur nómine meo.
101:10 Nam cínerem cómedo tamquam panem, * et potum meum mísceo cum fletu,
101:11 Propter indignatiónem et furórem tuum, * quia me extulísti et deiecísti.
101:12 Dies mei símiles sunt umbræ proténsæ, * et ego sicut herba arésco.
101:13 Tu autem, Dómine, in ætérnum manes, * et nomen tuum in omnes generatiónes.
101:14 Tu exsúrge et propítius esto Sion, * quia tempus est, ut misereáris eius, quia venit hora.
101:15 Nam servi tui díligunt lápides eius, * et ruínas eius commiserántur.
101:16 Et reverebúntur gentes nomen tuum, Dómine, * et omnes reges terræ glóriam tuam,
101:17 Cum Dóminus instauráverit Sion, * apparúerit in glória sua,
101:18 Convérterit se ad oratiónem ínopum, * nec reiécerit oratiónem eórum.
101:19 Scribántur hæc pro generatióne ventúra, * et pópulus qui creábitur, colláudet Dóminum.
101:20 Nam Dóminus respéxit de excélso sanctuário suo, * de cælo prospéxit in terram,
101:21 Ut audíret gémitus captivórum, * ut liberáret addíctos morti,
101:22 Ut nomen Dómini annuntiétur in Sion, * et eius laus in Ierúsalem,
101:23 Quando pópuli congregabúntur simul * et regna, ut sérviant Dómino.
101:24 Consúmpsit in via vires meas, * præcídit dies meos.
101:25 Dico: Deus meus, ne abstúleris me in dimídio diérum meórum; * per omnes generatiónes durant anni tui.
101:26 In primórdiis terram fundásti, * et opus mánuum tuárum est cælum.
101:27 Ista períbunt, tu autem permanébis, * et univérsa sicut vestis veteráscent.
101:28 Sicut vestiméntum mutas ea, et mutántur: * tu autem es idem, et anni tui non habent finem.
101:29 Fílii servórum tuórum habitábunt secúri, * et semen eórum coram te durábit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 102 [2]
102:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto eius.
102:2 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et noli oblivísci omnes retributiónes eius.
102:3 Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis: * qui sanat omnes infirmitátes tuas.
102:4 Qui rédimit de intéritu vitam tuam: * qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.
102:5 Qui replet in bonis desidérium tuum: * renovábitur ut áquilæ iuvéntus tua:
102:6 Fáciens misericórdias Dóminus: * et iudícium ómnibus iniúriam patiéntibus.
102:7 Notas fecit vias suas Móysi, * fíliis Israël voluntátes suas.
102:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * longánimis, et multum miséricors.
102:9 Non in perpétuum irascétur: * neque in ætérnum comminábitur.
102:10 Non secúndum peccáta nostra fecit nobis: * neque secúndum iniquitátes nostras retríbuit nobis.
102:11 Quóniam secúndum altitúdinem cæli a terra: * corroborávit misericórdiam suam super timéntes se.
102:12 Quantum distat ortus ab occidénte: * longe fecit a nobis iniquitátes nostras.
102:13 Quómodo miserétur pater filiórum, misértus est Dóminus timéntibus se: * quóniam ipse cognóvit figméntum nostrum.
102:14 Recordátus est quóniam pulvis sumus: * homo, sicut fænum dies eius, tamquam flos agri sic efflorébit.
102:16 Quóniam spíritus pertransíbit in illo, et non subsístet: * et non cognóscet ámplius locum suum.
102:17 Misericórdia autem Dómini ab ætérno, * et usque in ætérnum super timéntes eum.
102:17 Et iustítia illíus in fílios filiórum, * his qui servant testaméntum eius:
102:18 Et mémores sunt mandatórum ipsíus, * ad faciéndum ea.
102:19 Dóminus in cælo parávit sedem suam: * et regnum ipsíus ómnibus dominábitur.
102:20 Benedícite Dómino, omnes Ángeli eius: * poténtes virtúte, faciéntes verbum illíus, ad audiéndam vocem sermónum eius.
102:21 Benedícite Dómino, omnes virtútes eius: * minístri eius, qui fácitis voluntátem eius.
102:22 Benedícite Dómino, ómnia ópera eius: * in omni loco dominatiónis eius, bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamor meus ad te véniat, Deus.
Psalmus 102 [2]
102:1 Bénedic, ánima mea, Dómino, * et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto eius.
102:2 Bénedic, ánima mea, Dómino, * et noli oblivísci ómnia benefícia eius,
102:3 Qui remíttit omnes culpas tuas, * qui sanat omnes infirmitátes tuas,
102:4 Qui rédimit ab intéritu vitam tuam, * qui corónat te grátia et miseratióne,
102:5 Qui sátiat bonis vitam tuam: * renovátur, ut áquilæ, iuvéntus tua.
102:6 Opera iustítiæ patrat Dóminus, * et ómnibus oppréssis ius reddit.
102:7 Notas fecit vias suas Móysi, * fíliis Israël ópera sua.
102:8 Miséricors et propítius est Dóminus, * tardus ad iram et ádmodum clemens.
102:9 Non in perpétuum conténdit, * neque in ætérnum succénset.
102:10 Non secúndum peccáta nostra agit nobíscum, * neque secúndum culpas nostras retríbuit nobis.
102:11 Nam quantum éminet cælum super terram, * tantum prǽvalet misericórdia eius erga timéntes eum;
102:12 Quantum distat óriens ab occidénte, * tam longe rémovet a nobis delícta nostra.
102:13 Quemádmodum miserétur pater filiórum, miserétur Dóminus timéntium se. * Ipse enim novit, cuius factúræ simus:
102:14 Recordátur nos púlverem esse. * Hóminis dies sunt símiles fæno; sicut flos agri, ita floret:
102:15 Vix ventus perstrínxit eum, non iam subsístit; * neque ultra cognóscit eum locus eius.
102:16 Misericórdia autem Dómini ab ætérno * in ætérnum erga timéntes eum,
102:17 Et iustítia eius erga fílios filiórum, * erga eos qui servant fœdus eius,
102:18 Et mémores sunt præceptórum eius, * ut fáciant ea.
102:19 Dóminus in cælo státuit sedem suam, * et regnum eius gubérnat univérsa.
102:20 Benedícite Dómino, omnes Angeli eius, * poténtes virtúte, faciéntes iussa eius, ut obœdiátis sermóni eius.
102:21 Benedícite Dómino, omnes exércitus eius, * minístri eius, qui fácitis voluntátem eius.
102:22 Benedícite Dómino, ómnia ópera eius, * in ómnibus locis potestátis eius: Bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamor meus ad te véniat, Deus.
Ant. Bénedic, * ánima mea Dómino.
Psalmus 103(1-24) [3]
103:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * Dómine, Deus meus, magnificátus es veheménter.
103:1 Confessiónem, et decórem induísti: * amíctus lúmine sicut vestiménto:
103:2 Exténdens cælum sicut pellem: * qui tegis aquis superióra eius.
103:3 Qui ponis nubem ascénsum tuum: * qui ámbulas super pennas ventórum.
103:4 Qui facis ángelos tuos, spíritus: * et minístros tuos ignem uréntem.
103:5 Qui fundásti terram super stabilitátem suam: * non inclinábitur in sǽculum sǽculi.
103:6 Abýssus, sicut vestiméntum, amíctus eius: * super montes stabunt aquæ.
103:7 Ab increpatióne tua fúgient: * a voce tonítrui tui formidábunt.
103:8 Ascéndunt montes: et descéndunt campi * in locum, quem fundásti eis.
103:9 Términum posuísti, quem non transgrediéntur: * neque converténtur operíre terram.
103:10 Qui emíttis fontes in convállibus: * inter médium móntium pertransíbunt aquæ.
103:11 Potábunt omnes béstiæ agri: * exspectábunt ónagri in siti sua.
103:12 Super ea vólucres cæli habitábunt: * de médio petrárum dabunt voces.
103:13 Rigans montes de superióribus suis: * de fructu óperum tuórum satiábitur terra:
103:14 Prodúcens fænum iuméntis, * et herbam servitúti hóminum:
103:14 Ut edúcas panem de terra: * et vinum lætíficet cor hóminis:
103:15 Ut exhílaret fáciem in óleo: * et panis cor hóminis confírmet.
103:16 Saturabúntur ligna campi, et cedri Líbani, quas plantávit: * illic pásseres nidificábunt.
103:17 Heródii domus dux est eórum: * montes excélsi cervis: petra refúgium herináciis.
103:19 Fecit lunam in témpora: * sol cognóvit occásum suum.
103:20 Posuísti ténebras, et facta est nox: * in ipsa pertransíbunt omnes béstiæ silvæ.
103:21 Cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant, * et quǽrant a Deo escam sibi.
103:22 Ortus est sol, et congregáti sunt: * et in cubílibus suis collocabúntur.
103:23 Exíbit homo ad opus suum: * et ad operatiónem suam usque ad vésperum.
103:24 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * ómnia in sapiéntia fecísti: impléta est terra possessióne tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bénedic, * ánima mea Dómino.
Psalmus 103(1-24) [3]
103:1 Bénedic, ánima mea, Dómino! * Dómine, Deus meus, magnus es valde!
103:2 Maiestátem et decórem indútus es, * amíctus lúmine sicut pállio.
103:3 Extendísti cælum sicut aulǽum, * exstruxísti super aquas conclávia tua.
103:4 Nubes constítuis currum tuum, * ámbulas super alas venti.
103:5 Núntios tuos facis ventos, * et minístros tuos ignem ardéntem.
103:6 Fundásti terram super bases eius: * non vacillábit in sǽculum sǽculi.
103:7 Océano ut vestiménto texísti eam, * super montes stetérunt aquæ.
103:8 Increpánte te fugérunt, * te tonánte trepidárunt.
103:9 Ascendérunt montes, descendérunt valles * in locum quem statuísti eis.
103:10 Términum posuísti, quem non transgrediántur, * ne íterum opériant terram.
103:11 Fontes deflúere iubes in rivos * qui manant inter montes,
103:12 Potum præbent omni béstiæ agri: * ónagri exstínguunt sitim suam;
103:12 Iuxta eos hábitant vólucres cæli, * inter ramos edunt vocem.
103:13 Rigas montes de conclávibus tuis, * fructu óperum tuórum satiátur terra.
103:14 Prodúcis gramen iuméntis * et herbam, ut sérviat hómini,
103:15 Ut trahat panem de terra, * et vinum quod lætíficet cor hóminis;
103:16 Ut fáciem exhílaret óleo, * et panis refíciat cor hóminis.
103:17 Saturántur árbores Dómini, cedri Líbani quas plantávit. * Illic vólucres nidum ponunt;
103:18 Cicóniæ domus sunt abiétes. * Montes excélsi ibícibus, petræ hyracibus perfúgium præstant.
103:19 Fecísti lunam ad témpora signánda; * sol cognóvit occásum suum.
103:20 Cum facis ténebras et orítur nox, * in ea vagántur omnes béstiæ silvæ.
103:21 Cátuli leónum rúgiunt ad prædam, * et petunt a Deo escam sibi.
103:22 Cum orítur sol, recédunt, * et in cubílibus suis recúmbunt.
103:23 Homo exit ad opus suum * et ad labórem suum usque ad vésperum.
103:24 Quam multa sunt ópera tua, Dómine! * Omnia cum sapiéntia fecísti: plena est terra creatúris tuis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 103(25-35) [4]
103:25 Hoc mare magnum, et spatiósum mánibus: * illic reptília, quorum non est númerus.
103:26 Animália pusílla cum magnis: * illic naves pertransíbunt.
103:27 Draco iste, quem formásti ad illudéndum ei: * ómnia a te exspéctant ut des illis escam in témpore.
103:28 Dante te illis, cólligent: * aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur bonitáte.
103:29 Averténte autem te fáciem, turbabúntur: * áuferes spíritum eórum, et defícient, et in púlverem suum reverténtur.
103:30 Emíttes spíritum tuum, et creabúntur: * et renovábis fáciem terræ.
103:31 Sit glória Dómini in sǽculum: * lætábitur Dóminus in opéribus suis:
103:32 Qui réspicit terram, et facit eam trémere: * qui tangit montes, et fúmigant.
103:33 Cantábo Dómino in vita mea: * psallam Deo meo, quámdiu sum.
103:34 Iucúndum sit ei elóquium meum: * ego vero delectábor in Dómino.
103:35 Defíciant peccatóres a terra, et iníqui ita ut non sint: * bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bénedic, ánima mea Dómino.
Psalmus 103(25-35) [4]
103:25 Ecce mare magnum et late patens: * illic reptília sine número,
103:26 Animália parva cum magnis. * illic naves perámbulant,
103:27 Levíathan, quem fecísti, ut ludat in eo. * Omnia a te exspéctant, ut des eis escam témpore suo.
103:28 Dante te eis cólligunt; * aperiénte te manum tuam, impléntur bonis.
103:29 Si abscóndis fáciem tuam, turbántur; * si aufers spíritum eórum, decédunt et revertúntur in púlverem suum.
103:30 Si emíttis spíritum tuum, creántur, * et rénovas fáciem terræ.
103:31 Glória Dómini sit in ætérnum: * lætétur Dóminus de opéribus suis,
103:32 Qui réspicit terram, et tremit; * tangit montes, et fumant.
103:33 Cantábo Dómino, donec vivam; * psallam Deo meo, quámdiu ero.
103:34 Iucúndum sit ei elóquium meum: * ego lætábor in Dómino.
103:35 Tollántur peccatóres de terra, et ímpii ne sint ultra; * bénedic, ánima mea, Dómino! Allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bénedic, ánima mea Dómino.
Ant. Lætétur cor * quæréntium Dóminum.
Psalmus 104(1-22) [5]
104:1 Confitémini Dómino, et invocáte nomen eius: * annuntiáte inter gentes ópera eius.
104:2 Cantáte ei, et psállite ei: * narráte ómnia mirabília eius.
104:3 Laudámini in nómine sancto eius: * lætétur cor quæréntium Dóminum.
104:4 Quǽrite Dóminum, et confirmámini: * quǽrite fáciem eius semper.
104:5 Mementóte mirabílium eius, quæ fecit: * prodígia eius, et iudícia oris eius.
104:6 Semen Ábraham, servi eius: * fílii Iacob, elécti eius.
104:7 Ipse Dóminus Deus noster: * in univérsa terra iudícia eius.
104:8 Memor fuit in sǽculum testaménti sui: * verbi, quod mandávit in mille generatiónes:
104:9 Quod dispósuit ad Ábraham: * et iuraménti sui ad Isaac:
104:10 Et státuit illud Iacob in præcéptum: * et Israël in testaméntum ætérnum:
104:11 Dicens: Tibi dabo terram Chánaan, * funículum hereditátis vestræ.
104:12 Cum essent número brevi, * paucíssimi et íncolæ eius:
104:13 Et pertransiérunt de gente in gentem, * et de regno ad pópulum álterum.
104:14 Non relíquit hóminem nocére eis: * et corrípuit pro eis reges.
104:15 Nolíte tángere christos meos: * et in prophétis meis nolíte malignári.
104:16 Et vocávit famem super terram: * et omne firmaméntum panis contrívit.
104:17 Misit ante eos virum: * in servum venúmdatus est Ioseph.
104:18 Humiliavérunt in compédibus pedes eius, ferrum pertránsiit ánimam eius * donec veníret verbum eius.
104:19 Elóquium Dómini inflammávit eum: * misit rex, et solvit eum; princeps populórum, et dimísit eum.
104:21 Constítuit eum dóminum domus suæ: * et príncipem omnis possessiónis suæ:
104:22 Ut erudíret príncipes eius sicut semetípsum: * et senes eius prudéntiam docéret.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætétur cor * quæréntium Dóminum.
Psalmus 104(1-22) [5]
104:1 Celebráte Dóminum, acclamáte nómini eius * nota fácite inter gentes ópera eius.
104:2 Cantáte ei, psállite ei, * enarráte ómnia mirabília eius.
104:3 Gloriámini de nómine sancto eius; * lætétur cor quæréntium Dóminum.
104:4 Consideráte Dóminum et poténtiam eius, * quǽrite fáciem eius semper.
104:5 Mementóte mirabília eius quæ fecit, * prodígia eius, et iudícia oris eius,
104:6 Semen Abraham, servi eius, * fílii Iacob, elécti eius!
104:7 Ipse Dóminus est Deus noster; * in univérsa terra valent iudícia eius.
104:8 Memor est in ætérnum fœ́deris sui, * promíssi quod dispósuit in mille generatiónes,
104:9 Fœ́deris quod íniit cum Abraham, * et iuris iurándi quod dedit Isaac,
104:10 Quod státuit pro Iacob firmum decrétum, * pro Israël fœdus ætérnum,
104:11 Dicens: Tibi dabo terram Chánaan * in sortem hereditáriam vestram.
104:12 Cum essent número pauci, * exígui et peregríni in terra illa,
104:13 Et migrárent de gente in gentem, * et de regno hoc ad pópulum illum,
104:14 Némini permísit opprímere eos, * et propter eos corrípuit reges:
104:15 Nolíte tángere unctos meos, * nec prophétis meis intuléritis malum.
104:16 Et vocávit famem super terram; * et omne subsídium panis subtráxit.
104:17 Míserat ante eos virum; * in servitútem venúndatus erat Ioseph.
104:18 Strínxerant vínculis pedes eius, ferro ligátum erat collum eius, * donec impléta est prædíctio eius,
104:19 Verbum Dómini comprobávit eum. * Misit rex, et solvit eum, princeps populórum, et liberávit eum.
104:20 Constítuit eum dóminum super domum suam, * et príncipem super omnem possessiónem suam,
104:21 Ut erudíret próceres eius pro beneplácito suo * et senes eius sapiéntiam docéret.
104:22 Tum Israël intrávit in Ægýptum, * et Iacob hospes fuit in terra Cham.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 104(23-45) [6]
104:23 Et intrávit Israël in Ægýptum: * et Iacob áccola fuit in terra Cham.
104:24 Et auxit pópulum suum veheménter: * et firmávit eum super inimícos eius.
104:25 Convértit cor eórum ut odírent pópulum eius: * et dolum fácerent in servos eius.
104:26 Misit Móysen, servum suum: * Aaron, quem elégit ipsum.
104:27 Pósuit in eis verba signórum suórum: * et prodigiórum in terra Cham.
104:28 Misit ténebras, et obscurávit: * et non exacerbávit sermónes suos.
104:29 Convértit aquas eórum in sánguinem: * et occídit pisces eórum.
104:30 Édidit terra eórum ranas: * in penetrálibus regum ipsórum.
104:31 Dixit, et venit cœnomyía: * et cínifes in ómnibus fínibus eórum.
104:32 Pósuit plúvias eórum grándinem: * ignem comburéntem in terra ipsórum.
104:33 Et percússit víneas eórum, et ficúlneas eórum: * et contrívit lignum fínium eórum.
104:34 Dixit, et venit locústa, et bruchus, * cuius non erat númerus:
104:35 Et comédit omne fænum in terra eórum: * et comédit omnem fructum terræ eórum.
104:36 Et percússit omne primogénitum in terra eórum: * primítias omnis labóris eórum.
104:37 Et edúxit eos cum argénto et auro: * et non erat in tríbubus eórum infírmus.
104:38 Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum: * quia incúbuit timor eórum super eos.
104:39 Expándit nubem in protectiónem eórum: * et ignem ut lucéret eis per noctem.
104:40 Petiérunt, et venit cotúrnix: * et pane cæli saturávit eos.
104:41 Dirúpit petram et fluxérunt aquæ: * abiérunt in sicco flúmina;
104:42 Quóniam memor fuit verbi sancti sui: * quod hábuit ad Ábraham, púerum suum.
104:43 Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, * et eléctos suos in lætítia.
104:44 Et dedit illis regiónes géntium: * et labóres populórum possedérunt:
104:45 Ut custódiant iustificatiónes eius, * et legem eius requírant.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætétur cor quæréntium Dóminum.
Psalmus 104(23-45) [6]
104:23 Et multiplicávit pópulum suum valde, * et fecit eum fortiórem inimícis eius.
104:24 Convértit cor eórum, ut ódio habérent pópulum eius * et dolóse ágerent in servos eius:
104:25 Tum misit Móysen, servum suum, * Aaron, quem elégerat.
104:26 Patravérunt inter eos signa eius, * et prodígia in terra Cham.
104:28 Misit ténebras, et facta est calígo, * sed restitérunt verbis eius.
104:29 Convértit aquas eórum in sánguinem, * et occídit pisces eórum.
104:30 Scátuit terra eórum ranis, * usque in penetrália regum eórum.
104:31 Dixit, et venit agmen muscárum, * cúlices in omnes fines eórum.
104:32 Dedit eis pro plúvia grándinem, ignem flammántem per terram eórum.
104:33 Et percússit vites eórum et ficus eórum, * et confrégit árbores in fínibus eórum.
104:34 Dixit, et venérunt locústæ, * et bruchi sine número;
104:35 Et devoravérunt omnem herbam in terra eórum, * et devoravérunt fructus agri eórum.
104:36 Et percússit omnes primogénitos in terra eórum, * primítias omnis róboris eórum.
104:37 Et edúxit eos cum argénto et auro, * nec fuit in tríbubus eórum infírmus.
104:38 Lætáti sunt Ægýptii de profectióne eórum, * quia timor eórum cecíderat super illos.
104:39 Expándit nubem in teguméntum, * et ignem, ut lucéret per noctem.
104:40 Petiérunt, et addúxit coturníces, * et pane cæli saturávit eos.
104:41 Scidit petram, et manávit aqua, * cucúrrit in desérto ut flumen.
104:42 Nam memor fuit verbi sancti sui, * quod déderat Abrahæ, servo suo.
104:43 Et edúxit pópulum suum cum gáudio, * cum exsultatióne eléctos suos.
104:44 Et dedit eis terras natiónum, * et ópibus populórum potíti sunt,
104:45 Ut custódiant præcépta eius, * et leges eius obsérvent. Allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætétur cor quæréntium Dóminum.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Précibus et méritis beátæ Maríæ semper Vírginis et ómnium Sanctórum, perdúcat nos Dóminus ad regna cælórum. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Précibus et méritis beátæ Maríæ semper Vírginis et ómnium Sanctórum, perdúcat nos Dóminus ad regna cælórum. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Nos cum prole pia benedícat Virgo María. Amen.

Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 16:1-4
1 De colléctis autem, quæ fiunt in sanctos, sicut ordinávi ecclésiis Galátiæ, ita et vos fácite.
2 Per unam sábbati, unusquísque vestrum apud se sepónat, recóndens quod ei bene placúerit: ut non, cum vénero, tunc colléctæ fiant.
3 Cum autem præsens fúero: quos probavéritis per epístolas, hos míttam perférre grátiam vestram in Ierúsalem.
4 Quod si dignum fúerit, ut et ego eam, mecum ibunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ne perdíderis me cum iniquitátibus meis:
* Neque in finem irátus resérves mala mea.
℣. Non intres in iudícium cum servo tuo, Dómine.
℟. Neque in finem irátus resérves mala mea.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Nos cum prole pia benedícat Virgo María. Amen.

Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 16:1-4
1 De colléctis autem, quæ fiunt in sanctos, sicut ordinávi ecclésiis Galátiæ, ita et vos fácite.
2 Per unam sábbati, unusquísque vestrum apud se sepónat, recóndens quod ei bene placúerit: ut non, cum vénero, tunc colléctæ fiant.
3 Cum autem præsens fúero: quos probavéritis per epístolas, hos míttam perférre grátiam vestram in Ierúsalem.
4 Quod si dignum fúerit, ut et ego eam, mecum ibunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ne perdíderis me cum iniquitátibus meis:
* Neque in finem irátus resérves mala mea.
℣. Non intres in iudícium cum servo tuo, Dómine.
℟. Neque in finem irátus resérves mala mea.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ipsa Virgo Vírginum intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 2
1 Cor 16:5-9
5 Véniam autem ad vos, cum Macedóniam pertransíero: nam Macedóniam pertransíbo.
6 Apud vos autem fórsitan manébo, vel étiam hiemábo: ut vos me deducátis, quocúmque íero.
7 Nolo enim vos modo in tránsitu vidére: spero enim me aliquántulum témporis manére apud vos, si Dóminus permíserit.
8 Permanébo autem Ephesi usque ad Pentecósten.
9 Ostium enim mihi apértum est magnum, et évidens: et adversárii multi.
1 Cor 16:10-14
10 Si autem vénerit Timótheus, vidéte ut sine timóre sit apud vos: opus enim Dómini operátur, sicut et ego.
11 Ne quis ergo illum spernat: dedúcite autem illum in pace, ut véniat ad me: exspécto enim illum cum frátribus.
12 De Apóllo autem fratre vobis notum fácio, quóniam multum rogávi eum, ut veníret ad vos cum frátribus: et útique non fuit volúntas, ut nunc veníret: véniet autem, cum ei vácuum fúerit.
13 Vigiláte, state in fide, viríliter ágite, et confortámini.
14 Omnia vestra in caritáte fiant.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum:
* Cantábo et psalmum dicam Dómino.
℣. Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara, exsúrgam dilúculo.
℟. Cantábo et psalmum dicam Dómino.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ipsa Virgo Vírginum intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 2
1 Cor 16:5-9
5 Véniam autem ad vos, cum Macedóniam pertransíero: nam Macedóniam pertransíbo.
6 Apud vos autem fórsitan manébo, vel étiam hiemábo: ut vos me deducátis, quocúmque íero.
7 Nolo enim vos modo in tránsitu vidére: spero enim me aliquántulum témporis manére apud vos, si Dóminus permíserit.
8 Permanébo autem Ephesi usque ad Pentecósten.
9 Ostium enim mihi apértum est magnum, et évidens: et adversárii multi.
1 Cor 16:10-14
10 Si autem vénerit Timótheus, vidéte ut sine timóre sit apud vos: opus enim Dómini operátur, sicut et ego.
11 Ne quis ergo illum spernat: dedúcite autem illum in pace, ut véniat ad me: exspécto enim illum cum frátribus.
12 De Apóllo autem fratre vobis notum fácio, quóniam multum rogávi eum, ut veníret ad vos cum frátribus: et útique non fuit volúntas, ut nunc veníret: véniet autem, cum ei vácuum fúerit.
13 Vigiláte, state in fide, viríliter ágite, et confortámini.
14 Omnia vestra in caritáte fiant.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum:
* Cantábo et psalmum dicam Dómino.
℣. Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara, exsúrgam dilúculo.
℟. Cantábo et psalmum dicam Dómino.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Per Vírginem matrem concédat nobis Dóminus salútem et pacem. Amen.

Lectio 3
Sermo sancti Leónis, Papæ

Salvatóris orígo dissímilis, sed natúra consímilis est: humáno usu et consuetúdine caret; sed divína potestáte subníxum est, quod Virgo concéperit, quod Virgo pepérerit, quod Virgo permánserit. Opórtuit enim ut primam Genetrícis virginitátem nascéntis incorrúptio custodíret, et complácitum sibi claustrum pudóris, et sanctátis hospítium divíni Spíritus virtus infúsa serváret, qui statúerat deiécta erígere, confrácta solidáre, et superándis carnis illécebris multiplicátam pudicítiæ donáre virtútem; ut virgínitas, quæ in áliis non póterat salva esse generándo, fíeret et in ália imitábilis renascéndo.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Felix namque es, sacra Virgo María, et omni laude digníssima:
* Quia ex te ortus est sol iustítiæ, Christus, Deus noster.
℣. Ora pro pópulo, intérveni pro clero, intercéde pro devóto femíneo sexu: séntiant omnes tuum iuvámen, quicúmque célebrant tuam sanctam commemoratiónem.
℟. Quia ex te ortus est sol iustítiæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christus, Deus noster.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Per Vírginem matrem concédat nobis Dóminus salútem et pacem. Amen.

Lectio 3
Sermo sancti Leónis, Papæ

Salvatóris orígo dissímilis, sed natúra consímilis est: humáno usu et consuetúdine caret; sed divína potestáte subníxum est, quod Virgo concéperit, quod Virgo pepérerit, quod Virgo permánserit. Opórtuit enim ut primam Genetrícis virginitátem nascéntis incorrúptio custodíret, et complácitum sibi claustrum pudóris, et sanctátis hospítium divíni Spíritus virtus infúsa serváret, qui statúerat deiécta erígere, confrácta solidáre, et superándis carnis illécebris multiplicátam pudicítiæ donáre virtútem; ut virgínitas, quæ in áliis non póterat salva esse generándo, fíeret et in ália imitábilis renascéndo.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Felix namque es, sacra Virgo María, et omni laude digníssima:
* Quia ex te ortus est sol iustítiæ, Christus, Deus noster.
℣. Ora pro pópulo, intérveni pro clero, intercéde pro devóto femíneo sexu: séntiant omnes tuum iuvámen, quicúmque célebrant tuam sanctam commemoratiónem.
℟. Quia ex te ortus est sol iustítiæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christus, Deus noster.
Nocturn II.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 105(1-31) [7]
105:1 Confitémini Dómino, quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
105:2 Quis loquétur poténtias Dómini, * audítas fáciet omnes laudes eius?
105:3 Beáti, qui custódiunt iudícium, * et fáciunt iustítiam in omni témpore.
105:4 Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui: * vísita nos in salutári tuo:
105:5 Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætítia gentis tuæ: * ut laudéris cum hereditáte tua.
105:6 Peccávimus cum pátribus nostris: * iniúste égimus, iniquitátem fécimus.
105:7 Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua: * non fuérunt mémores multitúdinis misericórdiæ tuæ.
105:7 Et irritavérunt ascendéntes in mare, * Mare Rubrum.
105:8 Et salvávit eos propter nomen suum: * ut notam fáceret poténtiam suam.
105:9 Et incrépuit Mare Rubrum, et exsiccátum est, * et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.
105:10 Et salvávit eos de manu odiéntium: * et redémit eos de manu inimíci.
105:11 Et opéruit aqua tribulántes eos: * unus ex eis non remánsit.
105:12 Et credidérunt verbis eius: * et laudavérunt laudem eius.
105:13 Cito fecérunt, oblíti sunt óperum eius: * et non sustinuérunt consílium eius.
105:14 Et concupiérunt concupiscéntiam in desérto: * et tentavérunt Deum in inaquóso.
105:15 Et dedit eis petitiónem ipsórum: * et misit saturitátem in ánimas eórum.
105:16 Et irritavérunt Móysen in castris: * Aaron, sanctum Dómini.
105:17 Apérta est terra, et deglutívit Dathan: * et opéruit super congregatiónem Abíron.
105:18 Et exársit ignis in synagóga eórum * flamma combússit peccatóres.
105:19 Et fecérunt vítulum in Horeb * et adoravérunt scúlptile.
105:20 Et mutavérunt glóriam suam * in similitúdinem vítuli comedéntis fænum.
105:21 Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, * qui fecit magnália in Ægýpto, mirabília in terra Cham: terribília in Mari Rubro.
105:23 Et dixit ut dispérderet eos: * si non Móyses, eléctus eius, stetísset in confractióne in conspéctu eius:
105:24 Ut avérteret iram eius ne dispérderet eos: * et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem:
105:25 Non credidérunt verbo eius, et murmuravérunt in tabernáculis suis: * non exaudiérunt vocem Dómini.
105:26 Et elevávit manum suam super eos: * ut prostérneret eos in desérto:
105:27 Et ut deíceret semen eórum in natiónibus: * et dispérgeret eos in regiónibus.
105:28 Et initiáti sunt Beélphegor: * et comedérunt sacrifícia mortuórum.
105:29 Et irritavérunt eum in adinventiónibus suis: * et multiplicáta est in eis ruína.
105:30 Et stetit Phínees, et placávit: * et cessávit quassátio.
105:31 Et reputátum est ei in iustítiam: * in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn II.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 105(1-31) [7]
105:1 Celebráte Dóminum, quia bonus est, * quia in ætérnum misericórdia eius.
105:2 Quis eloquétur ópera poténtiæ Dómini, * enarrábit omnes laudes eius?
105:3 Beáti qui obsérvant præcépta, * fáciunt, quod iustum est, omni témpore!
105:4 Meménto mei, Dómine, pro benevoléntia in pópulum tuum; * vísita me auxílio tuo,
105:5 Ut delécter felicitáte electórum tuórum, ut gáudeam de gáudio pópuli tui, * ut glórier cum hereditáte tua.
105:6 Peccávimus sicut patres nostri, * iniquitátem fécimus, ímpie égimus.
105:7 Patres nostri in Ægýpto non consideravérunt mirabília tua, * non fuérunt mémores multitúdinis gratiárum tuárum,
105:8 Sed rebellárunt contra Altíssimum * ad Mare Rubrum.
105:9 Sed salvávit eos propter nomen suum, * ut manifestáret poténtiam suam.
105:10 Et incrépuit Mare Rubrum et exsiccátum est, * et duxit eos per fluctus velut per desértum.
105:11 Et salvávit eos de manu osóris, * et liberávit eos de manu inimíci.
105:12 Et aquæ operuérunt adversários eórum: * ne unus quidem ex eis remánsit.
105:13 Et credidérunt verbis eius, * et cantavérunt laudes eius.
105:14 Cito oblíti sunt ópera eius: * non sunt confísi consílio eius.
105:15 Et indulsérunt concupiscéntiæ in desérto, * et tentavérunt Deum in solitúdine.
105:15 Et concéssit eis petitiónem eórum, * sed tabem immísit eis.
105:16 Et invidérunt Móysi in castris, * Aaron, sancto Dómini.
105:17 Apérta est terra et degluttívit Dathan, * et opéruit catérvam Abiron.
105:18 Et exársit ignis in catérvam eórum: * flamma combússit iníquos.
105:19 Fecérunt vítulum in Horeb, * et adoravérunt idólum ex auro fusum.
105:20 Et commutavérunt glóriam suam * cum effígie tauri comedéntis fænum.
105:21 Oblíti sunt Dei, qui salvávit eos, * qui fecit porténta in Ægýpto, mirabília in terra Cham, stupénda ad Mare Rubrum.
105:22 Et cogitábat dispérdere eos, * nisi Móyses, eléctus eius, intercessísset apud eum,
105:23 Ut avérteret iram eius, ne dispérderet eos. * Et sprevérunt terram desiderábilem;
105:24 Non credidérunt verbo eius. Et murmuravérunt in tabernáculis suis, * non obœdiérunt Dómino.
105:25 Et erécta manu iurávit eis * se prostratúrum eos in desérto,
105:26 Et dispersúrum semen eórum inter natiónes, * et dissipatúrum eos per terras.
105:27 Et adhæsérunt Beélphegor, * et comedérunt sacrifícia deórum mortuórum.
105:28 Et provocavérunt eum facinóribus suis, * et írruit in eos plaga.
105:28 Sed surréxit Phínees et iudicávit, * et plaga cessávit.
105:28 Et imputátum est ei in méritum * in omnes generatiónes usque in ætérnum.
105:29 Et irritavérunt eum ad Aquas Meríba, * et male evénit Móysi propter eos, quia exacerbavérunt spíritum eius,
105:30 Et inconsúlte locútus est lábiis suis. * Non disperdidérunt gentes, quas Dóminus iússerat eos.
105:31 Et commiscuérunt se géntibus, et didicérunt ópera eórum; et coluérunt sculptília eórum, * quæ láqueus facta sunt eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 105(32-48) [8]
105:32 Et irritavérunt eum ad aquas contradictiónis: * et vexátus est Móyses propter eos: quia exacerbavérunt spíritum eius.
105:33 Et distínxit in lábiis suis: * non disperdidérunt gentes, quas dixit Dóminus illis.
105:35 Et commísti sunt inter gentes, et didicérunt ópera eórum: et serviérunt sculptílibus eórum: * et factum est illis in scándalum.
105:37 Et immolavérunt fílios suos, * et fílias suas dæmóniis.
105:38 Et effudérunt sánguinem innocéntem: * sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.
105:39 Et infécta est terra in sanguínibus, et contamináta est in opéribus eórum: * et fornicáti sunt in adinventiónibus suis.
105:40 Et irátus est furóre Dóminus in pópulum suum: * et abominátus est hereditátem suam.
105:41 Et trádidit eos in manus géntium: * et domináti sunt eórum qui odérunt eos.
105:42 Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et humiliáti sunt sub mánibus eórum: * sæpe liberávit eos.
105:43 Ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo: * et humiliáti sunt in iniquitátibus suis.
105:44 Et vidit, cum tribularéntur: * et audívit oratiónem eórum.
105:45 Et memor fuit testaménti sui: * et pœnítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.
105:46 Et dedit eos in misericórdias * in conspéctu ómnium qui céperant eos.
105:47 Salvos nos fac, Dómine, Deus noster: * et cóngrega nos de natiónibus:
105:47 Ut confiteámur nómini sancto tuo: * et gloriémur in laude tua.
105:48 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * et dicet omnis pópulus: Fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 105(32-48) [8]
105:32 Et immolavérunt fílios suos * et fílias suas dæmóniis.
105:33 Et effudérunt sánguinem innocéntem: * sánguinem filiórum filiarúmque suárum, quos immolavérunt sculptílibus Chánaan.
105:34 Et terra pollúta est sánguine, et contamináti sunt opéribus suis, * et fornicáti sunt facinóribus suis.
105:35 Et exársit furor Dómini in pópulum suum, * et abominátus est hereditátem suam.
105:36 Et trádidit eos in manus géntium, * et domináti sunt in eos, qui óderant eos.
105:37 Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et oppréssi sunt sub manu eórum. * Sæpenúmero liberávit eos;
105:38 Ipsi autem exacerbavérunt eum consíliis suis, * et prostráti sunt ob iniquitátes suas.
105:39 Sed respéxit tribulatiónem eórum, * cum audísset oratiónem eórum.
105:40 Et recordátus est in grátiam eórum fœ́deris sui, * et pænítuit eum propter multam misericórdiam suam.
105:41 Et misericórdiam conciliávit eis * apud omnes qui captívos dúxerant eos.
105:42 Salvos nos fac, Dómine, Deus noster, * et cóngrega nos de natiónibus,
105:43 Ut celebrémus nomen sanctum tuum, * et gloriémur de laude tua.
105:44 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo in sǽculum: * et omnis pópulus dicat: amen! allelúia!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 106(1-24) [9]
106:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
106:2 Dicant qui redémpti sunt a Dómino, quos redémit de manu inimíci: * et de regiónibus congregávit eos:
106:3 A solis ortu, et occásu: * ab aquilóne, et mari.
106:4 Erravérunt in solitúdine in inaquóso: * viam civitátis habitáculi non invenérunt.
106:5 Esuriéntes, et sitiéntes: * ánima eórum in ipsis defécit.
106:6 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum erípuit eos.
106:7 Et dedúxit eos in viam rectam: * ut irent in civitátem habitatiónis.
106:8 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:9 Quia satiávit ánimam inánem: * et ánimam esuriéntem satiávit bonis.
106:10 Sedéntes in ténebris, et umbra mortis: * vinctos in mendicitáte et ferro.
106:11 Quia exacerbavérunt elóquia Dei: * et consílium Altíssimi irritavérunt.
106:12 Et humiliátum est in labóribus cor eórum: * infirmáti sunt, nec fuit qui adiuváret.
106:13 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:14 Et edúxit eos de ténebris, et umbra mortis: * et víncula eórum disrúpit.
106:15 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:16 Quia contrívit portas ǽreas: * et vectes férreos confrégit.
106:17 Suscépit eos de via iniquitátis eórum: * propter iniustítias enim suas humiliáti sunt.
106:18 Omnem escam abomináta est ánima eórum: * et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
106:19 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:20 Misit verbum suum, et sanávit eos: * et erípuit eos de interitiónibus eórum.
106:21 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:22 Et sacríficent sacrifícium laudis: * et annúntient ópera eius in exsultatióne.
106:23 Qui descéndunt mare in návibus, * faciéntes operatiónem in aquis multis.
106:24 Ipsi vidérunt ópera Dómini, * et mirabília eius in profúndo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 106(1-24) [9]
106:1 Celebráte Dóminum, quóniam bonus, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.
106:2 Sic dicant qui redémpti sunt a Dómino, quos redémit de manu inimíci, * quosque congregávit ex terris,
106:3 Ex oriénte et occásu, * ex aquilóne et austro.
106:4 Erravérunt in desérto, in solitúdine, * viam ad civitátem habitábilem non invenérunt.
106:5 Esuriébant et sitiébant, * vita eórum deficiébat in ipsis.
106:6 Et clamavérunt ad Dóminum in angústiis suis; * a tribulatiónibus eórum erípuit eos.
106:7 Et duxit eos via recta, * ut venírent in civitátem habitábilem.
106:8 Grátias agant Dómino pro misericórdia eius, * et pro mirabílibus eius erga fílios hóminum,
106:9 Quia satiávit ánimam famélicam, * et ánimam esuriéntem implévit bonis.
106:10 Sedérunt in ténebris et in obscúro, * ligáti miséria et ferro.
106:11 Nam rebelláverant contra elóquia Dei, * et despéxerant consílium Altíssimi.
106:12 Et humiliávit ærúmnis cor eórum, * vacillárunt nec fuit qui subveníret.
106:13 Et clamavérunt ad Dóminum in angústiis suis; * a tribulatiónibus eórum liberávit eos.
106:14 Et edúxit eos e ténebris et ex obscúro, * et víncula eórum disrúpit.
106:15 Grátias agant Dómino pro misericórdia eius, * et pro mirabílibus eius erga fílios hóminum,
106:16 Quod confrégit portas ǽreas * et vectes férreos contrívit.
106:17 Ægrotábant propter iniquitátem suam, * et propter delícta sua affligebántur;
106:18 Omnem escam abominabátur ánima eórum, * et appropinquavérunt ad portas mortis.
106:19 Et clamavérunt ad Dóminum in angústiis suis; * a tribulatiónibus eórum liberávit eos.
106:20 Misit verbum suum, ut sanáret eos, * et ex intéritu eríperet eos.
106:21 Grátias agant Dómino pro misericórdia eius, * et pro mirabílibus eius erga fílios hóminum.
106:22 Et sacríficent sacrifícia laudis * et enárrent ópera eius cum exsultatióne.
106:23 Qui descénderant návibus in mare, * mercatúram factúri in aquis magnis,
106:24 Hi vidérunt ópera Dómini, * et mirabília eius in pélago.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 106(25-43) [10]
106:25 Dixit, et stetit spíritus procéllæ: * et exaltáti sunt fluctus eius.
106:26 Ascéndunt usque ad cælos, et descéndunt usque ad abýssos: * ánima eórum in malis tabescébat.
106:27 Turbáti sunt, et moti sunt sicut ébrius: * et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
106:28 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum edúxit eos.
106:29 Et státuit procéllam eius in auram: * et siluérunt fluctus eius.
106:30 Et lætáti sunt quia siluérunt: * et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
106:31 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:32 Et exáltent eum in ecclésia plebis: * et in cáthedra seniórum laudent eum.
106:33 Pósuit flúmina in desértum: * et éxitus aquárum in sitim.
106:34 Terram fructíferam in salsúginem: * a malítia inhabitántium in ea.
106:35 Pósuit desértum in stagna aquárum: * et terram sine aqua in éxitus aquárum.
106:36 Et collocávit illic esuriéntes: * et constituérunt civitátem habitatiónis.
106:37 Et seminavérunt agros, et plantavérunt víneas: * et fecérunt fructum nativitátis.
106:38 Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis: * et iuménta eórum non minorávit.
106:39 Et pauci facti sunt: * et vexáti sunt a tribulatióne malórum, et dolóre.
106:40 Effúsa est contémptio super príncipes: * et erráre fecit eos in ínvio, et non in via.
106:41 Et adiúvit páuperem de inópia: * et pósuit sicut oves famílias.
106:42 Vidébunt recti, et lætabúntur: * et omnis iníquitas oppilábit os suum.
106:43 Quis sápiens et custódiet hæc? * et intélleget misericórdias Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 106(25-43) [10]
106:25 Dixit, et concitávit ventum procellósum, * qui in altum éxtulit undas eius.
106:26 Ascendébant usque ad cælos, descendébant usque ad ima; * ánima eórum tabescébat in malis.
106:27 Titubábant et nutábant ut ébrii; * et absórpta est omnis perítia eórum.
106:28 Et clamavérunt ad Dóminum in angústiis suis, * et e tribulatiónibus eórum edúxit eos.
106:29 Sedávit procéllam in auram lenem, * et conticuérunt fluctus maris.
106:30 Et lætáti sunt, quod siluérunt, * et dedúxit eos ad portum optátum.
106:31 Grátias agant Dómino pro misericórdia eius, * et pro mirabílibus eius erga fílios hóminum.
106:32 Et célebrent eum in cœtu pópuli, * et in conséssu seniórum laudent eum.
106:33 Convértit flúmina in desértum, * et fontes aquárum in terram sitiéntem,
106:34 Terram frugíferam in salsúginem, * propter malítiam habitántium in ea.
106:35 Convértit desértum in lacum aquárum, * et terram áridam in fontes aquárum.
106:36 Et collocávit illic esuriéntes, * et condidérunt civitátem habitábilem.
106:37 Et seminavérunt agros et plantavérunt víneas, * et obtinuérunt provéntus frugum.
106:38 Et benedíxit eis et multiplicáti sunt valde, * et pécora non pauca tríbuit eis.
106:39 Et pauci facti sunt et abiécti * ob pressúram malórum et afflictiónis;
106:40 Sed qui effúndit contémptum super príncipes * eósque erráre facit per ínvia desérta,
106:41 Sublevávit egénum de miséria, * et famílias fecit numerósas ut greges.
106:42 Vident recti et lætántur, * et omnis malítia claudit os suum.
106:43 Quis est sápiens, qui obsérvet hæc, * et probe perpéndat misericórdias Dómini?
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 107 [11]
107:2 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psallam in glória mea.
107:3 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
107:4 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psallam tibi in natiónibus.
107:5 Quia magna est super cælos misericórdia tua: * et usque ad nubes véritas tua:
107:6 Exaltáre super cælos, Deus, et super omnem terram glória tua: * ut liberéntur dilécti tui.
107:7 Salvum fac déxtera tua, et exáudi me: * Deus locútus est in sancto suo:
107:8 Exsultábo, et dívidam Síchimam, * et convállem tabernaculórum dimétiar.
107:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim suscéptio cápitis mei.
107:10 Iuda rex meus: * Moab lebes spei meæ.
107:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ amíci facti sunt.
107:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
107:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos, * et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
107:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
107:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 107 [11]
107:1 Firmum est cor meum, Deus, firmum cor meum; * cantábo et psallam.
107:2 Evígila, ánima mea; evigiláte, psaltérium et cíthara: * expergíscar ad auróram.
107:3 Laudábo te in pópulis, Dómine, * et psallam tibi in natiónibus,
107:4 Quóniam magna est usque ad cælum misericórdia tua, * et usque ad nubes fidélitas tua.
107:5 Excélsus appáre super cælos, Deus; super omnem terram sit glória tua.
107:6 Ut liberéntur dilécti tui, * ádiuva déxtera tua, et exáudi nos.
107:7 Deus locútus est in sactuario suo: * exsultábo et partíbor Sichem,
107:8 Et vallem Succoth dimétiar; * mea est terra Gálaad, et mea terra Manásse,
107:9 Et Ephraim gálea cápitis mei, Iuda sceptrum meum, * Moab pelvis lotiónis meæ;
107:10 Super Edom ponam calceaméntum meum, * de Philistǽa triumphábo.
107:11 Quis addúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Edom?
107:12 Nonne tu, Deus, qui reppulísti nos, * nec iam egréderis, Deus, cum exercítibus nostris?
107:13 Da nobis auxílium contra inimícum, * quia vanum est subsídium hóminum.
107:14 Per Deum fórtiter agémus, * et ipse conculcábit inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Psalmus 108 [12]
108:2 Deus, laudem meam ne tacúeris: * quia os peccatóris, et os dolósi super me apértum est.
108:3 Locúti sunt advérsum me lingua dolósa, et sermónibus ódii circumdedérunt me: * et expugnavérunt me gratis.
108:4 Pro eo ut me dilígerent, detrahébant mihi: * ego autem orábam.
108:5 Et posuérunt advérsum me mala pro bonis: * et ódium pro dilectióne mea.
108:6 Constítue super eum peccatórem: * et diábolus stet a dextris eius.
108:7 Cum iudicátur, éxeat condemnátus: * et orátio eius fiat in peccátum.
108:8 Fiant dies eius pauci: * et episcopátum eius accípiat alter.
108:9 Fiant fílii eius órphani: * et uxor eius vídua.
108:10 Nutántes transferántur fílii eius, et mendícent: * et eiciántur de habitatiónibus suis.
108:11 Scrutétur fænerátor omnem substántiam eius: * et dirípiant aliéni labóres eius.
108:12 Non sit illi adiútor: * nec sit qui misereátur pupíllis eius.
108:13 Fiant nati eius in intéritum: * in generatióne una deleátur nomen eius.
108:14 In memóriam rédeat iníquitas patrum eius in conspéctu Dómini: * et peccátum matris eius non deleátur.
108:15 Fiant contra Dóminum semper, et dispéreat de terra memória eórum: * pro eo quod non est recordátus fácere misericórdiam.
108:17 Et persecútus est hóminem ínopem, et mendícum, * et compúnctum corde mortificáre.
108:18 Et diléxit maledictiónem, et véniet ei: * et nóluit benedictiónem, et elongábitur ab eo.
108:18 Et índuit maledictiónem sicut vestiméntum, * et intrávit sicut aqua in interióra eius, et sicut óleum in óssibus eius.
108:19 Fiat ei sicut vestiméntum, quo operítur: * et sicut zona, qua semper præcíngitur.
108:20 Hoc opus eórum, qui détrahunt mihi apud Dóminum: * et qui loquúntur mala advérsus ánimam meam.
108:21 Et tu, Dómine, Dómine, fac mecum propter nomen tuum: * quia suávis est misericórdia tua.
108:22 Líbera me quia egénus, et pauper ego sum: * et cor meum conturbátum est intra me.
108:23 Sicut umbra cum declínat, ablátus sum: * et excússus sum sicut locústæ.
108:24 Génua mea infirmáta sunt a ieiúnio: * et caro mea immutáta est propter óleum.
108:25 Et ego factus sum oppróbrium illis: * vidérunt me, et movérunt cápita sua.
108:26 Ádiuva me, Dómine, Deus meus: * salvum me fac secúndum misericórdiam tuam.
108:27 Et sciant quia manus tua hæc: * et tu, Dómine, fecísti eam.
108:28 Maledícent illi, et tu benedíces: * qui insúrgunt in me, confundántur: servus autem tuus lætábitur.
108:29 Induántur qui détrahunt mihi, pudóre: * et operiántur sicut diplóide confusióne sua.
108:30 Confitébor Dómino nimis in ore meo: * et in médio multórum laudábo eum.
108:31 Quia ástitit a dextris páuperis, * ut salvam fáceret a persequéntibus ánimam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
Psalmus 108 [12]
108:2 Deus, laus mea, ne tacúeris, * quia os ímpium et dolósum contra me aperuérunt.
108:2 Locúti sunt mecum lingua mendáci, et sermónibus ódii circumdedérunt me, * et impugnavérunt me sine causa.
108:3 Pro dilectióne mea accusábant me: * ego vero orábam.
108:4 Et retribuérunt mihi mala pro bonis, * et ódium pro dilectióne mea.
108:5 Súscita ímpium contra eum, * et accusátor stet a dextris eius.
108:6 Cum iudicábitur, éxeat condemnátus, * et deprecátio eius írrita sit.
108:7 Dies eius fiant pauci, * munus eius accípiat alter.
108:8 Fílii eius órphani fiant, * et uxor eius vídua.
108:9 Instábiles vagéntur fílii eius et mendícent, * eiciántur e dómibus suis devastátis.
108:10 Fœnerátor insidiétur omni possessióni eius, * et aliéni dirípiant fructum labóris eius.
108:11 Nemo exhíbeat ei misericórdiam, * nec sit qui misereátur pupillórum eius.
108:12 Postéritas eius tradátur excídio; * in generatióne áltera deleátur nomen eórum.
108:14 Memorétur culpa patrum eius apud Dóminum, * et peccátum matris eius ne deleátur:
108:15 Præséntia sint Dómino semper, et exstírpet e terra memóriam eórum. Neque enim cogitávit exercére misericórdiam,
108:16 Sed persecútus est hóminem míserum et ínopem, * et afflíctum corde, ut eum occíderet.
108:17 Et diléxit maledictiónem; véniat ei; * nóluit benedictiónem: recédat ab eo.
108:18 Et induátur maledictióne sicut vestiménto: * Intret, sicut aqua, in interióra eius, et, sicut óleum, in ossa eius.
108:19 Sit ei quasi vestis quæ óperit eum, * et zona qua cíngitur semper.
108:20 Hæc merces sit eis a Dómino, qui me accúsant, * et qui loquúntur mala advérsus ánimam meam.
108:20 Sed tu, Dómine, Deus, age mecum propter nomen tuum; * quia benígna est misericórdia tua, salva me.
108:21 Nam ego sum miser et inops, * et cor meum sauciátum est in me.
108:22 Sicut umbra, quæ declínat, evanésco, * et excútior ut locústa.
108:23 Génua mea vacíllant ob ieiúnium, * et caro mea mácie tabéscit,
108:24 Et ego factus sum oppróbrio illis; * vidéntes me movent caput suum.
108:25 Adiuva me, Dómine, Deus meus; * salva me secúndum misericórdiam tuam.
108:26 Et sciant tuam hanc esse manum, * te, Dómine, hæc fecísse.
108:27 Maledícant illi, sed tu benedícas; * insurgéntes in me confundántur, servus autem tuus lætétur.
108:28 Induántur, qui accúsant me, ignomínia, * et operiántur, sicut pállio, confusióne sua.
108:29 Celebrábo Dóminum ore meo valde, * et in médio multórum laudábo eum:
108:30 Nam ásstitit a dextris páuperis, * ut a iudícibus salvum fáceret eum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
Capitulum
Eccli 24:26-28
Transíte ad me, omnes qui concupíscitis me, et a generatiónibus meis implémini: spíritus enim meus super mel dulcis, et heréditas mea super mel et favum: memória mea in generatióne sæculórum.
℟. Deo grátias.

℣. Speciósa facta es et suávis.
℟. In delíciis tuis, sancta Dei Génetrix.
Capitulum
Eccli 24:26-28
Transíte ad me, omnes qui concupíscitis me, et a generatiónibus meis implémini: spíritus enim meus super mel dulcis, et heréditas mea super mel et favum: memória mea in generatióne sæculórum.
℟. Deo grátias.

℣. Speciósa facta es et suávis.
℟. In delíciis tuis, sancta Dei Génetrix.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ, beátæ Maríæ virginitáte fecúnda, humáno géneri prǽmia præstitísti: tríbue, quǽsumus; ut ipsam pro nobis intercédere sentiámus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere, Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ, beátæ Maríæ virginitáte fecúnda, humáno géneri prǽmia præstitísti: tríbue, quǽsumus; ut ipsam pro nobis intercédere sentiámus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere, Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help